คำชี้แจง
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ

2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ท่านสามารถกดโหวตให้กำลังใจโทโมโกะที่กำลังอยู่ในความทุกข์ได้ครับ

อ่านจบแล้วไม่รู้จะคอมเมนท์อะไร ... น่าจะเป็นกันหลายคน สวัสดีค่ะ พี่ใช้บ่อยนะ แต่ "มาชวนไปเที่ยวค่ะ" ไม่ได้ใช้ค่ะ

:: กรณีคุณต่อตอบคำถามน้องโทโทโกะ ::
คำถามโดย : โทโทโกะ

โทโมโกะ เนาะ จำได้ลาง ๆ เพราะโทโมโกะ อยากป๊อบ พยายามทำทุกอย่างเพื่อจะป๊อบ

อย่าคาดหวังอะไรมากมายเลยโทโมโกะ เขียนบล็อก ทำบล็อก เพราะอยากทำดีกว่า ความรู้สึกดี ๆ มีมากกว่าไม่ดี เนาะโทโมโกะ ป๊อบไม่ป๊อบไม่เป็นไร เราอยากทำ และได้ทำ ...พอละ เนาะ

เรื่องราววันนี้โดนใจมากเลยค่ะ
เห็นด้วยตามนั้นเลย
และการที่เราไม่คาดหวังในเรื่องใดๆ ทุกข์ก็จะไม่เกิด จริงแท้ที่สุดค่ะ
แอบขำคำบรรยายใต้ภาพที่สาม อิอิ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

ต่อราณีมาแล้ว 5555
เปิดเป็นคอลัมน์ใหม่อีกอันน่าจะดีครับ
สนุกดี
และพี่ก๋าว่ามันเป็นคำถามในใจบล็อกเกอร์รุ่นใหม่ด้วยนะ
บางคนเข้ามาเขียน แล้วบล็อกร้างมาก
ไม่มีใครเยี่ยมเยือน
สุดท้ายตัวเองก็เบื่อไม่รู้จะเขียนอะไร ก็เลิก

บางบล็อกพี่ก๋าก็ทักทายพูดคุยกันในบล็อกที่เค้าอัพ
เสร็จแล้วบล็อกนั้นก็แช่ไว้เดือนสองเดือน
บางทีเราเม้นท์ไปแล้วในการอ่านครั้งแรก
ครั้งต่อมาก็ต้องหาเรื่องพูดคุยเรื่องอื่นแทน
ซึ่งมันก็คงไม่พ้นคำทักทายสวัสดีนี่ล่ะครับ 555
หรืออีกอันที่ต้องใช้ตลอดคือ ขอบคุณที่โหวตให้

อ่านโดยไม่เม้นท์ง่ายกว่าเม้นท์โดยไม่อ่านนะ 5555
อันนี้หลังนี่อาจทำให้เราใส่อีโมยิ้มในบล็อกงานศพ
หรือเม้นท์แบบ "ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีดี"
ในบล็อกที่เจ้าของบล็อกเขียนเรื่องโคตรเศร้า 5555


ส่วนเรื่องเขียนบล็อกยังไงให้ป๊อบ
จนถึงทุกวันนี้พี่ก๋าก็ยังไม่รู้เคล็ดลับนี้เลยนะ
แต่ที่รู้แน่ๆคือเขียนยังไงให้ตัวเองไม่เบื่อและมีความสุข
นั่นคือ เขียนในสิ่งที่ตัวเองชอบและสนใจนี่ล่ะครับ
แล้วจะสนุกกับการเขียนบล็อกแน่นอน



โหวตครับ

มันจะบังคับอะไรใครไม่ได้ค่ะ
หลายคนไม่ได้อ่านบล็อคเราเลย
(เสียงดัง)

เข้ามากด Vote เฉยๆ
เพื่อให้เรากลับไปกดVote ตอบ


เราต้องอ่านก่อนกด Vote เพื่อเม้นท์บล็อคนั้นๆ

แต่บางทีก็ไม่ให้เม้นท์
รอรับVote อย่างเดียว

แต่อาจจะด้วยมีปัจจัยอะไรอื่นด้วย
แต่ไม่ได้แจงไว้

(ฮุบเหยือคุณต่อเติมปาก)



แต่ไม่เอาไปเป็นความทุกข์ในใจนะคะ
เพราะBloggang รักแล้วรักเลย
อาจจะเงียบเฉยในบางครั้ง

ด้วยภาระหน้าที่การงาน

พี่อ้อเป็นคนเขียนบล็อคไว
แต่ใส่ใจ และค้นคว้า เพื่อให้ได้สาระ
อุ๊ย!! คนอ่านเกิดความรู้

อาจจะเยอะไป(ละมัง)



ไปละ
หยอดระเบิดขวดไว้(เบาหน่อย)
สวัสดีวันอาทิตย์ และวันพระ ค่ะ
ก็ต้องกล่าว"ธรรมะสวัสดี"

สวัสดีคะคุณต่อ..

ยังไม่ได้คิดเลยคะ..ขอเวลาหน่อย..

เดี๋ยวจะส่งงานตะพาบนะคะ

ถ้าจะรู้สึกต่างจากแต่ก่อนก็น่าจะโหวตนี่ละค่ะ
แต่ไม่พูดมากละค่ะ เรื่องนี้
เอาว่า ใครพอใจอย่างไรก็ทำไปตามที่ตนตั้งเป้าไว้
แล้วแต่ละบุคคลละกัน

เคยไม่อ่านแต่โหวตตอบนะคะ บางครั้งบางเรื่อง กับบางคน

บางทีบางบล็อกก็เม้นท์ไม่ออกอย่างคุณต่อ ว่าไว้จริง ๆ

ถ้าไม่อ่านเลยแล้วมาชวนไปเที่ยวอันนี้ไม่น่าเคยทำนะคะ นอกจากบล็อกเพื่อนยังไม่เปลี่ยนหน้าบล็อก

ส่วนตัวตั้งเป้าว่า
จะทำเรื่องเที่ยวให้ทันที่ได้ไปมา ยังค้างอีก 3 เดือนมั้งคะ
ค้นหาความหมายเพลงที่ชอบ
และอื่น ๆๆๆ
ให้ได้วันเว้นสองวันต่อบล็อก

และต้องทำบล็อกโดยไม่รบกวนเวลาของ การกินการอยู่ การออกกำลังกาย ตอนนี้เลยใช้เวลาที่นั่งพักผ่อน ดูทีวี มาทำบล็อกค่ะ

สำหรับบล็อกอื่น
เบื้องต้นไปเยียมเพื่อนที่เข้ามาบ้านเราก่อน
ถ้ามีเวลาเอื่อยเฉื่อยได้ ก็ตลุยอ่านทุกบล็อกยกเว้นเรื่องที่เราไม่สามารถทำใจนั่งอ่านได้เลย

แต่
ตอนนี้กำลังยุ่งมากเพราะกำลังฟังเล็คเชอร์หาความรู้ เพื่อเอามาเขียนเรื่อง ยี่สิบชั่วโมงแล้ว ยังเหลืออีก 20 ชั่วโมง อิอิ อะไรจะทุ่มเทขนาดเนาะ

