ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 388 "เครื่องดื่มแก้วโปรด" โจทย์ครั้งนี้ คุณ จันทราน็อคเทิร์น เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน โจทย์คราวนี้หัวข้อคือ "เครื่องดื่มแก้วโปรด" เนื้อเรื่องต่อจากถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 387 "ผ่านความทุกข์" ย้อนความเกี่ยวกับมุตสึกิสักหน่อย "มุตสึกิดีใจมากที่จะได้เปิดตัวในปีนี้" "ทั้งๆ ที่ท่านผู้การ (เจ้าของบล็อก) ยุ่งมาก แต่ก็ยังพยายามให้โอกาสมุตสึกิ มุตสึกิรู้สึกขอบคุณมากจริงๆ" "มุตสึกิมาพูดกับท่านผู้การก่อนจะไปปฏิบัติภารกิจที่ได้รับมอบหมาย" มุตสึกิ : "ท่านผู้การคะ (เจ้าของบล็อก) มุตสึกิไปก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาแล้วมุตสึกิมีอะไรจะบอก ไปก่อนนะ" หลังจากที่ต่างคนต่างไปปฏิบัติหน้าที่ของแต่ละคน ผ่านไปหลายวัน ก็ถึงวันที่นัดหมายกันไว้ให้มารวมตัวกัน แม้มุตสึกิจะกลับมาถึงช้ากว่าทุกคน แต่ก็ยังอยู่ในวันที่ได้นัดหมายกันเอาไว้ ทุกคนต้อนรับมุตสึกิกลับมา เธอได้รับการประเมินผลงานในระดับดาวทองด้วย "มุตสึกิกลับมาแล้ว" อาบุคุมะ (ผมส้ม) : "ได้ยินมาว่าผลงานระดับดาวทองด้วยไม่ใช่เหรอ" คิโยชิโมะ (ผมเทา) : "สุดยอดเลย" มุตสึกิ : "ขอบคุณมากค่าา" อาบุคุมะ (ผมส้ม) : "ไปงานเลี้ยงกันเถอะ" ในงานเลี้ยง "เนื่องจากมุตสึกิพึ่งกลับมา อีกทั้งความเหนื่อยล้าสะสมทำให้เธอหลับแทบจะทันทีที่นั่ง" เพื่อนๆ เลยได้แต่ช่วยพาเธอไปส่งที่ห้องพัก วันต่อมา "มุตสึกิตื่นขึ้นมาในเวลา 12.00 น. เธอเห็นโน้ตวางไว้บนโต๊ะ" ถึง มุตสึกิ หลับสบายดีมั้ย? เมื่อคืนเธอดูเหนื่อยล้ามาก พวกเราเลยพาเธอกลับมาส่งที่ห้อง ภารกิจครั้งแรกนี่นะ วันนี้ตอนเย็น 17.00 น. มีงานเลี้ยงฉลองที่ทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัย ถ้าตื่นแล้วอย่าลืมมาร่วมงานล่ะ โอโยโดะ "เธอไปร่วมงานในตอนเย็น อาหารพร้อม ทุกคนทานกันเต็มที่" แต่แล้วมุตสึกิก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติบางอย่าง "เธอเริ่มเดินถามทุกคนในงาน" มุตสึกิ : "เอ๋~ ท่านผู้การยังไม่กลับมาเหรอคะ?" อาคาชิ (ผมชมพู): "อืม... ยังไม่กลับมานะจ๊ะ มุตสึกิจัง~ ผู้การคงติดงานบางอย่างอยู่มั้ง?" โอโยโดะ (ผมดำใส่แว่น) : "ตอนนี้ยังไม่มีรายงานการกลับมาของท่านผู้การค่ะ... มุตสึกิจัง" มุตสึกิยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้า "เธอหันไปเจอฮัตสึซึกิ" ฮัตสึซึกิ (ผมดำ สั้น) : "......ไม่เห็นนะ" "บิสมาร์คเดินเข้ามาหามุตสึกิ" บิสเมาร์ค : "...Vielleicht ist er noch draußen auf einer Mission." (พูดเบา ๆ เป็นเยอรมัน ก่อนหันมายิ้มบาง) "อาจจะยังมีภารกิจอยู่น่ะ มุตสึกิ อย่ากังวลไปเลย" มุตสึกิ : "รับทราบค่าาาา" "เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอรีบเดินไปคว้ากล่องเก็บความเย็น และเตรียมเครื่องดื่ม" "ฟุบุกิรีบเข้ามาถาม เกี่ยวกับสิ่งที่มุตสึกิกำลังทำ" ฟุบุกิ (หัวน้ำตาล) : "มุตสึกิจัง จะไปไหนน่ะ~" มุตสึกิ : "ฉันจะไปที่ท่าเรือ... อยากเป็นคนแรกที่ได้ทักทายท่านผู้การตอนกลับมาน่ะ" ฟุบุกิ : "เอ๋ ตอนนี้เลยเหรอ?" มุตสึกิ : "ฉันอยากบอกท่านผู้การด้วยตัวเองว่า ขอบคุณมาก ที่ให้โอกาสช่วงส่งท้ายปีแบบนี้" "แต่ว่า... มุตสึกิไม่แน่ใจว่าท่านผู้การชอบดื่มอะไร ก็เลยเตรียมไปหลายๆ อย่างเลย~" (เธอหัวเราะเบาๆ อย่างภาคภูมิใจ) ฟุบุกิ : "มุตสึกิจัง..." (เสียงเบา เหมือนอยากพูดอะไรแต่ก็กลืนคำพูดลงไป) มุตสึกิ : "ท่านผู้การจะต้องดีใจแน่ๆ เลย~ แค่คิดก็มีความสุขแล้ว" ฟุบุกิ : "เดี๋ยวสิ มุตสึกิจัง! รอด้วย เดี๋ยวฉันช่วยถือไปนะ" จากนั้นทั้ง 2 คน ก็ถือกล่องเก็บความเย็นใส่น้ำวิ่งออกไปจากงานเลี้ยง "คิตาคามิ (ผมดำ) กับโออิ (ผมแดง) คุยกัน" คิตาคามิ : "ยังไม่ได้บอกไปอีกเหรอ" (พยายามไม่มองกล้อง) โออิ : "ก็มันไม่แน่ใจนี่คะ ตราบใดที่ยังมีความหวังแม้จะเพียงเพียงเล็กน้อย" คิตาคามิ : "แต่ว่าบางครั้งเรื่องโหดร้ายก็เป็นสิ่งที่ต้องเผชิญนะ" (พูดเสียงเบา เหมือนกับพึมพำกับตัวเองมากกว่า) "แกมเบียร์ เบย์ (ผมเหลือง) กับคาโทริ (ผมเทา) คุยกัน" แกมเบียร์ เบย์ : "เอ่อ... ปะ–ปล่อยให้เธอไปแบบนั้น จะดีเหรอคะ...?" คาโทริ : "...แต่ว่า ถ้าเธอรู้เรื่องของท่านผู้การตอนนี้..." "เธอคงกังวลใจมากแน่ๆ ค่ะ..." "ทาคาโอะ (ชุดน้ำเงิน) คุยกับบิสมาร์ค (ผมเหลือง)" ทาคาโอะ : "...