Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
18 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 9 ..






cursor

บันทึกนี้ เป็นแค่เพียงกล่องความทรงจำขนาดเล็กของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์

ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยรู้จัก แต่หลายคนอาจจะไม่เคยสัมผัสชีวิตและความรู้สึกของคนๆนี้

ทุกเรื่องราวที่ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรนั้น

กลั่นออกมาจากความรู้สึกและเป็นสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตจริง

ช่วงชีวิตหนึ่งของคนนั้นสุดแสนจะสั้น แต่มีหลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา

เพียงเวลาหนึ่งวันอาจจะเจอกับเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง จนไม่อาจบันทึกได้ด้วยสมอง

การเขียนไดอารี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี

หากวันใดย้อนกลับมาอ่าน คุณอาจจะมีรอยยิ้ม

หรืออาจมีน้ำตาเพื่อรำลึกถึงรอยอดีตเหล่านั้นก็เป็นได้





ตอนที่ 9 บันทึกเมื่อ 12 ธันวาคม 2550


"การพักผ่อนหย่อนใจจะเริ่มขึ้นตั้งแต่วินาทีนี้"

ฉันเพียรบอกตัวเอง...และบอกซ้ำๆว่าต่อจากนี้จะไม่นำความทุกข์มาแบกไว้

จนใจต้องเจ็บและแบกรับสิ่งโสโครกในความคิด

ฉันจะนำมันทิ้งถังขยะและจะไม่ชายตาดูความรู้สึกที่หนักหน่วงนั้นอีกต่อไป



การผ่อนคลายของฉันเริ่มต้นขึ้น ฉัน พี่สาวและเพื่อนอีก 2 คน

ขับรถไปพัทยาตอนค่ำของวันที่ 11 ธันวาคม 2550

โชคดีที่แต่ละคนในรถวันนี้ ต่างคนต่างก็อารมณ์ดี

พร้อมจะร่วมกันปลดปล่อยความทุกข์และอ้าแขนรับกับความสุขตั้งแต่เริ่มเดินทาง

พวกเราเปิดเพลงฮิปฮอปพร้อมโยกตัวไปตลอดทาง

เจออะไรข้างทางก็ต่างทำให้เป็นเรื่องสนุกสนานเสมอ

เสียงหัวเราะของทุกๆคน กลบความเศร้าหมองของฉันไปอย่างหมดสิ้น

ไม่มีเวลาที่จะคิดถึงสิ่งที่มืดมนในวันที่ผ่าน

มีเพียงสมองที่โลดแล่นไปกับความสุขสันต์

และจัดโปรแกรมการเที่ยวทันทีที่เราถึงที่พัก


แต่กว่าเราจะถึงโรงแรม ก็ปาเข้าไป 2 ทุ่ม

ต่างคนต่างเหนื่อยอ่อนจากการนั่งรถ แม้จะใช้เวลาระยะสั้น

แต่นี่คือข้อเสียของการขับรถเที่ยวเอง

พวกเราจึงแยกย้ายกันพักผ่อนครึ่งชั่วโมง

จากนั้นก็นัดเจอกันบริเวณลอบบี้ของโรงแรม ฉันหิวจนตาฝ้าฟาง

เห็นอะไรก็อยากกระโดดเข้าไปกิน

นานมากแล้วที่ความรู้สึกใคร่หิวนั้นหายไป

