|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
 |
|
|
ครั้งแรกในชีวิตของฉัน
ครั้งแรก" เป็นโจทย์ตะพาบกิโลเมตรที่ 285 ผู้ตั้งโจทย์ คือ น้อง จันทราน็อคเทิร์น (ปริ๊นซ์) โจทย์ครั้งนี้ มีคำอธิบายว่า "ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอ มาแชร์ประสบการณ์อะไรก็ได้ ที่เป็น "ครั้งแรก" ของเพื่อนๆ กันครับ" จากโจทย์ตะพาบ "ครั้งแรก" ครั้งนี้ ไม่ต้องตีความเนาะ ความหมาย ชัดเจนตามรูปคำที่กำหนดให้อยู่แล้ว ค่ะ เรื่องของ "ครั้งแรก" ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเรา ต้องมี ครั้งแรกเสมอ ฉันก็คงจะเขียนถึง "ครั้งแรก"ในเรื่องต่าง ๆ เท่าที่ฉันจะจำได้เป็นการแบ่งปันประสบการณ์"ครั้งแรก" ในเรื่องนั้น ๆ
เรื่องแรก คือ การเข้าโรงเรียน "ครั้งแรก" ของฉันค่ะ ฉันเป็นเด็กขี้โรค ในสมัยเด็ก ค่ะ แม่เล่าว่า ตอนเด็ก ๆ ฉันป่วยบ่อยมาก วิ่งหาหมอเป็นว่าเล่นหมอที่ไหนเก่ง แม่จะพาไปรักษา เดี๋ยวเป็นไข้ เดี๋ยวไม่ยอมกินนมกินข้าว เดี๋ยวเป็นฝี สารพัดโรค พุงโรก้นปอด ดังนั้น กว่าฉันจะเข้าโรงเรียนครั้งแรกคือ อายุ 9 ขวบ เข้าไปแล้ว เกินเกณฑ์ที่กำหนดว่า เด็กต้องเข้าเรียน อายุ 7 ขวบ แถมพ่อให้เข้าโรงเรียนจีนอีกด้วย พ่อบอกว่า ลูกคนจีน อย่างน้อยต้องเรียนภาษาจีนจบชั้นประถม ค่ะ ซึ่งทุกคนก็น่าจะทราบว่าภาษาจีนนั้นยากแค่ไหน ทั้งการอ่าน การเขียน อิอิ เลยเรียนเตรียมประถม 1 ปี กว่าจะจบ ป. 4 ก็ 5 ปี ดีนะ ที่ฉันเป็นคนเรียนไม่ขี้เหร่นัก ตอนจบ ป.4 ภาษาจีน ฉันได้ ที่สอง ภาษาไทย ฉันได้ที่ 1 ค่ะ ชีวิตช่วงเริ่มเรียน "ครั้งแรก" ที่โรงเรียน บูรพาวัฒนาเป็นชีวิตที่สนุกสนานตามประสาวัยเด็กมีการจับ คู่ล้อกันเป็นแฟนกัน จำได้ว่า ถูกจับคู่กับเพื่อนชาย ในห้อง เป็นผลไม่พูดกันเลย ห้าห้า

