นุดเบาหวานรายงานตัว DAY ที่ 75
05 / 31 / 2024  "เมื่อยิ่งเราโตยิ่งพบว่า . ."ชีวิตของเราเหมือนกับท้องฟ้าเลย
ไม่เคยเหมือนกันเลยสักวัน
บางวันก็มืดหม่น บางวันก็สดใส- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ไม่มีใครอยู่กับเราไปได้ตลอด
มีพบ เพื่อรอวันจากกันทั้งนั้น . .- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - รักตัวเองให้มาก เพราะไม่ว่าชีวิตจะต้องเจอกับอะไร
ก็มีแค่เรา ที่ต้องพาตัวเราเองผ่านมันไปให้ได้- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ถนนชีวิตคนเรา มันยาวไกล
ไกลเกินกว่าจะยอมแพ้ให้กับอะไร
พักได้ เหนื่อยได้ ท้อได้
แต่ต้องกลับมาให้ได้เหมือนกัน- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ลงมือทำอาจมีโอกาสล้มเหลว
แต่ถ้าไม่ลงมือทำ มันล้มเหลวแน่นอน!! ช่วงนี้เพื่อนบนเรือ พยายามโทรมาคุยบ่อย นางบอกว่านางเหงา
วันก่อนโทรมาจองคิวตั้งแต่หนึ่งทุ่ม ใดใดคือมันใช้คำว่า "จองคิว"
เราคิด "จองคิวไรวะ" มันไม่รู้หรอกว่า ทุกวันนี้ นอกจากเสียงผู้
ที่โทรมานัดส่งของในแอปส้มแล้ว ตูก็แทบจะไม่ได้ปฎิสัมพันธ์
กับชายใดเลย 55+ แต่ชีวิตก็ไม่แย่ . . มันก็มีความสุขดี
ในแบบของมัน แต่พอไม่ได้ผู้ให้คุยสนุก มันก็กลายเป็น
อย่างนี้แทน(ดังรูป) หรือว่าเราจะแอบเสพติดการคุยกับผู้
ในแอปส้มกันนะ กร๊ากก วันๆพัสดุกองเต็มหน้าบ้านไปหมดแล้ว
แม่ก็ด่าจนเลิกด่าไปแล้ว เหอๆ หรือต้องรักษาตัวเองโดยการ
ลบแอปออกจากโทรศัพท์ ใครเคยเป็นบ้าง อาการนี้ . .
กลับมาที่เรื่องเพื่อนบนเรือต่อ คือมันโทรมาอยากเม้าเรื่องงาน
มันบอกว่าอึดอัด อยากระบาย โอเคได้ . . กูให้เวลามึงเต็มที่เลย 30 นาที
แต่มันบอกไม่พอ บ้าบอ สรุปคุยกันไปเกือบห้าสิบนาที เอาจริงๆ
เราก็ไม่เข้าใจเกี่ยวกับแขนงงานบนเรือมันเท่าไร แต่อย่างน้อย
เรานับว่าเป็นผุ้ฟังที่ดีคนหนึ่ง และเหมือนว่ามันจะติดใจ เพราะวันต่อๆ มา
มันก็โทรมาอีกจร้าา ถ้าจังหวะได้ เราก็คุย แต่บางที มันชอบโทรมา
ตอนดึกแล้ว อุตส่าบอกไปแล้วว่า ห้ามโทรมาหลังห้าทุ่มนะ
บ้านนี้นอนไวเพราะต้องตื่นตีห้า สรุป มันก็เล่นโทรมาตอน
สี่ทุ่มห้าสิบแปดนาทีจร้าาา . . อีบร้า บางวันอีนี่กับแม่ขึ้นนอนกันแล้ว
เสียงมือถือดังก็ต้องรับ เอาจริงๆเราก็ยังไม่หลับหรอก แต่แม่
นอนหลับไปแล้วอยู่ข้างๆ เลยไม่สะดวกคุย เลยรับสาย
แล้วบอกไปว่า "มึ๊งงงงง กุหลับแล้ว 55+" พอวางสายมันปุ๊บ
ก็เพิ่งจะนึกได้ว่า มันจะคิดไหมวะ ว่า ถ้าหลับแล้ว ละผีที่ไหนรับสาย
สุดท้ายก็ไม่ได้คุยกัน ก็ได้แต่ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไป . .
