ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปนานไม่ได้อัพเดทเรื่องการทำคีโมเลย ย้อนไปเมื่อวันที่ 24 ก.พ.58 เป็นการให้คีโมเข็มที่ 4 ซึ่งเป็นเข็มสุดท้ายของฉันซึ่งก็เหมือนปกติ ไม่มีอะไรผิดแผกแตกต่างไปจาก 3 เข็มแรกมีเพียงอาการผะอืดผะอมนิดหน่อย กับอาการเบื่ออาหาร กินอะไรก็ไม่อร่อยแค่นั้นนอกนั้นก็มีเล็บคล้ำชัดเจนมากขึ้นโดยเฉพาะนิ้วโป้งขวามือ เป็นสีม่วงคล้ำเต็มเล็บแล้ว ส่วนนิ้วอื่นๆก็สีม่วงจางๆครึ่งเล็บ ส่วนเล็บด้านซ้ายมือค่อนข้างจางยกเว้นนิ้วโป้งที่สีม่วงอ่อนๆ ไม่เข้มเหมือนด้านขวามือ
หลังจากนั้นหมอคีโมให้ไปทำนัดเพื่อปรึกษากับหมอทางด้านรังสีคือฉายแสงว่าควรจะฉายแสงต่อหรือไม่ อ้อ มะเร็งชนิดที่ฉันเป็น เป็นชนิด Triple Negative breast cancer (TNBC) ซึ่งฉันก็ต้องมาเสริชหาข้อมูลเอาเอง เท่าที่ทราบจากหมอคร่าวๆมะเร็งชนิดนี้ ไม่ตอบสนองกับยาต้านมะเร็ง ซึ่งคนกลุ่มน้อยจะเป็นฉันนี่มันพิเศษจริงๆ บรรดาญาติพี่น้องไม่มีใครเป็น มีพ่อฉันเป็นมะเร็งลำไส้คนแรก แล้วก็น้าเขยก็เป็นมะเร็งลำไส้แล้วก็มาฉันซึ่งถือเป็นผู้หญิงคนแรกของตระกูลทางฝั่งพ่อและแม่เลย เฮ้อ! ได้แต่ถอนใจหลายเฮือกเหมือนกัน พอเป็นมะเร็งนี่ก็แย่แล้ว ก็ดันเป็นชนิดที่มันแย่หนักเข้าไปอีกสุดๆไปเลยจริงๆเลยฉัน
ฉันไม่รู้ว่ามันมีข้อดีตรงไหนอาจจะดูเหมือนดีอย่างที่หมอว่าคือ มันจบที่คีโม 4 เข็ม น้อยที่สุดของการให้คีโม แล้วก็ไม่ต้องฉายแสงถ้าตามสูตรจริงๆ ยังไม่มีผลวิจัยว่าต้องฉายแสงต่อวันนี้ได้ไปพบหมอทางฉายแสง หมอ extern ต้อง presentให้อาจารย์หมอฟัง และมาคุยกับคนไข้ มาซักประวัติกับฉันเป็นคนแรกแต่ออกมาสรุปกับฉันเป็นคนสุดท้าย เข้าใจละว่าคงจะหาวิธีรักษา สรุปไม่ลงตัว ตอนมาบอกก็อธิบายให้ฟังประมาณนี้ ว่า จริงๆแล้วตามสูตรจะจบแค่คีโม 4 เข็ม จะฉายแสงหรือไม่ฉายก็ได้จะรอให้เป็นค่อยมาฉายก็ได้ เอ๊ะ ยังไง คือหมอว่า มีโอกาสเป็นซ้ำในจุดเดิมทั้งๆที่ตัดออกไปทั้งเต้าแล้วเนี่ยนะ ฉันก็ไม่ได้ซักละเอียดหรอกรู้แค่มีโอกาสเกิดซ้ำ หมอผ่าตัดเคยบอกล่าสุดที่ไปพบ แล้วฉันเลยถามต่อแล้วสรุปว่ายังไงคะ ให้คนไข้ตัดสินใจเองหรืออะไร หมอว่าเดี๋ยวให้นัดคุยกับอาจารย์หมออีกที ฉันก็ถามแล้วทำไมไม่คุยเลยฉันไม่ได้สะดวกมาบ่อยๆนะคะ มีลูกเล็กอยู่ หมอว่า งั้นจะคุยกับอาจารย์หมอให้ หายไปพักนึง อาจารย์หมอเดินออกมาคุยเองเลยว่าให้ฉายแสงนะ ฉันก็ อ้อ เหรอคะกี่ครั้งคะ หมอว่า 25 ครั้ง ฉันถาม นี่ต่ำสุดแล้วเหรอคะ หมอว่า ประมาณนี้ของเราตัดทั้งเต้าแล้วอยู่ที่ 25 ครั้ง ถ้าไม่ตัดทั้งเต้า 30-38 ครั้ง ฉายทุกวัน งานหนักแระคราวนี้แปงจะอยู่กับใครอะไรยังไง เฮ้อ เบ็ดเสร็จประมาณ 1 เดือนเต็ม ถ้าไม่ติดแปง แม่จะไปหาที่พักแถวร.พ.รู้สึกว่าเค้าจะมีด้วย สำหรับคนไม่สะดวกเรื่องเดินทาง ที่สำคัญค่ารถนี่แหล่ะถ้าแท็กซี่ไป-กลับ วันละประมาณ 400 ทำ 25 วัน เฉพาะค่ารถนี่ก็ปาเข้าไป 10000 ไม่ง่ายแระ จะไปรถไฟฟ้าก็กลัวช้าเรื่องคิวนี่แหล่ะ แย่งกันยังกะอะไร เฮ้อ!
แค่คิดก็ชักจะท้อแระนะเนี่ย ชีวิตที่เหลือต่อไปก็ไม่รู้แล้ว เริ่มเข้าโหมดไม่มั่นใจแระ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