เห็นแบบนั้นแล้ว ใจมันก็เจ็บนิดๆ นะ" (มองไปที่มุตสึกิที่วิ่งออกไป) บิสมาร์ค : "ใช่... แต่ถ้ามันทำให้เธอยิ้มได้นานขึ้น ถึงจะเพียงนิดเดียว... ก็คงดีแล้วล่ะ" "ฟุบุกิ รอท่านผู้การเป็นเพื่อนมุตสึกิ" "สึซึมิยะ ฮารุฮิ เปิดแถลงการณ์ให้สมาชิกเพื่อนๆ ชาวบล็อกแก๊งทราบ" "ทุกคนคะ มีเรื่องจะรายงานค่ะ" (เสียงชัดเจน แต่ฟังออกว่าพยายามคุมอารมณ์) "วันนี้ เวลา 00 นาฬิกา 15 นาที — ณ มุมหนึ่งของกรุงเทพมหานคร ได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น" "ท่านผู้การ... (ท่านเจ้าของบล็อก) ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ การเยียวยาเป็นไปด้วยความยากลำบาก" "หน่วยค้นหาที่นำโดย อากาโตะ คาชิม่า ชิมาคาเสะ และสมาชิกในหน่วย ได้ดำเนินการค้นหาทันทีภายใต้สภาวะจำกัด แต่... ผลการค้นหาสรุปว่า—คงไม่มีความหวังใดหลงเหลืออยู่" "พวกเขายุติภารกิจการค้นหาเมื่อ 11 นาทีก่อน" (เว้นจังหวะเล็กน้อย เสียงเบาลงเล็กน้อย) "ณ เวลานี้...ท่านผู้การ หายสาบสูญไปแล้วค่ะ" (เธอเงียบชั่วครู่ ก่อนเงยหน้าขึ้น) "ในขณะที่อีกด้านมุตสึกิยังคงเฝ้ารอ ส่วนฟุบุกิกลับไปก่อนแล้ว" END คุยกันท้ายเรื่อง หลายคนคงมีเครื่องดื่มแก้วโปรด สำหรับผมมันขึ้นอยู่กับอารมณ์ เวลาและสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในช่วงเวลาหนึ่งๆ มากกว่า มันอาจจะเป็นน้ำอัดลม ชาเขียว กาแฟ หรือแม้แต่น้ำสมุนไพร แต่ไม่ว่ายังไง ผมก็ขอยกให้น้ำเปล่าเป็น "เดอะเบส" ของทุกช่วงเวลาครับ ความเรียบง่ายที่ไม่ต้องปรุงแต่งนี่แหละคือสิ่งดีงาม ชีวิตเราควรจะเรียบง่ายมิใช่หรือ? งานเขียนครั้งนี้แม้จะไม่กล่าวถึงเครื่องดื่มโดยตรงแต่ก็มีพูดถึงนะ เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ผมอ้างอิงมาจาก ตอนที่ 3 ของการ์ตูนเรื่อง Kantai Collection ที่พวกนักแสดงเหล่านี้เป็นตัวเอกของเรื่อง โดยดัดแปลงในช่วงท้าย จากคิซารากิเป็นท่านผู้การ (เจ้าของบล็อกนี้) จะว่าไปนี่เป็นฉากที่น่าเศร้าที่สุดในเรื่องเลย และแน่นอนว่าไม่มีใครกล้าบอกมุตสึกิ "Death flag" ผมคิดว่าหลายๆ คนอ่านมาถึงภาพที่ 3 