Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
บอมเบย์ ... วันวารของเขากับบิ๊กบราเธอร์ไทยแลนด์
บอมเบย์ ... ทำอะไร ที่ไหน กับใคร เมื่อไหร่ อย่างไร
บอมเบย์ ... ระบายเป็นกลอนเปล่า
บอมเบย์ ... บันทึกชีวิตของเขา
บอมเบย์ ... บันไดฝัน
จดยิกๆชีวิตเรียบๆของยุ้ย
เพลงที่ชอบกับภาพที่ประทับใจ
สารพันเรื่องราวที่อ่านเจอแล้วชอบ
มิตรภาพจาก Tag
เรื่อยๆเปื่อยๆเปะๆปะๆ
กล้องกับดอกไม้
เมืองไทยน่าเที่ยว
พฤศจิกายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
24 พฤศจิกายน 2550
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 2 ..
All Blogs
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 25 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 24 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 23 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 22 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 21 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 20 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 19 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 18 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 17 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 16 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 15 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 14 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 13 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 12 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 11 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 10 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 9 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 8 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 7 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 6 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 5 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 4 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 3 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 2 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 1 ..
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 2 ..
บันทึกนี้ เป็นแค่เพียงกล่องความทรงจำขนาดเล็กของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์
ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยรู้จัก แต่หลายคนอาจจะไม่เคยสัมผัสชีวิตและความรู้สึกของคนๆนี้
ทุกเรื่องราวที่ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรนั้น
กลั่นออกมาจากความรู้สึกและเป็นสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตจริง
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนนั้นสุดแสนจะสั้น แต่มีหลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา
เพียงเวลาหนึ่งวันอาจจะเจอกับเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง จนไม่อาจบันทึกได้ด้วยสมอง
การเขียนไดอารี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี
หากวันใดย้อนกลับมาอ่าน คุณอาจจะมีรอยยิ้ม
หรืออาจมีน้ำตาเพื่อรำลึกถึงรอยอดีตเหล่านั้นก็เป็นได้
ตอนที่ 2 วันที่บันทึก 11 พฤศจิกายน 2550
และแล้วความหวังใหม่ก็ถูกจุดประกายขึ้น
เมื่อเราได้คุยกับคุณหมอที่กรุงเทพในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
ว่ายังมีวิธีการรักษาที่มากมายเพื่อที่จะต้านเชื้อมะเร็งร้าย เช่นการให้รังสี การทำคีโม
แม้กระทั่งการเปลี่ยนตับซึ่งอาจเสียค่าใช้จ่ายถึง 2 ล้านบาท
เพื่อพ่อ พวกเรายอมทำทุกวิถีทาง
ครอบครัวฉันไม่ใช่ครอบครัวที่ร่ำรวย เพียงแต่เรามีพี่น้องมาก
