ชีวิตนี่อ่ะเน้ออออ . .
26 / 01 / 24
สวัสดีค่ะทุกคน . . ยินดีต้อนรับเข้าสู่ Skin BLOG ใหม่ จร้าาาาา อ๊ะๆ หน้าตาบล็อกเปลี่ยนไป แต่เจ้าของบล็อกยังเป็นคนเดิมนะจร้า 55+ เป็นไงแต่งบ้าน Version ใหม่ เพื่อความไม่จำเจ ปีนี้มาในตีมสีฟ้าอ๊อนอ่อน ให้ดูสบายตากับการ์ตูนแมวเหมียวน่าร๊ากกก คิคิ ดูเหมือนว่า ยิ่งอายุมากขึ้น ความฟรุ้งฟริ้งเหมือนจะยิ่งเพิ่มขึ้นตาม เขินจุง. . เอาน่ะ ยังไงเราก็ยังต้อง ฟรุ้งฟริ้งต่อไปจนกว่าจะลาโลกนั่นแหละ กร๊ากก ก่อนจะไปเม้ามอยชีวิต อันดับแรกต้องไม่ลืมขอบคุณ Bloggang และคะแนนโหวตเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ สำหรับปีที่ผ่านมาด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ขอโทษด้วย ที่ปีที่แล้ว เจ้าของ Blog โคฟเป็นนินจาตั้งแต่ต้นปียันท้ายปีเลย แหะๆ ปีนี้ตั้งใจว่าจะพยายามไม่สิงร่างนินจาบ่อยแบบปีก่อนแล้ว . . ฮึบๆ
ปีนี้ป้ายสายสะพายสีสดใสมว๊ากกก สีฟ้าๆ ส้มๆ ตะมุตะมิน่ารัก อิชั้นผู้ซึ่งได้รางวัล Best Design อันดับ 2 มา แอบเขิน นิดหน่อย แบบว่าปีนึงตูเปลี่ยนหน้าตาบล็อกทีนึง แถมชอบอู้อีกต่างหาก แต่ด้วยพลังสายสะพาย อิชั้นรีบเปลี่ยนหน้าตาบล็อกใหม่อย่างไว้เลย 555+ แถมปีนี้ นอกจากจะติดหมวด Diary แล้ว ยังติดหมวด Food ด้วย ดีใจจุง บวก เคิ๊น เขิน แอบเบี้ยวเขามาหลาย ปีนี้จะเนียนๆเบี้ยวอีกได้ไหมนิ อิอิ
ยังไงก็ยินดีกับสายสะพายใหม่ของเพื่อนๆ บล็อกแก้งค์ทุกคน ด้วยนะจร้า ^ ^
ยอมรับเลยว่าปีที่แล้ว เราอัพบล็อกไม่สม่ำเสมอเท่าไร บทจะอัพบ่อย ก็บ่อยจัดเลย บทจะหายก็หายแซ๊บบบไปหลายวัน . . แต่ถึงอย่างนั้น การเขียนบล็อกก็เป็นความสุขของเราอย่างหนึ่งเหมือนเดิม ยังคงเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิต แม้จะไม่ได้มีรายได้ใดใดจากสิ่งนี้ก็ตาม แต่เราก็ยังยืนยัน ว่าจะยังเขียนต่อไปอยู่ การเขียน Diary ลงบล็อก เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่ง ในชีวิตเราไปแล้ว เราโคตรอยากให้มีบล็อกแก้งค์อยู่กับเราไปจนแก่ตายเลย
ปีใหม่ปีนี้ถือว่าเป็นปีที่เงียบเหงาสำหรับเรามาก แล้วมันเปลี่ยนวันหยุด เป็นหยุด 29-1 มค หยุดวันแรกที่แทบจะนอนเงือกอย่างเดียวเลย ยังดีที่ตอนบ่าย เข็นตัวเอง ออกมาทำฟันที่คลีนิคใกล้บ้านได้ และก็ยังดี ที่ร้านทำฟันมันยังไม่ปิด ไม่งั้นเราอดใช้ประกันสำคมของปีนี้แน่ . . ตั้งแต่โควิดรอบสองเราก็อู้ไม่ได้มาตรวจฟันจนคิดว่าต้องมีฟันผุเพิ่มแน่ แต่สรุปหมอตรวจดูแล้วไม่มีก็เลยขูดหินปูนอย่างเดียว เบิกประกันสังคม ได้ไม่หมด มีเพิ่มเงินค่าอะไรสักอย่างไปอีกห้าสิบบาท

