lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
เรื่องเล่าจากการเดินทาง
ชีวิตติดชิล 2
เรื่องเก่า เล่ามันส์
รีวิวร้อนๆ
สั้นๆ สั่น ๆ สู้ ๆ
Facebook trendy
หีบ (เก็บ) เพลง
ของเล่นเด็กผู้ชาย
คบเด็กสร้างบ้าน
ถนนสายนี้มีตะพาบ
Healing Factor
ชีวิตติดชิล
<<
มิถุนายน 2568
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
14 มิถุนายน 2568
งานดี โอฟรีตลอด
งานดี โอฟรีตลอด
สวัสดีครับ
วันที่ฝนตกไหลลงที่หน้าต่าง
จักรยาน เอ้ย! จักรวาลไปทางไหน
ป๋าดัน รันวงการ
BKK Life in 4 MMI
เปลี่ยน "ทอม" ให้เป็น "เทอ"
ผู้วิเศษใกล้ฉัน
แต่ละมื้อ แต่ละเดย์... ปวด Head กลุ้ม Heart
รักใสๆ หัวใจว้าวุ่น
วันๆ พันกว่าเรื่อง
Twinkle Twinkle Little Star
It's Tea O'clock!
อยากลาออก แต่ทำได้แค่หยอกเล่น
กว่าจะนิ่งก็ต้องกลิ้งมาก่อน
ปีใหม่ ปีมู...เอ้ย ปีงู!
เบอร์ตอง
บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต
ครูฝ่ายปกครอง
รู้จักเราในเวอร์ชั่นนิ่งๆ น่ะดีแล้ว.....
สุดไม่เคย...เลยตลอด
ชีวิตผมมันน้ำเน่า โซดากับเหล้ายังใสกว่า
เอ็มร้อย ยังน้อยไป....
สวัสดี....วันศุกร์ซักที
งานดี กิจกรรมเด่น เน้นสังสรรค์
Loss in the Night
บ้านเซเลป
วันที่ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่าง
เอ๊ะ?!
หยวกเพื่อนรัก
งานดี โอฟรีตลอด
ยังไม่หายป่วยเลยครับ
แต่ทำงานได้แล้ว.....ซึ่งจริงๆ ก็ทำงานทุกวัน 555555
ติดโควิดรึเปล่า
....
.เปล่าครับ Swab ไป 4 รอบ ก็ยังไม่ขึ้น
แต่ป่วยดุเดือดมากจริงๆ ครับ เรียกว่าจนต้องไปหาหมอ
ถ้าถามว่า แล้วผมไปติดมาจากไหน
เอาจริง ๆ ก็บอกยากครับ เพราะไปมาหลายที่ เจอคนเยอะ
แต่จริงๆ แล้วตัวต้นเรื่อง คือ........
ไนท์
.....
คือไนท์มันป่วยมาก่อน
ซึ่งมันก็ดูเป็นหวัดธรรมดา น้ำมูกไหล เจ็บคอ ทั่วไป
ผมก็อยู่กับมันรวดๆ มา 1 อาทิตย์ นั่งข้างๆ กัน กินด้วยกัน
หรือแม้แต่ขีบรถไปด้วยกันเป็นชั่วโมง ก็ไม่มีอาการอะไร
ซึ่งช่วงก่อนหน้านี้ผมทำงานหนักมาก แล้วมันน่าจะเหนื่อยสะสม
อยู่ดีๆ ผมก็เริ่มแสบๆ คอ มีน้ำมูก ทำทรงเหมือนจะไม่มีอะไรเพิ่ม
