:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 301 :: :: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 301 :: โจทย์ --- เรื่องที่อยากเล่า ผู้คิดโจทย์ --- toor36 : จงเป็นเช่นท้องฟ้าเฉย ๆ : แรกที่เปิดเจอคลิปนี้ผมเลื่อนผ่านไปเมื่อเห็นว่าคลิปมีความยาว 2 ชั่วโมงกว่า ผมเคยดูรายการ “คุยกับอุ๋ย” มาบ้าง เป็นรายการแนวสัมภาษณ์ แต่ EP.18 นี้เป็นการสัมภาษณ์คุณฟองเบียร์ นักแต่งเพลงที่มีเพลงฮิตมากที่สุดคนหนึ่งในวงการ แต่งเพลงไว้กว่า 500 เพลง ผลงานที่โด่งดัง เช่น เพลงขอโทษของพี่ปู พงษ์สิทธิ์ รักแท้ดูแลไม่ได้ของโปเตโต้ ใจกลางความรู้สึกดีดีโดย เอ๊ะ จิรากร เป็นต้น ผมเคยดูคลิปสัมภาษณ์คุณฟองเบียร์อยู่สามสี่คลิปในยูทูป เลยคิดเองเออเองว่าคลิปนี้คงเป็นการพูดถึงความสำเร็จในด้านการแต่งเพลงเป็นหลัก ทำให้รู้สึกว่าผมก็ดูคลิปอื่นมาพอสมควรแล้ว แถมคลิปนี้มีความยาวพอสมควร เลยยังไม่คิดจะดู แต่เช้าวันก่อน ผมตื่นเช้ามาก หลังจากอัพบล็อกเสร็จ เลยนั่งเปิดดูยูทูปรอเวลา คลิปนี้ก็กลับมาให้เห็นอีกครั้ง ผมตัดสินใจคลิกดู เมื่อดูจบได้แต่บอกตัวเองว่า นี่คือคลิปสัมภาษณ์ที่ดีที่สุดคลิปหนึ่งตั้งแต่ผมเคยดูรายการสัมภาษณ์มาเลย คุณฟองเบียร์บอกเล่าเรื่องของตัวเองอย่างหมดเปลือก แม้แต่ความเจ็บปวดในชีวิตซึ่งเกิดจากวิธีเลี้ยงดูของคุณพ่อตั้งแต่วัยเด็ก จนส่งผลกับชีวิตตอนโต และทำให้เป็นโรคซึมเศร้า ปัญหาด้านสุขภาพอันเกิดจากการสูบบุหรี่วันละ 6 ซอง กินเบียร์และเหล้าทุกวัน เครียด ทำงานหนัก ทั้งหมดแลกมากับปัญหาสุขภาพที่เกือบทำให้ต้องเสียชีวิต คุณฟองเบียร์ บอกว่าการสัมภาษณ์ครั้งนี้เหมือนเป็นการเขียน “พินัยกรรมอาชีพ” ทุกเรื่องเล่าคือ “เรื่องจริง” ที่เก็บไว้ในใจมานานและอยู่ในความทรงจำลึกสุดใจ ผมชอบประโยคหนึ่งในการสัมภาษณ์มาก ๆ ขอยกมาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกัน ----------------------------------------- :: จงเป็นเช่นท้องฟ้า :: จงเป็นเช่นท้องฟ้า แค่นั้น --- ห้ามเติมอะไรทั้งนั้น จงเป็นท้องฟ้าเฉย ๆ เพราะเมื่อไหร่ที่คุณเติมข้างหลัง จะต้องเป็นท้องฟ้า...ที่สดใส คุณจะเริ่มตะกุยเมฆให้ออกไป ต้องการให้ฟ้ามันฟ้า คุณต้องการเป็นท้องฟ้า...ที่ดาวพร่างพราย คืนนั้นคุณจะเฝ้ารอและถ้าดวงดาวมันไม่ขึ้น คุณก็เซ็ง คุณต้องเป็นท้องฟ้า...ที่พระจันทร์เต็มดวง พอพระจันทร์มาเสี้ยวเดียว คุณก็ผิดหวัง คุณต้องการเป็นท้องฟ้า...ที่เงียบสงบ แต่วันนั้นฝนตก คุณก็รำคาญ แต่ทุกอย่างที่พูดมามันทำอะไรท้องฟ้าได้ไหม ? ท้องฟ้ามันก็ยังเป็นท้องฟ้า จงเป็นท้องฟ้าเฉย ๆ และให้องค์ประกอบทุกอย่างผ่านคุณไป เพราะคุณถึงจุดที่ไม่ต้องการอะไร ฟองเบียร์ - ปฏิเวธ อุทัยเฉลิม (นักแต่งเพลงมืออาชีพ) รายการ : คุยกับอุ๋ย EP.18 ------------------------------------------ 22 ปีที่แล้ว ตอนที่ผมเริ่มทำงานใหม่ ๆ ที่ร้าน ผมจำได้เลยว่าการทำงานกับพ่อตัวเองนั้นเป็นเรื่องโคตรอึดอัด พ่อไม่เคยชม มีแต่คำตำหนิ คำด่า มีแต่คำสั่ง คำสอนของพ่อมีแต่ข้อห้าม ห้ามๆๆๆๆๆ มึงอย่าทำแบบนี้ มึงอย่าพูดแบบนั้น เราเริ่มต้นทำร้านด้วยหนี้ก้อนโตมหาศาล ในวันที่ในบ้านแทบจะไม่เหลือเงินให้หมุนในธุรกิจ 