นุดเบาหวานรายงานตัว DAY ที่ 75  05 / 31 / 2024  "เมื่อยิ่งเราโตยิ่งพบว่า . ." ชีวิตของเราเหมือนกับท้องฟ้าเลย ไม่เคยเหมือนกันเลยสักวัน บางวันก็มืดหม่น บางวันก็สดใส - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ไม่มีใครอยู่กับเราไปได้ตลอด มีพบ เพื่อรอวันจากกันทั้งนั้น . . - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  รักตัวเองให้มาก เพราะไม่ว่าชีวิตจะต้องเจอกับอะไร ก็มีแค่เรา ที่ต้องพาตัวเราเองผ่านมันไปให้ได้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ถนนชีวิตคนเรา มันยาวไกล ไกลเกินกว่าจะยอมแพ้ให้กับอะไร พักได้ เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่ต้องกลับมาให้ได้เหมือนกัน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  ลงมือทำอาจมีโอกาสล้มเหลว แต่ถ้าไม่ลงมือทำ มันล้มเหลวแน่นอน!! ช่วงนี้เพื่อนบนเรือ พยายามโทรมาคุยบ่อย นางบอกว่านางเหงา วันก่อนโทรมาจองคิวตั้งแต่หนึ่งทุ่ม ใดใดคือมันใช้คำว่า "จองคิว" เราคิด "จองคิวไรวะ" มันไม่รู้หรอกว่า ทุกวันนี้ นอกจากเสียงผู้ ที่โทรมานัดส่งของในแอปส้มแล้ว ตูก็แทบจะไม่ได้ปฎิสัมพันธ์ กับชายใดเลย 55+ แต่ชีวิตก็ไม่แย่ . . มันก็มีความสุขดี ในแบบของมัน  แต่พอไม่ได้ผู้ให้คุยสนุก มันก็กลายเป็น อย่างนี้แทน(ดังรูป) หรือว่าเราจะแอบเสพติดการคุยกับผู้ ในแอปส้มกันนะ กร๊ากก วันๆพัสดุกองเต็มหน้าบ้านไปหมดแล้ว แม่ก็ด่าจนเลิกด่าไปแล้ว เหอๆ หรือต้องรักษาตัวเองโดยการ ลบแอปออกจากโทรศัพท์ ใครเคยเป็นบ้าง อาการนี้ . . กลับมาที่เรื่องเพื่อนบนเรือต่อ คือมันโทรมาอยากเม้าเรื่องงาน มันบอกว่าอึดอัด อยากระบาย โอเคได้ . . กูให้เวลามึงเต็มที่เลย 30 นาที แต่มันบอกไม่พอ บ้าบอ สรุปคุยกันไปเกือบห้าสิบนาที เอาจริงๆ เราก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับแขนงงานบนเรือมันเท่าไร แต่อย่างน้อย เรานับว่าเป็นผุ้ฟังที่ดีคนหนึ่ง และเหมือนว่ามันจะติดใจ เพราะวันต่อๆ มา มันก็โทรมาอีกจร้าา ถ้าจังหวะได้ เราก็คุย แต่บางที มันชอบโทรมา ตอนดึกแล้ว อุตส่าบอกไปแล้วว่า ห้ามโทรมาหลังห้าทุ่มนะ บ้านนี้นอนไวเพราะต้องตื่นตีห้า  สรุป มันก็เล่นโทรมาตอน สี่ทุ่มห้าสิบแปดนาทีจร้าาา . . อีบร้า  บางวันอีนี่กับแม่ขึ้นนอนกันแล้ว เสียงมือถือดังก็ต้องรับ เอาจริงๆเราก็ยังไม่หลับหรอก แต่แม่ นอนหลับไปแล้วอยู่ข้างๆ เลยไม่สะดวกคุย เลยรับสาย แล้วบอกไปว่า "มึ๊งงงงง กุหลับแล้ว 55+" พอวางสายมันปุ๊บ ก็เพิ่งจะนึกได้ว่า  มันจะคิดไหมวะ ว่า ถ้าหลับแล้ว ละผีที่ไหนรับสาย สุดท้ายก็ไม่ได้คุยกัน ก็ได้แต่ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไป . . ช่วงนี้ เงินเดือนไม่ค่อยเหลือเพราะสนุกช๊อปจั๊ดดด . . ตั้งแต่เข้าเผ่าได้ 75 วันแล้วจร้าา เวลาไปไวซะเหลือเกิน แต่น้ำหนักยังคงเดิมไม่ไปไหน 55+ เป็นชาวเผ่าสายคลานจริงๆ แล้วก็เป็นชาวเผ่าที่บ้าซื้ออาหารเผ่าด้วยนะ ตอนนี้ทั้งที่บ้าน และที่ทำงาน แทบจะกลายเป็นโกดัง เก็บนมพิสตาชิโอแล้ว เพราะเซ่เว่นมันซื้อ 1 แพ็ค แถม 1 แพ็ค สั่งมาตุนไว้ที่ทำงาน ส่วนที่บ้านก็สั่งเหมือนกัน แต่สั่งขวดใหญ่จาก Top Online 1 แถม 1 เหมือนกัน เจ้าแม่โปรโมชั่นอะนะ ความจริงเราชอบกิน นมอัลมอนด์มากกว่า เรารู้สึกว่ามันหอมกว่า แต่ถ้ามัน 1 แถม 1 ขนาดนี้แล้ว ตูก็สามารถเปลี่ยนมากินนม Pistachio ได้ในทันทีเหมือนกัน 55+ เอานมพวกนี้มาตีกับขาเขียวใส่น้ำตาลหล่อฮังก้วยนิดหน่อย  กินเป็นมื้อเช้า อร่อยดีนะ ดูท่า เราน่าจะหลงเสน่ห์ฟองนมชาเขียวเข้าแล้วล่ะ นอกจากจะช๊อบของกินชาวเผ่าแล้ว ก็ยังต้องช๊อปอุปกรณ์การทำอาหารชาวเผ่าด้วยจร้าา ล่าสุดกระทะพัง ก็ต้องซื้อใหม่มาเพื่อการนี้ เสียเงินอี๊กกกก . . การซื้อกระทะก็เป็น เหมือนการลุ้นโชคอีกทางนึง เพราะถ้าซื้อมาถูกใจก็ดีไป แต่ ถ้าซื้อมาไม่ถูกใจ หนักไป สากไป ก็ต้องเสียเงินเพิ่มอีกจร้าาา บร้าา บอ ที่สุด แล้วนี่ซื้อพวกตะหลิวมาใหม่ด้วยเพราะว่า อันเก่าใช้ตะหลิวไม้ แล้วรู้สึกว่า มันทำกระทะเป็นรอยพังไวเกิน ค่าน้ำตาลในเลือดเราช่วงนี้เหมือนจะขึ้นแหละทุกคน ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเพราะ Sweeteners แต่สรุปว่าไม่ใช่ง่ะ น่าจะเป็นเพราะว่าเราป่วยมากกว่า . . ใช่แล้ว เราไม่รอด เป็นอีไข้หวัดสองขีดนั่นล่ะ เหอๆ ติดโดยไม่รู้ตัว ยังดีว่า เป็นช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ติดวันหยุดยาวพอดี . . แล้วก็ลุ้นมากเลยเพราะว่า รอบนี้ เราหาซื้อยารักษาตรงๆไม่ได้ ก็เลยกินยาตามอาการ ที่ รพ.ชุมชนก็ให้พวกฟ้าทะลายโจรมากินด้วย คือ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้มีอาการอะไรมาก แต่ใจก็แอบลุ้นง่ะ เหอๆ . . พอรู้ว่าป่วยเราก็ไล่ให้แม่ไปใช้ชีวิตอยู่ชั้นล่าง ส่วนเราก็ขังตัวอยู่ในห้องนอน กับแมวๆ ทั้งห้า เรามีไข้อ่อนๆ แค่วันแรกวันเดียว มีอาการคันคอนิดหน่อย มีน้ำมูกมีหนักๆ วันที่สาม จากนั้นก็ไม่เยอะมาก เราแทบไม่ไอเลย หลังๆ เริ่มมีปัญหาเรื่องเสมหะ เยอะหน่อย เราเลิกทำไอเอฟ และกลับมากินข้าวสามมื้อเพราะต้องกินยา ลงไปกินข้าวตอนไหน ก็ให้แม่ออกไปอยู่นอกบ้าน . . เราไม่มีอาการไอ ยังกินของทอดและน้ำเย็นได้ แต่หลังๆ เมนูง่ายๆ ที่กินคือ ต้มผักหมาล่า ใส่พริกแกงหมาล่าของไหตี้ ใส่หมูใส่ผักใบเขียวเช่นปวยเล้งผักบุ้งขึ้นฉ่ายผักกาดขาว บลาๆ ใส่ไข่ด้วย หรือบางทีก็เปลี่ยนจากหมูเป็นปลากะป๋อง เรากินแบบนี้ประมาณ หนึ่งอาทิตย์ติดสุดท้ายเสมหะก็หายไป แต่สรุป แม่เราไม่รอดจร้าา แม้จะหลีกเลี่ยงไงก็ติดอยู่ดี เราคิดว่า นางติดตั้งแต่ก่อนที่เรารู้ตัวอีก เพราะว่าเราเป็นสามวันแล้วก็หายเฉย เดาว่า เราน่าจะติดมานานแล้ว แต่ไม่รู้ตัวน่าจะรู้ตัววันท้ายๆ ของอาการ มันก็เลยรู้สึกว่า มาไวไปไว เหอๆ . . แม่ผู้ที่โดนไล่ไปนอนชั้นล่างอยู่สองวัน สุดท้ายก็ได้กลับมานอน ชั้นบนกับแมวสักที . . นอนบอกนอนข้างล่าง ไม่ได้หลับเลยร้อน เราก็ถามทำไมไม่เปิดแอร์ล่ะ นางบอกประหยัด 55+ แล้วแมวก็วน ไปทักทายนางทั้งคืนโดยเฉพาะแมวส้ม ลงไปกินทูเม้ดทุกชั่วโมง มากินทีก็ทักที ประมาณว่า . . นุด มานอนไรตรงนี้ ไมไม่ขึ้นไปข้างบน ประมาณนั้น . . และหลังจากที่ นุดสองขีดสองคนอยู่บ้านเดียวกัน ทุกอย่างก็เหมือนปลดล๊อค . . เมื่อไม่ต้องแยกกันกิน ก็จัดหมูทะเลยจร้า สาสมใจยิ่งนัก . . 55+ สรุปอาการของแม่ เป็นน้อยกว่าเราเยอะ นางแทบไม่มีน้ำมูก แต่พอหายแล้ว นางกลับยังไออยู่ เราเดาว่า เป็นเพราะวันๆนึงนางกินน้ำน้อยมาก พอหลังจากเราบอกนางเริ่ม กินน้ำอัดยาแก้ไอ ทำแบบนี้ไปหนึ่งอาทิตย์นางเลยหายไอในที่สุด พอหายแล้วก็ซ่าเลยจร้าาา จะออกสู่โลกกว้างให้ได้ บ้านอยู่นนท์จะต้องไปกินบุฟเฟต์หอย 199 บาทแถวสุทธิสาร โน่นนนนน ห่างจากบ้าน 19 กิโลฯ แล้วเป็นร้านที่ไม่ค่อยมีที่จอดรถยนต์ ด้วยนะ สุดท้ายลูกสาวเลยพาแว้นไป . . ตอนขากลับก็ถามนางว่า ซ้อนมอไซค์เป็นไง ตื่นเต้นไหม นางบอกไม่นะ นางบอกว่าลูกสาวแว้นเก่ง ข้บดี . . ขับดีกว่ารถยนต์อีก 5555+ ตกลงว่านี่ชมใช่ไหม . . จำได้ใช่ไหมว่า ครั้งที่แล้ว ลูกสาวเคยพานาง ไปกินหอยมาแล้วที่พีพีฟาร์ม แต่นางไม่สุดจร้าา นางบอกว่า จานเดียวไม่สะเทือนขี้ฟันเลย รอบนี้พาไปจัดบุฟเฟ่ต์ เชิญขร่ะ เชิญกินให้สาแก่ใจไปเลยขร่ะ ลูกสาวชอบกินหอยนางรม . .  ส่วนแม่เน้นกินแต่หอยแครง ก็บ่นอยู่นั่นว่าแกะไม่ได้ๆ อ่ะจร๊ะ ลูกแกะใส่จานให้จร๊ะ . . หอยๆ หอยๆๆๆๆ ลูกสาวนี้หน้าจะเป็นหอยแล้วจร๊ะ . . . พอกินเสร็จนางสารภาพกับลูกสาวว่า  . . ตั้งแต่เกิดมาเหมือนวันนี้ นางจะกินหอยมากที่สุดในชีวิตละ . . ไงล่ะ . . หมดคำสิเว่าจริงๆ แต่จริงๆ นะ เหมือนพอหายป่วยแล้วสองแม่ลูกก็ออกแรดไม่แว้นวันจริงๆ เรื่องของเรื่องลูกสาวอยากได้โรสแมรี่มาปลูกที่บ้าน เอาไว้ตัดยอดย่างเนื้อเราเลยไปได้ผักสวนครัวอื่นๆ มาด้วย ส่วนแม่ก็ได้ขนมกลับบ้านเพียบไหนว่าจะเลิกกินขนมไง คำคุยเห็นๆ เราอยู่เผ่ามา 75 วันแล้วนะ . . ไวเนอะ เข้าเดือนที่สามแล้ว อาหารก็วนๆ อยู่แต่กับ ไข่ดาวไข่ต้มเนื้อทอด . .  ตอนนี้เราต้มไข่ได้แบบโปรมาก . . สามารถเลือกได้เลยว่าจะเอาไข่แดงเยิ้มขนาดไหน แม้ว่าช่วงนี้ น้ำหนักจะไม่ลง เพราะป่วย และยังทำไอเอฟไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้กินระหว่างมื้อ ไม่ได้กินจุกจิก แต่โดยรวมแล้ว แดรก 3 มื้อ เป็นส่วนใหญ่ 555555555555555555555+ หลังๆ เราเริ่มเบื่อเนื้อแล้ว  พอได้ต้นโรสแมรี่มาก็เบื่อเลย 55+ แต่พอเราซื้อปลากลัมาทำอาหารเผ่าติดกันหลายวันมากไป แม่เราก็เริ่มเบื่อปลาจร้าาา นางเริ่มบอกว่า . . "ไม่ต้องทำเผื่อแม่นะ 55+"  ขนาดว่าเราพยายามเปลี่ยนชนิดปลาไปเรื่อย แบบทับทิมบ้าง ปลาม่อนบ้าง สลิดบ้าง ทูบ้าง นางก็ไม่เอา คนเบื่อก็คือคนเบื่อ เราเลยตัดสินใจว่า เสาร์นี้จะหลุดเผ่า 1 วัน ปล่อยให้ร่างกาย สลับโหมด จาก Fat Burner เป็น Sugar Burner หนึ่งวัน ให้มันได้เผาน้ำตาลบ้าง พานางไปกินบุฟต์ทุเรียน 1 มื้อจร้า แน่นอนว่าตูก็ต้องกินกับนางด้วย เหอๆ ยาวไป . . ใดใดคือนางตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด ก่อนนอนเมื่อคืนนี้ ยังนั่นเปิดรูปทุเรียนวนไป จนลูกที่ไม่ได้กินมื้อเย็นหิว จนต้องรีบนอนอ่ะ ดังนั้นพาไปกินให้รู้แล้วรู้รอด จะได้ไม่ต้องมานั่งรบเร้าอีก ลูกมาทำงาน เดี๋ยวนางก็โทรมาอยู่นั่น เดี๋ยวโลตัสก็มีบุฟทุเรียนนะ บิ๊กซีก็มีบุฟทุเรียนนะ วนไปวนมา ลูกปวดหัวหนักมากนะรู้ยัง เพราะงั้นเสาร์นี้ให้หนำใจเลยนะ แม้ว่าจะมีแตกแถวบ้าง . . แต่ก็ยังพยายามออนตัวเองอยู่ ในสภาวะคีโตซีสนะทุกคน . . รักษาตัวเองต่อไป ไม่ได้วันนี้ ขอไปสุขภาพดีตอนแก่ก็ยังดี . . เพื่ออนาคตความแก่ที่แฮปปี้ของหญิง เลยยังต้องใช้ชีวิตแบบนี้กันต่อไป ยาวๆ ไป . . ข้อคิดที่ได้จากการป่วยครั้งนี้คือ . .  "ร่างกายที่แข็งแรงจะคอยช่วยส่งเสริมให้จิตใจเราเข็มแข็งขึ้นจริงๆ และไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไร ไม่ว่าจะเจอปัญหาหนักหนาแค่ไหน สุดท้ายเราก็จะผ่านมันไปได้ แค่ต้องสงบใจ และค่อยๆแก้ไปทีละอย่าง ไม่มีปัญหาใดที่แก้ไม่ได้ท่องไว้ . .  ยังไงซะ สุดท้ายชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง สิ่งไหนรบกวนหัวใจ จงเลือกที่จะปล่อยมันไปบ้าง สงบจิตสงบใจให้ได้ และมุ่งมั่นพัฒนาตัวเองต่อไปนะ . . ไม่ว่าใครจะพูดจะบอกว่า ไม่ได้ๆ ช่างเขา เราแค่ต้องคอยบอกตัวเองเสมอว่า. . ตูทำได้ เครนะ . ." สู้เค้าหนอน . . สู้เค้าๆ เธอทำได้ เชื่อสิเชื่อ!! " ส่ ง ก ำ ลั ง ใ จ ใ ห้ เ ธ อ น ะ ตั ว ห น อ น  . . " บั  น  ทึ  ก  โ  ด  ย   .   .   ตั  ว  ห  น  อ  น   กิ๊  ว  ๆ   Create Date : 31 พฤษภาคม 2567 18 comments Last Update : 31 พฤษภาคม 2567 11:46:57 น. Counter : 760 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณhaiku, คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณNoppamas Bee, คุณmcayenne94, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณดอยสะเก็ด, คุณ**mp5**, คุณนายแว่นขยันเที่ยว

