Goodbye 2022 ❤~(◠‿◕✿) Thank you for everything. ไวมากจริงๆ เผลอแพร๊บๆ จะสิ้นปีแล้วอ่ะทุกคน . . เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ปีนี้ . . สำหรับแล้วเหมือน ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย เป้าหมายอะไรที่ตั้งไว้ บางอย่างสำเร็จบางอย่างก็ยัง บางอย่างก็คาราคาซัง เหมือนพายเรืออยู่ในอ่าง ทั้งที่หมือนว่า ยิ่งพยายาม . . จะก้าวผ่านมันมากขึ้นเท่าไร ก็เหมือนยิ่งจมลงไปมากเท่านั้น " แต่เวลาไม่เคยรอใคร . . ไม่ว่าเราจะดำเนินชีวิตไปในรูปแบบไหน เวลาก็ยังคงเดินต่อไปอย่างเที่ยงตรงเสมอ! " แต่ปี 2022 ที่กำลังจะผ่านไปนี้ . . เป็นปีที่เราตั้งมั่นว่า เราจะไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาลงโซเชีลมากนัก นอกจากเรื่อง มันก็เลยทำให้ในโซเชียลเรามีแต่แมว แมว และแมว 55+ ไม่ก็ต้นไม้ ไม่ก็อาหาร มีตัวเราน้อยมาก . . และถึงจะมีบางเรื่อง ที่เราไม่ค่อย Happy นัก เกิดขึ้นในปีนี้ แต่เราก็ยังเชื่อว่า สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเราไม่ว่าเรื่องอะไร ไม่ว่าจะดี หรือไม่ดี มันล้วนให้บางอย่างที่มีคุณค่าต่อเราเสมอ . . เราจึงขอตั้งชื่อปีนี้ว่า "2022 ปีแห่งทาสแมว ความอ้วน  เบาหวาน และการข่มใจอย่างถึงที่สุด" -  J A N U A R Y  - เริ่มเดือนมกราคมมา เราก็ปาตี้หนักเลยค่ะ . . เมามันกับเพื่อนบ้าน ทั้งสามวันในวันหยุดเทศกาลปีใหม่  แม่ก็เมากับเขาด้วยเหมือนกันในวันเค้าดาว . . เรามีมือมือชงอยู่ตรงข้ามบ้าน สุดยอดเพื่อนบ้าน ก็ขนเหล้ากาแฟ เหล้ามอคค่า เลเต้ โน่นนี่นั่น ออกมาให้ชิม เรียกได้ว่า เริ่มจะแยกไม่ออกแล้วว่า เหล้าขนานไหนเป็นขนานไหน ที่สำคัญคือน้ำตาลเพียบ ลืมคำว่าเบาหวานไปได้เลยเพราะ ถ้าเอามาคิด คงจะเครียดมาก 555+ ตี 1 แม่คือกรึ่มได้ที่แล้วก็ ลากเราไปถ่ายรูปให้นางกับต้นไม้ดอกไม้ของเพื่อนบ้าน จากนั้นเราก็นั่งรถเพื่อนบ้านไปส่งน้องที่ทำงานนางที่รังสิต ถือว่าเป็นงานเฉลิมฉลองที่สนุกสนานใช้ได้เลยทีเดียว เราตั้งมั่นไว้ว่า เราจะช่วยแม่ใช้หนี้ (หนี้ป้าบ้าบอนั่นล่ะ) ให้หมดในปีนี้ เรื่องนี้เราทำสำเร็จนะ ถืงแม้เงินเดือน จะช่วยได้ไม่มากแต่โบนัสเราแทบจะยกให้เค้าเลย ผลที่ได้คือ พวกเราสองแม่ลูกโปะหนี้ จบในเดือนกรกฎาคม เลทไป 1 เดือน (ตอนแรกตั้งใจไว้คือมิถุนายน) แม้ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อน แม่จะไปหาหนี้มาเพิ่มอีก แต่ก็ช่างมันเหอะ ปลง!! 55+ ต้นปี . . แมวเล็กเรากำลังน่ารักเลยโดยเฉพาะปองโย่ นางมีมีมให้ถ่ายรูปถ่ายคลิปเยอะมาก ตั๊กกรี้มาบ้าน เราอย่างแรกที่ทำคือจับปองโย่มานวดแก้มก่อนเลย เราเลยบอกว่า ปองโย่เป็นลูกรักตั๊กกรี้ เพราะงั้น ถ้าตั๊กกรี้มีบ้านต้องมาเอาปองโย่ไปเลี้ยงเลย เราถือว่าเรา ยกให้ตั๊กกรี้แล้วนะ (ปัจจุบัน ตั๊กกรี้ที่บอกว่าจะซื้อบ้านสิ้นปีนี้ ก็ยังไม่มีบ้านปองโย่ก็เลย อยู่กับเราต่อไป ล่าสุด นางแทบจะอยากกินทุกอย่างที่เรากิน อาหารแมว นางไม่ชอบใจนางจะแดรกแต่อาหารคนปวดกะบาล 55+) ช่วงนั้น เราให้แมวกินอาหารเม็ดยี่ห้อ Neez+ เนื่องจากว่า อยู่ดีๆ นางก็เบื่อโรยอลคานินเฉยซะงั้น เปลี่ยนมาให้กิน Neez+ รสไก่ เออ นางชอบเว่ย แต่สุดท้ายกินหมดไป กระสอบนึง ด้วยความที่เรากลัวแมวเราเบื่อเลยไปเปลี่ยน รสชาติเป็น Neez+ แซลม่อนแมวไม่กินเลยเว่ย กลายเป็น ไม่กิน Neez+ ไปเลย สุดท้ายเราก็เลยยกให้พื่อนบ้านไป แล้วไปลองเอา แมกซิม่าของเพื่อนบ้านมาให้พวกมันกิน สรุปกินเฉยเลย . . ดังนั้นตั้งแต่ต้นปีมา แมวบ้านเราเลย เปลี่ยนอาหารแมวเป็นแมกซิม่า ตั้งแต่ตอนนั้น . . แมวเล็กค่อยๆ โตขึ้น ตอนนั้นเรากะว่าจะเก็บแมวไว้ตัวเดียว แมวอีกตัวที่เราตั้งชื่อว่า ญาญ่า เราขายให้พี่ที่ทำงานไป นางเอาไปเปลี่ยนชื่อใหม่ว่าลัคกี้ ล่าสุด ลัคกี้ตายแล้ว เพราะนางพาไปทำหมัน กลับมาบ้านแล้วภูมิตก ลัคกี้ อยู่ได้ไม่กี่วันก็จากไป น่าสงสารมาก พี่ที่ทำงานคนนั้น ก่อนหน้านี้ ยังมาขอแมวเราไปเลี้ยงเพิ่ม แต่คือ . . แมวบ้านเราโตหมดแล้วจริงๆ น่าสงสารถ้านางจะต้อง ย้ายบ้านเอาตอนนี้ . . พี่เค้าก็เลยไปซื้อแมวใหม่ให้ ลูกเค้าในราคาห้าพันห้าเป็นแมวพันธ์เปอเซียสีขาว ก็น่ารักอยู่เหมือนกันนะ . .   อาทิตย์ที่สองของเดือน มกราคม เราขับรถ ไปส่งแม่กลับบ้านที่เพชรบูรณ์  แต่ก่อนกลับ ก็ได้ไปบ้านป้าและได้กิ่งนกน้อยนำโชคมาหลายกิ่ง  ตอนนี้ กระถางนกน้อยที่เราเอามาจากบ้านป้าโตหมดแล้ว แต่เพิ่งจะมีดอกให้เห็นแค่ครั้งสองครั้งเองอ่ะ . . กลับมาจากบ้านก็ไปฉลองวันเกิดตั๊กกรี้ . . วันนั้นไม่เมา กินเบียร์ไปสองขวด แต่ . . มีเหตการณ์ ที่เกิดขึ้นที่ทำให้เรานอยไปพักนึงคือ . . ช่วงเดือนนั้น เรากลับมาเข้าแอพแชทในโซเชียลอีกครั้งหนึ่ง ใส่แคปชั่นว่า หาคนเข้าเผ่าคีโตฯ และเป็นเพื่อนกันออกกำลังกาย สุดท้าย เราได้ผู้มาคุยแก้เหงาคนนึง . . คุยกันทุกวันเลย คุยสักพักใหญ่ๆ ได้มัง(จำไม่ได้ละ) คนนี้ทำงานอยู่ราชเทวี นางบอกนางเล่นฟิตเนส อยู่แถวสยาม เราคุยเรื่องอาหารและออกกำลังกายกันทุกวัน แต่ . . สรุป เหมือนผู้คนนั้น เป็นแสกมเม่อมัง นางพยายาม ชวนลงแอพเพื่อลงทุนอะไรสักอย่าง แต่ . . เราไม่เล่นกับนาง ชวนไปห้องที่เป็นคอนโค อยู่แถวเยาวราช เราก็ไม่ไป คือเราคุยเฉยๆคุยแบบซื่อๆ จนแสกมเม่อ ไม่รู้จะหลอกอะไรเรา เพราะเราก็ยังคุย แต่เหมือนเขาไม่ประสบผลสำเร็จในการ หลอกเราสักอย่าง สุดท้าย แสกมเม่อก็ต้องถอยไป . . เรานอยตรงที่ . . เดี๋ยววว อุตส่ากลับมาเปิดใจ ลองคุยกับใครอีกครั้ง แต่ครั้งแรก คนแรกในรอบหลายปี ที่คุยก็ยังเจอแสกมเม่อหรือนี่  ซวยแท้ . . แล้วใดๆคือ คุยจนแสกมเม่อหนีไปเอง บ้าบอ . .  สุดท้ายเราเลยลบแอพนั้นไป และเลิกหา คนคุยในโซเชียลจนถึงปัจจุบันนี้ . . พอแล้ว เราเอาชีวิตมาทุ่มเท อยู่กับแมว และ แมว ลูกๆ ผู้หิวโหยที่อยู่ในบ้าน . .ช่วงนั้นกำลังบ้าต้นไม้ด้วย ความนอยที่แสกมเม่อได้ทิ้งไว้ ทำให้เราบ้าต้นไม้มากขึ้น และหมดเงินกับต้นไม้เป็นหลักหมื่น . . เราคือตัวอย่าง ของคนที่เดินสายกลางไม่เคยเป็น . . อารมณ์พาไปล้วนๆ ช่วงนั้น . . ยังเอาแมวเล็กออกเล่นข้างบ้านได้ โดยไม่ต้องผูก เพราะนางยังไม่ได้เรียนรู้เรื่องการปีนรั้ว ออกนอกบ้าน แต่นางดันเรียนรู้การปีนต้นกล้วยแทน 55+ เรามีความพยายามจะเข้าเผ่าอีกครั้งหนึ่ง  เพราะว่าทำอาหารอวดกันกับแสกมเม่อ เราคิดว่า เออ มันก็ดีนะ เหมือนมีคนคอยกดดัน . . ให้เราเข้าครัว ออกกำลังกายนั่นนี่ แสกมเม่อส่งรูปอาหารที่เค้าทำกินตอนเย็น กลับมาให้ดู เป็นซลม่อนย่างเกลือ ตอนนั้นเราเซ็งมาก พอคิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องโกหก แต่ตอนนี้ เราเฉยๆ ละ . . "ก้อโลกโซเชียลอ่ะเน้ออออ . ." แมวเด็กใกล้จะอย่านมแล้ว แต่ก็ยังมีขอดูดนมแม่อยู่ ทั้งๆ ที่ดูแล้ว นมมันก็น่าจะหมดแล้วนะ ทำไมยังดูดอยู่อีก อีแม่สุดสวยก็ให้ความร่วมมือดี ต่างกับปัจจุบัน ที่มันคอยแต่ จะวิ่งตบลูก ไม่รุ้มันหมั่นไส้อะไรลูกตัวเองนักหนา หลังจากเราจับโป๊ะ แสกมเม่อได้ เราก็มานอยอีกครั้ง และเริ่มจะใช้เงินแก้ปัญหา เราทุบกระปุกเหรียญสิบ ที่เราสะสมไว้ดูเล่น เก็บไปเกือบจะถึงสองหมื่นแล้วไม่ยอมใช้ สุดท้าย เราก็เอามาใช้จนได้ ปัจจุบัน ใช้หมดไปแล้ว เราแอบเสียใจเล็กๆ เราไม่น่าหน้ามืดเลย ตอนนี้เลยไม่มีเหรียญเก็บไว้ให้นับเล่นเลยง่ะ . . กลางเดือน มกราคม ปองโย่ น่ารักขึ้นทุกวัน นางชอบนอนหงายท้องอยู่ทุกพื้นที่ในบ้าน เราเลยอดไม่ได้ที่จะถ่ายรูปไปอวดตั๊กกรี้มันทุกครั้ง ที่บ้าบอกว่านั้นคือ น้อนนนน ผู้หิวโหยในบ้านเรา มันไม่พอใจที่เราให้อาหารไม่ตรงเวลา เลยเริ่มอาหารกินเอง เพื่อประท้วงแม่มัน เฮ้ยยย . . เราว่าเราให้อาหารลูกๆ เพียงพอนะ แดรกกันแทบจะตัวละซองวันละซองอยู่แล้ว. . แต่ยังเผลอไม่ได้เลย  พวกนางก็ชอบ แอบหากินกันเอง ปัจจุบัน เราไม่สามารถวางซองอาหารไว้พื้นที่โล่งๆได้แล้ว ต้องใส่ตู้เก็บหรือใส่กล่องเก็บไม่งั้นพวกนางจะ ไปเอามาแทะตลอด ล่าสุด กลับมาบ้านเจอ นางเอาไปแทะ 12 ซอง เละทั่วบ้าน กำจิงๆ   ในเดือนมกราคม หน้าบ้านเราเต็มไปด้วยกระถางต้นไม้ วางระเกะระกะเต็มไปหมด เพราะเรากำลังบ้าชำต้นไม้ บ้าอบใบไม้ มีถ้วยอบใบไม้เยอะมาก บ้างก็อบไข่ แก้วสาระพัดนึกซึ่งอบรอดเกือบทุกต้นเลยนะ ล่าสุดแยก จ่ายแจกไปเกือบหมดแล้วมีเหลือที่บ้านเราตอนนี้แค่ต้นเดียว  ต้นไทรใบสักที่ซื้อมาปีกว่า . . แม่ค้าในหมู่บ้านมาเห็น บอกว่าเราเลี้ยงไม่ถูกต้อง น่าจะโดนน้ำมากไป เพราะว่า ใบของน้องมันแผ่ ไม่ห่อเหมือนที่ปกติที่เขาเลี้ยงกัน แต่เราว่า มันก็สวยไปอีกแบบนะ ตอนนี้ต้นไทรใบสัก ต้นในภาพมีกิ่งแยกออกมาที่โคนต้นสองกิ่งแล้ว ตัวต้นไม่ได้สูงขึ้นกว่าเดิมมากนัก แต่ว่า . . มันก็ดูแท่ๆ ไปอีกแบบ  แต่ที่แน่ๆ คือ มันรอด ไม่ตายแน่นอน เรามีแพลนว่า เราจะตัดอีกิ่งแยกๆ ที่ว่า มาชำ ใส่กระถางใหม่ใหม่แต่ยังไม่มีเวลาทำเลยอ่ะ  ชีวิตเรา ไม่อยู่กับแมว ก้อ ต้นไม้ พอตกกลางคืน ก็มีออกไปกินเก๊กฮวยกับแก้งค์เพื่อนบ้านบ้าง เป็นพักๆ ตอนนั้นคือ เพิ่งเริ่มรู้จักกับ อี B2 วันนั้น มันขับรถจากมินบุรีมากิน MK ที่พระราม 5 แล้วเราไป กินกับเพื่อนบ้านด้วย ก็เลยเจอกัน เจอกันวันแกร อีกวันก็ชวนกันโดดงานไปเที่ยว อยุธยาเลยจร้าาาา แต่คือเป็นการโดดงานไป  เราเลยไม่ได้ลงโซเชียล ก็เลยไม่มีรูปมาลงให้ดู ไปกินน้ำเก๊กฮวยร้านรูปรูป มันก็ไป  แต่ไม่กิน นางไปนั่งดูพวกเรากิน เพราะตอนนั้นนางทำ IF กินมื้อเดียวอยู่  ส่วนปัจจุบันน่ะร๊อวววว ไม่เห็น นางทำ IF นานละ 555+ ต้นปีเป็นอะไรที่หอยทากเยอะมาก . . พวกมันขยันตื่นเช้ามากด้วย เราก็เลย ต้องปรับเวลาตื่น มาตามหาหอยทากไปทิ้ง บางทีกลับมาบ้าน ตอนเย็นเราก็เปิดไฟฉาย ไปล่าหอยทากข้างบ้าน เก็บได้เป็นถ้วยๆ เลยแหละ น่าเบื่อจริง เผลไม่ได้เลย ไม้ด่างบ้านเราใบเป็นรูเพียบ ในช่วงเวลานั้นเราบ้าต้นพลูมาก นอกจากพลูด่างต่างๆ ทั้งพลูแอปเปิ้ล พลูงาช้าง พลูสนิม พลูระเบิด ใบฉลุอื่นๆ ที่มีอยู่เต็มบ้านแล้ว เรายังไปตามหาเอฟพลูเอกวาดอมาได้ ด้วยความงกค่าส่ง และคุยจนรู้ว่าคนขายทำงานอยู่ รพ.ราชวิถี เราถึงกับแว้นจากที่ทำงานตอนพักเที่ยง ขับไปวนอนุเสาวีย์ เพื่อไปเอาต้นไม้ที่ ราชวิถี ทั้งที่ปกติ เราจะไม่ขับ มอเตอร์ไซค์ไปทางแปลกๆนอกเหนือจากทางกลับบ้านเลย แต่ด้วยความอยากได้เราก็ทำ  บ้าบอจริงเชียว . .  ปัจจุบันพลูเอกวาดอ ก็ยังรอดนะคะ แตกออกเป็นหลายใบแล้ว แต่เราเพิ่งจะเอามาชำได้ต้นเดียวเอง . . มีแผนจะชำเพิ่มอยู่ เหมือนกัน ล่าสุด ราคาต้นพลูตกลงไปเยอะ จากที่เราซื้อตอนนั้น สองใบหนึ่งยอดอยู่ที่ 300-400 บาท ตอนนี้ เห็นราคาอยู่ที่ Shopee 150 ก็หาซื้อได้แล้วค่ะ เอาจริงเราเคยคิดอยากขาย ต้นไม้ออนไลน์เหมือนกันนะคะ แต่แพ้พ่ายกับการห่อต้นไม้ ส่งไปรษณีย์มาก มันยุ่งยากมาก และเสียงต่อการเหี่ยวตาย ก่อนถึงคนรับ เราก้อเลยล้มเลิกไปอะค่ะ นอกจากปองโย่จะน่ารักขึ้นแล้ว กีกี้ก็น่ารักขึ้นมาก และซนมากด้วย นางเป็นแมวสองบุคลิกลางวันอย่างนึง กลางคืนอีกอย่าง กลางวันไม่ยอมให้จับตัว ไม่มาสุงสิง แต่กลางคืนมานอนด้วย นอนใกล้ๆ กระแซะให้ลูบหัวนางอยู่นั่น แมวเราแต่ละตัวก็จะมีคาแรคเตอร์ที่แตกต่างกันไป แต่ส่วนใหญ่จะอินดี้เหมือนเจ้าของน่ะแหละ เหอๆ ช่วงต้นปี 2022 ผลผลิตข้างบ้านที่เราภูมิใจนำเสนอ แบบอวดแล้วอวดอีก ก็คือ มะนาวค่ะ บักนาวข้างบ้าน ดกมว๊ากกก ดกเว่ออออ . . เราชอบออกมาเดินชื่นชมมันทุกเช้า บ้างก็เก็บกิน แต่ส่วนใหญ่จะเอาไว้อวด ความสุขอ่ะเน้อ -  F E B R U A R Y  - ในเดือนกุมภาพันธ์ นอกจากจะล้มต้นกล้วยคนเดียวแล้ว เรายังสามารถริดใบหม่อนคนเดียวได้ด้วย . . เป็นช่วงเวลา ที่เราบ้าอะไรสีเขียวๆ ที่มีอยู่ในบ้านมว๊ากกกกกก . . ถือเป็นยุคทองของต้นไม้หน้าบ้านเราได้เลยล่ะ แต่ระยะหลังๆ เหมือนเราไม่ค่อยได้ซื้อต้นไม้แล้วนะ มันคล้ายๆกับหมดแพสชั่น แต่เราก็บ้าชำไม้ พวกเดิมๆ ต้นเดิมๆที่มีอยู่ในบ้านแทน . . บ้าแบบที่ เลิกงานกลับมาบ้านค่ำๆ มืดๆ แล้วก็ยัง มานั่งตัดใบไม้มาชำอะนะ . . ที่เห็นใบด้านล่างนี่คือ ใบไทรใบสักแคระ . .เราตัดเอามาแช่น้ำที่ใส่น้ำยาเร่งราก เริ่มกลับมาเข้าครัวและเริ่มจริงจังกับการคุมเบาหวาน ทำอาหารไปกินที่ทำงานเอง งดแป้ง งดน้ำตาล เข้าเผ่า แมวๆ ก็ยังเรียกร้องออกนอกบ้านบ่อยๆเหมือนเดิม แต่เราไม่ค่อยพาพวกนางออกเท่าไร . . กิจกรรมเรามากมายในวันเสาร์อาทิตย์ ถือเป็นเดือนที่เงียบสงบเดือนหนึ่ง . .  เหมือนเราเริ่มดึงสติตัวเองกลับมาได้แล้วบางส่วน แมวๆ ช่วยให้คลายเหงาไปได้เยอะ . . และมีความสุขกับการได้กินอาหารอร่อยที่กินแล้วสดชื่น . . วันหยุดผองเพื่อนก็มาหาทุกอาทิตย์ เราเปิดแอร์นั่งดูหนัง บ้างก็นั่งดูรายการอาจารย์โอเล่ แล้วทำบุญออนไลน์ตามไป มีความพยายามจะเอาต้นไม้มาแต่งประดับบ้านมาก แต่ไม่สำเร็จ พอมีอะไรแปลกปลอมใหม่ๆ เข้ามาในบ้าน ลูกสาวสุดสวยของเราก็ไปแทะเล่น ต้นไม้คอหัก ตายเรียบ นางฝังเขี้ยวไปทุกส่วนของต้นไม้ ความคิด ที่จะเอาต้นอะไรเข้าไปแต่งบ้านจึงต้องตัดทิ้งไป . . -  M A R C H  - เข้าเดือนมีนาคม ไทรใบสักแคระที่แช่น้ำไว้ รากก็งอกแล้ว เราเอามาแยกปลูกในกระถางเล็ก แต่สุดท้าย ก็ไม่รอดสักกระถาง ใบเหลืองตายหมด ไม่รู้เพราะอะไร มันดูยาก เราเลยล้มเลิก ความพยายามเรื่องชำใบ แต่ล่าสุด เราเปลี่ยน มาชำกิ่งแทน รอดนะ ชำสำเร็จไปสามต้นละ เดือนนี้เป็นเดือนที่เรารู้สึกว่าน้ำมันแพงขึ้นเยอะมาก แต่ยังดีที่ส่วนใหญ่เราขับมอเตอร์ไซค์เราก็เลยเสีย ค่าน้ำมันแค่สัปดาห์ละ 150 บาทเอง หลักๆคือ รถใช้เดินทางไปกลับวันละ 40 กิโลเมตร ส่วนรถยนต์ เติมประมาณเดือนละ 1 ถัง ไว้ใช้เสาร์อาทิตย์เวลา ออกไปท่องเที่ยวกับแก้งค์เพื่อนบ้าน หรือ บางทีเพื่อนบ้านก็ยืมไปนั่นไปนี่ . . ในช่วงเดือนนี้ เราเข้มข้นกับการทำฟาสติ้งมาก ช่วงเวลาที่ฟาสเราจะกินกาแฟดำใส่โซดา เหยาะ เกลือชมพูลงไปนิดหน่อย ได้ฟิลซ่าๆ เหมือนโค้ก แต่ไม่หวานเพราะไม่มีน้ำตาล และยังคงอวดมะนาวต่อไป . . เดือนนี้ใครมาบ้าน ก็จะได้มะนาวกลับไปด้วยคนละถุง คนละถุง เราว่านะ . . พออายุเริ่มเข้าเลขสี่ มันเป็นอะไรที่แตกต่าง มากๆ ในเรื่องของจิตใจ และการมองโลก ไม่แน่ใจว่า เป็นเพราะความแก่ หรือประสบการณ์ที่ผ่านมาของเรา กันอะนะ . . แต่ไอ้ทั้งหมดทั้งมวลที่ว่าเนี่ยะ ทำให้เรา รู้จักการปล่อยวาง และเตรียมพร้อมกับความผิดหวัง ในหลายๆ เรื่องที่คาดการณ์ไว้แล้วว่าต้องเกิดขึ้น . . แต่ความเครียด บางทีก็ถูกแสดงออกโดยการช๊อปแทน ช่วงนั้นเราหมดเงินกับการช๊อปปิ้งเยอะมาก เรา . .  