"การเดินทางใกล้แต่ไกลเหลือเกิน"  "การเดินทางใกล้แต่ไกลเหลือเกิน" เป็นโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 375  ผู้ตั้งโจทย์ คือ คุณ กะว่าก๋า                           คำอธิบายโจทย์ (แนวทางการเขียน)           การเดินทางครั้งใดในชีวิต ที่ระยะทางสั้นๆ แต่กลับทำให้รู้สึกว่าเดินทางไกลเหลือเกิน           "การเดินทางใกล้แต่ไกลเหลือเกิน" หัวข้อโจทย์ ตะพาบ ครั้งนี้  ในความรู้สึกของฉัน  รู้สึกเขียนยากนะ  ถ้าตีความหมายนัยตรง  ก็ต้องหมายถึง การเดินทางที่มีระยะทางใกล้ (สามารถวัดได้เป็นกิโลเมตร)   แต่ในระหว่างเดินทางเพื่อไปถึงจุดหมายปลายทางกลับรู้สึกว่า ไกลเหลือเกิน   ทั้งนี้อาจจะเกิดอุปสรรคในการเดินทาง เช่น เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น รถเสีย เกิดอุบัติเหตุ เป็นต้นหรือ ใจที่ร้อนรน อยากไปถึงจุดหมาย ปลายทางเพื่อให้ทันเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นปลายทางที่จะไปเช่น ไปให้ทัน ดูใจบุพการี เป็นต้น  เหตุการณ์ ดังกล่าวจึงทำให้คิดว่า หนทางที่จะไปนั้น  มันไกลเหลือเกิน   อีกความหมายหนึ่ง  ก็เป็นความหมายโดยการเปรียบเทียบ  ก็ได้ ค่ะ เช่น เปรียบชีวิตของคนเรา เป็นการเดินทางไกล เปรียบชีวิตคนเราเป็นช่วงเวลา   เป็นพาหนะในการขับเคลื่อน เดินทางทุกวัน  เดินไปข้างหน้าทุกวัน ตามแต่ภารกิจของเราในแต่ละวัน   บางวันต้องเดินเร็ว เพื่อให้ทันกับสิ่งที่เราต้องการไขว่คว้า เดินทางช้าลง  เมื่อเกิดความรู้สึกเหนื่อยหน่าย  จึงเกิดความรู้สึกว่า หนทางที่จะไปนั้น มันไกล ทั้ง ๆ ที่ดูแล้ว มันไม่น่าจะไกลเกินที่จะไขว่คว้าไว้           อย่างไรก็ตาม  เวลาที่ใช้ในการเดินทางของชีวิต  ก็ไม่สามารถที่จะนั่งรอให้เวลาย้อนกลับมาหาเราอีก  เราไม่สามารถเดินย้อนกลับไปทางเก่า  การเดินทางของชีวิต  จึงขึ้นอยู่กับตัวเราเองที่จะกำหนดด้วยตัวเอง กำหนดจุดมุ่งหมายด้วยตัวเอง ที่จะเดินไปตามทางที่เราต้องการ  จะสำเร็จถึงจุดหมายปลายทาง ที่ต้องการหรือไม่  ย่อมขึ้นอยู่ที่จิตใจของเรา ที่จะกล้าเดิน  กล้าตัดสินใจและต้องประกอบไปด้วยสติ อดทนในการเดินทาง  ถึงแม้ทางเดินของเรา  บางช่วง จะเจอ หนทางเดินที่ขรุขระ ยากที่จะเดินข้ามไปให้เร็ว  (อุปสรรค)  ก็จะรู้สึกว่า การเดินทางของชีวิตช่วงนั้น ช่างยาวไกลเหลือเกิน ค่ะ          การเดินทางของชีวิต ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ  เราก็หยุดเดินไม่ได้อยู่แล้ว  ก็เดินตามทางที่มี จุดหมายปลายทางสำเร็จแล้ว เราก็ยังต้องเดินทางต่อไป เพื่อใช้ชีวิตต่อไปเรื่อง ๆ พบเจอเรื่องโน้น  เรื่องนี้ ตลอดเวลา  ชีวิตที่เดินทางไปนั้น  บางครั้งก็มี พลิกผันและเปลี่ยนแปลงไปอยู่เสมอ  เพราะโลกใบนี้ มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา   เจอเส้นทางเดินที่ ขรุขระ ไม่ราบเรียบ ก็ต้องใช้สติ และปัญญา ในการฝ่าฟัน ถางหญ้า ที่ขวางหน้า  (อุปสรรค)  เพื่อให้ทางเดิน ของเราไร้ขวากหนาม  จะได้ไม่รู้สึกว่า  ทางเดินนั้นมันไกลเหลือเกิน  นั่นเอง  จะอย่างไรก็ตาม  ทางเดินชีวิตของเรา ย่อมมีขึ้นมีลงอยู่เสมอ  และมีทางแยกหลาย ๆ แยก เราต้องใช้สติปัญญาไตร่ตรองให้ดี ว่า ชีวิตเรานั้น จะเดินไปทางแยกไหน  จึงจะดีและพบสิ่งดีงามเข้ามาในชีวิต   และถึงเป้าหมายของเราที่ตั้งไว้ จำไว้ว่า  ถนนชีวิตที่เราเดินไปทุกวัน  ไม่ได้โรยด้วยกลีบ กุหลาบ  ชีวิตที่เดินไปนั้น  มีทั้งเจอสิ่งที่สุข และ ทุกข์ ตลอดเวลา  จึงไม่ควรประมาท   ตั้งสติอยู่เสมอ  เพื่อให้ชีวิตของเราให้รอดและผ่านพ้นช่วงเวลานั้น ๆ  ให้รอดให้ได้ ข้อสำคัญของทางรอดในเส้นทางชีวิตที่เดินไปนั้น  นอกจากมีสติแล้ว ยังต้องมี ความอดทน อดกลั้น ไม่ท้อแท้ ช่วงยุ่งยากของชีวิต  จึงจะสามารถ ผ่านถนนอันขรุขระ หรือเจอโคลนตมที่เดินไปได้ยากยิ่ง ค่ะ  จบตะพาบ  เรื่อง "การเดินทางใกล้แต่ไกลเหลือเกิน" ตามความคิดเห็นของฉัน ค่ะ      Create Date : 26 เมษายน 2568 13 comments Last Update : 26 เมษายน 2568 13:38:20 น. Counter : 164 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณปัญญา Dh, คุณSleepless Sea, คุณหอมกร, คุณmultiple, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ

ผมจำไม่ได้แล้วครับว่าตั้งโจทย์นี้ ด้วยความรู้สึกแบบใด แต่บังเอิญมาตรงกับความรู้สึกในช่วงนี้ของตัวเอง เดือนนี้ผมเสียญาติผู้ใหญ่สองคนไปในเวลาไล่เลี่ยกัน ลุงฝั่งพ่อคนนึงและลุงฝั่งแม่อีกคนนึงครับ อาจารย์เขียนขยายความโจทย์นี้ ซึ่งก็สามารถเขียนตรงกับโจทย์ได้ทุกความหมายเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 26 เมษายน 2568 13:52:31 น.

สวัสดีครับอาจารย์   โดย: ปัญญา Dh 26 เมษายน 2568 15:05:06 น.

หวัดดีค่ะอาจารย์   โดย: หอมกร 26 เมษายน 2568 17:24:16 น.

สวัสดีครับ อาจารย์ อ่านตะพาบของอาจารย์แล้วได้ข้อคิดดีๆ หลายอย่างเลยครับ ชอบช่วงนี้ครับ " ทางเดินชีวิตของเรา ย่อมมีขึ้นมีลงอยู่เสมอ และมีทางแยกหลาย ๆ แยก เราต้องใช้สติปัญญาไตร่ตรองให้ดี ว่า ชีวิตเรานั้นจะเดินไปทางแยกไหน จึงจะดีและพบสิ่งดีงามเข้ามาในชีวิต และถึงเป้าหมายของเราที่ตั้งไว้ " ขอบคุณอาจารย์สำหรับกำลังใจครับ   โดย: Sleepless Sea 26 เมษายน 2568 22:44:09 น.