พอที่จะช่วยเหลือและเฉลี่ยในเรื่องค่ารักษาพยาบาลของพ่อ อย่างไม่มีใครปริปากบ่น
พวกเราได้ย้ายพ่อเข้ารักษาที่กรุงเทพด้วยความหวังว่าทุกอย่างจะดี
ซึ่งก่อนที่พ่อจะเข้ากรุงเทพ ท่านได้เดินให้อาหารไก่ทุกตัวที่ท่านรัก
เพราะพ่อนั้นชอบเลี้ยงไก่ชนมาก
ท่านสามารถเดินเหินได้อย่างสบายและทานข้าวกับลูกหลานได้ปกติ
เพียงแต่อาจไม่กระฉับกระเฉงเหมือนคนทั่วไปเท่านั้น
วันที่ 2 ของการรักษาที่กรุงเทพ
คุณหมอได้ให้การรักษาพ่อด้วยการให้รังสีและฉีดยาผ่านขาหนีบและแทงไปที่ตับเพื่อให้ตัวยาเข้าไป
จากนั้นก็ตัดชิ้นเนื้อบางส่วนที่ตับออกมาเพื่อทำการวิจัย
หลังการรักษา คุณหมอห้ามพ่อขยับเป็นเวลา 8 ชั่วโมง
ซึ่งพ่อบอกว่ามันเป็นเวลาที่ทรมานที่สุด
ขณะที่พ่ออดทนกับความเจ็บปวดทรมานของร่างกาย
อาการของฉันก็ยังไม่ทุเลา คงยังมีการรักษาอย่างต่อเนื่อง
จนในบางคราน้ำตาของความอ่อนแอได้ไหลพราก
แต่ฉันไม่มีทางเลือก ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะท้อแท้แม้เพียงเสี้ยวนาที
เพราะทุกครั้งที่โชคชะตาตบหน้าฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฉันจะเกิดอาการด้านชาต่อสิ่งเหล่านั้นและความเข้มแข็งก็เข้ามาแทนที่ในทันใด
แต่คำว่าโชคดี ไม่เคยเข้าข้างคนอย่างฉัน
อาการของพ่อทรุดลงทันทีที่ได้รับการรักษา
จากที่เคยเดิน กิน พูดคุยได้ บัดนี้ทุกอย่างกลับตรงกันข้าม
เวลาของพ่อได้ตัดให้สั้นลงเหลือเพียง 30 วัน
พวกเราทุกคนพาพ่อมาเพื่อหวังจะให้พ่อหาย
แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นลูกทุกคนที่กระชากพ่อเข้ามาเพื่อตัดทอนวันเวลาที่เหลือให้สั้นลงอย่างใจหาย
พวกเราได้ร่วมมือกันสังหารร่างกายท่านอย่างไม่ใยดี
เพราะลูกเองหรือที่พาพ่อมารับความเจ็บปวดทรมานในครั้งครานี้
พ ว ก เ ร า ทำ ร้ า ย พ่ อ....
เมื่ออาการของพ่อไม่มีทางดีขึ้น เราจึงพาท่านกลับบ้านที่อุบล
เวลาได้เดินทางไปเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็วแต่เชื่องช้าในความหมองหม่นของทุกคน
อาการของพ่อทรุดลงเรื่อย ๆ ไม่สามารถทานอาหาร หรือทำกิจธุระส่วนตัวได้
เวลาที่พ่อถ่ายอุจจาระ พวกเราจะต้องพยุงท่านให้นั่งที่เก้าอี้สำหรับคนป่วย
และจะต้องช่วยท่านทุกอย่าง โดยเราอาศัยศึกษาจากนางพยาบาลเมื่อครั้งที่อยู่กรุงเทพ
ฉันรู้สึกดีใจที่พี่น้องทุกคนไม่มีใครรังเกียจที่จะทำให้พ่อ
แต่ทุกคนกลับเต็มใจและพยายามเป็นอย่างดี
การเข้าออกระหว่างโรงพยาบาลดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติสำหรับครอบครัวเรา
เมื่อพ่ออาการไม่ดีก็ต้องนอนพักที่โรงพยาบาล อาการทรงตัวก็กลับบ้านดังเดิม
แต่โรคร้ายได้ฮึกเหิม มันเพิ่มความแข็งแกร่ง
เหมือนมีพละกำลังมหาศาล ภายใต้ร่างกายที่อ่อนแอของผู้เป็นพ่อ
ฉันเพียรภาวนาให้โรคร้ายหายไป แต่กลับไม่มีอะไรดีขึ้น
วันที่ 11 พฤศจิกายน 2550
มีเพียงฉันที่มองผ่านโลงศพของผู้เป็นพ่อ ท่ามกลางผู้คนมากมาย
เพียงแต่ฉันรู้สึกหัวใจแตกสลาย
ลมหนาวของเดือนพฤศจิกายน ฉันเห็นสายลมหยอกเย้ากับดอกไม้ที่บานสะพรั่ง
พร้อมกับเหล่าผีเสื้อที่หวังชื่นชมมวลเกสร
หากว่าบัดนี้ฉันไม่ได้รู้สึกชื่นชมกับบรรยากาศที่แสนรื่นรมย์นี้
แต่ภายในจิตใจกลับปกคลุมไปด้วยความหลังเมื่อครั้งที่ผู้เป็นพ่อยังมีชีวิตอยู่
ฉันนั่งนิ่งๆ เมื่อคิดถึงนาทีสุดท้ายที่พ่อจาก น้ำตาแห่งความยินดีก็มาเยือน
เพราะเป็นการจากลาที่สงบ ดังใบไม้ที่กระทบสายลมในเดือนพฤศจิกายน
วันนี้ฉันเขียนบันทึกด้วยดวงตาที่มืดบอด
เหมือนคนที่ไร้ดวงตา แล้วสัมผัสเพียงอักษรเบลล์ เพื่อระบายความรู้สึกบางอย่าง
ถึงแม้จะยินดีที่พ่อไม่ได้เจ็บปวดอีกต่อไป
แต่หากความเจ็บปวดนั้นกลับเข้ามาฝังกายแทรกลึกภายในจิตใจของฉันจนล้นเอ่อ
บอกกล่าวฉันด้วยน้ำตา และทิ้งคำถามว่า จากนี้ต่อไปจะทำเช่นไร..........
cursor
Create Date : 24 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 0:28:51 น.
