ผมอ่านบล็อกนี้ของอาจารย์ตอนที่อาจารย์แปะลิ้งค์ไว้ในเฟซบุ๊ก
แต่ตอนนั้นอาจารย์ยังไม่ได้เปิดกล่องคอมเม้นท์ครับ

ผมรู้สึกได้ถึงความภาคภูมิใจของคุณพ่อและคุณแม่ของอาจารย์เลยครับ
ท่านต้องภูมิใจในตัวอาจารย์มากๆ
ที่ตั้งใจเรียนจนจบ

แม่ผมเองก็รักการเรียนรู้มาก
แต่แม่จบได้แค่ ป.4 เพราะที่บ้านไม่ได้ให้เรียนต่อ
ให้ออกมาทำงานครับ
ถ้าแม่ได้เรียน ผมว่าแม่ผมน่าจะเรียนต่อระดับปริญญาโท ปริญญาเอกได้เลยครับ
แต่ในความเป็นจริงก็คงจะยาก เพราะพอแม่แต่งงานมีลูก 4 คน
เลี้ยงลูกอย่างเดียวก็เหนื่อยแล้วครับ 555

ปล.เสียดายมากๆครับ
ผมจำนามสกุลของเธอไม่ได้ แล้วก็ไม่เคยติดต่อเพื่อนเก่าๆสมัยนั้นเลย
ผมออกจากสายน้ำทิพย์ตอน ป.5 ครับ
ย้ายบ้านกระทันหันด้วย เลยไม่สามารถติดต่อเพื่อนคนไหนได้เลยครับ

ด้วยความยินดีครับอาจารย์

ตอนแรกผมเดาว่าอาจารย์อาจจะยังเขียนไม่เสร็จ
รอลงรูปอะไรต่อ ก็เลยยังไมเ่ปิดเม้นท์น่ะครับ
แต่พออ่านจบ ก็รู้สึกว่าส่วนเนื้อหานั้นครบถ้วนแล้วครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์

อาจารย์สอบเรียนต่อและเรียนจนสำเร็จ
ด้วยความตั้งใจแน่วแน่ แม้มีอุปสรรคอาจารย์ก็ไม่เคยย่อท้อนะคะ
รอยยิ้มของคุณพ่อและคุณแม่ทั้งสองช่วงเวลา
คงเต็มไปด้วยความสุขและความภาคภูมิใจอย่างมาก
น่าประทับใจมากค่ะ

อาจารย์นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

แวะมาดูรูปอาจารย์ตอนสาวๆ ค่ะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ความทรงจำมีที่น่าจดจำและไม่น่าจดจำจริงๆ
ผมนึกถึงเพลงอยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืมเลยครับ

รอยยิ้มของพ่อกับแม่ยังไงก็ตราตรึงอยู่ในใจเราตลอดจริงๆ ครับ นึกถึงเรื่องดีๆ ที่เราได้อยู่ได้ทำร่วมกัน มันก็ชวนให้รู้สึกสุขใจครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์

อาจารย์สบายดีนะคะ ต๋าไม่ได้เข้าบล็อกราวสองอาทิตย์ช่วงกลับบ้าน
ทำให้พลาดบล็อกอินเดียตอน 3 ไปค่ะ ขอบคุณอาจารย์มากนะคะ
พรุ่งนี้ต๋าจะย้อนชมค่ะ

ต๋าเห็นด้วยกับอาจารย์ค่ะ ทั้งปลาทูและปลาสลิดทอดในน้ำมันอร่อยที่สุด
ขอบคุณอาจารย์สำหรับกำลังใจค่ะ

อาจารย์นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดียามบ่ายค่ะ อาจารย์สุวิมล

จันทร์อ่านบล็อกนี้ของอาจารย์แล้วซาบซึ้งใจมากค่ะ
จันทร์เป็นคนเซนซิทีฟ อ่านบล็อกนี้แล้วน้ำตาคลอเลย

คุณพ่อของอาจารย์เป็นผู้ใหญ่ที่เปิดกว้างมากค่ะ
ทั้งที่เป็นครอบครัวคนจีน แต่สนับสนุนให้ลูกสาวเรียนหนังสือ
จากรูป คุณพ่อหล่อค่ะ และดูเป็นคนใจดีมากค่ะ

คุณแม่ก็น่ารักค่ะ ถึงแม้จะไม่เห็นด้วยตอนแรก
แต่เปิดใจยอมรับได้ในที่สุด
และดูท่านภูมิใจกับอาจารย์มากเลยค่ะ

รอยยิ้มของพ่อกับแม่ จะตราตรึงในใจเราตลอดไปค่ะ

สวัสดีครับอาจารย์สุวิมล

รอยยิ้มของพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ดีเลยครับ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

