|
|
ไปต่อ..
30 | 01 | 66ถึงบ้านพี่จะเป็นทางลูกรัง…
แต่เชื่อเถอะสักวัน “จะเป็นทางเดินลูกเรา”- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
บร๊าาาา . . ที่เห็นเป็นรอยทรีนๆ เนี่ยะ ไม่ใช่ทางเดินลูกเร๊า 55+
เป็นลูกใครก็ไม่รู้ . . ก็อีบี2 มันซื้อบ้านใหม่ใช่มะ บ้านใหม่ที่มันจะ
เข้าไปอยู่ปลายเดือนนี้ มีบรรดาแมวๆ เข้ามาท่องเที่ยวเยอะมาก
มาไม่เว้นแต่ละวัน เพราะงั้น รถนางก็เลยเป็นอย่างที่เห็น
คือถ้าใครเจอนางต้องคิดว่านางเลี้ยงแมวแน่ๆ เพราะนอกจากรถ
จะมีรอยทรีนแมวแล้ว เสื้อก็ยังเต็มไปด้วยขนแมวอีกด้วย ติดมากจาก
การเอาตัวไปกลิ้งเกลือกกับลูกๆที่บ้านเรา . .
เมื่อวานพวกเราไปเดิน เจเจมาเนื่องจากไปตามหาต้นไม้ปลอม
ไปแต่งบ้าน อีบีสอง . . ซึ่งเราก็บอกว่าซื้อเล้ยยย ซื้อเล้ยยย
ใบเสร็จพี่เพิ่งได้หมื่นห้า อยากได้สักสามหมื่น
อนาคตพี่ฝากไว้ที่แกรแล้วนะ 555+
ที่ เจเจ แดดร้อนแต่อากาศเย็นๆ เหมาะกับการเดินชอปปิ้งมาก
คนก็เริ่มเยอะแล้ว ร้านมาเปิดกันให้รึ่ม ที่สำคัญทัวร์จีนเยอะมาก
แล้วสิ่งที่เพื่อนบ้านอิชั้นทำคือ แมสไม่ยอมใส่เดินเบียดฝ่า
ทัวจีนไปเลือกช๊อปเสื้อ บ้าบอ . . เราจะใส่แมสและระวังไปทำไม
ถ้าเพื่อนเราชีลขนาดนั้น . . เหนื่อยใจที่สุด แต่นางก็ดื้อทำไรนางไม่ได้
ไม่ได้เดินช๊อปแบบนี้มานาน พวกเราเดินตื่นตาตื่นใจ
กับทั้งของกินของใช้และเสื้อผ้าไม่ต่างจากทัวร์จีนเลย
แต่สิ่งแรกที่หัวหน้าทัวร์(สุดยอดเพื่อนบ้าน) พาไปไม่ใช่
ร้านต้นไม้ปลอมจ้า นางเดินดุ่มๆ ไปเลย ไอเราก็นึกว่า
รีบพาอีบีสองไปดูต้นไม้ ปร๊าวววว . . นางเดินเข้าร้านไอติม
ร้านโปรดนางจร้าาาา กร๊ากกกกกก . .
แต่บอกเลยว่าไอติมร้านนี้อร่อย เราเพิ่งเคยมากิน
นางบอกนางลองเกือบทุกรสแล้ว ก็น่าจะเป็นช่วงที่
นางไปทำงานที่ภูเก๊ตหลายๆเดือนนั่นล่ะมัง . .
เบาหวานก็หลอน แต่ไอติมก็อยาก
เฮ้ออ ทิ้งทวนก่อนเข้าเผ่าสักหน่อยก็แล้วกัน . .