หยุดปีใหม่เหมือนไม่ได้ไปไหนเลย มีพาแม่ออกไปกินอาหารเวียดนาม วันเดียว จากนั้นก็มาปาร์ตี้เค้าดาวกับเพื่อนบ้าน ปีนี้ไม่ได้ทำอะไรกินเยอะ

มีแค่บาบีคิวกับของแกล้มเหล้า เพื่อนบ้านเราก็ขี้เกียจปาร์ตี้มาก นางบอกว่าปีนี้มันอึนๆ แต่ผัวนางซื้อของไว้หมดแล้ว นางก็เลยต้องทำกิน เราเลยถามนางว่า ให้เราซื้อไรเพิ่มบ้าง เบียร์ไหม เราอยากกินโรเซ่ นางก็บอกว่า เบียร์มีแล้ว งั้นเอากับแกล้มอย่างอื่นไหม เลย์อะไรแบบนี้ไหม นางก็บอกว่า เลย์ก็มีแล้วหลายถุงเลย สรุป อะไรมีแล้วหมด เราเลยไป ซื้อผลไม้ กับพวกถั่วเม็ดมะม่วงมานั่งกินกับพวกนาง

อย่างไรก็ตามปีนี้เป็นปีที่อยากเมามาก . . เรานี่เติมเบียร์ใส่แก้ว ปานเปิดน้ำก๊อก แต่ก็ดี กินวันนั้นวันเดียว ความอยากเบียร์หายไปเลย

แม่เราก็แฮปปี้นะ นางกินเบียร์ไปสองแก้ว แต่นางนั่งอยู่ แค่เกือบสี่ทุ่มแล้วนางก็ง่วงละ ขอตัวไปนอนก่อน . . .

ส่วนเรานั้น . . . . . นั่งยาวจนถึงเค้าดาวเทียงคืนเลยจร้า 30 นาที สุดท้ายนี่นับเวลาทุกนาที ไม่ใช่อะไร โคตรง่วงเลยทุกคน นั่งนับเวลาเมื่อไร จะถึงเที่ยงคืนซักทีเราจะได้ไปนอน 555+

แมวเพื่อนบ้านก็ดูง่วงๆ เหมือนกันนะแต่ก็มานั่งเค้าดาวกับเรายันเที่ยงคืนเลย

และเราก็ข้ามปีใหม่ไปแบบนี้แหละ . . ตื่นเช้ามาพาแม่ไปซื้อของ

ของคาวหวานผลไม้ มาไหว้พระพรหมและพ่อปู่ฤาษีที่ในหมู่บ้าน

มีอาหารคาวมาถวายศาลตายายด้วย ปีนี้ลืมถวายช้อน ไม่รู้ว่าท่านจะว่าเอาหรือเปล่า . .

ใดใด คือ ปีนี้ไม่ได้ออกไปถวายสังฆทานที่วัดไหนเลยจร้า เหตุเพราะหลังวันเค้าดาวก็เหนื่อยมาก อยากนอนพัก แต่คืออีกวัน ปกติจะเป็นวันออกไปทำบุญ แต่ปีนี้ มันไม่หยุด วันที่ 2 ก็ต้องมาทำงานแล้ว สุดท้ายก็เลยไม่ได้ไปทำบุญที่วัดไหนเลยค่ะ

เพื่อนบ้านก็น่ารักจัด กลางคืนจัดเบียร์ให้กินตอนเค้าดาวแล้ว เช้ามายังจัดกาแฟให้กินเป็นแก้วแรกของปีอีก ดีเกิ๊นนนน . .

