1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31
ความกล้าหาญครั้งสุดท้าย "ความกล้าหาญครั้งสุดท้าย" เป็นโจทย์ ตะพาบกิโลเมตรที่ 224 ผู้ตั้ง โจทย์ คือ น้อง กะว่าก๋า ค่ะ เรื่องของความกล้าหาญ เป็นเรื่องสำคัญค่ะ เพราะความกล้าหาญ ทำให้เราตัดสินใจได้ ซึ่งบางครั้งก็อาจจะตัดสินใจถูกบ้าง ผิดบ้างได้ ถ้าหากขาดความคิด ไตร่ตรองไม่รอบคอบ ก็อาจตัดสินใจ ผิดได้ ดังนั้น เรื่องของความกล้าหาญ จึงต้องอาศัยความคิด ความรอบคอบ การไตร่ตรองอย่างดี ประกอบความกล้าหาญในการ ตัดสินใจทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเสมอ เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด และจะได้ไม่เสียใจกับความกล้าหาญที่ได้กระทำไป นะคะ ความกล้าหาญ ที่นำไปสู่การตัดสินใจที่ถูกต้อง ชีวิตก็จะเปรียบ เหมือนสวนดอกไม้อันงดงามเช่นภาพนี้ ค่ะ ภาพนี้ เป็นภาพดวงอาทิตย์ เปล่งแสงเงินแสงทอง อย่างสวยงาม เปรียบได้กับชีวิตที่ตัดสินใจได้ถูกต้อง สำหรับฉัน ความกล้าหาญครั้งสุดท้ายของฉัน น่าจะเป็นความ กล้าหาญที่ฉันตัดสินใจเดินทางไปเที่ยวแบบ แบกเป้ หรือที่เรียกว่า แบ็คแพค (Backpack ) ซึ่งความกล้าหาญ ในการ ตัดสินใจครั้งนี้ เป็นวัยที่ฉันเกษียณแล้วประมาณ 6 ปี เป็นความกล้าหาญครั้งสุดท้ายจริง ๆ และเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เป็นความเสี่ยงต่อการเดินทางไม่น้อยเลย กับการเที่ยวที่เคยไปกับทัวร์อย่างสบาย ๆ มาเป็นเวลานาน แล้วมา เปลี่ยนเป็นการเที่ยวแบบ แบ็คแพค ซึ่งต้อง ช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง มีการเดินทางตามป่าเขาลำเนาไพร ชีวิต รู้สึกได้รสชาติเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ใช้ชีวิตได้ ไม่กี่ปีหรอกนะ ตอนนี้ ด้วยวัย 70 ปีแล้ว คงจะให้เหมือนเมื่อ 6-7 ปีที่ แล้วไม่ไหวเสียแล้ว ฉันจึงคิดว่า ในการตัดสินใจ ครั้งสุดท้ายเมื่อ ปี 57 นั้น เป็นความกล้าหาญครั้งสุดท้าย และเป็น การตัดสินใจที่คุ้มค่ากับชีวิต จริง ๆ เพราะมีโอกาส ได้ไปเห็นสิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ ของโลก ได้ปีนเขาด้วยความเหนื่อยยาก เพื่อไปชมทิวทัศน์ ชมสิ่งที่ธรรมชาติได้สรรค์สร้าง ให้มนุษย์ได้ไปชื่นชมมัน ถือว่า เป็นช่วงชีวิตของฉันที่คุ้มค่าจริง ๆ ฉัน ได้เก็บภาพที่ไปยังสถานที่ต่าง ๆ มาประกอบ เป็นหลักฐานเพื่อแสดงความกล้าหาญของฉัน ค่ะ เชิญชม นะคะ นี่เป็นการแบ็คแพค ครั้งแรก ในชีวิต คือ การเดินขึ้นเขาไปชม ภูเขาไฟ คาวาอีเจี้ยนที่ประเทศอินโดนีเซีย เหนื่อยมาก ค่ะ นี่เป็นภาพของภูเขาไฟ คาวาอีเจี้ยน ซึ่งยังระอุอยู่ ค่ะ ถ่ายรูปตัวเอง ยืนยันว่า ปีนเขาขึ้นมาชมจริง ๆ นะ อิอิ เตรียมเดินขึ้นไปชม ภูเขาไฟ โบว์โบ ค่ะ เป็นภูเขาไฟอีกลูกหนึ่ง ที่ยังระอุอยู่ สวยงามมาก ค่ะ เดินไม่ไหวแล้ว ขอเช่าม้าขึ่ขึ้นไปชม ภูเขาไฟ โบว์โบ ค่ะ ถึงแล้ว ค่ะ ภูเขาไฟโบว์โบ ค่ะ เป็นภูเขาไฟ ที่สวยมากทีเดียว บนภูเขาไฟแต่ละลูกเต็มไปด้วยก๊าซพิษ ต้องใส่หน้ากากกันพิษ แต่ก็ใส่ได้ไม่นาน เพราะอึดอัดมาก จึงถอดออก บุโรพุทโธ เป็นศาสนสถานที่มีคนไปเที่ยวและสักการะมากมาย ค่ะ ปีนขึ้นไปสูงมากเหมือนกัน ค่ะ มุมงดงามอีกมุมหนึ่งของ บุโรพุโธ นอกจากที่อินโดนีเซีย ซึ่งเป็นการแบ็คแพคครั้งแรก ที่ตื่นเต้น สนุก สนานแล้ว ในปีเดียวกันนี้เอง เพื่อนที่เคยไป ประเทศอินโดนีเซียด้วยกัน มาชวนกันไปเที่ยว ฮ็อกไกโด เราต้องไป ต่อเครื่องที่เซี่ยงไฮ้ เพื่อน ๆ เลยบอกว่า เราไปถึง เซึ่ยงไฮ้แล้ว ก็น่าจะไปเที่ยวเมืองนี้ด้วย จะได้ไม่ต้องเสียค่าเครื่อง บิน บินมาเที่ยวที่นี่อีก ที่เซี่ยงไฮ้ เราซื้อทัวร์ไปเที่ยวที่ หวงซาน ค้างที่นี่ 