ทุกเรื่องราวความประทับใจของอาจารย์
กลายเป็นความทรงจำ

ที่ผมรู้สึกได้มากที่สุด
น่าจะเป็นเรื่องลูกศิษย์ครับ
เพราะตั้งแต่อ่านบล็อกอาจารย์มาตลอด

อาจารย์จะมีลูกศิษย์แต่ละรุ่น
แวะเวียนมารับมาส่ง
พาไปเที่ยว ไปงานต่าง ๆ พาไปกินข้าว
มีแบบท่อแตกก็มาช่วยซ่อมให้ด้วย
(ถ้าผมจำไม่ผิดนะครับ)
คือเป็นลูกศิษย์ที่น่ารักมากจริงๆครับ

เข้ามาชมเรื่องประทับใจจากอาจารย์ครับ
ลองนึกน้อนกลับไป เพื่อนดีๆที่ไม่ได้พบนานแล้วก็หลายคนเลยนะครับ ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงกันบ้าง ถ้าเล่นเฟซก็เจอกันง่ายหน่อย
บรรดาศิษย์ของอาจารย์ก็แวะเวียนไม่ขาด ทั้งตอนป่วยและตอนปกตินะครับ ผูกพันยาวนานตลอดชีวิต
เรื่องเที่ยวยังไม่เคยไปมาชูปิกชูเลยครับ ทวีปอเมริกาใต้คงได้ไปหลังเกษียณ
กำแพงเมืองจีนก็ชอบครับ เสียดายข้างบนเหม็นฉี่ไปหน่อย
วรรณกรรมภาษางามๆ อ่านแล้วก็เพลิน รู้สึกว่าภาษาไทยเล่นได้เยอะจริงครับ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

ประทับใจในน้ำใจของคนที่ไม่ใช่ญาติ
เนี่ยหน้าประทับใจที่สุดค่ะอาจารย์

ตะพาบบ้านอาจารย์สุวิมลออกเดินล่วงหน้า3 วันก่อนใคร

1.ประทับใจหนุ่มมีน้ำใจยาวนาน
ถึงเวลาต้องเดินจาก
ยังเป็นความประทับใจยืนยาว
2.คุณครูผู้แสนดีกับลูกศิษย์กตัญญู
ต้องสร้างเป็นซีรีย์เกาหลีได้เลยค่ะ
น้องๆน่ารักมากมาย
3.ประทับใจ ในสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้ไปเยืน

ทำเอาเพื่อนๆบล็อกได้ร่วมประทับใจไปด้วยเลยค่ะ

สวัสดีครับอาจารย์
มีกัลยาณมิตรที่ดี ผมว่าเป็นเรื่องที่โชคดีมากเลยครับอาจารย์
ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวไปกี่ครั้ง ก็ประทับใจทุกครั้งเหมือนกันครับ

ของอาจารย์มีหลายเรื่องเลยนะครับ

ได้ไปในที่ๆ อยากไป ไปดูโลกภายนอก มีเพื่อนดีๆ มีคนรักมากมาย นี่เป็นสิ่งที่วิเศษอย่างหนึ่งในชีวิตเลยนะครับ

สวัสดีครับอาจารย์

คราวนี้อาจารย์ส่งงานตะพาบไวเลยครับ ไวจนผมเห็นแล้วตกใจว่า เอ๊ะ! ผมพลาดอะไรไปรึเปล่า เดี๋ยวปั่นงานไม่ทันขึ้นมา 555555

เรื่องประทับใจของอาจารย์อ่านแล้วซาบซึ้งมากเลยครับ

อย่างแรกคือเพื่อน เพื่อนไม่ต้องมีมาก แต่อยู่กับเราทุกช่วงเวลาของชีวิต คอยส่งน้ำใจ ความเอื้ออาทรต่อกันเสมอ แค่นี้ก็อบอุ่นมาก ๆ แล้วครับ เพื่อนที่ดีเป็นมงคลของชีวิต เป็นสิ่งมีค่าของชีวิต เป็นรอยยิ้มของเราเสมอครับ แถมเตือนใจเราเวลาเราผิดพลาดด้วยครับ
ผมเองก็เหมือนเป็นคนมีเพื่อนเยอะ แต่จริงๆ เพื่อนที่ผมรู้สึกว่าเป็นเพื่อนจริงๆ มีไม่เยอะเลยครับ