เห็นกองพัสดุแล้ว ต้องอุทานว่าช่างกล้านะ ขนาดแม่อยู่ด้วย 555 ไม่เห็นเหมือนที่เคยบอกว่า ซื้อจานมายังต้องแอบแม่เลย น่าจะเข้าขั้นเสพติดการช้อปปิ้งออนไลน์แล้วล่ะ อาการดูจะหนักกว่าเราอีกนะ นี่ก็ใกล้ 6/6 อีกแล้ว 555 เรื่องเพื่อนบนเรือ ก็ให้อยู่บนเรือนั่นแหละ อย่าไปหลงคารมเด็ดขาด โรสแมรี่ดูดีเลยนะ ไปสอยมาจากไหน ... มีสวนครัวเป็นของตัวเองนี่คือดีมากเลยจ้า บุฟเฟต์ทุเรียนนี่น่าสนใจนะ อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 31 พฤษภาคม 2567 11:30:08 น.

" ...แต่ของไม่ซ้ำเลยนะ ไม่ให้ซื้อจานเราก็ซื้ออย่างอื่น กร๊ากกกก" ว่าง ๆ รีวิวเปิดกล่องหน่อยน้าา อิอิ ดูว่ามีอะไรดี ๆ เหมือนที่เราเล็งไว้บ้าง 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 31 พฤษภาคม 2567 12:05:35 น.