1 คืน แล้วก็ไปเดินขึ้นเขาเที่ยว ตั้งแต่ ตี 4 เดินขึ้นเขา ลูกแล้วลูกเล่า เป็นครั้งหนึ่ง ในชีวิตที่เหนื่อยที่สุด เดินไม่ไหว ก็ต้องเดิน เพราะจุดนัดพบอยู่คนละ ที่กับทางขึ้น ห้าห้า เดินตั้งแต่ ตี 4 กว่าจะลงจากเขา ก็เที่ยงกว่าแล้ว แล้วเรายังต้องแบบสัมภาระในเวลาเดินอีกด้วย เพียง เพื่อไปชมพระอาทิตย์ขึ้นยังจุดชมวิว ห้าห้า แต่ว่าไปแล้ว ก็คุ้มค่ามากกับทิวทัศน์ ธรรมชาติ เมฆหมอกที่ลอยอยู่ เหนือยอดเขาแต่ละลูก ยอดสนแกว่งไกวล้อลม ช่างเป็นเป็นสิ่งที่สวยงาม ยากที่จะหาสิ่งใดมาเปรียบปานได้จริง ๆ ค่ะ ฉันนำรูปมาประกอบให้เป็นหลักฐาน ค่ะ ยอดเขาสูงเสียดฟ้า ทางเดินมีไม้ให้จับ ยืนพิงพักเหนื่อย ห้าห้า ช่วยกันแบกหามสัมภาระเพื่อพิชิตเป้าหมายข้างหน้า ค่ะ จุดที่ให้คนมาถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก คณะผจญภัยด้วยกัน ไม้เท้าคนละ 1 อัน อิอิ ฉันพิชิตได้แล้ว อิอิ บริเวณนี้สูงมาก จะเห็นกลุ่มหมอกลอยหนามาก ส่วนใหญ่จะมีการทำทางเดินให้นักท่องเที่ยวได้เดินสะดวกมากขึ้น และในปี 58 ก็มีโอกาสได้ใช้ความกล้าหาญ ในการตัดสินใจอีกครั้ง มีเพื่อนชวนไป อเมริกาใต้ ซึ่งต้องใช้การเดิน วันละไม่ต่ำกว่า 10 กิโลเมตร ขึ้นไป แถมพักตามโดมด้วย ทุกคนต้อง ลากกระเป๋าเดินทางเอง ไปถึง 4 ประเทศ ใช้เวลาในการเดินทางทั้งทริป 1 เดือน ฉันกลัวหัวหน้าทริปไม่ให้ สมัคร ช่วงนั้น อายุฉันน่าจะย่าง 66 ปีแล้ว หัวหน้าทริป ถามว่า เคยไปเที่ยวแบบแบ็คแพคไหม ก็ตอบเขาไปว่า เคยไปเที่ยวแบบนี้ สอง ครั้งแล้ว เขาก็รับฉันไปด้วย เป็นทริปที่เรียกว่า ความกล้าหาญในการตัดสินครั้งนี้ ทำให้ชีวิตฉันได้ เห็นสิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ บนโลกใบนี้หลาย ๆ อย่าง เท่าที่ชีวิตวัยขนาดนี้จะได้ไปด้วย เพื่อนฝูงที่ไปด้วย ก็น่ารักทุกคน มี การช่วยเหลือกันบ้าง เพราะเห็นฉันแก่สุด นั่นเอง ห้าห้า ที่เห็นนี้ เป็นทะเลเกลือ ที่กว้างใหญ่ไพศาล รถสามารถแล่่นไปบน นาเกลือ เกลือนั้น เป็นลายงดงาม ถือเป็นสิ่งมหัศจรรย์อย่างหนึ่ง นี่คือ สิ่งมหัศจรรย์ของประเทศโบลีเวีย ค่ะ คืนนั้น เราพักที่โรงแรมเกลือ ค่ะ แดดเปรี้ยงมาก ๆ คนไทยเราก็คงมา กันมากแล้ว จึงมีธงไตรรงค์พัดสะบัดพลิ้วปักให้พวกเราถ่ายรูปด้วย ตะบองเพชรอันใหญ่โต กลางทะเลทรายของโบลีเวีย ค่ะ น้ำตก อิกวาซู ทิวทัศน์อันงดงามยิ่งของสองประเทศร่วมกัน คือ ฝั่ง อเจนตินาและฝั่งบราซิล สวยทั้งสองฝั่ง ค่ะ มุมสวยอีกมุมหนึ่งของน้ำตก อิกวาซู ค่ะ รูปปั้นพระเซยูที่ใหญ่โตมาก ที่บราซิล ค่ะ ทั้งหมดที่ยกตัวอย่างมาเล็กน้อยนี้ ท่านผู้อ่านคงจะเห็นด้วยกับฉัน นะคะว่า ความกล้าหาญครั้งสุดท้ายของฉัน ที่ได้ตัดสินใจ ไปเที่ยวแบบแบ็คแพคหลังเกษียณนั้น ทรงคุณค่า เป็นกำไรของ ชีวิต ได้ความสุข ได้เห็นโลกกว้าง ได้เห็น สิ่งต่าง ๆ ที่โลกยกย่องว่า เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ซึ่งถ้าไม่กล้าหาญ ตัดสินใจไปนั้น มาถึงตอนนี้ คงไม่ได้ไป อย่างแน่นอน เพราะวัย และ สังขาร จะยิ่งไม่อำนวยอย่างแน่นอน ค่ะ
Create Date : 12 มีนาคม 2562
Last Update : 24 มีนาคม 2562 12:49:20 น.
46 comments
Counter : 1442 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณโอน่าจอมซ่าส์ , คุณสายหมอกและก้อนเมฆ , คุณกะว่าก๋า , คุณเริงฤดีนะ , คุณสันตะวาใบข้าว , คุณhaiku , คุณสองแผ่นดิน , คุณSai Eeuu , คุณเกศสุริยง , คุณtoor36 , คุณmambymam , คุณkae+aoe , คุณtuk-tuk@korat , คุณภาวิดา คนบ้านป่า , คุณชีริว , คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน , คุณnewyorknurse , คุณNior Heavens Five , คุณmariabamboo , คุณอุ้มสี
