|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ณ เวลาปัจจุบัน
ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้มากกว่า |อย่ายึดติดอยู่กับแผลใจ และอย่ากังวลมากไปกับอนาคต มองหาความสุขในวันนี้ เริ่มต้นด้วยมุมมองความคิดใหม่ ปล่อยวางความผิดหวัง ตั้งหลักให้เหมือนคนไม่เคยยอมแพ้ แคร์หัวใจตัวเองให้มากกว่า การบอกให้ใครมาแคร์เรา แล้วชีวิตที่มีความสุขมันจะง่ายขึ้นกว่าเดิมทุกช่วงในชีวิตสำคัญและมีความหมายเสมอ เพราะอดีตก็สอนให้เรายอมรับความผิดพลาด อนาคตก็สอนให้เราตั้งเป้าหมายและลองใช้ชีวิต ส่วนปัจจุบัน สิ่งสำคัญคือสติกับทุกสิ่งอย่างนาฬิกาชีวิตคนเราเดินไม่เท่ากัน เวลาที่มีมากหรือน้อย สำคัญที่ว่าเราใช้ให้คุ้มค่ากับสิ่งไหน
มองข้ามความ Toxic คนอื่นให้น้อยลง สนใจแต่คนที่ควรให้คุณค่า และคนที่เรารัก ที่อยู่ตรงหน้าก็พอ C r . S e l f e r เช้านี้อากาศดีมาก . . เปิดประตูหน้าบ้านออกมาเจอ ความเขียวของยอดหม่อน ที่เพิ่งผ่านการริดใบโน้มกิ่งมาไม่กี่วันนี้เอง แต่ก็แตกยอดอ่อน พร้อมลูกหม่อนออกมาเยอะแยะ เต็มไปหมด โมบายที่เราห้อยไว้อยู่ใต้ต้นหม่อน โดนลมพัดให้เกิดเสียง ดังกรุ๊งกริ๊งๆ . . ฟังแล้วพลอยให้ใจผ่อนคลายมันก็ดูเหมือนจะมีความสุขสงบดีนะ . .แต่ทำไมก็ไม่รู้
พอว่างทีไรเรากลับคิดวนเวียน คิดบ้าบอ คิดซ้ำซาก อยู่กับเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ คิดถึงคนที่เป็นไปไม่ได้ คิดว่า ณ ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่ คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา แล้วก็เก็บเอามาเป็นทุกข์ . . คิดเอง. . เจ็บเอง . . ทุกที


เกิดเป็นความเศร้าวนเวียน . .
ที่เกิดจากความคิดของเราเองนี้แหละ . .
บางที . . เราก็เบื่อตัวเองเหมือนกัน

 แต่เราก็พยายามดึงตัวเองให้กลับมาอยู่กับปัจจุบันนะ กลับมาโฟกัสแค่สิ่งรอบกาย ณ เวลาปัจจุบัน ซึมซับความสวยงามของธรรมชาติ สัมผัสถึงสายลมเย็น มองเห็นแค่ยอดหม่อนอ่อนๆ ลูกหม่อนลูกเล็กลูกน้อยที่ปลายยอด นกน้อยตัวแล้วตัวเล่าที่ต่างก็บินมาเกาะกิ่งหม่อน พลางสะบัดปีกอย่างเริงร่า รับแสงแดดยามเช้าเออ เราก็พยายามอยู่แหละ . .
แต่ . . . ไอ้ความคิดวนเวียน มันก็ชอบโผล่มาอย่างไม่ตั้งใจทุกที เวงกรรม!! อี (ความคิด) บร้า . . ฆ่าแม่มไม่ตาย
ความบ้าบอ สับสนในตัวเองของเรานี้ มันทำให้เรานึกถึงคำพูดคำพูดหนึ่งในคลิปสนทนาธรรม บวกภาพประกอบเด็กน้อยเอามือตีทุเรียนของ พระศักดา สุนฺทโร พระท่านหนึ่งที่เราติดตามอยู่ใน Facebook เออ . .พอเกิดอาการบ้าบอทีไร ก็จะเกิด Pop up ประโยคเด็ดของพระ เด้งขึ้นมาในหัวของเราทันทีเลย . ."ใครจะจบความเจ็บได้เร็วกว่ากันนะโยม . ."" บางที . . คนเราก็ชอบความเจ็บแบบซ้ำซาก เด็กน้อยคงไม่รู้หรอกโยมว่า ทุเรียนเนี่ยะ ใช้มือตีลงไปแล้วจะเจ็บ แต่ถ้าหนูน้อยเจ็บแล้ว เจ็บแล้วจำ แล้วก็ไม่ตีซ้ำ หนูน้อยก็จะไม่เจ็บอีกเลย . . ใช้แผลเป็นมาเตือนใจ ว่า . . ฉันเคยผ่านมาแล้ว ฉันจะไม่เจ็บซ้ำซากแบบนี้อีกแล้ว แต่บางทีนะโยม . . ที่เราเห็นกันบ่อยก็คือ บางคน ก็ยอมที่จะเจ็บซ้ำซาก กับเรื่องเดิมๆ อยู่แบบนั้นไม่จบความเจ็บเสียที
เจ็บซ้ำเจ็บซาก . . เมื่อรู้ว่าสร้างเหตุแบบนี้ แล้วจะเป็นเหตุให้จะต้องเจ็บอีก แต่ทำไมหนอ ทำไมเราจะต้องสร้างความเจ็บ สร้างเหตุอย่างนั้นอีก ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่า . . ผล ก็จะต้องเจ็บซ้ำเจ็บซากแบบนี้
ถ้าหากว่าวันนี้ . . น่ะเราทุกคน ล้วนมีแผลเป็นกันทั้งหมดนะโยม ขึ้นอยู่กับว่าใครจะจบความเจ็บได้เร็วกว่ากัน ไม่เจ็บซ้ำซากอีกแล้ว พอแล้ว เข็ดแล้ว รู้แล้ว เอาชีวิตที่เหลือมาอยู่กับความสุขที่แท้จริงดีกว่า สร้างเหตุแห่งความไม่เจ็บดีกว่า จะได้ไม่ต้องเจ็บซ้ำเจ็บซากอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ . . "  คลิปหนูน้อยตีทุเรียนแล้วร้องไห้เนี่ยะ มันเป็นอะไรที่สอนใจเราได้ดีมากดังนั้น . . ระยะนี้ เวลาเราเกิดอาการฟุ้งซ่านเมื่อไร ไอ้ภาพหนูน้อยตีทุเรียนแล้วร้องไห้เนี่ยะ มันก็จะเกิดการฉายภาพซ้ำ วนเวียนอยู่ในหัวเราทุกที . . ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่า . .ดีหรือไม่ดี แต่เราก็คิดเข้าข้างตัวเองว่า . . ก็ดีนะ . . มันน่าจะเป็นภาพ ที่บอกให้ตัวเรารู้ว่า . .เรากำลังพยายาม เรียกสติของตัวเองอยู่ . .( ไม่ใช่การซ้ำเติมตัวเองแน่นะวิ )  แต่เอาเถอะ . . บางอย่างมันก็ดื้อด้าน โดยเฉพาะเรื่องของใจ ถ้าเราทำอะไรมันไม่ได้ ก็ปล่อยมันไปเถอะ . .แค่มีสติ . . รับรู้ ว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ รับรู้ว่า . . เรากำลังคิดสิ่งใดอยู่ รับรู้ว่า . .ความคิดเหล่านั้นมันเกิดขึ้น . . ก็เท่านั้น เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเพราะ . . ไม่มีอะไรที่มันเกิดขึ้นแล้ว ตั้งอยู่ ตลอดเวลา ตลอดไปหรอก มันมาเดี๋ยวมันก็ไป