ให้เหตุผลกับตัวเองว่า . . มันคือการซื้อความสุขให้ตัวเอง แต่ของส่วนใหญ่ที่ได้มาก็ของลูกๆทั้งนั้นล่ะ . . ไอ้ที่เป็นของเราเองน้อยมาก ถึงมากที่สุด สำนึกไว้ซะนะ พวกลูกๆ ทั้งหลาย . . ให้รู้ไว้ซะมั่ง ว่าแม่ของพวกเอ็งทุ่มเทแค่ไหน อาหารที่ชอบทำกินในช่วงนั้นจะเป็นหมู ผัดขึ้นฉ่ายใส่ไข่ กินบ่อยมาก กินไม่เคยเบื่อ . . แต่ชีวิตเราจะโฟกัสแค่เรื่องตัวเองอย่างเดียวก็ไม่ได้ เพราะลูกๆ ก็ยังเรียกร้อง อยู่เหมือนเดิม . . เราเลยต้องพาพวกนางออกมาเดินคลายเครียดกันบ้าง มะนาวยังพามีให้อวดอยู่เรื่อยๆ . . เดือนนี้ถือเป็นเดือนที่เราค่อนข้างคอนโทรลชีวิต ได้ดีกว่าที่คิดไว้ ตื่นมาเข้าครัวตอนเช้าได้เกือบทุกวัน และยังสามารถทำ IF แบบ alternate day fasting ได้แบบราบรื่นมาก . . แต่เหมือนชีวิตจะดีและราบเรียบเกิน บางวัน บางคืน มันเลยไปแสดงออกในเรื่องของฝันหวานๆ วันหวานที่ดีโอเว่อเกินจริง ก็เหมือนจะดี แต่อีฝันแบบนี้ มันชอบตัดจบแบบหักมุมทุกที ตอนที่ต้องตื่นมารับความจริง มันเลยเป็นอะไรที่โหดร้าย ต้องนั่งทำใจอยู่พักนึงเลยถึงจะตื่นได้  ช่วงนั้นกินโซดา จนพี่นี่ทำงานแซวว่าเหมือนเรา จะแอบตั้งวงกินเหล้าในออฟฟิต 555+ เมนูโปรดอีกรายการนึง ที่เรากินไม่เบื่อในเดือนนี้ คือ คะน้าไฟแดง ใส่หมูสไลด์ . . กินเพลินมาก บางทีเราก็จะใส่ไข่ลงไปด้วย . . ในวันที่เราไม่กิน(ฟาสติ้งทั้งวัน) เช้าวันนั้น เราไม่ต้อง ตื่นมาเข้าครัวทำอาหาร เรา Happy มากเพราะมันจะรุ้สึก ตัวโล่งๆ และไม่หิวเลย ตอนเช้าเรามีเวลาเหลือมาก เราก็จะเอาเวลาตอนนั้นมาเดินชอปปิ้งในวิลล่ามาเก๊ต ก่อนถึงออฟฟิต ใดๆคือช๊อปเสร็จแล้วยังไปทำงานทันด้วยนะ -  A P R I L  - เดือนเมษายน เราตัดสินใจไปฉีดโมเดอน่าเข็มที่ 4 เลือกไปฉีดที่ โรงพยาบาลวิมุติเพราะใกล้ที่ทำงาน เลือกจ่ายเงินเอง เพราะว่าสะดวก แว้นไปฉีดตอนพักเที่ยง ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงดีทุกอย่างก็เรียบร้อยแล้ว  ชีวิตไม่มีอะไรมาก วันๆ วนๆ อยู่แต่กับแมว ทำอาหาร วันหยุดถ้าไม่เอาแมวดูนก ก็ออกไปนอกบ้านกับผองเพื่อน เดือนนี้เราเพิ่มการพาแมวออกมาเดินเล่น ตัวละสองรอบ อุ้มมาทีละตัว ให้ครบทุกตัว แต่ก็ทำได้ไม่กี่วัน เพราะเราทนกับการโดนยุงกัดไม่ไหว เมนูอาหารก็ยังบ้าบอกินคะน้าไฟแดงอยุ่เหมือนเดิม เรามักจะเป็นแบบนี้ ถ้าได้ชอบอะไรก็จะชอบอยู่อย่างนั้น ไม่เบื่อง่ายๆ . . แต่ถ้าได้ตัดใจแล้วก็จะตัดใจเลย ไม่อยากจะกลับมากินซ้ำอีก . . (ตกลงหมายถึงคะน้าแน่นะ) ตอนเย็นระยะนี้ทำงานกลับถึงบ้านไวมาก แวะแค่ซื้อผักที่ตลาดสด กลับมาบ้าน แล้วก็จะเด็ดผักเตรียมไว้ตอนเย็น พอเช้ามา จะได้ทำกินได้โดยไม่ต้องใช้เวลามาก เดือนนี้ได้กินของโปรดอย่างแกงผักหวานด้วยนะ แพงมาก ทั้งผักหวานและไข่มดแดง แต่ด้วยความอยากกิน แม้ว่ารวมสองอย่าง ราคาจะเกินหนึ่งร้อยไปแล้วก็จะซื้อมากิน ส่วนเรื่องจิตใจนั้นอ่ะหรอ . . ก็ดีนะ . . "ปลงดี" ความมุ่งมั่นอีกอย่างในเดือนนี้ คือ การทำฟาสติ้ง 72 ชั่วโมง ครั้งที่สองอ่ะทุกคน . . คือหลังจากทำอัลเทอเนตเดย์ฟาสติ้ง มาสักพักแล้วเริ่มรู้สึกอยู่ตัว เลยอยากจะลองฟาสยาวๆดู กะว่าไม่รอดไม่เป็นไร ลองดู เอาเท่าที่ไหว . . วันหยุดเพื่อนชวนออกไปคาเฟ่ก็ไปกะเขานะ แต่เลือกกินเฉพาะกาแฟดำใส่โซดาใส่เกลือแทน เบาหวานก็ลงอย่างต่อเนื่อง . . คือดีย์ แต่. . . . . . . . ปัจจุบัน เราก็ค้นพบแล้วว่า ถ้าไม่มีวินัย ไอ้ค่าน้ำตาลดีๆ ที่ว่า . . มันก็จากเราไปง่ายๆ เหมือนกัน  เรายังคงทำฟาสติ้งอย่างต่อเนื่อง ชั่วโมงที่งดอาหาร กินได้แค่กาแฟและน้ำเปล่า โซดาเกลือ ACV แค่นั้น แต่มันโอเคเลยนะ . . ไม่ต้องกลัวเรื่องน้ำตาลตกด้วย เพราะตับสามารถปรับระดับในตาลในเลือดให้สมดุลได้ ขนาดชั่วโมงที่ 70 น้ำตาลเรายังเก้าสิบกว่าอยู่เลย ถือเป็นเดือนแห่งความสำเร็จในเรื่องของการทำฟาสติ้งจริงๆ เรา Happy มาก มีความสุขอยู่กับเป้าหมายที่ตั้งไว้ ใกล้ๆ สงกรานต์เราเตรียมแผนการที่จะกลับบ้าน ปีนี้เราจะไปอาบน้ำกระดูกยายที่วัด . . เลยเตรียมเก็บมะนาวไว้ให้แม่ตั้งแต่เนิ่นๆ ส่วนแมวน้อยผู้หิวโหย . . ฝากตั๊กกรี้ นางมานอนเฝ้าแมวให้ทั้งสามวัน . . โดยช่วงที่เราอยู่บ้าน ตจว. ตั๊กกรี้โทรมา บอกเราว่า . ."พี่ เหมือนว่าสวยจะท้องนะ" วันแรกที่กลับบ้าน ก็จัดปลาเผาป่าแดงกับกุ้งเผ่าเลย น้ำจิ้มซีฟู้ดอร๊อยยย อร่อย . .  พาแม่ไปวัดทำบุญสะเดาะเคราะห์ ปล่อยปลาเพื่อเป็นศิริมงคลของชีวิต สามพี่น้องที่ยังเหลืออยู่ พากันไปไหว้ อาบน้ำกระดูกตายายในวันสงกรานต์ . . ตกเย็นสองแม่ลูกก็ออกมาหาไรกินนอกบ้าน ตอนช่วงที่กลับสงกรานต์ เรากินวันละ 1 มื้อ วันที่ 16 เมษา รีบกลับมาเลยคิดถึงแมวมาก แมวก็เหมือนจะคิดถึงเราอยู่นิดหนึ่ง อยุ่กับแมวพอใจแล้ว จากนั้น . . ก็ออกมากินชาบูเนื้อสไลด์กับเพื่อนๆ  เลยจากวันนั้นมาสองสามวันก็ชัดเจนว่า สุดสวยท้องจริงๆ ด้วย คือ ตอนแรกเห็นแล้ว ว่าตั๊บมันทับสุดสวย แต่เราคิดว่าไม่ติดหรอก เพราะว่า . . ตั๊บมันทับไม่เคยตรงรูเลย อีสวยไม่เคยได้ฟิน แต่สุดท้ายก็ท้องจนได้ เดือนนี้ วิตามินซีมีโปร เราตุนหนักมาก เรายังไม่ติดโควิด และก็ไม่อยากติดด้วย เป็นครั้งแรกที่เราผัดดอกโสนกับผักบุ้งแล้วรุ้สึกว่า เฮ้ยยย มันอร่อยอ่า จากนั้นเราก็บ้ากินดอกโสนอยู่พักหนึ่ง แม้จะไปแตกเผ่าตอนกลับบ้าน แต่น้ำตาลยังอยู่ดี . . ก็ยังคงเสริมวิตามินบำรุงบำเรอตัวเองต่อไป . .   บางวันก็ไปนั่งกินชาบูคนเดียว ชิลๆ . . คนโสดก็งี้ กลับมาจากสงกรานต์เราก็มาพยายามทำ Alternateday fasting อีกครั้งหนึ่ง แต่เหมือน ทำได้ไม่ค่อยต่อเนื่องสักเท่าไร แมวๆ ก็ยังซนไปตามเรื่องตามราวทุกวัน . .  ปลายเดือนเมษายน หมอนัดตรวจตา สรุปว่า ตาอิชั้นยังรอดจร้าาา . . แต่ปีนี้ก็ไม่แน่เหมือนกัน เฮ้อออ รอลุ้นกันต่อไป . .  เป็นเดือนที่ปองโย่ อาศัยอยู่ไม่บนตู้เสื้อผ้า ก็ราวม่าน เป็นส่วนใหญ่ มันเคยอยู่พื้นล่างเลยใฝ่สูงสุดๆ . .  -  M A Y  - เดือนพฤษภาคม เป็นเดือนที่ค่อนข้างหน่วงอยู่เหมือนกัน ทางด้านของจิตใจ แต่ . . เราพยายามปัดความคิดบ้าๆ ทิ้งไป . . แล้วใช้เวลากับเพื่อน กับคนที่เค้าเห็นคุณค่าเรา แม้จะมีออกไปใช้ชีวิตลั้ลลาวันหยุด แต่วันธรรมดาก็ยังพยายามกินอะไรที่มีประโยชน์บ้าง ทำฟาสติ้งได้ทำเราก็ทำ . .  11 พฤษภาคม เราลาพักใจอยู่บ้าน แบบไม่มีสาเหตุ ประจวบเหมาะคือ สุดสวยคลอดลูกจร้าาา . . อาการคือ อยู่ดีๆ นางก็วิ่งไปหากีกี้กับปองโย่ พยายามจะคาบคอ อีสองตัวนี้เอาไปเข้าไปอยู่ในคอกที่นางหาเอาไว้ . . เราเลยรีบเลย . . เอาผ้าไปกางทับที่นาง แต่กางไม่ทันทั้งหมดนางกวาดอุปกรณ์การสอนเด็ก ที่แม่ทำไว้บนชั้นลงมา แล้วคลอดทับ พวก ก ไก่ ขอ ไข่ เลย ไวมากๆ พอดีกับที่ตั๊กกรี้กับอั๊ก ก็หยุดงานพอดีเหมือนกัน อย่างกะนัดไว้ . . เราก็เลยมารวมตัวเพื่อให้กำลังใจสุดสวย สวยเก่งมาก คลอดลูกเอง และเลี้ยงลูกเองด้วย คอกที่แล้วยังมีแม่เฝ้า แต่ปีนี้แม่ไม่มาหาเราเลย เราไม่มีทางเลือกเลยต้องปล่อยให้พวกนาง อยู่บ้านกันเอง ก็แอบหลอนๆ กลัวสวยมันทิ้งลูกเหมือนกัน ก่อนออกมาทำงาน ก็ยืนปรับทัศนคติกันอยู่นะ นางน่าจะเลี้ยงเองได้แหละ . . สรุปเลิกงานตอนเย็นกลับมาบ้าน เจอภาพนี้เลยจร้าา สวยเลี้ยงลูกเองได้ ไม่ต้องให้บอกเลย นางน่ารักมาก สวยไม่มีปัญหา แต่ปัญหามันอยู่ที่อีตัวนี้จร้า หน้ามืดๆ นี่ . . พอต้องมานอนชั้นล่างเฝ้าแมว มันเหมือนอยู่ใกล้นกมากกว่าเดิม ตีสี่นกร้องแล้ว วิ่งพร่านนน สลับหน้าต่าง วิ่งไปวิ่งมาข้ามหัวแม่มัน แบบไม่เกรงใจ สุดท้าย เราก็นอนไม่ได้ ต้องตื่นมาดูนกตามมันอีก . . รูปนี้คือเสือเหิม นางเกิดมาเท้าแปเหมือนพ่อมันเลย พอเลี้ยงแมวก็เลยได้ความรู้ใหม่ว่า แมวที่มีเชื้อขาสั้น ตอนเกิดใหม่ๆ เท้ามันจะแป งุ้มแปลกๆ แบบนี้แหละ กินไม่เป็นเวลา พักผ่อนไม่พอด้วย ตั้งแต่กลับบ้าน สงกรานต์มา เอาตัวเองเข้าเผ่าไม่ได้เลย น้ำตาลเริ่มขึ้นอีกละ เดือนนี้ ทั้งเดือน เรียกว่าเป็นเดือนแห่งแมว เพราะ . . ไม่ต้องทำอะไรกันล่ะ วุ่นวายอยู่แมว แม่แมว ลูกแมว ทั้งหลาย . . กีกี้ก็เริ่มอ้วนขึ้นจนจะเข้าช่องดูนกไม่ได้แล้ว คอกนี้เราดีใจที่ไม่ต้องมาป้อนนมแมวแทนสวยเลย แม่มันเลี้ยงดีมาก จะเข้ามากกลูกเป็นเวลาแทบไม่ต้องบอก แม่ก็เห่อหลานใหม่เหมือนกัน แต่นางก็ไม่ยอมมานะ 55+ เนื่องด้วยสวยต้องให้นมลูก เราเลยไม่อยาก ปล่อยแมวออกนอกบ้าน ไม่อยากให้ไปเจอเชื้อโรค แมวๆ ก็เลยกลายเป็นแมวเลี้ยงระบบปิดอย่างแท้จริง มันก็จะว้อนๆ หน่อยๆ แต่ก็ต้องใจแข็งไว้ . . ระยะนั้นสิ่งที่จะทำเป็นอย่างแรก ตอนกลับถึงบ้านคือถ่ายคลิปแมว วุ่นวายแมวบ้านตัวเองไม่พอ . . แมวเพื่อนบ้านท้องเสีย ก็ต้องพากันไปหาหมออีกจร้าา ดุ๊กดุ๋ย หาหมอแล้ว หาหมออีก . . หาจนเหนื่อยเลย . . ช่วงนี้เป็นช่วงที่ เราต้องพาลูกๆ ไปฉีดวัคซีนหลายตัวเลย  เอาจริง ตอนแรกเราคิดว่าเราอยากลอง ทำฟาร์มแมวดู ไหนๆ เราก็ชอบเลี้ยงแมวแล้ว แต่พอได้ลองจริงๆ ไม่ไหวค่ะ มันไม่น่าเหมาะกับเรา จะบอกว่า การเลี้ยงแมวเด็ก มีค่าใช้จ่ายเยอะมาก โดยเฉพาะถ้าเรา ผู้ซึ่งอยากให้แมวกินแต่ของดีๆ ต้องทุ่มเท นอนเฝ้าอดหลับอดนอน มาดูว่า แม่มันยังอยู่กกลูกหรือไม่ มีบางวันเราตื่นมา เจอแต่ลูกแมว ส่วนแม่มันโน่นน หนีไปนอนชั้นบน แม่มม อีแม่สุดสวยนี่ก็อินดี้ได้ใจมาก . . คืนหนึ่งในเดือนนี้ เราฝันร้าย . .  เป็นฝันที่เป็นตุเป็นตะมาก ทำให้เราตื่นกลางดึกขึ้นมา ร้องไห้น้ำตาท่วม กว่าจะมีสติ ต้องนั่งสะอื้นอยู่พักนึงเลย เราไม่แน่ใจว่า เป็นเพราะ ความเครียดสะสมใดๆ หรือไม่ ที่ทำให้เราฝันไปได้ขนาดนี้ แต่นะ . . ใครจะเชื่อว่าอีตั๊บ ผู้ที่เสียบไม่เคยตรงรูเลย ปั๊มคอกแรกคอดเดียว แล้วได้แมวขาสั้นถึงสามตัว โคตรเท่ห์ แมวในบ้านเยอะขึ้น . . ห้องน้ำแมวเริ่มไม่พอละ  เราเลยตัดสินใจเปลี่ยนกระบะใหม่ ใหญ่กว่าเดิม ตอนแรกคิดว่าอีตั๊บมันจะปีนไม่ได้ สรุปสบายมาก แมวๆ ก็เหมือนจะชอบกันนะ . .  ใหญ่สะใจ สองใบ ใหญ่คับห้องน้ำกันเลยทีเดียว ปลายเดือน พค. เด็กๆ เริ่มออกเดินกันแล้ว ทำหน้าตะมุตะมิกันทุกเช้า น่ารักมว๊ากกกกกกก ส่วนแมวในบ้านก็ใกล้จะคุ้มคลั่งเต็มแก่ ไม่ได้ออกนอกบ้านเลยจะหนึ่งเดือนแล้ว เก็บกดอย่างสุดๆ . . เราพยายามหาอะไร มาดึงดูดให้นางสนุกกับการดูนกในบ้าน แต่ก็เหมือนไม่ช่วยอะไร 55+ สิ้นเดือน พค. เข้าครัวทำอาหาร ดึงตัวเองกลับมาเข้าเผ่าอีกครั้ง พอคิดว่า . . สถานการณ์แมวๆ ในบ้านเริ่มอยู่ตัวแล้ว ก็มีเหตการณ์ใหม่เกิดขึ้นทันที ลูกชายตุ๊บตั๊บเกาหลังหู จนแผลติดเชื้อ เรากลับมาถึงบ้านเลือดกระเด็นเต็มบ้าน กระเด็นทั้งโต๊ะกินข้าวยันผนัง . . สภาพเหมือน เกิดการฆาตรกรรมไงงั้นเลย . . เลยต้องพานางไปหาหมอ ฉีดยา กินยา ล้างแผล อยู่เกือบสองอาทิตย์ได้กว่าแผลจะแห้ง  -  J U N E  - เดือนมิถุนายน . . เป็นเดือนที่สภาวะจิตใจ เราค่อนข้างตึงเครียด ด้วยอะไรหลายๆ อย่าง แต่เราพยายามไม่เอามาคิด . . เราพยายามดึงตัวเอง ให้กลับมาโฟกัสที่ตัวเอง ยังคงเข้าครัวทำอาหาร มากินที่ทำงานต่อไป . . แต่ครัวก็ค่อนข้างรกมากเหมือนกัน อันที่จริงคือรกทั้งบ้าน ลองนึกภาพบ้านที่มีแมว เกือบสิบตัว แถมเป็นแมวเล็กด้วย วันๆ วนเวียนอยู่กับการ เดี๋ยวรก เดี๋ยวเก็บ เดี๋ยวรก วนไปอยู่อย่างนั้น และการรีบกลับบ้าน เพื่อพาลูกชายไปหาหมอให้ทัน ก่อนคลีนิคปิด เป็นอะไรที่เหนื่อยมาก . . ลูกก็ดูเหมือน จะเหนื่อยมากเหมือนกัน . . เหนือยทั้งลูกเหนือยทั้งแม่ แต่ . . ถึงแม้จะเหนื่อย สิ่งไหนที่ทำได้เราก็ทำต่อไป แมวน้อยเฉาก๊วย เริ่มโตก่อนใคร เดินมาแหกปาก ใกล้ๆ คอกที่เรากั้นไว้ เริ่มหัดที่จะปีนหนีออกจากคอกได้แล้ว ไม่พอ พอเราจับมันกลับเข้าคอก มันหันมาจ้องหน้า และโวยวายได้ 5555+ ล่าสุดเฉาก๊วยไปอยู่กับ น้องตั๊กกรี้ที่แม่สอดอ้วนท้วนสมบูรณ์ได้ เจ้าของเลี้ยงให้กินไก่ฉีกๆทุกวันจนมันตัวเบ่อเร่อ ตู้เย็นในตอนนั้นเป็นระเบียบมาก . . ไม่อยากตัดภาพมาตอนปัจจุบัน 55+ เวลาเราเครียด เราก็ต้องหาอะไรทำ เพื่อนบ้านก็เลย ลากเราไปเขียนสีคิ้ว . . เพราะมันมีโปรทำคู่ถูกกว่า เอออ . . ก็ดีนะ เราเลยกลายเป็นคนมีคิ้วมาตั้งแต่ตอนนั้น หลังจากนั้นเราก็ติดใจ ไปทำเขียนสีขอบตา ล่าสุดว่าจะไปลองเขียนสีปากต่อ . . 4 มิย. ตั๊บมามาหมอหมอทุกวันชินแล้วหรือยังจ๊ะ . . เหนื่อยพาลูกมาหาหมอไม่พอ กลับมาบ้าน พวกมันยังทะเลาะตีกันอีก อีตั๊บก็นะ ป่วยๆ อยู่ ก็ยังจะไปขู่ฟ่อๆ ใส่เค้า ไม่ยอมให้เค้าเขาใกล้เลย เราไม่ไหวจะห้ามมวยแล้ว  ส่วนกีกี้กับปองโย่ . . ก็เหมือนจะเริ่มติดสัดแล้วแหละ . . น้ำตาลที่เพิ่มมากขึ้น . . เฮ้ออออออ . . กลับมาถึงบ้านอีตั๊บนั่งเกาแผลอยู่ . . แทนที่จะหาย ถ้าเป็นไปได้เราไม่อยากให้แมวป่วยเลย สงสารพวกนาง . . ระหว่างรักษาแผลที่เกา เราก็รักษาไรในหูนางไปด้วย แต่หมอบอกว่า ถ้าไม่รักษาอย่างต่อเนื่อง ไรก็จะกลับมาอีกอยู่ดี เพราะแมวพันธ์นี้ (หมายถึง อเมริกันเคิร์ล) มันแพงนะแต่มีปัญหาเกี่ยวกับรูหูแคบกันทุกตัวนั่นล่ะ เราเลยฉีดหลังคอแบบสามเดือนไป แล้วต้องคอย เตือนตัวเองว่าอย่าลืมหยอดหูและเช็ดหูแมวเป็นระยะๆ เผ่าก็ต้องเข้า . . แมวก็ต้องดูแล . .  เหมือนว่าเราจะพยายามกดดันตัวเองมากไป จนมาถึงวันนึง ทุกอย่างก็ระเบิด 'ตุ้ม' กลายเป็นโกโก้ครั้นช์ ฝนก็ตกทุกวันเหมือนซ้ำเติม . . จิตใจย่ำแย่ ลุยฝนตัวชื้นตัวเปียกทั้งตอนกลับบ้านและมาทำงาน เหมือนโลกกำลังท้าทายอะไรเราสักอย่าง . . แต่ก็ต้องสู้ต่อไป . . พยายามหาอะไรใหม่ๆ ทำ เพื่อนชวนไปไหนก็ไปกับเขาหน่อย  ความจริงแล้ว มันอาจจะไม่ได้มีอะไรในกอไผ่เลยก็ได้ มันอาจจะเป็นแค่ ความเคยชินที่เราทำติดๆ กันมาเกือบสามปี พอไม่ได้ ทำแบบนั้นแล้ว มันก็เลยดูยาก . . "เดี๋ยวมันก็ผ่านไป . . เดี๋ยวเราก็ทำใจได้ และกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้งหนึ่ง . ." น้ำเท่ห์ๆ ที่ใช้คลายเครียดได้ดี ในช่วงนั้นคือกาแฟใส่โซดาและเกลือ เป็นช่วงเวลาที่เราอินกับเพลงนี้มาก . .  "ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด และฉันจะอดทน แม้แทบขาดใจ ไม่อาจจะวิ่งหนีความจริง ที่มันโหดร้าย จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง . . " มันไม่ได้เศร้าหรืออกหักบ้าบอเหมือนในเพลง แต่มันเป็นฟิลเหมือนคนแก่เข้าใจโลก ไรแบบนั้นมากกว่า แบบเข้าใจว่า เรื่องแบบนี้ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นได้ ถ้าเราปล่อยให้คนอื่นเข้ามามีอิทธิพลต่อหัวใจของตัวอง มากกว่าตัวเราเอง ซึ่ง . . กว่าจะรุ้ตัวก็สายไปเสียแล้ว สิ่งที่ทำได้ ในเวลานั้น ​​​มีแค่ . . "ยอมรับมัน" แล้วบอกตัวเองว่า เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ไม่มีอะไร ยาวนานตลอดไปหรอก ทั้งความสุข และความเศร้า เป็นช่วงเวลาที่อิน กับ เสียงของดิวในเพลงนี้มาก เข้าใจอย่างถ่องแท้เลยว่า . . "การที่เราต้องมานั่งยิ้มในขณะที่ ใจข้างในมันเละเทะแต่ก็ยังต้องฝืนยิ้มกว้างจนปากจะฉีกถึงหูอยู่" มันเป็นยังไง มัน . . ก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่นี่ไง . . เรารู้ซึ้งแล้ว!!  55+ แต่บางทีแซลม่อนอาจจะช่วยได้ . .  เพื่อนๆ เลยลากไปให้แซลม่อนบำบัดเรา บำบัดซะเงินหมดกระเป๋าเลย 555+  ตั๊บใกล้จะหายแล้ว . . แต่เผลอทีไรก็ยังเก่าอยู่ ทั้งๆ ที่หมอบอกว่าในหูไม่มีตัวไรที่มีชีวิตแล้วก็ตาม เด็กๆ ตัวน้อยๆ อายุ 1 เดือนกันแล้ว  แม่เริ่มถามเราว่าจะเริ่มขายแมวเมื่อไร แต่ . . เรายังไม่อยากคิดเลยบอกว่า รอให้พวกนางสามเดือนกันก่อน เอาจริงๆ . . แมวเด็กทั้ง 4 ตัว ตัวที่เราอยากขาย ตัวแรกเลยคือ เสือเหิม สมัยนั้นเราให้ชื่อว่าเสือร้องไห้ เพราะมันเหมือนพ่อมันมาก ขี้โวยวายก็เท่านั้น . . เราเบื่อแมวพูดมากแล้ว คิดอยู่ตลาดว่าตัวนี้เราไม่เลี้ยง เดือนนั้น . . ผึ้งมาทำรัง เอาจริงๆ ถ้าเราไม่มานั่ง เขียนไดอารี่สรุปทั้งปีแบบนี้ เราคงคิดว่าผึ้ง มาทำรังตั้งแต่ต้นปีเราลืมสนิทเลย ความจริงพวกนาง เพิ่งจะมาทำรังตอนกลางปีเองหรือนี่ อีตั๊บ พอแผลหายก็เริ่มจะร้องเหงาๆอีกแล้ว  ไม่น่าไว้ใจแล้ว เราเริ่มแพลนที่จะเอาแมว ไม่ตัวใดตัวหนึ่งในบ้าน ไปทำหมันกันอีกรอบ แต่อีตั๊บมันเพิ่งจะหายเอง แว้นเวลาไว้ให้ทำใจสักหน่อยก็ดี เดือนนั้น เป็นเดือนที่เราสั่งนมอัลมอนด์ในเซเว่นกินบ่อยมาก มันแพงอยู่นะ กล่องนึงได้นิดเดียว เราเลยคิดว่าซื้อเครื่อง มาทำเองก็จะดีนะ แบรนด์จีนไม่แพงมาก เอามาลองก่อน สรุปว่าทำกินไปครั้งเดียว แล้วก็ไม่ได้ทำอีกเลย เหอๆ . .  15 มิย. วันเกิดมอลจัง แต่วันนั้นนางไม่ว่าง ก็เลยเลื่อนเลี้ยงวันเกิดนางย้อนหลัง . . นะ . . ก็ยังแซลม่อนบำบัดเหมือนเดิม เรื่องคุมอาหาร ไม่ต้องพูดถึงแล้ว พอเราเครียด ก็ปล่อยตัว(อีกแล้ว) ระเบิดระเบ้อ . . เราให้เหตุผลกับตัวเองว่า . . เสียใจเรื่องอื่นพอแล้ว ก็อย่ากดดันตัวเองเรื่องนี้นักเลย กินเสร็จเราพามอลจังไปดูคอนโดเล่นๆ แถวสิรินทร ใกล้ๆ กับทางขึ้นไปสะพานซังฮี้ ดูไปดูมา มอลจัง มันจองเฉยๆเลย . . วันนี้แหละ เป็นต้นกำเนิดของ ปัญหาด้านการเงินของเรา เนื่องจากว่า . .เราดัน เอาบัตรเครดิตเราไปรูดให้นาง แล้วพอนางจ่ายมา เราดันไม่ถมแอบเอาเงินมาใช้ๆ อยู่นั่น . . พังจ้า ทำตัวเองล้วนๆ เล้ยยยยยยยยย . .  ลูกแมวยังอยู่ดี แต่บ้านวุ่นวาย รกด้วย อีสวยนี่คือ . . แย่งอาหารลูกกินทุกครั้ง ตอนนี้มันไม่ยอมกินทุเปียกของแมวโตแล้ว จะกินแต่ทูน่ามูสแบบลูกๆ เท่านั้น . .ลูกกินอะไร นางต้องได้กินด้วย . .ไม่ต่างจากพ่อมัน ปีคอกเข้ามากินอาหารลูกตลอด เราเริ่มอยากเอาแมวส้มบ้านเราไปปล่อยวัดที่ไหนสักที่แล้ว . . ในความขมขื่น  . . ก็ยังความ Think positive อยู่ค่อนข้างเยอะ เลยล่ะ . . เพราะความจริงแล้ว ไม่ว่าชีวิตจะสุข หรือ ทุกข์ อะไรยังไง ทุกอย่าง มันก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่แก่เราทั้งนั้น ปลายเดือน มิถุนายน แล้วน้อยโตแล้ว น่ารักสุดๆ ไปเลย . . มันปีนหนีออกจากคอก ได้แล้วด้วย เราเลยหยุดกั้นคอก และกลับมาใช้ชีวิตแบบปกติ อาทิตย์นั้นมีนัดพบหมอ พอไปเจาะเลือดล่วงหน้าเสร็จ เราก็ออกแรดคาเฟ่แถวบ้านเลย . . หอบหน้าโทรมๆ ไปทุกที่ ช่วงนี้ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรทั้งนั้น . . กล้วยข้างบ้านก็สุกเอาๆ เรากินแทบไม่ทัน กินมากก็ไม่ได้น้ำตาลขึ้น เราเลยแจก แจก แจกให้หมด ผลน้ำตาลออกแล้ว . . มันลดลงอย่างเห็นได้ชัด เรนดอมไปเจอหมอหล่อด้วย กลับมาบ้านใจฟูเลย หมอนัดอีกทีปลายเดือน แต่เราเลือนไปเป็นกลางมกราที่จะถึงนี้  ส่วนเด็กน้อยน่ารักทั้งสี่ วิ่งสนุกสนานทั่วบ้านเลยตอนนี้ . . อาทิตย์ปลายเดือน เพื่อนต๊อดพามาเลี้ยงวันเกิดนาง นางบอกไว้วันเกิดเราเราค่อยเลี้ยงแต่สุดท้าย นางก็ไม่ให้เลี้ยงอยู่ดี . . นางพาเราไปกินร้านเผ็ดๆครั้งแรก เออ ว่าไปแล้วเราเห็นร้านนี้หลายครั้งแล้ว มากินโอ้กะจู๋ ที่เดอะเซอเคิลทุกครั้งก็เห็นคนมารอคิวร้านนี้กันเต็ม เราก็นึกว่า มันคือคาเฟ่ ใครจะรู้ว่ามันเป็นร้านส้มตำกันนะ แต่เป็นส้มตำโคตรไฮโซเลย อร่อยเหมือนกัน . . เราค่อนข้างติดใจพอสมควร กินอาหารคาวแล้วมาต่อชาเขียวตบท้าย เรารู้สึกว่า ชาเขียวดีๆ นี่มันโคตรแพงเลย แก้วละร้อยกว่าบาท มัน . . ไม่น่าจะได้กินเงินเราอีก ง่ายๆ ในเร็วๆ นี้ . . รอช่วงเวลาที่เราหน้ามืดเถอะนะ . . 55+ "29 มิถุนายน เป็นวันที่เราจะจำไม่ลืมเลย" ความจริงแล้วในช่วงเดือนสองเดือนมานี้ สิ่งที่เราต้องอดทน กับมันมากๆ คือการเดินทางมาทำงานทั้งไปและกลับ เหตุเพราะฝนตก ตกและลมก็แรงมาก อย่างที่เราเคยเล่า ปกติแล้ว เราจะเป็นคนไม่ค่อยจอดรถรอฝนหยุด อาจจะเป็นเพราะ เราชับมอเตอร์ไซค์จอดยังไง ก็เปียกเพราะฝนสาด แต่วันนั้น . . เราไม่จอดไม่ได้ . . ในขณะที่สภาพจิตใจเรากลับมาแย่มาก แบบเป็นๆหายๆ เป็นพักๆ อยู่ที่ว่าวันไหนเราข่มใจได้มันก็ดี วันไหนพ่ายแพ้ อ่อนแอ ก็เกมส์ไป  . .  เผอิญวันนั้น . . . มันดันเป็นช่วงที่ใจ หมุนวน สลับมาอยู่ในโหมดอ่อนแอพอดี ดันมาเจอฝนตกหนัก ตกแบบที่เม็ดฝนกระทบเสื่อกันฝน แสบไปหมด ลมงี้ พัดแรงจนแทบจะบังคับรถไม่อยู่ อยากร้องไห้และตะโกนออกไปว่า . .  " ชีวิต มึงยังจะต้องการอะไรกับกรูนักหนาวะ!! " เดี๋ยวจะค่ำครวญไปไม . . จอดรถหลบฝนไปก็จบเรื่องแล้ว ใช่ . . มันก็ต้องจอดแหละ ไปต่อไม่ไหวแล้ว ทั้งร่างกายและจิตใจ เราจอดรถหลบฝน (แต่ก็โดนฝนสาดอยู่ดี) อยู่พักนึง ยืนฟังพี่วินมอไซค์ คุยเล่าเรื่องสี่แยกนี้สมัยเมื่อหลายสิบปีก่อนให้เพื่อนแว้นด้วยกันอีกคน เออ . . เค้าก็เล่าเรื่องสนุกดีนะ แต่ . . เหมือนว่าสภาพจิตใจเรา มันยังไม่สามารถโฟกัสเนื้อหาอื่นๆ ได้ . . พอลมพัดเบาลง เราเลยตัดสินใจลุยฝนกลับบ้านอีกครั้ง . .  กลับไปถึงบ้าน ตัวเปียกไปค่อน น้ำฝนมันซึมเสื้อกันฝน มาได้ยังไงไม่รู้พอเข้าบ้านไป พบว่า . . อ๊าวววว ไฟดับ บ้านมืดตื๋อเลย . . แต่ปวดท้องก็ปวด เราก็เลยเดิน เข้าบ้านไปแบบเปียกๆนั่นแหละ ไปเข้าห้องน้ำชั้นบน เพราะชั้นล่างกลัวน้ำจะกระเด็นไปโดนทรายแมว เข้าไปนั่งอยู่ในห้องน้ำ . .นั่งขรี้อยู่ดีๆ ก็รู้สึกตื้อในอก ถามตัวเองว่า ทำไมชีวิตวันนี้มันแย่จังวะ จากนั้น . . เสียงสะอื้นก็ตามมาเลย ขี้ไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย ตัวก็เปียก เริ่มหนาวๆ ร้อนๆหนาวๆ แล้วด้วย พอร้องไห้สะใจแล้วสติเริ่มมา นี่เรามานั่งบ้าทำไรอยู่วะ . . เลยหยิบมือถือออกมา . .ตอนนั้นเอง  ไฟก็สว่าง "พรึ้บบบ"แล้วภาพตรงหน้าก็ฮามาก อีลูกๆ เราทั้งหลาย มันมานั่งรายร้อมรอบตัวเรา เต็มห้องน้ำไปหมด มันเหมือนภาพโปสเตอร์การ์ตูน เรื่องสโนวไว้กับคนแคระทั้งเจ็ดยังไงยังงั้น แต่จะเปรียบ ตัวเองเป็นสโนไวท์ก็ไม่ได้ หน้าไม่ให้ 55+ ไปๆมาๆ แลดูมันจะคล้ายๆ แมงวันตอมขรี้ซะมากกว่า  เพราะตอนนั้น เรานั่งขรี้อยู่ ส้วมก็ยังไม่ได้กดเลยด้วย บ้าบอ ถึงกับต้องถามตัวเองว่า . .  "เมริง เสียใจพอยั๊ง ถึงเวลาควรพอได้แล้วมั๊ย" -  J U L Y  - ต้นเดือนกันยายน . . มีเรื่องดีเกิดขึ้นนิดหน่อย  เป็นหวยผึ้งที่เราโทรไปบอกแม่ให้ซื้อเลขที่บ้าน แต่ผึ้งให้ค่าเช่าบ้านมาน้อยนิดมาก 4000 เอง ค่าเช่าบ้านอะไร ถูกขนาดนี้เจ้าผึ้ง . . พอได้ถูกหาย แม่ก็ติดใจใหญ่ นางซื้อตามอีกสองสามงวดเลย แต่ก็ไม่ถูกอีกเลย ดวงมาแค่นี้จริงๆ วันนั้นเอง . . เพื่อนชวนไปเที่ยวบริคบาร์  ความจริงคือนัดกันไว้เป็นเดือนแล้ว แต่ฝนตกทุกวัน รวมถึงวันนั้นด้วย เราต้องจอดรถเพื่อใส่เสื้อกันฝน กลางทางตลอด พอตัวเปียกแล้วก็ขี้เกียจ ถึงบ้านโทรไปงอแงกับเพื่อนไม่อยากไปแล้ว แต่นางไม่ยอม สุดท้ายก็ต้องอาบน้ำออกมาแรดจนได้ แต่ . . คืนนั้นเป็นอะไรที่สนุกมาก . . เราคิดถึงบริคบาร์มาก คิดถึงสมัยสาวๆ เราแทบจะเข้าออกที่นี่อาทิตย์ละสามครั้ง ป้าแม่บ้านที่เหมือนจะเป็นคนเดิมอยู่เลย ไปเจอน้องๆที่มาเที่ยว ฝากเราถือกระเป๋าเพื่อปีนประตูไปเรียกเพื่อนที่เมาหลับอยู่ในห้องน้ำ โอ๊ยยย อย่างตลก . . วันนั้นเราแดนซ์อย่างเมามันอยู่หน้าเวที . . ไม่น่าจะเรียกแดนซ์ได้ น่าจะเป็นการออกกำลังกายแบบแอโรบิคมากกว่า แต่ . . เหมือนป้าจะแก่แล้ว . . พอหลังจากวันนั้นเราก็ปวดตัว ปวดกล้ามเนื้อเป็นอาทิตย์เลย . . เราเลยบอกตัวเองว่า ปีนึง เที่ยวแบบนี้ สักครั้งนึง ก็พอแล้วนะหนอนเอร้ยยย เหอๆ ความปวดตัว มาทำงานได้วันนึง สุดท้าย อีกวันก็ต้องหยุด . . 55+ เรียกว่าเที่ยวจน เสียงานเสียการเลยทีเดียว วันนั้น . . บ้านตรงข้ามเอา ทุเรียนจันมาฝากจากบ้านเค้า เราเพิ่งรู้ว่าเฮ้ยยย นี่เรามีสกิลการปลอกทุกเรียนหรือนี่ เราปลอกได้สวยมาก มันง่ายมาก เราเปิดยูทูปแล้วทำตามเลย หลังจากนั้น . .เหมือนสภาพจิตใจเราค่อยๆ ดีขึ้น มันก็ต้องใช้เวลาแหละนะ . . ทุกอย่าง . . เราเริ่มมองว่าการแว้นหลบฝนเป็นเรื่องสนุก อีกอย่างหนึงของชีวิต . . แต่บางทีเราก็เบลอ ทำอะไรปั้มๆ เป๋อๆ อย่างที่เห็น . . ซึ่งอีอาการนี้ ปัจจุบันก็ยังเป็นอยู่ ล่าสุดเราใส่รองเท้าสีแดงไปทำงาน ข้างนึงเป็นแดงหูคีบ อีกข้างนึงเป็นแดงแบบสวม เฮ้ออออ . . วันนั้นเราเลยต้องแวะตลาดเพื่อซื้อรองเท้าใหม่ ก่อนไปทำงาน ใครจะกล้าใส่แบบนั้นไปทำงานกันล่ะ . . แมวน้อยก็เริ่มน่ารักๆ ขึ้นทุกวันๆ แม่เริ่มกระตุ้น ขายแมวยัง ตั้งราคาแมวยัง บลาๆๆๆๆ . . เราว่าอาชีพนี้มันไม่เหมาะกับเราต้องที่ต้องขายแมวนี่ล่ะ เราสงสารพวกนางมาก บางบ้านคือ ต้องการไปทำพันธ์ เราแทบไม่อยากขายเราเลย . . หดหู่มากๆ เลยล่ะ ทำไงได้ . . ใครใช้ให้พวกนางน่ารักขนาดนี้กันล่ะ 9 กันยายน เรามีแผนไปเที่ยวกับเพื่อน เอาจริงๆ คือแค่อยากไปเปลี่ยนที่นอน และได้เดินทะเลบ้าง . . เท่านั้นแหละ แต่สุดท้าย . . ก็ไม่ได้เหยียบทะเลเลย เพราะตอนเช้าฝนตก ตอนเย็นฝนก็ตก แล้วที่พักเราก็ไม่ได้ติดทะเลด้วย . . ก็เลยวนเวียนอยู่แต่คาเฟ่ และคาเฟ่ . .  เพื่อนบ้าน ส่งรูปมารายงานว่าเที่ยวให้สนุกนะ ไม่ต้องห่วง บ้านเรียบร้อยดีมาก 5555+ เบาหวานน้ำตาลพุ่งกระฉุด . . ที่พักก็ไม่น่าประทับใจ เพื่อนๆ เซ็งกันหมด ด้วยความเซ็งเย็นวันนั้นเราก็เลย โทรจองโรงแรมข้างๆ ไว้ . . แจกัน อีกสองเดือน 555+ ขากลับไปได้ของฝากลูกๆ จากบ้านมอลจัง คือ ตำแยแมวดกมว๊ากกกก เราดึงซะเพลินเลย ได้ ฝากเพื่อนบ้านห้าต้น บ้านเราสองสามต้นพอ ลูกๆเพลิดเพลิน ช่วงกลางเดือนกันยายน . . เป็นช่วงที่เราหายจาก โซเชียลไปเลย เหตุเพราะเราติดโควิด เดาว่า ติดมาจากที่ทำงานเพราะว่า เพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวชะอำ กับเรามาอาทิตย์ล่าสุดไม่มีใครเป็นกันสักคนเลย  แต่ว่าน้องที่กินชาบูหม้อเดียวกับเราเมื่อสามสี่วันก่อน เป็นโควิด และแก้งเดียวที่ไปตีแบตกับนางก็เป็นโควิดยกแก้งค์ เป็นๆ ให้มันจบๆ ไปเหอะ . . เราจะได้ไม่ต้องคาใจไรอีก ว่ามันจะอาการหนักหรือไม่หนัก . . สรุปก็อาการไม่หนักจร้า อาจจะเป็นเพราะเราอัดยากหอบทุกขนานไปด้วย รวมถึง ฟาวิอีก 1 กระปุก . . แต่ที่เซ็งคือโดนบังคับลาเพิ่ม จากตอนแรกลาป่วยไป 7 วันแล้ว เทสโควิดขึ้นขีดเดียวแล้ว แต่ที่ทำงานบอกว่า ถ้ายังต้องสั่งน้ำมูกอยู่ ยังไม่ให้มาทำงาน ถ้าจะมาทำงานต้องไม่มีอาการ ห้ามไอในที่ทำงาน บ้าบอ . . เลยต้องลาเพิ่มอีกสามวันเป็นสิบวัน ในช่วงที่เป็นโควิดลำบากมาก เนื่องจากเราขังตัวเอง อยู่ในห้องนอนไม่ให้แมวเข้า (กลัวแมวติด) เราจะลง ไปชั้นล่างเฉพาะตอนไปเอาอาหารกับให้อาหารแมวเท่านั้น แมวๆ เลยเหมือนไม่ได้เจอใครเลย มีความคุ้มคลั่งหนักมาก ช่วงว่างจากการกักตัวเองเพราะโควิด เราว่างมาก เลยลองขายแมวดู สรุป ขายได้หมดทุกตัวในสามวัน เฮ้อออ สงสัยเราจะขายถูกไป แค่คือ . . ว่ากรองคนดีแล้ว ยังมีคนมาซื้อแมวเราเพื่อไปขายต่อ เราขายไปแปดพันห้า พวกนางไปขายต่อไปทอดๆ สามทอด จนกลายเป็นหมื่นกว่าจนได้ เราไม่ได้อยากรู้หรอก แต่มีคนในเนตแคปหน้าจอมาเล่าให้เราฟัง เหตุการณ์นี้ ทำให้เราตัดสินใจเรื่องเลิกทำฟาร์มแมว  ไอ้กิจการนี้ มันไม่เหมาะกับเราจริงๆ . . บวกกับตอนนั้น อีเสือร้องไห้ที่โดยขายเป็นตัวสุดท้าย ไปกับเจ้าของใหม่ ที่อยู๋แถวดอนเมือง มันถึงบ้านเค้า อ้วก ถ่ายเหลว มีเลือดปน เค้าเลยเอาไปตรวจ เรายังต้องไปช่วยออกค่าตรวจให้เค้าอีก สองพันหก สรุป เลยคืนเงินให้เค้าและไปเอากลับมารักษา จากนั้น ก็เปลี่ยนชื่อจากเสือร้องไห้ เป็น "เสือเหิม" เพื่อแก้เคล็ด การดูแลแมวป่วยที่ต้องแยกเลี้ยงนั้น เหนือยมาก . . เพราะหมอบอกว่า นางเป็นหัดแมว แต่เป็นเชื้อ ที่มีอยู่ในแมวไทย 90% ของประชากรแมว รักษาไม่หาย แต่จะประทุขึ้นวาเวลาเครียดหรือภูมิตก . . เรานะเห็นหน้ามันแล้ว ตอนเอาอีเหิมไปให้เค้ามันเกาะกรงแน่นเลย ไม่ยอมไป น่าสงสารสุดๆ แต่เราก็หวังว่ามันจะทำใจได้เพราะเจ้าของใหม่ ก็ใจดี และรักมันมาก ทุกวันนี้ นางยังแชทมาหาเราเป็นพักๆ เพื่อขอดูรูปเหิม และถามเราว่า ไม่เปลียนใจขายใช่ไหม ยากแหละ . . เราสัญญากับ เหิมๆ ไปในวัน ที่เอานางกลับมาว่าจะไม่เอานางไปทิ้งไหนอีก . . เชื่อมะว่า จากตอนแรกที่ร้องแง้วๆ มาตลอดทาง พอเราบอกไปแบบนั้น นางเงียบเลย แล้วก็นอนซุกแขนเราหลับไป 28 กค . .  