|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | |
|
|
|
|
กำลังใจให้คุณ
กำลังใจให้คุณ เป็นโจทย์ตะพาบกิโลเมตรที่ 271 เป็นโจทย์ของน้อง nonnoiGinGin เป็นผู้ตั้งโจทย์ ค่ะ เรื่องของกำลังใจที่เราจะให้ใครคนใดคนหนึ่งที่เขาอาจจะตกอยู่ใน สภาพที่ทุกข์ใจหรืออาจจะตกอยู่ในสภาพไม่มั่นใจในตนเอง จึงต้องการกำลังใจจากคนที่รักและหวังดี เพื่อเพิ่มความมั่นใจของ ตนเองให้มากขึ้น นั่นเอง ค่ะ ในชีวิตของคนเรา ก็มีบางช่วงที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์บางอย่างที่ทำ ให้เราเกิดความไม่สบายใจ กังวลใจ ในเหตุการณ์ดังกล่าว เราก็ต้องการให้มีคนมาปลอบใจ นั่นก็คือ พูดให้กำลังใจแก่เรา ฉันเป็น คนค่อนข้างโชคดีที่ยามมีปัญหาที่ทำให้เกิดความทุกข์ เกิดความกังวลใจ ฉันก็มักจะมีเพื่อน ๆ ช่วยปลอบใจ คือให้กำลังใจใน ยามนั้น ๆ ทำให้คลายความทุกข์ ความกังวลใจลงได้บ้าง แล้วก็เกิดพลังใจให้อดทน และคิดที่จะยืนหยัดก้าวต่อไปเพื่อแก้ไข เหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์นั้นให้ก้าวผ่านพ้นไปให้ได้ ค่ะ เช่น ตอนที่ฉันสอบเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัย เป็นช่วงที่ฉันมีความ ทุกข์กังวลเกี่ยวกับเรื่องการเรียนมากพอสมควร ทั้งด้านการเงินและความรู้พื้นฐานที่ไม่แน่นนัก เนื่องจากพ่อล้มป่วย และปิดกิจการโรงงานน้ำหวานไป สำหรับความรู้พื้นฐาน ไม่แน่นมากนัก เนื่องจากฉันเป็นเด็กเรียนลัด สอบเทียบ ทั้ง ม.ต้นและ ม.ปลาย ความรู้ พื้นฐานไม่แน่นเท่าเพื่อน ๆ ที่เรียนภาคกลางวันเต็มตามเกณฑ์ ของหลักสูตร ระบบเรียนลัด คือ ม.ต้น 3 ปี เรียนรวบจบใน 1 ปี ม.ปลาย 2 ปี เรียนรวบจบภายใน 1 ปี แล้วก็ไปสอบเทียบ ตามที่กระทรวงศึกษาเปิดสอบเทียบ ดังนั้น เมื่อสอบเข้าเรียนต่อใน มหาวิทยาลัย ฉันจะต้องขยันเรียนเพิ่มมากกว่าเพื่อน ๆ ที่เขาจบ ม.ศ. 5 ในระบบปรกติ กิจกรรมไหนที่จำเป็นต้องร่วมทำกัน ในปีหนึ่ง ก็เข้าร่วม กิจกรรมที่ไม่จำเป็น เช่น การจัดกิจกรรมไปเที่ยว ฉันก็ไม่ได้ไป เพราะต้องประหยัดเวลาในการ ดูหนังสือและประหยัดเงินค่าใช้จ่ายอีกด้วย นั่นเอง ตลอดระยะเวลาที่เรียนอยู่ในช่วงสองปีแรก ฉันมีความกังวลใจมาก ๆ เพราะว่า สองปีแรก นิสิตทุกคนต้องทำคะแนนเฉลี่ย ไม่ต่ำกว่า 2.5 จึงจะไม่ถูกรีไทร์ ได้เรียนต่อในปี 3 ต่อไป เทอมแรกฉัน จิตตกเลย เพราะได้คะแนนเฉลี่ยเพียง 2.15 เกิดความกังวล แล้วตรูจะรอดไหมเนี่ย จะจบปริญญาตามที่ตั้งหวังไหม ปรับทุกข์กับ เพื่อน ๆ ที่ติดต่อกันทางจดหมาย2-3 คน ที่คุยถูกคอกัน มาและคิดว่า บ่นให้ฟัง (อ่าน) ได้ และฉันก็ไม่ผิดหวัง เพื่อนที่ฉันปรับ ทุกข์ให้ฟัง เขาก็ให้กำลังใจแก่ฉัน ให้คำแนะนำบ้าง บางคนก็น่ารักมาก อุตส่าห์ไปหาซื้อหนังสือมาให้ฉันอ่านเพิ่มเติม เขา ชื่อ คุณสี่ ค่ะ น่าเสียดายเขาอายุสั้น จากฉันไปหลายปีแล้ว แต่ฉันก็ดีใจที่ได้สอนลูกสาวเขาถึงสามคนและมีโอกาสได้ไปงานศพ ของเขา ไปเคารพศพของเขาและขอบคุณเขา ตอนนี้ เขาคงอยู่บนฟ้ารับรู้ได้ว่า ฉันระลึกถึงคุณงามความดีของเขา เสมอ นะจ๊ะ อีกคน ก็มีวิธีการให้กำลังใจดี นอกจากคำพูดที่ให้กำลังใจแล้ว ยังมีรางวัลมาล่อใจให้เอาชนะอีกด้วย เช่น ถ้าคะแนนสอบออกมา ได้คะแนนเฉลี่ย2.8 ขึ้นไป จะมีรางวัลให้ด้วย ด้วยกำลังใจ คำปลอบใจ ทำให้จิตที่ตกไปนั้น ค่อย ดีขึ้นระดับหนึ่ง มีพลังที่จะเพิ่มความอดทน ขยันหมั่นเพียร ในการอ่านหนังสือ เพื่อเอาชนะอุปสรรคและความกังวลใจนั้น ๆ ไปให้ ได้ด้วยกำลังใจของเพื่อนที่ให้มาและเราเอง ก็ต้องลงมือขจัดปัญหาของเราเอง เพราะกำลังใจจากเพื่อน มันเป็น เพียงคำปลอบประโลมให้เรามีพลัง แต่การแก้ไข ปัญหาต่าง ๆ ของเรา เราต้องลงมือแก้ไขเองทั้งนั้น อุปสรรคทั้งหลาย จึงจะก้าวผ่านพ้นชีวิตไปได้ ฉันเชื่อเช่นนั้นค่ะ
ถ้อยคำในภาพเป็นความจริงค่ะ บางครั้งด้วยถ้อยคำดี ๆ ก็ทำให้คนฟัง มีพลังใจ มีพลังในการต่อสู้และถ้าบวกกับเรา นำไปลงมือแก้ปัญหานั้น ๆ ก็จะทำให้อุปสรรค ความทุกข์ ความกังวล ใจที่เราเป็นอยู่นั้น ค่อย ๆ ดีขึ้นและกลับสู่ภาวะปรกติได้ ค่ะ
นี่ก็เป็นถ้อยคำธรรมดาประกอบภาพสวยงาม เราสามารถส่งให้เพื่อน ๆ ที่ต้องการได้กำลังใจจากเราได้ ค่ะ
ถ้อยคำในภาพนี้ เป็นถ้อยคำที่ให้คติเตือนใจ มีข้อคิดแก่คนอ่านที่คิด ว่าตัวเองเป็นทุกข์ไม่มีความสุขเลย กลับมาคิดใหม่ว่า ความสุขของคนเราอยู่ที่ตัวเราเองจะเลือกเดินทางเองต่างหาก ไม่ใช่ คนอื่นมาเลือกทางเดินมาให้เรา ค่ะ