ช่วงนี้ เงินเดือนไม่ค่อยเหลือเพราะสนุกช๊อปจั๊ดดด . .
ตั้งแต่เข้าเผ่าได้ 75 วันแล้วจร้าา เวลาไปไวซะเหลือเกิน
แต่น้ำหนักยังคงเดิมไม่ไปไหน 55+ เป็นชาวเผ่าสายคลานจริงๆ
แล้วก็เป็นชาวเผ่าที่บ้าซื้ออาหารเผ่าด้วยนะ ตอนนี้ทั้งที่บ้าน
และที่ทำงาน แทบจะกลายเป็นโกดัง เก็บนมพิสตาชิโอแล้ว
เพราะเซ่เว่นมันซื้อ 1 แพ็ค แถม 1 แพ็ค สั่งมาตุนไว้ที่ทำงาน
ส่วนที่บ้านก็สั่งเหมือนกัน แต่สั่งขวดใหญ่จาก Top Online
1 แถม 1 เหมือนกัน เจ้าแม่โปรโมชั่นอะนะ ความจริงเราชอบกิน
นมอัลมอนด์มากกว่า เรารู้สึกว่ามันหอมกว่า แต่ถ้ามัน 1 แถม 1 ขนาดนี้แล้ว
ตูก็สามารถเปลี่ยนมากินนม Pistachio ได้ในทันทีเหมือนกัน 55+
เอานมพวกนี้มาตีกับขาเขียวใส่น้ำตาลหล่อฮังก้วยนิดหน่อย
กินเป็นมื้อเช้า อร่อยดีนะ ดูท่า เราน่าจะหลงเสน่ห์ฟองนมชาเขียวเข้าแล้วล่ะ
นอกจากจะช๊อบของกินชาวเผ่าแล้ว
ก็ยังต้องช๊อปอุปกรณ์การทำอาหารชาวเผ่าด้วยจร้าา ล่าสุดกระทะพัง
ก็ต้องซื้อใหม่มาเพื่อการนี้ เสียเงินอี๊กกกก . . การซื้อกระทะก็เป็น
เหมือนการลุ้นโชคอีกทางนึง เพราะถ้าซื้อมาถูกใจก็ดีไป แต่
ถ้าซื้อมาไม่ถูกใจ หนักไป สากไป ก็ต้องเสียเงินเพิ่มอีกจร้าาา
บร้าา บอ ที่สุด แล้วนี่ซื้อพวกตะหลิวมาใหม่ด้วยเพราะว่า
อันเก่าใช้ตะหลิวไม้ แล้วรู้สึกว่า มันทำกระทะเป็นรอยพังไวเกิน
ค่าน้ำตาลในเลือดเราช่วงนี้เหมือนจะขึ้นแหละทุกคน
ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเพราะ Sweeteners แต่สรุปว่าไม่ใช่ง่ะ
น่าจะเป็นเพราะว่าเราป่วยมากกว่า . . ใช่แล้ว เราไม่รอด
เป็นอีไข้หวัดสองขีดนั่นล่ะ เหอๆ ติดโดยไม่รู้ตัว ยังดีว่า
เป็นช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ติดวันหยุดยาวพอดี . .
แล้วก็ลุ้นมากเลยเพราะว่า รอบนี้ เราหาซื้อยารักษาตรงๆไม่ได้
ก็เลยกินยาตามอาการ ที่ รพ.ชุมชนก็ให้พวกฟ้าทะลายโจรมากินด้วย
คือ เรารู้สึกว่าเราไม่ได้มีอาการอะไรมาก แต่ใจก็แอบลุ้นง่ะ เหอๆ . .
