|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
บันทึกชีวิต จากบอมเบย์ บีบี 2 .. ตอนที่ 1 ..
บันทึกนี้ เป็นแค่เพียงกล่องความทรงจำขนาดเล็กของผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อ บอมเบย์ ซึ่งหลายๆ คนอาจจะเคยรู้จัก แต่หลายคนอาจจะไม่เคยสัมผัสชีวิตและความรู้สึกของคนๆนี้ ทุกเรื่องราวที่ร้อยเรียงออกมาเป็นตัวอักษรนั้น
กลั่นออกมาจากความรู้สึกและเป็นสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตจริง
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนนั้นสุดแสนจะสั้น แต่มีหลากหลายเรื่องราวที่เข้ามา
เพียงเวลาหนึ่งวันอาจจะเจอกับเหตุการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง จนไม่อาจบันทึกได้ด้วยสมอง
การเขียนไดอารี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะบันทึกความทรงจำได้เป็นอย่างดี หากวันใดย้อนกลับมาอ่าน คุณอาจจะมีรอยยิ้ม
หรืออาจมีน้ำตาเพื่อรำลึกถึงรอยอดีตเหล่านั้นก็เป็นได้
 ตอนที่ 1 วันที่บันทึก 11 พฤศจิกายน 2550
เดือนที่ได้ขึ้นชื่อว่า "ปลายฝนต้นหนาว"
ได้ก้าวเข้ามาสู่ชีวิตของฉันอีกครั้งหนึ่งด้วยความรู้สึกยินดีและเริงร่า
เพราะเดือนนี้เมื่อย้อนกลับไปแล้ว คือเดือนที่ฉันเกิดนั่นเอง
ฉันเฝ้ารอคอยอย่างตื่นเต้นกับอายุใหม่ที่คืบคลานเข้ามา
ด้วยหวังว่าอะไรใหม่ๆ จะได้เข้ามาเยี่ยมเยียนผู้ที่ท้อแท้และสิ้นหวัง
ย้อนกลับไปเดือนกรกฎาคม
ฉันเริ่มมีอาการผิดปกติทางร่างกาย
เหมือนจะสิ้นไร้เรี่ยวแรงลงภายในวันเดียว ถึงแม้ว่าฉันจะเฝ้าประคบประหงมร่างกายที่ไม่ใช่ของฉันนี้อย่างดี
ด้วยการออกกำลังกาย ทานอาหารที่มีประโยชน์ แต่ก็หาช่วยได้ไม่ ฉันป่วยหนักจนต้องอยู่ใกล้ๆหมอเป็นประจำ
เหตุที่อาศัยอยู่คนเดียวที่กรุงเทพมหานคร จึงไม่มีใครคอยดูแล
ทุกครั้งที่มีไข้สูง ฉันจะบอกตัวเองเสมอว่า "ถ้าหากจะตายก็ตาย"
ฉันไม่เคยคิดอาวรณ์กับร่างกายนี้ มีเพียงจิตที่เฝ้าภาวนาและขัดเกลาให้เบิกบานเสมอ
แต่ร่างกายได้ทรุดโทรมลงเรื่อยๆ ฉันมีอาการเจ็บหน้าอกอย่างรุนแรง
จนไม่สามารถทานอาหารได้จำนวนมากๆ ทำให้น้ำหนักลดลง
ฉันได้เข้าพักและพบหมอหลายโรงพยาบาล
การเจ็บป่วยของฉันครานี้ทำให้ฉันลำบากพอสมควร
เพราะค่ารักษาที่แสนจะแพงของโรงพยาบาลเอกชน
ด้วยเหตุที่ฉันไม่มีความอดทนในการรอคอยการให้บริการของโรงพยาบาลรัฐ แต่ก็เพียรทำความความเข้าใจว่าทุกคนต่างมีงานทำอย่างล้นมือ
อาการเจ็บป่วยของฉันได้ดำเนินมาเรื่อยๆ อย่างไม่ยอมหยุดหย่อน
เหมือนเวลานี้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายได้เล่นงาน
แม้ฉันจะสวดภาวนารักษาศีลเท่าใด ก็ช่วยได้แค่เรื่องจิตใจเท่านั้น
จนกระทั่งกลางเดือนกันยายน
ฉันหวังว่าอายุใหม่ๆ จะนำฉันไปสู่สิ่งที่ดี
แต่มันไม่เป็นเช่นนี้เลยแม้สักนิดเดียว...