ถ้อยคำในภาพนี้ ก็เช่นกัน เป็นการเปรียบเทียบให้เห็นว่า ทุกสิ่งทุก อย่างในโลกนี้ล้วนอนิจจังไม่เที่ยงแท้ โดยเอาใบไม้ เปลี่ยนสีเปรียบกับชีวิตที่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงไป วันนี้อาจจะรักกัน เข้าใจกัน แต่สักวันความรัก ความห่วงใยนั้น ก็อาจจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ก็ไม่ต้องทุกข์ใจให้นานนัก ต้องทำใจ และยอมรับมันให้ได้ เหมือนดังคำคมในภาพนี้ ค่ะ
ถ้อยคำในภาพนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งคำคมที่ให้ข้อคิดที่น่าคิด ชีวิตคนเรา ไม่มีใครที่ไม่เคยมีอุปสรรคแน่นอน ถ้าเราพบอุปสรรค ที่หนักหนาสาหัส แล้วเอาชนะอุปสรรคนั้น ๆ ได้ ย่อมเป็นการเพิ่ม ประสบการณ์ในการใช้ชีวิตได้เป็นอย่างดี ต่อไปถ้าเจอปัญหาอะไร เราย่อมสามารถผ่านไปได้ง่ายดายขึ้นกว่าเดิม เหมือนดังถ้อยคำให้กำลังใจในภาพนี้ ค่ะ
สรุปว่า "กำลังใจให้ฉัน" ที่ฉันได้จากเพื่อนและถ้อยคำดี ๆ ที่ให้กำลัง ใจที่ฉันชื่นชอบจากอินเทอร์เน็ตที่นำมาฝากเหล่านี้ คงจะให้ประโยชน์แก่เพื่อนชาวบล็อกบ้าง นะคะ
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2564 |
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2564 15:52:15 น. |
|
30 comments
|
Counter : 2656 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณชีริว, คุณSweet_pills, คุณกะว่าก๋า, คุณtoor36, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน, คุณSai Eeuu, คุณtuk-tuk@korat, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร, คุณzungzaa, คุณเริงฤดีนะ, คุณThe Kop Civil, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmariabamboo, คุณสันตะวาใบข้าว |
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:19:57:28 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:21:18:14 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:23:14:44 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:32:38 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:36:14 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:16:31:28 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:19:45:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:22:59:29 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:19:46 น. |
|
|
|
โดย: Sai Eeuu วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:39:41 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:27:51 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:9:00:01 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:13:52:11 น. |
|
|
|
โดย: ชีริว วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:21:28:28 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:5:52:58 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:7:36:38 น. |
|
|
|
โดย: zungzaa วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:12:41:41 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:18:37:48 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:19:15:17 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:00:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:22:36:57 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:0:04:39 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:08:53 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:22:40:54 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:6:04:53 น. |
|
|
|
โดย: mariabamboo วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:7:14:37 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:20:51:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์ |
|
Rss Feed |
| Smember | | ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [?]
|
เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ
http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif |
|
|
|
ทำให้ผมนึกถึงตัวเอง
ในหลายช่วงวัยของชีวิต
ตอนที่เกิดปัญหา
เพื่อน ครู ครอบครัว
คือสิ่งที่ให้กำลังใจ
ทำให้ผ่านปัญหาไปได้ในที่สุด
อ้อ --- และที่ลืมไม่ได้เลย
คือ หนังสือครับ
ผมได้ความคิดดีดีจากหนังสือ
ช่วยให้ผ่านปัญหาไปได้เช่นกันครับ