|
ภารกิจพิชิตอีป้าวัยทอง:: วันหม่นๆ
06/23/23 ความรู้สึกหม่นๆในวันที่สามสิบสี่ เมื่อผ่านโลกมาถึงจุดหนึ่ง คุณจะค่อยๆ เรียนรู้ถึงความไม่แน่นอน ไม่ว่าจะเป็น เรื่องราว ผู้คน หรือแม้กระทั่ง ตัวคุณเอง หลายสิ่งที่คุณยึดติดไว้ วันหนึ่ง อาจกลายเป็นของคนอื่น- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คุณอาจเคยผูกพันกับคนบางคน . . มากมาย แต่สุดท้าย . . เขาก็แค่ผ่านเข้ามา แล้วก็ไป คุณอาจเคยเสียใจกับเรื่องบางเรื่อง แต่เวลาก็ทำให้ทุกอย่างลางเลือน- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คุณอาจเคยตั้งคำถามกับชีวิตมากมาย . . แต่ในที่สุด คุณก็จะรู้ว่า คุณ . . ไม่จำเป็นต้องหาคำตอบทุกเรื่องก็ได้ คุณอาจเคยคิดว่า . . ถ้าดีกับใคร แล้วจะได้สิ่งนั้นกลับมา แต่ . . มันก็อาจกลายเป็นตรงกันข้ามได้เสมอ คุณอาจเคยยึดติดกับชื่อเสียง หรือยศถาบรรดาศักดิ์ แต่พอเวลาผ่านไป . . คุณจะตระหนักได้เองว่า ทุกอย่าง . . ล้วนคือเรื่องสมมติทั้งนั้น- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คุณอาจเคยคิดจะรั้งใครบางคนไว้ แต่คุณอาจทำได้แค่ 'พยายาม' เพราะสุดท้ายแล้ว ทุกคนก็ต่างมีหนทางของตัวเอง
ตราบใดที่โลกยังหมุน เวลายังเดินไปข้างหน้าทุกวินาที สิ่งที่ควรทำ คือ ทำความเข้าใจ และ เรียนรู้ ที่จะอยู่กับความไม่แน่นอนด้วยทัศนคติที่ดี แค่นี้ . . คุณก็ Win! แล้วล่ะ . . cr. Puipinnarat
ไม่รู้เป็นอะไรค่ะ . . เหมือนเครียด . . คล้ายกับว่าเครียด ไม่รู้ตัว ไม่มีสาเหตุ อยู่ดีๆ ก็เครียดซะงั้น!
. . .
เป็นจังหวะในช่วงที่มีเวลาว่าง และอาจจะเสพข่าวเยอะไป ไปเสพเรื่องราวชาวบ้าน หลวงๆน้อยๆผัวๆเมียๆ . . ฟังไปฟังมา ก็เลยทำให้ยิ่งรู้สึกหดหู่เข้าไปใหญ่ . .
แมวน้อยที่บ้านก็ป่วยด้วย . . คาดเดาว่าน่าจะเกิดจาก อาการภูมิตกเหมือนที่เคยเป็น เพราะ แม่พาออกไปดูนก ในรั้วบ้านนี่แหละ แล้วนางแอบรอดรูรั้วออกไป ก็เลยไปไล่ตามจับกัน สองสามบ้านช่วยกันจับ นางกลัวถึงขั้นกระโดดข้ามรั้วได้ ทั้งๆ ที่รั้วสูง และนางขาสั้น กระโดดเข้ามาเจอดงชะอมอีก เราไม่รู้จะบอกแม่ยังไง ว่าถ้าอยากพาแมวออกไปดูนกให้อยู่เฝ้าด้วย เพราะพูดไปหลายครั้งแล้ว แต่นางไม่ฟัง . .
หลังจากเหตุการณ์นั้น . . นางก็เกิดตุ่มรอบปาก นี่เป็นเหตุการณ์ที่เคยเกินขึ้นเป็นครั้งที่สองแล้ว . . (ครั้งแรกเด็กวิ่งผ่านแล้วตกใจ) พอตุ่มตรงปากเริ่มหาย กลายเป็นว่าแก้มข้างขวาดันบวม เราพาไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นเหงือกอักเสบเหนือโคนเขี้ยวข้างขวา ชิดเพดานปาก และมีแผลร้อนในด้านในตรงกระพุ้งแก้มด้านซ้าย แต่เหมือนตุ่มมันจะแตกแล้ว . . ไม่แน่ใจว่าสาเหตุมาจากภูมิตกไหม หมอบอกปกติภูมิตก ส่วนใหญ่จะเป็นตุ่มรอบปาก กับเป็นแผลที่ลิ้น อันนี้เป็นที่เหงือก ก็อาจจะเกี่ยวกันก็ได้ . .