2 ปีแรกของการทำงานผมไม่เคยได้หยุดงาน ได้หยุด 2 วันคือวันที่ป่วยจนลุกขึ้นมาทำงานไม่ไหว งานหนัก แถมแบกรับความเครียดไว้อย่างยาวนาน วันหนึ่งผมจึงระเบิดอารมณ์ เตะเก้าอี้ในห้องทำงานจนล้ม ตะโกนด่าทอเสียงดัง จังหวะเดียวกันกับพี่ชายของผมแวะมาหาที่ร้านพอดี (ตอนนั้นพี่ชายทำร้านถ่ายรูปอยู่) พี่ชายรีบเอาผมขึ้นรถ แล้วขับพาไปเรื่อย ๆ จนถึงลำพูน ผมนั่งร้องไห้ไปตลอดทาง บ่นระบายความอึดอัดทั้งหมดที่มีในการทำงานกับพ่อ เกือบครึ่งชั่วโมงกว่าผมจะเริ่มสงบแต่ยังคงสะอื้นไห้ พี่ชายบอกว่า “มึงเปลี่ยนป๊าเค้าไม่ได้หรอก เขาเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่ก่อนมึงเกิดอีก” คำนี้คำเดียวทำให้ผมได้สติจริง ๆ ผมหยุดร้องไห้และนั่งเงียบมาตลอดทาง พี่ชายเลี้ยวรถกลับ ขับมาเชียงใหม่ และส่งผมที่ร้านโดยที่พ่อไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ ว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกับผม วันรุ่งขึ้นผมกลับไปทำงานที่ร้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พ่อก็ยังเป็นพ่อคนเดิมที่จริงจังกับการทำงาน และใช้การด่าขับเคลื่อนการทำงาน ไม่ว่าจะเป็นใคร เมีย ลูก พนักงาน ทุกคนโดนด่าตลอดเวลา ต้องทำงานและใช้ชีวิตภายใต้ความกดดันไปกับคำพูดและอารมณ์รุนแรงของพ่อ แต่ผมกลับวางเฉยกับคำพูดเหล่านั้นได้มากขึ้น ทุกครั้งซึ่งกลับไปคิดถึงคำพูดที่พี่ชายพูดกับผม “มึงเปลี่ยนเขาไม่ได้หรอก” ผมไม่เคยคิดเปลี่ยนใครอีกเลย นอกจากทำใจยอมรับ และมองให้เห็นเบื้องหลังคำพูดและอารมณ์ของใครก็ตามที่ผมกำลังปฏิสัมพันธ์ด้วย เรื่องราวของคุณฟองเบียร์ที่มีปัญหาในความรู้สึกกับพ่อ ทำให้ผมนึกถึงเรื่องของตัวเองอีกครั้ง ผมเคยผ่านมันมาเช่นกัน แต่มันไม่เหลือริ้วรอยบาดแผลใดในความรู้สึกอีกแล้ว ผมเข้าใจพ่อมากขึ้น และเข้าใจมากที่สุดในวันที่พี่ชายผมเสียชีวิตไปอย่างกะทันหัน ความเสียใจของพ่อและการแสดงออกในงานศพของพี่ชาย นั่นคือ ตัวตนที่พ่อเก็บซ่อนเอาไว้มาโดยตลอด พ่อมีบาดแผลในวัยเด็กที่ผมพอรู้แต่ไม่เคยถามตรง ๆ ถึงวันนี้ผมเข้าใจในความเป็นพ่อ และไม่คิดจะเปลี่ยนอะไรอีกแล้ว นอกจากยอมรับและเข้าใจพ่ออย่างที่พ่อเป็น 2 ปีกว่าที่เกิดโควิด ร้านของเราต้องปิดตัวลงอย่างยาวนาน พ่อกลับเป็นคนที่ดูผ่อนคลายและรับมือกับปัญหาหนักหนาสาหัสครั้งนี้ได้ดี ทำใจได้ ปรับตัวง่าย และไม่ค่อยบ่นด่าอะไรใครอีกแล้ว ผมเองชอบมองดูท้องฟ้า ไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตาม ท้องฟ้าและเมฆทำให้ผมสามารถหยุดยืนมองดูได้เสมอ “จงเป็นเช่นท้องฟ้าเฉย ๆ” บางทีผมอาจเป็นท้องฟ้ามานานแล้ว เพียงแต่ไม่ได้บอกใคร   Create Date : 30 เมษายน 2565 28 comments Last Update : 30 เมษายน 2565 6:13:20 น. Counter : 1637 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณTui Laksi, คุณThe Kop Civil, คุณทนายอ้วน, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณkatoy, คุณSleepless Sea, คุณปัญญา Dh, คุณmultiple, คุณเริงฤดีนะ, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณกิ่งฟ้า, คุณnewyorknurse, คุณpeeamp, คุณไวน์กับสายน้ำ