แต่อยู่มาวันนึงตื่นเช้ามาก็เจ็บคอจัดๆ เจ็บเหมือนกลืนแก้ว
ซึ่งผมก็ต้องไปทำงานทั้งแบบนั้น และนั่งประชุม พูดไปร่วม 2 ชั่วโมง
ไอ่ผมก็คิดในใจเหมือนกันว่า เจ็บคอขนาดนี้ ไข้ต้องรับประทานแน่ๆ ตกเย็นมากลับมาบ้าน 3 ทุ่ม พอ 5 ทุ่มทำท่าจะเป็นไข้
เช้ามาใช่เลยครับ ไข้ขึ้น 38 ปวดข้อ ปวดกล้ามเนื้อ ผะอืดผะอม
แต่ Swab Covid ไม่ขึ้น ไข้หวัดใหญ่ก็ไม่มีขึ้น
ขอทนขับรถจะไปทำงานไปได้ซัก 10 กว่าโล รู้สึกว่า ไม่เอาดีกว่า
เดี๋ยวไปได้กลับไม่ได้ขึ้นมาจะยุ่ง
เลยขับรถกลับมากินยานอนอยู่ที่บ้าน
ส่วนพี่เพ็ญก็ตาไว เห็นผมกลับมาพร้อมหิวน้ำหิวยาขึ้นห้องนอน
พี่เพ็ญใส่แมสวิ่งตามขึ้นมาพร้อมสอดแมสมาให้ผม 1 กล่องที่หน้าประตู
"จะทานอะไรไลน์มาบอกพี่เพ็ญนะคะ
ร้านขายยาเค้าขาย ATK แค่คนละ 2 กล่อง ไว้พี่เพ็ญไปซื้อมาให้นะคะ"
นี่แหละครับ.....ที่พึ่งยามยาก.....
ตอนนั้นยังไม่แน่ใจ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ก็ไม่กล้าบอกแฟนครับ
นอนเงียบๆ อยู่แบบนั้นจนเย็น แฟนกลับมาเจอผมนั่งใส่แมสอยู่หน้าทีวี
แฟนหยุดมองหน้า ผมก็พยักหน้ายักคิ้วให้
"เป็นไรอ่ะ...."
แฟนถามด้วยสีหน้าที่แทนทีเดียวประโยคว่า
"โควิดป่ะ"
"เราเป็นหวัด"
"เป็นไข้ เจ็บคอ ก็บอกไปสิคะ"
พี่เพ็ญเดินมาพอดี
"ไปโดนอะไรมา"
"เราว่าติดจากไนท์"
ส่วนไอ่ไนท์ก็ดูทรงเหมือนไม่ได้เป็นอะไรเยอะ
แต่มันบอกว่า มันก็ป่วยหนักอยู่
แค่มันเก็บทรง
555555
เพราะปกติมันจะไม่ค่อยบ่นเรื่องป่วย
แต่นี่ออกปากบอกว่า ช่วงนี้ป่วย หลายวันแล้วยังไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่
ส่วนผมก็อยากเก็บครับทรงน่ะ แต่เสียงแหบซะไม่ต้องเก็บชาวบ้านก็รู้ว่าป่วย
นั้นละครับ ผมก็ป่วยไป ทำงานไปทุกวัน
บางวันไม่ไหวก็หนีกลับมานอน
ทำงานไป ฝนก็ตกไป หลบได้ก็หลบ หลบไม่ได้ก็ทนๆ เอา
หวัดก็เป็น ฝนก็เปียก น้ำก็ท่วม....เอากูให้ตายกันไปเลยนะครับ!!!!
จนบางรอบไม่ไหวจะตากฝน ต้องบอกน้องว่า
"เอารถมารับพี่ทีเถอะ...."
ตอนนี้ก็ยังกินยาเต็มสูบเพื่อให้ทำงานได้ทุกวัน
บางวันระหว่างรอทำงานก็ไปเปิดรถนอน
ทีนี้หลับยาวเลยครับ 5555 น้องก็ไม่มาเรียก เพราะเข้าใจว่าป่วย
ลืมเล่าไปครับ.....