น้องคนขายก็น่ารักนะ . . เราก็เลือกๆ ชิมๆอยู่หลายรส
จะได้คุยกะคนขายนานๆ กร๊ากกก . . สุดท้าย ได้มาสองสกู๊ป
ที่ไม่น่าจะเข้ากันได้ 555+ นั่นคือรส "วาซาบิ" กับ "รัมเรซิน"
น้องคนขายถึงขั้นถามกลับมาว่า . . "พี่ครับ พี่จะเอาอะไรขึ้นด้านบนครับ"
แล้วโคนจะเอารสอะไรดี ความจริงอยากได้รสช็อคโกแลต
แต่มันก็ไม่น่าจะเข้ากะวาซาบิ เลยได้โคนวานิลลามาแทน . .
แต่จะบอกว่า โคนร้านนี้อร่อยมากก
ใครซื้อแบบถ้วยจะเสียใจ ที่ไม่ได้ชิม . .
แต่เพื่อนบ้าน ก็ยังคงความโคนช็อคโกแล๊ต
มันน่าจะเป็นร้านดังอยู่นะร้านนี้ แต่อิชั้นไม่เคยกิน
เห็นคนเดินเข้าออกไม่ขาดสายเลย . .
หลังจากพาแกันแดรกตรีมให้หายอยากกันไปแล้ว
ก็ออกไปซื้อต้นไม้ตามภารกิจ วันนี้สิ่งที่อีบีสองมันตามหาคือ
ต้นมะกอกปลอมความจริงมันอยากได้ต้นจริงแต่ต้นจริงแพง
และขี้เกียจดูแลกลัวซื้อมาแล้วตาย . . เลยซื้อต้นปลอมซะเลย
เราผู้ไม่เคยรู้เลยว่าต้นไม้ปลอมมันแพงขนาดนี้
เห็นราคาแล้วตกใจ แต่วันนี้ที่ไปมันลดจากป้าย 30%
อย่างต้นกวักมรกตที่เห็นนี้ ราคา 4900 บาท
ฮัลโหล นี่ไม่รวมกระถางนะยู๊วววว . .
 อีบีสองได้ต้นไม้ไปสองต้นคือ
ต้นมะกอกที่นางอยากได้กับต้นปาล์มต้นนี้ . .
ความจริงนางอยากได้ต้นไทรใบสักด้วย
แต่เราบอกอย่าเล้ยยยย
มันดูปลอมมากแกร๋ . . ราคาก็แรง ชั้นว่าแกรไปซื้อต้นจริง
เลยดีกว่าเหอะ เอาจริง ต้นจริงยังดูปลอมเลยไทรใบสักอ่ะ 55+
 ดูราคา ต้นที่เห็นนี้ 4200 บาท แล้วสิ่งที่น่าเศร้าใจ
สำหรับเรามากคือร้านค้าแบบนี้ออกใบกำกับภาษีให้เราไม่ได้
อดเลย อดเล้ยยยย . . อีบีสองปลอบใจว่าไม่เปนไรพี่
อาทิตย์หน้าผมยังซื้ออีกเยอะ . . เฮ้ออ ค่อยสบายใจหน่อย 55+
ออกจากร้านต้นไม้ปลอมไปต่อกันที่ร้านดอกไม้แห้ง
คือ มันอยากได้ดอกไม้พริ้วๆ ตะมุตตะมิ เอาไปวาง
ตรงห้องรับแขก กับใส่แจกันวางบนโต๊ะกินข้าว
แล้วคือ . . การแต่งบ้านของนางตอนนี้แม่มเหมือนจะก๊อปปี้
ปริ๊นเทอเรซมาทั้งหมดแล้ว เป็นโทนไม้สีเบจกับกับสีขาวทั้งบ้าน
ส่วนตังค์หมดไปหลายแล้ว แต่ไม่ต้องไปสนใจ มันไม่ใช่เงินเรา 55+
ซื้อของเสร็จแล้วสรุปนางหมดไปหกพันกว่าบาท
ความจริงอยากเดินต่อ แต่กว่าจะมาก็เที่ยวแล้ว
ยังต้องงพาปองโย่ไปล้างแผลกับฉีดยาด้วย
เลยต้องพอกันก่อน เดินเรียงแถวกลับบ้านอย่างที่เห็น
แต่ไม่ต้องถามว่าอิชั้นได้ของอะไรหรือไม่อะนะ . .
