ที่สุดชั้นก็ทำได้แล้ว เนื่องจากบล็อกเมื่อวานนี้เรื่องที่ว่าสามีโดนส่งตัวไปอีกโรงบาลหนึ่งซึ่งอยู่ในเมือง ทำเอาเรากลุ้มใจว่าจะขับรถเข้าเมืองอย่างไรดีเครียด ก็อย่างที่เล่าไว้ว่านอนไม่หลับจนไมเกรนเล่นงาน ดีมาหลับเอาตอนกลางวัน พอตื่นมารู้สึกว่าตัวเองไม่เต็มร้อยปวดหัวเหมือนมีไข้ อาบน้ำแต่งตัวต้องออกไปส่งเงินให้เจ้ากรรมนายเวรที่เมืองไทยเขาขอมาห้าหมื่น แต่เราทยอยส่ง เพิ่งส่งไปสองครั้ง 800 เหรียญ คิดเป็นเงินไทยราวๆ สองหมื่นหกพันบาท... น้องชายสองคนขอไปถมที่จะปลูกทุเรียนว่างั้น เราก็มาคิดๆเออนะหากเราตายไปเงินที่มีอยู่ขณะนี้คงไม่ได้ช่วยอะไรมาก เอาเถอะช่วยๆน้องๆไปเวลาที่เราตายไปพวกเขาจะได้จดจำความดีของเราได้มั่ง กลับมาที่เรื่องขับรถไปเยี่ยมสามี หลังส่งเงินให้เสร็จเกือบสองทุ่ม... เราตัดสินใจลองขับไปตามเส้นทางที่สามีเคยขับ... สองทุ่ม สามทุ่มหน้าร้อน (ยังหนาวอยู่) ยังสว่างมากๆคือไม่มืดอย่างหน้าหนาว ที่แรกจริงๆไม่ได้ตั้งใจจะไปในเมืองหรือโรงบาลนะคะ แค่จะลองขับในเส้นทางที่เราไม่เคย พอขับไปๆเออนะรู้สึกมั่นใจและว่าไม่กลัว คิดถามตัวเองในใจตลอดเวลาว่าเราไปได้และกลับได้แน่ๆจริงๆหรือเปล่าจะพอไหมหรือไปต่อ ด้วยว่าตรงกับเย็นวันอาทิตย์เมื่อวานนี้บนถนนรถไม่เยอะเลยไม่รู้สึกเครียด และโชคดีที่ยังจำทางได้ครั้งสมัยที่สามีพามาบนเส้นทางนี้ แต่เจ้ากรรมตอนที่จะออกจากทางด่วน เราไม่รู้ทางว่าตรงไหนควรออกมาได้ ทำให้ขับไปไกลมากๆต้องหาทางย้อนกลับเอาใหม่ เราอยู่คุยด้วยสามีไม่นานเพราะเขาอยู่ในภาวะโดนวางยาแก้ปวด เราจำได้ว่ายาที่ฉุกเฉินให้เขาตอนที่เรานำส่ง...เป็นประเภทแรงยาที่ผลิตมาจากกัญชาหมอให้แก้ปวดไปรวมสองเข็ม และโรงบาลในเมืองให้อีกเท่าไหรไม่ทราบ ช่วงที่เราเข้าเยี่ยม พยาบาลบอกว่าจะลดและเปลียนยาแก้ปวดเป็นไทลินอลแทนช่วยลดอาการเบลอว่างั้น เอาละถึงเวลากลับบ้าน... ที่นี่มืดมากๆ แต่ดีตรงที่มีไฟรายทาง เราอาศัยกูเกิลแมพ... กูเกิลจะบอกว่าให้เราไปทางไหนเลี้ยวตรงไหน ที่นี่เป็นทางใหม่ ผิดกับที่ตอนขามา ขากลับคนละทางกัน เอาไงเอากันก็คอยไปตามคำชี้ทางของกูเกิล ปัญหาคือเราไม่รู้จักทางเวลากูเกิลบอกว่าTurn ข้างหน้าเรามองไม่เห็นทางที่จะเลี้ยวออกหรือผิดจังหวะที่จะเลี้ยวเป็นแบบนี้หลายครั้งทำให้ระยะทางแทนที่ใกล้หรือสั้น แต่สุดท้ายแม้ว่าจะเสียเวลาไปครึ่งต่อครึ่ง มันก็ทำให้เรามีประสบการณ์ หนึ่งคือโชคดีที่รถน้อยเพราะว่าวันหยุดและเช้ามาเป็นวันจันทร์คนเลยเอาเวลาอยู่กับครอบครัวมากกว่าออกมาใช้ถนน... แต่ก็มีบางช่วงมีรถขับตามหลังเราเปิดให้แซงได้ก็ไม่ยอมแซง ตรงนี้ไม่ค่อยชอบนักแต่ก็อดทน พรุ่งนี้วันหยุดเราต้องเอาข้าวของบางอย่างไปให้สามี มียาหยอดตา และนาฬิกาApple watch Ultra 2 ที่เราซื้อให้แกพร้อมกับ ไอโฟน16 โปรแม็ค สามีเราปกติเป็นคนโลเทค พอใช้ไปๆแกเริ่มติดทั้งสองอย่างที่แรกแกว่าเราเสียเงินเยอะๆเปล่าประโยชน์แต่เดี๋ยวนี้เลิกบ่นล่ะ เอาล่ะพรุ่งนี้จะไปเยี่ยมสามีตอนกลางวันก็จะได้รู้ว่าทางที่ขับตอนมืดๆกับขณะที่ขับช่วงสว่างๆของวันมันจะต่างกันเยอะไหม   Create Date : 10 มิถุนายน 2568 18 comments Last Update : 10 มิถุนายน 2568 4:36:17 น. Counter : 374 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณtanjira, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku, คุณAnanya Amy_1994, คุณThe Kop Civil, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณtoor36, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณปรศุราม, คุณnewyorknurse, คุณดอยสะเก็ด, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณ**mp5**, คุณปัญญา Dh, คุณmcayenne94