บล็อกความรัก
ผมคิดว่าเขียนถึงมาดามน้อยมากครับ 555
ส่วนใหญ่เป็นความรักที่ผมมองผ่านมุมมองของบุคคลที่ 3 มากกว่าครับ
บางครั้งก็เป็นเรื่องของเพื่อนหรือคนใกล้ตัว
ความรักของผมเรียบง่าย ไม่มีอะไรหวือหวาเลยครับ 555

ต๋าย้อนชมและโหวตบล็อกเที่ยวอินเดีย 3 แล้วค่ะอาจารย์

อาจารย์ฝันดีคืนนี้นะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดีครับอาจารย์

อ่านไปแล้วหลายวัน เพิ่งมีโอกาสได้เม้นท์ครับ นี่ก้อยู่ไซต์แต่มีเวลาว่างอยู่ครับ รองานตอนบ่าย

รอยยิ้มของพ่อแม่ เมื่อเราประสบความสำเร็จเนี้ยลืมไม่ลงจริงๆ ครับ ทำให้เราหายเหนื่อยไปเยอะเลย เป็นรอยยิ้มที่เค้าไม่ได้ดีใจกับตัวเอง แต่ดีใจกับคนที่เค้ารัก ยิ้มอย่างภูมิใจ
ยิ่งเกิดกับคนยิ้มไม่เก่งอย่างคุณพ่ออาจารย์ เห็นแล้วต้องปลิ้มมากแน่ๆ ครับ

อ่านเรื่องราวที่คุณแม่อาจารย์ดีใจเมื่ออาจารย์เรียนจบ อาจารย์พาคุณแม่ไปตัดชุด แล้วมีความสุขแทนครับ
คงเป็นความสุขของทั้งผู้ให้และรู้รับ ดีที่อาจารย์เปลี่ยนความคิดของคุณแม่เรื่องการศึกษาได้ครับ

จะเมื่อไหร่ รอยยิ้มของพ่อแม่เป็นสิ่งที่ลูกไม่มีวันลืมเสมอครับ


จากบล๊อก
ใช่ครับช่วงนี้งานยุ่งมา นี่อาทิตย์นี้จะบินแล้วด้วยยังไม่ได้เตรียมอะไรเลยครับอาจารย์
สุขภาพรวมๆ โอเคครับ แต่ก็มีปัญหาอยู่บ้างจากพักผ่อนนอนเครียดแล้วฝนตกถี่ พยายามไม่ขาดยาครับ 5555

ทีแรกผมก็กลัวนะครับว่าคุณป้านี่ยังไง นกต่อไหม แต่หน้าตาท่าทางคุณป้าดูลำบากจริงๆ ครับเลยคิดว่าต้องถามแล้ว แล้วผมอยู่หน้าเซเว่น คนเยอะมาก ไม่น่ามีอะไรน่ากลัว แถมแถวนั้นระแวกโรงเรียนหลาน ซึ่งคนน่าจะรู้จักผมแหละ 5555
ก็เป็นเรื่องดีๆ ที่อย่างน้อยๆ ผมกับคุณป้าเจอกันเมื่อไหร่ก็ยิ้มให้กันเสมอครับ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์


อ่านคำว่า "หมดโปรฯ" ที่อาจารย์พิมพ์ไว้
ผมยิ้มเลยครับ
ไม่รู้คู่ของผมหมดโปรแล้วหรือยัง 555
อยู่กันมานาน ไม่มีความหวานเหลือแล้วครับ
เหมือนเพื่อน เหมือนคู่ชีวิตที่ช่วยกันดูแลลูกมากกว่าครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์

ขอบคุณอาจารย์มากนะคะที่แวะชมเมนูบ้านต๋า

แซนด์วิชจานนี้สูงจริงค่ะ ความที่ชิ้นเล็กต๋าเลยต่อๆขึ้นไปค่ะอาจารย์
พอจะกินเลยต้องใช้ส้อมกับมีด
ดูคล้ายๆนั่งในร้านทั้งที่อยู่บ้านค่ะ อิอิ

ต๋าจะรอเที่ยวเมืองอัมริตสาห์กับอาจารย์ต่อนะคะ

ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆตลอดวันนี้ค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดีค่ะอาจารย์

อ่านเรื่องราวของอาจารย์แล้ว เห็นด้วยนะคะ
รอยยิ้มของพ่อกับแม่ คือรอยยิ้มที่ทำให้เรามีความสุขค่ะ
ยิ่งเป็นรอยยิ้มของพ่อแม่ที่มีความภูมิจในตัวลูกๆแล้ว
เราเป็นลูกย่อมลืมไม่ลงจริงๆค่ะ...