พอรู้ว่าป่วยเราก็ไล่ให้แม่ไปใช้ชีวิตอยู่ชั้นล่าง
ส่วนเราก็ขังตัวอยู่ในห้องนอน กับแมวๆ ทั้งห้า
เรามีไข้อ่อนๆ แค่วันแรกวันเดียว มีอาการคันคอนิดหน่อย
มีน้ำมูกมีหนักๆ วันที่สาม จากนั้นก็ไม่เยอะมาก เราแทบไม่ไอเลย
หลังๆ เริ่มมีปัญหาเรื่องเสมหะ เยอะหน่อย เราเลิกทำไอเอฟ
และกลับมากินข้าวสามมื้อเพราะต้องกินยา ลงไปกินข้าวตอนไหน
ก็ให้แม่ออกไปอยู่นอกบ้าน . . เราไม่มีอาการไอ ยังกินของทอดและน้ำเย็นได้
แต่หลังๆ เมนูง่ายๆ ที่กินคือ ต้มผักหมาล่า ใส่พริกแกงหมาล่าของไหตี้
ใส่หมูใส่ผักใบเขียวเช่นปวยเล้งผักบุ้งขึ้นฉ่ายผักกาดขาว บลาๆ
ใส่ไข่ด้วย หรือบางทีก็เปลี่ยนจากหมูเป็นปลากะป๋อง
เรากินแบบนี้ประมาณ หนึ่งอาทิตย์ติดสุดท้ายเสมหะก็หายไป
แต่สรุป แม่เราไม่รอดจร้าา แม้จะหลีกเลี่ยงไงก็ติดอยู่ดี เราคิดว่า
นางติดตั้งแต่ก่อนที่เรารู้ตัวอีก เพราะว่าเราเป็นสามวันแล้วก็หายเฉย
เดาว่า เราน่าจะติดมานานแล้ว แต่ไม่รู้ตัวน่าจะรู้ตัววันท้ายๆ
ของอาการ มันก็เลยรู้สึกว่า มาไวไปไว เหอๆ . .
แม่ผู้ที่โดนไล่ไปนอนชั้นล่างอยู่สองวัน สุดท้ายก็ได้กลับมานอน
ชั้นบนกับแมวสักที . . นอนบอกนอนข้างล่าง ไม่ได้หลับเลยร้อน
เราก็ถามทำไมไม่เปิดแอร์ล่ะ นางบอกประหยัด 55+ แล้วแมวก็วน
ไปทักทายนางทั้งคืนโดยเฉพาะแมวส้ม ลงไปกินทูเม้ดทุกชั่วโมง
มากินทีก็ทักที ประมาณว่า . . นุด มานอนไรตรงนี้ ไมไม่ขึ้นไปข้างบน
ประมาณนั้น . . และหลังจากที่ นุดสองขีดสองคนอยู่บ้านเดียวกัน
ทุกอย่างก็เหมือนปลดล๊อค . . เมื่อไม่ต้องแยกกันกิน ก็จัดหมูทะเลยจร้า
สาสมใจยิ่งนัก . . 55+ สรุปอาการของแม่ เป็นน้อยกว่าเราเยอะ
นางแทบไม่มีน้ำมูก แต่พอหายแล้ว นางกลับยังไออยู่ เราเดาว่า
เป็นเพราะวันๆนึงนางกินน้ำน้อยมาก พอหลังจากเราบอกนางเริ่ม
กินน้ำอัดยาแก้ไอ ทำแบบนี้ไปหนึ่งอาทิตย์นางเลยหายไอในที่สุด
พอหายแล้วก็ซ่าเลยจร้าาา จะออกสู่โลกกว้างให้ได้
บ้านอยู่นนท์จะต้องไปกินบุฟเฟต์หอย 199 บาทแถวสุทธิสาร
โน่นนนนน ห่างจากบ้าน 19 กิโลฯ แล้วเป็นร้านที่ไม่ค่อยมีที่จอดรถยนต์
ด้วยนะ สุดท้ายลูกสาวเลยพาแว้นไป . . ตอนขากลับก็ถามนางว่า
ซ้อนมอไซค์เป็นไง ตื่นเต้นไหม นางบอกไม่นะ นางบอกว่าลูกสาวแว้นเก่ง
ข้บดี . . ขับดีกว่ารถยนต์อีก 5555+ ตกลงว่านี่ชมใช่ไหม . .