อ่านผ่านๆ เป็น “เมื่อเรายิ่งโตยิ่งสวย” 55555 ฟีลที่นอนคุยโทรศัพท์เป็นชั่วโมงที่มันวัยรุ่นมากนะครับพี่ แต่ก็ดีนะครับที่มีเพื่อนที่เราสามารถใช้เวลาคุยกันได้นานๆ แบบนั้น ตอนเทปอกหัก มันก็โทรคุยกับเพื่อนอีกคนอยู่ 2 ชั่วโมง พวกผมบอก พวกกุไม่เอานะ เอาแบบรวบรัดตัดตอนเลย นมพิสตาชิโอ้อันนี้อร่อยครับ ซื้อได้ 1 แถม 1 อย่างถูก สถาปนาตัวเองให้เป็นเจ้าแม่โปรโมชั่นได้เลยครับ ดูแล้วจริงๆ พี่เป็นคนชอบทำอาหารนะครับ แถมทรงจะมีฝีมือ ดูจากการขยันทำ ขยันซื้ออุปกรณ์ อ้อ เป็นสายอุปกรณ์ด้วย โควิดช่วงนี้ติดมาจากไหนไม่รู้กันทั้งนั้นครับ แล้วมีอาการยังไงบ้างครับ รอบนี้ถ้าคนที่เคยเป็นแล้วจะไม่หนัก แต่คนไม่เคยเป็นก็หนักอยู่ อย่างหลานผมรอบนี้เหมือนมีภูมิค้างเลยครับที่เค้าไม่ติดจากพ่อมา แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเพื่อนที่ทำงานพี่เขยนั่งข้างๆ กันยังติด แต่หลานนั่งกอดกันนี่ไม่ติด โชคดีมากๆ ดีที่พี่กับแม่มีอาการเล็กน้อย มีไข้ ไอ ไม่กี่วัน ดีแล้วครับ คุ้มที่ดูแลตัวเองมาอย่างดี คุณแม่หายออกมากินหอย เอ้ย! ห๊ะ?! บุฟเฟ่หอย ??? หน้าตาสดใสมากครับ สวยเหมือนเดิม^^ นึกถึงบุฟเฟ่หอยนี่...แค่มองก็ท้องจะเสียแล้วครับ 555 โรสแมรี่...เดี๋ยวก็ตายฮะ เชื่อผม.....หรือไม่ก็ไม่แตกยอด นี่นอกจากเป็นเจ้าแม่โปรโมชั่น ยังเป็นราชินีต้มไข่ซะด้วย ไข่แบบนี้ปกติผมต้องไปซื้อเซเว่นเอาครับ ง้อววว์ ไปบุฟเฟ่ทุเรียนมากนี่เอง เป็นไงครับ เปรมเลยไหม ทานไปเยอะไหมครับ พูดแล้วอยากกินเลย เป็นบันทึกที่ครบรสหลายอารมณ์ แต่ควบคุมสถานการณ์ให้ in control ได้ เรียกว่ายอดเยี่ยมครับพี่   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 31 พฤษภาคม 2567 17:44:29 น.