อาจจะพอเดาได้แล้วว่าเรื่องราวในคราวนี้น่าจะจบลงไม่สวยนัก ก็แน่นอนล่ะเจอปักธงตายซะขนาดนั้น ไม่ใครก็ใครคนหนึ่งล่ะที่จะต้องหายไป บล็อกนี้ผมใช้เวลาถ่ายทำมากกว่าที่คิดมาก แต่ถึงอย่างนั้นงานก็ค่อนข้างหยาบ ก็มันไม่มีเวลานี่แค่นี้ยังใช้เวลากว่า 5 ชั่วโมงเลย แต่จะเห็นได้ว่าในงานเขียนครั้งนี้ สมาชิกกองเรือเท่าที่ผมแกะออกมาเล่น สาวเรือรบ อยู่ในฉากเกือบทุกคน ผมเหนื่อยล้าจริงจังมาก ผมต้องจัดการเรื่องต่างๆ ที่มันค้างคาให้มันเสร็จสิ้นก่อนถึงปีหน้า มันค้างมานานแล้ว ต้องเอาให้สิ้นซากในปีนี้ ซึ่งก็หมายความว่าช่วงเวลาระหว่างถนนสายนี้มีตะพาบครั้งนี้ ถึงครั้งถัดไปจะไม่มีการอัปบล็อกเพิ่ม แน่นอนว่าการเข้าบล็อกก็อาจไม่มีเช่นกัน ใครเข้ามาก็ทิ้งข้อความไว้ก็แล้วกันครับ จะมาหลอกเจ้าของบล็อกนี้ก็ได้ว่า มาอ่านแล้วนะเหมือนที่เคยๆ ทำเมื่อครั้งอดีต อะไรประมาณนี้ก็แล้วแต่เลย แต่คุณจะทำไปทำไม? ไม่ต้องรีบหรอก 15 วัน บล็อกสั้นๆ แค่นี้ จะหลอกว่าอ่านแล้วไปเพื่ออะไร? ใครอยากร่วมตั้งโจทย์ให้ส่งหลังไมค์โจทย์มาได้ครับ ผมจะค่อยๆ ทยอยเอามาให้เพื่อนๆ เขียน แต่อย่าตั้งโจทย์แล้วชิ่งล่ะ โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไป หลักกิโลเมตรที่ 389 "ก่อนฟ้าจะสว่าง" โจทย์โดยคุณ toor36 คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน) ก่อนฟ้าจะสว่าง เกิดอะไรขึ้นบ้าง คุณทำอะไรอยู่แล้ว คุณชอบช่วงเวลาดังกล่าวมั้ย? เขียนเรื่องราวให้เข้ากับธีมนี้ ไม่จำกัดรูปแบบการเขียน ลองเขียนให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน เวลาส่งงาน 20 พฤศจิกายน 2568 นี้แล้วเจอกัน~   Create Date : 05 พฤศจิกายน 2568 28 comments Last Update : 6 พฤศจิกายน 2568 23:48:07 น. Counter : 273 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณปัญญา Dh, คุณhaiku, คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณกะริโตะคุง, คุณnonnoiGiwGiw, คุณThe Kop Civil, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณnewyorknurse, คุณkae+aoe, คุณChow Tu Tu, คุณโอพีย์คุณนายกุ๊งกิ๊ง, คุณ**mp5**, คุณmcayenne94, คุณชีริว