วันนี้มาเป็นคนแรกคุณก๋า   โดย: หอมกร 30 เมษายน 2565 6:33:25 น.

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า ได้อ่านเต็มๆอีกครั้งนะคะ พี่ชอบมากเลยค่ะ พี่เคยดูสัมภาษณ์คุณฟองเบียร์ค่ะ ทุกคนมี ปห ของตัวเองจริงๆ สิ่งที่คนเห็นอาจเป็นช่วงที่เขาประสบความสำเร็จแล้วนะคะ แต่เส้นทางที่เดินผ่านมาในชีวิต ก็หนักหนาสาหัส พี่คิดว่าคนเรามีกรรมเป็นของตัวเอง คือกรรมดี และไม่ดี มันจะส่งผลตอนไหนเวลาใดก็แค่นั้นนะคะ บางคนผ่านมาได้ บางคนผ่านไม่ได้ ก็เจ็บปวดจนตลอดชีวิต ต้องอดทน ต่อสู้กันตลอดชีวิต บางคนผ่านมาได้ก็พบกับความสวยงามของชีวิต ตัวเราเองก็เช่นกันนะคะ .... พี่ดีใจที่ก๋าเข้าใจพ่อ และคิดได้แบบนั้น แสดงว่าพี่ชายก๋า ก็คิดแบบนั้นเช่นกัน " เราไม่สามารถเปลี่ยนใครได้ " นอกจากตัวเราเองนะคะ การที่เราคิดอะไรได้ ทำใจได้ คือบุญของเรานะคะ ไม่ต้องไปยึดติดกับสิ่งที่เราขัดเคืองใจ ไม่พอใจ มองผ่านทุกอย่างไปได้ และอยู่กับสิ่งเหล่านี้ด้ยความเข้าใจ ที่พี่เขียนแบบนี้ก็สอนตัวพี่เองด้วยแหละค่ะ เพราะพี่เองก็อยู่ในช่วงที่ ต้องทำให้ได้ และคอดให้ได้ว่า " เราไม่สามารถเปลี่ยนใครได้ " นอกจากเปลี่ยนความคิดตัวเราเอง ช่วงมี ปห น้องป่านบอกกับพี่ด้วยประโยคนี้ค่ะ " เราเปลี่ยนแปลงใครไม่ได้หรอกแม่ " เปลี่ยนความคิดของแม่ดีกว่า อย่าไปใส่ใจอะไรมากนัก ทำส่วนของเราให้ดีที่สุดก็พอ บางทีเรื่องเล็กน้อยของคนอื่น มันคือเรื่องใหญ่ของเรา ความคิดของเรานี่แหละ ทำร้ายเราเอง " จงเป็นท้องฟ้า เฉยๆ " แต่เราอยากแต่งเติมให้ ทัองฟ้า เป็นท้องฟ้าที่สดใส ตามใจเรานั่นแหละค่ะ ชีวิตและความคิดเราไม่สามารถเปลี่ยนใครให้เป็นดั่งใจเราได้นะคะ สิ่งที่ทำได้คือ เปลี่ยนความคิดและมุมมองของตัวเราเองนะคะ ...... จากบล็อก ร้านนี้ไปครั้งแรก พี่ไม่เข้าใจกับคำว่า " ไม่ต้อนรับพระเจ้า " เข้าไปนั่งคุยกับเพื่อนเลยเข้าใจคำนั้นค่ะ และคิดว่า ถ้าส่วนตัวพี่จะไม่มาอีก แต่ไม่ส่วนตัวก็ไปอีก 2 ครั้งล่ะ 555 ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุข รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: tanjira 30 เมษายน 2565 7:16:46 น.