จากบล๊อก อันนี้มาตอบเม้นต่างหากเลยครับ 5555 สวัสดีครับพี่ สบายดีไหม...ไม่ครับ 5555 ไม่ค่อยสบายพอดีช่วงนี้ อ่า...ซื้อรถใหม่ครับ เพิ่งจะครบ 1 เดือนไป ขับดีมากครับ มันไม่ใช่ปรู๊ดปร๊าดนะพี่ กดทีมันคือวาร์ปเลย แล้วเสถียรภาพรถมันสูงมาก ขับๆ เหยียบเพลียๆ นี่ 130-140บ่อยเลย ผมลองขับเร็วสุดไปแค่ 180 มันคือวาร์ปครับ แต่นิ่งๆ เงียบๆ เรื่องค่าชาร์จตอนไม่มี Home charger ก่อนไปหัวหิน ชาร์จ 100% ก็ราวๆ 3ร้อยนิดๆ ขับไปถึงหัวหิน เหลือแบต 30% ชาร์จเทสล่าซุปเปอร์ชาร์จมาอีกตีซะ 300 เต็ม 100% กลับมาเหลือ 30% ตีเป็นเงินค่าพลังงานไปกลับหัวหิน ตีซะ 700 บาท ครับ จะออกรถไฟฟ้า ศึกษาดีๆ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 31 พฤษภาคม 2567 17:51:01 น.