เราเหมือนไม่ได้มีผลกระทบจากโควิดมากนัก ตัดไม้ ล้มต้นกล้วยได้อยู่ เรียกว่า . . ลองโควิดทำไรเราไม่ได้ชิมะ เหิมๆ โดนกักตัวอยู่ประมาณครึ่งเดือน อิแม่มัน อย่างเราเหนื่อยมาก อาทิตย์กว่าที่ต้องไปหาหมอทุกวัน เช้าเย็นต้องป้อนยา ต้องมาให้กินอาหารผสมยากระตุ้นภูมิ ต้องนั่งสังเกตุขรี้ว่าเหลวหรือไม่ ดูว่าอ้วกหรือไม่  ถ้าไม่กินต้องจับกรอกน้ำแฮลูบอยยยย เหิมเอ้ยยย แต่สุดท้ายนางก็รอดดดด ปัจจุบันอ้วนตั๊บ ตัวจะแตกแล้ว   เดือนนั้นซื้อน้ำพุใหม่ด้วย ไส้กรองไม่แพงเลย ปัจจุบันก็ยังใช้ดีอยู่  30 กค ไปกินเผ็ดๆ อีกรอบ รอบนี้รอนานมาก แต่อีบีสองมันอยากกินเลยต้องรอ สั่งกันกระหน่ำมาก เหิมๆ ก็ยังต้องกักตัวต่อไป . . เนื่องจากว่าอีตั๊บมันโหยหวน เหงาๆ ทุกวันๆ  เรากลัวว่าสวยจะท้องอีก เลยตัดสินใจเอาสวยไปทำหมัน พอเอากลับมาแล้วก็กลัวว่า . . ลูกๆ จะกินนมสวยจนแผลฉีก เลยต้องเอามาขังแยกห้อง . . ช่วงอาทิตย์นั้นเหนือยมาก เพราะว่า อีเหิมก็อยู่อีกห้อง อีสวยก็อยู่อีกห้อง เช้ามา ต้องลุกมาให้อาหารทั้งสองแมว ให้อาหารเสร็จให้ยาต่อ เรื่องให้ยานี่สงสารเสือเหิมมาก แรกๆ เราทำไม่ค่อยเป็น โยนยาเข้าปากยังไม่ลึก แล้วบังคับนางปิดปาก ห้ามอ้า แล้วนางก็ไม่กลืน นางขมจนน้ำลายฟูมปาก แต่เราก็ไม่ให้อ้า บังคับกันน้ำหูน้ำตาไหล หลังจากวันนั้นมา เราเลย เปิดยูทูปศึกษาวิธีการให้แมวแมว สรุปมันง่ายมาก เหิมเลยรอดพ้นการทรมานของเราไป เหอๆ -  A U G U S T  - แต่สิ่งที่อะเมซซิ่งสำหรับเราคือ สุดสวยจร้า เพราะว่านางว่าง่ายมาก กินข้าวก็กินง่าย กินยาก็กินง่าย สั่งอะไรก็ฟัง แล้วคือเหมือนนางรู้ว่ากินเสร็จจะได้กินขนม นางนี่มารอกินยาเลยทีเดียว . . น่ารักที่สุด . . ห้าวันผ่านไปสุดสวยก็แผลแห้งแล้ว สวยงาม แทบมองไม่เห็นรอยเย็บเลย เสือเหิมก็หายดี ด้วยเหมือนกัน ชีวิตเหมือนจะเข้าที่เข้าทางมากขึ้น . .  เดือนนี้ เป็นเดือนเกิดเรา เพื่อนๆ ในออฟฟิต เลยซื้อเค้กมาให้เรากินวันเกิด . . ขอบคุณนะคะที่ยังนึกถึง เพื่อนต๊อดก็พาไปเลี้ยงเนื้อย่าง นางบอกว่า เมิงหมดกะแมวไปเยอะแล้ว ให้กรูเลี้ยงเถอะ . . เพื่อนเราแต่ละคนแม่ม โคตรอภิชาติตะเพื่อนเลยว่ามะ ของขวัญวันเกิดปีนี้ให้ตัวเองคือ เครื่องทำน้ำแข็ง ใช้ดีมาก เราชอบมาก วันหยุดเราก็ทำใส่ถุงซิปล็อค เก็บไว้ในตู้เย็น ทีนี้ก็ไม่ต้องไปซื้อน้ำแข็งนอกบ้านละ 7 สิงหา ผึ้งยังไม่ยอมไปไหน แต่หม่อนอยากออกลูกแล้ว น่าสงสารเป็นที่สุด นางไม่รอเราริดใบ ออกลูกเอง กระหยอมกระแหยม . . เราเก็บใส่แก้วมากินได้แก้วนึง และเดือนนี้ มันถึงเวลาที่แมวต้องจากเราไปจริงๆ แล้ว จะสามเดือนแล้ว แมวพร้อมเดินทางไปบ้านเจ้านายใหม่ มันเป็นอะไรที่โคตรเศร้า เราไม่ชอบเลยกับการ ซื้อขายสิ่งมีชีวิต เราน่าจะไม่เหมาะกับอาชีพนี้จริงนะแหละ อาจจะเป็นเพราะเราชอบเอาใจลงไปเล่นกับทุกเรื่อง แต่คนเราอะนะ ได้มาเจอกันวันนั้น วันนึง วันหน้า ยังไงก็ต้องจากกันไปอยู่ดี อยู่ที่ว่าจากเป็น หรือจากตาย ทำใจให้คุ้นชินไว้ได้ เป็นดีที่สุด วันที่ไปนัดรับชาเย็น แถวหมอชิต เพื่อนบ้านพาไปกิน เนื้อย่างแถวเส้นพญาไท มันก็ฟินนะได้กินเนื้อย่าง แต่มันก็เหมือนวูบๆโหวงๆในอกยังไงก็ไม่รู้ ยังไงก็ขอให้ดูโชคดี ไปอยู่ในที่ที่มีแต่คนรักใคร่นะลูก ส่วนเราก็เลี้ยงแมวๆ ที่ยังอยู่กับเราให้ดี  แต่ถ้าจะให้ดีก็ช่วยบอกหวยแม่หน่อยเถอะ แม่จะได้เอามาซื้อทูเปียกให้กินเยอะๆ ไง เพื่อนๆ ในแก้งค์เสือเหิมไปกันหมดแล้ว เหลือเสือเหิมตัวเดียวในบ้าน แรกๆ มันก็หงอยๆ แต่ต่อมาก็ปรับตัวได้ บางทีก็ไปวอแวชวนพี่ๆ เล่น ไม่ก็เล่นคนเดียวได้ให้ช้อนพลาสติกให้เล่นสักคัน มันก็เล่นอยู่ได้ไปครึ่งวัน 5555+ กลางเดือนสิงหาคม  เราขายแมวไปแล้วสาม ตอนนี้ เหลืออยู่ที่บ้านหกตัว น้องคนที่มาขอซื้อเสือเหิม ก็ยังอยากได้เสือเหิมไปเลี้ยงอยู่ แต่บอกเลยว่า . . เราหมดเงินค่ารักษาเสือเหิมเกินค่าตัวนางไปแล้ว (7,500) ถ้าไปแล้ว . . เกิดเครียดอีก ภูมิตกอีก เราก็คงไม่ happy งั้นก็ปล่อยให้มันอ้วนอืดคาบ้านเราไปแบบนี้แหละ . . ใกล้จะปลายเดือนสิงหาคมแล้ว แต่ฝนก็ยังตกอยู่ แต่ตอนนี้ เราไม่เครียดเท่าไรแล้ว มีอารมณ์จอดรถ ถ่ายรูปรุ่งกินน้ำตอนขับกลับบ้านด้วย  เพื่อนก็ลากออกไปหาอะไรกินทุกอาทิตย์ แต่วันธรรมดาใครชวนก็ไปนะ ยิ่งใครเลี้ยง ยิ่งอยากไปอย่างไว 5555+ เราเคยบอกใครหรือยังว่าเราชอบกินหัวปลานึกซีอิ๊ว ยิ่งถ้าเป็นปลาฮามาจินะ เรายิ่งชอบใหญ่เลย แต่ก็มีความพยายามอยากจะเข้าครัวอยู่นะ แต่ไม่สำเร็จอะ 55+  แต่ถ้าเป็นเรื่องเที่ยวนะ เราไม่เคยปฎิเสธ เพื่อนบ้านชวนไปเที่ยวเขาใหญ่ ที่พักฟรี เรายิ่งตอบรับอย่างไว . .  ครั้งนี้ เอารถเราไปเพราะอีบี2 มันอด มันมาไม่ได้ มันเป็นโควิด 555+ แถมก่อนมาแมวเราก็ขิดอีกแล้ว กี้ เกาคอจนเป็นแผลเหวอะ แต่รอบนี้ ยังไม่ติดเชื้อ เลยไม่ต้องควาน เราหาไปหาหมอก่อนมาเรียบร้อย สุดยอดเพื่อนบ้านเป็นคนฝากให้ผัวนางดูให้ แล้วนางก็ลากเรามาเที่ยวกะนาง 555+ เขาใหญ่ก็ดีนะ มันอยู่ใกล้กรุงเทพดี  ทริปนี้ บ้านพักมีคาราโอเกะ พวกเราร้องคาราโอเกะ และนับเลขกันอย่างเมามัน เราเป็นเจ้าได้ที่สามารถ กินรอบวงได้ด้วย นั่งเกือบหว่างได้กำไรมาเอิ่มม คุ้นๆว่าสามร้อยหรือเป่าวะ . . 555+  เช้ามาเราตื่นก่อนใคร ไปพยายามถ่ายรูปดอกไม้ สะท้อนแสงพระอาทิตย์ บ้าบอ . . กันแดดก็ยังไม่ได้ทา ตกบ่ายกินข้าวแล้วก็ไปนั่งชิลกันอยู่คาเฟ่  จากนั้นก็กลับกรุงเทพ นี่นะ เที่ยวยุค 5G ไม่ว่าจะไปไหน มันก็แวะแต่คาเฟ่แหละ -  S E P T E M B E R  - อาทิตย์ถัดมา . . เราหนีเที่ยวอีกแล้ว . .  ลูกก็เหมือนอยากประท้วง แต่แม่มันไม่สนไจ 55+ ก็ไปเที่ยวทะเลกับแก้งค์เดิมที่มาครั้งที่แล้วนี่แหละ คือ เหมือนตั้งใจมากินหอยเชลทอดกระเทียมร้านประจำ แถวชะอำ แต่มารอบนี้ สั่งเยอะไปหน่อย เลยทำให้ เบื่อเมนูทอดกระเทียมไปอีกนานเลย เออ เที่ยวแบบสายหวาน ที่ไม่ยอมตรวจ ค่าน้ำตาลเลยแหละ ปล่อยเบลอมันทุกสิ่งอย่าง 555+ ทริปนี้เราได้ห้องพัก ที่มีสองห้างนอน สองห้องน้ำ หนึ่งห้องรับแขก . . ดีอยู่นะ . . นอนหลับสบาย ทะเลก็เงียสงบดี แต่ที่นี่จะคนละฟิลกับหาดเจ้าสำราญ ส่วนตัวแล้วเหมือนเราจะชอบแถวหาดเจ้าสำราญมากกว่า เราว่ามันสงบกว่า . . และพระอาทิตย์ขึ้นสวยกว่า (คิดเอง55+) ความจริงที่นี่เราเคยพาแม่มานอนครั้งนึง แล้วติดใจอาหารเช้า แต่มารอบนี้ อาหารหายไปหลายอย่างเลย  เอาจริงๆ มันก็ไม่ได้แย่ แต่ครั้งโน้นนน มันดีกว่าไง มันเลยเฟลนิดนึง ทริปนี้นี่ถือเป็นทริปกินที่แท้ทรู . . กับแก้งค์สาวโสดทั้งสี่ ที่เหมือนจะ เกาะความโสดกันไว้อย่างเหนียวแน่น 555+ เวลาเดินทะเล มันทำให้สมองเราโล่ง แล้วเรามักจะซึมซับข้อคิดดีๆ ได้ตอนมาเทียว ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เรารู้สึกว่า สภาพจิตใจเราดีขึ้นเยอะเลย แม้จะมี อึนๆ อยู่ลึกๆ แต่โดยรวมดีขึ้นเยอะ เราพร้อมจะ Move On ได้ประมาณ 80% แล้วแหละ พอจบงานเที่ยว เราก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ คืออยู๋กับแมว ซื้อของให้แมว ให้อาหารแมว วนไป ทรายแมวที่เราชอบมากที่สุดในปีนี้คือ Vancat ถุงละประมาณ สองร้อยต้นๆ มี 10 ลิตร เราชอบที่มัน เก็บกลิ่นได้ดี ทั้งที่กระบะอึแมวเราอยู่ห้องน้ำกลางบ้านเลย แต่อี Vancat รุ่นที่มีเม็ดชาโคลมันอยู่จริงๆ ถือว่าดีเลยถ้าเทียบกับรุ่นอื่นในราคานี้นะ . . แต่เสียดายที่ตอนนี้ JD เค้าไม่เอามาขายแล้ว เหมือนว่าใกล้จะปิดหรือไงนี่แหละ ตอนนี้ ของไม่ค่อยจะมีแล้ว สั่งอะไรไปบางทีก็ไม่ได้ ต้องทำเรื่องคืนเงิน ปวดขะหมอง กีกี้ช่วงนี้ นางชอบทำมือยื่นๆมาแตะเรา นางทำเลียนแบบพ่อเจ๋งเป้งนาง แต่คือเพิ่มความอ้อน ของตัวเองลงไปด้วย ต้องมาสะกิดๆ ให้ลูบหัวนาง เราจะหลับก็ไม่ยอมให้หลับ ต้องลูบหัวนางให้นางหลับก่อน 5555+ เรานี่นึกถีงเพื่อนเลิฟขึ้นมาเลย ที่มันบอกว่า เรานี่ไม่คิดจะเลี้ยงอะไรทั้งสิ้น เรารักตัวเองมาเกินกว่า จะไปทุ่มเทให้ใคร . . โถ่เอ้ยยย ก่อนหน้านี้เรายังเคยคิด อยากจะเลี้ยงเด็กหนุ่มสักคนเพื่อความฟินเล้ยยย  นี่แค่แมว 6 ตัว เอ๊งงง ทำไมจะเลี้ยงไม่ได้ (กันฟันกรอดๆเลย) กลางเดือนกันยายน พาลูกชายคนโตมาตรวจสุขภาพ โกคูง คือ เราถอยนางมาตอนปี 07 มาถึงตอนนี้ก็ 15 ปีแล้ว นางแก่มากแล้ว ทั้งๆ ที่ชั่วโมงบิน ยังไม่ถึง 2 แสนกิโลเลย ตอนแรกเรามีความคิดอยากจะเปลี่ยนรถใหม่ แต่ . . มาจะถึงปลายปี 65 นี้ ความคิดเราก็เปลี่ยน เหอะๆ แค่มีหนี้บ้างอย่างเดียว มันยังไม่ค่อยจะพอใช้แล้ว ไม่อยากจะคิดว่า ถ้ามีหนี้รถยนต์มาอีกจะเป็นยังไง แล้ว แม่เราบอกว่าถ้าเป็นไปได้มอไซค์ให้เปลี่ยนทุกห้าปี เพราะเราใช้เยอะ เราเลยว่า งั้นเอาเงินไว้ไปซื้อมอไซค์ดีกว่า ยังไงมอไซค์มันก็ไม่เหมาะจะซื้อผ่อนเพราะดอกมันแพง ก็เก็บเงินไว้ซื้อสดละกัน . . ซึ่ง อีความคิดที่ว่านี้ มันก็เป็น ความคิดของปีนี้อ่ะ ก็ไม่รู้ว่าปีหน้ามันจะเปลีย่นความคิดอีกไหม หมายถึงเราเองนี่แหละ เปลี่ยนใจได้วันละหลายรอบ 555+ ตั้งแต่ไม่มีแมวเล็ก ค่าไฟเราก็ค่อยๆ ลดลงมาเรื่อยๆ กลับเข้าสู่สถานการณ์ปกติแระ . . อยู่ที่พันต้นๆ แม้ค่าไฟจะถูกลง แต่กลายเป็นเราใช้เงินเยอะขึ้น เพื่อกินและเที่ยว . . เต็มคาราเบลเลยจร้าาา เป็นเดือนที่ตัดสินใจได้ว่า พาตุ๊บตั๊บไปหาหมอ ตัดไข่ดีกว่า เพราะนางเกรี้ยวกราดมากขึ้นทุกวันๆ  จนใกล้จะไม่ไหวแล้ววว . . หมดกันพ่อพันธ์ขาสั้นลูกแม่ ลูกชายหนึ่งเดียวของนาง ที่ยังอยู่กับนางคือเสือเหิม มันเหมือนพ่อมันมาก มันชอบนอนท่าโปเต้เหมือนกัน ชอบโวยวายเหมือนกัน ขาสั้นเหมือนกัน กินเก่ง พุงกลม แข็งตลอดเวลาเหมือนกันเดะ และด้วยที่แม่มันเอาแต่หนีเที่ยว บ้านก็ยิ่งรก  และยิ่งวุ่นวายๆ แมวๆ ของเล่นแมว กระจายเต็มบ้านไปหมด แต่แม่มันก็ยังหนีเที่ยวอยู่ รอบนี้มาเขาใหญ่เหมือนเดิม คือ พักฟรี 555+ แต่ว่า บ้านหนังนั้นที่รีสอทไม่ว่าง เราก็เลยมาพักบังกาโลโซนสวนแทน . . มีแมวเจ้าถิ่นมาตกทาส ถึงที่ห้อง  วันที่ไป จองไว้สองห้อง กะว่าเรากับเพื่อนบ้าน นอนรวมกันสามคน . . ส่วนอีกห้องให้อีบีสองมันนอน สรุป สุดท้าย อีบีสองไม่อยากนอนคนเดียว หอบเตียงเสริมมาปูนอนเรียงกันอัดอยู่ในห้องเดียว บ้าบอ แล้วกรนเสียงดังอิ๊กกกกก เนื่องจากทริปนี้มาเที่ยวแล้วฝนตกตลอดเวลา ไปไหนก็เจอแต่ฝน ข้อคิดประจำทริปเลย มีเรื่องฝนมาเกี่ยวข้องด้วย  รางวัลอาหารสุดอร่อยประจำปีนี้ ขอยกให้ ครัวลุงชุบเลยจร้าาาา โคตรดี อาหารอร่อย แค่คะน้าไฟแดงใส่หมูกรอบยันรสชาติดีเลย  แต่เสียดายที่คนเยอะหน่อย และอาจรอนาน ยิ่งถ้ามาเจอทัวร์ลงนี่อาจไม่ได้กิน ต้องดูจังหวะกันดีๆ แต่ใดๆ คือ ไปเที่ยวเขาใหญ่ แต่มาปิดท้าย ทริป ด้วย Audrey ฟิวเจอร์ปาร์ค สรุปท้องอืดกลับบ้าน มาๆ กลับมาเถอะ แมวๆ รอยู่ . .  ปลายเดือนกันยายน ฝนยังตกอยู่ หลายเดือนผ่านมาแล้ว สภาพจิตใจเรา ใกล้จะหาย 100% แล้ว ลูกๆทั้งหลายก็ยังใช้ชีวิตในบ้านต่อไปอย่างเงียบสงบ วึ่งถ้าฝนไม่หยุดตก นางก็ไม่ได้ออกไปดูนกนอกบ้านหรอก แต่ถึงไม่ได้ออก ก็ยังจะ ขยันปลุกทุกเช้าอยู่ดีละนะ . .เหอๆ -  O C T O B E R  - ต้นเดือนตุลาคม บ้านสะอาดกริบ เพราะอะไรน่ะรึ เหอะๆ ก็แม่จะมาแล้วน่ะเซ่ . . ปีนี้ทั้งปี นางไม่ยอม มาหาลูกสาวเลย พอจะมาที ลูกสาวตัวขี้เกียจ เลยต้องเคลียบ้าน โน่นนั่นนี่ อย่างมหาศาล ถึงกระนั้นก็ยังโดนด่า ว่าบ้านรก โดนด่าเยอะเลยแหละ ปวดหูไปหมดเลย เหิมมมมมม . . ขอความเมตตาจากยายแทนแม่ด้วยลูก แต่พอแม่มา . . อะไรก็ดี . . มันเหมือนกับกล่องบูดๆเบี้ยวๆ ที่ดูไม่สมประกอบตั้งโงนเงนอยู่กลางบ้าน พอแม่มาถึง ก็โดนจับเอาไปตบท้าย ตบขวา กระทุ้งหน้ากระทุ้งหลัง สุดท้ายก็กลับคืนเป็นกล่องที่สมบูรณ์แบบในที่สุด แม่พบหน้าเสือเหิมครั้งแรก . . มาถึงมันก็อ่อยยายเลยจร้า ต้นเดือนตุลาคม ฝนยังตก  โดยเฉพาะตกก่อนเลิกงาน กรุงเทพน้ำท่วมเป็นบางจุด บางวันเรามีต้องขับรถลุยฝน ไม่พอยังต้องลุยน้ำกลับบ้านด้วย ทรหดอดทนสูงมาก แมวๆ เหมือนมีเพื่อนเล่น แม่มีแมว แมวมีแม่ พวกเขาก็จะไม่เหงาอีกต่อไป 555+ แถวติวานนท์ มีร้านข้าวแกงบุฟเฟ่ต์ 99 บาท มาเปิดใหม่ เราเลยพาแม่ไปลอง ไปๆ มาๆ แม่เลยชอบไปกินร้านนี้มาก หนึ่งคือมันถูก สองก็คือมันถูกอีก กินนิดๆ หน่อยๆ ขำๆ ได้ ไม่รู้สึกว่าเปลืองตังค์ แม่เลยชวนเรา มาบ่อยมากกินอย่างละคำสองคำ แล้วคุยข่มกัน เป็นความสนุกสนานของสองแม่ลูก ลุยฝนลุยน้ำบ่อยๆ ภูมิแพ้ก็มา จนเริ่มคิดว่า หรือตูจะเป็นอีกรอบ แต่ก็ยังรอดนะ ก่อนมานางบ่นว่า ต้องมาเลี้ยงแมวอีกแล้ว แต่ดูไปดูมา เหมือนว่านางก็สนุกสนาน กับการเลี้ยงแมวอยู่เหมือนกันนะ เนอะเสือเหิมเนอะ . .  แม่มา . . ลูกสาววววว ก็เข้าครัวโดยอัตโนมัติ กลางเดือนตุลาคม ฝนเริ่มหายแล้ว ลูกๆ เริ่มได้ออกไปดูนกกัน บ้านกลับมาเป็นบ้านอีกครั้ง . . ทำกับข้าว ทำครัว ทำสวน  บางทีก็พบว่าแม่ฟันไม้ด่างเราทิ้งเหมือนวัชพืน ฮืออออ . . ยังดีที่ปราณีเหลือตอไว้ให้อะนะ เดือนนี้ ทำเล้งแซ่บกินด้วย . . ชะอมกำ 45 บาท ก็ยังซื้อมาเจียวไข่เพราะอยากกิน แถมยังไปสอยน้ำเชื่อมหญ้าหวาน มาติดบ้านอีกเป็นสิบขวดด้วย . .  แต่ใครบอกแม่มาแล้วจะได้ลดน้ำหนักกัน พากันกินเหอะทุกเสาร์อาทิตย์ เมามัน วันธรรมดาก็ทำกับข้าว ลูกสาวเอาแต่ทำผัดผักๆ จนแม่เริ่มเบื่อเมนูผัดแล้ว . . นางเลยเหมือน เฝ้ารอทุกวันเสาร์อาทิตย์เพื่อได้ออกไปเที่ยวนอกบ้าน ปลายเดือนตุลาคม  เราและแม่ตัดสินใจไล่ผึ้ง เพื่อโน้มกิ่งหม่อน กว่าจะไล่ออกไปได้ เหนื่อยยากมาก ผึ้งไม่ดุเลย แต่นางไม่ยอมไป ฉีดน้ำไล่ก็แล้ว น้ำส้มสายชูแล้วแล้ว เป็นวันสองวันโน่นแหละ กว่าพวกนางจะไปหมด เดือนนี้ เราเจอไอเทมทำความสะดาดโซฟาของทาสแมว อันละ ยี่สิบกว่าบาทเอง แต่ใช้ดีมาก เอาขูดๆ เบาะโซฟา เก็บขนแมวที่แผงตัวอยู่กับโซฟาได้เยอะมาก เป็นก้อนๆ 26 ตุลา พาแม่ไปแมมโปรแกรม เคยเล่าหรือยัง ว่าแม่เรามีซีสที่หน้าอก ก่อนหน้านั้นเคยมีสองถุง ขนาดเท่าลูกมะนาว แต่โดนหมอดูทิ้งออกไปหมดแล้ว หลังจากนั้น หมอตรวจเจอชิ้นเนื้อ แล้วก็ตัดเอาไปดู ว่าใช่มะแร็งไหม สรุปมันยังไม่ใช่มะเร็ง แต่เป็นก้อนไขมัน อักเสบขั้นที่ 4 ที่ . .