ลืมเล่าว่าปลายปีที่แล้ว แม่เราดวงซวยมาก นางปีนบันไดเก็บหม่อน แล้วคือตอนขาลงจากบันไดขึ้นสุดท้ายไม่รู้อีท่าไหน ล้มจร้า เราอยู่ในบ้านได้ยินเสียงโครม วิ่งมาดู นางบอกไม่เป็นไร . . แต่ . . เท้าบวมแบบนี้เลยจร้า มันดูน่ากลัวมาก มีเพื่อนๆ เรา มาแสดงความห่วงใยมากมาย บางทีที่เราคิดว่า ไม่ได้เล่นเฟสบุ๊คไปแล้ว ก็โผล่มา บางคนเป็นกิ๊กเก่า ที่แบบ ไม่ได้คุยกันเลยเกินสิบปี จนเราจำไม่ได้แล้วว่าเป็นเพื่อนในเฟสกันอยู่ ก็ยังโผล่มา แนะนำว่าควรประคบร้อนประคบเย็นยังไง . . แต่ใดใด คือ หมอให้ยามากินอาทิตย์นึงนางก็ดีขึ้น



เนี่ยะ อ่ะเนอะ มีแม่ขยันจั๊ดด ต้นหม่อนหน้าบ้านก็งามซะเหลือเกิน ปัจจุบันเราบอกนางว่า งดปีป่ายทุกชนิดนะจ๊ะ เชื่อฟังลูกสาวหน่อยเถิด หวัง . . ว่านางจะฟังเหอะ ผ่านไปอาทิตย์เดียวนางก็ว้อนไปกิน ขนมจีนบุฟเฟต์เส้นกาญนาฯ ห่างจากบ้านไปเกือบ 20 กิโลเมตร

ถึงจะไกลยังไง แต่ลูกสาวก็ต้องพาไป แหละ ความสุขของนางอ่ะเนอะ

ออกจากร้านไปเดินห้างต่อ นางบอกชั้นต้องได้ถ่ายรูปกับต้นคริสมาสต์ 55+

ไม่ต้องถามว่าห้างไหน ก็ห้างที่เขาโดนลงมาตายล่าสุดกันน่ะแหละ บรื๋อ . . หลอนจุง . . ดีนะที่วันที่เราไปไม่มีใครมาโดดอ่ะ

ปัจจุบัน แม่กลับไปอยู่บ้านได้เกือบจะ 1 เดือนแล้ว แต่ล่าสุด นางโทรมาเมื่อวานว่า เหมือนจะไม่มีเด็กสอนแล้วเพราะว่า รอบนี้ ครูประจำชั้น จิกเด็กให้กลับไปเรียนกับตัวเองมาก จนสุดท้ายแม่น่าจะเหลือเด็กแค่คนเดียว นางบอกว่า คนเดียว ไม่น่าจะสอนได้ เพราะนางยัดความรู้เยอะ เรียนคนเดียว เด็กจะเครียดไป นางดูเศร้ามากเหมือนกัน
ตอนที่บอกเราว่า . .
"คงต้องกลับบ้านไปเลี้ยงแมวถาวรแล้วล่ะ . . ."
ถถถถถถถ . . เอ็นดู๊วววววววววววววว ใดใด คือความหมาย คำว่า "บ้าน" ของนางตอนนี้ กลายเป็นบ้านที่นนทบุรีไปแล้วนะ เราก็แอบดีใจนิดนึงที่ได้ยินอย่างนี้ เพราะกลัวว่าถ้านางต้อง มาอยู่กับลูกสาวถาวรแล้วนางจะอึดอัดอ่ะ . .

ส่วนลูกสาวพอแม่มาอยู่ถาวรแล้ว . . ก็ต้องปรับตัวแหละ ข้อดีคือ เก็บเงินได้เยอะขึ้นแน่นอนชัวร์ ข้อเสียคือ ถ้าไม่ได้ออกไปแรดๆ กับเพื่อนๆ แล้วอาจจะแบบซึ้มเศร้าเหงาหงอยได้ แต่คิดว่า . . คงต้องไปบ้าง ต้องปรับตัวกันไป . . ความจริงอายุขนาดนี้แล้ว เที่ยวน้อยลงบ้างก็คงจะดีนะ . .

