|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
เพราะโลกนี้ไม่มี Timemachine
03 / 02 / 24สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปเที่ยวทะเลสัตหีบกันมาค่ะ . . เหตุเพราะอาทิตย์ก่อน เราพาเพื่อนไปเลี้ยงวันเกิดย้อนหลัง ที่บุฟเฟ่ต์แหลมเจริญ กั้งใจไปกินกั้งเต็มที่แต่ไปเจอกั้งผอมๆแกรนๆ แบบห่อเหี่ยวมาก เลยเฟลกันกลับมา คุยกันไปคุยกันมา เลยว่า . . ถ้าเราอยากกินอาหารทะเลสด มันก็ควรจะไปกินที่แหล่ง จะหวังพึ่ง แหลมเจริญไม่ได้ . . แล้วก็แบบ กลายเป็นแก้งค์ป้าๆ ใจร้อนขึ้นมาทันที คิดๆ กันปั๊บ วันศุกร์จองที่พัก แล้วอยู่ๆดี ก็ไปเพิ่มแคเกจดำน้ำมาด้วย วันรุ่งขึ้นออกเดินทางเลยจร้าาา . . สัตหีบจร้าาาา ปีนี้ คุยกันว่า อาจจะไม่ได้ไปซื้อกุ้งที่คลองโคนแล้ว ลองเปลี่ยนทิศบ้าง เพราะมี น้องเพื่อนทำงานอยู่แถวนี้พอดี . . เปลี่ยนทิศเที่ยวบ้างก็ดีนะ . . อะไรก็แปลกใหม่ไปหมด มีร้านอาหารเยอะแยะที่พวกเรายังไม่เคยลอง
เที่ยวสัตหีบแบบ 1 คืน ครั้งแรก เราชอบมากเลยละ . . ปกติเราเคยมาเที่ยวแบบมาเช้าเย็นกลับ เลยไม่รู้ว่า . . ผู้คนของที่นี่ดูสโลวไลฟ์มากจริงๆ . . ตอนเช้าเราขับรถ ออกมาออกมาวิ่งออกกำลังกายกันที่อ่าวดงตาล บรรยากาศดีมาก มีความสงบเงียบมาก
ขนาดว่า . . ใกล้ๆ กันมีตลาดขายอาหารสดอยู่ มันยังดู คนไม่พลุกพล่านเลย บ้างบางคน . . มาวิ่ง บ้างบางคน . . มาตกปลา
เพื่อนต๊อดและน้องของนาง วิ่งนำเราไปจนมองเห็นเป็นตัวเล็กๆอยู่ลิบๆ ส่วนเรากับเพื่อนเลิฟ ก็เดินถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นกันไปเรื่อยเปื่อย . .
โทรศัพท์ที่เหมือน . . มันจะรู้ว่ามันใกล้จะจากเราไปแล้ว . . ดูจะถ่ายรูปไม่ค่อยชัดเท่าไร ติดปัญหาโน่นนั่นนี่ไปเรื่อย อิหยังวะ . . แบบถ่ายเป็นสิบดูได้แค่สองสามรูป . . อย่างกะคิดไปเอง
เราสองคนเดินเล่นไปเรื่อยๆ อากาศกำลังดี ไม่ร้อนไม่หนาว . . ถนนก็โล่ง ดูไม่ค่อยมีควันพิษ ซึ่งบางทีมันอาจจะมี PM2.5 ซ่อนอยู่ แต่ด้วยความที่ไม่สนใจจะหาข้อมูลให้รู้ มันก็รู้สึกว่าอากาศมันใช้ได้อยู่นะ
หรือนี่อาจจะเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของการเที่ยวแบบปุบปับทัวร์ คือ แวะไปเรื่อยๆ ร้านอาหารไหนดูน่ากินก็แวะกิน ไม่มีแพลน
ตรงที่เรามากันนี่ ไม่มีหาดให้เดินเล่น แต่มีต้นตาลสูงโย่งๆ เพียบเลย ก็ชื่อเขาคือ อ่าวดงตาล นี่นะ . . เราได้รูปตรงนี้หลายรูปเหมือนกัน ดีนะที่ลูกตาลไม่หล่นใส่หัว . .
เอาจริงๆ ตอนแรกเรากะว่าเราจะข้ามไปเที่ยวเกาะแสมสารกัน แต่ไปๆ มาๆ ดันไปดำน้ำเฉยเลย ประสบการณ์ดำน้ำที่สัตหีบครั้งแรก . . ที่ขำคือ มันมีจุดหนึ่งที่ไกด์ทุกคนต้องพานักท่องเที่ยวไปถ่ายรูป กับปลาเนโมที่เห็นเนี่ยะ แล้วคือ ต้องว่ายหาจุดอยู่นานมากกว่าจะเจอ ลองคิดดูว่า วันๆ นึง อีเนโม่สองตัวเนี่ยะ มันต้องต้อนรับและถ่ายรูป กับนักท่องเที่ยวกี่กรู๊ปกันวะ แรงงานทาสมาก แถมไม่ได้เงินเดือนด้วย!