หมอให้ยาแก้อักเสบ และยาปฎิชีวนะอีกตัวมากิน รอดูอาการหลัก 7 วัน ถ้ากินยา ล้างแผลใส่ยาแล้วอาการดีขึ้น ให้กินยาต่อ แต่ถ้าไม่ดีขึ้น ควรไปพบแพทย์เพื่อเอ๊กเรย์ช่องปาก ว่ามันเป็นโพลงลึกไหม จะได้วิเคราะห์ได้มากขึ้น บางทีถ้ามันเป็นการอักเสบในรากฟัน ก็ต้องถอนฟัน หรือก็คือ ถอนเขี้ยวข้างขวาตรงที่นางเป็นแผลออกไป . .
เพื่อนบ้านชวนไป รพ.สัตว์เกษตรเสาร์นี้ เพราะนาง มีพาตื๋อไปฟอโลวอัพ แต่เราไม่ค่อยอยากไปเท่าไร เหิมๆ นางเป็นแมวขี้กลัวมาก แค่ไปดูนกข้างบ้าน แล้วมีเด็กผู้ชายซอยข้างๆ วิ่งไล่กันผ่านตัวนางไป นางก็ตกใจภูมิตกแล้ว . .ไม่อยากจะคิดว่าถ้า ต้องไปจองคิวและรอหมอที่ รพ. เป็นวันๆ จะเป็นยังไง
แต่นี่ทำแผลกินยาผ่านไป 3 วันแล้ว วันนี้เข้าวันที่ 4 เราว่าแผลมันยุบไปหน่อยนึงนะ ไม่รู้คิดเองไหม เพราะตอนทำแผลเราแหวกปากนางดูจริงจังไม่ได้ ได้แต่เอาสำลีพันคัดตั้นบัดจุ่มน้ำเกลือล้วงเข้าไปล้างแผล แล้วก็เอาสำลีจุ่มยาเข้าไปเช็ดอีกที . .
แต่ใดๆ คือยังกินได้เล่นได้เหมือนเดิม . . เททูเปียกให้สามซองแดรกห้าตัว เหิมกินเหลือนิดหน่อย
แดรกอาหารเปียกแล้ว เห็นแม่เติมทูเม็ดใหม่ๆ ก็ยังมาต่ออาหารเม็ดตบท้ายได้อีก . . กินได้เล่นได้ นวดแม่ได้เหมือนเดิม ก็คงจะไม่หนักละมังนะ คิดบวก เครียดสงสารแมวน้อยก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่ง ไม่รู้ว่าจากสาเหตุอะไร ก็เดาไปเรื่อยเปื่อย ไม่รู้ว่าเป็นผลกระทบจากวันนั้นของเดือนไหม เพราะ . . น้ำตาลไม่ลดเลย ทั้งๆ ที่ก็กลับสู่สภาวะไม่หิว และกินมื้อเช้าแค่มื้อเดียวได้สองสามวันติดกันแล้ว . .
น้ำตาลอยู่ประมาณนี้มาสามวันแล้ว . . เอาจริงๆ น้ำตาลตอนเช้าเลขเท่านี้ไม่แปลก เพราะร่างกายเกิดปฎิกิริยา Dawn phenomenon ยังไงมันก็สูงอยู่แล้ว . . แต่คือตอนเย็นมาวัดอีก ก็ยังจะร้อยหกสิบอีก . . เลยรู้สึกแบบ อิหยังวะ . .
แต่สงสัยว่า ช่วงนี้เรามาบ่น เรื่องอ้วนๆไขมันๆ เครียดอะไรแบบนี้ ในอินเตอร์เน็ตมากเกินไป ในเฟสบุ๊คก็เลยโชวร์โฆษณากินบอลลูนลดอ้วน ขึ้นมาเพียบ และไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เราก็เลย เข้าไปส่องอีวิธีแดรกบอลลูนที่ว่านี่สักหน่อย . .