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มีนาคม 2562 เวลา:18:31:10 น.
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 มีนาคม 2562 เวลา:19:26:02 น.
โดย: Sai Eeuu วันที่: 24 มีนาคม 2562 เวลา:23:20:00 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มีนาคม 2562 เวลา:6:41:01 น.
โดย: เกศสุริยง วันที่: 25 มีนาคม 2562 เวลา:9:18:45 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มีนาคม 2562 เวลา:21:32:40 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 มีนาคม 2562 เวลา:23:45:55 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มีนาคม 2562 เวลา:6:30:24 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 26 มีนาคม 2562 เวลา:8:36:48 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มีนาคม 2562 เวลา:13:53:46 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 มีนาคม 2562 เวลา:6:35:01 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 27 มีนาคม 2562 เวลา:8:40:58 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 มีนาคม 2562 เวลา:13:31:53 น.
โดย: ชีริว วันที่: 27 มีนาคม 2562 เวลา:22:33:59 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 27 มีนาคม 2562 เวลา:23:47:40 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มีนาคม 2562 เวลา:6:31:02 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 28 มีนาคม 2562 เวลา:8:39:30 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มีนาคม 2562 เวลา:18:41:17 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2562 เวลา:6:43:04 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 29 มีนาคม 2562 เวลา:8:42:46 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2562 เวลา:10:45:26 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มีนาคม 2562 เวลา:6:23:50 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มีนาคม 2562 เวลา:16:47:42 น.
โดย: mariabamboo วันที่: 30 มีนาคม 2562 เวลา:18:37:32 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 มีนาคม 2562 เวลา:6:29:04 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 31 มีนาคม 2562 เวลา:21:09:14 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 เมษายน 2562 เวลา:6:19:55 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 เมษายน 2562 เวลา:11:40:33 น.
โดย: ชีริว วันที่: 1 เมษายน 2562 เวลา:22:35:58 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 เมษายน 2562 เวลา:6:54:14 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 เมษายน 2562 เวลา:20:45:03 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 เมษายน 2562 เวลา:6:39:06 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 เมษายน 2562 เวลา:19:06:50 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 3 เมษายน 2562 เวลา:22:33:14 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 เมษายน 2562 เวลา:6:39:35 น.
โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 15 เมษายน 2562 เวลา:23:51:57 น.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [? ]
เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif
แค่70 ปียังจ๊าบอยู่ค่ะ ยังมีความกล้าอยู่เต็มเปี่ยม
ยังมีต่ออยู่ค่ะกับความกล้าหาญ
ป.ล.โอเล่ขอให้ครูสุวิมล สุขภาพแข็งแรงค่ะ
ด้วยรักและเคารพนะคะ