สำหรับเรื่องที่ 2 สิ่งแรกที่ผมคิดคือ ดีใจกับอาจารย์มาก ๆ เลยครับ ผมว่าครูอาจารย์มีไม่มากหรอกครับที่จะมีลูกศิษย์ที่รักมากขนาดนี้ รักกันยาวนานมาจนปัจจุบัน จากครูอาจารย์กลายเป็นญาติผู้ใหญ่ น่าประทับใจมากจริงๆ ครับ ผมไม่ทราบว่าความสำเร็จในอาชีพของแต่ละคนคืออะไร แต่สำหรับผมอาจารย์คือผู้ที่ประสบความสำเร็จใจอาชีพมาก ๆ ครับ แสดงว่าความตั้งใจที่อาจารย์อยากเป็นครูมาตั้งแต่แรก ทำให้อาจารย์ใช้ใจในการสอนลูกศิษย์แน่ ๆ เลยครับ ลูกศิษย์เลยสัมผัสได้ถึงความรักของอาจารย์ จนกลายเป็นความรักที่มีต่ออาจารย์ครับผม ชอบเรื่องนี้มากๆ


ความประทับใจในที่ท่องเที่ยว มาชูปิชู เป็นที่ที่ผมอยากมีโอกาสได้ไปซักครั้งในชีวิต แต่ไม่รู้จะมีตัง หรือมีเวลาไปไหมอ่ะครับ 555555 เพราะ ฟินแลนด์ก็ยังรออยู่ สวิซก็ยังไม่ได้ไป อิตตาลีก็รออยู่ แค่คิดถึงเงินก็ปวดหัวแล้วครับ
อาจารย์แข็งแรงมากเลยครับ มีคนบอกว่า รอเที่ยวตอนเกษียณก็ไม่มีแรงพอดี แต่อาจารย์เที่ยวได้ชิลๆ เลย

และประทับใจเรื่องสุดท้าย ปิดท้ายได้สวยงามมากครับ ถ้าตอบคำว่านางงามนี่ผ่านเข้ารอบเลยครับ คุณครูภาษาไทยของผม ^^


รักษาสุขภาพด้วยครับอาจารย์

สุดยอดค่ะครู

โอ้ ต้องร้องเพลงนี้เลยนะครับนี่
อ.เต๊ะ จัดให้ 1เพลง อิอิ

รักเพื่อพบแล้ว พลัดพราก
...ไม่เคยคิดจาก รักจริงจากใจ
รักชั่ว นิรันดร์ รักกันเรื่อยไป
ดื่ม ด่ำ ฤ-ทัย ไม่คลายใจ รักกัน...

อ.สุ บอก เอ็งจะร้องอีกนานมั้ย หมู หมาบ้านข้าแตกตื่นวิ่งเตลิดไปหมดแล้ว เย้ย 555

ความทรงจำที่ดีๆ จะอยู่กับเราตลอดไปนะครับ

ส่วนเรื่อง ความประทับใจใน ลูกศิษย์ นี่ อาจารย์โชคดีที่ได้เจอ ลูกศิษย์ ที่มีน้ำใจ ในปัจจุบันนี่ หาได้ยากมาก

เวลาเราเจ็บป่วยนี่ ต้องคนที่รักเราจริงๆเท่านั้นแหละครับ
ถึงจะมาอยู่ คอยดูแลเรา ถ้าไม่ใช่ญาติมิตร นี่ ต้องถือว่าเป็นคนดีมากๆ

อ.เต๊ะ เคยไปเฝ้าไข้ ญาติ ห้องรวม เพราะหาห้องพิเศษยังไม่ได้
แทบไม่ได้หลับได้นอน เพราะ คนแยะ เดี๋ยวคนนู้นมา คนนี้มา
แต่ก็ไม่เหงาดี ว่างๆก็ไปคุยกับ เตียงนู้นที เตียงนี้ที

บางทีเค้าก็เอาของกินมาให้ เราก็ให้เค้ามั่ง เหมือนมาปาร์ตี้กัน555
ก็พอคลายความกังวลไปได้บ้างละครับ

ส่วนสถานที่ ที่อาจารย์ไปเที่ยวนี่ น่าตื่นตาตื่นใจมากเลยนะครับ
ทั้งกำแพงเมืองจีน ทั้ง มาชูปิชู
อ.เต๊ะ ดูวันที่แล้ว ตั้งแต่ปี 96 โอ้ สุขภาพดีเยี่ยมเลยนะครับ
เป็น อ.เต๊ะ น่าจะเป็นลมตั้งแต่ปีน 2กิโลแรก แล้วละครับ 555