23 comments
Counter : 920 Pageviews.
Share
Tweet
เศร้าจังเลยค่ะ
โดย:
ฉันขอมีเธอในหัวใจ
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:38:41 น.
ขอแสดงความเสียใจต่อการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่นี้
และขอให้หายจากอาการเจ็บป่วยในเร็ววัน
มีสุขภาพแข็งแรงขึ้น เข้มแข็งอดทนอย่าท้อแท้
เป็นกำลังใจให้นะ "บอมเบย์" ผู้ชายแสนซื่อที่น่ารัก
โดย: ช่อมะลิทองเพชร IP: 58.9.9.191 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:13:51 น.
เพิ่งได้อ่านค่ะ
สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนั้น...อย่างคนมีประสบการณ์
คุณพ่อผู้จากไป ท่านหลุดพ้นจากบ่วงกรรมแล้ว
สงบ เย็น และสบาย
แม้จะไม่มีท่านอยู่ด้วย
แต่...ท่านไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ...ท่านอยู่กับเราเสมอ
โดย:
ชิงดวง
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:22:16 น.
ลอยกระทง
ลอยกระทง
กันเถอะ
อะไรที่มันแย่ๆ
ก็ลอยมันออกไปนะจ๊ะ
โดย:
taley sea far
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:26:39 น.
เป็นแค่แนวคิดนะครับคุณหยุ่ยยุ้ย
ชีวิตจริงคงไม่มีใครสุดโต่งขนาดนั้น อิอิอิ
โดย: กะว่าก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:28:33 น.
เมื่อคืนไปชิมลางงานแถวในเมืองมาแล้วยุ้ย มีการจัดหลายที่ไม่รู้คืนนี้จะไปไหนดี
โดย:
ลุงแมว
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:48:27 น.
แวะมาอ่านต่อค่ะ
เข้าใจความรู้สึกที่ต้องสูญเสียได้ดีทีเดียว
เพราะตัวเองก็เสียแม่ไปแล้วเช่นกัน
อยากส่งกำลังให้เขาต่อสู้กับโรคร้ายต่อไปนะคะ
โดย: เราสองคน (
ฝากเธอ
) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:50:13 น.
เศร้าจังคะ
โดย:
วาฬอันดามัน
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:35:14 น.
ไปลอยกระทง ลอยความเศร้า
ลอยเพื่อขอพรความสุขกันดีกว่าคะ
โดย: aomamm (
Forest-ic
) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:07:06 น.
เดี๋ยวคืนนี้จะลอยความเศร้าของผู้เป็นเจ้าของบันทึก
ฝากไปกับพระแม่คงคา ให้เหลือคงไว้แต่ความสุขใจค่ะ
โดย:
แซนด์ซี
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:20:41 น.
สุขสันต์วันลอยกระทงจ้ะยุ้ย
โดย:
pataramin
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:10:25 น.
บอมเบย์...
ภาระกิจอันเป็นที่หนึ่งได้ผ่านไปแล้ว แต่ภาระกิจอันยิ่งใหญ่ยังคงรออยู่ นั่นคือ ทำตัวเองให้อยู่ดีมีสุข เมื่อกุศลสามารถสร้างแล้วอุทิศให้กันได้ ภาระกิจสร้างบุญอย่างต่อเนื่อง ตามความสามารถของคนทำ "เพื่อพ่อ" ขอให้สำเร็จด้วยดีครับ
ยุ้ย...
งานลอยกระทงลุงจะเอากล้องติดรถไปด้วย แต่ ลุงมีภาระกิจงานบำเพ็ญกุศลศพของญาติ ไม่แน่ว่าจะมีเวลาหรือไม่ ถ้าได้ไปชมงาน ดูชาวบ้านเขาลอยกระทง ลุงจะนำภาพมาฝากครับ
โดย:
เขาพนม
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:55:56 น.