แหะ ๆ ช่วงนี้เลยเหมือนจะเสียมารยาทหน่อยค่ะ

ทั้งหมดก็ขอบคุณบล็อกแก้งที่
ให้พื้นที่ ๆ เราได้เขียนโน่นนี่ เม้าท์มอย
ได้นำเสนอเรื่องที่อยากนำเสนอ
ได้ทำงานในอีกรูปแบบหนึ่ง
ได้รู้จักเพื่อนในอีกโลกหนึ่ง ซึ่ง บางคนก็ได้ติดต่อคุยกันจริง
ทั้งที่บางคนไม่ได้เป็นสมาชิกบล็อกแก้ง

และมีความสุข
เพราะงานหลักตอนนี้ก็คืองานอดิเรก
เงินไม่ได้ แต่ ได้รับความสุขเป็นค่าตอบแทน

ปล.ที่ว่ามาไม่มีเลยนะคะว่า
มีความสุขเมื่อได้รับโหวตตอบแทน อิอิ

แต่ถ้ามองเห็นคุณค่าในงานที่ได้ทำ
ก็เป็นความสุขที่ได้รับโหวตค่ะ

เขียนยาวกว่าคุณก๋าอี๊ก 5555

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
The Kop Civil Sports Blog ดู Blog
**mp5** Dharma Blog ดู Blog
ซองขาวเบอร์ 9 Food Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
หนูก็เบื่อๆอยากๆเรื่องอัฟบล๊อคค่ะพี่ต่อ อิอิอิ แต่เข้าblog เมื่อไรต้องวิ่งมาบ้านนี้ทุกครั้งค่ะ

อ่านแล้วเห็นภาพตัวเองเลยค่ะ
เบื่อเรื่องโหวดมากที่สุดเลย
คิดอีกแง่นึง ถ้าจะโหวดคือต้องอ่าน
บางทียอมรับว่าอ่านลวกๆเพื่อจะเม้นท์และโหวด
อันนี้กระมังทำให้เบื่อ

อารมณ์ที่จะคุยกับเพื่อนในบล๊อกเลยหายไปค่ะ
เคยคิดเล่นๆว่าไม่ต้องโหวด
น่าจะมีเรื่องคุยกระหนุงกระหนิงกันแบบแต่ก่อน
น่าสนุกกว่ากันเยอะเลย

แต่ทุกอย่างเปลี่ยนวิถึเราก็เลยเปลียนไปด้วย
ตั้งใจว่าจะเขียนเพื่อความอยากของตัวเองอย่างเดียว
คือมีอารมณ์เขียนแบบที่ชอบดีกว่า
ไม่มีภาระหน้าที่ต้องโหวด
ยิ่งพูดก็ยิ่งไปใหญ่
เพื่อนๆบางคนอาจชอบโหวดเน๊าะ

ถึงไงก็ยังโหวดให้อยู่ดีค่ะ

มาเพิ่มเติมเนื้อหาหน่อย

กรณีของคำว่าไม่อ่าน
ผมมองว่าการที่ไปบล็อกของคนอื่นครั้งแรก แล้วไปชวนคนอื่นไปบล็อกตน และทำแบบนี้กับทุกคนที่ไปหาแบบนี้แหละ ที่เรียกว่าไม่อ่าน

หลายครั้งเราแวะไปที่บล็อกเพื่อนๆ แล้วเขายังไม่อัพบล็อกใหม่ มันคงจะไม่แปลกถ้าเราจะทิ้งร่องรอยไว้ว่า เราได้มาอีกครั้ง แต่มันคงจะแปลกถ้าแวะมาครั้งแรกก็ชวนให้ไปบล็อกของตน โดยไม่ได้กล่าวถึงเนื้อหาในบล็อกที่ได้แวะมาเลย


สิ่งที่ยากที่สุด คือการมองความผิดของตัวเอง ซึ่งผมคิดเสมอว่า บทความของเราอาจไม่ได้อยู่ในความสนใจของบางคน หรือแม้กระทั่งความสามารถในการเขียนยังไม่ถึงขั้น เขาเลยคอมเม้นต์ไม่ออก โดยเฉพาะเรื่องการ์ตูน แต่ไม่ว่าเราจะเขียนเรื่องหนังสือ ธรรมะ การศึกษา หรือแม้แต่การท่องเที่ยว ผลที่ได้ก็ไม่ต่างกัน คือ "มาชวนไปเที่ยว" "มาชวนไปบล็อก" โดยไม่ได้สนใจเนื้อหาที่เราเขียนเลย

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่แค่บล็อกเราคนเดียว ที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ แม้แต่บล็อกเพื่อนบ้านเราหลายๆ คนก็เจอแบบเดียวกัน แบบนี้จะให้เราคิดอย่างไร?


เราควรมองโลกตามความเป็นจริง ถ้ามองในแง่การโหวต การที่ผมเขียนเอนทรี่นี้ขึ้นมาอาจทำให้เสียคะแนนโหวตไปมาก ทำไมยังทำล่ะ? ผมต้องการพิสูจน์อะไรหลายๆ อย่าง อย่างที่ทุกท่านทราบ บล็อกแก๊งเป็นที่ปล่อยของของมือสมัครเล่น เป็นห้องทดลองที่ผมใช้ทดลองอะไรหลายๆ อย่าง ตราบใดที่ยังไม่ผิดกฎหมาย ศีลธรรม และกฎระเบียบของบล็อกแก๊ง ผมก็จะทดลองแบบนี้ต่อไป แม้มันอาจทำให้เราไม่ได้สายสะพายในอนาคตก็ตาม


ขอบคุณคุณ สายหมอกและก้อนเมฆ ที่ช่วยเข้ามาแก้ไขชื่อให้ถูกต้อง บางทีก็มีพิมพ์ผิดกันได้เหมือนกัน (ฮา)

เราจะจัดการกับคนที่ "มาชวนไปเที่ยวค่ะ" (โดยไม่เคยอ่านบล็อกเพื่อน ๆ เลย) ยังไงดีน้า ... ร่วมด้วยช่วยกันค่ะ

เป็นที่ "คน" หรือเป็นเพราะเรื่อง "โหวต" น้อ

เอนทรี่นี้ของต่อ น่าจะได้เห็นความคิดอะไรดี ๆ แบบเปิดใจจากเพื่อน ๆ อีกหลายคน พี่ว่าเราคิดเหมือนกันทิศทางเดียวกันเยอะนะ

มีปลามางับเหยื่อยัง 5555

นี่เน็ตบ้านพี่เลือกใช้ไวไฟเอไอเอส ณ ขณะนี้ยังโอเคอยู่นะ

โหวตเน้อ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
ซองขาวเบอร์ 9 Literature Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวังจริง ๆ จ๊ะ
เรื่องอ่านนี่พยายามอ่านตลอดนะ พี่ว่าอ่านแล้วมันได้กับตัวเราเองนี่หล่ะ ชอบบล็อกของหลาย ๆ คน อ่านแล้วได้อะไรกลับมาเยอะ มีแค่บางครั้งมาช่วงยุ่งๆหรือดึกๆก็จะส่งโหวตก่อนไม่ได้เมนต์แล้วค่อยมาอ่านทีหลัง เพราะตาจะปิดละ😁

toor36 Cartoon Blog ดู Blog
วันนี้มีตัวเดียวฉายเดี่ยวนะคุณต่อ

ส่งกำลังใจครับ

เรื่องนี้คงโดนใจใครหลายๆคนเลยค่ะ
ส่วนใหญ่คนที่ป๊อบ น่าจะมีบุคลิกป๊อบอยู่แล้วนะคะ
ตัวจริงก็คงพูดคุยเก่ง การมีทักษะในการสื่อสารโต้ตอบ บางคนก็มีความสามารถมากเวลาอ่านเม้นท์คนเหล่านี้ก็จะรู้สึกดี กลุ่มคนเหล่านี้ก็จะป๊อบได้ไม่ยากนะคะ
แต่เรื่องการจะเลียนแบบการเม้นท์ หรือตอบให้เก่งให้สนุก มันก็ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้ นั่นเรื่องหนึ่ง ที่เหลือก็แบบที่คุณต่อพยายามบอกหลายหน มารยาทต่างๆในการเล่นบลอก
เรื่องโจรขโมย ผ่านพี่ไทยไปได้มีสติสักหน่อยก็สบายแล้วมั้ยคะ บ้านเรามีขโมยไปทั่วอยู่แล้วมั้ยคะ คุณต่อ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับน้องต่อ