จำได้ใช่ไหมว่า ครั้งที่แล้ว ลูกสาวเคยพานาง
ไปกินหอยมาแล้วที่พีพีฟาร์ม แต่นางไม่สุดจร้าา
นางบอกว่า จานเดียวไม่สะเทือนขี้ฟันเลย
รอบนี้พาไปจัดบุฟเฟ่ต์ เชิญขร่ะ เชิญกินให้สาแก่ใจไปเลยขร่ะ
ลูกสาวชอบกินหอยนางรม . .
ส่วนแม่เน้นกินแต่หอยแครง ก็บ่นอยู่นั่นว่าแกะไม่ได้ๆ
อ่ะจร๊ะ ลูกแกะใส่จานให้จร๊ะ . .
หอยๆ หอยๆๆๆๆ ลูกสาวนี้หน้าจะเป็นหอยแล้วจร๊ะ . . .
พอกินเสร็จนางสารภาพกับลูกสาวว่า . . ตั้งแต่เกิดมาเหมือนวันนี้
นางจะกินหอยมากที่สุดในชีวิตละ . . ไงล่ะ . . หมดคำสิเว่าจริงๆ
แต่จริงๆ นะ เหมือนพอหายป่วยแล้วสองแม่ลูกก็ออกแรดไม่แว้นวันจริงๆ
เรื่องของเรื่องลูกสาวอยากได้โรสแมรี่มาปลูกที่บ้าน
เอาไว้ตัดยอดย่างเนื้อเราเลยไปได้ผักสวนครัวอื่นๆ มาด้วย
ส่วนแม่ก็ได้ขนมกลับบ้านเพียบไหนว่าจะเลิกกินขนมไง คำคุยเห็นๆ
เราอยู่เผ่ามา 75 วันแล้วนะ . . ไวเนอะ เข้าเดือนที่สามแล้ว
อาหารก็วนๆ อยู่แต่กับ ไข่ดาวไข่ต้มเนื้อทอด . .
ตอนนี้เราต้มไข่ได้แบบโปรมาก . .
สามารถเลือกได้เลยว่าจะเอาไข่แดงเยิ้มขนาดไหน
แม้ว่าช่วงนี้ น้ำหนักจะไม่ลง เพราะป่วย และยังทำไอเอฟไม่ได้
แต่ก็ไม่ได้กินระหว่างมื้อ ไม่ได้กินจุกจิก แต่โดยรวมแล้ว แดรก 3 มื้อ
เป็นส่วนใหญ่ 555555555555555555555+
หลังๆ เราเริ่มเบื่อเนื้อแล้ว
พอได้ต้นโรสแมรี่มาก็เบื่อเลย 55+
แต่พอเราซื้อปลากลัมาทำอาหารเผ่าติดกันหลายวันมากไป
แม่เราก็เริ่มเบื่อปลาจร้าาา นางเริ่มบอกว่า . . "ไม่ต้องทำเผื่อแม่นะ 55+"
ขนาดว่าเราพยายามเปลี่ยนชนิดปลาไปเรื่อย แบบทับทิมบ้าง ปลาม่อนบ้าง สลิดบ้าง ทูบ้าง นางก็ไม่เอา คนเบื่อก็คือคนเบื่อ
เราเลยตัดสินใจว่า เสาร์นี้จะหลุดเผ่า 1 วัน ปล่อยให้ร่างกาย สลับโหมด
จาก Fat Burner เป็น Sugar Burner หนึ่งวัน ให้มันได้เผาน้ำตาลบ้าง
พานางไปกินบุฟต์ทุเรียน 1 มื้อจร้า แน่นอนว่าตูก็ต้องกินกับนางด้วย
เหอๆ ยาวไป . . ใดใดคือนางตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด ก่อนนอนเมื่อคืนนี้
ยังนั่นเปิดรูปทุเรียนวนไป จนลูกที่ไม่ได้กินมื้อเย็นหิว จนต้องรีบนอนอ่ะ
ดังนั้นพาไปกินให้รู้แล้วรู้รอด จะได้ไม่ต้องมานั่งรบเร้าอีก ลูกมาทำงาน
เดี๋ยวนางก็โทรมาอยู่นั่น เดี๋ยวโลตัสก็มีบุฟทุเรียนนะ บิ๊กซีก็มีบุฟทุเรียนนะ
วนไปวนมา ลูกปวดหัวหนักมากนะรู้ยัง เพราะงั้นเสาร์นี้ให้หนำใจเลยนะ
แม้ว่าจะมีแตกแถวบ้าง . . แต่ก็ยังพยายามออนตัวเองอยู่
ในสภาวะคีโตซีสนะทุกคน . . รักษาตัวเองต่อไป ไม่ได้วันนี้
ขอไปสุขภาพดีตอนแก่ก็ยังดี . . เพื่ออนาคตความแก่ที่แฮปปี้ของหญิง