คำชี้แจง 1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ 2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจมุตสึกิ และสาวเรือรบทุกคนด้วยครับ   โดย: คุณต่อขอชี้แจง (toor36 ) 5 พฤศจิกายน 2568 22:00:00 น.

อาจารย์เต๊ะ ตื่นเร็ว เลยมาเร็วครับวันนี้ อ่านแล้ว มีความสงสัยและเป็นห่วงนะครับ เพราะช่วงหลังๆมานี่ เห็นคุณต่อบ่นเรื่องต่างๆที่คั่งค้างต้องจัดการมาเรื่อยๆ ไม่มีเวลาพักผ่อนเลยเชียว การทำบล็อก ที่มีตัวการ์ตูน พร็อพแยะๆนี่ มันทำยากอยู่แล้วนะครับ ต้องหาฉาก จัดวางตำแหน่ง จัดแสงจัดไฟ หามุมกล้อง ของเล็กๆโมเดลแบบนี้ก็ถ่ายไม่ใช่ง่ายๆซะด้วย 5ชมก้ถือว่าเร็วแล้วละครับ ของอาจารย์เต๊ะ แค่อัพบล็อกเรื่องธรรมดา มีรูปประกอบนิดหน่อย กว่าจะพิมพ์เสร็จ กว่าจะไปถ่ายรูปมาลดขนาด มาแก้ไขปรับแสงปรับอะไรอีกนี่ บางทียังใช้เวลา2-3 ชมเลยครับ ด้วยเหตนี้ ถ้าเหนื่อยๆนี่ จะไม่มีอารมณ์อัพบล็อกเลยเชียว เพราะอาจารย์เต๊ะ ถ้าเขียนบล็อกต้องมีความสุข อารมณ์ดี ถึงจะทำได้ครับ ออกแนวศิลปินเดี่ยวเปรี้ยวตลอด 555 ส่วนเรื่องงานนี่ สมัยอยู่ในวัยทำงาน ก็ทุ่มเทให้กับการทำงานมากกก ตอนทำออฟฟิตออกแบบ งานเร่ง งานแยะก็นอนค้างที่ ออฟฟิตทำโอทีทั้งคืนก็บ่อย พอมาทำงานสนามบิน งานก็แยะทั้งเขียนแบบทั้งคุมงาน บางทีต้องหอบงานกลับมาทำต่อที่บ้านก็บ่อย เข้าเวรเฝ้าสนามบิน ยังต้องนั่งทำงานอีกก็มี ไอ้ตอนนั้น ร่างกายมันยังไหว แต่มันจะส่งผลตอนเราแก่ นี่รู้เลยครับว่าใช้ร่างกายหนักไป มันก็พังมาก ช่วงหลังที่มาเป็นอาจารย์สอนนี่ อาจารย์เต๊ะจะเลือกงานมาก ไม่ทุ่มเทเหมือนเดิม เพราะบริษัทหรือองค์กร ไม่ได้ให้ค่าความสำคัญของพนักงานลูกจ้าง เหมือนที่เราคิดหรอกนะครับ แบบไม่มีเราเค้าก็หาคนใหม่มาแทน แค่นั้นเองครับ ตอนหลังนี่อาจารย์เต๊ะ สอนแค่เดือนละ 4วันเองนะครับ แต่ถึงจะว่าง ถ้าอารมณืไม่ดีก็จะไม่อัพบล็อก เพราะถือเป็นเรื่องที่ทำแล้วต้องมีความสุขนะครับ เล่าให้ฟังเฉยๆเวลาชีวิตเรานับถอยหลังทุกวัน ทำทุกวันให้มีความสุขได้จะดีที่สุดนะครับ   โดย: multiple 6 พฤศจิกายน 2568 5:23:13 น.