เครื่องแบบชั้นประถมศึกษาตอนต้น ได้ใสชุดนี้ 5 ปี ค่ะ ภูมิใจชุดเอี๊ยม
"ครั้งแรก" เรื่องที่สอง ก็คือ ครั้งแรกที่ได้เรียนโรงเรียนของรัฐค่ะ นั่นคือ ได้มีโอกาสใส่ชุดนักเรียน คอซองไง คะ โรงเรียนของรัฐ ฉันสอบเข้าโรงเรียนมหาวีรานุวัตร ที่ตั้งอยู่ในวัดไตรมิตรใกล้บ้านของฉันในวัยเด็ก เป็นโรงเรียนที่เพิ่งตั้ง ใหม่ ตอนเรียนมีทั้งหมด ถ้าจำไม่ผิด มี 7 ห้อง คือ ห้อง ก ถึง ช ค่ะ เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่มีการเรียนต่อด้วยการ สอบเข้า ตื่นเต้นดี ทำเองทุกอย่าง เพราะพ่อกับแม่ ไม่มีเวลาเนื่องจากที่บ้านเป็นโรงงานทำน้ำหวาน ยุ่งมาก ชีวิตของ นักเรียนเด็กวัด ก็มีประสบการณ์ที่สนุกสนาน ได้ใกล้ชิดวัด ได้มีการประกอบพิธีเข้าเป็นพุทธมามกะด้วย เมื่อถึงวัน สำคัญก็มีพิธีทางศาสนาอย่างเคร่งครัด เข้าโบสถ์ ฟังพระสวดมนต์ ฟังเทศน์ เวียนเทียน 3 ปี ของการเป็นเด็กวัด ฉัน รู้สึกโชคดีที่มีโอกาสซึมซับเรื่องของพุทธศาสนา อีกสิ่งหนึ่ง คือ ตอนเย็นยังได้มีโอกาสเรียนภาษาอังกฤษกับพระสงฆ์ ในวัดเปิดสอนวิชาภาษาอังกฤษให้อีกด้วย ยังจำชื่อท่านได้เลย ท่านคือ พระมหาณรงค์ ค่ะ สมัยฉัน ตอนประถม โดยเฉพาะโรงเรียนจีน ไม่มีการเรียนภาษาอังกฤษหรอก ค่ะ มาเริ่มเรียน เอ บี ซี ดี,,ตอน ป. 5 นี่แหละ ภาษาอังกฤษของฉันจึงไม่ แข็งแรงเอาเสียเลย ห้าห้า นอกจากความรู้ทางโลก คือ วิชาการแล้ว ฉันยังได้ความรู้ทางธรรม อีกด้วย ถือว่า เป็นประสบการณ์ที่ดีกับชีวิตฉันในภายภาคหน้า ได้เป็นอย่างดี ชีวิตในโรงเรียนวัดแห่งนี้ พวกเราก็สนุกสนาน ถึงวัน สำคัญ เช่น วันสุนทรภู่ ก็มีการให้นักเรียนแต่ละห้อง จัดกิจกรรมต่าง ๆ เช่น เล่นละครเรื่องสังข์ทอง ฉันยังได้รับคัดเลือกให้ เล่นเป็นหนึ่งในเจ็ดนางเสี่ยงพวงมาลัย สนุกสนานมาก ยังจำภาพในอดีตได้ดี ได้รับคัดเลือกเป็นรองหัวหน้าห้อง มีหน้าที่ช่วย ครูประจำชั้นเช็คชื่อเพื่อน ๆ ในห้อง ช่วยเขียน สมุดพก ฯลฯ นี่ก็เป็นประสบการณ์อีกอย่างหนึ่งในเวลาต่อมาที่ฉันได้ เลือกอาชีพครู ค่ะ

ชุดนักเรียนประถมต้นและมัธยมต้น ค่ะ ฉันได้ใส่ชุดนี้เพียง 4ปีกว่า เท่านั้น ชีวิตพลิกผันไปเรียนลัด สอบเทียบ ค่ะ

นักเรียนเรียนดี สอบได้ที่ 1 ของห้อง ค่ะ ได้รับเกียรติรับรางวัลจาก อธิบดีกระทรวงศึกษาในสมัยนั้นค่ะ จำได้ว่า เป็นหนังสือ พจนานุกรม ภาษาอังกฤษ เป็นความภูมิใจอย่างยิ่งของ ครั้งหนึ่งในชีวิต ค่ะ "ครั้งแรก" เรื่องที่ 3 ก็เป็นการสอบเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย ได้ เป็น นิสิตนักศึกษาครั้งแรกในชีวิต สี่ปีในมหาวิทยาลัย ก็ให้ ประสบการณ์ดังที่ได้เขียนใน ตะพาบ "มหาลัยวัยซน" ไปแล้ว ก็จะข้ามไปเลย ค่ะ