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ ทุกอย่างคล้ายเป็นประสบการณ์ใหม่ให้ได้เรียนรู้เลยนะครับ ขอให้ทุกอย่างคลี่คลายโดยเร็วครับ   โดย: กะว่าก๋า 10 มิถุนายน 2568 5:11:15 น.

สวัสดีค่ะคุณโอพีย์ ดีใจด้วยนะคะที่ความพยายามนั้นสำเร็จ ถ้าเราใจกล้ามากพอในการชับรถ เราจะไปได้ทุกที่ค่ะ เรื่องเปิดแมพ แรกๆก็งงกะระยะไม่ค่อยถูก เดี๊ยวก็ชินนะคะ แมพเมืองนอกน่าจะโอเคกว่าแมพเมืองไทยค่ะ แต่เราเป็นคนไม่ชอบเปิดแมพค่ะ ขอให้คุณสามีขอคุณโอพีย์หายและแข็งแรงในเร็ววันนะคะ   โดย: tanjira 10 มิถุนายน 2568 6:43:45 น.

ใช่ครับพี่ ความหมายของผมคือ เราต้องเห็นความจริง ยอมรับความจริงอย่างที่มันเป็น ที่สุดแล้วมันจะทำให้เราเข้าใจชีวิต เข้าใจตัวเอง และเข้าใจคนอื่นในที่สุดครับ   โดย: กะว่าก๋า 10 มิถุนายน 2568 9:21:39 น.

สวัสดีค่ะ ทางที่เราไม่คุ้ยเคยก็หลงได้เสมอ หลงจนชินละ ขอให้คุณสามีหายไวไวนะคะ   โดย: tuk-tuk@korat 10 มิถุนายน 2568 10:47:01 น.

