หมดไฟ
"หมดไฟ" เป็นโจทย์ ตะพาบ กิโลเมตรที่ 71 ผู้ตั้งโจทย์ คือ คุณเป็ดสวรรค์ ค่ะ
พูดถึง คำว่า "หมดไฟ" ความหมาย ก็อยู่ในแนวของความท้อแท้ของชีวิต ความเบื่อ ความเซ็ง น่าจะใกล้เคียงกับอารมณ์ที่กล่าวมาข้างต้นนะ (ตามความรู้สึกของฉันค่ะ) อารมณ์เหล่านี้ คิดว่า ในชีวิตของคนเราต้องเคยเกิดขึ้นกับตัวเองอย่างแน่นอน
ในชีวิตของฉัน ก็เคยเกิดอาการความรู้สึกท้อแท้ เกิดความเบื่อ ความเซ็งในชีวิต เช่นกัน ช่วงนั้น ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เทอมต้น ฉันล้มป่วยด้วยโรคปอดติดเชื้อวัณโรค จากการไปเยี่ยมแม่ของเพื่อน ทำให้ฉันต้องหยุดเรียนไปเป็นอาทิตย์ เมื่ออาการดีขึ้น ฉันกลับไปที่โรงเรียนตามปรกติ แต่ฉันเจอครูคนหนึ่ง ใช้คำพูดที่ทำให้สะเทือนใจเหมือนฉันเป็นตัวแพร่ เชื้อโรค ฉันสะเทือนใจมาก "หมดไฟ" ที่จะเรียนต่อไป ให้แม่ไปลาออก รู้สึกหมดอาลัยตายอยาก ในชีวิต เหมือนการสูญเสียความฝันที่ตั้งความหวังไว้ว่า ฉันจะต้องเรียนให้ได้รับปริญญาให้ได้ ฉันเป็นคนชอบเรียนหนังสือมาก และเติมไฟของตัวเองด้วยความตั้งใจเรียน ต่อสู้กับความเห็น ที่ไม่ตรงกันในเรื่องการศึกษา ที่พ่อแม่คนจีนส่วนใหญ่ไม่ต้องการให้ลูกสาวได้เรียนสูง ๆ หลังจากออกจากโรงเรียนแล้ว ชีวิต มัน "หมดไฟ" หมดฝัน ได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ และเที่ยวไปวัน ๆ แต่แล้ว วันหนึ่ง ไฟ ที่กำลังจะมอดลงไป ก็เริ่มคุกรุ่นขึ้นมา เมื่อฉันได้เจอเพื่อนสมัยประถมคนหนึ่ง เขาเล่าให้ฟังถึงเรื่องของการศึกษา ด้วยการเรียนลัด หมายความว่า มัธยมต้น เรียนรวบ เหลือแค่ 1 ปี มัธยมปลาย 2 ปี เรียนรวบจบภายใน 1 ปี แล้วไปสมัครสอบเทียบเอง ไฟที่กำลังจะมอดนั้น เริ่มมีไฟแล้ว ฉันรบเร้าแม่ให้ฉันได้ไปเรียนลัด ซึ่งแม่ก็ยอมโดยให้เรียนจบแค่ ม.ศ. 3 ชีวิตในการเรียนลัด ไม่สนุกเลย เพราะว่า มีแต่ผู้ใหญ่ อายุเยอะกว่าเราเป็นส่วนใหญ่ และต้องเรียน ในเวลากลางคืนด้วย ยิ่งช่วงต้น ๆ ยิ่งน่าเบื่อ เพราะฉันเรียนผ่านมาแล้วปีกว่า เลยไม่ค่อยมีอะไร น่าสนใจนัก เลยเกเร ไปเรียนบ้างไม่เรียนบ้าง มาตั้งใจมากขึ้นเมื่อ ครูเริ่มสอนหลักสูตร มศ.2-3 ในที่สุดฉันก็สอบผ่าน ม.ศ. 3 ความหวังเต็มเปี่ยมที่จะได้เรียนต่อมัธยมปลาย ด้วยชุดนักเรียน มัธยมปลาย แต่แทบ "หมดไฟ" อีกครั้งหนึ่ง เพราะในใบสุทธิที่กระทรวงศึกษาให้มา กำหนดไว้ว่า ผู้ที่สอบเทียบไม่สามารถเรียนต่อมัธยมปลายภาคกลางวันได้ ต้องกลับไปเรียนลัดเหมือนเดิม อุปสรรคที่ตามมาอีกอย่าง คือ แม่ไม่ยอมให้เรียนต่อแล้ว เนื่องจากเหตุผลดังกล่าวข้างต้น ฉันต้องหางานทำ ได้เป็นครูเด็กอนุบาลโรงเรียนของเพื่อน ได้เงินเดือนไปเรียนลัดต่อมัธยมปลาย ชีวิตก็อย่างนี้แหละ ถ้าเรา ไม่ "หมดไฟ" ในการต่อสู่ ความสำเร็จย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ ในที่สุด ฉันก็สอบผ่าน มัธยมปลาย ซึ่งสมัยก่อนเรียกว่า ม.ศ. 5 และสุมไฟขยันสอบเข้าเรียนต่อ ในมหาวิทยาลัยได้ โดยพ่อเข้ามาช่วยเกลี้ยกล่อมแม่ให้ฉันไปเรียนเถอะ เพราะในบรรดาพี่น้อง เขาไม่ชอบเรียน และในที่สุด ฉันก็ได้เรียนสมใจ ความหวังที่จะต้องให้จบปริญญาให้ได้ ก็ประสบความสำเร็จ ตามที่ได้ใฝ่ฝันไว้ (สมัยเมื่อ 50-60ปีที่แล้ว ลูกผู้หญิงที่จบปริญญา ถือว่า ยังน้อยอยู่)
ท่านผู้อ่านคะ เชื่อฉันเถอะ ในชีวิตคนเราไม่มีอะไรที่ได้มาง่าย ๆ อุปสรรคที่เกิดขึ้น เป็นสิ่งทดสอบความอดทน ความแข็งแกร่งของจิตใจ ไม่ให้เรา "หมดไฟ" ท้อแท้ เบื่อหน่าย ตามมา ซึ่งจะเป็นตัวทำให้เราไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ตามที่เราใฝ่ฝันเอาไว้ ค่ะ
| Create Date : 30 มกราคม 2560 |
| Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2560 8:42:08 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 2117 Pageviews. |
 |
|
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า 
อุ้มเลยแวะมาอ่านเฉยๆ ค่ะ
อาจารย์ยังมีำฟเพียบเลยนะคะ
อ่านแล้วสุดยอดเลยค่ะ