มุตสึกิทำงานหนักจนสลบกลางงานเลย อาการน่าเป็นห่วงไม่แพ้ผู้การครับ ปัญหาคือท่านผู้การดันมาหายสาบสูญที่กรุงเทพซะด้วย ยิ่งทำให้รู้สึกว่าเมืองไทยเรานี่มันไม่ปลอดภัยเอาซะเลย 555 ใกล้ปลายปีแล้ว หลายบริษัทคงยุ่งมากๆ รวมทั้งน้องต่อด้วย ขอให้ผ่านการงานที่ยุ่งยากทั้งปวง ไปได้ด้วยดีครับ   โดย: กะว่าก๋า 6 พฤศจิกายน 2568 6:01:42 น.

อ่านตั้งนานน้ำเปล่าไม่ใช่เครื่องดื่มหนะคุณต่อ ชื่อตัวละครนี่เรียกยากทุกตัวจ้า   โดย: หอมกร 6 พฤศจิกายน 2568 7:13:54 น.

สวัสดี จ้ะ น้องต่อ อ่านบล็อก ตะพาบ บล็อกนี้ ได้พบตัวละคร มากหน้าหลายตา ชื่อจำยากทุกตัวเลย เรื่องราว มีความรู้สึกทุกคนเป็นห่วงเจ้านาย เจ้าของบล็อก นะ และความน่ารัก ใส่ใจของ มุตสึกิ ที่ทำน้ำดื่ม หลายชนิด เพื่อเตรียมไปให้เจ้านาย โดยไม่รู้ว่า เจ้านายไม่รู้ไปไหนแล้ว จะหิ้วไปให้ถึงท่าเรือ เฮ้อ ! มีลูกน้องแบบนี้ ก็ดีใจนะ อิอิ น้องต่อ ต้องปล่อยวางบ้างนะ หาเวลาพักผ่อน บ้าง สุขภาพเป็นเรื่องสำค้ญ อย่ากังวลมากเกิน ไป อะไร ๆ จะเกิดก็ปล่อยให้เกิด จ้ะ โหวดหมวด การ์ตูน   โดย: อาจารย์สุวิมล 6 พฤศจิกายน 2568 9:52:06 น.

สวัสดีครับ น้องยามาโต้วววว น้องโอโยโด้วววว ฮารุฮิผมยาวซะด้วย เฮ้ออออ จริงๆก็อยากได้ด๋อยสมัยฮารุฮิดังๆเหมือนกันนะครับ แต่ช่วงนั้นผมยังเรียนมหาลัยอยู่...ไม่มีตังค์!! นี่ผมเพิ่งเอา Haruhi กลับมาดูใหม่เมื่อวันก่อน เพราะเพิ่งได้ตอน Disappearance of Nagato Yuki มาดูแล้ว...จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกคิดถึงวันเก่าๆเหมือนกัน   โดย: กะริโตะคุง 6 พฤศจิกายน 2568 11:51:54 น.

มุตสึกิน่าจะเหนื่อยมาก ๆ เลยนะครับ พอนั่งได้แปบเดียวก็หลับเลย   โดย: The Kop Civil 6 พฤศจิกายน 2568 14:50:57 น.

ปาร์ตี้เล็ก ๆ ของสาวๆ น่ารักน่าดื่มด้วยไปหมดทุกแก้วเลยครับ ซูชิในถาดนี่เห็นแล้วนึกถึงญี่ปุ่นมาก วันนี้เป็นเรื่องเป็นราว ยาวเลยนะครับ อ่านเรื่องน่าติดตามเลย เหมือนอ่านเรื่องสั้นๆ แถมเป็นเรื่องตื่นเต้นซะด้วยในตอนท้าย บิสเมาร์ค พูดdeutsch ได้ด้วยหรอครับ อย่างเท่ แต่จริงครับ จริงๆ แล้ว แก้วโปรด มันก็ขึ้นกับโอกาส หรือสถานการณ์ เวลาวิ่งเหนื่อยๆ ผมก็ไม่อยากดื่มกาแฟ ชาเขียว ชาไทย มันต้องน้ำเปล่าเท่านั้น เย็นก็ไม่ได้นะเดี๋ยวเรื่องจะยาว ต้องดื่มไม่เย็น ส่วนใหญ่ผมก็น้ำเปล่าครับ เห็นเป็นคนแบบนี้แต่ผมดื่มน้ำช่วงเวลาทำงาน ราว ๆ 1800-2000ml แล้วกลับบ้านไปดื่มอีก 1000-1500ml ได้เลยครับ Death flag สัญญาณที่น่ากลัวจริงๆ ครับ ใกล้สิ้นปี ผมว่าคุณต่อกำลัวสุ่มทำ mission อะไรอยู่แน่นอน หวังว่าจะผ่านไปด้วยดีนะครับ และ...ใครทรงไม่อ่านบล๊อกผม ผมก็ไม่อ่านบล๊อกเค้านะ 5555 โถๆๆๆ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 6 พฤศจิกายน 2568 17:45:09 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อ บล็อกนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรหยาบๆนะคะ พี่ว่าตั้งใจทำมากที่สุดแหละค่ะ เรื่องก็ยาวด้วย เพื่อนๆก็หวังดีกับ มุตสึกิ นะคะ แต่เธอก็รอผู้การอย่างใจจดใจจ่อเนาะ ชื่อแต่ละคนเรียกยาก จำยากจังค่ะ ขอให้ทุกอย่างที่ตั้งใจทำสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีนะคะคุณต่อ เราก็มีหลายๆอย่าเหมือนกันที่บางครั้งก็ปล่อยให้มันคาราคาซัง ถ้าไม่ลงมือทำจริงจังก็ไม่เสร็จสักทีค่ะ   โดย: tanjira 7 พฤศจิกายน 2568 15:19:30 น.