ไปค้นหารูปนิสิต ปีหนึ่งได้มา 1 ใบค่ะ คราบเหลืองจับภาพเลย ห้าห้า
"ครั้งแรก" เรื่องที่ 4 เป็นเรื่องที่ฉันได้รับราชการครั้งแรก ในตำแหน่ง ครูตรี อิสลามวิทยาลัยแห่งประเทศไทยโรงเรียนแห่งแรก ในชีวิตข้าราชการครู เสียดาย ไม่มีรูปถ่ายตอนติดยศชั้นตรี มีแต่เมื่อ ได้ชั้นโทแล้ว อิอิ ชีวิตการเป็นครูในฐานะข้าราชการ ที่เต็มไปด้วยระเบียบมากมาย การสอนเด็กอิสลามที่มาจาก 4 จังหวัด ภาคใต้คือ ปัตตานี ยะลา นราธิวาส และ สตูล เป็นส่วนใหญ่ จุดประสงค์ที่คัดเด็กมาเรียนที่นี่ เพื่อที่จะให้พวกเขาพูด ภาษาไทย อ่านภาษาไทยได้ เพราะพวกเขาส่วนใหญ่ พูดแต่ภาษายาวี เด็กที่มาส่วนใหญ่อายุมากเกินเกณฑ์ปรกติ ม.ศ. 5 บางคนแก่กว่าฉันอีก ตัวก็โต ๆ มีหนวดเคราด้วย ทรงผมก็ไม่ใช่ทรงนักเรียนอย่างที่เห็นกันในปัจจุบัน เรียกว่า เป็น โรงเรียนการเมืองเพื่อให้เด็กอิสลามทาง 4 จังหวัด ทางใต้มาเรียน เพราะจะได้ใช้ภาษาไทยในการสื่อสารเข้าใจกันได้ นั่นเอง ฉันอยู่ที่โรงเรียนนี้ 3 ปีได้ประสบการณ์ เข้าใจวัฒนธรรมประเพณีของชาวอิสลาม เช่น การละหมาดวันละ 5 ครั้ง พิธีศพ ต้องจัดการให้เสร็จภายใน 24 ชั่วโมง เป็นต้น

รูปนี้ได้เลื่อนเป็นชั้นโทแล้วค่ะ เก่า มีคราบเหลืองจับอยู่เช่นกัน ค่ะ อิอิ
"ครั้งแรก" เรื่องที่ 5 เป็นเรื่องความรักค่ะ เป็นรักครั้งแรก และครั้ง สุดท้าย เป็นภาพที่เขาพาไปเที่ยวที่เกาะล้าน เป็นการเที่ยวต่างจังหวัดเป็นครั้งแรก ค่ะ และเป็นการเที่ยวครั้งแรกและ ครั้งสุดท้ายด้วยค่ะ ประสบการณ์ครั้งนั้น ก็ต้องบอกว่า มีความสุขดีที่เขาพาไปเที่ยวไปกับพี่สาวของเขา แต่ก็ไม่นึกว่า จะเป็น ความสุขครั้งสุดท้ายเช่นกัน อิอิ ไม่มีประสบการณ์จะเล่า เพราะมันมากมายเหลือเกิน อิอิ อดีตก็คืออดีต ความสุขไม่อาจหวน คืนมาได้แล้ว คิดไปก็ปวดหัวเปล่า ๆ ห้าห้า