เอ้า นิ้วลั่น 5555 จะออกรถไฟฟ้าศึกษาดีๆ นะครับ ทำความเข้าใจกับการใช้ของตัวเองดีๆ รถไฟฟ้าม่ได้เหมาะกับ nature ของทุกคนครับ ดีแล้วที่พี่คุ้มน้ำตาลได้ดีครับ ไม่คุมดีๆ นี่ไม่ต้องโควิดหรอก ถ้าน้ำตาล 300 ตัวมันเองก็หนักหนาแล้ว ดีแล้วพี่ พี่เก่งมาก หลับใน....เพิ่งหลับในมาเองครับ เพราะทำงานเหนื่อย แล้วหลุดปากบอกแฟนไป แฟนไปบอกแม่ ทีแรกพ่อบอกจะมาขับรถให้ช่วงทำงานเยอะ ๆ ไม่ค่อยได้พักผ่อน แต่ผมบอกไม่ต้องครับ ไหวอยู่ เดี๋ยวๆๆ ความฝันพี่นี่ทำให้ผมนึกถึงปาร์ตี้เฮียชูชัยเลยครับ 5555 เดี๋ยวนี้พี่จ้างเด็กเอ็นฯในฝันแล้วหรอ ดูดิ...ฝันของสาวใหญ่วัย 40 ฝันมาออฟเด็กมาเลี้ยงที่บ้าน 555 อ้าวสรุปยังไม่ได้ไปบุฟเฟ่ทุเรียนหรอ ไปพรุ่งนี้หรอครับ ไปๆๆ ไปกินให้อร่อย .... พี่นี่เมาเรื้อนเหมือนกันนะครับเอามือถือจุ่มแก้ว แต่คงไม่ได้มีแต่พี่คนเดียวไม่งั้นทิม คุก คงไม่ทำมือถือกันน้ำ มันต้องมีไอ่ตัวที่เหมือนพี่อีกเยอะ แต่ผมสายเอวติดไฟ เมาแล้วเต้น ก็หล่นบ้างอะไรบ้าง วันนี้.....ไม่ต้องห่วงครับพี่ ไม่ได้แDกแล้ว แต่งตัวมาอย่างดี ดันเป็นหอบเมื่อบ่ายนี้สด ๆ ร้อนๆ อวสารศุกร์หรรษา ตี้ cancel เรียบร้อย ตอนนี้นั่งดมหงษ์ไทยอยู่บ้านแล้วครับ ไว้ศุกร์หน้านะ.......   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 31 พฤษภาคม 2567 18:04:45 น.

เมื่อยิ่งโต เราก็ยิ่งพบว่า ชีวิตมันมีอะไรให้เรียนรู้มากมายในแต่ละวันจริงๆครับ ตัวเราเมื่อวาน ก็ไม่เหมือนตัวเราในวันนี้ และตัวเราในวันนี้ ก็ไม่เหมือนตัวเราในวันพรุ่ง เดือนที่แล้วพี่ก๋าเกือบล้มละลาย สั่งหนังสือเยอะมากครับ 555 น่าจะเฉียดๆร้อยเล่ม ขนาดเป็นหนังสือมือสองซะเยอะนะครับ สั่งรัวๆเลย โควิดก็ยังระบาดอยู่นะครับ เพื่อนมาดามก็เป็นหลายคนเลย โชคดีมากๆครับที่คุณแม่น้องหนอนอาการน้อย บางคนไอต่อเป็นเดือนเลยนะ ข้อดีของอายุที่มากขึ้น พี่ก๋าว่ามันทำให้เราเลิกสนใจคนอื่นน้อยลงครับ สนใจตัวเอง ครอบครัวมากกว่า แล้วก็ลืมเร็ว ไม่จดจำอะไรเอาไว้นานแล้ว 555   โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2567 19:18:07 น.