จริงครับ
ของพี่ก๋าเองก็ไม่ค่อยมีใครส่งคำถามแล้ว
หนีหายกันไปหมดสำหรับคนถาม 555

เข้ามานั่งอ่านเม้นท์ด้วยครับ
พี่ก๋าชอบการเปิดกว้างทางความคิดแบบนี้ล่ะครับ
เห็นด้วยไม่เห็นด้วยก็แสดงออกทางความคิด
เป็นประโยชน์ดีครับ

ดอกของมะนาวไม่รู้โห่ื คล้ายเอกเข็มค่ะ
แต่ดอกจะใหญ่กว่า

ขอบคุณที่แวะชมค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

โทโมโกะอยากเขียนอะไรก็เขียนไปเถิดค่ะ
ถ้าเขียนแล้วมีความสุขและไม่สร้างทุกข์ให้ใคร
สิ่งที่ตามมาย่อมดีเสมอค่ะ
เป็นกำลังให้โมโมโกะนะคะ

วันนี้ก็มีเนาะ
มาทักอย่างเดียว

มาลงชื่อไว้ก่อนค่า
เช้านี้เจอคุณเต้ย คุณชื่น พี่แหม่ม
ที่ร้านคุณก๋า ก็คุยประเด็นนี้
คุณก๋าก็ว่า น้องต่อเขียนแล้วนะที่พี่จินพูดถึง
เราก็อ้าว ๆ ยังไม่ได้เข้าบล็อกเลย

วันนี้ทั้งวันไปนู๊นนี่นั่นและก็ดูลูกค้าที่ร้าน
เพิ่งจะเข้าบล็อก ไปได้แค่ 2-3 บล็อก
หมดเวลาแล้ว จะต้องขับรถกลับบ้านแระ
โฉบมาดูนิ๊สหนึ่ง อิอิ แต่ยังไม่ได้เล็มอ่านน๊า

พรุ่งนี้จะมาละเลียดอ่านจร้า
วันนี้ มัวแต่ไปตอบเม้นส์ที่เฟช
คุยกับคุณเต้ยคุณชื่นสนุกมากเลยวันนี้
อยากมีเวลาเม้ามอยนาน ๆ
แต่สามสาวมีเวลาน้อยมากเลย

พรุ่งนี้มาเม้าธ์ต่อจร้า

สวัสดีนะจ๊ะ น้องโทโมโกะ คนจ๋วย
ส่งกำลังใจก่อนน้า พรุ่งนี้มาอ่าน
รู้ว่ามันผิดหลักหาร แต่จำเป็นจ้าาา
ยังไม่ได้ใช้โหวตสักตัวมาสองวันแล้ว
พรุ่งนี้ต้องไปหาหมอแต่เช้าอีก
เนี่ยเพิ่งเขียนตะพาบเสร็จ พรุ่งนี้จะออน
ก่อนออกไป ช่วยบอกคุณต่อหล่อเสร็จ
ให้ยายด้วยเด้อ

เป็นคำถามคำตอบที่น่าสนใจมากครับ ช่วยให้เห็นมุมมองของคนเขียนบล็อกมาเป็นเวลานาน เจอปัญหาและอุปสรรคมาพอสมควร

มาส่งกำลังใจให้น้องโทโมโกะครับ
คิดว่าเล่นบล็อกเป็นการเขียนไดอารี่ประจำวันครับ
ไม่มีใครอ่าน เราก็อ่านของเราคนเดียว 55

โห...งานเขียนคุณต่อวันนี้ เยี่ยม ถูกใจข้อยหลายๆ 555

เคยเห็น คำทักทาย มาทักทายคะ มาเยี่ยมคะ

อะไรไม่ร้าย ทำลายจิตใจเรามากเลย..ก่อนหน้า
นั้นเขาเข้าไปอ่านของเขา.. แล้วก็ทักทายให้
ความเห็นยาว..เพราะเขาเขียนดี บ่อยมาก
ได้รับคำตอบ ไปทักทาย

ขอบคุณนะคะที่ไปเยี่ยมไปอ่านที่บล๊อก

(แล้วก็จบ) ทำเอาเรา ลูบหน้าผากเถิกก็
หัวล้านนะเอง น้อยใจ.. ไม่เคยอ่านงานเขียน
เราเลย 555

v

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

จำสาวน้อยคนนี้ได้ค่ะ ยังไม่ป๊อปอีกรึค่ะเนี่ย แต่ลำหรับมี้ จำเธอได้แสดงว่าเธอก็พอจะป๊อบแล้วนะคะ เป็นกำลังใจให้น้าโทโมโกะ

ส่วนเรื่องบล็อก มี้เองมีปัญหาเรื่องค้างโหวตเพื่อนๆ ค่ะ เพราะมี้เองอัพไดอารี่ให้ซีทุกวัน ยิ่งถ้าเป็นเสาร์อาทิตย์ที่มี้หยุด วันจันทร์นี้งานหนักเลยค่ะ รู้สึกเกรงใจเพื่อนๆ มาก แต่สำหรับมี้แค่เพื่อนแวะมาก็ดีใจแล้วค่ะ....

ลองทำงี้ดิ โทโมโกะ
หัดพิมพ์ทักทายสั้น ๆ ดูนะคะ

อาทิเช่น

- อ่านไปยิ้มไป....
(โทโมโกะ ควรดูเรื่องที่เขาเขียนก่อนนะคะ
ไม่งั้นหนูอาจจะโดนข้อหา สายเขียว)

- ไปเที่ยวกันเถอะ
(ถ้าโทโมโกะ อัพเรื่องท่องเที่ยวแล้วก็ไป
ทักชวนเค้าให้มาหาเรา ตามหัวข้อที่เราเขียนค่ะ)

- กลับเข้ามาอ่านอีกรอบ
(จากกรณีด้านบน ถ้าเขายังไม่มาหาสักที
ก็เขียนบอกงี้นะคะ)

หรืออาจเป็นการทักทาย
ไม่ก็ถามสารทุกข์สุกดิบก็ได้นะ

- แวะมาเยี่ยมจ้า
- อย่าลืมกินข้าวกลางวันด้วยนะคะ
- สวัสดีวันจันทร์ ... หรือจะไล่วนไปจนถึง
วันสิ้นโลกก็ไม่มีใครว่าหรอกค่ะ

ทั้งนี้หนูไม่ควรจบท้ายว่า Your sincerely นะคะ
แต่ควรทิ้งหมายสำคัญให้ดูว่าหนูจริงจังแค่ไหน
คือ "เอ้า งั้นโหวต...."

