Group Blog
 
<<
มีนาคม 2567
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
17 มีนาคม 2567
 
All Blogs
 

17 มีค 67 คอร์สปฏิบัติธรรมอินเดีย 27 มค - 3 กพ 67 Ep 5

             เขียนบันทึก ประสบการณ์ไปคยาต่อค่ะ การเดินทางต่างประเทศรอบนี้ได้ฝึกหัดดัดตนได้อย่างมาก
 


 

 
             ถ้าจะนับว่าขาลุย สำหรับเราก็ไม่ใช่ขาลุยสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะการนอน อย่างไรก็ขอวิเวกนอนเดี่ยว หรือ คนที่รู้ใจ ถ้าพักรวมแบบทหารหรือพักกับคนไม่รู้จักกันเลยน่าจะไม่สะดวก  ห้อง 3 คน ห้องน้ำรวม  ต้องขอให้บทัวร์ หา โรงแรม   บ ทัวร์ขอความร่วมมือ ให้พัก รร ที่อยู่ติดวัดนี้เพื่อสะดวกในการบริหารจัดการ  การทำกิจกรรม  

              แต่โชคไม่ดี ที่ รร นี้มีชื่อเสียงด้านการจัดงานแต่งงาน และช่วงที่ไปเป็นเทศกาลแต่งงาน  ทั้งคืนทั้งวันมีการเฉลิมฉลอง เสียงเพลง การแสดง จัดเต็มมาก ความดังของเสียงเราว่าน่าจะดังไปทั่วอำเภอ มันดังมากๆๆๆๆ มีการประกอบอาหารตลอดวันตลอดคืน กลิ่นอาหารแขกตลบอบอวลสอดแทรกเข้ามาทั่วห้อง ต้องขอเปลี่ยนห้องจากท้ายลมมาต้นลมห้องถูกกว่าก็ไม่เป็นไร  หาผ้ามาอุดช่องใต้ประตูค่อยยังชั่ว

             แต่ละคืนหลังจากนั่งสมาธิจนดึก แต่เสียงดนตรี ดึ่งดึ๊ดๆๆ ดังจนกระจกห้องกระเทือนทุกคืน แต่เราก็ผ่านมาได้ มันทำให้หลับช้าเพียงคืนเดียว เมื่อหมดความสนใจ จะเสียงดังขนาดไหน ไม่สนใจ ก็นอนหลับได้สบายๆ  เรื่องเสียงสอบผ่านแล้ว


 











           อาหาร เราก็ผ่านมาได้ ไม่ได้มีหลากหลายให้เลือก มีอะไรก็กินให้หายหิวจบ   อาหารอร่อยเลิศ อย่าไปหวังจะหา ที่คยาไม่มีที่ให้ซื้อ เบเกอรี่ขนมอร่อย ไม่ต้องคิดหา แม้แต่กาแฟดีๆสักแก้วยังไม่มีร้าน .. แต่วันท้ายๆพบว่าคยา ก็มีโอเอซิสอยู่ที่นึง จะเล่าตอนต่อๆไป

             ขนมหวานและเครื่องดื่มที่พอหากินได้ มีอยู่อย่างเดียว ปูรี แป้งทอดกรอบนุ่มคล้ายปลาท่องโก๋ผสมโรตี ดีกว่าไม่มีอะไรกิน  กะลัมจาย-ชาผสมเนยและนมแพะหอมหวานมัน



          ที่คยามีความล้ำ ใช้วัสดุจากธรรมชาติ จานใบไม้  รถตุ๊กๆเป็นรถไฟฟ้า  

          งานแทบทุกอย่างมีแต่ผู้ชาย ไกด์บอกอย่าเกิดเป็นชายอินเดีย เป็นเจ้าแค่วันแต่งงานวันเดียวที่เหลือเป็นบ่าว ต้องทำทุกอย่างจริงๆ