อ่านแล้วชอบมากครับพี่ก๋า เรื่องวันนี้ริงไซด์มากๆ ครับ อีกอย่างที่ผมดูออกจากบล๊อกนี้คือพี่ก๋ากับพี่ชายน่าจะสนิทกันมากคือโตมากด้วยกันรู้ใจกัน รู้ว่าอีกคนรู้สึกยังไง คิดอะไร และเราจะจัดการยังไง คุณพ่อท่านเป็นคนยุคนั่นครับ แถวบ้านผมก็มี ร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด ครอบครัวมาช่วยกันก็ดุด่าเสียงดัง แต่เค้าก็เป็นแบบนั้น เค้ารักครอบครัวเค้าที่สุด แต่คนรุ่นใหม่เราเริ่มใหม่ได้เหมือนรุ่นลูกก๋วยเตี๋ยวเป็ด เรื่องของท้องฟ้า ผมชอบตังครับ อ่านแล้วรู้สึกว่าเออจิง ทุกวันนี้เราทุกจ์เพราพอะไร ผิดหวังเพราพอะไรแลเวเราควนไปคาดหวังแบบนั้นรึป่าว เพราะฟ้าก็คือแค่ฟ้า ^^ เพลงก็ชอบครับ รักแท้ดูแลไม่ได้ นี่ขีวิตจิง 55555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 30 เมษายน 2565 7:25:05 น.

เดือนหน้าจะลองหัดคลานเล่นงานตะพาบดูค่ะ คิดว่าไหวอยู่   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 30 เมษายน 2565 8:10:37 น.

Iจากบล๊อก สำหรับผมกับคุณวิล ผมก็คิดแบบพี่ก๋าครับ แต่คุณวิลเป็นคนดีมากๆ เค้าคงดีกับทุกคนและมีคนดีๆรายล้อมเค้าเสมอ ตอนนี้ก็คงเหมือนกัน ผมยังจำวันที่เค้ากอดผมครั้งสุดท้ายได้เสมอ ทำไมมันชัดเจนมากไม่รู้ครับ เหมือนจะบอกว่า นั่นแหละจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 30 เมษายน 2565 8:58:09 น.

ผมเพิ่งดูคลิปนี้จบ เป็นคลิปที่ดีมาก ๆ เลยครับคุณก๋า เขียนออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ คุณพ่อผมประมาณนี้เหมือนกันด่าอย่างเดียวเลย จนตอนหลังถึงได้มารู้ อารมณ์ประมาณคุณฟองเบียร์เหมือนกันครับตอนนี้สามารถปล่อยอะไรไปได้เยอะละครับ ที่ผมไปอบรมอาทิตย์ที่ผ่านมา เค้าให้ทำตัวเหมือนพระอาทิตย์ ไม่ว่าคนจะด่าว่าร้อนยังงัย แต่มันก็ขึ้นเป็นประจำทุกวันไม่มีวันหยุด พรีเมียร์ลีกวันนี้เจอนิวคาสเซิ่ลคู่แรกเลยครับ   โดย: The Kop Civil 30 เมษายน 2565 9:39:00 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า อ่านแล้ว ...รู้สึก อยากเป็นท้องฟ้าเฉยๆ ตามค่ะ นั่งดูคลิป กินเวลาทำงานอย่างอื่นไปเยอะเลย ว่าจะดูแค่พอสังเขป...ติดใจฟังยาวเลยอ่ะค่ะ ได้ข้อคิดชีวิตอีกแนวที่น่าชื่นชมคุณฟองเบียร์มากๆ ขอคุยไว้เท่านี้ก่อนละค่ะ ไปทำงานประจำอย่างอื่นต่อละ ขอบคุณมากๆค่ะคุณก๋า...เรื่องที่อยากเล่า สุดยอด   โดย: Tui Laksi 30 เมษายน 2565 9:54:51 น.