อ้อ...และอย่าลืมกดโหวตให้เขาจริง ๆ
ด้วยนะคะ เพราะเดี๋ยวนี้โหวตหลอกไม่ได้แล้ว

จากนั้นถ้าเขามีวัฒนธรรม หรือทราบประเพณี
ดีพอ เขาก็จะโหวตตอบแทนหนูกลับมาค่ะ 555

โทโมโกะ วนทำแบบนี้วันละสิบราย
และถ้ามีคนตอบกลับมาห้าคน (ขั้นต่ำ) /วัน
รวมคะแนนทั้งปีหนูก็น่าจะป๊อบปูล่าแน่ค่ะ

^0^

(จขบ. บอก "พอแล้ว!!!")

....

ได้เชิญพี่ก๋ามาประทับร่างก่อนตอบรึปล่าวคะ
ถ้าตัดชื่อคนตอบออกไปก็เชื่อเลยนะเนี่ย

สำหรับเราแล้วก็ไม่รู้ว่าจะตอบ โทโมโกะ
ที่อยากป๊อบยังไงคือ...รู้ตัวว่าไม่อยู่ในกลุ่ม
ของคนที่ทำบล็อกที่ดีเท่าไหร่นักอ่ะ

แต่ถ้าจะให้ถามว่า
ต่อให้เราไม่มีคนมาเม้นต์หรือมาโหวตให้
แล้วเรายังมีความสุขกับการเขียนบล็อกอยู่มั้ย?
เราคงตอบได้นะว่า ก็ยังมีความสุขที่ได้มีพื้นที่
ลงเขียน ได้มีพื้นที่การจัดเก็บเรื่องที่อยากเล่า
ในที่นี้อยู่เหมือนเดิม...

เพราะเป้าหมายการเขียนบล็อกของเรา
มันก็มีจุดประสงค์อยู่แค่นี้แหละ :)

ตอนเช้าเข้ามาอ่านแทนข่าวประจำวันรอบหนึ่งละ
อ่านเนื้อว่าสนุกแล้ว อ่านเม้นส์สนุกกว่า
ดีจริง ที่เปิดสภากาแฟแล้วมีจอย
กาแฟวันนี้กลมกล่อมพิลึก อิอิ

อ่านไปอ่านมา แล้วมายำกับความรู้สึกตัวเอง
เห็นด้วยกับความคิดที่ว่า
การเขียนบล็อกโดยไม่คาดหวังอะไร
น่าจะทำให้มีความสุขในการเขียนที่สุดละ

และผลประโยชน์หรือรางวัลในการโหวต
เป็นเรื่องของการบั่นทอนความจริงใจ
ความสนุก การสร้างสัมพันธไมตรีในโลกออนไลน์
ในขณะเดียวกันก็เป็นการสร้างขวัญและกำลังใจให้กับคนเขียนบล็อก

ปัญหามันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้
ว่าแต่วางเหยื่อด้วย กัวเผลอจัง 55555

ที่ว่าเบื่อ ๆ น่ะ
สำหรับตัวพี่เองนะ อาจเป็นเพราะว่าไปยึดติด
กับเพื่อนบล็อกเก่า ๆ ก็เป็นได้นะ
อาทิเช่น แย่งกันเจิม ไปมาหาสู่กันเหมือนโลกความจริง
อยากไปก็ไป ว่างก็ไป ช้าหน่อยเร็วบ้าง
หายหัวมุดดินบ้าง ไปจิกเสียทุกวันจนเบื่อไปข้างบ้าง
แต่ที่ไปทักทาย เพราะอยากจะไปหาจริง ๆ

"ไม่ใช่" ไปเพื่อแลกโหวตหรือทักเพื่อให้เค้ามาทักกลับ อาศัยจำนวนปริมาณคอมเม้นส์ที่อ่านแล้วไม่รู้สึกรู้สากับเม้นส์นั่นเลย

ไม่แปลกที่จะไปบางครั้งจะไปอ่านแล้ว
ไม่รู้จะเม้นส์อะไร เพราะความสนใจแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน ปกติ
แต่มันก็ไม่ใช่ทุกครั้ง ทุกเรื่อง นิ
มันต้องมีเรื่องที่ดูและอ่านแล้วเห้ย เออว่ะ ประมาณนี้

หลายครั้ง ไปอ่านของเพื่อน
เราไม่มีองค์ความรู้เรื่องนี้ ไม่ใช่แนวเรา ไม่มีประสบการณ์
ก็อาจจะเม้นส์สั้น ไม่ก็เม้ามอยเรื่องอื่นไป
เหมือนเจอหน้ากันทักทายกันหอมปากหอมคอ

อันไหนที่เราอยากแจม และเห็นด้วย
หรือมีประสบการณ์คล้าย ๆ ก็มาแชร์
อาจจะเม้นส์ติดดาว จนคิดว่าอะไรหนักหนาเนี่ย 555

แล้วก็เรื่องเวลาที่มีในการท่องบล็อกแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แม้กระทั่งคน ๆ เดียว วันนี้ว่าง พรุ่งนี้ไม่ว่าง
เวลาในการไปทักทายเพื่อนอาจจะมากน้อย
มันก็มีส่วนในการเม้นส์ทักทายเพื่อน
อย่างเช่น วันนี้มีเวลาน้อยนะ แต่เห็นไปทักที่บ้าน
ก็เลยมาหา มีไรเปล่า ไว้มาใหม่นะตอนว่าง ประมาณนี้

ทั้งหมดที่พูดมานี้ คนอ่านรู้สึกได้ถึงเจตนา
ของคนที่แวะเวียนมาทักทาย ว่ามาแบบอยากจะมาหา มาทักทาย
แบบเพื่อนออนไลน์โดยที่ไม่คาดหวังอะไร
มิตรภาพมันจะค่อย ๆ เกิดขึ้นเอง

เมื่อก่อนเป็นแบบนี้ แล้วมิตรภาพดี ๆ เกิดขึ้นมากมาย
พัฒนาไปจนจับต้องได้ พบปะกันจริง ๆ ได้เรียนรู้มากภาพลักษณ์ในจอ
ผ่านรูปผ่านตัวอักษร รู้ถึงตัวตนที่แท้จริง

ตัดฉับก่อนนะ เพราะรู้สึกว่ายาวไป
เริ่มจะจับประเด็นวกไปวนมาละ 555555

ยอมรับเลยว่าแต่ก่อนสนุกกว่านี้จริง ๆ ครับ

ผมว่าแค่ไปเยี่ยมบล็อกของเพื่อน ๆ ก็ได้มิตรภาพกลับมาละครับ และก็ดีใจมาก ๆ ที่เพื่อนๆ กลับมาเยือนบล็อกเราด้วย สมัยก่อนตอนยังไม่มี FB สนุกมาก ๆ

