ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ปีที่อาจารย์เรียนจบ ก.ศบ. ผมเกิดพอดีครับ
อ่านจนจบ รู้สึกได้ถึงมิตรภาพอันยาวนานของอาจารย์และคุณนิทรา
ผมเดาว่าเป็นคนที่ยืนซ้ายสุดในภาพ
เพราะอาจารย์บอกว่าคุณนิทราร่างท้วมครับ

อาจารย์หนัก 37 กิโล
โห...ถือว่าผอมมากจริงๆครับ

ปล. ผมไหว้เสร็จเรียบร้อยครับ
ปีนี้ไหว้เงียบๆ
ไม่จุดประทัดครับ 5555

สวัสดียามเช้าครับอาจารยฺ์


โหวตครับ

เป็นคู่หูที่น่ารัก น่าประทับใจมากค่ะ

เห็นครั้งแรกชื่อนิทรา ยังคิดว่าคนตั้งชื่อนี่กะให้นอนทั้งวันหรือไรนะ
แปลกดีค่ะ ไม่คิดว่าจะมีคนชื่อนี้

ปีที่ครูเรียนจบเป็นปีที่รุ้งเกิดเลย5555

ครูกับรุ้งนี่ต่างกันเลย รุ้งไม่ชอบใส่กางเกงเว้นแต่กางเกงขาสั้นซึ่งก็ใส่เฉพาะเวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด เที่ยวทะเลไรงี้ กางเกงยีนส์รุ้งยังไม่ชอบใส่เลยค่ะ รุ้งชอบกระโปรงอะ รุ้งชอบเหมือนครูนิทรา แต่ไม่เกี่ยวกับเย็นหรอกนะคะ รุ้งว่ามันผู้หญิง ผู้หญิงดีค่ะ

น้ำหนัก 41 กิโลก็ว่าผอมแล้วนะ ลงไปเหลือ 37 โลนี่โห...ผอมมากเลยค่ะ รุ้งไม่มีช่วงเวลาที่ต่ำกว่า 45 เลยตั้งแต่มัธยมเป็นต้นมา หรูสุดก็ 46 กิโล ดีใจจะแย่ล่ะที่หุ่นดีกับเขาได้ แต่ก็ได้ไม่นาน

พี่มีเพื่อนน้อยมาก เพื่อนซี้ คู่หู อะไรแบบนี้ไม่เคยมีเลยค่ะ
คงเพราะไม่ค่อยคุยและมักอยู่ที่ไหนก็อยู่เงียบๆ บางคนเลย
ว่าหยิ่งไปเลย เห็นใครมีเพื่อนรัก ไปไหนไปกันก็ดูเขาน่ารักดี
แต่ตัวเองก็เฉยๆ แต่ไม่ว่าเรียนจบไปจากที่ไหน เวลามีมีตติ้ง
ก็ไปด้วยหมด ไปแบบเงียบๆน่ะแหละ ยิ้มง่ายแต่ไม่ค่อยคุย

ประสบการณ์คู่หูของอาจารย์น่ารักมากนะคะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

ผมลองเดาจากข้อความที่อาจารย์เขียนไว้น่ะครับ
ทายถูกด้วย 5555

เรื่องสั้นหรือนิยายของฝรั่ง
ผมชอบที่สุดคือความสมจริงสมจังครับ
อย่างเรื่องนี้เฮมิ่งเวย์ก็ใช้ชีวิตกลางทะเลที่คิวบา
เขาเลยสามารถนำมาเขียนบรรยายฉากต่างๆได้อย่างสมจริงครับ

จังหวัดธนบุรี อยู่ไกลปืนเที่ยง ปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนั้นค่ะอาจารย์ รร. อิสลามวิทยาลัย อยู่แถวบ้านหนูเองค่ะ

หนัก 41 หนูว่าบางแล้ว เหลือ 37 น้อยมากเลยค่ะ อาจารย์ตัวเล็ก ๆ บาง ๆ ตั้งแต่สาว ๆ จนถึงปัจจุบันเลยนะคะ

ความหมายของ "คู่หู" ของอาจารย์ หนูเห็นด้วยที่สุดค่ะ รู้ใจกัน ผูกพันกันเป็นเวลายาวนาน ถึงจะห่างกันไปบ้าง ตามความจำเป็นของแต่ละครอบครัว แต่ได้คุยได้เจอกันเมื่อไหร่ก็ต่อกันติดเนาะคะ