เป็นคนที่เปลี่ยนตัวเองไปตามคนที่เราอยู่ด้วยไปเรื่อยๆครับ จนมีเพื่อนคนนึงทักว่า "มึงเป็นใคร ... เอาเพื่อนกูคืนมานะ" .... ฮ่าๆๆๆๆๆ ตัวเองคิดว่าตัวเองไม่ได้เปลี่ยนอะไรมาก แต่เพื่อนบอกว่าเปลี่ยนไปเยอะ แล้วที่สำคัญไม่รู้ตัวด้วยว่าเปลี่ยนไปเยอะ ฮ่าๆๆๆ   โดย: ทนายอ้วน 30 เมษายน 2565 10:19:31 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า "จงเป็นเช่นท้องฟ้าเฉย ๆ " หัวข้อนี้ ให้ข้อคิดดีจริง ๆ นะเนี่ย ทำให้ครูดูคลิปการสัมภาษณ์คุณฟองเบียร์ จบจนได้ ปรกติ ครูก็เป็น ประเภท ไม่ชอบฟังคลิปยาว ๆ แต่เปิดฟังคลิปนี้แล้้ว ฟังไปเรื่อย ๆ ก็ผ่านไปไม่ได้ เรื่องนี้เป็นปมทางจิตใจ ในฐานะที่ชอบเรื่องจิตวิทยา อยู่แล้ว เลยฟังจนจบ อิอิ ได้แง่คิดหลักคือ ได้แล้วต้องรู้จักการให้ และรู้จักปลงได้กับชื่อเสียง เงินทอง ด้วย ครูคิดว่า เรื่องนี้ ตรงกับประสบการณ์ชีวิตของเธอกับพ่อนั่นเอง ทำให้เธอรู้สึก ประทับใจและคลายปมได้ดี ครูเข้าใจตอนที่เธอ เต๊ะเก้าอี้ล้ม เครียดอย่างแรง ดีที่พี่ชายให้ข้อคิดที่ดีมากจริง ๆ เพราะการเปลี่ยนคนอื่นยากกว่าเปลี่ยนตัวเราเองจริง ๆ จ้ะ โหวดหมวด ตะพาบ   โดย: อาจารย์สุวิมล 30 เมษายน 2565 12:42:42 น.

หลวงตาณรงศักดิ์ ขีณาลโย ท่านมักกล่าวอยู่เสมอว่า จิตเดิมแท้เปรียบเหมือนท้องฟ้า เป็นพื้นอยู่เดิม ท้องฟ้าว่างเปล่า แม้มีเมฆ มีฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ไม่เคยทำอะไรแก่ท้องฟ้า ฟ้าผ่าไม่เคยไหม้ท้องฟ้า เมฆรูปร่างต่างๆผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จิตเดิมแท้ เปรียบเช่นเดียวกับท้องฟ้า ที่ว่างเปล่า ปราศจากคำพูดหรือสิ่งใดๆ สังขาร(ความปรุงแต่ง) เปรียบได้กับความเปลี่ยนแปลงชั่วขณะบนท้องฟ้า เช่นก้อนเมฆ ฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า สังขาร ( ความปรุงแต่งของจิต ) เกิดจากอวิชชาคือความโง่ หรือความหลงเป็นปัจจัยปรุงแต่งให้เกิดสังขาร คือ ความปรุงแต่งกระเพื่อมขึ้นในจิตเดิมแท้อันเงียบสงบ นักปฏิบัติทั้งหลาย เพื่อให้เห็นความจริงอันนี้ว่า สังขาร(ความปรุงแต่ง) เกิดอยู่บนจิตเดิมแท้ที่ไม่มีอะไร และมีสติที่จะ ไม่หลงไปเป็นสังขารตามมันลากถูไป ไม่พยายามทำใจว่างๆจมหรือแช่ในความว่างทำราวกับเป็นท้องฟ้า และ ไม่ปฏิเสธหนีสังขาร เพียงเพียรมีสติรับทราบความเป็นไปที่แท้จริงที่เกิดในจิตใจ และรู้ด้วยใจว่า สิ่งใดเป็นสังขาร(ความปรุงแต่ง)ที่เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไปในที่สุด สิ่งใดคือจิตเดิมแท้ที่ยังคงสงบเงียบเป็นปกติ อยู่เสมอ เพียงเข้าใจสัจจธรรมความจริงนี้ และอยู่ด้วยผัสสะของขันธ์ทั้งห้าอย่างบริสุทธิ์ หมดความอยากให้อะไรเป็นอะไร ไม่แม้จะอยากให้ใจเป็นท้องฟ้า เพียงมีสติไม่หลงตามไปบ้าตามสังขาร ไม่เสแสร้งทำว่าใจเป็นท้องฟ้าที่ว่างเปล่า ไม่มีอะไร ไม่คิดอะไร เมื่อหมดยึดหายหลง ความบริสุทธิ์จะเกิดขึ้นเองโดยไม่ต้องอยาก เจริญในธรรมค่ะ   โดย: mcayenne94 30 เมษายน 2565 13:05:18 น.

