|
ไปต่อ..
30 | 01 | 66ถึงบ้านพี่จะเป็นทางลูกรัง… แต่เชื่อเถอะสักวัน “จะเป็นทางเดินลูกเรา”- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - บร๊าาาา . . ที่เห็นเป็นรอยทรีนๆ เนี่ยะ ไม่ใช่ทางเดินลูกเร๊า 55+ เป็นลูกใครก็ไม่รู้ . . ก็อีบี2 มันซื้อบ้านใหม่ใช่มะ บ้านใหม่ที่มันจะ เข้าไปอยู่ปลายเดือนนี้ มีบรรดาแมวๆ เข้ามาท่องเที่ยวเยอะมาก มาไม่เว้นแต่ละวัน เพราะงั้น รถนางก็เลยเป็นอย่างที่เห็น คือถ้าใครเจอนางต้องคิดว่านางเลี้ยงแมวแน่ๆ เพราะนอกจากรถ จะมีรอยทรีนแมวแล้ว เสื้อก็ยังเต็มไปด้วยขนแมวอีกด้วย ติดมากจาก การเอาตัวไปกลิ้งเกลือกกับลูกๆที่บ้านเรา . .
 เมื่อวานพวกเราไปเดิน เจเจมาเนื่องจากไปตามหาต้นไม้ปลอม ไปแต่งบ้าน อีบีสอง . . ซึ่งเราก็บอกว่าซื้อเล้ยยย ซื้อเล้ยยย ใบเสร็จพี่เพิ่งได้หมื่นห้า อยากได้สักสามหมื่น อนาคตพี่ฝากไว้ที่แกรแล้วนะ 555+
 ที่ เจเจ แดดร้อนแต่อากาศเย็นๆ เหมาะกับการเดินชอปปิ้งมาก คนก็เริ่มเยอะแล้ว ร้านมาเปิดกันให้รึ่ม ที่สำคัญทัวร์จีนเยอะมาก แล้วสิ่งที่เพื่อนบ้านอิชั้นทำคือ แมสไม่ยอมใส่เดินเบียดฝ่า ทัวจีนไปเลือกช๊อปเสื้อ บ้าบอ . . เราจะใส่แมสและระวังไปทำไม ถ้าเพื่อนเราชีลขนาดนั้น . . เหนื่อยใจที่สุด แต่นางก็ดื้อทำไรนางไม่ได้
 ไม่ได้เดินช๊อปแบบนี้มานาน พวกเราเดินตื่นตาตื่นใจ กับทั้งของกินของใช้และเสื้อผ้าไม่ต่างจากทัวร์จีนเลย แต่สิ่งแรกที่หัวหน้าทัวร์(สุดยอดเพื่อนบ้าน) พาไปไม่ใช่ ร้านต้นไม้ปลอมจ้า นางเดินดุ่มๆ ไปเลย ไอเราก็นึกว่า รีบพาอีบีสองไปดูต้นไม้ ปร๊าวววว . . นางเดินเข้าร้านไอติม ร้านโปรดนางจร้าาาา กร๊ากกกกกก . .
 แต่บอกเลยว่าไอติมร้านนี้อร่อย เราเพิ่งเคยมากิน นางบอกนางลองเกือบทุกรสแล้ว ก็น่าจะเป็นช่วงที่ นางไปทำงานที่ภูเก๊ตหลายๆเดือนนั่นล่ะมัง . .
 เบาหวานก็หลอน แต่ไอติมก็อยาก เฮ้ออ ทิ้งทวนก่อนเข้าเผ่าสักหน่อยก็แล้วกัน . .

