เจิมไว้ก่อน ยังไม่ได้อ่านน้าาา อิอิ

สรุปว่าท้องเสีย
เพราะอัลไรจ๊ะ

หูยยย วันนี้วุ่นมาก จนป่านนี้ยังไม่มีเวลาหม่ำข้าวเลย

ชีวิตงดงามเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เขาว่าสิ่งนั้นดีเสมอ เชื่อสิ

ท้องเสียทีน้ำหนักหายไป 3 โล หมายความว่าไง
ขรี้ทั้งนั้นเลยเหรอ 555
ตอนเราไม่สบาย แอดมิทคืนเดียว น้ำหนักหายไป 3 โลเหมือนกัน
วิกฤตเป็นโอกาสนะ อยากหายไปอีกสัก 10 โล 555

ไม้ด่างช่วงนี้เงียบ ๆ กันแล้ว
คิดถึงพวกซื้อกล้วยด่างต้นละล้าน ตอนนี้เป็นยังไงบ้างนะ
สู้ปลูกกล้วยกินได้ดีกว่า อิอิ

มีความสุขกับต้นไม้ เช้าขึ้นก็ออกไปยืนส่อง ๆ เหมือนกัน
ใครไม่รู้นึกว่าส่องตัวเลข 555
กี้หน้าตาดูร้าย แต่ร้ายก็รักนะ ชอบ ๆ

เห็นคุณแม่ยิ้มมีความสุข ผมว่าชื่นใจมากเลยนะครับคุณหนอน น้องเหมียวน่ารักอีกแล้วครับ ดูไปยิ้มไป พอมันไม่สบาย เรานี่เครียดเป็นสองเท่าเลย ต้นไม้คุณหนอนมีแต่สวย ๆ ทั้งนั้น เขียวชอุ่ม ชื่นใจ มองไปทางไหนก็มีความสุขครับ

จากบล็อก
ผมว่าคุณหนอนขึ้นภูได้สบายเลย ค่อย ๆ ขึ้น ค่อย ๆ เดิน แวะถ่ายรูปสวย ๆ แปบเดียวก็ถึงข้างบนละครับ
ตอนแรกผมว่าจะเช่าจักรยานปั่นเหมือนกัน แต่น้องที่ไปด้วยบอกว่าค่าเช่าแพงไป ก็เลยพากันเดินดีกว่า

ท้องเสียเพราะอาหาารเป็นพิษ
ต้องกินยาดูดซับสารพิษค่ะคุณหนอน

ป่วยเป็นสัญญาณเตือนจากร่างกายว่า ไม่ไหวแล้ว นานๆ ทีป่วยบ้างก็ดีเหมือนกันครับ ทาสป่วยเจ้านายย่อมเป็นห่วงมาช่วยดูแล

ดีนะมันไม่ไปช่วยหาอาหารมาให้ (จับหนู จับกบมาให้) กล้วยนี่ผลผลิตดีนะครับ

ขนมชิ้นนึง
ทำให้ท้องเสียไปหลายรอบเลยนะครับ

ไม้ใบมีเสน่ห์ดี
พี่ก๋าว่าทรงใบมันสวยดีครับ

ข้าวต้มพี่ก๋าก็ชอบกินนะ
กินง่ายดี
สบายท้องด้วย

พี่ก๋ามองว่าผู้หญิงเก่งมากนะครับ
การเลี้ยงลูกก็เป็นเรื่องที่ยากเรื่องนึงเลย
ให้ผู้ชายเลี้ยงเองก็ไม่ไหวหรอกครับ
บางอย่างตั้องอาศัยความละเอียดอ่อนของแม่

