เจิมๆๆ
ช่วงชีวิตมีหลายเหตุการณ์
ที่ควรจดจำและไม่ควรจดจำ

แต่
ทุกชีวิตต้องดำเนินต่อไป
แถมประสบความสำเร็จซะด้วย
ตามที่บอกเล่าไว้..

สวัสดีค่ะอาจารย์

ชีวิตมีสุขทุกข์เกิดขึ้นสลับกัน
การมีจิตใจที่แข็งแรง มีสิ่งดีๆให้ยึดเหนี่ยวทำให้สามารถรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างมีสติ
และใช้ชีวิตต่ออย่างมีความหวังว่าฟ้าหลังฝนย่อมกลับมางดงามได้นะคะ

งานเขียนของอาจารย์ให้ข้อคิดที่ดีมากค่ะ
ขอบคุณอาจารย์นะคะ

ขอให้อาจารย์มีความสุขสดชื่นมากๆในวันหยุดนี้ค่ะ

เพื่อนบางคน เขามิได้ลืมเราครับครู เขามีปัญหาไม่อาจจะ
มาพบเราได้..

ผมเห็นด้วยกับอาจารย์ครับ
ว่าทุกอย่างมีหลายมุมมองให้เรามอง

10 ปีสำหรับชีวิตคน
ผมว่าเป็นช่วงที่มีอะไรให้จดจำและเรียนรู้มากมายเหลือเกิน

มีทั้งเรื่องดี และเรื่องแย่
แต่มันก็จะผ่านไป

เหมือนการเมือง
ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
สุดท้ายมันก็จะผ่านไปจริงๆครับ

เขาถึงบอกว่าฟ้าหลังฝนนะคะ
ชีวิตจะดีขึ้นไป..
ประสบการณ์ตะพาบบล็อกอาจารย์
ให้ข้อคิดที่เป็นประโยชน์ค่ะ
อ้อยังคิดไม่ออกเลย
ว่าจะเขียนอะไร..ยากๆๆ

ปั่นงานเสร็จแล้วค่ะ
เล่าเรื่องของแม่

ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ใช่มั๊ยครับอาจารย์

สวัสดีครับ อาจารย์สุ
มาอ่านงานตะพาบครับ
ผมก็มีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เราต้องเป็นฝ่ายไปหา ไปชวนทำโน่นนี่ เราต้องเป็นฝ่ายเริ่ม
พอทำงานเลยเลิกติดต่อไป

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอบคุณครับอาจารย์ จากบล็อกตอนแรกผมก็หวังแค่ซีเจ็ดพอแล้วครับ ตอนบรรจุเข้ารับราชการใหม่ ๆ แต่พอทำงานไป คนเริ่มเกษียณกันเยอะ ทำให้มีตำแหน่งว่างมากขึ้นครับ และก็ที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานช่วยกันส่งเสริม ถึงได้ขึ้นตำแหน่งได้ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์
กำลังรอพายุผ่านประเทศไทยไปเสียทีค่ะ
หนูตุ๊ก

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ข้อความในเล่ม
ผมว่าก็จะกลางๆ
เหมือนถ้อยคำให้กำลังใจ
ให้อย่ากลัวอุปสรรค
หรือให้กล้าสลองทำอะไรใหม่ๆ

ลักษณะคล้ายๆกับเซียมซี
แต่ไม่มีประโยคที่ทำให้รู้สึกถึงความรู้สึกด้านลบเลยครับ
มีแต่ประโยคเชิงบวกให้กำลังใจทุกคำเลย

10 ปีที่ผ่านมา ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปลืมๆ กันหมด แต่ทว่า เพราะเรามีเทคโนโลยีอย่างอินเทอร์เน็ต ทำให้เราสามารถทบทวนสิ่งดีๆ สิ่งไม่ดี หรือเรื่องราวที่เราเคยผ่านมาแล้วได้อย่างง่ายดายเลยล่ะครับ (ถ้าในตอนนั้นเราได้โพสไว้ล่ะนะ)

ขอบคุณอาจารย์มากค่ะสำหรับคอมเมนท์ให้กำลังใจที่บล็อกต๋า

อาจารย์นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ

สวัสดีค่ะอจ.
มาอ่านตะพาบ ได้ข้อคิดดีๆ
และภาพสวยๆด้วยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

คำคมของบุคคลต่างๆในหนังสือเล่มนี้
ล้วนเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จทั้งในระดับประเทศและระดับโลกเลยครับ

ส่งการบ้าน FFF#70
ตามกระแสค่ะ อาจาร์ยสุวิมล

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ท้องทะเลคงไม่บ้าคลังเป็นทศวรรษค่ะอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

เล่มนี้ผมชอบครับ
การจากลาโลกนี้ของพระเถระแต่ละรูป
นั้นน่าสนใจมากๆ
แต่ทั้งหมดล้วนจาหกไปด้วยสติและความสงบจริงๆครับ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอขอบคุณอ.สุ ที่ไปอวยพรวันเกิดให้ที่บล็อก

ขอให้คำอวยพรที่มอบให้คืนกลับไปหาอ.สุ และครอบครัวร้อยเท่าพันทวี ครับ

สัวสดีครับอาจารย์

ผมเชื่อว่าความรักเกิดขึ้นแล้ว มันสวยงามเสมอ ชอบที่อาจารย์บอกว่า ช่วงเวลานั้นมันไม่เคยสูญเปล่า และมันดีมากๆ ถึงแม้มันจะจบไปแล้ว แต่ความทรงจำตรงนั้นมันก็ยังคงสวยงาม ผมชอบความคิดนี้มาก ๆ ครับ
ผมก็มีแฟนเก่าs แฟนเก่าแบบเติม S ด้วย เพราะมีมากกว่าหนึ่ง 55555555 ตอบจบมันอาจดีบ้าง ไม่ดีบ้าง กลับมาเป้นเพื่อนกันได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่คิดดูแล้ว ช่วงเวลาที่เราชอบกัน ใช้ด้วยกันมันก็ดีนั่นแหละครับ แต่บางคนผมเคยอยากเป็นเพื่อนด้วย แต่ตอนนี้....คงไม่แล้วครับ ^^

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ฝรั่งเค้าเน้นคำว่า "ความคิด"
แต่ในทางธรรม "ความคิด" ก็คือ "จิต"
คำที่เราได้ยบินบ่อยๆ
คือ สุขทุกข์เกิดจากจิต
ผมว่าก็ตรงกับ สุขทุกข์เกิดจากความคิด
เช่นเดียวกันเลยครับ

เห็นกับครูทุกอย่างค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ทักทายสายๆวันพฤหัสฯค่ะ อจ.สุวิมล

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

บ้านของนักเขียนชื่อ บ้านนกบิน
มีดสั้น หมายถึง บทกวีสั้นๆที่พี่เขาเขียนทุกวัน
ก็เลยเอามารวมกันเป็นชื่อหนังสือครับอาจารย์

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังค่ะอาจารย์
รักษาสุขภาพนะคะ