 น้องคนขายก็น่ารักนะ . . เราก็เลือกๆ ชิมๆอยู่หลายรส จะได้คุยกะคนขายนานๆ กร๊ากกก . . สุดท้าย ได้มาสองสกู๊ป ที่ไม่น่าจะเข้ากันได้ 555+ นั่นคือรส "วาซาบิ" กับ "รัมเรซิน"
 น้องคนขายถึงขั้นถามกลับมาว่า . . "พี่ครับ พี่จะเอาอะไรขึ้นด้านบนครับ" แล้วโคนจะเอารสอะไรดี ความจริงอยากได้รสช็อคโกแลต แต่มันก็ไม่น่าจะเข้ากะวาซาบิ เลยได้โคนวานิลลามาแทน . .
 แต่จะบอกว่า โคนร้านนี้อร่อยมากก ใครซื้อแบบถ้วยจะเสียใจ ที่ไม่ได้ชิม . .
 แต่เพื่อนบ้าน ก็ยังคงความโคนช็อคโกแล๊ต
 มันน่าจะเป็นร้านดังอยู่นะร้านนี้ แต่อิชั้นไม่เคยกิน เห็นคนเดินเข้าออกไม่ขาดสายเลย . .
 หลังจากพาแกันแดรกตรีมให้หายอยากกันไปแล้ว ก็ออกไปซื้อต้นไม้ตามภารกิจ วันนี้สิ่งที่อีบีสองมันตามหาคือ ต้นมะกอกปลอมความจริงมันอยากได้ต้นจริงแต่ต้นจริงแพง และขี้เกียจดูแลกลัวซื้อมาแล้วตาย . . เลยซื้อต้นปลอมซะเลย
 เราผู้ไม่เคยรู้เลยว่าต้นไม้ปลอมมันแพงขนาดนี้ เห็นราคาแล้วตกใจ แต่วันนี้ที่ไปมันลดจากป้าย 30%

อย่างต้นกวักมรกตที่เห็นนี้ ราคา 4900 บาท ฮัลโหล นี่ไม่รวมกระถางนะยู๊วววว . .
อีบีสองได้ต้นไม้ไปสองต้นคือ ต้นมะกอกที่นางอยากได้กับต้นปาล์มต้นนี้ . .
 ความจริงนางอยากได้ต้นไทรใบสักด้วย แต่เราบอกอย่าเล้ยยยย
 มันดูปลอมมากแกร๋ . . ราคาก็แรง ชั้นว่าแกรไปซื้อต้นจริง เลยดีกว่าเหอะ เอาจริง ต้นจริงยังดูปลอมเลยไทรใบสักอ่ะ 55+
ดูราคา ต้นที่เห็นนี้ 4200 บาท แล้วสิ่งที่น่าเศร้าใจ สำหรับเรามากคือร้านค้าแบบนี้ออกใบกำกับภาษีให้เราไม่ได้ อดเลย อดเล้ยยยย . . อีบีสองปลอบใจว่าไม่เปนไรพี่ อาทิตย์หน้าผมยังซื้ออีกเยอะ . . เฮ้ออ ค่อยสบายใจหน่อย 55+
 ออกจากร้านต้นไม้ปลอมไปต่อกันที่ร้านดอกไม้แห้ง คือ มันอยากได้ดอกไม้พริ้วๆ ตะมุตตะมิ เอาไปวาง ตรงห้องรับแขก กับใส่แจกันวางบนโต๊ะกินข้าว
 แล้วคือ . . การแต่งบ้านของนางตอนนี้แม่มเหมือนจะก๊อปปี้ ปริ๊นเทอเรซมาทั้งหมดแล้ว เป็นโทนไม้สีเบจกับกับสีขาวทั้งบ้าน ส่วนตังค์หมดไปหลายแล้ว แต่ไม่ต้องไปสนใจ มันไม่ใช่เงินเรา 55+
 ซื้อของเสร็จแล้วสรุปนางหมดไปหกพันกว่าบาท ความจริงอยากเดินต่อ แต่กว่าจะมาก็เที่ยวแล้ว ยังต้องงพาปองโย่ไปล้างแผลกับฉีดยาด้วย เลยต้องพอกันก่อน เดินเรียงแถวกลับบ้านอย่างที่เห็น แต่ไม่ต้องถามว่าอิชั้นได้ของอะไรหรือไม่อะนะ . . ไม่ต้องถามเลย คำถามนี้ ถ้าอยากรู้ว่าทำไม ก็ย้อนกลับไปบล็อก นังหนอนขาดสภาพคล่องนะ เหอๆ
 ตอนเย็นเพื่อนๆ ลงเสียงกันว่าอยากกินอะไร อีบีสองมันอยากกินหมาล่า ส่วนเพื่อนบ้านอยากกินตี๋น้อย เราบอกกินอะไรก็ได้ที่ถูกๆ เพราะงั้นตั๊กกรี้ที่อยากกินข้าวต้ม เสียงเดียวเลยตกไป . . แต่ก็อย่างที่รู้กันว่าตี๋น้อยคิวยาวมาก เราก็เลย แยกกันไป ให้อีบีสองกะเพื่อนบ้านไปจองคิว ส่วนเราพาปองโย่มาหาหมอแทน . .