แม่ได้ส่งข่าวว่าให้ฉันกลับบ้านที่จังหวัดอุบลราชธานี
เพราะขณะนั้นพ่อไม่สบาย ร่างกายผ่ายผอม ไม่มีใครคอยปรนนิบัติ
เพราะถึงแม้ว่าพี่น้องในครอบครัวเราจะมีถึง 8 คนก็ตาม
ทุกคนต่างก็มีครอบครัว ภาระและวิถีชีวิตที่แตกต่าง
ด้วยความที่ฉันเป็นลูกชายคนเล็ก จึงต้องเป็นหน้าที่ที่ต้องสละงานที่ทำ
เพื่อกลับไปปรนนิบัติท่าน ทั้งที่ร่างกายของฉันอ่อนแรงสิ้นดี
การลงโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่าในชีวิตยังไม่สิ้นสุด
เมื่อฉันได้รับข่าวร้ายในอาการป่วยของพ่อ
บัดนี้มะเร็งร้ายกำลังลุกลามในท่อน้ำดี ตับและกระบังลม ซึ่งเป็นอวัยวะที่สำคัญ
ไม่มีอะไรจะเจ็บปวด เท่ากับการที่ฉันเห็นคนที่รัก เทิดทูนและศรัทธาเจ็บป่วย
เหมือนการลงโทษครานี้ มีมีดมาหั่นดวงใจฉันให้สึกกร่อนและเล็กลงเรื่อยๆ
ฉันได้ส่งข่าวให้พี่น้องรู้ ทุกคนต่างทิ้งงานที่ทำเพื่อมาปรนนิบัติพ่อ
ฉันถือว่าพ่อของฉันโชคดีที่มีลูกกตัญญูกตเวที
และนี่คงเป็นครั้งแรกที่พวกเราทั้ง 8 คนอยู่กันอย่างพร้อมหน้า
วันที่ 21 กันยายน 2550 ขณะที่เป็นวันเกิดของฉัน
ฉันเฝ้านั่งปรนนิบัติผู้เป็นพ่ออย่างเงียบๆ ที่โรงพยาบาลในจังหวัดอุบล
โดยไม่เอ่ยปากบอกให้ใครรู้ถึงวาระที่สำคัญนี้
เพราะฉันถือว่ามันไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร
เพียงแต่ฉันต้องซ่อนความเจ็บป่วยทางกายของตนเองไว้
ไม่ให้พ่อและแม่ได้รับรู้ เพื่อที่ท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง
เมื่อถึงคราวที่คุณหมอที่กรุงเทพฯนัดตรวจ
ฉันจะรีบบินไปเพื่อรับยาและกลับมาที่อุบลในวันเดียวกัน
ความหวังจากอาการป่วยของพ่อได้ลดน้อยลง
เมื่อคุณหมอลงความเห็นว่า ท่านป่วยเป็นมะเร็งในท่อน้ำดีระยะสุดท้าย
อาจจะอยู่ได้ไม่เกิน 6 เดือน หรือแล้วแต่กำลังใจของผู้ป่วย
ทันทีที่ได้รับคำชี้แจงจากหมอ ฉันรู้สึกเหมือนมีเครื่องประหารรอผู้เป็นพ่อ
ซึ่งท่านจะได้รับการลงทัณฑ์ในไม่ช้า
หากแต่ว่าเวลานั้น จิตใจของฉันได้รับการประหารและลงทัณฑ์ในทันที
cursor
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2550 |
|
24 comments |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2550 7:28:09 น. |
Counter : 729 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: พี่อิงค์ ปรนัย IP: 58.136.52.157 22 พฤศจิกายน 2550 13:53:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: big-lor 22 พฤศจิกายน 2550 14:33:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: ann (a_mulika ) 22 พฤศจิกายน 2550 19:08:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: แอนน์ (a_mulika ) 22 พฤศจิกายน 2550 19:46:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 22 พฤศจิกายน 2550 21:18:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: กาวาง IP: 125.26.156.107 22 พฤศจิกายน 2550 23:02:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 23 พฤศจิกายน 2550 8:05:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 23 พฤศจิกายน 2550 8:20:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: big-lor 23 พฤศจิกายน 2550 9:46:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: big-lor 23 พฤศจิกายน 2550 11:09:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: แสง สีรุ้ง (แสง สีรุ้ง ) 23 พฤศจิกายน 2550 13:04:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 23 พฤศจิกายน 2550 17:35:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: งามหน้า 23 พฤศจิกายน 2550 18:06:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปางหวัน 23 พฤศจิกายน 2550 19:56:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: สาวหมวย IP: 124.121.189.166 7 ธันวาคม 2550 15:59:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 31 ธันวาคม 2551 18:10:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|