|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 25 ..
cursor
รับรู้ มองดู ยิ้มรับ...ก็เพียงพอ
ขาประจำมาแล้ว หายไปไหนมาลูก เสียงดังจากแม่ค้า ร้องทักทาย ทันทีที่เห็นผมเดินเข้าตลาดสดหน้าหมู่บ้าน
ไปสิงคโปร์มาครับ ผมตอบพร้อมส่งยิ้มให้
วันนี้มีปลาช่อนนาเยอะแยะเลย เอาหมดเลยไหมลูก แม่ค้าถาม
ได้ครับ ผมตอบพลางหยิบกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาคลี่ดูเงิน ซึ่งมีเงินอยู่แค่ 280 บาทเท่านั้น
เอ่อ....ผมขอแค่ 2 กิโลได้ไหมครับ คือผมไม่มีตังค์ครับ ผมพูดกับแม่ค้า พลางยิ้มเขิน ๆ
ไม่เป็นไรลูก ปลาช่อนนาตัวเล็กๆ วันนี้มีเยอะมาก ป้าอยากร่วมทำบุญด้วย สงสารมัน เอาไปหมดเลยนะ เดี๋ยววันหลังค่อยเอาตังค์มาให้ก็ได้ แม่ค้ายิ้มหวานให้
ผมดีใจแล้วรีบขอบคุณ ในใจพองโตที่อย่างน้อยคนที่มีอาชีพขายปลา เพื่อให้คนนำไปเป็นอาหาร เพียงเพราะอาชีพที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ยังมีจิตใจอ่อนโยนที่จะให้ปลาที่แหวกว่ายในกะละมัง และเตรียมพร้อมรอความตายเพียงแค่การตัดสินใจของคนซื้อในไม่กี่วินาที ยังอยากจะปลดปล่อยความเป็นอิสระให้กับชีวิตเล็ก ๆ เหล่านั้น
ผมกลับเข้าบ้าน พร้อมกับปลาช่อนนาที่กำลังจะโตเต็มที่จำนวน 6 กิโลกรัม รวมแล้วก็สิบกว่าตัวได้ ทุกครั้งที่ผมไปซื้อปลาจากร้านประจำในตลาดสดหน้าหมู่บ้าน ผมจะรู้สึกว่าชีวิตนี้มีอะไรที่ดี ๆ ให้ทำอีกตั้งเยอะแยะ นอกจากการจมเจ่าอยู่กับการงานที่เคร่งเครียด หรือดึงตัวเองเข้าสู่ห้วงลึกของแผลเจ็บที่เคยเจอในอดีต อย่างเช่นวันนี้ เงิน 600 บาทที่ผมยังติดหนี้แม่ค้าไว้ ได้ปลดปล่อยและนำไปสู่การเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกกว่า 10 ชีวิต
ผมเป็นคนที่เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนสอนผมให้พบเจอกับตัวเองหลายครั้งหลายครา เมื่อเราคิดทบทวนชีวิตตั้งแต่เมื่อครั้งวัยเยาว์จนถึงวันเติบใหญ่ กรรมทั้งหลายที่เราเคยทำตั้งแต่เมื่อไม่รู้ความในตอนเด็ก หรือตอนทั้งที่รู้แต่จะทำในวัยผู้ใหญ่ ล้วนแล้วแต่จะสนองเราไม่เร็วก็ช้า
นับย้อนหลังไปในปี พ.ศ. 2550 เมื่อตอนที่ผมไม่สบายอย่างรุนแรงและต้องสูญเสียพ่อไปในปีเดียวกัน เหตุการณ์ครั้งนั้น ได้ให้บทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตคนหนึ่งคน ทั้งที่ผมยังนึกคิดว่า ทำไมความเจ็บปวดจึงสั่งสอนผมในวันที่ผมยังสนุกสนานกับชีวิต ในวัยที่เริงร่า จนวันนี้ผมกลับแปรเปลี่ยนเป็นคนอีกคน
