สงสารใจ ใจเจ้าเอ๋ยไม่เคยนิ่ง

วนและวิ่งคืนและวันหวั่นและไหว

เหมือนถูกกายกำบังกักขังใจ

ใจจึงได้ดิ้นรนทุกหนทาง

จากเรื่อง วารีดุริยางค์ ของ อ.เนวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ 

เราจะเห็นความงามของภาษาไทยในกลอนแปด บทนี้ได้ว่า กวี

ได้เลือกใช้คำภาษาไทยง่าย ๆ ไม่มีศัพท์ยากที่ต้องแปล

แต่ใช้กลวิธีการใช้คำซ้ำ  และใช้จังหวะของเสียงในแต่ละวรรค  สร้าง

อารมณ์ให้คนอ่าน ได้จินตนาการ เห็นภาพของ

จิตใจมนุษย์ที่ว้าวุ่น ไม่ได้หยุดนิ่งทั้งกลางวันกลางคืน  ใช้อุปมาการ

เปรียบเทียบว่า หัวใจนั้นถูกกักขังเป็นทุกข์

เนื้ออ่อนแต่ชื่อ        เนื้อน้องฤาอ่อนทั้งกาย

ใครต้องข้องจิตชาย     ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง

บทชมปลา จากเรื่อง กาพย์เห่เรือ ของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ 

กาพย์ยานี บทนี้ แสดงถึงความเป็นอัจริยะในการเลือกสรรคำมาใช้

ของเจ้าฟ้ากุ้งเป็นอย่างยิ่ง  ทรงเลือกใช้คำไทย

แบบง่าย ๆ  ซ่อนความหมายโดยนัยให้คนอ่านเห็นภาพ  เห็นความ

สัมพันธ์อันลึกซึ้งระหว่างเจ้าฟ้ากุ้งกับสนม

ของพระองค์ท่านได้อย่างชัดเจน  โดยใช้ภาษาไทยที่สุภาพบอก

ความโดยนัยแก่คนอ่านได้อย่างชัดเจน 

ที่ยกตัวอย่างมานี้  เป็นเสน่ห์ของภาษาไทยของเรา  ถ้าท่านผู้อ่านมี

โอกาสได้อ่าน ได้ศึกษาวรรณคดีไทย

หรือวรรณกรรมที่เป็นร้อยแก้วก็ดี  เราจะเป็นเสน่ห์ความงามของ

ภาษาไทยของเราว่า  มีความสวยงาม มีความวิจิตรพิสดาร

ในการสื่อความหมายได้อย่างดี  

ที่กล่าวมาทั้งหมด เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ฉันได้ยกมาเป็นตัวอย่างให้

เห็นถึงความสำคัญของ ภาษาไทยของเรา เพื่อที่เรา

ซึ่งเป็นเจ้าของภาษา  เจ้าของมรดกภาษาไทย จะได้ช่วยกันรักษา 

 ช่วยกันใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง ทั้งการเขียน

การอ่าน  และการใช้หลักภาษา  ซึ่งเป็นสิ่งที่จะช่วยให้ ภาษาไทย

ของเรา จะได้ธำรงคงอยู่คู่คนไทยของเรา  

และเราจะได้มีวันภาษาไทย  คือ 29  กรกฎาคม  ซึ่งพระบาทสมเด็จ

พระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ฯ ได้แสดง

ให้เห็นถึงความสำคัญของภาษาไทยของเรา  จึงขออัญเชิญพระราช

ดำรัส ของพระองค์มาประกอบงานเขียนของฉัน ค่ะ 

จากพระบรมราโชวาทของพระองค์ท่านที่ยกมานี้   จะช่วยเพิ่มน้ำหนัก

ให้คนไทยเราทุกคนตระหนักถึงความสำคัญ

ของภาษาไทยของเราได้เป็นอย่างดี  นะคะ  ฉันก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า

ต่อไปเราจะเห็น การใช้ภาษาไทยของคนไทยเรา

จะใช้กันได้ถูกต้องยิ่งขึ้น  เพื่อจะได้ช่วยกันรักษา ภาษาไทยของเรา

ได้อยู่ยั้งยืนยงชั่วกาลนาน ค่ะ