อยากจะบอกว่า . . ตกใจมาก เราตกใจมากจริงๆ หลังจากที่เห็นว่า คนที่ยอมจ่ายเงินเป็นแสนเพื่อกินบอลลูนเนี่ยะ หลายคนมีน้ำหนักไม่ถึงร้อยโล บางคนหนักหกสิบกว่าโลก็มี บางคนอายุห้าสิบหกสิบก็มี . . บางคนลดได้จริง บางคนทำวันแรก ก็มีเอฟเฟคต่อร่างกายจนต้องไปแอดมิท ที่ รพ. เพื่อให้หมอ เอาบอลลูนออกก็มี . . การกินบอลลูนไม่ได้ทำเพื่อรักษาโรค แต่เป็นการทำพื่อความสวยความงามไปแล้ว
มีอีกอย่างที่เราได้จากการค้นหาข้อมูลเรื่องนี้ คือ เราพบว่าน้องคนนึงที่ก่อนหน้านี้ เคยทำรีวิวเรื่องการตัดกระเพาะ ลงในกระทู้พันทิพนี่แหละ เราเคยติดตามเค้าด้วย . . อ่านคอมเม้นไป อ่านคอมเม้นมา เจอว่า น้องเค้าเสียชีวิตแล้ว . . สาเหตุคือเกิดจากการ ติดเชื้อในกระแสเลือด หลังผ่าตัด . . เป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากๆสำหรับเราเลย
แต่พอ . . อ่านกระทู้ไปอ่านกระทู้มาหลายๆ รอบ ไปเจอพี่สองสามคน ที่ใช้วิธีคล้ายๆ แบบเราแต่เค้าเหมือนกินมานานแล้ว บางคน ทำ IF มาเกิน 7 ปี ด้วย นานมาก . . พี่ๆ ส่วนใหญ่ในนั้น สำหรับเราแล้ว ล้วนเป็นกูรูชั้นเทพ และมันสุดยอดมาก เราได้ความรู้เพิ่มขึ้น จากพวกเขาหลายเรื่อง มันดีมาก เพราะมันคือประสบการณ์จริง ที่ไม่ใช่แค่ทฤษฎีอย่างเดียว . . เราตามไปอ่านกระทู้ ที่พี่เขาไปตอบปัญหาเกี่ยวกับเรื่องเบาหวานและอาหารคีโต เรื่องช่วงเวลาในการทำ IF อ่านแล้วรู้สึกดี มีคนนึงกินมื้อเดียวเหมือนเราเลย เค้าไม่ได้ซีเรียสเรื่องการทำไอเอฟ เค้าใช้เทคนิคหิวกินอิ่มหยุดเหมือนกัน โดยประมาณแล้ว เค้ากินสัปดาห์ประมาณ 5 มื้อ มันเหมือนกับ ทำ ADF 1 ตั้งต่อสัปดาห์ไรแบบนั้นแหละ . . เค้าเล่าความรู้สึกให้ฟังว่า เค้าโอเคกับวิธีนี้มาก มันดีมากสำหรับเค้า หนึ่งสัปดาห์กินแค่ห้ามื้อ แต่เค้ามีแรงออกกำลังกาย มีอารมณ์ที่ดี ไม่หงุดหงิดไม่บึ้งตึง มีความอยากทำนั่นทำนี่ อยากใช้ชีวิต . . ซึ่ง . . พอเราอ่านแล้ว ก็ เฮ้ยยยย นี่มันเราเลย ก่อนหน้านี้ เราเคยทำ ADF มาแล้ว เราก็รู้สึกแบบที่เค้าบอกเลย กูรูพวกนี้ เป็นเหมือนหนังสือที่มีชีวิตจริงๆ และหลายคนในนั้นพูดถึงหมอป๊อบด้วย เอาจริงๆ
เราอยากขอบคุณหมอป๊อบเป็นล้านๆ รอบ หมอป๊อบเป็นคนทำให้เราได้เจอวิธีรักษาตัวเอง ทั้งยังเป็นวิธีที่ง่าย ไม่ทรมาน เพราะ . . แค่เราคิดถึงว่า ต้องไปกลืนบอลลูน หรือผ่ากระเพาะไรแบบนั้นแล้ว แค่คิดภาพก็สยองแล้วอ่ะ . . ไหนจะเงินอีก . . แสนสองแสน ซื้อขนมแมวเลียให้ลูกได้ตั้งเท่าไร . .