แต่วันนี้ฉันจะกินให้เต็มอิ่ม

เตรียมพร้อมรับมือกับการเที่ยวราตรีในเมืองแห่งความเบิกบาน


เราทั้ง 4 คนตกลงกินข้าวเย็นที่ร้านอาหารทะเลใกล้ที่พัก

ฉันกินอย่างไม่ลืมหูลืมตา

จริงที่ว่าถ้าจิตใจของคนเราเปิดรับความสุข ร่างกายก็ย่อมสุขไปด้วย

อาหารทะเลถูกลำเลียงมาวางที่โต๊ะ พร้อมไวน์แดงที่ฉันเคยโปรดปราน

พวกเราคุยกันเสียงเบาแต่ทว่าเสียงหัวเราะแต่ละครั้ง

เหมือนจะดังกังวานในใจฉันไม่รู้ลืม







หลังจากที่พวกเราอิ่มเอมกับอาหารทะเลริมฝั่งทะเลเรียบร้อย

ก็ตกลงกันไปเล่น pool ที่ร้านแห่งหนึ่งในย่าน walking street

ฉันเล่นไม่เก่งนัก พี่สาวฉันต่างหากที่เอาชนะแทบทุกเกม

พวกเราเล่นกันอย่างสนุกสนาน

พนักงานถามฉันว่าอยากดูดชิชาไหม ฉันมองหน้าอย่างงงงัน อะไรคือชิชา ..

ชิชาก็คือสมุนไพรอาหรับที่นำมาหั่นแล้วเอาใส่ปล้องเพื่อดูด

เหมือนกับเราดูดกัญชาอะไรประมาณนั้น แต่เขาบอกว่าไม่ผิดกฏหมาย

ฉันตกลงใจลองดูด เพียงครั้งก็ทำให้ฉันสำลักควัน

ฉันจึงหันมาเล่นกับพี่สาวต่อ คงจะดีกว่าดูดชิชา..


กว่าพวกเราจะเล่นเสร็จก็กินเวลาไป 5 ทุ่ม พวกเราจึงวิ่งเข้าผับตรงข้ามอย่างคึกคะนอง

เพื่อนๆ สั่งคอกเทลกินกันอย่างสนุกสนาน

ฉันต้องห้ามใจเพราะสุขภาพยังไม่ดีพอ

ผับนี้จะเปิดเพลงฮิปฮอปตลอดทั้งคืน

พวกเราเต้นอย่างไม่สนใจคนรอบข้าง ต่างก็งัดท่าเด็ด ตลกโปกฮามาอวดกัน

ใช่สินะ ...ค่ำคืนนี้ฉันไม่ควบคุมตัวเองเลยสักนิด

เพียงแต่มองคนแต่ละคนที่เต้นกันอย่างสนุกสนาน

เสียงตะโกนป่าวร้องเพื่อความสะใจ เหมือนเหล่าผีห่าซาตานที่ต่างขอส่วนบุญ

แล้วตะโกนโหวกเหวก ต่างคนต่างแย่งกันคลุกโคลนเน่า

ให้แปดเปื้อนตนเองมากที่สุด นี่คือความสุขที่ฉันใฝ่หาจริงหรือ ...







เราเปลี่ยนร้านประมาณ 3-4 ร้าน พวกเราสนุกจนลืมดูเวลา

พี่สาวฉันดูท่าจะไม่ไหว เพราะเตอกิล่า คอกเทลรสจัดจ้านที่สั่งมาอย่างต่อเนื่อง

ฉันชวนทุกคนกลับห้องพักที่อยู่ไม่ไกลจากที่เที่ยวนัก

พี่สาวฉันอ้วกตลอดทาง เพื่อนๆหัวเราะชอบใจ


เมื่อฉันส่งทุกคนเข้าห้องพักเรียบร้อย

ฉันจึงเดินไปชายหาดคนเดียว กะว่าจะชื่นชมกับบรรยากาศใกล้รุ่งให้อิ่มใจ

แต่ทันทีที่ก้าวลงไปชายหาด กลับมีเสียงทักทายจากหญิงไทย

นี่เขาไม่นอนกันเลยเหรอ ....

ฉันสะดุดตากับหญิงคนหนึ่ง อายุเธอราว 30 กว่า ผมยาวประไหล่ สีดำขลับ

หากใบหน้านั้น แม้จะผ่านการแต่งหน้าอย่างเข้ม

แต่ฉันก็แอบเห็นความหม่นหมองบนเรือนหน้าเธอ ไม่รู้เพราะอะไร...