สวัสดีครับคุณเย็น ขอบคุณคุณเย็นมากๆเลยครับ ที่ช่วยมอบข้อธรรมคำคิดดีดี ผมเองก็ชอบคำสอนของหลวงตาครับ ท่านอธิบายเรื่องยากๆให้เข้าใจได้ง่าย ผมนั่งฟังอยู่หลายคลิปเลยครับ หลังจากที่คุณเย็นนำคลิปของหลวงตามาลงไว้ในบล็อก   โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2565 13:45:17 น.

ขอบคุณครับคุณก๋า   โดย: The Kop Civil 30 เมษายน 2565 14:13:00 น.

ทักทายสวัสดีครับคุณก๋า จงเป็นท้องฟ้าเฉย ๆ ไม่ให้มีอะไรต่อท้าย สำหรับผมแล้วมองเป็นความว่างเปล่าไปเลยครับ   โดย: ถปรร 30 เมษายน 2565 16:17:43 น.

สวัสดีครับ บรรยายออกมา เหมือนได้เห็นภาพและสัมผัสได้เลยครับ "จงเป็นเช่นท้องฟ้าเฉยๆ" มีความหมายบางอย่างในตัวเอง ขอบคุณ คุณก๋าที่แวะไปครับ   โดย: Sleepless Sea 30 เมษายน 2565 16:32:53 น.

สวัสดีครับ   โดย: ปัญญา Dh 30 เมษายน 2565 16:36:13 น.

พ่อแม่ทุกคนรักลูกมาก อยู่แล้ว แต่การแสดงออก อาจไม่ตรงกับความรู้สึกลึกๆ ข้างใน พ่อ อ.เต๊ะ ก้ไม่เคยจะพูดดี พูดหวานหรือชมเชยเหมือนกันครับ แต่ถ้า อ.เต๊ะ มีเรื่องเดือดร้อนเมื่อไหร่ พ่อจะออกหน้ารับทันที แล้วจริงๆ ไม่มีใครรักเราเท่ากับพ่อแม่อีกแล้วละครับ ยามที่ท่านยังแข็งแรงก็ต้องหมั่นดูแล เอาใจใส่ ดีกว่าไปดูแลตอนเจ็บป่วย แล้วก็ตอนโตๆกันนี่ เรากอด เราพูดเพราะๆกับคนอื่นได้มากมาย แต่ เราเคยกอด เคยพูดเพราะๆกับ พ่อของเราบ้างมั้ยครับ อ.เต๊ะ พึ่งจะมากอดพ่อ ได้ไม่กี่ปีนี้เอง รักน่ะรักแต่ไม่ยอมแสดงออกมานะครับ555 ปล.อ.เต๊ะ มาอ่านจบตั้งแต่เช้าแล้วครับ แต่ลืมเม้นท์ได้ไงไม่รู้555   โดย: multiple 30 เมษายน 2565 19:14:13 น.