และเดาว่า . . เราน่าจะสนุกกับการเสพความรู้ ที่ได้จากกูรูในพันทิพตลอดทั้งเช้าอ่ะแหละ . . เดาว่ายิ่งอ่านยิ่งหายเครียด (หรอวะ) 555+ ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่า . . น้ำตาลที่ค้างๆ มาสองสามวัน ลงแล้วจร้าาาา . . นี่ความเครียดมีผลต่อการกระตุ้นอินซูลิน ขนาดนี้เลยหรอเนี่ยะ . . หรือเราแม่มมั่ววะ . . อย่างไรก็ตาม ความหมกมุ่นของเราในครั้งนี้ ทำให้เรา รู้สึกตัวว่า เราจะจิงจัง กับค่า FBS มากเกินไปหน่อยแล้วจริงๆ คงต้องเพลาๆ ลงบ้างละ . . หมกมุ่นไป ควรเลิกสนใจบ้าง ค่อยไปโฟกัสที่ค่า HbA1c ตอนพบหมออีกสามเดือนหลังจากนี้แทนเถอะ
อีกอย่างหนึ่งคือ . . ควรหยุดเสพข่าวดาราสักพัก ไม่ควรเลยจริง จริ๊งงงง เรื่องแม่มไม่ได้เกี่ยวไรกับเราเล้ยยย เอาเข้าสมองมาเครียดได้ไงก็รู้ . .
มาอัพเดทเรื่องอาหารการกินของเราในช่วงนี้บ้าง
คือ ตั้งแต่เริ่มกลับมากินผักอีกครั้ง Happy มากจริงๆ ทุกคน ตอนแรก คิดว่าพอกินผัก . . อินซูลินจะแกว่ง แล้วอาจทำให้ ทำ IF ไม่ได้ . . ผลที่ได้คือคิดไปเอ๊ง แดรกผักตอนเช้า ก็ยังไม่หิวไปทั้งวันเหมือนเดิมเหอะ . .
เพราะงั้น ไม่ต้องตัดผักในอาหารออกแล้ว แดรกผักใบเขียวได้เต็มที่เลยยย เอาให้สะใจ แค่พยายามอย่าไปหลุดในวันหยุดมากเกินไปก็พอ เรื่องอื่นช่างมัน . . ค่อยๆ ทำไป . .
จะว่าไปแล้ว ขนาดคนเขาไปตัดกระเพาะ ไปแดรกบอลลูน หมดเงินๆ แสนสองแสน กว่าพวกเขา จะกลับมาเป็นคนปกติและหายจากโรคนั่นนี่บลาๆ ก็ยังต้องใช้เวลาตั้งหกเจ็ดเดือนแนะ . . ตัดภาพมาที่เรา กินๆนอนๆ ปล่อยให้ร่างกายมันเผาไขมันไป ส่วนตังค์ ถ้าจะหมดเยอะ ก็หมดไปกับการแดรกม่อนบุฟเฟ่ต์นั่นแหละ มันดูสบายกว่าเขาตั้งเยอะ แล้วเมริงจะกดดันตัวเองมากมายเพื่อ!! กดดันเพื่อให้ตัวเองเครียด แล้วค่าน้ำตาลก็พุ่งร๊อวววว อยากจะเบิ๊ดหัวกะโหลกตัวเองยิ่งนัก . . ปอลอ. ขณะนี้เวลาสิบสามนาฬิกาสามสิบนาที แผนกข้างๆ กำลังรวมรายชื่อสั่งชาไข่มุกกัน เสียงเลือกไซด์แก้วไซด์ M ไซด์ L ดังไม่หยุด . . แต่เสียใจด้วยนะ น้องชาทั้งหลายคงจะไม่ได้แดรกเงินพี่แล้วล่ะ เพราะ . . ตอนนี้ . . .พี่ . . . ออกจากวงการแล้ววววววววว จร้าาาา บายน๊าาบั น ทึ ก ก า ร จ ำ ศิ ล โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 23 มิถุนายน 2566 |
Last Update : 23 มิถุนายน 2566 13:58:13 น. |
|
16 comments
|
Counter : 618 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtuk-tuk@korat, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณtanjira, คุณทนายอ้วน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณThe Kop Civil, คุณnewyorknurse |
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 23 มิถุนายน 2566 เวลา:15:25:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มิถุนายน 2566 เวลา:15:42:58 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 23 มิถุนายน 2566 เวลา:15:43:35 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 23 มิถุนายน 2566 เวลา:16:14:17 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:0:55:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:5:10:24 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:8:33:33 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 25 มิถุนายน 2566 เวลา:7:54:41 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 25 มิถุนายน 2566 เวลา:20:08:39 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 มิถุนายน 2566 เวลา:22:50:43 น. |
|
|
|
โดย: tanjira วันที่: 26 มิถุนายน 2566 เวลา:6:54:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่ตอนนี้ทำใจกับรูปร่างได้แล้วค่ะ