ถ้าพ้นขั้นนี้ไปก็จะพัฒนาเป็นมะเร็งแล้ว ดังนั้น หมดก็เลยนัดตรวจเช็คอัพทุก 1 ปี . . แต่แม่เราเคยผ่าตัดใหญ่ครั้งหนึ่ง ตอนอายุ 60 ถ้าจำไม่ผิดอะนะ  ตอนนั้นคือผ่าเอามดลูกออก เพราะหมอเจอซีสในมดลูก หมอบอกแก่แล้ว เอาออกไปเลยเถอะ . . แม่ก็ตามใจหมอ  จนตอนนี้ แม่เราอายุ 67 ปี ว่าไปแล้วมันก็ ผ่านมาหลายปีแล้วเหมือนกันนะ . . แม่ยังไม่มีอาหารข้างเคียงใดๆ ผึ้งไปแล้ว . . เราเลยได้ฤกษ์ริดใบโน้มกิ่งหม่อน เพื่อบังคับให้ลูกหม่อน ได้โตออกมาใหม่พร้อมกับยอด ร้านโปรดใหม่ของแม่ ที่เราจะไปกินกัน ในวันที่เราลาหยุด คือร้านสุกี้ตี๋น้อย ที่ต้องไปในวันธรรมดาเพราะวันหยุด หรือหลังหกโมงไป คิวเยอะมาก เราไม่ไหวจะไปต่อคิว แต่ส่วนใหญ่เราก็ออกไปกินข้าวนอกบ้านในวันหยุดเท่านั้น วันธรรมดาก็ยังทำกับข้าวอยู่ ส่วนแม่ตอนนี้ มีหน้านี้ ให้ทูเปียกแทนเราไปเลย พาแมวออกมาเดินเล่นแทนเราด้วย 55+ ปลายเดือนตุลาคม เราเกิดเหตุยางรั่วครั้งแรก โชคยังดีที่มันขับไปถึงบ้าน แล้วค่อยรั่ว และ ก็โชคยังดีที่ ใกล้ๆ บ้านมันมีร้านนับปะยาง ตอนเจ็ดโมงเช้า ไม่งั้นเราก็คงมาทำงานไม่ทันแน่ๆ . . หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป หม่อนเริ่มแตกยอด  เรา ผู้ซึ่งไปเอาเงินอนาคตมาใช้ ได้ไปสอยมือถือ มาใหม่ 1 เครื่องเป็น S22 ultra 5G ถ่ายรูปนกฟินมาก ฟ้าเป็นสีฟ้าเลย อย่างสวยอ่ะ . . หม่อนบางกิ่งแตกยอดใหม่ออกมา มีลูกหม่อนออกมาด้วยเยอะมาก ท่าทางจะเก็บกด แม่อยู่ด้วย มีคนตากกล้วยให้กิน กล้วยปลูกเอง ตากเอง อร่อยมาก ปลอดสารพิษ สองแม่ลูกขยันจัด ช่วยกันขัดล้างหน้าบ้าน บ้านสะอาด และน่าอยู่ขึ้นเยอะ . . สองแม่ลูกออกมากินข้าวนอกบ้าน วิวสวน นางเพลิดเพลินกับการถ่ายรูป อย่างกะเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ๆ -  N O V E M B E R  - พฤศจิกายน ลูกหม่อนเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ  เป็นความสุขอย่างหนึ่งในทุกเช้า ที่ต้องตื่นมา ส่องยอดลูกหม่อน เพื่อดูว่ากิ่งไหนได้ลูกหม่อนกี่ลูก ความสุขของคนรักต้นไม้อ่ะนะ ยิ่งเป็นต้นไม้ที่กินได้ด้วยยิ่งชอบ สุดสวย หลังจากทำหมันมา นางอ้วนขึ้นทุกวัน หน้ากลมมาก อ้อนมาก แล้วเหมือนนาง จะไปเหยียบไรมาไม่รู้ อุ้งมือเป็นแผลเลือดออก เราเลยล้างแผลทาเบตาดีนไป แต่แม่ศัทรา ยางของต้นว่านหนุมานนั่งแท่น นางเลยเอาช้อนไปรอง ขอยางต้นไม้มาใส่แผลให้สวย แผลเลยแห้งไวและหายไวมาก เดือนนี้ เรามาสายครั้งแรกในรอบครั้งปีหลัง เกือบไม่มีที่จอดรถแนะ . . ตั๊บตอนนี้ไม่มีไข่แล้ว แต่บางทีก็ยังดูเหงาอยู่ไม่รู้ทำไม คำคนกระตุ้นหัวใจประจำเดือนนี้คือ . . ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้มากกว่า | อย่ายึดติดอยู่กับแผลใจ และอย่ากังวลมากไปกับอนาคต มองหาความสุขในวันนี้ เริ่มต้นด้วยมุมมองความคิดใหม่ ปล่อยวางความผิดหวัง ตั้งหลักให้เหมือนคนไม่เคยยอมแพ้ แคร์หัวใจตัวเองให้มากกว่า การบอกให้ใครมาแคร์เรา แล้วชีวิตที่มีความสุขมันจะง่ายขึ้นกว่าเดิม ทุกช่วงในชีวิตสำคัญและมีความหมายเสมอ เพราะอดีตก็สอนให้เรายอมรับความผิดพลาด อนาคตก็สอนให้เราตั้งเป้าหมายและลองใช้ชีวิต ส่วนปัจจุบัน สิ่งสำคัญคือสติกับทุกสิ่งอย่าง นาฬิกาชีวิตคนเราเดินไม่เท่ากัน เวลาที่มีมากหรือน้อย สำคัญที่ว่าเราใช้ให้คุ้มค่ากับสิ่งไหน มองข้ามความ Toxic คนอื่นให้น้อยลง สนใจแต่คนที่ควรให้คุณค่า และคนที่เรารัก ที่อยู่ตรงหน้าก็พอ  C r . S e l f e r 5 พย. หม่อนโคตรดก และโตขึ้นไวมาก . . พาลูกชายตั๊บกับลูกสาวกี้ ออกมาอาบน้ำนอกบ้าน เพราะว่านางขนยาว อาบเองมันเหนื่อยเกินไป 55+ แต่ดูเหมือนลูกๆ จะไม่ชอบยังไงก็ไม่รู้อ่ะ เดือน พย. มีต้องมาหาหมอ 1 วัน หมอนัดเช็คอาการ สรุปปกติดี ไม่ต้องกินยาแล้ว แค่พ่นยาเช้าเย็น และสองแม่ลูกก็มากินสุกี้ตี๋น้องอีกเหมือนเดิม และเราก็ยังคงสนุกกับการถ่ายรูปนกที่ส่งเสียงอยู่ข้างบ้าน  เหิมๆ เริ่มตัวอ้วนจนตัวจะเท่าแม่มันแล้ว . . 10 พย. เราตัดสินใจพากีกี้ไปทำหมัน ไม่ได้พาไปทำ คลีนิคเดิม เพราะแอบหลอนๆ ทั้งที่คิดว่าไม่น่าใช่ คือ ลูน่า แม่ของตั๊บเพิ่งตายไป บ้านตรงข้าม นางบอกว่า พาลูกน่าไปทำหมันแล้วพอกลับมาบ้าน อาการนางแย่ลงเรื่อยๆ สุดทายก็ตายจากไป  เราเลยไม่กล้าพาแมวไปทำหมันคลีนิคนี้เลย อีสวยก็อ้วน ลูกชายมันก็อ้วน เริ่มจะแยกไม่ออกแล้วว่าใครเป็นใคร เราสอยกระเป๋าแมวใหม่มาใบละ สี่ร้อยกว่าบาท เพราะว่าต้องเอาตั๊บกับเจ๋งไปฉีดวัคซีน แล้วมันสองตัว ไม่ถูกกัน ไม่สามารถเอาเข้าตะกร้าเดียวกันได้ แต่กี้ก็ไม่ชอบอยู่ในกระเป๋า นางชอบให้อุ้มมากกว่า ตอนนี้ สุดสวยอ้วนขั้นสุดแล้วจริงๆ แทบจะจำเค้าเดิมของนางไม่ได้แล้วล่ะ ไม่รู้พวกนางสองตัวเริ่มหมั่นไส้กันตั้งแต่ตอนไหน เราจำได้แต่ภาพตอนเด็ก พวกนางยังรักกันดีอยู่เลย เดี๋ยวนี้นะเห็นหน้ากันแทบไม่ได้  หมั่นไส้ ต้องตบต้องตี แต่ไม่ว่าใครจะอะไรยังไง เสือเหิมก็ยังนอนอ่อยยายของนางต่อไป ตั้งแต่แม่มา . . เราก็กลับมามีแพสชั่นปลูกต้นไม้อีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ซื้อต้นไม้ใหม่หรอก ปลูกๆ ชำๆ เพิ่มจากที่มีอยู่ แต่มันได้เห็นช่อเห็นลายเห็นยอดใหม่ๆ ที่แตกตัวออกมา เห็นแล้วสดชื่นและมีความสุขมาก เราคงจะเป็นพวกพลังใบนั่นล่ะ 20 พย. พาแม่ไปเที่ยวคาเฟ่ใกล้บ้าน แม่ไปชอบ ขนุนที่คาเฟ่มาก หมายถึงชอบต้นขนุนเค้าอะนะ ขนุนเค้าดกมาก แม่บอกเมื่อไรบ้านเราจะเป็นอย่างนี้ นั่นสิ เมื่อไร ปลูกมายอดจะพ้นหลังคาชั้นสองแล้ว ยังไม่เคยมีสักลูกเลย หกปีแล้วน่ะเฮ้ยยย สองแม่ลูกหน้ากลม หน้าเหมือนแฝดกันไหมจ๊ะ ปองโย่ ตั้งแต่ยายมาอยู่ด้วยนี่ก็รับแขกมากขึ้น ไม่ต้องไปนอนหลบมุมอินดี้อยู่คนเดียวแล้ว แต่กีกี้กลางวันนางร้ายมาก นางไม่ยอมให้จับตัวเลย แต่กลางคืนเหมือนกลายเป็นแมวคนละตัว อ้อนแล้วอ้อนอีก เหิมๆ กลายเป็นมือนวดประจำบ้าน  ขยันฝุดๆ มันตื่นมานอดตอนตีสี่ แม่มันอย่างอิชั้น ตาลอยๆ มาทำงานทุกวันเลย 555+ ทั้งเดือน พฤศจิกายนนี้ แม่ชอบกินส้มตำมาก นางจะมีร้านประจำใกล้บ้านที่ราคาไม่แพง แทบจะกินทุกวันแล้ว ส่วนเราชอบกินจิ้มจุ่มมากกว่า ใกล้จะปลายเดือน พย. เราท้องเสียรุนแรงจนต้องลางาน เดาว่าจะเป็นเพราะกินบลูเบอรี่ชิสเค้กใกล้จะเสียไปสองสามคำ อาการท้องเสียนี่เหนื่อยมาก นอนซมกินน้ำเกลือแร่วนไป ส่วนเหิมๆ ก็ยังลั้ลลามีความสุข ในบ้านหลังน้อยๆหลังนี้ต่อไป . . มั่นใจได้เลยว่าแม่นางไม่ขายนางไปไหนแล้ว ส่วนเราเอง . . ก็รับรู้ได้ว่า เรา . . พร้อม Move On 100% แล้วล่ะ ทุกเหตุการณ์ ทุกเรื่องราว ไม่ว่าจะดี หรือร้าย ให้บทเรียนบางอย่างเสมอ . . ความผิดหวัง . . . สอนให้พึ่งพาตัวเอง ไม่ฝากความหวังไว้กับความไม่แน่นอน ความล้มเหลว . . .สอนให้รอบคอบ ไม่ด่วนตัดสินใจ ไม่มักง่ายเหมือนๆ กับที่ผ่านมา ความเจ็บปวด . . . ทำให้เข้มแข็ง และทุกครั้งที่ผ่านมาได้ คุณจะแกร่งและเข้าใจชีวิตมากขึ้น เชื่อเถอะ . . ทุกๆ เรื่องที่ต้องเผชิญ ให้บทเรียนและแง่คิดดีๆ เสมอ ในความโชคดี บางที ก็มีความโชคร้ายแฝงอยู่ และในความโชคร้าย บางครั้งก็ซ่อนสิ่งดีๆไว้มากมาย ควรยินดีและยิ้มกว้างๆ ให้กับความยุ่งยากทั้งหลายในชีวิต ทำใจให้พร้อม และเผชิญหน้ากับมันด้วยสติ วันหนึ่งคุณจะภูมิใจในความเป็นนักสู้ของตัวเอง หลังจากที่ผ่านทุกความลำบากมาอย่างโชกโชน ให้คิดไว้เสมอว่า . . อุปสรรค คือ ความท้าทาย ยิ่งพลาด ยิ่งฉลาดกว่าเดิม!!!  cr. Pui Pinnarat ตอนแรกก็ไม่มันใจเท่าไร แต่มาถึงจุดนี้แล้ว เรารู้สึกว่า เราเป็นทาสแมวเต็มขั้นแล้วล่ะ  แม่เราก็เหมือนกัน ไม่คิดว่านางจะมีความอดทน ต่อสัตว์ชนิดใดในโลกได้มากขนาดนี้ . . เมื่อวานอีเหิมนอนบนหัวนาง นางก็ปล่อยให้นอนอยู่นั่นแหละ จนเราไปอุ้มออกมานอนถึงเพิ่งจะนอนได้เต็มหมอน -  D E C E M B E R  - วนมาเดือนสุดท้ายของปีในที่สุด ปีนี้ เหมือนเวลาผ่านไปไวมาก แสดงว่าเราเริ่มมีความสุขแล้วสินะ  เราถึงมีความคิดว่าเวลามันผ่านไปไวเช่นนี้ ในเดือนนี้ แม่ก็ยังชอบไปกินข้าวแกงบุฟเฟ่วันหยุดอยู่ดี ส่วนเจ๋งเป้งก็ยังเรียกร้องทุกอย่าง อยู่เนืองๆ . . ต้นธันวาคมเรากับแม่ตัดสินใจ เคลียร์ตุ้เสื่อผ้า บริจาคผ้าที่ไม่ใช้แล้วให้กับวัด และให้กับเพื่อนแม่ ที่นางสนิทด้วย เอาไปแจกต่ออีกที เก็บรอบแรกได้สามถึงใหญ่ เราขนเอาไปให้ เค้าที่อยู่แถวสนามบินน้ำ ใครจะรู้ว่า ครั้งนั้น จะเป็นครั้งสุดท้าย ที่ได้เจอเค้า . . อาทิตย์ที่แล้ว แม่เพิ่งไปงานศพเค้ามา น้านอกเพื่อนนางเสียด้วย โรคมะเร็งเต้านม ทั้งที่ตอนแรกก็เหมือนจะดีขึ้นแล้วแท้ๆ คนเราน่ะนะ . . บทจะไปมันก็ไปได้แบบไม่ทันตั้งตัวจริงๆ ในเดือนนี้ พวกเรายังบ้ากินส้มตำอยู่ หม่อนหน้าบ้านก็เริ่มเก็บได้แล้ว แถมยังดกมากอีกด้วย เราเริ่มจริงจังกับการหาข้อมูลเพื่อกินมังสวิรัต และทำเทมเป้ อีกข่าวร้าย ในปีนี้ ที่เป็นเรื่องน่าเศร้าสำหรับเรามาก คือ เจ้าฟิลแมวจรสวิสของแม่ตั๊กได้ตากเราไปแล้ว เราเป็น FC แมวบ้านนี้มาตั้งแต่ "สวย" แล้วยังตั้งชื่อ แมวเราว่าสุดสวยตาเค้าด้วย . . เรารู้สึกว่าสวิสเป็นเมืองที่น่าอยู่ แล้วดูไม่น่าอันตรายสำหรับแมว มีที่ให้แมวออกไปวิ่งเล่น และกลับมาบ้านได้ รถราก็ไม่ค่อยมี (หมายถึงเมืองที่บ้านแม่ตั๊กอยู่อะนะ) แต่ จร ตายด้วยสาเหตุที่หมอวินิจฉันว่า . .  นางไปกัดนกชนิดหนึ่ง ที่มีลักษณะคล้ายกา แต่ไม่ใช่กา แล้วมันเป็นพิษต่อแมว  แม่ตั๊กบอกว่า วันนั้น จรขอแม่ตั๊กออกไปเที่ยวเล่นกับเหรี่ยง (เพื่อนแมวของนาง) จากนั้น . . เหรี่ยงก็กลับมาร้องเรียกแม่ตั๊ก ให้ออกไปกับนาง ด้วยท่าทางกระวนกระวาย แม่ตั๊กเลยตามไป แล้วไปเจอจรนอนฟุบอยู่กับซากของนก เลยรีบพาไปหาหมอ แต่ไม่ทันแล้ว . . อย่างไรก็ตาม FC ยังเชื่อมั่นว่า ถึงจรจะตายไปแล้วก็ไม่น่าจะได้ไปดาวแมวหรอก นางน่าจะกลับมาเกิดในท้องแม่ตั๊กเพราะตอนนี้แม่ตั๊กท้องอยุ่ และ วันกำหนดคลอดที่หมอบอก ดันไปตรงกับวันเกิดของจรพอดี หลายเรื่องที่เกิดขึ้น เรารุ้สึกว่ามันเป็นเรื่องมหัศจรรย์เลยทีเดียว ตัดภาพมาที่แม่นางสุดสวยแมว ผู้ที่แอบย่องรอรอดช่องประตู อยู่ทุกวี่วัน นั้น ตอนนี้อ้วน กำลังได้ที่ . . น่ารักน่ากินเป็นที่สุด 10 ธันวาคม เราได้ใส่บาตรอาหารแห้งในหมู่บ้าน กับหลวงพ่อพยอม คนในหมูบ้านมาใส่บาตรร่วมกัน เป็นการทำบุญที่อบอุ่นมาก เราและแม่บริจาคเสื้อผ้าที่เหลือสามถุงให้วัด ตอนนี้บ้านเราโล่งแล้ว . . มีที่ให้เอฟเสื้อใหม่ เพิ่มได้แล้วนะ เอ๊ะ ยังไง 555+ แต่สิ่งที่แม่ทำแมวเราเสียแมวอีกแล้วนั่นคือ แม่ชอบแอบให้อาหารแมว แล้วตอนนี้ เราแทบกินอาหารในบ้านไม่อร่อยแล้ว เพราะดูมันดิ มันมาคอยจ้องอยู่อย่างนี้ อย่างกะแก้งค์ลักเด็ก เป็นแก้งค์ลักอาหารแทน แล้วเราจะมีรมณ์นั่งกินได้ยังไง 11 ธันวาเราพาแม่เที่ยวอยุทธยาเนื่องจากว่า นางไปเปิด Tiktok เจอคลิปตลาดน้ำ แต่เหมือนว่า จะไปกันคนละตลาดในติ๊กต๊อก นางยังไม่พอใจ  ไว้ค่อยพาไปซ่อมรอบหน้าก็แล้วกันนะ แต่โดยรวมนางก็แฮปปี้แหละ ได้กินกุ้ง ได้ถ่ายรูป ได้นั่นเล่นคาเฟ่ กลมกลืนไปกับเพื่อนๆ ของลูกอย่างถึงที่สุด กลายเป็นสมาชิกใหม่ของแก้งค์เราไปโดยปริยาย วันหยุดไปเที่ยว วันธรรมดา แม่ก็กลับมาเลี้ยงแมวต่อไป 55+ วันนี้ลูกหม่อน ใกล้จะหมดต้นละ แต่รอบนี้ ถือว่าดอกมาถึงมากที่สุดจริงๆ มีให้เก็บเกือบเดือนนึงแนะ เราได้เก็บแจกคนที่สนิทๆ กันไปหลายบ้านเลย ปีนี้มีทริปส่งท้ายปีด้วยค่ะพาแม่เที่ยวทะเลแบบชิวๆ ความจริงคือ มอลจังอยากไปเที่ยวสะพานสายรุ้ง ที่สมุทรสาคร แต่เราอยากไปค้างก็เลยขับเลยไปหน่อย ไปนอนที่หาดเจ้าสำราญกันหนึ่งคืน โชคดีมากที่ตัดสินใจไปวันศุกร์เพราะ มันแทบไม่มีคนเลย หาดสงบมาก แม่ชอบมากกับการได้นอนทิ้งตัวริมหาดฟังเสียงคลื่น กลับมาจากเที่ยว แม่กลับไปงานศพเพื่อนที่บ้าน ตจว. 1 อาทิตย์ มีเรื่องเซ็งตรงที่แม่โทรมาสารภาพว่าไปกู้เงิน ใช้หนี้ให้เขาอีกแล้วของอีกแล้ว รอบก่อนเพิ่งหมดไป รอบนี้มาใหม่อีกสามหมื่น เราเซ็งไปหลายวัน จนอยากจะกลายร่างเป็นแมว ไม่อยากเป็นคนละ แต่สุดท้ายเราก็ปลงได้ . . ยังไง เราก็กลายเป็นแมวไม่ได้อยู่ดี . . แล้วถ้าเรากลายเป็นแมวไปแล้ว ใครจะหาเงิน หาข้าวหาน้ำหนม หาของเล่น ให้ลูกๆเรากัน เฮ้อออ ชีวิต สุดท้ายเราก็ปลงตก พอแม่เรากลับมา พวกเราก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น . . เช้ามาลูกก็ทำกับข้าวให้นางกินเหมือนเดิม  วันหยุดก็พาไปเที่ยวๆๆๆๆ ตลาดน้ำแถวบ้านสามสี่ตลาด ขากลับจากตลาดน้ำ . . เราบอกนางว่า . . แม่ เอาจริงๆ นะก่อนหน้านี้ หนึ่งอ่ะเคยคิดว่า พอแก่แล้ว . . ตัวเองจะโดนเด็กหลอกไหม เราจะเอาเงินไปปรนเปรอเด็กหมดไหม อะไรแบบนี้ . . แต่คือ เอาเงินไปให้เด็กอ่ะ ยังได้ฟินนะ  แต่แม่ เอาเงินไปใช้หนี้เนี่ยะ ไม่ได้อะไรเลย  ฟินก็ไม่ได้ฟิน รอบหน้าไม่เอาอีกแล้วนะ ถ้าจะให้เค้ายืมเงินก็ไปเก็บเงินตัวเองดีๆเถอะ อย่าไปกู้เลย มีเงินแล้วเอาเงินให้เค้ายืมมันยังโอเค แต่นี่ไม่มี แล้วยังไปกู้ให้ตัวเองเป็นหนี้ ทั้งที่ไม่ได้ใช้ มันไม่เทห่์หรอกนะแม่ พูดแค่นี้ . . หวังว่านางจะคิดได้ . .  และเรายังบอกแม่อีกว่า เราน่าจะไม่มีผัวแล้ว เพราะงั้น ขอเลี้ยงแมวเป็นลูกเถอะนะ ไม่มีผัว แต่มีลูกหกตัว อะไรที่ทำให้มันได้เราก็จะทำให้มัน(แมว)นะแม่ วันคริสมาสต์เป็นวันเกิดเพื่อนบ้าน  เราเลยออกไปลั้ลลากันสามคน ปีนี้ เราให้ของขวัญเพื่อนบ้านเป็นกระเป๋าแมว เลือกอยู่นานมาก เพราะอยากให้ตื๋อใช้ได้ ปรากฏว่าหลังจากนั้น หนึ่งอาทิตย์ตื๋อป่วย ตัวเหลืองเป็นปิกาจู เลยนางพาไปหาหมอ ที่ รพ.สัตว์วิสดอม หมดไปเป็นหมื่นก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ เมื่อวานนี้นางเลยตัดสินใจลางาน พาไป รพ สัตว์เกษตร สรุป ตื๋อเป็นไขมันพอกตับ อย่างที่น้องชายนางเดาไว้เลย เป็นเคสที่ค่อนข้างซีเรียส และต้องแอดมิท ตอนนี้ นางเลยเอามาอยู่ที่คลีนิคกรุงเทพนนท์ คืนละ 1400 บาท นี่คือถูกกว่า รพ สัตว์เกษตรแล้วนะ เพราะที่นั้นคืนละสี่พัน แถมไม่รู้ว่าเตียงจะว่างหรือเปล่าด้วย หมอบอกว่า ตอนนี้โรคมันดำเนินไป 50% แล้ว ต้องแอทมิทเพื่อให้ น้ำเกลือทางเส้นเลือดไม่ต่ำกว่า 7 วันแล้วดูอาการอีกที เห็นหน้าตื๋อแล้วหดหู่มาก นางเป็นแมวรู้มาก คงจะตกใจมาก ที่ต้องไปโดนจิ้มเข็มและจังกรงนอกบ้าน ส่วนเรา ก็เริ่มผวาอีกรอบ ปีหน้าต้องจริงจัง กับการลดน้ำหนักทั้งตัวเราและแมวแล้ว โรคไขมันพอกตับมันช่างน่ากลัวจริงๆ . . ส่วนลูกสาว แม้ตอนนี้ จะอ้วนขึ้น แต่ก็คิดว่า น่าจะยังห่างไกลจากไขมันพอกตับอยู่ คงปล่อยให้นางกินต่อไป ยังไงนางก็วิ่งทั้งวัน คงไม่เป็นไรหรอกมัง . . จบแล้วนะ สรุปเรื่องราวของแม่หนอนและลูกๆ ทั้งหกของเค้า ถึงแม้จะมีเรื่องราวอะไรหลายๆ อย่าง เกิดขึ้นมากมาย ทั้งดี ทั้งไม่ดี มีทั้งเสียงหัวเราะและน้ำตา  แต่ . . ก็ถือว่าเป็นปีที่ดี อีกปีหนึ่ง . . ขอบคุณทุกๆคน ที่เข้ามาสร้างสีสันให้ชีวิตน้อยๆบนโลกนี้ของเรานะคะ Goodbye 2022 ❤~(◠‿◕✿) Thank you for everything. บอกลาปีเก่า เตรียมพร้อมต้อนรับปีใหม่ ขอให้ปีใหม่ที่จะถึงนี้ มีแต่สิ่งดี คนดีๆ เป้าหมายดีๆ สำหรับเธอนะหนอนกิ๊ว . . บั น ทึ ก   D i a r y  โ ด ย  ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ ป อ ล อ . ยั ง ไ ม่ ไ ด้ ต ร ว จ ค ำ ผิ ด น ะ ค ะ   Create Date : 30 ธันวาคม 2565 35 comments Last Update : 30 ธันวาคม 2565 16:24:02 น. Counter : 1094 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอุ้มสี, คุณหอมกร, คุณทนายอ้วน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณกะว่าก๋า, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณเริงฤดีนะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณ**mp5**, คุณtoor36, คุณkatoy