ขอบคุณที่เข้าไปชมบล็อคค่ะ ขอให้คุณสามีหายไวไวค่า   โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว 10 มิถุนายน 2568 15:18:35 น.

อันนี้คุณโอพีย์เปลี่ยนชื่อเหรอครับ ก็ว่าเรื่องที่อ่านมันเหมือนต่้อเนื่องกัน แถมชื่อไม่เหมือนเดิม ผมว่าน่าจะทำให้มั่นใจขึ้นเยอะนะครับ แต่ละช่วงเวลาทำให้ทัศนวิสัยต่างกัน แต่โดยรวมก็ไม่ได้ต่างกันมาก มั่นใจเข้าไว้ แล้วก็ขับช้าๆ อย่างระมัดระวังก็ช่วยได้เยอะล่ะครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 มิถุนายน 2568 22:16:42 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกครับ ขอให้สามีคุณโอพีย์หายไวไวนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 10 มิถุนายน 2568 23:58:39 น.

เวลาดูหนังแล้วชอบดารานำคนไหน ผมก็พยายามตามดูงานของเขาให้ครบทุกเรื่องนะครับพี่ เพียงแต่ตอนนี้ผมหนักไปทางอ่านหนังสือมากกว่าครับ เวลาเลือกคนรัก หน้าตาก็คงสำคัญครับ แต่ผมว่านิสัยใจคอสำคัญกว่า ไม่สวย นิสัยดี มีความเข้าใจกัน ยังไงก็อยู่กันได้นานกว่าครับ   โดย: กะว่าก๋า 11 มิถุนายน 2568 19:36:51 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนครับ🍥🍥🍥   โดย: ปรศุราม 11 มิถุนายน 2568 20:39:20 น.

google map บางที่พาไปทาง local เคยใช้ เสียเวลาแถมหลงด้วย แต่ก็ใช้อยู่ค่ะ เพื่อนแนะนำให้ใช้ waze ดีเหมือนกัน บอกทางละเอียดล่วงหน้าดี เช่นจะเลี้ยวซ้าย เขาจะบอกเตรียมย้ายเลนไปทางซ้าย และมีตำรวจตรงไหนจะบอกด้วย   โดย: newyorknurse 12 มิถุนายน 2568 4:10:05 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 12 มิถุนายน 2568 4:57:22 น.

คห.๑ คุณกะว่ากำ..ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และความเห็นที่สามจ้ะคงจะหมายถึงว่าเข้าตัวเองก่อนและจะทำให้เข้าคนอื่นได้ง่ายขึ้น คห.๒ คุณtanjira จริงค่ะทุกอย่างอยู่ที่ความกล้าจริงๆ อีกเรื่องหนึ่งการมาอยู่เมืองนอกตัวคนเดียวไม่มีเพื่อน จริงๆเพื่อนนะมีแต่พอต้องการความช่วยเหลือชวนกันหายหน้าหายตาเกลี้ยง คห๔ คุณตุ๊กโคราช... ขอบคุณค่ะวันนี้ก็ไปเยี่ยมเขามาจ้ะแกเริ่มดีขึ้นมานิดหน่อยแต่ยังมีปัญหาที่ว่าเดิมเองไม่ได้ต้องใช้กายบำบัดจ้ะ คห๕ คุณ Emmy....พาเที่ยว...ขอบคุณค่ะขอน้อมรับคำอวยพรจ้ะ คห๖ คุณต่อ toor36 ใช่จ้ะเปลียนชื่อคืออยากได้ชื่อยาวขึ้นเลยเติมจากตัวเดิมให้มันดูงงเล่นๆ เปล่าๆ คืองี้ค่ะพอเริ่มชรามากขึ้น หาชื่อบล็อกตัวเองยาก คิดว่าหากชื่อเรายาวอีกสักนิดมันคงจะช่วยได้นะคะ คห๗ คุณมาช้า....จะขอน้อมรับคำอวยพรค่ะ...   โดย: โอพีย์คุณนายกุ๊งกิ๊ง 12 มิถุนายน 2568 5:46:53 น.