แม้ประการังจะไม่สวยเท่าตอนไปเกาะเต่ากับหลีเป๊ะ และน้ำบางจุดก็ขุ่นเหลือเกิน . . แต่ที่ประทับใจคือ น้องๆไกด์ น่ารักมาก ดูแลดีมาก แล้วคือเหมือนไพรเวททริป . .
ในเรือที่ไปมีพวกเราสี่คนกับ น้องๆไปดูแลเราสามคน คนนึงขับเรือ ถ่ายรูป อีกสองคนคอยพาดำน้ำ . . พวกนางถ่ายรูปดีมาก คอยคิดท่าทางให้ด้วยนะ . . แต่อีป้าสี่คนก็เริ่มจะเหนื่อยๆ ยังไม่ครบเวลาดี เริ่มอยากจะนั่งเรือกลับไปกินข้าวแล้ว กร๊ากกกก
แสงแดดสะท้อนน้ำเป็นอะไรที่สวยมาก ไม่ว่าจะมองตอนอายุน้อยๆ หรือตอนนี้สี่สิบบวกแล้วก็ยังมองว่าสวยอยู่ . . นั่งเรือโต้ลม สูดอากาศรับกลิ่นอายทำเล . . เป็นเสน่ห์อย่างนึงที่ทำให้หลงไหล ได้ทุกครั้งที่มาเที่ยวทริปทะเลเลยนะ . .
มีจุดหนึ่งที่น้องพาแวะหาดทรายให้ลงมาถ่ายรุปเล่น เราค้นพบว่า ทะเลแถบนี้ ขยะเยอะมากจริงๆ ทั้งที่เกาะที่มีคนและไม่มีคน เพื่อนเราถามน้องว่า มันไม่มีคนมาเก็บเลยหรอ ทำไมมันเยอะแบบนี้ น้องบอกว่า มันมีคนมาเก็บทุกวันพี่ แต่เช้าอีกวัน คลื่นมันก็ซัดเข้ามาอีก น่าเศร้าใจมาก . . กับเรื่องนี้ . . มันทำให้ทะเลหาดขาวๆน้ำใสๆ ดูมัวหมองกว่าเดิมไปเยอะมากเลยล่ะ
และนี่คือ ตรีนฉัน . . . เพื่อนบอกว่า . . เดี๋ยวววววว นี่คือ รอยเท้าคน หรือ ภาพรอยพระพุทธบาท มันบอกไม่อยากจะเซ้ดเยอะ กลัวบาป . . 555+
ได้แต่บอกไปว่า . . เออ! นี่ทรีนกรู เพราะงั้น อย่ามาแหยมกับเพื่อนนะ เพื่อนทรีนหนักนะ บอกเลย 55+
แน่นอนว่า . . สิ่งที่พลาดไม่ได้ และเป็นจุดประสงค์หลัก ของการมาเที่ยวในครั้งนี้คือ อาหารทะเลจร้าาาา แบบว่าสดมว๊ากก ร้านติดทะเลกินไปฟังเสียงคลืนซัดสาด ได้บรรยากาศสุดๆ
หมึกแดดเดียวดีงามมว๊ากกกก . . ปูผัดผงกะหรี่มาแบบเป็นปั้นๆ
และนี่คือ กั้งๆ กั้งคือดีมว๊ากกกก ทุกคน สดมากกกกก . . จานนี้ 450 บาท ได้กั้งตัวใหญ่เท่ากุ้งแม่น้ำ 1 ตัวกับตัวเล็ก 2 ตัว ในภาพที่เราถ่ายมาคือ ไซด์เล็ก แบบดึงเนื้อออกมาไม่ติดกระดองเลย
นี่มานั่งดูรูปแล้วอยากไปซ้ำอีกรอบ 5555+
หอยนางรมไม่ค่อยใหญ่เท่าไร แต่ความสดนี่คือ ได้ฟิลเหมือนเพิ่งแกะมาจากโขดหิน 555+
วันกลับเราเลือกไปเที่ยวคาเฟ่ ในเขตทหารเรือ เกือบจะมาไม่ถึง เพราะว่าพอเข้าเขตทหารมา แมพมันไม่จับพิกัดให้เราแล้ว ต้องขับมั่วๆ มาเอง แต่ร้านตรงนี้ มีหาดที่มีเขจน้ำตื้น เราเห็นหลายครอบครัว มากางเต้นริมทะเล แล้วทำอาหารกินกันเอง มีลูกเด็กเล็กแดงเล่นน้ำกันเพียบ . .