 
              ที่ได้ฝึกอย่างสาหัส จนวาระสุดท้าย  ฟ้าประทานให้มาดัดสันดานความเยอะ เกิดมาไม่เคยนั่งที่นั่งแถวสุดท้ายของเครื่อง เราก็พยายามคิด อิหยังวะ  ลูกพี่ก็ลงทะเบียนมาใกล้กัน ไมได้ที่ตรงกลาง แล้วตรูมานั่งตรงนี้คนเดียว ( ที่จริงก็พอคิดได้ว่าน่าจะจากอะไร )  มานั่งขดอยู่บ๊วยเลย พอแถวหน้าเอนมาหายใจแทบไม่ออก  ตอนเบาะหน้าปรับพนักพิงลงมา มันแคบอึดอัดเหมือนตอนเข้าเครื่อง MRI สมอง จะปรับเอนบ้าง ว้ายปุ่มหายไปไหนมีแต่รูโบ๋  พยายามหาไม้เขี่ยมาเผื่อจะกดได้ ก็ไม่เป็นผล กำลังใจคือ หันไปมองคนข้างๆ  เธอบอกอย่าพยายามเลยขามาเธอนั่งมาแล้วมันเสียหมดแล้ว โอยเธอทำไมโชคสองชั้นได้นั่งแถวบ๊วยทั้งขาไปขากลับ สุดยอด แถมพุงเธอใหญ่กว่าเราสักสองคืบ เธอยังนั่งชิลล์มาก  เราก็ต้องผ่านได้
             นอกจากที่นั่งติดหน้าต่างแถวสุดท้าย  ดุกดิกไม่ได้แล้ว  อาหารจ้ะ  อาหารคือบ๊วยอีก มาถึงเหลือแต่ vegetarian เจ้าประคุณหมูหมากาไก่ไม่มี  ในสลัดอุดมไปด้วยผักแกะฝากระดาษฟอยด์ลุ้นอาจมีของดีอยู่ข้างใน  OMG พริกผสมมาในน้ำมันแดงเชียว ทั้งเลี่ยนทั้งเผ็ด   โชคดีที่ใช้เวลาบินแค่ 3 ชม และกัปตันภูฏาณแอร์ฝีมือดีเยี่ยม บินเร็ว 2ชมครึ่ง ลงพื้นนิ่มมาก ทุกคนพยายามทำสุดฝีมือเท่าที่เป็นไปได้ สจ๊วตรูปหล่อก็กรุณาบอกคนเบาะหน้าไม่ให้เอนเบาะ
             ระหว่างรอกระเป๋าที่สนามบิน คณะจัดงานถามว่า คราวหน้าพี่จะมาอีกไหม ได้แต่ยิ้มไม่รู้จะตอบยังไง เพราะอนาคตไม่มีใครรู้  ถ้ามีคนรับดูคุณแม่ให้  ถ้าเนตไวพอจองทัน อยากมาทุกปี ปีละหลายครั้ง  เราชอบอินเดีย ชอบพุทธคยา แต่ละที่มีเสน่ห์ของเขา มีสิ่งที่ต้องใช้ความรอบคอบใช้สติและความระวัง อยู่กับคนหมู่มาก คำพูด การกระทำความคิดจากคนหลากหลายที่เขาไม่ได้รู้จักเรา ได้ฝึกตนฝึกสติ เห็นความคิด ความเคลื่อนไหวของจิต เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปในใจตัวเอง ถ้ายึดไว้ไม่ปล่อยผ่าน เราเองที่จะทุกข์ ขัดเคือง ไม่มีใครมาเป็นอะไรกับเราไปด้วย  ชีวิตเราเลือกเองจะคิดจะหยิบฉวยสุขหรือทุกข์ให้ตัวเอง  แค่รู้แล้วปล่อยผ่านไป ไม่หยิบฉวยกระโดดจับสิ่งใด ฝึกทำให้ได้ให้จริงทุกขณะ การมาก็คุ้มค่าไม่สูญเปล่า




 

Create Date : 17 มีนาคม 2567
6 comments
Last Update : 18 มีนาคม 2567 2:54:46 น.
Counter : 85 Pageviews.
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณกะว่าก๋า, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณดอยสะเก็ด, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณ**mp5**

 

เจองานแต่งงานของคนอินเดีย
ผมว่าเพลงต้องดังแน่ๆ
คุณเย็นรักษาสมาธิได้ดีมากๆเลยครับ
จนเสียงดังเหล่านั้นไม่มีผลต่อการนอนหรือปฏิบัติธรรมเลย

เวลาเดินทางไปกับคนหมู่มาก
คนเหล่านั้นเหมือนเป็นบททดสอบอารมณ์
ไม่นับรวมการเดินทาง การรอคอย อาหาร บรรยากาศ
ทั้งหมดเป็นครูทางธรรมได้เลยนะครับ

เชียงใหม่มีภาคีภาคประชาชน 140 หน่วยงาน
ที่ทำงานด้านอากาศ แต่ต้องดูทางภาครัฐแล้วล่ะครับ
ว่าจะทำงานยังไงให้ได้ผลเชิงบวก
ไม่เช่นนั้นคนเชียงใหม่ก็จะต้องเจออากาศแย่ๆแบบนี้ไปอีกหลายปีเลยครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 18 มีนาคม 2567 0:06:12 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น

 

โดย: กะว่าก๋า 18 มีนาคม 2567 6:09:29 น.  