ฉันไม่รอช้าที่จะทักทาย เธอบอกราคาค่าตัว หากฉันต้องการจะนอนด้วยในคืนนั้น

ฉันยิ้มและยื่นเงินซึ่งดูน้อยนิดให้เธอ

แล้วเปิดฉากคุยกันที่ริมหาดอย่างถูกคอ

เธอเป็นคนอิสานเหมือนฉัน มาขายตัวที่พัทยาร่วมปีที่ 5 เพื่อส่งเงินกลับบ้าน

ทั้งที่ในใจอยากหยุดอาชีพนี้ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น

เพราะการศึกษาที่แสนต่ำต้อย เพราะครอบครัวที่ยากจน

ฉันสะดุดกับคำพูดหนึ่งของเธอ


"ทุกครั้งที่หนูมีอะไรกับลูกค้า หนูจะหันหน้าไปทางภาคอิสาน

เพื่ออดทนให้ความสกปรกมันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

และแม่จะได้รู้ว่าหนูทำเพื่อครอบครัว"

นี่คือคำพูดจากเธอจริงหรือ

ฉันหวนคิดในใจ มันช่างบังเอิญกับหนังสือที่ฉันเคยอ่านจนน่าขนลุก

นี่คือความคิดของผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำเพื่อครอบครัว

ความยากจนมีทุกหย่อมหญ้าในโลกจริง ๆ







เราคุยกันซักพักก่อนที่จะแยกไปนอน นี่มันละครหรือชีวิตจริงกันแน่ที่ฉันสัมผัสในคืนนี้

ฉันเดินกลับโรงแรมอย่างครุ่นคิด

และฉันสัญญาว่าค่ำคืนนี้ฉันจะนอนหันหน้าไปทิศทางเดียวกับเธอในยามที่เธอเจ็บปวด

เพื่อไว้อาลัยให้กับความทุกข์ของหญิงที่กตัญญูคนนั้น

ขอให้เธอจงโชคดี คงมีซักวันที่ฟ้าจะอวยชัยให้คนอย่างเธอ.....


ตอนเช้าของอีกวัน ก่อนพวกเราทั้ง 4 คนจะกลับ

พวกเราแวะเล่นเพนท์บอลกัน โดยแบ่งกันเป็น 2 ทีม

มีปืนปลอมพร้อมกระสุนสี พวกเรายิงกันอย่างเมามัน

ฉันไม่ได้คิดถึงหญิงสาวที่คุยกันในคืนก่อน

หรือไม่ใช่ตัวฉัน ไม่ใช่คนสนิทชิดใกล้ จึงไม่สนใจใยดีว่าเธอจะเป็นอย่างไร

เพียงแต่สนุกไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้นเอง



จริงที่ความทุกข์มีอยู่ทุกที่

ฉันจึงไม่คิดจะเอามาใส่ใจอีก

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของฉันหรือใครก็ตาม

เพียงแต่จะมอง เพียงแต่จะรู้สึก

ฉันกำลังพยายามทำอย่างนั้น

และมันจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ....

เดี๋ยวมันก็จะดีเอง...


Create Date : 18 ธันวาคม 2550
Last Update : 18 ธันวาคม 2550 7:27:25 น. 42 comments
Counter : 799 Pageviews.

 
สวัสดียามเช้าครับคุณหยุ่ยยุ้ย
ผมกล้าเอาหัวเป็นประกันว่า
คุณหยุ่ยยุ้ยจะต้อง

กร๊ากกกกก


อีกหลายครั้งแน่นอนครับ 55555




โดย: น้องชายเบยองจุน (กะว่าก๋า ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:7:54:59 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหยุ่ยยุ้ย

อ่านไปกินขนมไป...จบพร้อมกันพอดี

ว่าแล้วก็มองหาทิศว่าวันนี้ระหว่างทำงานจะหันหน้าไปทางไหนดี....บ้านเฮาอยู่ทางไหน งงๆ


โดย: D*U*A*N (thisisduan ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:8:06:18 น.  