คาเฟ่ที่สุ่มมาในครั้งนี้ ได้ดาวน้อยมากในวงใน แต่มันอยู่ใกล้ที่พักเรา ก็เลยตัดสินใจขับลองมาดู . . ปรากฎว่า มันดีมากกก บรรยากาศร่มรื่น
มีเมนูน้ำเยอะมว๊ากกกกก . . . และเค้าตกแต่งได้น่ารักสุดๆ
น้องเพื่อนสั่งน้ำส้มคั้นมากินเพราะร้านนี้มีชื่อเรื่องน้ำส้มคั้นสด
แต่เราว่าชีสเค้กเค้าอร่อยมาก . . ราคาไม่แพงด้วย . . ของเราสั่งนมฮอกไกโดน้ำผึ้ง หอมน้ำผึ้งมาก บนแก้วตกแต่งรังผึ้งชิ้นเล็กๆมาด้วย น่ารักตะมุตะมิสุด ส่วนเพื่อนเราชอบน้ำอัญชันอุ่นๆ ที่เค้าให้มากินล้างปากมาก กินแล้วสดชื่นดี เพื่อนเราถามว่าน้ำอัญชันเติมได้ไหมคะ แค่นั้น พี่เค้ายกกามาให้หนึ่งกาเลยจร้าาา น่าร๊ากกก
ที่เค้าบอกกันว่า . . "ชีวิตเพิ่งเริ่มต้นตอนอายุ 40" ตอนแรกก็ไม่ค่อยเข้าใจแต่พออายุมันได้ มันก็รู้สึกว่าใช่อยู่นะ มาถึงจุดที่เลยสี่สิบมาปีสองปี มันเหมือนความคิดตกตะกอน จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ทำให้เราปล่อยวางได้หลายเรื่องจริงๆ เรามาถึงจุดที่เลิกโกรธ เลิกเกลียด คือมันไม่เห็นความสำคัญ กับการที่ต้องเอาเวลามานั่งเกลียดใคร มันเปล่าประโยชน์ เราจะเห็นความสำคัญของวันเวลาและให้ค่า กับคนที่เหลืออยู่ ในชีวิตมากกว่า . . อยากแต่จะเอาเวลาที่มีมาทำสิ่งดีๆ มีประโยชน์ กับตัวเองและคนรอบข้างให้มากขึ้นเท่านั้น . .
ความคิดเพ้อถึงอดีตที่แต่ก่อนชอบเอามาคิดวนอยู่นั่น หลังๆ น้อยลงมาก จนแทบไม่มีเลย แต่ถึงแม้จะมีโผล่มาบ้าง ก็จะเป็นภาพที่มีความสุขซะส่วนใหญ่ . .
"บางที . . พอเราไม่ได้คาดหวังหรือกะเกณฑ์ ว่าชีวิตมันต้องดีอย่างนั้นอย่างนี้ . .
เราคิดแค่ว่าใช้ชีวิตไปให้ดีๆ ในแต่ละวัน แล้วก็ดำเนินชีวิตไปก็พอ จนเวลาผ่านไป ถึงจุดหนึ่ง ชีวิตมันก็ดีเฉยเลย . .
แม้ไม่ได้ 'ได้หรือมี' อันโน่นอันนี้มากมายเหมือนคนอื่นเขา แต่ชีวิตในแบบที่เป็นอยู่เนี่ยะ มันก็ไม่แย่อ่ะ แทบไม่เจออุปสรรคหนักๆ ที่เราผ่านไปไม่ได้เลย . . มันดูเหมือนจะมีหนทางให้คลี่คลายเสมอ หรือเป็นเพราะเราไม่คาดหวังกับมันกันนะ . . ชีวิตมันเลยดูง่าย
เราว่า . . เราชอบ ที่เป็นแบบนี้อ่ะ มันดีมากเลย เราหวังว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปนานๆ . ."
บางคน . . มี "ความสุข" กับการ . . อยู่เงียบๆ คนเดียว - - - - - - - - - - - - - - - - บางคน . . มี "ความสุข" กับการได้ท่องเที่ยว . . ในที่แปลกใหม่ - - - - - - - - - - - - - - - - บางคน . . มี "ความสุข" เมื่อได้พูดคุย . . กับเพื่อนที่รู้ใจ - - - - - - - - - - - - - - - - บางคน . . ก็ . . มีความสุขเล็กๆ ในเซฟโซนของตัวเอง เพราะ "ความสุข" ของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน - - - - - - - - - - - - - - - - ดังนั้น . . เลิกเหนื่อย กับเรื่องเดิมๆกันเถอะ ชีวิต . . ไม่ได้ยาวนานขนาดนั้น อะไรปล่อยได้ . . ปล่อย อะไรวางได้ . . วาง - - - - - - - - - - - - - - - - เอาเวลาที่เหลือ . . ไปทำให้ตัวเองมีความสุข พาตัวเองไปเจอสถานที่ดีๆ คนดีๆ เพื่อเป็นการชาร์ตแบตให้ตัวเอง กับวันเวลาที่เหลืออยู่ . .