มีหลายต่อหลายคนถามผมว่า เคยมีซักวันบ้างไหมที่โกรธ.. ผมเพียงแต่ยิ้มให้กับคำถาม เพราะคำตอบที่อยู่ในใจ คือความโกรธเมื่อพึงเกิด ก็ต้องดับไปด้วยสติ พูดง่ายๆ คือถ้าเราทำอะไรที่ผลตอบแทนออกมาในเชิงลบ ก็จะพยายามไม่ทำ เพียงแค่รู้ มองดู ยิ้มรับ...ก็เพียงพอ
มีครั้งหนึ่ง ผมได้มีโอกาสไปทานข้าวกับผู้กำกับละครท่านหนึ่งซึ่งเป็นคนที่มีฝีมือมาก ผมยอมรับว่าเป็นแฟนคลับละครแทบทุกเรื่องของพี่เขา และอยากที่จะมีโอกาสได้เล่นละครดี ๆ ซักเรื่อง ครั้งนั้นถือว่าเป็นโอกาสที่ดีที่ผมจะได้แนะนำพร้อมเสนอตัว เพื่อที่จะสนองนี้ดตัวเอง
นี่บอมเบย์ บิ๊กบราเธอร์ครับพี่ เป็นน้องผมเองครับ วันนี้ให้มาทานข้าวด้วยกัน เผื่อพี่จะเรียกน้องเขาไปเล่นละครกับพี่ก็ได้เลยนะครับ พี่ที่ผมนับถือคนหนึ่งแนะนำและเชียร์ผมให้ผู้กำกับมือทองรู้จัก
ผมยิ้มให้พร้อมแววตามีความหวัง หากแต่ไม่มีแม้สายตาของอีกฝ่ายมองผ่าน
พี่เห็นละ พี่ไม่ชอบ หน้าเหมือนคน ๆ หนึ่งที่พี่เกลียด ผู้กำกับพูดเสียงเรียบ พร้อมทานข้าวต่อ
ในขณะที่ทุกคนบนโต๊ะทานข้าวกัน เหมือนผมถูกผลักไสด้วยเพียงประโยคสั้น ๆ ทุกอย่างดูเงียบเชียบ ใบหน้าผมร้อนผ่าว ในใจอยากตะโกนร้องไห้ ให้มันสาแก่ใจ
พี่ขอโทษนะบอมเบย์ พี่เขาเป็นคนอย่างนี้แหละ แต่พี่เขาไม่มีอะไรหรอก เขาเป็นคนตรง ๆ พี่อีกคนพูดปลอบใจก่อนจะส่งผมขึ้นรถกลับบ้าน
หากแต่ผมก็ยังพยายามทำความเข้าใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งพ้นผ่าน พยายามมองด้วยความเป็นจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับเราเมื่อครู่ ...
จริงแท้ความผิดหวังจะมาสั่งสอนเราเมื่อเรามีความหวัง
จริงแท้ที่ไม่มีอะไรผิด ไม่มีอะไรถูกในโลกมนุษย์
จริงแท้ที่ทุกสิ่งอย่าง เกิดขึ้นภายในจิตใจคนจนไม่สามารถคาดเดาได้
คืนนั้นผมกลับมาพร้อมข่มใจ ให้สติกลับคืนมา ปล่อยวางสิ่งที่พบเจอ และนั่งสมาธิพร้อมแผ่เมตตาให้กับคนที่เกลียดชังเราตั้งแต่ยังไม่รู้จักเราด้วยซ้ำ
จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังแผ่เมตตาให้กับผู้กำกับที่ผมเคารพคนนี้ ....ไม่ว่าผมจะเคยทำไม่ดีกับท่านเมื่อชาติใดก็ตาม ขอให้ท่านจงอโหสิกรรมให้แก่ผมด้วยเทอญ....