เพราะพอแม่ไม่อยู่ ก็ออกเที่ยวซะ มันไปได้เรื่อย สงสยาม พาราก่อน ทองหล่อ สุขุมวิท ออฟติตก็ดันอยู่ติดรถไฟฟ้าซะด้วยสยายเลย

ไปแต่ละทีก็หมดเงินหลายบาท

ล่าสุดไปกินร้านนี้มา ถึงแม้ว่ามันจะอร่อยมากก็ตาม แต่เห็นราคาแล้วขนลุก ว่า นี่ฉันใช้เงินเกินฐานะเกินไปไหมนะ จานก็เล็กนิดเดียว แต่อร่อยจริงๆ เลยอ่ะร้านนี้ . .

แม่มาอยู่สามเดือน เดินห้าง 1 ครั้งถ้วน พอแม่กลับบ้าน แม่ม มันไปห้างทุกอาทิตย์เลย . . กิจวัตรก็เหมือนเดิม กิน กิน กิน กิน . . 
กิน กิน กิน กิน . .

กินของอร่อยที่อยากกิน . .

แล้วสุดท้ายก็ไปจบกที่เก้าอี้นวด . . สังขารอ่ะเน้อออ 555+

ล่าสุดมือลั่นไปจองมือถือกับเขาด้วย โอ๊ยยยยยยยยยยย . . กิเลสหนอ . .

แล้วนะ พอมันจะมีมือถือรุ่นใหม่ออกมาเนี่ย อีเครื่องเก่ามันก็งอแงจัด เดี๋ยวก็มีความชื้น เดี๋ยวก็ชาร์จไฟไม่เข้า เดี๋ยวก็ถ่ายรูปเบลอ โน่นนั่นนี่ . . บ้าบอ มากกกกกกก . .

ความอยากได้อยากมีเอ๊ยยยยยยย . . ถ้าไม่ได้มามันก็จะไม่ยอมจบใช่ไหม . .
ทำงาน ใช้หนี้ = หน้าที่ กิน ท่องเที่ยว ซื้อของที่อยากได้ = ความสุข
ยังไงชีวิตก็ต้องดำเนินกันต่อไป . . เฮ้อออ ชีวิตนี่อ่ะเน้ออออ . . 
บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 26 มกราคม 2567 |
Last Update : 26 มกราคม 2567 12:03:35 น. |
|
22 comments
|
Counter : 953 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณทนายอ้วน, คุณดอยสะเก็ด, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSleepless Sea, คุณmultiple, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณ**mp5**, คุณเนินน้ำ, คุณkae+aoe, คุณThe Kop Civil |
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 26 มกราคม 2567 เวลา:12:33:28 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 26 มกราคม 2567 เวลา:20:07:29 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 26 มกราคม 2567 เวลา:22:29:10 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 มกราคม 2567 เวลา:5:23:18 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 27 มกราคม 2567 เวลา:8:00:54 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 27 มกราคม 2567 เวลา:8:52:23 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 มกราคม 2567 เวลา:22:34:23 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 30 มกราคม 2567 เวลา:14:06:54 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 31 มกราคม 2567 เวลา:18:30:38 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:13:33:09 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"คงต้องกลับบ้านไปเลี้ยงแมวถาวรแล้วล่ะ . . ."
เย้ ... เหล่าแมวเหมียวและแม่แมวโห่ร้องด้วยความดีใจ
"การเขียน Diary ลงบล็อก เหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเราไปแล้ว
เราโคตรอยากให้มีบล็อกแก้งค์อยู่กับเราไปจนแก่ตายเลย"
ขยันอัพบล็อกหน่อยน้าา ไม่งั้นบล็อกแก๊งคงได้บ๋ายบายก่อนวันอันควร
เพราะทุกวันนี้บล็อกก็เงียบเหงาจวนจะเป็นบ้านร้างอยู่แล้ว
แม้นมิมาช่วย คงม้วยมอด 555
พูดถึงสีสายสะพาย จริง ๆ เรา ชอบสีฟ้ามากกว่า สวยดี