อ่านเรื่องของอาจารย์ทำให้นึกถึง วาซาบิ สุนัขที่รับมาเลี้ยง ฟาร์มเค้าไม่เอาไว้แล้วเพราะต้องตัดมดลูก วันแรกที่เจอกันก็ตะกุยขาคงอยากให้อุ้ม แล้วพอเอามาถึงบ้านก็เดินตามตลอดจนถึงวันนี้ครับ

อ่านเรื่องราวในบล็อกอาจารย์
แล้วทำให้ผมนึกถึงข่าวเมื่อหลายปีก่อน

แม่แมวตัวหนึ่งเนื้อตัวไหม้ไฟแทบจะทั้งตัว
มันวิ่งฝ่าไฟเข้าไปช่วยลูกแมวที่ติดอยู่ในบ้าน
คาบออกมาจนครบ
นี่คงเป็นสัญชาตญาณของความเป็นแม่
เหมือนที่อาจารย์พูดถึงไว้เลยนะครับ

ตอนเด็กๆผมก็เคยรู้สึกน้อยใจตามประสาเด็กเช่นกัน
เพราะเป็นลูกคนกลาง รู้สึกว่าพ่อแม่รักพี่ชายคนโตกับน้องคนสุดท้องมากกว่า
แต่พอโตขึ้นมาความรู้สึกนี้ก็หายไปครับ

โหวตครับอาจารย์

ถ้าผู้หญิงไม่มีสัญชาตญาณของความเป็นแม่
คงไม่มีคนเต็มโลกแบบนี้นะคะ

เจอหมาเวลาเดินไปตลาดบ่อยค่ะ
ถ้าพวกมากจะโชว์ เห่า วิ่งเข้ามาหา
ตุ๊กก็ดุมัน มันก็หยุดนะคะ
ถ้าไปแสดงว่ากลัวมัน มันเอาเราแน่ค่ะ

ขอบคุณสำหรับหนังสืออีกรอบนะครับอาจารย์

instinct พื้นฐานที่สุดของสิ่งมีชีวิตคงเป็นการเอาตัวรอดนะครับ
พออยู่ร่วมหมู่ขึ้นมาก็มีความต้องการด้านอื่นๆ เพิ่มมา
ความเป็นแม่ก็ตามมาจากความต้องการดำรงเผ่าพันธุ์
พอมนุษย์ให้ความสำคัญเรื่องการสืบตระกูลแตกต่างจากสัตว์อื่น
บางบ้านเลยให้ความเป็นพ่อแม่กับลูกชายลูกสาวไม่เท่ากันอีก
ดีที่เคสอาจารย์กับแม่ปรับความเข้าใจกันได้นะครับ

สวัสดียามดึกครับ อาจารย์สุ
มาอ่านงานตะพาบครับ
ทั้งคนและสัตว์ล้วนมีสัญชาตญาณป้องกันตัวเอง จากคนหรือสัตว์ ที่ไม่รู้จัก
อย่าง ม้า นี่ ใครเดินดุ่มๆเข้ามาใกล้ โดนดีดไม่รู้ตัว

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์
ทุกชีวิตมีสัญชาติญาณจริงๆครับ
โหวตครับ

ขอบพระคุณค่ะอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

จริงๆการเขียนบทกวีสำหรับผมก็ยังเป็นเรื่องยากจริงๆครับ 555
ผมไม่เก่งในเรื่องการเขียนตามฉันทลักษณ์
หรือการหาคำสัมผัสนอกสัมผัสใน
เพื่อนบล้อกหลายท่านเขียนเก่งมากจริงๆ
ผมยังต้องฝึกอีกมากเลยครับ

อ่านข้างบนของที่ครูเขียนไว้ เลยได้ความรู้อีกแนวหนึ่ง

อ่านของเพื่อนหลายคนที่เขียนไว้ คล้ายกับที่ครูเขียนไว้คือ รู้มาพร้อมตอนที่เกิดหรือคลอดออกมา.
ผมว่าก็ใช่นะครับ.. เพราะสัญชาตญานของคนเป็นแม่เป็นลูกเป็นไป
โดยอัตโนมัติคงจะมาพร้อมกับ วิญญานหรือจิตทีมาพร้อมกับร่างกาย
..