 


โดย: ตาอ้วนชวนคุย วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:8:07:22 น.  

 


เคยดูทีวีรายการนึง
พูดถึง "ความสุข"
ในตอนที่เรามีความทุกข์
เค๊าบอกว่า อย่าพยามไปย้ำคิดย้ำทำ
อย่าไปตอกย้ำ .. แล้วมันก็จะผ่านไป

ยิ่งไปคิด เราก็ยิ่งจะหมกมุ่น สีหน้าจะบ่งชัด
ความคิดถูกครอบงำไปทางนั้น ..ด้านลบ..

ในทางกลับกัน
ถ้าเราทำตัวสบายๆ
ปล่อยใจไปกับเรื่องดีดี ซึมซับรับมันมาทุกเม็ด
เก็บความรุ้สึกในวันที่สบายใจ ดีใจ สดชื่น หัวเราะท้องคัดท้องแข็ง
หยอดใส่กระปุกเก็บเอาไว้ในความทรงจำเยอะๆ
แคะมันออกมาทีละนิด
ลิ้มรสชาติหน่อยๆ บ่อยๆ
มันจะช่วยฟื้นฟู บรรเทาอาการเศร้าหม่นหมองนั้นได้


ลองดูนะคะ
ตอนนี้ก็พยามอยู่เหมือนกัน


โดย: ดาวทะเล วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:9:50:46 น.  

 
แวะมาหวัดดีค้าบบ...

คุณหยุ่ยยุ้ยมีแปลนเที่ยวไหนปีใหม่คะ? .. ตอนนี้ไปไหน เจอใครเค้าก็ถามเรื่องเที่ยวปีใหม่ทั้งนั้น .. ที่บ้านจะขับรถขึ้นเหนือน่ะค่ะ ..


โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:9:57:20 น.  

 
ต้องเจอแน่ๆครับคุณหยุ่ยยุ้ย
เพียงแต่ถ้างานยุ่งอย่างผมวันนี้
ก้จะหาเจอมันยากหน่อยครับ อิอิอิ



โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:10:00:22 น.  

 
สวัสดีครับพี่....



บางครั้งชีวิตก็เหมือนละคร...
แต่มันเป็นละครที่ไม่มีตอนจบ...


โดย: big-lor วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:11:59:33 น.  

 

ความทุกข์ ความเศร้า
ไร้ตัวตน
ไร้รูปร่าง
แต่เวลาแบกรับไว้ในความรู้สึกมากเข้า
กลับรู้สึกหนักอึ้ง
จนแทบจะทำอะไรไม่ได้...

...............

คิดถึงยุ้ยนะ

ยิ้ม ยิ้ม กับชีวิตนะจ้ะ


โดย: pataramin วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:14:34 น.  

 
สวัสดียามเที่ยงค่า ทานข้าวรึยังคะ
มีความสุขมาก ๆ นะ


โดย: บัวริมบึง วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:22:31 น.  

 
ถ้าจะสนุก ก็ปล่อยใจให้เต็มที่ไปเถอะป๋า

เราไม่ได้สนุกทุกวัน
อย่าหาอะไรมาใส่หัว...
ลืมโรคร้ายของสังคมสักวัน
แล้วใส่ความมันกับชีวิตบ้างนะ


โดย: พี่อิงค์ IP: 58.136.52.87 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:12:25:45 น.  

 
บันทึกนี้ เป็นแค่เพียง "กล่องความทรงจำขนาดเล็ก" ของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์

อ่านแล้วขอแนะนำให้บอมเบย์ไปเพิ่มเมมอีกซัก 1 G. คริๆ


โดย: ลุงแมว IP: 203.113.0.199 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:16:10:44 น.  

 
ยังไม่มีคอมใช้ซักทีเลยยุ้ยเอ๊ยยยย..

เฮ้อ...


โดย: pataramin วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:19:33:59 น.  