ไม่ต้องถามเลย คำถามนี้ ถ้าอยากรู้ว่าทำไม
ก็ย้อนกลับไปบล็อก นังหนอนขาดสภาพคล่องนะ เหอๆ
ตอนเย็นเพื่อนๆ ลงเสียงกันว่าอยากกินอะไร
อีบีสองมันอยากกินหมาล่า ส่วนเพื่อนบ้านอยากกินตี๋น้อย
เราบอกกินอะไรก็ได้ที่ถูกๆ เพราะงั้นตั๊กกรี้ที่อยากกินข้าวต้ม
เสียงเดียวเลยตกไป . . แต่ก็อย่างที่รู้กันว่าตี๋น้อยคิวยาวมาก
เราก็เลย แยกกันไป ให้อีบีสองกะเพื่อนบ้านไปจองคิว
ส่วนเราพาปองโย่มาหาหมอแทน . .
ปองโย่ลูกสาวขี้ดื้อของเรา เมื่อเช้าเราอุ้มลงไปกินทูเปียกชั้นล่าง
นางก็กินอย่างเมามันเลย เรางงมาก เราเคยลิ้นเป็นแผลนิดนึง
เจ็บโคตรๆ . . ไม่รู้สึกสาวเราทนได้ไง . .
กินเสร็จก็ทำเป็นไม่มีแรงสปอยให้เราอุ้มขึ้นไปส่งชั้นบน
แต่พอถึงชั้นบนปั๊บ นางเดินไปแดรกทูเม็ดต่อทันที . .
คือไร . . 555+ ดูแล้วใดๆ สำหรับนางแล้ว
ก็คงไม่ใช่อุปสรรคในการกินทั้งนั้น ไปหาหมอ . . ก็ทำวีระกรรมอีกจร้าาาา
กรีดร้องลั่น รพ.สัตว์ แบบว่าขนาดผู้ช่วยหมอเป็นผู้ชาย
แล้วหมอก็ผู้ชายนะ แทบเอานางไม่อยู่นางทั้งดิ้นทั้งสั่นหัว
ทั้งพยายามกัน บวกกับกรีดร้องสุดเสียง(ดังมากกกกกกก)
เท่าที่จะทำได้ . . สิ่งที่หมอต้องทำคือ จับนางอ้ากปาก
แล้วเอาน้ำเกลือฉีดเข้าไปล้างในปาก จากนั้นเอาผ้าก๊อซ
กับสำลีซับออกแล้วฉีดใหม่ ปองโย่กัดทุกอย่างที่กัดได้
สั่นหัวเป็นหมาเลย ไม่ยอมปล่อยทั้งสำลีและผ้าก๊อซ
กว่าหมอจะใส่ยาม่วง ฉีดเสปรย์ยาได้ก็สักพักเลย
อีแม่อย่างเราแทบทนดูไม่ได้ สงสารนางจัด
แต่มันก็ต้องทำอ่ะ . . . ทำยังไงได้ นางดิ้นและกลัวจนฉี่แตก
แล้วคือ กลัวนะ แต่ทำหน้าแบบ พร้อมบวกกับหมอตลอดเวลา
อย่างโหด . . แต่พอหมอฉีดยาไปสองเข็มนางก็สงบลง
ค่าใช้จ่ายล้างแผลวันแรก 450 บาท ต้องล้างแบบนี้
ไปอีกถึงวันพุธ พอวันพฤหัสก็เอาส่งให้หมออีกรอบ
หมอจะผ่าตัดเย็บลิ้นให้ แล้วให้เรามารับนางอีกทีตอนเย็น
จากนั้นหมอก็จะส่งชิ้นเนื้อไปตรวจว่าเป็นอะไรกันแน่
แล้วคือ สรุปเมื่อวานที่เค้าเจอว่าปองโย่เป็นแผลในปาก
เค้าไม่ได้สอดท่อหายใจหรอกนะ เห็นน้อยผู้ช่วยบอกว่า
ตอนที่เค้ากำลังจะให้ยาสลบเค้าเห็นนางเลือดไหล
ออกมาทางปาก เลยง่างปากนางดู เลยเห็นว่าเป็นแผล
เรางงมาก ทำไมเราไม่เห็นเลย เหตุการณ์นี้บ่งบอกเลยว่า
เรายังใส่ใจพวกนางไม่มากพอ จริงๆ . .