จงเป็นเช่นท้องฟ้าเฉยๆ เวลาเปลี่ยน .คนเปลี่ยน เป็นดังนั้นจริงๆ ทุกคนมีจุดดำมืดของชีวิต บางคนแสดงออกชัดเจน บางคน เก็บไว้ลึกสุดใจ +รอวันระเบิด) ดังเช่นคุณก๋า เข้าคุณพ่อ..เลย(จากที่เล่า) ที่บ้านพี่อ้อกลับกัน..พ่อใจดีมาก เวลาโมโหก็สุดๆ..ประมาณปีละครั้ง ลูกๆก็ได้พ่อมาหมด..คือใจดี แต่เวลาโหด ก็มีแรงๆ นานทีปีหน   โดย: เริงฤดีนะ 30 เมษายน 2565 20:14:45 น.

ผมก็ชอบดูท้องฟ้าที่เป็นสีฟ้าจริงๆ น่าจะเป็นท้องฟ้าในฤดูหนาว เปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นวิธีที่ดีที่สุด เดี๋ยวว่างๆจะมาดูคลิปครับ มีธุระเช้ามืด ไปนอนก่อนครับ   โดย: สองแผ่นดิน 30 เมษายน 2565 22:59:24 น.

สวัสดีครับคุณก๋า รู้สึกตรึงใจกับบล็อกคุณก๋าในวันนี้ครับ สิ่งที่คุณก๋าถ่ายทอด ก็ทำให้ผมได้สะกิดใจตัวเองอีกเช่นกันครับ หลายๆ ครั้งในวัยผู้ใหญ่ ผมมักจะได้แว้บคิดไปถึงตอนเป็นเด็ก สิ่งที่เรารู้สึกกับพ่อ แม่ในเวลานั้น ทำให้รู้สึกว่าเราเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเองมากเหลือเกิน ที่ถูกดุถูกทำโทษหลายแหล่ ก็ผลจากการกระทำของเรา ยิ่งอายุเพิ่มขึ้น ก็ยิ่งเข้าใจพ่อกับแม่ในเวลานั้นมากขึ้นๆ ครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 30 เมษายน 2565 23:14:49 น.

มัน....เป็นคำพูดที่ตรง และถูกต้องจริงๆ ถ้าผมเปรียบเทียบกับเพื่อนบล็อกที่แกล้งอ่านในบริบทคล้ายๆ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 เมษายน 2565 23:19:31 น.

มัน....เป็นคำพูดที่ตรง และถูกต้องจริงๆ ถ้าผมเปรียบเทียบกับเพื่อนบล็อกที่แกล้งอ่านในบริบทคล้ายๆ มันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ แหละครับ เขาเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เราเปลี่ยนเขาไม่ได้หรอก ปล่อยไป คอมมูนิตี้นี้จุดแข็งคือ การที่สมาชิกอยู่กันอย่างยาวนาน พวกที่เขียนกันจริงๆ จังๆ อยู่ยาวนานมาก แล้วเขียนกันแบบมีอะไรใส่เต็มที่ เราจะปล่อยให้คอมมูนิตี้นี้กลายเป็นแค่ที่อวยกันเอง หรือปั่นคะแนนโดยการแกล้งอ่าน อย่างนั้นหรือ? ก็น่าคิดครับ มันหลายคนมากแล้วที่ไปเพราะรู้สึกแบบนี้ จากบล็อก การที่ผมมารับหน้าที่ในจุดนี้ มันมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ซึ่งเราต้องชั่งน้ำหนักให้ดี ข้อดีมันก็มีครับ ส่วนหนึ่งเพราะเพื่อนๆ ไม่ค่อยตำหนิผมเท่าไหร่ด้วย อันที่จริงตำหนิมาบ้างก็ดี เราจะได้นำไปปรับปรุง อย่างบล็อกล่าสุดที่เขียน ส่วนมากจะขอบคุณและชื่นชมมากกว่า ผมก็ต้องขอรับคำขอบคุณ และความชื่นชมนั้นไว้ ในความเป็นจริงผมไม่ได้ต้องการให้ทุกคนขอบคุณ หรือเรียกร้องบุญคุณใคร แค่อยากเล่าให้ฟังถึงเบื้องหลังของโครงการนี้ในมุมของคนที่รันโจทย์ จะได้เข้าใจในหลายๆ จุดที่สงสัยกัน โจทย์ของพี่ก๋าสมัยก่อนเป็นโจทย์ที่โหดมากๆ เลยครับ แต่มันแปลกใหม่ดี ความรู้สึกผมเหมือนแกล้งกันมากกว่า แต่คิดรึว่าโจทย์แค่นี้จะทำอะไรข้าได้ (ฮ่าๆๆ) หลายคนก็คงคิดแบบนั้นครับ โดยจะสังเกตได้ว่าแต่ละคนเขียนกันได้อย่างสนุกสนาน ผมพยายามหาทางกู้คืนเพื่อนเก่าๆ ที่เขียนบล็อกหลายคนให้กลับมา ก็ไม่รู้จะกู้กลับมาได้มากน้อยแค่ไหนเหมือนกัน น้องเม็ดเลือดขาวชุดเซ็กซี่จริงๆ แหละครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 เมษายน 2565 23:37:26 น.

