: รูปรอยชีวิต 4 : : รูปรอยชีวิต 4 : 10 ชายคนหนึ่งซึ่งฉันเคยรู้จัก บัดนี้เขาเหลือขาเพียงข้างเดียว กับร่างกายผ่ายผอม ชีวิต คือ อนิจจัง ร่างกาย คือ คุกที่กักขังโรคภัยไข้เจ็บ และรอเวลาเผยตัว จนกว่าความตายจะเดินทางมาถึง ความกลัวจะเขย่าตัวเราจนถึงราก สั่นคลอนทุกความรู้สึก ให้สั่นไหวไปกับความไม่แน่นอนของชีวิต จนกว่าจะถึงวันสิ้นลม จนกว่าจะถึงวันสิ้นใจ ใครจะสลายความกลัวนี้ไปได้ ถ้าไม่ใช่ตัวเธอเอง 11 คนเห็นแก่ตัว ย่อมไม่เคยเห็นแก่ใคร ย่อมคิดเอาแต่ได้ และไม่เคยคิดเผื่อแผ่ใคร 12 จะเลือกในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ แถมยังต้องทนต่อไปอีกเพื่ออะไร ? 13 ไม่มีอะไรคงที่ ไม่มีอะไรคงทน ถึงเวลาเปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยน ถึงเวลาไปก็ต้องไป 14 ไม่มีการอำลาใดจะเจ็บปวดที่สุด เท่ากับการจากลากันทั้งที่ยังรัก     Create Date : 29 สิงหาคม 2568 12 comments Last Update : 29 สิงหาคม 2568 5:35:31 น. Counter : 251 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า ไม่ว่าเราจะเจอกับเหตุการณ์อะไร เราต้องพาตัวเองออกจากสิ่งต่างๆนั้นเองนะคะ ความเจ็บปวดที่เกิดจากการจากลาทั้งๆที่ยังรัก มันก็เป็นอะไรที่ทรมาน แต่เมื่อเราเข้าใจความเจ็บปวดก็จะจางลงและหายไปนะคะ พี่เองหลังๆมาก็ไม่ได้เข้าวัดเลยค่ะ แต่พี่ก็มีพระเป็นของตัวเองอยู่ที่บ้านนะคะ ไม่จำเป็นต้องออกไปหานอกบ้านค่ะ เวลาไปไหนพี่ก็อยากถ่ายรูปเงียบๆเหมือนกันนะคะ แต่ก็ไม่เคยได้เลยค่ะ เช้านี้พี่มาก่อนคุณหอมกรกับอาจารย์เต๊ะนะคะ   โดย: tanjira 29 สิงหาคม 2568 6:28:12 น.

สังขารที่เราเกิดมาในชีวิตนี้ ก็เป็นกรงขังใจของเราไปหนึ่งชาติคุณก๋า วันนี้อาจารย์ยังไม่มายังชงกาแฟไม่ได้ซินะ   โดย: หอมกร 29 สิงหาคม 2568 8:05:55 น.

10. ตอนเราเกิดมาทีแรก ร่ากายก้สมบูรณ์แบบ ร้อยเปอร์เซนต์นะครับ อยู่ที่เราดูแลรักษามาเรื่อยๆ ไม่ให้มันชำรุด อันไหนซ่อมได้ก็ซ่อมกันไป ของอาจารย์เต๊ะ ก็ซ่อมเปลี่ยนอะไหล่ไปหลายชิ้นแล้วละครับ 555 เช้านี้สายนาฬิกา เดินออกกำลังขาด เลยต้องเข้าไปหาสั่งใน shopee ครับ มาช้าหน่อย จำไม่ได้ว่ารุ่นไหนอีก โชคดีกล่องยังอยู่ครับ วันนี้กลับเข้าโหมด ช็อปปิ้งต่อแล้วครับ แฮร่ 555 ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากค้นหาอะไร เพราะวันก่อนค้นหาโรคเวียนหัวนิดเดียว มันพาพวกมาให้อ่านบานเลย น่ากลัวทั้งนั้นเลยครับ ป้าดดด 555   โดย: multiple 29 สิงหาคม 2568 9:15:04 น.

ผมงี้กลัวเจ็บป่วย เคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้มากเลยครับ แต่ทำประกันเผื่อไว้หมดแล้วครับ คนเห็นแก่ตัวนี่สมควรจะหลีกหนีให้ไกลเลยครับ   โดย: The Kop Civil 29 สิงหาคม 2568 11:01:44 น.

สวัสดีเจ้า พยายามปล่อยวางอย่างเดวเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 29 สิงหาคม 2568 12:37:34 น.