พ่ออาจารย์คิดการไกลจริงๆค่ะ เรื่องทรัพย์สิน
และดีใจกับอาจารย์นะคะที่แม่เข้าใจในการเรียนของอาจารย์ค่ะ
อาจารย์เป็นความภาคภูมิใจของท่านเลยล่ะค่ะ

ขอให้อาจารย์มีสุขภาพที่แข็งแรงๆนะคะ

รอยยิ้มของพ่อแม่ มีค่าเหนือสิ่งอื่นใดนะครับ
ลูกสอบเข้ามหาลัยได้นี่ พ่อแม่จะภูมิใจมาก ยิ้มแฉ่งเลย
อย่างของ อาจารย์เต๊ะ สอบได้นี่ พ่อรีบไปโม้ซะทุกบ้าน
แป็บเดียวรู้กันทั้งซอย555

การศึกษานี่ ยังไงก็จำเป็น ยิ่งถ้าจะรับราชการนี่อย่างน้อยก็ต้อง ป ตรี
ละนะครับ อย่างอาจารย์เต๊ะ จะมาเป็นอาจารย์ได้ ก็ต้องไปเรียน ปโท
ตอนเรียนอายุ 40 หน้าแก่กว่า อาจารย์ที่มาสอนอีกละครับ 555

ของขวัญวันรับปริญญาอาจารย์สุนี่ ตู้เสื้อผ้า น่าจะไม้จริงด้วย
ชุดสวยๆแยะเลยด้วย แม่ให้ด้วยความรักนะครับ

อาจารย์เต๊ะ นี่ทำงานใหม่ๆยังไม่มีตู้เสื้อผ้าเลย ต้องเก็บเงินซื้อเอง แฮร่ ส่วนโต๊ะทำงานหนังสือกองแยะๆนี่ ต้องระวังปลวกนะครับ
อาจารย์เต๊ะ โดนมาแล้ว หลังๆเลยต้องเอาทิ้งหมดเลยเชียวครับ

อาจารย์สุสบายดีนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

สมัยเด็กอาจารย์เต๊ะที่บ้านจนครับ
ต้องโหนรถเมล์แล้วก็เดินไปโรงเรียนทุกวันล่ะครับ
พอมาทำงานใหม่ๆก็ยังโหนรถเมล์อยู่เลยครับ555

จักรยานนี่อยากได้มาตั้งแต่สมัยเด็กๆ
พอทำงานได้มีสตางค์ถึงได้ซื้อครับ
เมื่อก่อนนี้จักรยานยังแพงอยู่ครับ
เดี๋ยวนี้มีจักรยานญี่ปุ่นมือสองเข้ามาเป็นโกดังเลย
ราคาถูกลงเยอะเลยครับ
อาจารย์เต๊ะเดินไม่ค่อยไหวครับเลยต้องขี่จักรยานลดความอ้วนเอา ลดไปได้หลายโลก็คุ้มแล้วครับ
เพราะค่ายาไปหาหมอที อาจารย์เต๊ะเบิกอะไรไม่ได้ก็เอาเรื่องอยู่ครับ ถ้าสุขภาพดีขึ้นก็ประหยัดค่ายาไปได้เยอะครับ
อาจารย์ไปทำบุญบ่อยต้องอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ
ของอาจารย์เต๊ะพระมาบิณฑบาตรหน้าบ้านก็สะดวกดีเลยใส่ได้ทุกวันครับ

อาจารย์ได้เดินออกกำลังกายทุกวันก็เยี่ยมแล้วล่ะครับ
รักษาสุขภาพนะครับ

โอ้ ขอบพระคุณอาจารย์สุมากเลยนะครับ ที่กรุณาช่วยแก้ไขคำผิดให้อาจารย์เต๊ะ น่าจะใช้ผิดมาตลอดเลยละครับ
ภาษาไทย บางคำที่ไม่ค่อยได้ใช้ ยังนึกตั้งนานกว่าจะเขียนได้นะครับ 555

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรด้วยครับ
ผมปิดวันเกิดเอาไว้ครับ
ไม่เปิดเป็นสาธารณะ
เพราะถ้าเปิดคนอวยพรจะเยอะมาก พอผมตอบขอบคุณทุกเม้นท์
เฟซบุ๊กจะบล็อกหรือคิดว่าผมเป็นบ็อท
อาจโดนปิดเฟซได้ตั้งแต่ 3-7 วันเลยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

ขอบคุณครับอาจารย์

ผมเขียนตกไปคำนึงจริงๆด้วยครับ

ความรักไม่มีความแน่นอนจริงๆครับ
แม้แต่คนที่เราคิดว่าดีที่สุด
พอถึงวันนึงก็เปลี่ยนไปได้หมดเลย

เพื่อนผม กับเพื่อนมาดาม
ตอนนี้เลิกกันไปเกินครึ่งครับ
บางคนอยู่กันมา 10 กว่าปีก็เลิก
ลูกๆก็ต้องปรับตัวขนานใหญ่เลย