พี่ก๋าช่วยลบอันนี้ กับอันสั้นๆ ด้านบนด้วยครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 เมษายน 2565 23:38:32 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋าพี่กิ่งมาดึกประจำเลยค่ะพักนี้ มาอ่านบทสัมภาษณ์คุณฟองเบียร์แล้วพี่กิ่งชอบประโยคคำคมหลายประโยคเลยค่ะ พินัยกรรมอาชีพ โห ให้ความหมายลึกซึ้งมากเลยนะคะเหมือนเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะเหลือไว้ให้เป็นพินัยกรรมจริงๆ จงเป็นเช่นท้องฟ้า เฉยๆห้ามต่อ เห็นด้วยจริงๆค่ะเพราะถ้าต่อแล้วท้องฟ้าไม่เป็นไปตามที่เราอยากให้เป็นก็จะรู้สึกผิดหวังนะคะ พี่กิ่งอ่านแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กก็จะเป็นคนที่ไม่ค่อยจะพอใจในสิ่งที่พ่อทำเหมือนกันค่ะทั้งน้อยใจเสียใจ โกรธเหมือนกันค่ะ แต่มีแม่ค่อยบอกคอยสอนให้อดทนอดกลั้นจึงเฉยมาพอโตขึ้นจึงรู้สึกรักพ่อและเสียใจการกระทำของตัวเอง เราเปลี่ยนใครไม่ได้เพราะเค้าเป็นแบบของเค้ามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เป็นเรื่องจริงนะคะ เราไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยเค้าได้จริงๆก็ทำใจยอมรับข้อนี้ไป วันนี่กิ่งติดไว้ก่อนนะคะเดี๋ยวมาใหม่ค่ะหมดตัวแล้วค่ะ อิอิ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 30 เมษายน 2565 23:55:17 น.

ขอบคุณกำลังใจค่ะคุณก๋า อยู่ต่างจังหวัดใช้มือถือ ขอโหวตก่อนนะคะ   โดย: Sweet_pills 1 พฤษภาคม 2565 0:08:12 น.

มาโหวตให้แล้วค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 1 พฤษภาคม 2565 0:13:37 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ ถ้าทุกคนทำได้คงมีชีิวืตที่มีความสุขแน่ๆค่ะ   โดย: newyorknurse 1 พฤษภาคม 2565 2:19:20 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า "จงเป็นเช่นท้องฟ้าเฉย ๆ” ปัญหาระหว่างพ่อแม่ลูก ของแต่ละครอบครัว ก็แตกต่างกันนะคะ   โดย: peeamp 1 พฤษภาคม 2565 5:46:17 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ... ผมอ่านที่คุณก๋าเขียนข้างบน คุณก๋าเจอปัญหาหนัก ๆ มาและ โควิดมาเยือนยิ่งหนัก แต่ดูจะทำใจยอมรับได้(บ้างแล้ว) จึงมีงานเขียนมาตลอด..... เมื่อก่อนผมไม่ค่อยสังเกต ว่าทำไมคนนั้นทำแบบนัี้น คนนั้นทำ แบบนี้ทำไม... เมื่อลองศึกษาสังเกตดู ก็เริ่มเข้าใจเขา... เคย พยายามจะแก้ไข(เขา) แต่ไม่สำเร็จ เมื่อเรียนด้านพุทธ หลาย ๆ ด้าน จึงละวางไม่พยายามแก้ไข คนอื่น ถ้าดูแล้วคงจะยาก.. ทำใจว่าเป็นเรื่องของเขา เราทำงานของเราไป ถ้าไม่เกี่ยวข้องเขารู้สึกสบาย ถ้าเขาต้อง การความช่วยเหลือก็จะบอก คือถอยห่าง ๆ ไว้   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 1 พฤษภาคม 2565 5:58:41 น.