อำลาปีเก่า สวัสดีปีใหม่.. ขอให้คุณน้องหนอนมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะจ๊ะ.. เฮงๆรวยๆนะจ๊ะ..   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 30 ธันวาคม 2565 12:06:39 น.

บ๊ายบายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ด้วยคนครับ จริงพี่ ปีนี้ผ่านไปไวจริงๆ แต่ก็ดีนะ แสดงว่าเรา ำื่นั กับมีนจนไม่รู้สึกเบื่อหน่ายว่าเมื่อไหร่ปีนี้มันจะหมด ๆ ซะที มีการตั้งสโลแกนให้ปีด้วย 5555 เท่ดีวะ พี่ ตั้ง ให้บ้างดิ เอาจริงๆ แม่พี่เปรี้ยวดีมาก น่าจะดื่มเก่งเหมือนพี่นะเนี้ย แม่ผมไม่ไหวแน่นอน เทเบียร์ในแค่ 1 นิ้วจากก้นแก้ว ก็บอกกินไม่ไหวแล้ว แล้วมาบอกว่า ผมไปได้ใครมา เรานี่กอดคอพ่อเลย 55555 ลูกชายพ่อครับ...... เท่าที่อ่านมา ถึงปี่นี้จะดีบ้าง ยับบ้าง แต่คนที่เก่งที่สุดคือพี่นี่แหละที่ถึงจะดีๆ ยับๆ แต่ก็ยังยิ้มข้ามผ่านมันมาได้ เอาจริงๆ ปีนี้ผมว่าเป็นปีที่ดี ที่ปราณีกับพี่มากนะ ดีร้ายยังไงผมก็ยังเห็นพี่กับแม่ยิ้มได้ เด็ก ๆ ก็ยังมีความสุขกับแม่กับยาย ขอให้ปีหน้าที่กำลังจะมาในอีกไม่กี่วันเป็นปีที่ใจดีกับพี่อีกปีครับ สมสมความสำเร็จในการพัฒนาร่างกาย สุขภาพ และจิตใจ ขอบคุณนะที่ช่วงเวลาที่ผมเซๆ พี่คอยเป็นห่วงน่ะ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 30 ธันวาคม 2565 12:28:08 น.