เลยยังต้องใช้ชีวิตแบบนี้กันต่อไป ยาวๆ ไป . .ข้อคิดที่ได้จากการป่วยครั้งนี้คือ . . "ร่างกายที่แข็งแรงจะคอยช่วยส่งเสริมให้จิตใจเราเข็มแข็งขึ้นจริงๆ
และไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไร ไม่ว่าจะเจอปัญหาหนักหนาแค่ไหน
สุดท้ายเราก็จะผ่านมันไปได้ แค่ต้องสงบใจ และค่อยๆแก้ไปทีละอย่าง
ไม่มีปัญหาใดที่แก้ไม่ได้ท่องไว้ . .
ยังไงซะ สุดท้ายชีวิตก็ยังต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง
สิ่งไหนรบกวนหัวใจ จงเลือกที่จะปล่อยมันไปบ้าง สงบจิตสงบใจให้ได้
และมุ่งมั่นพัฒนาตัวเองต่อไปนะ . . ไม่ว่าใครจะพูดจะบอกว่า ไม่ได้ๆ
ช่างเขา เราแค่ต้องคอยบอกตัวเองเสมอว่า. . ตูทำได้ เครนะ . ."สู้เค้าหนอน . . สู้เค้าๆ เธอทำได้ เชื่อสิเชื่อ!! " ส่ ง ก ำ ลั ง ใ จ ใ ห้ เ ธ อ น ะ ตั ว ห น อ น . . "บั น ทึ ก โ ด ย . . ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
| Create Date : 31 พฤษภาคม 2567 |
| Last Update : 31 พฤษภาคม 2567 11:46:57 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 759 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณhaiku, คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณNoppamas Bee, คุณmcayenne94, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณดอยสะเก็ด, คุณ**mp5**, คุณนายแว่นขยันเที่ยว |
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 31 พฤษภาคม 2567 เวลา:19:18:07 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน  วันที่: 31 พฤษภาคม 2567 เวลา:20:36:11 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 1 มิถุนายน 2567 เวลา:4:56:10 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มิถุนายน 2567 เวลา:5:48:30 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 1 มิถุนายน 2567 เวลา:5:54:16 น. |
|
|
|
| โดย: mcayenne94 วันที่: 1 มิถุนายน 2567 เวลา:14:37:33 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 2 มิถุนายน 2567 เวลา:18:14:51 น. |
|
|
|
โดย: **mp5**  วันที่: 5 มิถุนายน 2567 เวลา:14:09:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
ไม่เห็นเหมือนที่เคยบอกว่า ซื้อจานมายังต้องแอบแม่เลย
น่าจะเข้าขั้นเสพติดการช้อปปิ้งออนไลน์แล้วล่ะ อาการดูจะหนักกว่าเราอีกนะ
นี่ก็ใกล้ 6/6 อีกแล้ว 555
เรื่องเพื่อนบนเรือ ก็ให้อยู่บนเรือนั่นแหละ อย่าไปหลงคารมเด็ดขาด
โรสแมรี่ดูดีเลยนะ ไปสอยมาจากไหน ... มีสวนครัวเป็นของตัวเองนี่คือดีมากเลยจ้า
บุฟเฟต์ทุเรียนนี่น่าสนใจนะ อิอิ