สุดท้ายถึง วันเวลาจะผ่านไป แต่ความทรงจำดีๆ จะอยู่ในใจเราเสมอนะครับ งั้นเดี๋ยว อ.เต๊ะ ร้องเพลงให้ฟังอีกเพลงดีกว่านะครับ อิอิ

อ.สุ สะดุ้งโหย่ง บอก ถ้าเอ็งสงสาร ข้า เอ็งไม่ต้องร้องเถอะนะ ข้าขอร้อง เย้ย 555

เพื่อน ๆ ทำให้เราปลื้ม ประทับใจเยอะ

ส่วนลูกศิษย์แหะ ๆ ผมไม่ค่อยมีกะเขา จะมีก็แค่ฝึกงานให้เขาแล้วก็
จากไป เจอกันเขาก็เข้ามาทักทายไหว้

จะมีรุ่นน้องที่ ผมกับทีมงานช่วยฝึกเป็นพี่เลี้ยงให้เป็นครูสมาธิ นาน ๆ
จะไปร่วมสวดมนต์ที่เดิม พอเดินเข้าไปน้อง ๆ เขายกมือไหว้แล้ว
รีบพูดดัง ๆ เร็ว พี่ไวน์พี่เลี้่ยงของเรามาแล้ว ทีนี้ก็รับไหว้กัน

แต่ทำเอาผมอาย ก็นาน ๆ ผมไปสู้น้อง ๆ เขาไม่ได้ไปบ่อย ส่วนผม
เลยกลายเป็น คนไกลวัดครับครู

สวัสดีค่ะอาจารย์ แวะมาอ่านความประทับใจ กิ่งยังไม่ได้เขียนเลยค่ะ
แต่สิ่งที่ประทับใจของอาจารย์ก็ตรงใจเลยค่ะ ชอบๆทั้ง 4 เรื่องทั้งสวยงาม แปลกมหัศจรรย์ และสูงใหญ่มากค่ะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมแอบเดาว่าปลายปีแบบนี้
ลูกศิษย์หลายคนน่าจะมีจัดทริปให้อาจารย์ได้เที่ยวแน่นอนเลยครับ 555

อาจารย์มีลูกศิษย์ที่น่ารักมากๆครับ
ส่วนหนึ่งผมว่าอาจารย์ก็เป็นครูที่ศิษย์รักมากๆเช่นกัน
ผมเชือ่ว่าไม่ใช่อาจารย์ทุกคนที่ลูกศิษย์
จะระลึกถึงและไปหา
พาไปเที่ยวพักผ่อน พาไปกิจกรรมต่างๆ

น่าชื่นใจแทนอาจารย์มากๆเลยครับ

ก็หวังว่า โควิดจะหายไปก่อน อ.เต๊ะ เกษียณละครับ555

จะได้ออกเที่ยวสบายใจ ไม่ต้องปิดหน้าปิดตาซะทีนะครับ
ส่วนร่างกายนี่ อวัยวะยังเดิมๆอยู่เลยครับ ทั้งหัวเข่า สะโพก
เริ่มมีเสียงออดๆแอดๆ เหมือนกัน555
ถ้าไปเที่ยวก็ต้องไม่สมบุกสมบันมาก
เดี๋ยวไปเสียกลางทาง หาอะไหล่ไม่ได้อีกครับ 555

ปล.ปีหน้า รับรอง อาจารย์สุ ได้ฟังเพลงไทยแน่นอนครับ
เพราะแฟนคลับขอมามากมาย รวมอาจารย์ด้วย ตั้ง 2 คนแน่ะครับ 555

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

ขอบคุณที่แวะไปดูหนังกันนะครับ หนนี้ไม่ค่อยมีเรื่องน่าดูเท่าไหร่
วันนี้อัพบล็อกเที่ยวละ สะดวกเมื่อไหร่ก็แวะมาชมกันนะคร้าบ
ทริปสนุกไหมครับอาจารย์ รอตอนลงบล็อกนะครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์
ประทับใจน้ำตก เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไรน้ำจะหยุดตกสักทีค่ะ
หนูตุ๊ก

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

สะพานลอยอันนี้ผมเคยเดินขึ้นไปครั้งเดียวครับ
มีคนไร้บ้านนอนอยู่
ด้านบนรกมาก มีขยะเต็มไปหมด
ผมไม่แปลกใจเลยที่คนไม่ค่อยเดินขึ้นสะพานลอย