 
แวะมาทักทายตอนหัวค่ำจ้า คุณหยุ่ยยุ้ย สบายดีนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ



โดย: payun-sai วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:20:01:06 น.  

 
วันหยุดยาว มีโปรแกรมไปเที่ยวไหนกันเปล่า
ทั้งยุ้ยและป๋านั่นแหละ

ตามมาอ่านอยู่นะ คิดถึงอยู่จ้ะ สบายดีนะ


โดย: อ้อย IP: 124.121.23.40 วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:20:03:07 น.  

 
เท่าที่ลุงเคนสังเกตเห็นมา บางคนรับทราบปัญหาของตนและคนรอบข้างอยู่มากมาย ไม่รู้เขาฝึกจิตอย่างไรจึงไม่ทุกข์ตามหลากปัญหานั้นๆที่รับรู้มา และเขากลับมีเมตตา ชี้แนะ ชี้นำช่วยแก้ไขให้คนมีปัญหาได้ด้วยอีกต่างหาก

บางคนฟังแค่เขาเล่ามาเพียงเรื่องเดียว เก็บเอาไปคิดหนักหน่วง จนอาจเป็นไปได้ว่า ขบคิดวกวนมากกว่าเจ้าของปัญหาซะอีกแนะ

ความสุขไม่ได้อยู่บนโต๊ะเมรัย ไม่ได้อยู่บนหาดทรายสวยสงบ ไม่ได้อยู่ในสวนดอกไม้หลากสี พระท่านรับทราบปัญหามากมายจากคุณโยมทั้งหลาย ท่านยังผ่องใสได้เลยครับ

อิอิ ไปๆมาๆลุงก็ชวนคุยจนเข้าหาธรรมมะซะงั้น ทั้งๆที่ลุงเองก็ไม่เห็นว่าตัวเองได้เข้าใกล้ธรรมมะสักเท่าไหร่เลย แต่...เพียงแต่อยากจะถามว่า บางครั้งบางอย่างเราคงต้องปล่อยวางหรือเปล่าครับ...


โดย: เขาพนม วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:20:41:44 น.  

 
ส่วนใหญ่ก็เป็นหม่าม้าผมล่ะครับ
ทั้งจับแต่งตัว ทั้งถ่ายรูปให้
มีรูปนู๊ดด้วยนะครับ
แต่ผมก็ไม่อาจฝ่าด่านความอายของตัวเอง
เพื่อนำรูปนี้มาลงได้ 55555


เน้นฮากันไปครับ
ไม่เน้นโป๊ อิอิอิ




โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:20:48:41 น.  

 
แวะมาทักทายยุ้ย
มาอ่านกาลเวลาที่ผ่านเข้ามาในความคิดคำนึงของป๋า
ความทุกข์มีอยู่ทุกที่ทุกทาง
ความทุกข์น้อยที่เราเรียกว่าสุข ก็มีอยู่ทุกที่เช่นกัน
เราจะเลือกอย่างไหน...

แวะไปบ้านปางหวัน บ้านลุงแมวมา
ปล่อยลุงแมวให้แกตายใจก่อน...เดี๋ยวเอาคืน


โดย: ชิงดวง วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:21:43:17 น.  

 

ขอให้เที่ยวอย่างมีความสุขนะคะ ทั้งคุณป๋าและคุณยุ้ย ดีใจที่เห็นคนเขียนเขียนแบบมีความสุขค่ะ


โดย: แซนด์ซี วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:22:12:36 น.  

 

จ๊ะเอ๋
พี่หนี่ฯ ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้นะคะ
พร้อมด้วยคะแนนโหวดให้พี่หนี่ฯคะ
ฝันดีนะคะ .......... จุ๊บ จุ๊บ




โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:22:22:30 น.  