ความเหนื่อยล้าเป็นสิ่งที่ต้องเผชิญ ขอให้จัดการเรื่องที่ค้างคาได้บรรลุผลสมดังที่ใจต้องการ   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 9 พฤศจิกายน 2568 10:50:44 น.

สวัสดีครับคุณต่อ   โดย: ปัญญา Dh 9 พฤศจิกายน 2568 10:51:05 น.

ลูกน้องพี่ก๋า ไปกู้เงินนอกระบบ เสียดอกรายวัน ตอนนี้แทบเอาตัวไม่รอด ไม่รู้จะช่วยยังไง เพราะทุกคนก็แย่กันหมด ยิ่งกู้เงินนอกระบบมาจ่ายดอกของอีกเจ้า แบบนี้ยิ่งแย่เลย   โดย: กะว่าก๋า 9 พฤศจิกายน 2568 20:33:50 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 10 พฤศจิกายน 2568 0:45:14 น.

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 พฤศจิกายน 2568 21:38:38 น.

ชีวิตมันมีช่วงยากๆเสมอนะครับ แต่พี่ก๋าว่าเราก็จะผ่านมันไปได้ตลอดครับ เหลือแต่ว่ามันทิ้งรอยแผลไว้กับชีวิตมากน้อยขนาดไหน เท่านั้นเอง   โดย: กะว่าก๋า 10 พฤศจิกายน 2568 22:36:14 น.

ตัวละครน่ารักจัง ***** บล็อกเปิดไม่ได้ตั้งหลายวัน ตอนแรกคิดว่าปกติ ใครๆก็คงเป็น แต่หลายวัน เลยคิดว่าจะทำอย่างไรดี log in bloggang.com ก็เข้าไม่ได้ เลยไปเข้าที่ pantip.com ก็เข้าไปหน้า เข้าห้องต่างๆ แต่ก็ไม่มีที่จะเข้า bloggang ได้ แต่ก็หาทางติดต่อทีมงานทางพันทิป ทีมงานช่วยอย่างดี เลยตอนนี้สามารถใช้บล็อกได้แล้ว   โดย: newyorknurse 11 พฤศจิกายน 2568 2:53:20 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 11 พฤศจิกายน 2568 5:07:32 น.

เห็นถึงความตั้งใจ บล๊อกนี้ยาว 5 ชั่วโมงสุดยอดมาก ขนาดมี้ ถ่ายคนเดียว ยังหลายชั่วโมง ยังไม่มีมาเพิ่มเลยมีแต่ครั้งนั้นเลยค่ะ ส่งกำลังใจให้คุณผู้จัดการด้วยนะคะ สู้ๆ บางทีความเหนื่อยมันก็ทำให้เราหมดพล้ง มี้เองก็แทบไม่มีเวลามาเขียนเลย นะคะ ซี ม.6 สุดๆ มาก   โดย: kae+aoe 11 พฤศจิกายน 2568 8:18:48 น.

อาจารย์เต๊ะ ก้ไม่ได้เข้า โรงหนัง มานานแล้วครับ ตอนนี้ ซื้อแผ่น blu ray มาดู แผ่นละ50-60 บาท ดูที่บ้านสบายใจ ใส่ชุดอะไรก้ได้ กินอะไรก้ได้หมด จะนั่งจะนอนดูไม่มีใครมาห้ามได้ละครับ5555 ตัวกระจายสัญญาน wifi เดี๋ยวนี้ คุณภาพดีกว่าแต่ก่อนแยะครับ มีแบบประหยัดก็มี เลือกได้ตามใจชอบเลยครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ   โดย: multiple 11 พฤศจิกายน 2568 8:59:43 น.