คนเราสามารถที่จะเจ็บปวดกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พบเจอในแต่ละวันได้ เพียงแต่หากเราเลือกที่จะมองผ่านสิ่งเหล่านั้น ...ยึดมั่นกับสติ แน่นอนว่าจะไม่มีอะไรมาทำร้ายเราได้
ฝูงปลาที่ผมบรรจงปล่อยลงน้ำอย่างแผ่วเบา ว่ายวนเวียนอยู่ต่อหน้าร่วมนาที ผมยิ้มให้กับฝูงปลา พลางพูดกับปลาเหล่านั้นว่า... ในเมื่อพวกเธอได้ชีวิตกลับคืนไปอีกครั้ง จงทำชีวิตต่อจากนี้ให้ดี ยึดมั่นในความดี และจงเอาตัวให้รอดในสังคม .... ทุกครั้งที่ผมปล่อยปลาทำบุญ ปลาเหล่านี้จะต้องวนเวียนว่าย และโผล่หน้ามาเหมือนเขาขอบคุณที่ให้โอกาสกับเขาอีกครา
จริงแท้ที่คนเราสามารถมีความสุขได้ แม้กระทั่งการอยู่กับตัวเองเหงา ๆ อยู่กับการกระทำที่ไม่เดือดร้อนใครเพียงลำพัง และมีความสุขได้ทุกครั้งที่เราพยายามทำความดี และให้โอกาสเล็ก ๆ น้อย ๆ แก่ชีวิตอื่นในโลกใบนี้
รับรู้ มองดู ยิ้มรับ...ก็เพียงพอ บอมเบย์ 8 กรกฏาคม 2554
Create Date : 09 กรกฎาคม 2554 |
|
75 comments |
Last Update : 9 กรกฎาคม 2554 11:04:44 น. |
Counter : 18831 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nLatte 9 กรกฎาคม 2554 15:58:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: auyza 9 กรกฎาคม 2554 16:20:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 9 กรกฎาคม 2554 21:19:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 10 กรกฎาคม 2554 15:05:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 12 กรกฎาคม 2554 20:53:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 21 กรกฎาคม 2554 23:13:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 11 สิงหาคม 2554 22:00:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 12 สิงหาคม 2554 19:29:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 18 สิงหาคม 2554 22:29:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 25 สิงหาคม 2554 5:43:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 26 สิงหาคม 2554 15:54:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 3 กันยายน 2554 22:19:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 19 กันยายน 2554 8:12:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 24 กันยายน 2554 23:01:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 5 ตุลาคม 2554 21:36:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 6 พฤศจิกายน 2554 18:58:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 17 พฤศจิกายน 2554 5:47:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 19 พฤศจิกายน 2554 10:55:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 29 ธันวาคม 2554 23:52:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 23 มกราคม 2555 18:40:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 8 กุมภาพันธ์ 2555 23:17:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ^^ (เนยสีฟ้า ) 14 กุมภาพันธ์ 2555 2:04:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 14 กุมภาพันธ์ 2555 22:18:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: มัยดีนาห์ 21 กุมภาพันธ์ 2555 20:06:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 22 กุมภาพันธ์ 2555 5:43:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 21 มีนาคม 2555 22:00:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 12 เมษายน 2555 22:55:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 26 พฤษภาคม 2555 5:47:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 16 มิถุนายน 2555 20:47:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 27 มิถุนายน 2555 10:58:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 1 กรกฎาคม 2555 11:25:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nok IP: 27.55.2.128 27 กรกฎาคม 2555 5:14:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nok IP: 27.55.11.104 27 กรกฎาคม 2555 20:31:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 4 สิงหาคม 2555 7:51:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 24 สิงหาคม 2555 18:46:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 29 พฤศจิกายน 2555 8:45:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: konseo 7 ธันวาคม 2555 15:33:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 25 ธันวาคม 2555 8:57:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 18 พฤษภาคม 2556 11:01:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 13 กรกฎาคม 2556 21:26:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 8 ตุลาคม 2556 22:59:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 25 ธันวาคม 2556 23:58:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 2 มกราคม 2557 22:58:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 30 มกราคม 2557 20:42:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 29 ธันวาคม 2557 14:26:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 ธันวาคม 2557 7:58:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 30 ธันวาคม 2557 22:45:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 14 กุมภาพันธ์ 2558 21:35:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: Fzero IP: 110.168.231.161 4 เมษายน 2558 0:50:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 31 กรกฎาคม 2558 22:11:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 1 มกราคม 2559 9:37:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 6 ธันวาคม 2559 17:55:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mariomab IP: 190.2.133.230 14 มิถุนายน 2564 10:43:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: BennieRar IP: 190.2.130.167 13 พฤศจิกายน 2564 5:02:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: Louisunalo IP: 89.38.97.125 11 ธันวาคม 2564 22:23:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: DJCharlesSyday IP: 92.119.179.84 8 กุมภาพันธ์ 2565 17:48:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: Richardsaisa IP: 213.159.38.90 15 พฤษภาคม 2565 13:51:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: MatthewhulsE IP: 45.132.194.17 2 ธันวาคม 2566 5:22:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกของป๋า ให้ข้อคิดและมุมมองที่ดี
ขอให้ป๋าและพี่ๆน้องๆมีความสุขกับชีวิตค่ะ
รักนะคะ ^^