พี่กลับมาอ่าน อ่านจบ เชื่อขนมกินได้
อ่านคอมเม้นท์ของเพื่อนๆด้วย
แล้วพี่จะคอมเม้นท์อะไรหรือ ง่ายมากค่ะ
พี่เบื่อเรื่องนี้แล้ว เห็นใจทุกคนที่เป็นทุกข์
แต่พี่วางเรื่องนี้แล้ว ที่พี่อยากพูดก็คือ
อยากให้ทุกคนที่วิ่งหาโหวตตรีนขวิต
จงพยายามเขียนบล็อกให้มีคุณภาพ ไม่ใช่
อะไรก็ได้ แปะๆไปแล้ววิ่งไปเทียวลากเพื่อน
มาชื่นชม น้องต่อก็คงเห็นๆบล็อกแบบนี้ไม่น้อย
ใช่ว่าพี่ทำบล็อกประเสริฐเลิศสะแมนแตน
แต่เชื่อว่าทำดีกว่าพวกนี้ พูดแล้วก็เท่ากับหา
เหาใส่หัว พี่เอาใจช่วยให้น้องต่อเขียนแล้วได้
ผลพี่ก็เขียนเรื่องนี้มาแล้วไม่น้อยเมื่อหลายๆปี
ก่อนเวลาผ่านมามากก็ยังเหมือนเดิม

แต่ก็มีบางคนแม้ว่าจะอัพบล็อกน้อยมากแต่ก็
เดินสายโหวตให้เพื่อนๆเป็นประจำ อันนี้ต้อง
อ้างถึงให้เป็นกำลังใจเขา

พี่เหนื่อยกับสภาพการเล่นบล็อกทุกวันนี้มากจน
ทั้งเบื่อและรำคาญ อาจจะอยู่แถวนี้ไม่ได้อีก
นาน
เพียงแต่ยังหางานอดิเรกทำใหม่ไม่ได้

อาจจะอยู่แถวนี้อีกไม่ได้นาน

เนอะ พูดจาสับสน ดีว่ายังกางหน้านี้อยู่

เพิ่มเติมอีกหน่อย

หลายคนที่เข้ามาก็พูดคุยจริงจังแบบถึงพริกถึงขิงเลย อันที่จริงเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเรีื่องโหวตหรอก (เห็นหลายๆ คนลากมาเรื่องโหวต) มันเกี่ยวข้องกับตัวบุคคลที่เป็น User มากกว่า

มันน่าเศร้านะครับที่เจอชวนไปอ่านบล็อก ทั้งที่คนที่ชวนเราไปบล็อกเขียนได้ดี อาจไม่ถึงขั้นดีเลิศ แต่ถือว่ามีความตั้งใจ มาเสียก็ตรงนี้แหละชวนไปบล็อกตัวเองโดยไม่สนใจเนื้อหาในบล็อกเพื่อนๆ เลย

เชื่อมั้ยว่าบางครั้งคนที่ไม่อ่าน ไม่อ่านถึงขั้นบล็อกเขียนเกี่ยวกับเรื่องเศร้า (แต่ขั้นด้วยภาพสถานที่ท่องเที่ยว) ดันไปคอมเม้นต์ว่า "น่าไปเที่ยว" คือจะตามไปสวรรค์ด้วยเหรอ?

ที่น่าสนใจยิ่งว่า ผมตั้งข้อสังเกตว่า "เพื่อนๆ ที่ไปบล็อกเขา ก็ไม่อ่านบล็อกเขาเช่นกัน" ทั้งที่ปกติเพื่อนๆ เหล่านั้นก็อ่านบล็อกคนอื่นปกติ หรือผมควรจะหยุดตั้งข้อสังเกต แล้วทำแบบนั้นบ้าง?

เฮ้ยแต่พี่ว่ามันโยงมาหากันนะ
โหวตมีส่วนที่ทำให้คนเล่นบล็อกมีพฤติกรรมแบบนี้
ไม่มากก็น้อยในความรู้สึกพี่นะ

ย่อหน้าสุดท้าย พี่ก็เป็นคนหนึ่งมีพฤติกรรมแบบนั้น 5555
มาไม่อ่านเราแค่โหวตก็ไปโหวตตอบ
ก็เค้าต้องการแค่นั้นนินา
แต่ก็ต้องดูกันหลาย ๆ ครั้งด้วยนะ
บางคนมาให้กำลังใจด้วยการโหวต
แล้วไม่พิมพ์อะไร แต่หลายครั้งเค้าก็คุยกับเรา
ก็เข้าใจว่า
เค้าคงไม่มีเวลาหรือไม่รู้จะเม้นส์อะไรเรื่องราวของเราอาจไม่ใช่ไลฟ์สไตล์ของเค้า

แบบนี้ก็ไปทักทายเค้าปกติ
พี่เองก็เคยเป็นนะแบบนี้ เหตุเพราะเสียดายจำนวนที่โหวตได้ไง
เห็นมั้ย มันก็เกี่ยวอยู่ดี
ไม่มีเวลา แต่เสียดายจำนวนที่ให้โหวต
ไปสักนิดน่า ไม่เสียเวลาเท่าไหร่
ใจเค้าใจเรา เข้าใจเพื่อนบล็อกอยู่

ชะแวปมายามดึก
ชอบแต่ละเม้นส์ อ่านแล้วสนุกดีค่ะ

ต่อราณีตอบคำถามน้องจินโมโกะ นี่มันชมรมหาเพื่อนบ่นมากกว่าให้คำปรึกษาแล้ว! อิอิ มีคนขอมานั่งข้างๆน้องโทโมโกะกันเพียบเลยครับ
เคยเขียนตะพาบโทโมโกะเล่นเฟซ ถ้าโทโมโกะเขียนบล็อกจะเป็นไงน้อ สงสัยมาแนวคุยกับตัวเอง 555

เขียนบล็อกดีๆ กับตั้งใจอ่านบล็อกดีๆ มันเหนื่อยนะครับ ปัดโธ่! เข้ามาแลกโหวตๆมันก็ได้สายสะพายเหมือนกันป่ะล่ะ! ยังอีก ยังไม่เข้าใจอีก! ไม่พูดแล้ว เสียอารมณ์! (ทำเสียงประยุทธ) //โดนคุณต่อเอาด๋อยปากบาล

ผมเคยพยายามแอนตี้พวกทำบล็อกมักง่าย ทั้งไม่โหวตให้ ไม่เข้าไปอ่าน ฯลฯ แต่ก็มีคนเข้ามาบอกว่าอย่าไปคิดอะไรมาก เขียนบล็อกให้สนุกดีกว่า รู้ได้ไงว่าแบบไหนเรียกว่าบล็อกดี บลาๆๆ
แถมคนที่บอกส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มพลพรรคนักตั้งใจอ่านบล็อกด้วย (ส่วนพวกไม่ตั้งใจพอมีเอนทรี่แนวๆนี้มาก็จะเข้ามาสาธยายถึงความตั้งใจในการอ่านบล็อกของตนเอง....แปลก)
จนผมขี้เกียจทำแบบนั้นละครับ ตะพาบก็ไม่ได้เขียนแล้วด้วย เวลาจะแขวะชาวบ้านไม่รู้จะไปแขวะลงที่ไหน (อ้าว นิสัยเสียนิ)
สังคมจะปรับสภาพไปตามที่คนในสังคมช่วยกันตบตีรูปร่างให้มัน ตราบใดที่พวกแย่ๆยังไม่กลายเป็นกลุ่มคนส่วนใหญ่ก็เชื่อว่าบล็อกแก๊งคงไม่เป็นไรครับ (โอ้ ประโยคนี้หล่อ!)