ปล..... รูปโปรไฟล์นี้กลับมาอีกแล้วหร๊อออออ ปล.2 พรุ่งนี้ผมจะวาร์ปไปเลยนะ เพราะเปิดบ้านปาร์ตี้ ไว้มาตอบวันที่ 1 เลย 5555 ปล.3 เมื่อไหร่จะมาทำธีมบล๊อกให้ผมวะ ทวงหลายทีละ คิดว่าผมพูดเล่นหรอพี่ 555555 พอแล้ว ออกไปซื้อกับแกล้มก่อน   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 30 ธันวาคม 2565 12:29:50 น.

แต๊งสสส เข่นกันกันจ้า   โดย: อุ้มสี 30 ธันวาคม 2565 14:15:41 น.

บล็อกสรุปนี่ยามมากค่ะคุณหนอน ภาพเดือนมีนานี่ แอบเหมือนกระสือนะคะ   โดย: หอมกร 30 ธันวาคม 2565 15:00:22 น.

แหะ ๆ ยาวมากกก ... หยอดกำลังใจไว้ก่อนน้าาา ขนาดทำงาน ยังอัพบล็อกได้ยาวขนาดนี้ เราอัพบล็อกส่งการบ้าน 3F ส่งท้ายด้วยจ้า ไว้ค่อย ๆ อ่านแล้วมาเม้นท์อีกทีนะคะ อิอิ ปล. ภาพเล็ก ขัดใจมากเลย 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 30 ธันวาคม 2565 16:21:36 น.