เมื่อก่อนเดินตลาดน้ำวัดตะเคียนแทบทุกอาทิตย์เลย แต่ตอนหลังๆดูเหมือนว่าของที่ขายที่ตลาดน้ำวัดตะเคียมเค้าจะเอามาจากตลาดบางบัวทอง ตลาดบางใหญ่ และแพงกว่าตลาดนัดมากๆ พวกขนม ของกินเล่นก็แพงเกิ๊น เพราะเค้าไปรับมาอีกทีนึง ไม่ใช่ชาวบ้านทำเอง ติดใจสาคูไส้หมูเจ้านึงมาก แต่หลังๆเหมือนเค้าไม่ได้ล้างผักกาดหอมให้สะอาดก่อนขายก็เลยเลิกเดิน ตอนนี้ไปเดินตลาดดอนหวายสนุกกว่า ฮ่าๆๆ ผัก ผลไม้ ยังเป็นของชาวสวนอยู่เยอะ ราคาถูกมาก วันก่อนได้มะนาวลูกใหญ่ เปลือกบาง ไม่มีเม็ด โลละ 100 เดียวเอง เคยซื้อมาจากปากคลองตลาด 2 โลละ 180 แน่ะ ที่ไปดอนหวายบ่อยเพราะว่าแม่ชอบกินปลาทูต้มเค็ม ที่ดอนหวายมี 2 เจ้าดัง แม่บอกอร่อยเหมือนกัน แล้วก็พวกขนมไทยๆ ขนมตาล ข้าวต้มมัด ข้าวต้มน้ำวุ้น ครับ   โดย: ทนายอ้วน 31 พฤษภาคม 2567 20:36:11 น.

มาแล้วจ้าๆๆๆๆ ปีแล้ว อ.เต๊ะ ไม่ได้เข้าบล็อกเลย พอว่างก็เข้า แต่แอปซื้อของ ข้าวของมาเป็นสิบกล่องแบบนี้เลยจ้า555 บางอันก็ใช้หนเดียว บางอันก้ไม่ได้ใช้ แกะดูเฉยๆ แต่มันจะมีความสุขเวลาได้ซื้อของ เท่านี้ก็ถือว่าคุ้มแล้ว ฮีลใจได้ดีจ๊ะ555 ส่วนเรื่องคนบนเรือนี่ เดาว่าเรือสินค้า หรือเรือรบ คนออกทะเลนี่ โดยมากจะเหงา ไม่เชื่อดูตอน ทหารอเมริกา ยกพลขึ้นบก พัทยาก็ได้ เมืองแทบแตก 555 ส่วนเรื่องซื้อของกิน ดีๆต่อสุขภาพนี่ ไม่น่าเสียดายเงิน ตอนเรายังกินได้ ก็ซื้อไป พอเราป่วย เค้าเอาสายมาเสียบกรอกนี่ ไม่สนุก ไม่ได้รสชาติแน่นอนจ้า 555 เรื่องโควิดนี่ เดี๋ยวนี้ระบาดหนัก แต่ไม่เป็นข่าวแค่นั้นเอง อาการไม่รุนแรงเหมือนสมัยก่อน คนเลยปล่อยชิล ไม่ใส่หน้ากากกันแล้ว ให้แม่นอนข้างล่าง ทำหน้าที่ รปภ เฝ้าบ้าน 24 ชม แมวคงงง เลยแวะมาเยี่ยม ทุก ชม 555 เครื่องตรวจน้ำตาล ยี่ห้อนี้ จอใหญ่ดีนะ แถมมีอิโมจิ หน้าบึ้งให้ดูด้วย ถ้า อ.เต๊ะ กินทุเรียนแล้วไปวัด คงหน้าหงิก น่าดู555 ส่วนเรื่องรถติด แล้วพาแม่ซ้อนท้าย แว้นไปนี่ น่าเป็นห่วงมาก ต้องให้ แม่ขี่แล้วเราซ้อน น่าจะโอเคร เพราะแม่ขับช้า เต่ากัดยางทัน เย้ย 555 บุฟเฟต์หอย ตัวใหญ่มาก มีคนแกะให้ด้วย กินกันฉ่ำๆเลย บอกได้คำเดียว หิวหอย(จะโดนแบนมั้ยน้อ555) แล้ว โรสแมรี่ นี่ โดนใครป้ายยามาน้อ ฟ้าใส แหงๆ ของ อ.เต๊ะ นี่เอามาใส่อาหารแค่เอากลิ่น แค่นั้นเอง แต่ไม่เคยชิมซักกะที555 แล้วเดี๋ยวนี้มีบุฟเฟต์ ทุเรียนด้วย คุณนายแมร่ เสียงสูง อยากกินต้องได้กิน ไม่งั้นมัน คาใจคาพุง 555 จัดเป็นวัน cheat day ไปเลยก็แล้วกัน ของ อ.เต๊ะ ซื้อมาเป็นเข่ง กินหมดไปแค่ลูกเดียวเอง ที่เหลือยังนอนหนาวอยู่ในช่องฟรีซอยู่เลยจ้า 555 จริงๆชีวิต ก็แบบนี้แหละ ต้องมี ตึงมั่งผ่อนมั่ง ครอบครัวมีความสุข กลับมาบ้าน เห็นคุณนายแม่ ยิ้มหวาน แมวกระโดดเกาะขา ก็มีความสุขล้นๆแล้วละนะจ๊ะ   โดย: multiple 1 มิถุนายน 2567 4:56:10 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 1 มิถุนายน 2567 5:48:30 น.