พอลองนึกๆดูว่าอะไรเป็นแรงจูงใจให้เราๆยังอัพบล็อกต่อไป...
1) คนอ่านที่ดี
2) สายสะพาย
3) รายได้ (?)
4) ก็อยากอัพอะ ใครจะทำไม!
ดูแล้วการเขียน-อ่านบล็อกก็ยังให้อะไรๆอยู่เยอะนะครับ อ่านบล็อกเพื่อนก็ได้ความรู้ใหม่ๆในสาขาที่ตัวเองไม่ถนัด บางทีก็ได้เห็นอะไรแปลกๆ เช่น พี่หนูแก้ชื่อด๋อยให้คุณต่อ (โลกมันเป็นอะไรไปแล้ว!)

สวัสดีครับคุณต่อ
ส่วนตัวคิดว่าการอัพบล็อกบางครั้งมันยากมาก ยากเพราะตัวเองไม่มีอารมณ์จะอัพเลย บางครั้งมีเรื่องอะไรมา ผมก็อยากเขียนลง แต่ทีนี้พอมีภาระงานมากมาย ปล่อยไว้นานอารมณ์อยากเขียนมันหายไปหมดเลยครับ
ยิ่งพอไม่ได้เข้ามานานๆ พอเข้ามาก็ไม่รู้จะต้องทำไงดี มันโหวงๆ ส่วนตัวผมก็พยายามไปเยี่ยมเยียนทุกคนเท่าที่ทำได้ แต่อาจไม่ได้ไปหาบางคนบ้างเพราะมีเวลามาไม่นาน

อ่านบล็อกและอ่านคอมเมนต์ด้วย
ได้ความรู้ หลายอย่าง

น้องโทโมโกะ คงชอบเหมือนกันนะ
ได้อ่่านความคิดเห็นแต่ละคน และ
การเขียนบล็อกว่าควรจำอย่างไร

สำหรับเราเขียนเพราะอยากเก็บไว้เป็นความทรงจำ ใครอ่านก็ดี ไม่อ่านก็ไม่เป็นไรค่ะ

ที่เขียน บางอย่างเป็นประสบมาก็อยากเล่าให้เพื่อนบล็อกฟัง คิดว่าอาจจะเป็นประโยชน์บ้าง

บล็อกก็เป็นบล็อกธรรมดาๆแต่งไม่เป็นเท่าไร ขนาดอยากจะลงรูปที่ถ่ายวีดีโอมาใส่บล็อก ก็ทำม่ายเป็น
ขอบคุณทุกท่านที่แวะไปที่บล็อกค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณต่อ
นี่เป็นเหตุผลที่แอนต้องเข้าบล็อกแต่เช้าๆค่ะ
เพราะเป็นช่วงเวลาที่ว่างที่สุด
เข้าบล็อกทีต้องใช้เวลาเลยค่ะ
บล็อกทุกบล็อก คนทำตั้งใจทำ
คนอ่านก็ต้องตั้งใจอ่านค่ะ
แต่ส่วนมากแอนก็ชอบดูรูปมากกว่าค่ะ
บล็อกแต่ละบล็อกรูปสวยๆ ทั้งน้านนเลยค่ะ
ถ้ามีเวลาว่างแป๊บๆ
แอนจะไม่ค่อยเข้าบล็อกเลยค่ะ
ประมาณว่าเข้ามาก็ทำอะไรไม่ได้อ่ะค่ะ
แต่บางทีบล็อกแอนจะตัวหนังสือเยอะมาก
ถ้าเพื่อนๆ ตาลายไม่ได้อ่าน ก็พอจะเข้าใจค่ะ แหะแหะ

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตตะพาบด้วยนะคะ
ประสบการณ์ที่แอนเจอคงเป็นบททดสอบจริงๆค่ะ
พอผ่านมาถึงวันนี้ ก็รู้สึกดีมากมายค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

คำถามของน้องชีริว
พี่ก๋าลองถามตัวเอง
ตอบแบบเร็วๆ

ที่เขียนบล้อก
ก็เพราะว่ามีอะไรอยากเขียนนี่ล่ะครับ 5555

ขอบคุณโหวตด้วยครับ

เดือนนี้มีแข่งแบดมินตันทีมชาย ทีมหญิงชิงแชมป์โลกที่เมืองไทย ได้ตามเชียร์กันอีกครับ

"ผมเคยอ่านหนังสืออันนี้เป็นความชื่อของทางตะวันตก เขาบอกว่า ยิ่งราย้ำและนึกถึงสิ่งนั้นมากเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งดึงดูดให้เข้ามาหาเรามากเท่านั้น" เหมือนการทำอภิญญาทางโลกค่ะ

หวัดดีค่ะ น้องต่อ
อ่านบล๊อกนี้แล้ว ทำให้หวลคิดอะไรหลายๆ อย่าง
เมื่อก่อนตอนเริ่มเล่นบล๊อกใหม่ๆ พี่ขยันมาก ไม่ดองบล๊อกจนเค็มปี๋แบบตอนนี้ 555
พี่ก็เคยเจอค่ะ คนที่ไม่อ่านอะไร แม้บล๊อกเราจะมีคำบรรยายเพียงน้อยนิด มีแต่ภาพซะส่วนใหญ่
แต่พี่ก็ไม่ได้สนใจค่ะ
เพราะจุดมุ่งหมายของพี่ในการเขียนบล๊อกคือ

"ตั้งใจว่า...ทำบล๊อกนี้ขึ้นมาเพื่อบันทึกเรื่องราว ความทรงจำดี ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและอยากจะทำ และไม่เคยหวังผลตอบแทนใด ๆ ในทุกสิ่งที่ได้ทำ นอกจากรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ มิตรภาพและความจริงใจจากเพื่อนๆ เท่านั้น"

เพราะฉะนั้น ไม่มีเรื่องราวดีๆ น่าประทับใจให้เขียน ดองบล๊อกไว้นานๆ ก็คงไม่ผิดอะไรใช่มั๊ย
555 (นิสัยไม่ดีเน้อ)

มีผู้ใหญ่คนหนึ่งคอมเม้นท์ให้พี่แบบนี้
เป็นประจำอยู่หลายปี จนเธอเลิกเขียน
บล็อกไป

สวัสดีค่ะ พี่ภา
วันนี้อัพบล๊อกใหม่แล้วค่ะ
ว่าง ๆ เชิญนะคะ
คิดถึงเสมอค่ะ

โหวตก็ไม่โหวตนะ มันไม่มีอะไรบ่งบอกว่า
เธออ่านบล็อกพี่ แต่พี่ก็ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย
ว่าแล้วก็วิ่งไปโหวตให้เธอโดยไม่ได้อ่าน
เช่นกันเพราะเธอแค่ก็อปมาแปะ จริงๆพี่ก็
เล่นโหวตเพราะเค้ามีให้เล่น ใครจะอ่านที่
พี่เขียนหรือไม่ก็สุดแต่ใจที่เค้าจะไขว้คว้า

ถ้าพี่ตั้งใจไปบ้านใครจะเพื่อตอบแทนน้ำใจเค้า
หรือไปเอง พี่ก็ไปเพราะจะไปอ่านนั่นแหละ จะ
มีปัญญาอ่านแล้วคอมเม้นท์ได้แค่ไหน พี่ก็
จะบอกว่า ทำได้แค่นั้น แล้วจะไปต่อ แต่สำหรับ
คนที่เห็นๆว่าเค้าตั้งใจแค่แลกโหวต พี่ก็ไม่ค่อย
อ่านหรอก โดยเฉพาะที่เค้าไม่ได้เขียนเอง