 
ตามมาอ่านครับ วันนี้เพิ่งเจอเพื่อน เขาบอกว่าเป็นคนอินเดีย มาจากเดลี ผมก็คุยกับเขา บอกว่าน่าไปเที่ยวอินเดียมาก ส่วนเขาบอกว่าเคยมาเที่ยว กทม และภูเก็ตแล้ว น่าไปนะครับอินเดีย ประเทศเก่าแก่นะครับ


โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:23:43:39 น.  

 
หวัดดีครับคุณหยุ่ยยุ้ย

เอามาคั่นบรรยากาศของเนื้อหาหนักๆบ้างครับ
เดือนนี้เขียนเรื่องธรรมะเยอะไปหน่อย อิอิอิ



โดย: กำนันก๋า ท่าสองยาง (กะว่าก๋า ) วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:8:00:02 น.  

 
^
^

ต๊องไปแล้วอ้าย


โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:8:13:57 น.  

 
หวัดดีค่ะ คุณหยุ่ยย้ย เปิดมาทีแรกนึกว่าบล็อกคุณบอมเบย์ซะอีก

ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ


โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:8:18:06 น.  

 
ว่างปุ๊บ มาส่งความคิดถึงให้ยุ้ยปั้บเลย อิอิ


โดย: pataramin วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:11:52:17 น.  

 
พระท่านว่าไว้ว่า
ถ้าถือแล้วมันหนัก ก็ให้วางซะ
จะได้ไม่ทุกข์ ไม่เศร้า ไม่เหนื่อย ไม่ห่วง
กำลังพยายามทำให้ได้คะ

แวะมาทักทายเหมือนเดิม


โดย: taley sea far วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:13:08:38 น.  

 
แวะมาทักทายคะ
ชวนไปดูแอนิเมชั่นตอนใหม่นะคะ

มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: weraj วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:13:14:18 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายครับพี่....
วันนี้ลองใช้ภาพพื้นหลังที่พี่ให้มาแล้วครับ...
สวยดี...แต่ตัวหนังสือมองไม่เห็น...




โดย: big-lor วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:13:58:56 น.  

 
มาอ่านต่อค่ะ
บันทึกตอนนี้ค่อนข้างยาวนะคะ แต่ก็มีหลายมุมมอง
ที่น่าสนใจและน่าคิดมาก


......................
มีความสุขในวันทำงานกลางสัปดาห์ค่ะ


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:15:15:10 น.  

 
อิจฉาคนได้เที่ยวจังเลยคะ

เกี่ยวเกี่ยวเรื่องราวเขียนได้บรรยากาศดีจัง


โดย: เนเวอร์แลนด์ (เนเวอร์แลนด์ ) วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:16:42:03 น.  

 
หืมมมมม ขอถอนหายใจยาวๆค่ะ
เชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปค่ะ
สงสารผู้หญิงคนนั้นจังเลยนะคะ
ไม่รู้ว่าเรื่องที่เค้าเล่าจะจริงไหม แต่มันก็สะเทือนใจเลยหล่ะ
แต่ไม่ว่าจะยังไงปล่อยวางได้คงดีที่สุดค่ะ
สู้ๆนะคะ


โดย: cool mint วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:22:03:41 น.  

 




สวัสดีตอนใกล้ค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


มิตรภาพระหว่างใจ
มอบให้ระหว่างเรา
เก็บไว้เวลาเหงา
เราจะได้คิดถึง ห่วงใยกัน



** ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **



ขอให้เที่ยวให้สนุกนะจ้า


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:0:43:14 น.  

 
หวัดดีจ้ายุ้ย
ขอบคุณยุ้ยมากค่ะไปดูแลบ้านให้พี่อย่างดีเลย
ไปมาหลายจังหวัด นั่งรถจนเบื่อ กลับมาเหนื่อยๆ พอเข้าบ้านก็หายเหนื่อยเลยล่ะยุ้ย
วันนี้จะไปเยี่ยมครบทุกบ้านหรือเปล่ายังไม่รู้เลย
เอาของกินมาฝากด้วย

Photobucket


คิดถึงนะจ๊ะ


โดย: เนระพูสี วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:6:32:53 น.  