 ปองโย่ลูกสาวขี้ดื้อของเรา เมื่อเช้าเราอุ้มลงไปกินทูเปียกชั้นล่าง นางก็กินอย่างเมามันเลย เรางงมาก เราเคยลิ้นเป็นแผลนิดนึง เจ็บโคตรๆ . . ไม่รู้สึกสาวเราทนได้ไง . .
 กินเสร็จก็ทำเป็นไม่มีแรงสปอยให้เราอุ้มขึ้นไปส่งชั้นบน
 แต่พอถึงชั้นบนปั๊บ นางเดินไปแดรกทูเม็ดต่อทันที . .
 คือไร . . 555+ ดูแล้วใดๆ สำหรับนางแล้ว ก็คงไม่ใช่อุปสรรคในการกินทั้งนั้น ไปหาหมอ . . ก็ทำวีระกรรมอีกจร้าาาา
 กรีดร้องลั่น รพ.สัตว์ แบบว่าขนาดผู้ช่วยหมอเป็นผู้ชาย แล้วหมอก็ผู้ชายนะ แทบเอานางไม่อยู่นางทั้งดิ้นทั้งสั่นหัว ทั้งพยายามกัน บวกกับกรีดร้องสุดเสียง(ดังมากกกกกกก) เท่าที่จะทำได้ . . สิ่งที่หมอต้องทำคือ จับนางอ้ากปาก แล้วเอาน้ำเกลือฉีดเข้าไปล้างในปาก จากนั้นเอาผ้าก๊อซ กับสำลีซับออกแล้วฉีดใหม่ ปองโย่กัดทุกอย่างที่กัดได้ สั่นหัวเป็นหมาเลย ไม่ยอมปล่อยทั้งสำลีและผ้าก๊อซ กว่าหมอจะใส่ยาม่วง ฉีดเสปรย์ยาได้ก็สักพักเลย
 อีแม่อย่างเราแทบทนดูไม่ได้ สงสารนางจัด แต่มันก็ต้องทำอ่ะ . . . ทำยังไงได้ นางดิ้นและกลัวจนฉี่แตก แล้วคือ กลัวนะ แต่ทำหน้าแบบ พร้อมบวกกับหมอตลอดเวลา อย่างโหด . . แต่พอหมอฉีดยาไปสองเข็มนางก็สงบลง
 ค่าใช้จ่ายล้างแผลวันแรก 450 บาท ต้องล้างแบบนี้ ไปอีกถึงวันพุธ พอวันพฤหัสก็เอาส่งให้หมออีกรอบ หมอจะผ่าตัดเย็บลิ้นให้ แล้วให้เรามารับนางอีกทีตอนเย็น จากนั้นหมอก็จะส่งชิ้นเนื้อไปตรวจว่าเป็นอะไรกันแน่ แล้วคือ สรุปเมื่อวานที่เค้าเจอว่าปองโย่เป็นแผลในปาก เค้าไม่ได้สอดท่อหายใจหรอกนะ เห็นน้อยผู้ช่วยบอกว่า ตอนที่เค้ากำลังจะให้ยาสลบเค้าเห็นนางเลือดไหล ออกมาทางปาก เลยง่างปากนางดู เลยเห็นว่าเป็นแผล เรางงมาก ทำไมเราไม่เห็นเลย เหตุการณ์นี้บ่งบอกเลยว่า เรายังใส่ใจพวกนางไม่มากพอ จริงๆ . .