***หนูไม่ได้ซื้ออะไรมาตุนไว้เลยค่ะ อาจารย์ ตอนเช้าไปตลาดกันค่ะ ซื้อโจ๊ก น้ำเต้าหู้มากินที่ห้องพักนี่ล่ะค่ะ

โอ้โฮ ภาพหนนี้ย้อนไปไกลมากเลยครั บไม่แน่ใจว่าเก่าที่สุดเท่าที่อาจารย์เคยแปะลงบล็อกหรือเปล่า แต่ก็ยังมีเค้าอยู่นะ อาจารย์คือคนขวาสุด ^^
เอา 80 คน ได้ที่ 81 นี่มันตลกร้ายชัดๆ สอบบรรจุข้าราชการยุคนั้นเป็นมหกรรมที่สาหัสจริงๆครับ
ตกงาน 21 วันก็เคว้งแล้วนะครับ เด็กสมัยนี้ตกงานเป็นปีกันชิลๆ มีเงินใช้เหลือเฟือ
สมัยอาจารย์บรรจุยังมีจังหวัดธนบุรีอยู่ใช่ไหมครับ ถ้ายังแยกจังหวัดอยู่ผมก็นับเป็นคนต่างจังหวัดนะเนี่ย 555
สอนเด็กอายุ 25-26 แก่กว่าครูนี่ทำตัวไม่ถูกเลย ตอนผมประถมมีเพื่อนคนนึงอายุ 15 เพื่อนก็เรียกว่าไอ้แก่แล้ว หน้ามันแก่ด้วยแหละ
และแล้วอาจารย์ก็ได้คู่หู ถึงจะต่างศาสนาแต่หลายเรื่องไปด้วยกันได้
เห็นอาจารย์ตอนนี้แล้วไม่น่าเชื่อว่าสมัยสาวๆจะเป็นคนโกรธง่ายนะครับ
มุสลิมไม่ทานหมู คนไทยหลายคนไม่ทานเนื้อ ไก่กับปลาดูจะเป็นอาหารที่สามัญที่สุดแล้ว
แต่ผมไม่ได้กินไก่มาสองวันแล้วครับเนี่ย เมื่อวานสั่งไก่ผัดพริกแกง ไก่หมด วันนี้ไปร้านข้าวมันไก่ ร้านขายหมด
เพราะตรุษจีนมีร้านเปิดแค่ไม่กี่ร้านนี่แหละ
เพื่อนกันโกรธกันก็หาทางคืนดีกัน (และแล้วอาจารย์เสร็จทอดมัน อิอิ) เป็นเพื่อนที่น่ารักนะครับ
และมีเพื่อนแบบนี้ไว้ช่วยเหลือในยามลำบากนี่แหละเป็นข้อดีที่สุดของการมีเพื่อนแท้ เราเป็นลมถ้าไม่มีใครอยู่ช่วยเหลือแถวนั้นก็คงจะแย่
เพิ่งรู้ว่ามุสลิมไม่มางานศพชาวพุทธด้วยครับ ข้อห้ามเยอะจริงๆ
คู่หูของอาจารย์ในภาพแรกคือคนซ้ายสุดใช่ไหมครับ (มาทายเอาตอนเห็นภาพปัจจุบันนี่แหละ)
ความผูกพันที่ยาวนานจริงๆ คนเราจะมีคู่หูระดับนี้กันสักกี่คน
เป็นไดอารี่ที่ทรงคุณค่าครับ ^^

สวัสดียามดึกครับ อาจารย์สุ
รูปแรก คู่หูอาจารย์ คนขวามือสุด อ้วน ผอม ก็ไม่ค่อย อ้วนเท่าไรครับ
อาจารย์สุสมัยสาวๆน่ารักมากครับ
เรื่องสอบบรรจุ ไม่เคยสอบเลยครับ เลือกเรียนที่จบแล้วมีงานทำเลย
(นักเรียนทุุนกระทรวง)
วันนี้ งบโหวตหมด เดี๋ยวมาใหม่ครับ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

พลาดไปแค่ 1 มันน่าเจ็บปวดใจมาก เพราะมันคือเกือบได้ แต่ไม่ได้ ดูแล้วเขาเคร่งในคำสอนจริงๆ ครับ (จากเรื่องที่มาบ้าน)

ถือว่าลำบากในการเดินทางระดับหนึ่งเลยนะครับ ยิ่งเทียบกับว่าเป็นในช่วงสมัยก่อนยิ่งแล้วใหญ่ สมัยก่อนใน กทม. บางส่วนยังเป็นสวนเป็นไร่อยู่เลย ที่เล่านี่ยังเป็นช่วงที่เป็น ธนบุรี กับ พระนครด้วย ยิ่งเห็นภาพชัดเลยว่ามันนานขนาดไหน

ถึงเวลาจะผ่านไปนาน แต่เพื่อนก็ยังเป็นเพื่อนครับ คนที่เข้ามาเวลาไล่ๆ กันมักจะสนิทกันได้ง่าย ผมรู้สึกแบบนั้นนะ

พี่คงเป็นคนที่ใช้ตัวหนังสือได้ดีกว่า
พูดเองนะคะ รู้สึกเหมือนสะดวกที่จะค่อยๆ
บอกเล่ากันค่ะ

