ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 376 "กระดาษหนึ่งแผ่นที่แสนมีค่า" โจทย์ครั้งนี้ คุณ จันทราน็อคเทิร์น เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "กระดาษหนึ่งแผ่นที่แสนมีค่า" ช่วงนี้ผมยุ่งมากไม่มีเวลาถ่ายทำ เลยตั้งใจว่าจะให้ใครสักคนมาประกาศในบล็อกนี้ว่าผมยุ่งอยู่ "พาชูลี่ โนวเลจกำลังตั้งใจอ่านหนังสือ" แต่เดิมกะจะให้พาชูลี่เป็นคนมาประกาศ แต่เห็นเธอตั้งใจอ่านหนังสืออย่างจริงจัง ทำให้ไม่อยากเข้าไปขัด จึงไปขอความช่วยเหลือจากนักแสดงใหม่คนหนึ่ง ซึ่งถือเป็นโอกาสดีในการเปิดตัว และให้โอกาสเธอได้เข้าฉาก "คนนี้ชื่อโคมิ โชโกะ หน้าตาดี สวยเลยแหละ" "แต่แย่หน่อยที่เธอเป็นคนที่มีปัญหาในด้านการสื่อสาร" "เธอดูตกใจ และร้อนรนมากที่เธอต้องมาทำหน้าที่เป็นตัวแทนไปประกาศ" "แต่เธอก็ไหวพริบดี ในเมื่อพูดไม่เก่ง ก็เขียนเอาซะสิ" ด้วยเหตุนี้เธอเลยเขียนข้อความ แจ้งให้ทุกคนที่เข้ามาในบล็อกนี้ทราบว่า เจ้าของบล็อกตอนนี้ยุ่งมากๆ ใครแวะมาก็ทิ้งร่องรอยไว้ เดี๋ยวมีเวลาจะรีบแวะไปหา นับว่ากระดาษแผ่นนี้มีค่าจริงๆ END คุยกันท้ายเรื่อง ผมคิดว่าแต่ละสังคมมีกระดาษที่สำคัญและมีค่ามากมาย มันอาจแตกต่างกันไปตามแต่สถานที่ ค่านิยม วัฒนธรรม ไม่ว่าจะเป็น สูติบัตร มรณบัตร ใบปริญญา พินัยกรรม หรือแม้แต่สลากกินแบ่งที่ถูกรางวัล ขึ้นอยู่กับมุมมอง และบริบทของเรื่องที่เราต้องการพูดถึง ซึ่งหลายๆ ครั้ง กระดาษเหล่านั้นเปลี่ยนชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยก็มี วันนี้เปิดตัวนักแสดงใหม่ โคมิ โชโกะ หน้าตาดี สวย แต่พูดไม่เก่งครับ จากข้อมูลในการ์ตูนเธอเป็นโรคที่เรียกว่า "โรคกลัวสังคม หรือที่เรียกว่า Social anxiety disorder" ซึ่งมันก็คือการที่ผู้ป่วยมีอาการประหม่า รู้สึกไม่สบายใจ อึดอัด กังวลใจ เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่อาจมีผู้อื่นสังเกตจ้องมองตนเอง เช่น การพูดคุยกับคนที่ไม่คุ้นเคย การทำกิจกรรมในที่สาธารณะ เป็นต้น โดยมีอาการคือเมื่ออยู่ในสถานการณ์ดังกล่าว มักจะใจสั่น มือสั่น เสียงสั่น ตัวสั่น เหงื่อออกมาก พูดไม่ออก อันเกิดจากความตื่นเต้น ความกังวล และความกลัวที่เกิดขึ้นในจิตใจ (ข้อมูล) ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่งหลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 377 "ประนีประนอม" โจทย์โดยคุณ toor36 คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน) ประนีประนอม ไม่ใช่การยอมจำนนหรือเสียเปรียบ หากแต่คือการเลือกที่จะเข้าใจแทนการเอาชนะ การถอยคนละก้าวเพื่อให้ทุกฝ่ายเดินหน้าต่อไปได้อย่างสงบ มันคือศิลปะของการอยู่ร่วมกันในโลกที่ไม่มีใครถูกทั้งหมด หรือผิดทั้งหมด มาเขียนเรื่องราวลักษณะนี้กัน เวลาส่งงาน 26 พฤษภาคม 2568 นี้แล้วเจอกัน~   Create Date : 11 พฤษภาคม 2568 11 comments Last Update : 11 พฤษภาคม 2568 20:44:21 น. Counter : 139 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณปรศุราม, คุณโอพีย์, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณปัญญา Dh, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณดอยสะเก็ด, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณnewyorknurse

คำชี้แจง 1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ 2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจโคมิซัง นักแสดงใหม่ด้วยครับ   โดย: คุณต่อขอชี้แจง (toor36 ) 11 พฤษภาคม 2568 20:44:55 น.

โคมิ โชโกะถือว่าเปิดตัวได้น่ารักนะครับน้องต่อ พูดไม่เก่ง เขียนเอาก็ได้ 555   โดย: กะว่าก๋า 11 พฤษภาคม 2568 22:18:02 น.

มีกระดาษแล้ว ก็ต้องอ่านข้อความในกระดาษให้ถูกต้อง เดี๋ยวจะอ่าน คอนกรีต เป็น คอ นก รีด   โดย: สองแผ่นดิน 11 พฤษภาคม 2568 22:21:14 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 12 พฤษภาคม 2568 6:06:07 น.

สวัสดี จ้ะ น้องต่อ โคมิ โชโกะ ฉลาด มีไหวพริบ เมื่อไม่ถนัด พูด เธอก็แก้ปัญหาโดยการเขียน แจ้งให้ทราบว่า เจ้านาย งานยุ่ง ไม่มีเวลา เข้าใจพล็อกเรื่อง จ้ะ โหวดหมวด การ์ตูน   โดย: อาจารย์สุวิมล 12 พฤษภาคม 2568 9:26:40 น.

"ใช้ชีวิต" ของแต่ละคนไม่เหมือนกันแน่ๆครับ บางคนใช้ชีวิต บางคนชีวิตใช้   โดย: กะว่าก๋า 12 พฤษภาคม 2568 13:33:24 น.

กระดาษเขียนประกาศ อันนี้แปลกดีนะคุณต่อ   โดย: หอมกร 12 พฤษภาคม 2568 15:56:55 น.

เขียนเอาแบบนี้เลยก็ง่ายดีเหมือนกัน เคยเห็นหลานดู น้องน่าสงสารนะ เหมือนแทบจะพูดไม่ได้เลย   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 12 พฤษภาคม 2568 19:10:29 น.

เราก็เพิ่งฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่มาเหมือนกันค่ะ เดวแวะมาอีกนะคะ   โดย: nonnoiGiwGiw 12 พฤษภาคม 2568 20:03:19 น.

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 12 พฤษภาคม 2568 21:50:01 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 13 พฤษภาคม 2568 5:06:09 น.