หวัดดีค่ะโอพีร์อยู่เมืองนอก ก็ยังอุตส่าห์เทียบเวลามาเมืองไทยนะคะ สู้ๆ ค่ะ โอพีร์เก่งอยู่แล้ว คุณสาอายุมากแล้วก็แบบนี้ค่ะ   โดย: หอมกร 12 มิถุนายน 2568 6:58:08 น.

โอ้ เรื่องป่วยนี่ ขอให้อาการดีขึ้น กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมนะครับ GOOGLP MAP นี่ อาจารย์เต๊ะ คนโบราณ ต้องลองเปิดดูในคอม ดูภาพวิวของจริงก่อนเสมอเลยครับ ว่ามันต้องเลี้ยวตรงไหน เพราะ ถ้าเลี้ยวผิดนี่ จะหลงและเสียเวลามากๆเลย รพ ที่อาจารย์เต๊ะ ไปรักษานี่ เป็น รพ ของรัฐ แต่จ่ายเองครับ ค่ารักษาก็อยู่ในเกณฑ์รับได้ครับ ที่มารักษาที่นี่ร่วม 20ปีแล้ว เพราะหมอเก่งและดูแลดีกว่า รพ ที่อาจารย์เต๊ะ มีสิทธิืไม่ต้องจ่ายค่ารักษาอะครับ ยอมขับรถไกลและจ่ายเอง แต่สบายใจกว่าแยะครับ 555 ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ   โดย: multiple 12 มิถุนายน 2568 8:48:11 น.

คำคมมีความคล้ายกับบทกวีครับพี่ จริงๆบทกวีที่คมมากๆก็คือคำคมนะครับ 555 ส่วนคำคมที่ดีจริงๆ ก็มีความสวยงามเหมือนบทกวี จะคำคมหรือบทกวี ถ้ามันดีจริงๆ ก็คือ อ่านจบแล้วทำให้คนอ่านเห็นความงาม เห็นความดี และเห็นความจริงในชีวิตครับ   โดย: กะว่าก๋า 12 มิถุนายน 2568 10:33:06 น.

สวัสดีค่ะคุณโอพีย์ อย่าลืมมาเล่านะคะว่า ขับเปิดแมพช่วงกลางวันเป็นยังไงบ้าง เจ้าม่อนตัวแสบ ใช่เลยค่ะ คงเบื่อชีวิตในบ้านมั้งคะช่วงนี้ 555   โดย: tanjira 12 มิถุนายน 2568 13:23:54 น.

ขอให้สามีหายป่วยเร็วๆ จะได้มาเป็นเพื่อนกันและช่วยขับรถให้ ถนนในต่างประเทศขับยากถ้าออกผิดช่องทางก็ยาวไป วนมาใหม่อีกหลายหน ถ้าไม่ชินทางต้องซักซ้อมทดลองไปก่อน ขอให้มีน้ำมันในรถพอ โชคดีที่กลับบ้านได้โดยสวัสดิภาพนะคะ เป็นกำลังใจให้สู้ๆต่อไปค่ะ เรื่องเงินช่วยเหลือญาติพี่น้อง เป็นปกติ ถ้าเราพอช่วยเหลือได้เป็นสิ่งที่ดี แบ่งปันความสุขกันค่ะ เพราะน้องก็ยังเห็นศีรษะเราบ้าง เมื่อยามกลับเมืองไทยก็ยังมีญาติที่คอยพบเห็นด้วยความรักคิดถึง ดีกว่าไม่มีใครเอาเสียเลย   โดย: mcayenne94 12 มิถุนายน 2568 18:14:02 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่โอพีย์   โดย: กะว่าก๋า 13 มิถุนายน 2568 5:32:19 น.