อ่านจากบล็อกคุณก๋าแล้ว เหมือนที่ทำงานคุณหนอนจะ ไม่ใส่หน้ากาทำงานกันนะคะ นั่นแหละสาเหตุใหญ่เลยจ้า โีรสแมรี่นี่ทำตามคุณฟ้าแน่ๆ ค่ะ   โดย: หอมกร 1 มิถุนายน 2567 5:54:16 น.

อาหารน่ากินนะคะ   โดย: Noppamas Bee 1 มิถุนายน 2567 9:44:20 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะ น้องหนอน อ่านเรื่องน้องรวดเดียวจบนี่ ให้ความรู้สึก วันๆพันกว่าเรื่องจริงๆนะคะ แต่ว่ามันเป็นหลายวันรวมกันแทน 55555 พี่ป่วยโควิดเพิ่งหายไปไม่นาน นี่เริ่มมีอาการใกล้เคียงอีกค่ะ พี่ที่ทำงานเค้าเป็น คาดว่าน่าจะติดมาอีก แต่พี่ทำเนียน ทำมึนไม่ตรวจค่ะ มานั่งทำงานตามปกติ แล้วบอกให้เพื่อนร่วมงานระวังกันเอาเองนะ ดูร้านเนอะ 55555 นี่พี่เพิ่งจะเริ่มกลับมาเดินค่ะ กว่าจะดึงใจกลับมานิ่งได้ บอกตัวเองทุกวันค่ะ ว่าเราต้องทำได้ (ในทุกเรื่อง)   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 1 มิถุนายน 2567 13:46:16 น.

หายป่วยแล้ว จัดเต็มอาหาร อยากบุฟเฟต์ทุเรียนบ้าง แต่ไม่กล้าค่ะ ขนาดอดจะแย่อยู่แล้ว ไม่รู้ห่วงยางมายังไง ไม่กล้าไปเจาะเลือดเลย น้องหนอน 130+ จิ๊บๆ มาอ่านบันทึกชีวิตน้องหนอน สนุกดีค่ะ   โดย: mcayenne94 1 มิถุนายน 2567 14:37:33 น.

งานบนเรือ งานห่างไกล มันเหงาแหละ แต่ปัจจุบันต้องถือว่าดีขึ้นแล้วที่ยังพูดคุยกันได้ง่ายกว่าสนมัยก่อน สมัยก่อนไปทีติดต่อแทบไม่ได้เลย พัสดุเยอะ แต่ถ้าซื้อมาแล้วได้ใช้ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ก็มันจำเป็นนี่ เงินเดือนไม่ค่อยเหลือเหมือนกันครับ มันมีรายจ่ายที่ต้องใช้เยอะเลย รู้สึกเดี๋ยวนี้เก็บเงินยากกว่าสมัยก่อนเยอะ ป่วยก็ต้องพักแหละครับ เราทำอะไรไม่ได้จริงๆ นอกจากพักให้หายป่วย กินยาตามอาการ คงกำจัดให้หายไปจากโลกนี้จริงๆ ไม่ได้ จากบล็อก เรื่องจริงเลยนะ เพราะเทคโนโลยีนี่แหละทำให้เราเห็นเรื่องดาร์กๆ มากขึ้น สมัยก่อนนึกว่าเราเป็นคนโชคร้ายที่เจอเรื่องแย่ๆ คนเดียวซะอีก   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 มิถุนายน 2567 18:14:51 น.

บุฟเฟ่ต์ทุเรียนเป็นยังไงบ้างคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 3 มิถุนายน 2567 15:15:19 น.

"แม่โดนสิ่งลึกลับมาห้ามไว้555" อุ๊ย สิ่งลึกลับนั้นคืออันใด ใคร่รู้ 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 3 มิถุนายน 2567 20:27:53 น.

จริง ๆ เราก็แอบเดาแบบนี้เหมือนกัน (ค่าน้ำตาลสูง) แต่แพ้คำว่า "สิ่งลึกลับ" จริง ๆ นี่คือ "วิทยาศาสตร์" เลยนะ 555 ดีแล้วล่ะ ใช้เป็นทางออกได้อย่างดี ไม่ขัดใจแม่ แต่ทำให้แม่เห็นเองว่า ถ้าไม่รักษาตัวเองให้ดี ก็จะอดกินของอร่อย สุดยอดเลย ลูกสาว 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 4 มิถุนายน 2567 13:12:32 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 5 มิถุนายน 2567 14:09:33 น.