ส่งอาจารย์เข้านอนนะคะ
ฝันดีด้วย

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

อนุโมทนาบุญครับอาจารย์
ได้ทำบุญ ถือเป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยครับ

หนังสือเล่มนี้ผมชอบครับ
อ่านซ้ำหลายรอบแล้ว
อ่านแล้วก็ได้รับอะไรดีๆกลับมาเสมอครับ

หนูไม่มีเพื่อนสนิทหรือคู่หูอะไรกับเขาเลยค่ะครู

ตั้งแต่ไปใช้ชีวิตต่างแดนยี่สิบกว่าปี ดีที่มีเพื่อนคู่ใจกับชีวิตปัจจุบัน

ฝันดีค่ะครูสุวิมล ที่น่ารักตลอดกาล

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

ชื่นใจมากค่ะอาจารย์
เรื่องเลือกสถานที่ทำงานมีสายหมอ กับทันตะนี่แหละค่ะที่ต้องใช้ทุนก็จับฉลากเลือกกัน บางทีก็ได้ไปชาบขอบประเทศกันเลยทีเดียวค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Review Travel Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Food Blog ดู Blog
ก้นกะลา Music Blog ดู Blog
อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
หนูชอบเดรสสมัยก่อนมากดูคลาสสิคที่สุดเลย หนูแอบทายผิดค่ะ อิอิ

เมื่อวานโอเล่ไปโหวตงานเขียน วันนี้มาโหวตไดอารีค่ะครู

ตรุษจีนปีนี้ หนูยังไม่ได้ไปทำบุญเลยค่ะ

หนูอยู่แถวทุ่งครุมา 20 กว่าปีแล้วค่ะ พักหลังมานี้รถติดเยอะมาก หมู่บ้านใหม่ ๆ ขึ้นเยอะ แต่ก็ยังถือว่าไกลปืนเที่ยงอยู่นะคะ เวลาเพื่อนหนูนัดกินข้าว นัดเจอกัน หนูอยู่ไกลกว่าสถานที่นัดทุกทีเลยค่ะ

วันนี้พี่ก็หาหมอฟันรักษาเหงือกค่ะ
เจ็บปวดพอสมควร

ลูกสาวพี่ก็ตัดไทรอยด์ไปแล้วค่ะ
ทุกวันนี้ก็เรียบร้อยดีค่ะ ขอให้
อาจารย์ผ่านเรื่องนี้ไปด้วยดีนะคะ
ฝากกำลังใจไว้ด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับคนที่กำลังเรียนจบใหม่ๆ
กำลังสร้างเนื้อสร้างตัว
เขาให้ข้อคิดเตือนใจที่ดีครับ
โดยเฉพาะเรื่องของการทำอาชีพที่ถูกกฏหมาย
บางคนเรียนเก่ง จบจากสถาบันดัง
แต่กลับทำธุรกิจแบบคดโกงจนต้องติดคุกติดตะราง
เสียดายอนาคตนะครับ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์

อ่านไปยิ้มไปเลยค่ะอาจารย์ มิตรภาพเรื่องศาสนา/เชื้อชาติไม่เกี่ยวจริง ๆ ค่ะ

สมเป็นคู่หูกันจริงๆ เลยค่ะ
ประทับใจประโยคนี้ค่ะครู

"อีกครั้งหนึ่ง
ตอนที่แม่ของฉันถึงแก่กรรมปี 29
เขาก็มางานศพแม่ของฉัน
ทั้ง ๆ ที่ตามปรกติชาวมุสลิมจะไม่มา"

สงสัยอีกนิดค่ะครู
ปกติ เขียนว่าปรกติหรือปกติคะ
โหวตไดอารี่ให้ครูค่ะ

เพลงจากบล็อก เขาสมหวังด้วยนะคะ

รูปหมอกเยอะอยู่ค่ะ อาจารย์ แต่แม่ถ่ายเสียบ้าง อะไรบ้างค่ะ

ถ้าลูกไปด้วยก็จะมีภาพนางแบบ นายแบบบ้าง แต่ถ้าหนูไปคนเดียว ก็คงมีแต่ตึกรามบ้านช่องล่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์

สวัสดีค่ะอาจารย์^^

วันและเวลาที่ยาวนาน ยิ่งทำให้ผูกพัน

แกงทายผิด...อิอิ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์

หนังสือเล่มนี้ผมซื้อมาเมื่อ 17 ปีที่แล้ว
เอากลับมาอ่านใหม่เมื่อปีที่แล้วก็ยังชอบครับ

เล่มนี้ผมอ่านซ้ำหลายรอบแล้ว
ไม่น่าจะมีขายตามท้องตลาดแล้วครับ

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์