 
ไม่ค่อยได้เข้ามา
วันนี้ตามอ่านหมดแล้วนะคะ

เก็บกล่องความทรงจำเอาไว้
เปิดดูยามคิดถึงค่ะ


โดย: คนเลวที่แสนดี วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:8:59:33 น.  

 
ช่างสังเกตุแท้ๆคุณพี่....
ไอ้คุณน้องก็ไม่ทันดูว่ามีบาทาของคุณน้องติดมาด้วย....


โดย: big-lor วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:12:05:36 น.  

 
หาเวลาเข้าเน็ตได้น้อยๆนะ คิวยาว คงต้องหลังๆนี้ไปอีกวันสองวันถึงจะกลับมาจัดการเด็ก(ตัวแสบๆทั้งหลายได้ ) สามัคคีกันจิ๊ง ยิ่งกว่าซีเกมส์


โดย: ลุงแมว วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:14:09:34 น.  

 



เอาข้าวผัดมาฝาก ไม่ได้เข้าครัวมาหลายวันแล้ว วันนี้เลยขอสักหน่อย อิอิ


โดย: ยอพระกลิ่น วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:15:10:59 น.  

 
งานยุ่งมากจนไม่มีเวลาแวะมาทักทาย
คุณหยุ่ยยุ้ยเลยครับ

ตกลงเป็นแมลงวัน งู หรือชายตาบอดครับ อิอิอิ



โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:17:52:38 น.  

 
ชายใจบอด
เห็นท่าจะไม่ไหวนะครับ อิอิอิ

ขอบคุณแทนน้องทั้งสองคนด้วยนะครับ
เจ้าตัวมาอ่านคงยิ้มแก้มตุ่ยทั้งคู่เลยครับ



โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:19:02:55 น.  

 
นั่นซีคุณยุ้ย...ท่าทางลุงแมวจะใจน้อยง่าย..อิอิ
เห็นเดินสายวางกับระเบิดฝากเอาไว้ทั่ว

บางทีก็....>>ฝากไว้ก่อนโอฬาร<<
ไม่เคยรู้จักกะคุณโอฬารซะด้วย เลยไม่รู้ว่าจะไปเอาไอ้ที่ลุงแมวฝากไว้ได้ไง

กะว่าปีนี้จะเลิกถล่มลุงแมวแล้วละ(นี่ถ้าไม่รักก็จะไม่ยุ่งกะแกหร้อก...)
ปีหน้าค่อยว่ากันใหม่ ตอนนี้ทนุถนอมไว้ก่อน


โดย: ชิงดวง วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:20:07:35 น.  

 
ถ้าคุณหยุ่ยยุ้ยจะหาเพื่อนดีๆเราก็ไม่เสนอตัวค่ะ

แต่ถ้ารับแบบจริตเสียเพลียอารมณ์ ตอนนี้ขอบอกว่าเป็นเกือบทุกวัน...

เสนอตัวเป็นเพื่อนไว้เลยละกันนะ


โดย: D*U*A*N (thisisduan ) วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:22:14:39 น.  

 
อ่านไปด้วย งง ไปด้วย ก้อไม่ได้อ่านมาแต่ตอนแรกนี่หว่า


โดย: ตุ๊กตาซัง วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:6:36:26 น.  

 



ฉันกินอย่างไม่ลืมหูลืมตา







โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:18:47:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หยุ่ยยุ้ย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้ชายธรรมดาคนนี้ เป็นแรงบันดาลใจ
อยากให้ทำแต่ความดีและเรียนรู้ที่จะให้อภัยผู้อื่น ผู้ชายคนนี้เป็นคนดี

Color Codes ป้ามด
น้องเพนกี้
น้อง DoryKong 1
น้อง DoryKong 2
น้อง DoryKong 3
X
X
X
X
Friends' blogs
[Add หยุ่ยยุ้ย's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.