พี่ว่าเรื่องนี้แก้ไขยาก แม้น้องต่อจะไม่ได้
พูดถึงโหวต แต่มันเกี่ยวข้องกันนะคะ พี่ว่า
ทำอย่างไรให้เลิกเรื่องสายสะพายได้ จึงจะ
แก้ไขเรื่องนี้ได้

แวะมาอ่านคอมเมนต์ ได้ข้อคิดดีๆค่ะ
เพราะไม่ค่อยชำนาญการตอบและอธิบาย
ของน้อง Jenny tent พูดตรงใจหลายข้อ
ขอก็อบมาด้วยนะคะ

>>>

ไม่แปลกที่จะไปบางครั้งจะไปอ่านแล้ว
ไม่รู้จะเม้นส์อะไร เพราะความสนใจแต่ละคนไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน ปกติ
แต่มันก็ไม่ใช่ทุกครั้ง ทุกเรื่อง นิ
มันต้องมีเรื่องที่ดูและอ่านแล้วเห้ย เออว่ะ ประมาณนี้

หลายครั้ง ไปอ่านของเพื่อน
เราไม่มีองค์ความรู้เรื่องนี้ ไม่ใช่แนวเรา ไม่มีประสบการณ์ก็อาจจะเม้นส์สั้น ไม่ก็เม้ามอยเรื่องอื่นไปเหมือนเจอหน้ากันทักทายกันหอมปากหอมคอ

อันไหนที่เราอยากแจม และเห็นด้วย
หรือมีประสบการณ์คล้าย ๆ ก็มาแชร์
อาจจะเม้นส์ติดดาว จนคิดว่าอะไรหนักหนาเนี่ย 555

แล้วก็เรื่องเวลาที่มีในการท่องบล็อกแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แม้กระทั่งคน ๆ เดียว วันนี้ว่าง พรุ่งนี้ไม่ว่าง
เวลาในการไปทักทายเพื่อนอาจจะมากน้อย
มันก็มีส่วนในการเม้นส์ทักทายเพื่อน
อย่างเช่น วันนี้มีเวลาน้อยนะ แต่เห็นไปทักที่บ้านก็เลยมาหา มีไรเปล่า ไว้มาใหม่นะตอนว่าง ประมาณนี้
>>>>
ยิ่งระยะนี้ ไม่ค่อยว่างอยู่หน้าบล็อกเท่าไร เดินทางบ่อย ไม่มีคอม เขียนอะไรทางมือถือทีก็ยาก เลยโหวดอย่างเดียว อ่านอยู่ แต่ที่ยาวๆหรือไม่ใช่เรื่องที่สนใจ หรือเรื่องที่ไม่เข้าใจ บางทีก็โหวด ให้แบบน้ำใจที่เขานำมาเสนอ

สรุป การเขียนบล็อกของแต่ละคนมีจุดมุ่งหมายไม่เหมือนกัน สำหรับเราบล็อกก็เป็นงานอดิเรก
ไม่เครียดมากทำเท่าที่ทำได้ แต่กลัวโหวดเสีย ก็พยายามใช้ให้หมดทุกวัน แวะไปหาคนไม่รู้จักอ่านๆแล้วก็โหวด เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง
ไม่เป็นไร แต่ละบล็อกอ่านแล้วก็ได้อะไรมาบ้างนิดหน่อย ทำให้สมองเราทำงาน ได้ความรู้ในสาขาที่ไม่เคยรู้ ดีเหมือนกัน แต่ขออภัยที่ไม่ค่อยได้คอมเมนต์ไว้นะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ก้นกะลา Music Blog ดู Blog
ข้ามขอบฟ้า Klaibann Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
มาทักทายและส่งกำลังใจให้ค่ะคุณต่อ

ตะก่อนก็เคยคิดนะว่า คนที่ไม่อ่านบล็อกยังไง เขาก็ไม่อ่านหรอกค่ะ
ก็จริง
แต่ช่างเหอะ เราจะไปวัดมาตรฐานเขาให้เป็นแบบเราไม่ได้หรอก
ปล่อยวางดีกว่ถือไว้ก็เป็นทุกข์
เขาไม่อ่าน เขาก็ไม่รุ้เรื่องที่แท้จริง
ก็เป็นปัญหาของเขา
ไม่ใช่ปัญหาของเราค่ะ
รินคิดแบบนี้แหละ อิอิ

คลาดหวังมากก็มีความทุกข์ตามมา

เล่นบล็อกนานๆ พี่ก็มีเบื่อเหมือนกัน
จากหลายๆเรื่องรวมกัน
แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดานะ

หน้าโทโมโกะตอนอ้าปากนั่น...ดูแก่ไปเลย 5555

แซว ๆ ค่ะคุณต่อ มีตอบคำถามด้วย คิดว่ามาบล็อกคุณก๋า 55555
เขียนบล็อกให้มีความสุข ก็อย่าไปคาดหวังอะไรจากคนอื่นเลย ทำตัวเองให้มีความสุข ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร จะป๊อบหรือไม่พี่ว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุดนะ มิตรภาพน่ารัก ๆ ในบล็อกสำคัญกว่าตั้งเยอะค่ะ
เรื่องโหวต พี่เบื่อกว่าเขียนบล็อกอีกค่ะ ไม่อยากเขียนยาวเนาะอาจจะกลายเป็นสร้างศัตรูโดยไม่รู้ตัว
เรื่องคอมเม้นท์ ก็เคยเหมือนกันนะคะ อ่านจบแล้วไม่รู้จะคอมเม้นท์อะไร

มาอ่านงานตะพาบของคุณต่อค่ะ

จริงที่สุดเลยจ้าคุณต่อ . . .


เขียน blog ต้องเริ่มจากความรัก ความอยากเขียน อยากแบ่งปัน


ในขณะเดียวกัน เวลาเราไปทักทายเพื่อนๆ ต้องต้องให้เกียรติกัน บางครั้งเราอาจไม่เห็นด้วย ก็แสดงความเห็นแต่พองาม . . . ไม่ล้ำเส้นเจ้าของบ้าน

โทโมโกะตั้งเป้าว่าต้อง ป๊อป อันนี้เหนื่อยหน่อย ต้องใส่ input เยอะมากๆ


ค่อยเป็นค่อยไป . . . เบื่อๆก็พัก . . . บางทีไม่เบื่อแต่งานเข้าก็มีล่องหนกันบ้าง ฮ่าๆๆๆๆๆ


เพื่อนๆเข้าใจ แฮ่ๆๆๆๆๆ


มาหม่ำๆมื้อค่ำกันจ้า

เขียนบล็อกก็เบื่อ ๆ อยาก ๆ แต่ความอยากมีมากกว่าความเบื่อนิดหน่อย
เลยยังเข็น (เขียน) บล็อกออกมาได้เรื่อย ๆ บางหัวข้อยังเขียนไม่จบเลย ก็ปล่อยไปก่อน
หายเบื่อแล้วค่อยกลับมาเขียนใหม่

ชอบให้ภาพเล่าเรื่อง มากกว่าเขียนตัวหนังสือค่ะ
โทโมโกะชอบแบบไหนก็เขียนแบบนั้นเนาะและอย่าลืมไปโฆษณาด้วยนะคะ