เอาปองโย่ไปส่งแล้วเราก็ออกไปแรดต่อ . .
จะบอกว่า . . มาถึงก็ได้คิวเลยจร้าา เหมือนมากินตี๋น้อย
แบบไม่ต้องรอคิวเลยนะ . . อีบีสองบอก ประโยคนี้คือไร จะขิงหรอ 55+
แต่ตี๋น้อยไม่ได้มีซุปหมาล่าหรอนะจ๊ะ . .สาวกหมาล่า
แบบเพื่อนบ้านอีชั้น นางต้องพกมาเองเท่านั้นแหละ
ตั้งแต่แม่กลับไป ก็ไม่ได้กินตี๋น้อยเลย เหมือนจะนานแล้วนะ
ได้กินผักๆ ต้มๆ แบบนี้ก็ดีนะ แต่คือ เราอิ่มก่อนคนแรกเลย
โดนล้อเรื่องฟอร์มตกอีกแล้วววววว . .
เช้านี้อากาศดีมาก เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่
เราใช้เครื่องทำน้ำอุ่น ปกติเราชอบอาบน้ำเย็น
เพราะรู้สึกว่ามันสดชื่นดี แต่เมื่อเช้าเหมือนจะไม่ไหว
แล้วนะ อากาศดีจัด ไม่อยากลุกเลย บวกกับเมื่อวันก่อน
เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ด้วย ทำให้เตียงนอนสบายเพิ่มไปอีกเท่า
ความจริงเรามีผ้าปูที่นอนเยอะนะ แต่ว่าหลังจากมีแมว
มันมีให้ใช้ได้ไม่กี่ผืนเอง มันต้องใช้ผ้าปูเทนเซล 500 เส้นด้วย
ขึ้นไปเท่านั้นขนแมวถึงจะไม่ติด ซึ่งลายมันก็เลยวนเวียน
เวียนวนกันอยู่ไม่กี่ผืน . . แต่ก็ยังไม่คิดจะซื้อเพิ่มหรอก
ทั้งที่อยากด๊ายยย อยากได้มากมายก็ตาม
ลูกสาวปองโย่ที่เมื่อวานทำท่าอยากจะนอนกันอยู่ที่ห้องฟิตเนส
แต่พอเช้าเราตื่นขึ้นมา ก็จ๊ะเอ๋นางอยู่ปลายเตียงทันที . .
นี่คือไร เห่อผ้าปูใหม่งี๊ . . แล้วก็ทำท่าจะไม่อยากตื่นด้วย
แต่พอเราเททูเม็ดใหม่เท่านั้นแหละจร้าา เด้งมาทันที
เราลองเรียกนางดู . . นางทำหน้างี้ว่ะ
เมื่อวานคุยกับหมอ . . สรุปว่าหมอบอกยังไม่ควร
ให้กินทูเปียกอ่ะ . . หมอว่าทูเปียกมันทำให้แผลสกปรกง่าย
ให้กินทูเม็ดอ่ะดีแล้ว . . แมวจะเรียนรู้เองว่า ควรจะ
เคี้ยวอาหารข้างไหน . . เราก็เลยเอาทูเม็ด ใส่ขวดมาตั้งไว้ชั้นบน
เอาไว้รอเติม อีกระสอบโรยอลคานินนี่เกิ๊นน แพงซะเปล่า
จะมีถุงเล็กแยกถูงละโลแบบยี่ห้องอื่นก็ไม่ได้ . .