ผมอ่านและลองสังเกต.. มีเพิ่มอีกแนวคือ การรู้อะไรล่วงหน้าของ
คนบางคน หรือรู้อะไรที่ผ่านมาในภพก่อน.. แต่มิได้รู้กันทุกคน

ภิกษุหลายรูป ท่านบอกว่า สัญชาตญานติดมาจากชาติหรือภพก่อน
ก็มี.. แต่ก็อาจจะมีญานหรือการรู้เพิ่ม ถ้าปฏิบัติฝึกปรือสะสมในขณะ
ปัจจุบัน

น่าสนใจครับครู

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

อ่านแล้วเห็นตามครูเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ อจ.

มาอ่านตะพาบด้วยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ที่พึ่งของแต่ละคนก็ต่างกันจริงๆครับอาจารย์
บางคนเข้าวัด
บางคนเข้าบาร์ 555

อาหารร้าน What a View ราคาสูงอยู่ครับ ตามมาตรฐานร้านสไตล์นี้
คะแนนดาว worth pricing เลย 2 แต่อร่อยจริงนะ

สวัสดีค่ะอจ.

ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกนะคะ

ระยะนี้คนเมกา อาจจะลืมโควิด แต่ก็เห็นเดินประท้วงใส่หน้ากากกัน
แต่ไม่เว้นระยะห่าง และดูเหมือนจะไม่จบง่าย แล้วโควิดก็ไม่หายไป
ไหน ไม่รู้ว่าอเมริกาจะเจออะไรอีก ....

น้อยอยู่นอกเมืองไม่กล้าไปที่คนชุมนุมกัน
และก็ยังกลัวโรคอยู่ นานๆครั้งออกไปซื้อผักผลไม้ และของใช้

การประท้วง ก็ไม่เป็นไร เมืองที่เขาสามารถใช้สิทธิมากมาย
แต่การทำลายร้านค้าต่างๆ ไม่เห็นด้วยเลยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมชอบอ่านนิทานเซน บทกวีเซนมากๆครับ
โชคดีที่มีคนแปลเอาไว้เยอะมาก
ที่บ้านน่าจะมีเกิน 100 เล่มครับ
บางเล่มผมก็อ่านซ้ำไปซ้ำมา
รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง
เพราะบางอันอ่านแล้วก็ชวนงงจริงๆครับ 555

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

สวัสดีครับอาจารย์
สัญชาตญาณแห่งความเป็นแม่นี่ยิ่งใหญ่มาก ๆ เลยครับ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์เลยครับ
ในสังคมยุคปัจจุบัน เห็นข่าวแล้วรีบปิดหนีเลยครับ เปลี่ยนจากแต่ก่อนเยอะเลยนะครับ

เห็นด้วยค่ะว่าสัญชาตญาณเกิดมาพร้อมกับเราทั้งของคนและสัตว์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ความกลัว
จะมากหรือน้อย
ผมว่าขึ้นอยู่กับจิตจริงๆครับอาจารย์
บางคนดูเลือดก็ไม่กลัว
ไม่กลัวผี
ก็เป็นเพราะจิตของเขานั้นกล้าแกร่งนั่นเอง

ขอบคุณอาจารย์ด้วยครับ
ที่ให้ความรู้เรื่องคำว่าแปลกแยก
กับคำว่าแตกแยก
อาจารย์อาธิบายได้ชัดเจนมกาเลยครับ

แม้แต่สัตว์ก็ยังมีความเป็นแม่อยู่ในตัวมันนะ แต่ไม่รู้ทำไมมนุษย์บางคนกลับไม่มีในส่วนนนี้ นี่เราซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐบางคนแย่กว่าสัตว์อีกรึ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์