ผมเห็นผู้ชายไร้บ้านนอนอยู่
ขากลับเลยซื้อหมูปิ้งให้ชุดนึง
แกก็ยกมือขอบคุณ

แล้วผมก็ไม่ได้เดินขึ้นสะพานลอยนี้อีกเลยครับ

อ้อแวะมาส่งการบ้านตะพาบ 292 ค่ะ อจ.สุวิมล

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมเขียนบล็อกนี้เตือนสติตัวเองครับอาจารย์
ไม่เป็นไร เริ่มต้นใหม่ สู้ต่อไป
ชวงนี้ผมใช้คำพวกนี้กับตัวเองเยอะเลยครับ

มิวเซียมสยามคุณครูน่าพาที่โรงเรียนมาชมเหมือนกันนะครับ เป็นแหล่งเรียนรู้และชวนคิดที่ดีเหมือนกัน
ค่าเข้าก็แพงอยู่ แต่เข้าเป็นกลุ่มลดครึ่งราคา เด็กต่ำกว่า 15 เข้าฟรีเลยนา

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์

สวัสดีครับอาจารย์

อาจารย์ก็เที่ยวเก่งเหมือนกันนะครับเนี้ย ^^ เห็นว่าเพิ่งกลับมาจากปราณบุรี ปราณผมก็ชอบครับ เงียบสงบดีครับ แต่ไกลไปหน่อยอ่ะครับ เพราะมนุษย์เงินเดือน ลางานยากอย่างผมไม่ค่อยมีวันลา ถ้าจะไปปราณน่าจะต้องมีเวลาซัก 3 วัน 2 คืน กำลังดีครับ ยังไงรอชมทริปเที่ยวปราณบุรีของอาจารย์นะครับ

อ้าว งั้นผมก็ไม่ได้ตาฝาดว่าตะพาบเป็นวันที่ 15 ใช่ไหมครับ 55555 เพราะผมเขียนไว้ล่วงหน้าเพื่อส่งวันที่ 15 พอถึงวันที่ 15 อ้าวไม่เห็นมีใครอัพเลยไปดูอีกทีเผื่อตัวเองจำผิด อ้าว 19 หรอ สงสัยตาฝาด 55555 ที่แท้ผมไม่ได้ตาฝาด อิอิ

ไปทัวร์ 1 เดือน 4 แสนนนนนนนนน แต่อาจารย์เสียแค่2 แสนกว่าๆ ประหยัดไปได้เยอะเลยครับ!!! แบบนี้เที่ยวได้สบายใจแน่นอนครับ อิจฉาเลยครับ ทริปฟินแลนด์ของผมก็แสนนิดๆ แต่ตอนนี้พับเก็บไว้ก่อน เพราะกำลังจะทำบ้าน แบบนี้มีแต่แสนสาหัสละครับ 55555

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นน่ารัก ๆ นะครับอาจารย์ ^^

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

เห็นด้วยกับคอมเม้นท์ของอาจารย์เลยครับ

ช่วงเช้านี้ผมนั่งทำหนังสือทำมือ
เอาไว้อ่านเล่นสองเล่มครับ
ทำไปเพลินๆ เงยหน้ามาอีกครั้งเกือบเที่ยงแล้ว

บอลมีอาจารย์ประจำชั้นตอน ม.6 อยู่บ้านพัหกคนชรา บุศยานิเวศน์ อยุธยา เมื่อตอนยังไม่มีโควิทก็จะไปเยียมอาจารย์เรื่อยๆครับ 2-3 เดือนไปครั้งนึง พาไปกินข้าว กินกาแฟ (ส่วนใหญ่อาจารย์จะบังคับให้ไม่ต้องเลี้ยง อาจารย์จ่ายเอง)

แต่พอโควิทมาก็เลยไม่ได้ไปหาเลยครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อกท่องเที่ยว - วัดเจ็ดยอด เชียงใหม่ด้วยนะครับ

สวัสดีค่ะอจ.

มาอ่านเรื่องประทับของอจ.ด้วยค่ะ

King/Queen of BlogGang 1 อาจารย์สุวิมล

Vote ตะพาบ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ช่วงนี้
ใช้คำว่า "อดทน" บ่อยที่สุดครับอาจารย์ 555
ทำอะไรไม่ได้เลย
นอกจากทนต่อไปครับ

โควิดไม่ยอมไปเสียที