จากบล็อก นักกีฬาญี่ปุ่นน่ารักหมดเลยนะครับ ผมก็ชอบดูครับ   โดย: The Kop Civil 11 พฤศจิกายน 2568 10:29:36 น.

เดี๊ยวนี้เครื่องครัวอำนวยความสะดวกมีเยอะนะคะ เลยทำให้เราทำอะไรสะดวกขึ้นค่ะ แวะมาส่งกำลังใจในการจัดการภาระกิจต่างๆค่ะ   โดย: tanjira 11 พฤศจิกายน 2568 13:50:21 น.

สวัสดีครับคุณต่อ   โดย: ปัญญา Dh 11 พฤศจิกายน 2568 21:31:21 น.

ตายสงบ ตายสบาย พี่ก๋าว่ามันเป็นภาวะที่ยอดเยี่ยมเลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 11 พฤศจิกายน 2568 22:10:32 น.

็Hola มุตสึกิ กลับมาแล้ว ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ เรามาอ่านเรื่องของ มุตสึกิบ้าง   โดย: Chow Tu Tu 12 พฤศจิกายน 2568 1:02:22 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ   โดย: กะว่าก๋า 12 พฤศจิกายน 2568 5:26:31 น.

ภาคแรกเพิ่งไปเสิร์ชดูทางออนไลน์ มาเหมือนกันคุณต่อมีภาคไทยด้วย   โดย: หอมกร 13 พฤศจิกายน 2568 7:05:47 น.

ตอนนี้อ่านสนุกที่สุดแล้ว ลุ้นตลอดและมีตัวละครหลายตัว มุตซึกิ ก็เป็นตัวใหม่ที่ไม่เคยเห็น เธอน่ารักดี ดูบุคลิกคล้ายๆ รมต.ซุปเปอร์จีอยู่ไม่น้อย คุณต่อมีภาษาเยอรมันด้วย ได้หลายภาษาจริงๆ ขอให้ร่างกายและจิตใจได้พักผ่อนให้เพียงพอด้วยค่ะ เตรียมตัวรับเทศกาลความสุขตอนปีใหม่ค่ะ อ้อ เรื่องนี้ถ่ายทำได้ดีมาก มีอุปกรณ์ประกอบเยอะ น่ารักทั้งนั้น ชอบเตียงนอนและผ้าปูลายดอกไม้สวยดี และเบนโตใส่ซูชิ รายละเอียดเยอะน่ารัก   โดย: mcayenne94 13 พฤศจิกายน 2568 19:25:07 น.

มุตสึกิสีผมสวยจัง ชอบที่โน้ตให้ด้วยว่าตัวนี้ผมส้ม ผมเทา ตัวละครเยอะแล้วเริ่มจำไม่ได้ละ ยิ่งเรื่องที่ไม่เคยดูด้วย โต๊ะอาหารหนนี้ดูจัดเต็ม เขี่ยนานไหมครับนี่ งานละเอียดแบบนี้ยังหยาบอีกเหรอ ภาษาเยอรมันของบิสมาร์คนี้เป็นประโยคที่นางใช้อยู่แล้วหรือแปลจากไหนอะครับ และเห็นด้วยนะ น้ำเปล่าคือเดอะเบสต์ เป็นกำลังใจให้ท่านผู้การคับ ปีนี้เหลืออีกไม่กี่วันแล้ว พวกทำท่าเหมือนว่าอ่านก็เยอะจริงๆ นะ ไม่รู้ช่วงนี้ต้องตระเวนไปแลกโหวตหลายบล็อกรึไง? บางคนเข้ามาบอกโต้งๆ ว่าไม่อ่านก็มี เออ แล้วจะเข้ามาไมวะ?   โดย: ชีริว 14 พฤศจิกายน 2568 22:30:55 น.