เมื่อกลางเดือนที่แล้ว ผมมีงานต้องเข้าไปในตึกตึกนึง
ซึ่งตั้งแต่เห็นชื่อตึกผมก็ว่ามันคุ้น ๆ เหมือนเห็นที่ไหนซักที่บ่อยๆ
ตอนขับรถขึ้นลานจอด ไฟหน้ามันก็สาดโดนกำแพงบ้าง
ทำให้ผมเห็นรอยซ่อมสีที่ผนังลานจอดรถเป็นทางยาว จากมุมซ้ายขึ้นไปมุมบนขวา
ก็มองแล้วรับทราบเฉยๆ ครับ ไม่ได้คิดอะไร
แต่วนรถขึ้นมาทุกชั้น ไฟรถสาดผนังทุกชั้น ก็มีรอยซ่อมแม่งทุกชั้น
ผมที่เป็นคนขับมองผ่านๆ ได้แค่หางตา แต่ไนท์ที่นั่งข้างๆ หลังๆ นี่หันจนคอเหลียว
จนขึ้นมาชั้น 5 รอยซ่อมก็ไม่มีแล้วครับ
กลายเป็นรอยราวยาวทะแยงจากมุมซ้ายไปมุมขวา
ผนังบางจุด ปูนที่ฉาบไว้ชั้นนอกหลุดหายไปทั้งแผง
ทันทีที่เห็น ไอ่ไนท์อุทาน
"Shit..."
ทันที
"พี่เห็นป่ะวะ"
มันถามผม
"เห็นตั้งแต่ชั้น 1 แล้ว...พี่ว่า ไอ่ตึกนี้น่าจะดัง"
"ใช่ป่ะ...เราว่าชื่อมันใช่"
ก็....ก็ยังไงละครับ ยังไงก็ต้องทำงาน
ไอ่ลานจอดรถนี่ยังไม่เท่าไหร่ แต่พอเดินตามเจ้าหน้าที่เข้าดูหน้างานนี่สิ.....
กูต้องเข้าไปในรูที่ร้าวแบบนี้จริงๆ หรอ!!!!!
"แม่ง....กูละใจคอไม่ดี"
ไนท์เหมือนพูดกับตัวเอง แต่มันพูดกับผมแหละ
"เค้าบอกว่า ถ้ามันจะพัง มันพังไปนานแล้ว อยู่มาถึงวันนี้ได้ก็ไม่เป็นไรแล้วละ"
ผมปลอบใจทั้งมัน ปลอบใจตั้งตัวเอง
"คิดดูดิว่าแล้วคนที่เค้าอยู่ที่นี่ละ"
ผมย้ำอีกรอบ เพื่อความสบายใจ 5555
"เห็นแล้วเวียนหัวเลยว่ะ"
ไนท์พูดด้วยหน้าตาเฉยๆ ตึงๆ เหมือนมันจะเวียนหัวจริงๆ
"Anxiety"
ผมเอาหลังมือตีแขนมันเบา ๆ แล้วจดงานต่อเหมือนคนใจเย็น
แต่การทำงานก็เรียบร้อยดีครับ
มีแค่รอบความเสียหายจากแผ่นดินไหวที่คนที่อยู่เค้าคงทำใจได้แล้ว
ถ้าไม่เห็นร่องรอยแผ่นดินไหวจากตึกที่เข้าทำงาน
คงลืมไปแล้วว่าเหตุการณ์นั้นเคยเกิด เพราะตอนนี้เหมือนจะหายกังวลไปแล้ว
แหม่...ผมก็เหมือนตกใจแค่วันนั้นวันเดียวแหละครับ
เพราะอีก 2 วันหลังแผ่นดินไหว เค้าบอกอย่าไปกาญจนบุรี
ผมก็ไป....ไม่กังวลเพราะอยู่ข้างนอก อยู่ร้านอาหาร อยู่คาเฟ่ อยู่บนถนน
ไหวก็ไหวดิ......ไม่ได้กลัว....