ภาพเที่ยวเกาะล้านค่ะ ภาพเก่าคร่ำคร่า
"ครั้งแรก" เรื่องที่ 5 เป็นครั้งแรกที่ฉันมีความสุขมากที่สุด เป็น ครั้งแรกที่ฉันมีโอกาสได้ไปเรียนเมืองนอก อิอิ คือ ทางราชการส่งครูไปเรียนภาษาจีนที่เมืองคุนหมิง มณฑลยูนนาน เป็นเวลา 1 เดือน (ที่ส่งไปเพราะฉันมีพื้นฐานภาษาจีนอยู่บ้าง) เป็นประสบการณ์ที่ประทับใจมาก ได้เรียนภาษาที่ตัวเองชอบ ได้ไป รื้อฟื้นภาษาที่ไม่ได้ใช้มาเป็นเวลาหลายสิบปี ได้เจอเพื่อนจากโรงเรียนต่าง ๆ รวมถึงศึกษานิเทศก์ ด้วย ได้พบอาจารย์ที่สอนภาษาจีน สอนพวกเราอย่างตั้งใจ ทางมหาวิทยาลัยหวินหนัน จัดกิจกรรมพาพวกเราไปเที่ยวตาม สถานที่ต่าง ๆ เช่นที่ป่าหิน ไปเที่ยวต้าลี่ ลี่เจียง ฯลฯ เป็นช่วงชีวิตที่ฉันมีความสุขที่สุดที่ได้กลับไปเป็นนักเรียนอีกครั้งหนึ่ง ถึงแม้ว่า เมื่อเรียนจบหลักสูตร 1 เดือน (เรียนที่ กรุงเทพฯ ก่อนไปเรียนที่คุนหมิง 200 ชั่วโมง ) ก็ได้ฟื้นฟู ความรู้ภาษาจีนได้พอสมควร เรียนมาแล้ว ก็ต้องกลับมาเป็นผู้ประสานงานกับครูจีนที่มาสอนในโรงเรียนของเรา จึงมีโอกาสได้ฝึกภาษาจีนต่อเนื่องไปด้วย ครูจีนเขาก็พยายามเรียนภาษาไทยกับเราด้วย เป็นการแลกเปลี่ยนกัน ไปในตัว ค่ะ ถึงแม้จะเป็นงานหนัก เพราะนอกจากทำหน้าที่ประสานงานกับครูจีนแล้ว ยังต้องจัดกิจกรรม ต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีน ของนักเรียน แต่ก็มีความสุขในการทำหน้าที่ดังกล่าว ค่ะ มาชมภาพเล่าเรื่อง ค่ะ

เสาร์ อาทิตย์ ทางมหาวิทยาลัยพาไปทัศนศึกษา ที่ป่าหิน ค่ะ

คณะนักศึกษาไทยที่ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยหวินหนัน ค่ะ

จบหลักสูตร พวกเรามีการเก็บเงินกันเพื่อจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ น้อย ๆ และมอบของที่ระลึกให้แด่ครูอาจารย์ที่สอนพวกเรา ค่ะ

รับประกาศนียบัตรจบหลักสูตรภาษาจีน จากอธิการบดีของ มหาวิทยาลัยหวินหนัน ค่ะ

ถ่ายรูปกับครู อาจารย์ที่สอนและเพื่อนที่เรียนร่วมกัน ค่ะ
"ครั้งแรก" เรื่องสุดท้าย ถือว่า เป็นเรื่องมีความสุขของชีวิตหลังเกษียณ ค่ะ น่าจะหลังเกษียณได้ประมาณ 3-4 ปี ชีวิตเริ่มเหงา ๆ ลูกศิษย์มาสอนให้เล่นโซเชียลจึงได้พบกับ "บล็อกแก๊ง" ที่เขาให้เขียนเรื่องราวต่าง ๆ ตามที่เราชอบใจ จึงให้ลูกศิษย์ช่วยสมัครให้เป็นสมาชิกของ บล็อก แก๊ง น่าจะปี 53-54 นะ ใหม่ ๆ ก็เล่น ไม่ค่อยเป็น ไม่รู้เรื่องการโหวด เขียนเรื่องความรู้ เกี่ยวกับภาษาไทย ก็มีเด็กนักเรียนเข้ามาถาม เข้ามาขอความรู้ แล้วก็มีผู้ปกครองด้วย สนุกสนาน ในการเผยแพร่ความรู้เป็น วิทยาทาน จากนั้น ก็เริ่มเขียนเรื่องท่องเที่ยวซึ่งเป็นเรื่องที่ชอบ เริ่มมีเพื่อนบล็อกแก๊งมาเป็นเพื่อนบ้าง เช่น คุณไวน์ คุณโอเล่ คุณอา คุงก่อง (ปัจจุบันหายไปจากบล็อกแก๊งแล้ว อิอิ) คุณน้อย ฯลฯ พัฒนาไปเรื่อย ๆ มารู้เรื่องของการโหวด ตอนที่บล็อก แก๊งจัดมิตติ้งครั้งแรก ที่เขาโหวด ๆ กัน จัดงานพบปะสังสรรค์และมอบสายสะพาน น่าจะปี 57 จากปีนี้เอง ฉันจึงเริ่มรู้จักการใช้โหวด ห้า ห้า ห้า เหตุการณ์ที่เล่ามาเป็นการเกริ่นความเรื่องของการโหวด เรื่อง สายสะพาย ค่ะ และแล้ว ก็ตื่นเต้น นะ ฉันก็ได้รางวัลชมเชยในหมวดของการบันทึกประสบการณ์ชีวิต ในปี 2560 ซึ่งจัดขึ้นที่ โรงแรม บางกอก มารีออต เป็นครั้งแรก ค่ะ ก็ถือเป็นกำลังใจในการเขียนหนังสือ แก้เหงาและให้ความรู้เป็น วิทยาทานมากกว่าเรื่องสายสะพายซึ่งเป็นผลพลอยได้มากกว่า ค่ะ