 เอาปองโย่ไปส่งแล้วเราก็ออกไปแรดต่อ . . จะบอกว่า . . มาถึงก็ได้คิวเลยจร้าา เหมือนมากินตี๋น้อย แบบไม่ต้องรอคิวเลยนะ . . อีบีสองบอก ประโยคนี้คือไร จะขิงหรอ 55+

 แต่ตี๋น้อยไม่ได้มีซุปหมาล่าหรอนะจ๊ะ . .สาวกหมาล่า แบบเพื่อนบ้านอีชั้น นางต้องพกมาเองเท่านั้นแหละ
 ตั้งแต่แม่กลับไป ก็ไม่ได้กินตี๋น้อยเลย เหมือนจะนานแล้วนะ ได้กินผักๆ ต้มๆ แบบนี้ก็ดีนะ แต่คือ เราอิ่มก่อนคนแรกเลย โดนล้อเรื่องฟอร์มตกอีกแล้วววววว . .
 เช้านี้อากาศดีมาก เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่ เราใช้เครื่องทำน้ำอุ่น ปกติเราชอบอาบน้ำเย็น เพราะรู้สึกว่ามันสดชื่นดี แต่เมื่อเช้าเหมือนจะไม่ไหว
 แล้วนะ อากาศดีจัด ไม่อยากลุกเลย บวกกับเมื่อวันก่อน เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ด้วย ทำให้เตียงนอนสบายเพิ่มไปอีกเท่า
 ความจริงเรามีผ้าปูที่นอนเยอะนะ แต่ว่าหลังจากมีแมว มันมีให้ใช้ได้ไม่กี่ผืนเอง มันต้องใช้ผ้าปูเทนเซล 500 เส้นด้วย ขึ้นไปเท่านั้นขนแมวถึงจะไม่ติด ซึ่งลายมันก็เลยวนเวียน เวียนวนกันอยู่ไม่กี่ผืน . . แต่ก็ยังไม่คิดจะซื้อเพิ่มหรอก ทั้งที่อยากด๊ายยย อยากได้มากมายก็ตาม
 ลูกสาวปองโย่ที่เมื่อวานทำท่าอยากจะนอนกันอยู่ที่ห้องฟิตเนส แต่พอเช้าเราตื่นขึ้นมา ก็จ๊ะเอ๋นางอยู่ปลายเตียงทันที . . นี่คือไร เห่อผ้าปูใหม่งี๊ . . แล้วก็ทำท่าจะไม่อยากตื่นด้วย
 แต่พอเราเททูเม็ดใหม่เท่านั้นแหละจร้าา เด้งมาทันที เราลองเรียกนางดู . . นางทำหน้างี้ว่ะ
 เมื่อวานคุยกับหมอ . . สรุปว่าหมอบอกยังไม่ควร ให้กินทูเปียกอ่ะ . . หมอว่าทูเปียกมันทำให้แผลสกปรกง่าย ให้กินทูเม็ดอ่ะดีแล้ว . . แมวจะเรียนรู้เองว่า ควรจะ เคี้ยวอาหารข้างไหน . . เราก็เลยเอาทูเม็ด ใส่ขวดมาตั้งไว้ชั้นบน เอาไว้รอเติม อีกระสอบโรยอลคานินนี่เกิ๊นน แพงซะเปล่า จะมีถุงเล็กแยกถูงละโลแบบยี่ห้องอื่นก็ไม่ได้ . .