สวัสดีครับคุณก๋า   โดย: ปัญญา Dh 29 สิงหาคม 2568 14:34:40 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ พี่ก๋า ทางเชียงใหม่ฝนหยุดหรือยังคะ ที่บ้านหนูห่างๆแล้วค่ะ บอลคู่นิว อย่าสนุกนะคะ ลุ้นกัน ยาดมต้องเข้าอีกค่ะ น้องริโอนี่สุดจริงค่ะ นิ่งและเก่งเกินอายุ   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 29 สิงหาคม 2568 17:04:43 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า บล็อกวันนี้ เข้าบล็อกที่ 4 ของ "รูปรอยชีวิต"แล้ว ภาพ ประกอบวันนี้ ดูอึมครึมเหมาะกับข้อความที่เขียนวันนี้เลยนะ อิอิ บทที่ 10 นั้น ก็ยังคงเน้นเรื่องเรื่องของความไม่เที่ยงแท้ของ ชีวิต เมื่อวานนี้ เรายังมีขาครบสองข้าง แต่วันนี้เขาเหลือขาข้างเดียว เสียแล้วร่างกายสังขารเหมือนคุกที่กักขังโรคภัยไข้เจ็บร่วงโรยไปตาม สังขารที่ไม่คงทนของคนเรา นั่นเอง บทที่ 11 บ่งบอกถึงลักษณะของคนที่เห็นแก่ตัว เจอเมื่อไร ก็ ต้องหลีกหนีให้ไกล บทที่ 12 เป็นคำถาม ขอตอบว่า ไม่ทนทำกับสิ่งไม่ชอบ จ้ะ บทที่ 13 ก็เป็นเรื่องของอนิจจังไม่เที่ยงอีกแล้ว อิอิ บทที่ 14 เรื่องการพลัดพรากไม่ว่า เป็นการจากเป็นหรือจาก ตาย จากคนที่รัก มันก็เป็นทุกข์ทั้งสิ้น จ้ะ ทั้ง 4 เรื่อง ล้วนแต่เป็นเรื่องทุกข์ ไม่เป็นที่ปรารถนาของเรา ผู้ที่ยังอยู่ในโลกียสุข นั่นเอง เนาะ โหวดหมวด งานเขียน ฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 29 สิงหาคม 2568 17:13:47 น.

10 กายนี้ไม่ใช่ของเรา เป็นผลของวิบากกรรมเก่า ยอมรับอย่างเดียว 11 เป็นอย่างนั้น แต่เขาคงต้องแพ้ทางใครบ้างละน่ะ 12 ใครที่เลือกอย่างนั้น แสดงว่าเขาคงไม่ได้เลือกละ แต่จำใจจากเหตุใดก็ตาม 13 ไตรลักษณ์ทุกสรรพสิ่งในโลกนี้เป็นเช่นนั้น 14 จากเป็นถ้ายังรัก ก็มาพบกันใหม่ โทรศัพท์คุยเห็นหน้ากันได้แล้วค่ะ ถ้าจากตายทั้งที่ยังรัก พบได้ทุกคนต้องทำใจสถานเดียว ตอนอยู่ใช้เวลาให้คุ้มค่าค่ะ   โดย: mcayenne94 29 สิงหาคม 2568 17:55:21 น.

สวัสดีครับคุณป๊อป   โดย: กะว่าก๋า 29 สิงหาคม 2568 19:01:08 น.

เห็นภาพแมลงแล้วอยากได้กล้องที่ถ่ายมาโครดีๆ จังครับ ทั้งกล้องทั้งมือถือตอนนี้ถ่ายใกล้ไม่ได้เลย ทริปนี้มีเวลาสองวัน ผมว่าจะเน้นเที่ยวที่ๆยังไม่เคยไปเลยครับ พวกวัดหางดง วัดต้นเกว๋น วัดพระธาตุดอยคำ วัดร่ำเปิง พิพิธภัณฑ์แมลง พิพิธภัณฑ์ธนารักษ์ ฯลฯ   โดย: ชีริว 29 สิงหาคม 2568 21:18:23 น.

ขาข้างเดียวเบาหวาน? อุบัติเหตุ? นี่แหละชีวิต ชื่อมันก็บอกอยู่แล้ว "คนเห็นแก่ตัว" ไม่ชอบอะไรก็ย้ายออกมา แต่ถ้าคิดอีกมุม เราควรจะเป็นคนที่เปลี่ยนมันมั้ย อันนี้ก็น่าสนใจ เวลาเปลี่ยนหลายๆ อย่างก็เปลี่ยน ประเภทว่าพ่อแม่ไม่เห็นด้วย แต่ต้องจากอันนี้สินะครับ แต่บางคร้งก็อักอกฝ่ายเดียวก็มี   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 สิงหาคม 2568 22:52:46 น.