 

ผมชอบดูปางที่แปลกตาของมหายานหรือวัชรยานครับคุณเย็น
บางปางดูเป็นเทพที่ดุร้าย มีปางยับยุ่มที่ดูเหมือนชายหญิงกอดก่ายกัน
แต่พอได้อ่านคำอธิบายจึงทราบว่าทุกภาพ ทุกรูปปั้นล้วนมีคติธรรมแฝงอยู่ทั้งสิ้น
ถ้าเราเข้าใจในแนวคิด เราจะไม่รู้สึกแปลกเลย
กลับยิ่งรู้สึกว่า อ๋อ...ที่แท้ธรรมทั้งปวง ก็ไหลไปรวมกันที่ความจริงหรือสัจจะนั่นเองครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 18 มีนาคม 2567 12:10:27 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเย็น

 

โดย: กะว่าก๋า 19 มีนาคม 2567 5:24:11 น.  

 

อุ๊ยๆ อุ๊ย สายธรรมมะ คุณก๋า มาเม้นท์แล้ว
สายอธรรม อย่าง อ.เต๊ะ ต้องมาบ้าง ถ่วงดุลกันนะครับ 555

รร. ที่พัก ห้องรวม 3 คนนี่ คิดในแง่ดี
ก็ดีกว่านอนคนเดียว เวลาผีมาหลอก จะได้ช่วยกันตบตีผี คนละไม้ละมือสามัคคีคือพลังนะครับ 555

ส่วนที่พัก ใกล้ที่จัดงานแต่ง
หูย เป็น อ.เต๊ะ นี่แหละ บันเทิงที่สุดเลยเชียว อิอิ

คุณพี่เย็น แหงละ เอ็งมันชอบไปมั่วบ้านงาน กินฟรี เต้นฟรี ละซี้

อ.เต๊ะ ชอบดูหนังแขกมาก ดูแล้วบันเทิง ตลกดี
โดยเฉพาะ ฉากเต้นเป็นหมู่คณะ ตามถนน เข้าป่าหลบหลังต้นไม้ ขึ้นหลังคารถบัส
เสียงดนตรีละ เร้าใจจริงๆเชียว555

แล้วก็ อาหาร รร นี่ หน้าตาเหมือน อาหารไทยเลยนะครับ
ยังดีมีช้อน ส้อมให้ด้วย ไม่ต้องกินมือเค็มปะแล่มๆ555

แล้วก็ สมัยก่อน อ.เต๊ะ คิดว่า ผู้ชายอินเดียโชคดีมาก ที่ผู้หญิงมาขอแต่งงาน จ่ายสินสอดให้อีกตะหาก
ถ้าเป็นตามที่ คุณพี่เย็นว่า
งั้นขอเกิดเป็น วัว ในอินเดียน่าจะดีกว่า 555

เรื่องที่นั่งบนเครื่องบิน +อาหารนี่ คิดเสียว่า
เป็นการฝึกโยคะ +ลดความอ้วน ดีที่ยังมีสจ๊วตหล่อ ให้อารมณ์ดีบ้าง
อ.เต๊ะ มีเพื่อนเป็น สจ๊วตหลายคนเลย แต่ไม่มีซักคนที่ชอบผู้หญิงนะครับ ดูเพลินๆได้อยู่ 555

จริงๆ การเดินทางไปกับคนหมู่มากนี่ ต้องแกล้งหลับหูหลับตาบ้าง
รับแต่สิ่งดีๆ นึกถึงแต่ความตั้งใจของเราว่ามาทำอะไรนะครับ

แต่ถ้าเป็น อ.เต๊ะ ไปด้วยละก็ น่าจะแอบหนี คณะทัวร์ ไปมั่วบ้านงานแต่ง เต้นพุงกระเพื่อมกันทุกวันแน่ แฮ่555

คุณเย็น บอก ตอนนี้ ข้ามั่นใจแล้วว่า เอ็งมันสายอธรรมแน่นอน 555





 

โดย: multiple 19 มีนาคม 2567 5:27:27 น.  

 

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

 

โดย: **mp5** 19 มีนาคม 2567 13:02:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


mcayenne94
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [?]




Bangkok

Kyoto

Sydney

Mcayenne94's Diary มีวัตถุประสงค์เพื่อบันทึกเรื่องราวของเจ้าของบ้านและสิ่งแวดล้อม ไม่มีวัตถุประสงค์ เพื่อการ จัดจำหน่าย ต้นไม้ดอกไม้ หรือสิ่งใด อนุญาตให้นำภาพถ่าย พร้อมชื่อMcayenneผู้ถ่ายภาพไปใช้ประโยชน์ได้ และสงวนสิทธิ์ไม่อนุญาตให้นำภาพถ่าย Mcayenne ไปใช้ โดยการดัดแปลงตัดต่อหรือลบชื่อภายในภาพ
Friends' blogs
[Add mcayenne94's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.