"และเรายังบอกแม่อีกว่า เราน่าจะไม่มีผัวแล้ว เพราะงั้น ขอเลี้ยงแมวเป็นลูกเถอะนะ ไม่มีผัวแต่มีลูกหกตัว อะไรที่ทำให้มันได้เราก็จะทำให้มัน(แมว)นะแม่" ดีใจแทนแมว 555 สรุปทั้งปีอันยาวเหยียด คราวหน้าสรุปเป็นเดือน ๆ ไปเลย อ่านกว่าจะจบ 2 ชม. ผ่านไป อ่านเสร็จแล้วจำไม่ได้อีก 555 ใด ๆ คือชีวิตที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ ยังรอดได้ ก็แสดงว่าเก่งมากแล้ว ปีหน้าฟ้าใหม่ ก็ขอให้พบเจอแต่สิ่งดี ๆ มีความสุขสมปรารถนา อย่างที่หวังไว้ ที่บอกไว้ข้างบนนั่นแหละ อิอิ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 30 ธันวาคม 2565 18:54:55 น.

อ่านได้ช่วงเดียวนะครับ แหะ ๆ เรื่องมันยาวขนาด เพชรพระอุมาไงงั้น ไว้ว่าง ๆ ค่อยเลาะอ่านต่อหลังปีใหม่ครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 30 ธันวาคม 2565 20:04:19 น.

สวัสดีครับคุณหนอน งู้ย ขยันมาก ไดอารี่รวมทั้งปี ขอบคุณกำลังใจนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 30 ธันวาคม 2565 20:50:57 น.

เนื้อหายาวเป็นพิเศษเลยครับสำหรับบล็อกนี้ มีคนพิเศษที่สุดในบล็อกนี้ คือ อันดับ 1. คุณแม่ อันดับ 2. คุณแมว 555 ส่วนสแกมเมอร์คนนั้น ปล่อยเขาไปครับ ไม่จริงใจแน่นอน ปล่อยไปกับปีเก่าเลย ปล. มาดามเป็นคนเปลี่ยนอาหารการกิน และให้พี่ก๋าออกกำลังกาย ค่าทุกอย่างเลยกลับมาปกติ แต่ต้องกินยาวันละ 1 เม็ด อย่างอื่นปกติหมดครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 ธันวาคม 2565 20:55:56 น.

พี่ก๋าก็ว่าจะกลับมาออกกำลังกายครับ หยุดไป 2-3 เดือนแล้วเพราะเจ็บเข่า   โดย: กะว่าก๋า 30 ธันวาคม 2565 22:28:51 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 31 ธันวาคม 2565 6:14:29 น.

น้องเล่าความยาว เท่าหนังสือรวมเรื่องสั้น ขนาด picket book 1 เล่ม   โดย: เริงฤดีนะ 31 ธันวาคม 2565 6:42:50 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 31 ธันวาคม 2565 8:42:56 น.

สวัสดีวันส่งท้ายปี 65 ค่ะ ไม่ว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นในแต่ละวัน แต่ละเดือนในปีนี้ น้องหนอนยังมีลูกๆ มีเพื่อนบ้านดีๆ ที่สำคัญที่สุดคือมีคุณแม่อยู่ใกล้ๆ ความรักที่แวดล้อมน้องหนอนนี้พี่ต๋าว่าพิเศษมาก เหมือนเป็นพลังงานด้านบวกดีๆใกล้ตัวที่ไม่มีกันได้ทุกคนนะคะ ขอให้ปี 66 ที่กำลังจะถึงนี้เป็นปีที่ดีในทุกด้าน ขอให้สิ่งที่น้องหนอนตั้งใจไว้สมปรารถนา มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: Sweet_pills 31 ธันวาคม 2565 11:33:01 น.

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 31 ธันวาคม 2565 14:40:33 น.

แต้งกิ้วครับ เมา ไว้กลับมาเม้นปีใหม่นะ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 31 ธันวาคม 2565 18:38:40 น.

ปีนี้ผ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย แต่เอาน่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอให้คิดถึงลูกๆ (แมว) แล้วจะทำให้เรามีพลังขึ้นมาทันทีในการสู้กับปัญหาต่างๆ สวัสดีปีใหม่ด้วยคนครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 31 ธันวาคม 2565 19:21:01 น.

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 31 ธันวาคม 2565 19:51:11 น.

สวัสดีปีใหม่ครับน้องหนอน สุขกาย สุขใจ สุขภาพแข็งแรงนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 31 ธันวาคม 2565 21:26:48 น.

สวัสดีส่งท้ายปีเก่าและสวัสดีปีใหม่ครับ น้องหนอน   โดย: สองแผ่นดิน 31 ธันวาคม 2565 22:09:13 น.

Best design.   โดย: katoy 31 ธันวาคม 2565 23:17:04 น.

โดย: เริงฤดีนะ 1 มกราคม 2566 0:54:20 น.

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๖ ครับ สุขสันต์วันปีใหม่นะครับ   โดย: ปัญญา Dh 1 มกราคม 2566 4:10:12 น.

อรุณสวัสดิ์รับปีใหม่ครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 1 มกราคม 2566 5:58:34 น.

สวัสดีปีใหม่ครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2566 6:33:53 น.

ิblog น่ารักมากๆ เลย สุขภาพดีตลอดปีและตลอดไปทั้งครอบครัวนะคะ   โดย: Alex on the rock 1 มกราคม 2566 8:27:22 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องหนอนด พี่กิ่งมาไม่ทันโหวตค่ะ ขอให้น้องหนอนและคุณแม่มีความสุขปีใหม่นะคะ คิดสิ่งใดขอให้สมหวังตั้งใจค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 1 มกราคม 2566 14:31:18 น.

[สวัสดีปีใหม่ 2566 จ้า] สุขกายสุขใจอยู่กับคุณแม่ อย่าคิดไปอยู่ข้างกายใครค่ะ   โดย: หอมกร 1 มกราคม 2566 14:32:45 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับพี่ ชอบหมดเลย ผมไม่รู้อะอวยอะไรพี่ เพราะจะอวยให้มีความสุข พี่ก็มีอยู่แล้ว จะอวยให้รวย พี่ก็รวยมากพอจะเลี้ยงเด็กผู้ชายวัยซัก 30-31 ได้ซักคนอยู่แล้ว 5555555 จะอวยให้สุขภาพดี ตอนนี้พี่ก็ทำได้ดี แล้วจะดียิ่งขึ้นอยู่แล้ว งั้นเอาเป็น......ขอให้มีน้ำใจดั่งทะเล มาตกแต่งบล๊อกให้ผมไวๆ แล้วกันครับ ^^ (พี่หนึ่งบอก "ถุย กุว่าแล้ว เมิงมาทรงแปลกๆ" ) 555555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 1 มกราคม 2566 14:59:06 น.

สวัสดีปีใหม่ 2023 ค่ะน้องหนอน ขอบคุณสำหรับการ์ดสุดน่ารักและคำอวยพรให้พี่ต๋านะคะ พรประเสริฐทุกประการขอให้น้องหนอนได้รับในปีนี้ค่ะ   โดย: Sweet_pills 2 มกราคม 2566 0:10:22 น.

Happy New Year !   โดย: =[]=!!! (Rain_sk ) 2 มกราคม 2566 0:40:50 น.

สวัสดีปีใหม่๒๕๖๖ ครับ คุณหนอน ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดี มีความสุข มีสุขภาพที่ดี และสำเร็จสมหวังในสิ่งที่ตั้งใจ ทั้งคุณหนอนและคุณแม่เลยนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 2 มกราคม 2566 7:40:33 น.

สวัสดีปีใหม่จ้า ใช้แมวให้เป็นประโยชน์นะคะ อิอิ มีตั้ง 6 ตัว แค่จับถ่ายรูปก็เพลินแล้ว 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 2 มกราคม 2566 10:33:45 น.

สวัสดีปีใหม่ครับคุณหนอน   โดย: The Kop Civil 2 มกราคม 2566 10:43:52 น.