ขอบคุณครับอาจารย์ จริงๆผมมีคลิปที่คุยกับอาแปะเยอะมากครับ แต่หลายคบลิปเนื้อหาก็จะซ้ำกัน ก็เลยตัดออกมาได้ประมาณนี้ครับ ผมถอดบทสนทนาเก็บไว้เป็นไฟล์ต้นฉบับแล้ว เสียดายพิมพ์ไม่ทันตอนที่แปะยังอยู่ อาแปะฟังทีไรก็ยิ้มๆ แล้วก็บอกเสมอว่า "เสร็จเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น เป็นไปตามเหตุปัจจัย" แต่ผมก็คิดว่าจะทำให้สำเร็จเป็นรูปเล่มแน่นอนครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2568 16:43:12 น.

เส้นทางชีวิตคนเรา แต่ละคนไม่เหมือนกันนะครับ บางคนอาจโรยด้วยกลีบกุหลาบ เป็นลูกคุณหนู เป็นนายน้อย พ่อจูงมือต้อยๆ ออกหน้านำมา เหมือนในข่าว แฮร่ เอาซะหน่อย แต่ชีวิตบางคน นี่ เส้นทางเหมือนในรูปเลยเชียว ทั้งหลุมบ่อ หล่มสารพัด กว่าจะผ่านไปได้ทีละก้าว ทีละเมตร นี่เหนื่อยแสนสาหัส เลือดตาแทบกระเด็นเลยนะครับ การจะเดินไปถึงจุดหมายปลายทางนี่ต้องมีทั้งความอดทน ทั้งสติ ไม่ย้อท้อ ค่อยๆเดินไปเรื่อยๆ ซักวันก็น่าจะถึงจุดหมายปลายทางได้นะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ อาจารย์เต๊ะ จไปนอน รพ เตรียมตัวผ่าตัดแล้วละครับ วันนี้เลยรีบมาเม้นท์ให้อาจารย์สุไว้ก่อน คงจะไม่ได้เข้าบล็อกซักพักละนะครับ ออกจาก รพ น่าจะผอมลงด้วย เพราะต้องกินอาหาร รพ หลายวันอยู่นะครับ 555   โดย: multiple 27 เมษายน 2568 19:02:52 น.

การเดินทางในชีวิตจริง บางครั้งเราก็ลมลง แต่ล้มลงแล้วสำคัญที่เราต้องลุกขึ้นมาเดินต่อ ไม่มีใครช่วยเราได้มีแต่ตัวเรานี่แหละที่ช่วยเหลือตัวเอง   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 เมษายน 2568 20:28:39 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2568 5:39:37 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ จริงๆเราล้วนเกี่ยวพันและมีสายสัมพันธ์เสมอ ผมคิดว่าเป็นเรื่องของเหตุและผล สิ่งหนึ่งเกี่ยวข้อกับสิ่งหนึ่ง รวมทั้งบุคคลด้วย การพบเจอกันระหว่างเราล้วนมีเหตุผลเสมอ แต่ในทางธรรม คำว่าตัดสายสัมพันธ์ ก็เป็นทางแห่งการพ้นทุกข์ด้วยเช่นกันครับ   โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2568 13:30:28 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2568 5:37:40 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ เมื่อตอนที่อ่านเรื่องราวของพระราหุลในครั้งแรก ผมไม่ค่อยเข้าใจ เพราะตอนนั้นยังไม่มีครอบครัว ไม่มีลูก พอมีลูก เข้าใจเลยครับที่ว่า "ราหุล" หรือ "ห่วง" นั้นมีความหมายเป็นเช่นไร ผู้อยากพ้นทุกข์ ส่วนใหญ่จึงต้องบวชเพื่อละความเป็นครอบครัว สละความสัมพันธ์นี้เพื่อพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆครับ สำหรับการพ้นทุกข์พ้นธรรม   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2568 13:22:52 น.

สวัสดียามสายค่ะ อาจารย์สุวิมล ภาพแรกนี่สวยสบายตามากค่ะ เราต้องใช้ชีวิตอย่างมีสติเสมอนะคะ ไม่ว่าจะเจอทางแยกที่เป็นแบบไหน จะได้ตั้งรับได้พร้อมสู้เสมอค่ะ   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 29 เมษายน 2568 15:49:38 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2568 5:49:54 น.