ไอ้ความคิดที่ว่า . . มันก็เป็นแค่พวังบางอย่าง ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาหนึ่ง แค่เพียงเสี้ยวนาที ในหนึ่งวันเท่านั้น . .    บอกตัวเอง . . ให้มีสติ รักษาใจเอาไว้ นิ่งให้ได้ . . เป็นผู้ดู เป็นผู้รู้ ไม่ปรุงแต่งเพิ่ม ไม่กระโดดลงไปเล่นเกมกรรม สะสมสุขภาพจิตที่ดี ปล่อยวางผ่อนคลาย แล้วอยู่กับปัจจุบัน . .มีแค่ . . ณ เวลานี้ ตอนนี้ . . ที่เป็นเรื่องจริง มีแค่ตัวเรายืนใต้ต้นหม่อนกับลูกนกเด๋อด๋าไม่กี่ตัวเท่านั้น อีกทั้งต้นหม่อนยังมีลูกเพียบ พอมันโตขึ้น เราก็จะได้กินมันอย่างหนำใจ . .ปล่อยอดีตทิ้งไป ปล่อยเรื่องที่เคยเกิดขึ้นทิ้งไป มันผ่านไปแล้ว อย่าให้ความเจ็บซ้ำซาก ที่เกิดขึ้นเพราะตัวเอง กลับทำร้ายตัวเราเองอีก ตัดลูปเดิมๆ ทิ้งซะ!!ไม่มีใครทำให้เราได้ นอกจากตัวของเราเองหรอกนะ. . บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆปอลอ. ขออนุญาตตั้ง Group ใหม่ชื่อเดิม เพราะอันเก่าข้อมูลเต็มแล้วค่า
Create Date : 02 พฤศจิกายน 2565 |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2565 17:21:47 น. |
|
39 comments
|
Counter : 502 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณเริงฤดีนะ, คุณThe Kop Civil, คุณRain_sk, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณกะว่าก๋า, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณSleepless Sea, คุณtanjira, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณtuk-tuk@korat, คุณNENE77, คุณกิ่งฟ้า, คุณอุ้มสี |
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:20:50 น. |
|
|
|
โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:27:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:55:25 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 พฤศจิกายน 2565 เวลา:15:47:14 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 2 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:22:58 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 2 พฤศจิกายน 2565 เวลา:23:42:23 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:01:54 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 3 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:12:28 น. |
|
|
|
โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2565 เวลา:12:37:14 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤศจิกายน 2565 เวลา:15:18:51 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 3 พฤศจิกายน 2565 เวลา:22:49:47 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 4 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:42:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:35:30 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 4 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:01:16 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 พฤศจิกายน 2565 เวลา:13:57:40 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 5 พฤศจิกายน 2565 เวลา:1:31:20 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 พฤศจิกายน 2565 เวลา:6:17:50 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 8 พฤศจิกายน 2565 เวลา:7:33:17 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:53:21 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 พฤศจิกายน 2565 เวลา:10:19:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ไม่มีใครทำไรเราได้นอกจากตัวเราเอง นึกถึงเพลงก้อนหินก้อนเลยครับ ภาพต้นไม้สีเขียวตัดกับท้องฟ้าสวยเลยครับคุณหนอน