สวัสดีครับคุณหนอน

หายไข้ไวไวนะครับ
ผมเคยแบบอาหารเป็นพิษ แทบอยากจะนอนในห้องน้ำเลยครับ

ป.ล. ต้นกล้วยลูกดกมากๆ ครับ ดีงาม

ขอบคุณกำลังใจด้วยครับ

สวัสดีครับ

ท้องเสียดีขึ้นแล้วใช่ไหมครับ กินอะไรก็ต้องระวังด้วย ท้องเสียที่โคดทรมาน ดีแล้วที่ได้กลับมาพักผ่อน

ยาวมา นี่ยังอ่านไม่จบ 5555 ไว้กลับมาอ่านอีกทีพรุ่งนี้นะครับ

ผมกลับมาไทยแล้ว อยู่ไทยแล้ว แต่ไม่ได้อยู่ กทม นะ
บล๊อกก็พิมอยู่ๆๆๆ เส็ดแล้วจะรับอัพนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน

อายุขนาดนี้ผมว่าคุณหนอนขึ้นภูได้สบายเลยครับ ผมมีเพื่อนแก๊งค์ป้า ๆ 50+ เค้าขึ้นภูกันขึ้นตอนเช้า ถึงตอนเย็น ๆ เลยครับ ค่อย ๆ เดิน แวะถ่ายรูปทุกจุด แวะร้านของกินตลอด ส่วนผมนี่รีบขึ้นไปหน่อยครับ

กลับมาอีกรอบครับ พอดีมีเวลาว่าง

อ่านประโยคแรกของบล๊อกพี่แล้วเพลงนี้ดังเลย
"อดทนเวลาที่ฝนพร่ำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง อดทนเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ"

ช่วงนี้ซีซั่นการ Swab กลับมาอีกแล้ว กลับมานี่ผมก็ Swab มาหลายรอบแล้ว เพราะแต่ละพี่เสี่ยงเหลือเกิน แต่ก็ยังรอดอยู่ คิดว่า เผลอๆ ภูมิอาจจะยังมีอยู่บ้าง แต่นี่ว่างจะไปฉีดเข็ม 5 อยู่นะครับ จะได้ไม่มีไข้สูง พี่คิดว่าไง

ต้นไม้ฮิตที่เสียเงินไปเท่าไหร่ ถามแล้วถึงกับไม่บอก 55555 ยังดีที่ยังอยู่ดีนะครับ แม่มาอยู่ด้วยจะได้ช่วยกันดูแลไป

การลาป่วยเป็นเรื่องน่ารำคาญและเสียดายเวลามากครับ เพราะจะทำอะไรก็ทำไม่ไหว แทนที่ได้ลาทั้งทีจะได้เที่ยวให้มีความสุข หรือทำอะไรที่อยากทำ
แต่มีเมี้ยวคอยนัวเนียดูแล แบบนี้ก็ชื่นใจใช่ไหมครับ

อยากไปคลองอ้อม คาเฟ่ เหมือนกันพี่ ไม่ได้ไปซักที จะไปก็ปิดซะทุกรอบ เลยไม่ได้ลองขนุนซักทีเลย เมนูไหนแนะนำอีกไหม จะได้หาเวลาไปช่วงปีใหม่ นี่คงไม่ได้ไปไหนแน่

จากบล๊อก
ยังไม่ได้ออกไซต์ แต่ผมอยู่.....เขาใหญ่ 55555
เหมือนทำงานมาทุกวันตลอด 20 วัน ก็เลยอยากพักผ่อนซักหน่อยก่อนกลับมาเริ่มทำงาน นี่ก็มานั่งๆ นอน ๆโง่ๆ คนน้อยดี ไม่ต้องแย่งกันกิน แย่งกันนั่งเหมือนมาเสาร์อาทิตย์

อัพแล้วครับพี่ แต่ลืมตั้งแต่หน้าแรก 55555
แวะมาเยี่ยมชมได้ครับ

หิวข้าวต้มเล้ย

เวลาท้องอืด
พี่ก๋าชอบกินพูดินครับ
เป็นยาของอินเดีย
เม็ดสีเขียวๆ
กินแล้วแก้ท้องอืดดีมากครับ