เพราะโลกนี้ไม่มี Timemachine ดังนั้น . . มาใช้ทุกๆวันให้ Happy และเต็มที่ กันเถอะนะทุกคน . .
บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2567 |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2567 15:39:25 น. |
|
19 comments
|
Counter : 715 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSleepless Sea, คุณkatoy, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณmultiple, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณnewyorknurse, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณหอมกร, คุณ**mp5**, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณดอยสะเก็ด, คุณkae+aoe, คุณThe Kop Civil, คุณRain_sk, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ |
โดย: multiple วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:15:56:57 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:23:38:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:5:41:34 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:4:20:34 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:7:15:05 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:17:53:36 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:11:52:19 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:13:23:06 น. |
|
|
|
โดย: Rain_sk วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:6:41:08 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:21:01:40 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:6:58:10 น. |
|
|
|
โดย: multiple วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:19:10:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:11:04:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อีแบบนี้ ปล่อยเอาไว้ไม่ได้แระ เดี๋ยว อ.เต๊ะ จัดให้ จุกๆเล้ยยย 555
ร้านต้นเรื่องที่ วัตถุดิบ ตัวเล็กจิ๋ว กินแล้วไม่หายอยากนี่
อ.เต๊ะ เคยรีบๆ หลงไปกินหนนึง เป็นอย่างน้องหนอนว่านั่นแหละ
จะกินของทะเลให้อร่อย มันต้องไปกินริมทะเล ถูกต้องที่ซู้ดดด 555
อ่าวดงตาล เพราะมีต้นตาลแยะนี่เอง
แต่น้องหนอน ถ่ายรูปโกงมาก เอาต้นตาลมาเทียบ scale
รูปตัวคนเลยดูเล็กบอบบาง ผอม สวย
อ.เต๊ะ ขอดูรูปหน้าตรง ยืนให้ครบ 2 ขา ไม่ต้องมี background จะได้ คำนวณ มวลกายถูก อิอิ
น้องหนอน บอกเอ็งถามตรีน เอ๊ยดูรูปตรีน ข้าซะก่อนจะวิเคราะห์มวลกง มวลกายอะไร เดี๋ยวโดดถีบ 2ขา คู่เล้ยยย 555
ส่วนเรื่องดำน้ำนี่ น่าตื่นเต้นมาก เพราะ อ.เต๊ะ ว่ายน้ำไม่เป็น ชาตินี้อย่าหวัง จะโดนน้ำทะเล 555
แต่ถึงยังไง อ.เต๊ะ ก็ยังต้องขอตัดคะแนน ความประพฤติ
น้องหนอนและผองเพื่อนอยู่ดี
ฐานไปเที่ยวทะเล แล้วไม่มี ชุดว่ายน้ำมายืนยัน อิอิ
น้องหนอน บอก อ้าว งั้นรอเดี๋ยว เอ็งอยากดูใช่มั้ย
เดี๋ยวคราวหน้า ข้ากะเพื่อน จะนุ่งผ้าถุง ตีโป่ง ให้เอ็งดู
เอาให้นีโม ลอยคอหงายท้องกันทั้งฝูงเล้ยยย 555
ส่วนเรื่อง อาหารทะเลที่เอามาโชว์นี่ น่ากินม้ากกกกก
ช่วงนี้ อ.เต๊ะ ถือศีลอด เพราะ เดือนหน้าหมอนัดเจาะเลือด
เห็นแล้ว ตบะแทบแตก ด้วยความอยากหม่ำ 555
ส่วนเรื่องชีวิตเริ่มต้นเมื่ออายุเท่าไหร่นี่ มันตอบยาก
เพราะฉะนั้น อย่าไปสนใจ ใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกๆวัน
ก็พอแล้วละ ว่าแต่น้องหนอนกลับมาวัดน้ำตาลได้เท่าไหร่ละจ๊ะ อิอิ
น้องหนอนร้อง กรี๊ดดด เอ็งอย่าถามเรื่อง ทำร้ายจิตใขข้า
เอ็งเลื่อนกลับไปดูรูป ตรีน ข้าอีกครั้ง นั่นคือคำตอบ เย้ย 555