ด้วยพื้นฐานเป็นคนไม่ค่อยกังวล คิดน้อย มูฟออนเร็ว 55555
ช่วงนี้นอกจากยังไม่หายป่วยดีแล้ว
ผมนี่ก็ไอหนักมาก แบบที่เรียกว่ายาแก้ไอแรงๆ จากโรงบาลเอาไม่อยู่
เนื่องจากนอกจากหลอดลมจะอักเสบจัดๆ แล้ว
ยังลามไปถึงกล่องเสียง จนกล่องเสียงอังเสบ
ทำให้ตอนนี้ 17 วันผ่านไป
ผมก็จะมีน้ำมูกนิดหน่อย แต่แทบไม่มีเสียงพูด และไอจัดๆ มาก
แถมงานราษฎร์ งานหลวง เยอะมากครับ
อายุ 30 กว่าแล้วนอนเที่ยงคืน ตี 1 เช้ามาทำงานใช้แรงนี่โคตรเพลีย
อาจจะเพราะป่วยมาร่วมจะเกือบ 20 วันแล้ว
น่าจะเป็นจุดที่ร่างกายยังไม่ recover
ทั้งหมดเลยเป็นสาเหตุที่ผมไม่ได้เข้าบล๊อกเลยครับ
เพราะกลางวันทำงานหนักมาก ทุกวัน
ถ้ามีเวลา ปกติอาจจะเล่นบล๊อก แต่ตอนนี้หาที่นอนทันที
พอกลางคืน ผมนอนอย่างเดียวเลยครับ กว่าจะหลับได้
แถมเดียวก็ตื่นมาไอเป็นชั่วโมงๆ แถมเดี๋ยวๆ ก็สะดุ้งจากอาการป่วยทั้งคืน
วันนี้พอมีเวลาพิมก็พิมบล๊อกครับ
แต่ก็ไอจนเพลียละครับ
Create Date : 14 มิถุนายน 2568
1 comments
Last Update : 14 มิถุนายน 2568 23:02:09 น.
Counter : 43 Pageviews.
(โหวต blog นี้)
Share
Tweet
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า
,
คุณ**mp5**
ขอให้หายเร็วๆนะครับน้องปริ๊นซ์
หมิงกับมาดามเพิ่งหายจากโควิดครับ
ลูกนี่ชิลมาก 4 วันหายดีหมด ไม่มีอาการอะไร
ส่วนมาดามนั้นไอหนักๆมาเกือบ 2 อาทิตย์แล้วครับ
หายยากกว่าจริงๆ
ดูแล้วโควิดกลับมาระบาดแน่ๆ
แต่อาการไม่หนักเท่าหวัดใหญ่
น้องปริ๊นซ์ลองจิบมะนาว+น้ำผึ้งร้อน หรือ น้ำขิง บ่อยๆ
พอช่วยได้นะครับ
โดย:
กะว่าก๋า
15 มิถุนายน 2568 5:28:47 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [
?
]
* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer
The Kop Civil
nonnoiGiwGiw
โอน่าจอมซ่าส์
เริงฤดีนะ
สาวไกด์ใจซื่อ
กะว่าก๋า
หอมกร
เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง
สันตะวาใบข้าว
สายหมอกและก้อนเมฆ
JinnyTent
toor36
สองแผ่นดิน
ไวน์กับสายน้ำ
โน้ตตัวดำ
ชีริว
VELEZ
ทนายอ้วน
Pooh Station TH
มาช้ายังดีกว่าไม่มา
ภาวิดา คนบ้านป่า
ฟ้าใสวันใหม่
Max Bulliboo
อาจารย์สุวิมล
LittleMissLuna
lovereason
กิ่งฟ้า
tanjira
Sweet_pills
กะริโตะคุง
Webmaster - BlogGang
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
Bloggang.com
หมิงกับมาดามเพิ่งหายจากโควิดครับ
ลูกนี่ชิลมาก 4 วันหายดีหมด ไม่มีอาการอะไร
ส่วนมาดามนั้นไอหนักๆมาเกือบ 2 อาทิตย์แล้วครับ
หายยากกว่าจริงๆ
ดูแล้วโควิดกลับมาระบาดแน่ๆ
แต่อาการไม่หนักเท่าหวัดใหญ่
น้องปริ๊นซ์ลองจิบมะนาว+น้ำผึ้งร้อน หรือ น้ำขิง บ่อยๆ
พอช่วยได้นะครับ