รางวัลชมเชย หมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต ค่ะ
 ตะพาบ "ครั้งแรก" ที่เกิดขึ้นกับตัวฉันเป็นประสบการณ์ดี ๆ เป็นทั้งความรู้ เป็นทั้งประสบการณ์ที่ฉันสามารถนำไปปรับ ใช้ในชีวิตประจำวัน ด้านการดำรงชีวิตได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็น เรื่องอาชีพ การงาน การคบคน คบเพื่อน ฯลฯ ฉันก็หวังว่า ตะพาบ "ครั้งแรก" ของฉันคงจะเป็นประโยชน์ แก่สมาชิก เพื่อนบล็อกแก๊งบ้างพอสมควร ค่ะ (ขอบคุณภาพบางภาพจาก อินเทอร์เน็ต) สวัสดี ค่ะ
Create Date : 04 กันยายน 2564 |
Last Update : 6 กันยายน 2564 5:10:07 น. |
|
34 comments
|
Counter : 1805 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณkatoy, คุณหอมกร, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณThe Kop Civil, คุณตะลีกีปัส, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณzungzaa, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเนินน้ำ, คุณhaiku, คุณNior Heavens Five, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณ**mp5**, คุณtuk-tuk@korat, คุณอุ้มสี, คุณSertPhoto, คุณkae+aoe, คุณSweet_pills, คุณดาวริมทะเล, คุณKavanich96, คุณร่มไม้เย็น, คุณชีริว |
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 กันยายน 2564 เวลา:6:16:03 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กันยายน 2564 เวลา:6:19:20 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 6 กันยายน 2564 เวลา:8:05:17 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 6 กันยายน 2564 เวลา:12:26:05 น. |
|
|
|
โดย: zungzaa วันที่: 6 กันยายน 2564 เวลา:14:40:42 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 6 กันยายน 2564 เวลา:19:53:12 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 กันยายน 2564 เวลา:6:48:45 น. |
|
|
|
โดย: Lee Jay วันที่: 7 กันยายน 2564 เวลา:11:34:57 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 กันยายน 2564 เวลา:14:23:24 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 7 กันยายน 2564 เวลา:15:57:40 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 7 กันยายน 2564 เวลา:15:59:22 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 กันยายน 2564 เวลา:18:40:22 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กันยายน 2564 เวลา:6:27:50 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 8 กันยายน 2564 เวลา:8:57:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กันยายน 2564 เวลา:9:31:05 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 8 กันยายน 2564 เวลา:23:08:50 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กันยายน 2564 เวลา:6:19:54 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 9 กันยายน 2564 เวลา:8:25:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กันยายน 2564 เวลา:16:04:22 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กันยายน 2564 เวลา:6:37:10 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กันยายน 2564 เวลา:14:30:33 น. |
|
|
|
โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 10 กันยายน 2564 เวลา:20:18:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กันยายน 2564 เวลา:6:22:27 น. |
|
|
|
โดย: Kavanich96 วันที่: 11 กันยายน 2564 เวลา:17:18:16 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 11 กันยายน 2564 เวลา:20:29:29 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว วันที่: 13 กันยายน 2564 เวลา:21:24:07 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]

|
เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif |
|
 |
|
สุดยอดครั้งแรก 4 ตอน
ของพัฒนาการตั้งแรก เด็กเล็ก
มาจนเติบใหญ่
และประสบความสำเร็จ
น่าอ่าน น่าชื่นชมค่ะ