สุขสันต์วันลอยกระทงนะค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาเยือนค่ะ
โดย:
ยอพระกลิ่น
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:34:48 น.
อ่านแล้วเศร้าจังเลย คนเขียนเป็นคนละเอียดอ่อนในความรู้สึกมากๆ
โดย: D*U*A*N (
thisisduan
) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:00:30 น.
แวะมาดู คุณยุ้ยไปลอยกระทงหรือเปล่า
ไม่รู้ว่าจะมีใครเอารูปกระทงมาฝากเราบ้างมั้ยนะ
รูปถ่ายในบล็อก ใช้กล้องคอมแพ็คน่ะ(บ้างก็เรียกกล้องปัญญาอ่อน บ้างก็เรียกกล้องอัจฉริยะ เพราะมันไม่ต้องปรับอะไรมาก) ใช้ของพานาค่ะ Lumix DMC TZ 3 มันเลนส์ไวด์และซูม 10 เท่า
คืนนี้หลับฝันดีนะคะ พรุ่งนี้รอดูรูปกระทงกัน
โดย:
ชิงดวง
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:34:16 น.
สุขสันต์วันลอยกระทงนะค่ะ..
โดย:
kanok_noi
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:39:27 น.
แวะมาอวยพรวันลอยกระทงครับ
โดย:
อนันต์ครับ
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:43:18 น.
สวัสดีวันลอยกระทงค่ะ
รู้สึกเหมือนกำลังอ่านนิยาย
ชักไม่น่ใจว่าเรื่องนี้เรื่องจริง หรือเรื่องแต่ง
เขียนเก่งจังค่ะ
โดย:
BelovedArt
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:20:41 น.
เสียใจด้วยนะคะ เข้าใจความรู้สึกในช่วงเวลาที่กำลังจะต้องสูญเสียค่ะ
โดย:
กระจิบหญ้าสีเรียบ
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:47:15 น.
อ่านแล้วเศร้ามากค่ะ..
คนเขียนถ่ายทอดความรู้สึกออกมาได้ละเอียดอ่อนดีนะคะ
โดย:
เยี่ยมรุ้ง
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:31:07 น.
สุขสันต์วันอาทิตย์นะคะ
มีความสุขกับการพักผ่อนค่ะ
โดย: เราสองคน (
ฝากเธอ
) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:08:37 น.
สวัสดีค่ะ สุขสันต์วันอาทิตย์นะคะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ
โดย:
ratchy69
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:56:29 น.
จากนี้และต่อไปจะเป็นอย่างไร
มันยากนะคะ
แต่เราก็ต้องผ่านไปให้ได้
โดย: d__d (
มัชชาร
) วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:18:14:53 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
หยุ่ยยุ้ย
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ผู้ชายธรรมดาคนนี้ เป็นแรงบันดาลใจ
อยากให้ทำแต่ความดีและเรียนรู้ที่จะให้อภัยผู้อื่น ผู้ชายคนนี้เป็นคนดี
Color Codes ป้ามด
น้องเพนกี้
น้อง DoryKong 1
น้อง DoryKong 2
น้อง DoryKong 3
X
X
X
X
Friends' blogs
ทาสบอย
ทากลูกหมู
ลุงแมว
เนยสีฟ้า
วาฬอันดามัน
pataramin
ดอกหญ้าเมืองเลย
ปางหวัน
เนระพูสี
แซนด์ซี
กะว่าก๋า
เขาพนม
เยี่ยมรุ้ง
thisisduan
ชิงดวง
wildbirds
แม่เฮือน
พฤกษาริมน้ำ
ลุงแอ๊ด
cool mint
ฝากเธอ
kulratt
fzero
haiku
ห่วงใย
MeMoM
ทากชมพู
C&C_BamBoo
พี่รี่+ต๊อก
มัยดีนาห์
Little Knight
ชิฟฟอนคาปูชิโน่
nulaw.m
นักล่าน้ำตก
ซาตานสีส้ม
Lucky in Life
nLatte
มากาฮอง
Webmaster - BlogGang
[Add หยุ่ยยุ้ย's blog to your web]
Links
เข้าหน้าจัดการบล็อก
Bigbrotherthailand.com
www.imageshack.us
blog Bombay
Music upload
Make up is magic
Slide show
hi5 Bombay bb2
PIXPROs
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เศร้าจังเลยค่ะ