ให้อภัย "ให้อภัย" เป็นโจทย์ตะพาบกิโลเมตรที่ 173 ผู้ตั้งโจทย์ ครั้งนี้ คือ น้อง กะว่า ก๋า ค่ะ
ภาพสวนดอกไม้อันสวยสดงดงาม ท่านเห็นแล้ว ต้องเกิดความรู้สึก สุขใจ สบายใจ มีความสุข ใช่ไหม คะ คงไม่มีใคร ตอบว่า ไม่เห็นสวยเลย เบื่อ ไม่รู้เอามาให้เห็นทำไม ไม่เห็นมีอะไร น่าสนใจ เดี๋ยวมันก็เหี่ยวเฉากลายเป็นปุ๋ยไปแล้ว ถ้าใครที่เห็นแปลงดอกไม้ที่สวยงามเช่นนี้แล้ว มีความรู้สึกเช่นที่ฉัน กล่าวมา ฉันคิดว่า จิตเขาไม่ปรกติแน่นอน นะคะ
นี่ก็เป็นภาพธรรมชาติที่สวยงาม ความเขียวขจีของต้นไม้ ความเย็นฉ่ำ ของสายน้ำที่ไหลเอื่อย ๆ เป็นระลอกคลื่นน้อย ๆ ยามถูกสายลมพัดผ่าน ใครเห็นบรรยากาศเช่นนี้ หัวใจนั้นก็อดไม่ได้ ที่จะเป็นสุข สบายใจ เบิกบานในอารมณ์แน่นอน
ที่กล่าวมาข้างต้น เพื่อให้เห็นว่า คำว่า อภัย คือ การที่ไม่ถือโทษโกรธ เคืองคนที่เขาทำไม่ดีกับเรา ซึ่งก็ คือ "ให้อภัย" นั่นเอง ให้อภัยแล้ว มันได้ประโยชน์อะไรล่ะ สิ่งที่ได้ตามมานั้น ก็คือ ได้ใจ ที่สบาย ไม่ทุกข์ ไม่เต็มไปด้วยไฟแห่งความแค้น ซึ่งเปรียบเสมือนหนึ่งเป็นไฟสุมอกให้เร่าร้อน อารมณ์ฉุนเฉียว หา ความสุขทางใจไม่ได้เลย กินก็ไม่ได้ จะนั่ง จะนอน จะยืน ก็ดูร้อนไปหมด อารมณ์ก็ฉุนเฉียว ไม่มีใครอยากเข้าใกล้คนที่มีอารมณ์ เช่นนี้อย่างแน่นอน ค่ะ ส่วนคนที่ทำร้ายเรา เขาก็สะใจที่เห็นเราโกรธเต้นไปตามคำพูดของเขา ลองคิดดูซิคะว่า ใครที่เป็นทุกข์ มันก็คือ ตัวของเรา นั่นเอง เข้ากับคำสอนที่ว่า "แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร" เราก็น่าจะเลือกเป็น พระดีกว่า เพราะหน้าตาไม่น่าเกลียดเหมือนมาร ไงคะ
จะเห็นได้ว่า ถ้าเราเอาชนะจิตใจเรา "ให้อภัย" แก่คนที่ทำร้ายเราได้ นั้น จิตใจเราจะไม่เร่าร้อน ร้อนรน เหมือนหนึ่ง เรานั้นได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันสวยงามของสวนดอกไม้ หรืออยู่ ท่ามกลางธรรมชาติของป่าเขาลำเนาไพร และสายน้ำที่ไหลผ่านหัวใจทำให้ใจเรานั้นชุ่มฉ่ำ เยือกเย็น สบายใจ เมื่อมีความเยือกเย็น สบายใจ ปัญญาก็เกิด และคิดแก้ปัญหา อุปสรรคที่พบเจอได้อย่างแน่นอน ท่านว่าจริงไหม ล่ะคะ ถ้าไม่เชื่อท่านก็ลองนำวิธีนี้ไปใช้ได้ ค่ะ อิอิ
สรุปว่า ตะพาบ "ให้อภัย" ของฉันที่เขียนในครั้งนี้ จุดมุ่งหมายใหญ่ อยู่ที่ต้องการให้ใครที่เจอคนที่ร้ายกาจกับเรา นอกจากจะห่าง ๆ จากคนประเภทนี้แล้ว ยังต้องใช้คำว่า "ให้อภัย" เขาเถอะ หรือ เรียกว่า แผ่ส่วนกุศลไปให้เลย อย่าได้โกรธและคิดแก้แค้นเอาคืน ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้น เราก็เป็นคน ที่ไม่ได้ดีไปกว่าเขาแน่นอน ค่ะ และคนที่เป็นทุกข์ ก็ไม่ใช่ใครอื่น ก็ดวงใจน้อย ๆ ของเรา นั่นเอง ค่ะ
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต ที่นำมาประกอบเรื่อง ค่ะ
Create Date : 13 มีนาคม 2564 |
Last Update : 15 มีนาคม 2564 16:29:57 น. |
|
32 comments
|
Counter : 1369 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณSweet_pills, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณ**mp5**, คุณtoor36, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณnewyorknurse, คุณSai Eeuu, คุณหอมกร, คุณThe Kop Civil, คุณkae+aoe, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเริงฤดีนะ |
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 มีนาคม 2564 เวลา:20:28:33 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 13 มีนาคม 2564 เวลา:23:53:25 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มีนาคม 2564 เวลา:6:25:15 น. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 14 มีนาคม 2564 เวลา:7:53:03 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 มีนาคม 2564 เวลา:11:21:04 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 14 มีนาคม 2564 เวลา:14:22:15 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 มีนาคม 2564 เวลา:20:05:37 น. |
|
|
|
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 14 มีนาคม 2564 เวลา:23:39:43 น. |
|
|
|
โดย: Sai Eeuu วันที่: 15 มีนาคม 2564 เวลา:1:24:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มีนาคม 2564 เวลา:6:21:14 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 15 มีนาคม 2564 เวลา:7:45:26 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 15 มีนาคม 2564 เวลา:8:31:48 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มีนาคม 2564 เวลา:22:55:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มีนาคม 2564 เวลา:6:34:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มีนาคม 2564 เวลา:15:02:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มีนาคม 2564 เวลา:5:11:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 มีนาคม 2564 เวลา:21:28:17 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 มีนาคม 2564 เวลา:6:14:15 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 18 มีนาคม 2564 เวลา:9:19:04 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 มีนาคม 2564 เวลา:16:09:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 มีนาคม 2564 เวลา:6:21:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 มีนาคม 2564 เวลา:22:46:03 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มีนาคม 2564 เวลา:5:36:25 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 มีนาคม 2564 เวลา:23:03:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 มีนาคม 2564 เวลา:6:42:59 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 มีนาคม 2564 เวลา:8:45:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แล้วลองหักมุมเขียนเป็นไม่ให้อภัยดูครับ
ซึ่งผมก็รู้สึกว่าสนุกดี 5555
ในชีวิตจริงผมเคยโกรธเกลียดคนเพียงคนเดียวซึ่งเป็นเพื่อนกับพ่อของผมเองครับ
ผมไม่ชอบตัวเขามากๆ จนเกือบจะมีเรื่องกัน
แต่สุดท้ายผมเป็นคนให้อภัยเขาได้ทั้งหมด
ซึ่งวันที่รู้สึกแบบนั้นก็ทำให้โล่งใจมากๆ
และต่อมาเขาก็กลายเป็นครูที่ดีของผมคนนึงเลยครับ
ชีวิตของเขาเป็นบทเรียนที่ดีมาก
และทำให้ผมเห็นกฏแห่งกรรมได้อย่างชัดเจนเลยครับ