 ผลจากการที่ปองโย่ป่วยครั้งนี้ . . เหมือนจะมีแมวอิจฉา ทำตัวขาดความรักหนักหน่วงอยู่สองตัว . . อีสวยแม่มัน ถึงกับหมั่นไส้ไล่ตบปองโย่ . . . เดี๋ยว นี่ลูกไงๆ . .
ส่วนลูกชายลูกขนุนของเรา ก็ยังเสียงแปดหลอดอยู่เหมือนเดิม
 แม่เปลี่ยนอาหารที่แพงขึ้น เพราะต้องการ% ลดไขมัน ในอาหารแมว กลัวหนูจะเป็นไขมันพอกตับเหมือนตึ๊ดตื๋อ แล้วคืออาหารมันแพงขึ้นสองเท่าของตัวเดิมเลยนะรู้ยัง . . เพราะงั้น . . ช่วยผอมลงทีเถอะ อีลูกชายของแม่ . . ปรากฎการณ์แมวป่วยในครั้งนี้ . . มีคนเห็นใจเราหลายคน ตั๊กกรี้ช่วยออกค่ารักษาแมวมาหนึ่งพัน จากที่อาทิตย์ก่อนเพิ่งช่วย อาหารแมวมาห้าร้อย ถถถถ. . ช่างเป็นคุณแม่อุปถัมภ์ปองโย่ตลอดกาลจริงๆ ส่วนพี่ที่ออฟฟิตถึงขั้นถามว่า แกรเอาแมวไปบริจาคออกไปหน่อยไม่ได้หรอ ถ้าตอนที่ยังเด็กๆ ก็อาจจะได้ แต่มาถึงตอนนี้ . . ไม่น่าจะได้แล้ว คำถามพวกนี้. . เคยถามกันมาแล้วหลายครั้ง . . แล้วเราก็ตอบแบบเดิมทุกครั้ง เอาจริงๆ ในสายตาคนทั่วไปที่ไม่ใช่ทาสแมว มันอาจจะดูน่าสงสารแหละ (หรือจะน่าสงสารจริงๆ55+) ที่เราต้องมาเสียตังค์ให้กับอะไรที่ไม่ใช่ เรื่องของตัวเองแบบนี้ แต่ไม่รู้ดิ . . มาถึงจุดนี้แล้ว . . เราไม่ได้มอง พวกนางเป็นสัตว์เลี้ยงหรืออะไรแล้ว แต่เรามองว่าพวกนาง เป็นอีกหนึ่งสมาชิกในบ้านเรา . .ซึ่งยังไงซะ เราก็อยากดูแล ให้ถึงที่สุดเท่าที่เราไหวนั่นแหละ . . "ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆทุกคนที่แวะมาส่งกำลังใจนะคะ"ลูกสาวเราตอนนี้ ดูยังซ่าได้อยู่ . . หมอก็น่าจะยังเอาอยู่ ยังไงถ้ามีอะไรคืบหน้าเราจะเข้ามาเม้ามอย เพิ่มเติมอีกทีนะคะ ไปก่อนนะคะวันนี้ Bubbye ค่า . . บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 30 มกราคม 2566 |
Last Update : 30 มกราคม 2566 14:22:55 น. |
|
19 comments
|
Counter : 351 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณอุ้มสี, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณตะลีกีปัส, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSleepless Sea, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil |
โดย: อุ้มสี วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:12:37:07 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:12:45:06 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:15:34:28 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:16:20:22 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:19:09:44 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:21:02:09 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 30 มกราคม 2566 เวลา:22:07:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 มกราคม 2566 เวลา:5:26:36 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 31 มกราคม 2566 เวลา:6:03:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
หายไวไวนะ