ผลจากการที่ปองโย่ป่วยครั้งนี้ . . เหมือนจะมีแมวอิจฉา
ทำตัวขาดความรักหนักหน่วงอยู่สองตัว . . อีสวยแม่มัน
ถึงกับหมั่นไส้ไล่ตบปองโย่ . . . เดี๋ยว นี่ลูกไงๆ . .
 ส่วนลูกชายลูกขนุนของเรา ก็ยังเสียงแปดหลอดอยู่เหมือนเดิม
แม่เปลี่ยนอาหารที่แพงขึ้น เพราะต้องการ% ลดไขมัน
ในอาหารแมว กลัวหนูจะเป็นไขมันพอกตับเหมือนตึ๊ดตื๋อ
แล้วคืออาหารมันแพงขึ้นสองเท่าของตัวเดิมเลยนะรู้ยัง . .
เพราะงั้น . . ช่วยผอมลงทีเถอะ อีลูกชายของแม่ . . ปรากฎการณ์แมวป่วยในครั้งนี้ . . มีคนเห็นใจเราหลายคน
ตั๊กกรี้ช่วยออกค่ารักษาแมวมาหนึ่งพัน จากที่อาทิตย์ก่อนเพิ่งช่วย
อาหารแมวมาห้าร้อย ถถถถ. . ช่างเป็นคุณแม่อุปถัมภ์ปองโย่ตลอดกาลจริงๆ
ส่วนพี่ที่ออฟฟิตถึงขั้นถามว่า แกรเอาแมวไปบริจาคออกไปหน่อยไม่ได้หรอ
ถ้าตอนที่ยังเด็กๆ ก็อาจจะได้ แต่มาถึงตอนนี้ . . ไม่น่าจะได้แล้ว
คำถามพวกนี้. . เคยถามกันมาแล้วหลายครั้ง . . แล้วเราก็ตอบแบบเดิมทุกครั้ง
เอาจริงๆ ในสายตาคนทั่วไปที่ไม่ใช่ทาสแมว มันอาจจะดูน่าสงสารแหละ
(หรือจะน่าสงสารจริงๆ55+) ที่เราต้องมาเสียตังค์ให้กับอะไรที่ไม่ใช่
เรื่องของตัวเองแบบนี้ แต่ไม่รู้ดิ . . มาถึงจุดนี้แล้ว . . เราไม่ได้มอง
พวกนางเป็นสัตว์เลี้ยงหรืออะไรแล้ว แต่เรามองว่าพวกนาง
เป็นอีกหนึ่งสมาชิกในบ้านเรา . .ซึ่งยังไงซะ เราก็อยากดูแล
ให้ถึงที่สุดเท่าที่เราไหวนั่นแหละ . . "ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆทุกคนที่แวะมาส่งกำลังใจนะคะ"ลูกสาวเราตอนนี้ ดูยังซ่าได้อยู่ . . หมอก็น่าจะยังเอาอยู่
ยังไงถ้ามีอะไรคืบหน้าเราจะเข้ามาเม้ามอย
เพิ่มเติมอีกทีนะคะ ไปก่อนนะคะวันนี้ Bubbye ค่า . . บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
| Create Date : 30 มกราคม 2566 |
| Last Update : 30 มกราคม 2566 14:22:55 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 351 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณอุ้มสี, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณตะลีกีปัส, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSleepless Sea, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil |
โดย: อุ้มสี   วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:12:37:07 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:12:45:06 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส  วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:15:34:28 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:16:20:22 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:19:09:44 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:21:02:09 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:22:07:55 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 มกราคม 2566 เวลา:5:26:36 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 31 มกราคม 2566 เวลา:6:03:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
หายไวไวนะ