ไม่รู้จะมีคนกลับมาอ่านคอมเม้นต์ในบล็อกนี้อีกหรือไม่? น่าตกใจจริงๆ ที่ความเห็นเพื่อนๆ ยาวได้ขนาดนี้

อย่างที่ได้เขียนไว้แหละครับว่า "คนไม่อ่าน ยังไงเขาก็ไม่อ่าน" ผมเคยคิดเล่นๆ เหมือนกันว่า ถ้าเราลบคอมเม้นต์เขาทิ้ง เขาจะรู้มั้ยว่าเราลบ เขาอาจไม่รู้ก็ได้ เพราะเขาไม่ได้อ่านบล็อกเรา อาจจะคิดว่า ยังไม่ได้มาคอมเม้นต์ว่า "ข้ามาอ่านแล้วนะ" "ข้ามาชวนไปเที่ยว" และอาจคอมเม้นต์อีกครั้งก็ได้

อ่านคอมเม้นท์เพื่อนๆแล้วโดนใจ
จริงค่ะ คนไม่อ่านเค้าก็ไม่อ่านจริงๆ วางโหวตแล้วไปเลย
คิดอีกทีเค้าคงไม่รู้จะเเม้นท์อะไร เหมือนกับว่าไม่มีความรุ้เกี่ยวกับเรื่องที่เราเขียนรึเปล่า
ไม่ก็ขี้เกียจ มาแบบลวกๆ มาให้รู้ว่ามา
หรือไม่ก็เวลาเค้ามีน้อย ต้องรีบเม้นท์ รีบไป
อันนี้ก็คิดได้หลายอย่างนะคะ


ขอบคุณที่แวะชมสโนว์ดรอปค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องต่อ

อ่านเม้นท์กันต่อ
แนวคิดของน้องรินก็ดีนะครับ
คิดแล้วสบายใจดี

เห็นด้วยกับพี่น้อยด้วย
พี่ก๋าว่าบางบล็อกสำหรับไม่สนใจ
เค้าก็เม้นท์ยากจริงๆ
อย่างบล็อกพี่ก๋านี่ล่ะ เคยมีคนบอกตรงๆเลย
ว่าไม่ชอบอ่านบล็อกธรรมะ
อ่านบล็อกคุณก๋าแล้วไม่รู้จะเม้นท์อะไร
มาทักเฉยๆนะ 55555

เรื่องโหวตก็คุยกันมาพักใหญ่แล้ว
ว่าบางคนไม่อยากเล่น ไม่ชอบ
อันนี้พี่ยกให้เป็นปัญหาของทางทีมงานไปครับ
แต่ส่วนตัวไม่มีปัญหาอะไร พี่ก๋าใช้โหวตหมด 10 โหวตทุกวัน
ก็สนุกดีครับ

อ่านคำว่า "ระเบิด ตูม ขาขาด" ในเม้นท์น้องต่อ
แล้วเห็นภาพเลยครับ 5555

สมัยเด็ก ๆ จะมีประกาศเกียรติคุณหน้าเสาธง จำได้เลยครับ ทุกรางวัล ทุกประเภทที่สร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน

ขอบคุณเม้นท์และโหวตด้วยค่ะ
ผ่านไป สองสามเอนทรี่แล้ว คุณต่อยังไม่ได้อัพเลยค่ะ
เวลาดูจากหน้าจอกล้อง ดูไม่ค่อยสวย แต่พอมาใส่คอม ดูแตกต่างกัน เสียดาย น่าจะเลือกลบภาพที่เสียและมีเมมโมรี่เพิ่มพอถ่่ายภาพได้อีกบ้างค่ะ แต่มันก็จบไปแล้วเสียดายไปก็เท่านั้นค่ะ

อัพไวอาไรรร เค้าก็อัพทุกวัน ตั้งหน้าหลักวันเว้นวันเหมือนเดิมง่าาาา

จะค้างหน้าไหนไว้นานๆ นั่นคือเดินทางเท่านั้นนนน

มาไล่อ่านCommentพี่ๆเพื่อนๆค่ะ
หลากหลายความิดเห็น

อ่านเพลินเป็นเรื่องสั้นที่น่าติดตามทึเดียวเชียว

มาชวนไปอ่านบล็อกใหม่ครับ
....มีซะที่ไหนเล่า ยังไม่ได้อัพเลย

สวัสดีตอนดึก จ้ะ น้องต่อ

บล็อกนี้ของเธอ ไม่ยาวหรอกนะ แค่ โทโมโกะ อยากจะเขียนบล็อกให้ป๊อบ เลยถาม ต่อราณีถึงวิธีที่จะทำให้เขาได้ป๊อบ และลืมลบความทุกข์ได้ แต่ที่ต้องใช้เวลาในการอ่านเม้นท์ของชาวบ้านนี่ซิ ได้อ่านนานเลย เธอจุดประเด็นได้ แต่ไม่ตรงกับหัวข้อ ตะพาบ เลย นะเนี่ย อิอิ
ทุกคน มุ่งประเด็นไปที่ เรื่อง โหวด เรื่อง
การไม่อ่านงานเขียนของเพื่อน ไปเชิญชวนเพื่อนมาอ่านงานตัวเอง เพื่อจะได้โหวด ครูว่า ประเด็นเหล่านี้ก็เคยแสดงความเห็นกันมาครั้งหนึ่งแล้วเนาะ
แต่มันเหมือนเป็นเรื่องค้างคาอยู่ในใจหลาย ๆคนเลยมีโอกาสได้แสดงความคิดเห็นยาวเหยียด บางคน ที่เคยเม้นท์ นิดเดียว แต่ครั้งนี้พัฒนานะ เม้นท์ได้ยาวขึ้น อิอิ
ครูก็คงไม่ต้องเม้นท์ อะไรมากแล้ว ส่วน
ใหญ่ก็เห็นด้วยว่า ที่เธอแนะนำโทโมโกะ ถึง
วิธีที่จะทำให้ตัวเอง ป๊อบ บางข้อ ครูก็ยังไม่เคยทำ เช่น ไปเยี่ยมเพื่อนในบล็อก บ่อย ๆ ครูก็
ยังไม่ได้ทำ เพราะเวลามีไม่มาก และไม่ชอบ
ไม่อ่านแล้วเม้นท์ หรือเม้นท์แบบไม่อ่าน ต้อง
อ่านแล้วเม้นท์ และถ้าเป็นเรื่องที่ครูพอมีความรู้
ในเรื่องนั้น ๆ ครูก็จะเม้นท์ยาว ถ้าเรื่องนั้นครูมี
ความรู้น้อย ก็เม้นท์น้อยหน่อย เท่านั้นเอง
ครูเห็นด้วย การเขียนบล็อก อย่าคาดหวังว่า จะต้องได้สายสะพาย ได้โหวด เฮ้อ!
ควรเขียนเพื่อความสุข เพื่อให้ความรู้ เพื่อ
สุขภาพของตัวเอง นั่นคือ มีกิจกรรมทำบ้าง
ไม่ให้เป็นโรคอัลไซเมอร์ ว่างมากก็อัพบล็อก
บ่อย เวลาน้อย ก็อัพบล็อกน้อย ตามแต่ความ
สะดวกของตัวเอง จ้ะ
ว่าจะไม่เม้นท์เยอะนะเนี่ย เพราะเพื่อน ๆ
ชาวบล็อกเม้นท์ไปมากแล้ว อิอิ มือพาไป ห้าห้า
โหวดหมวด การ์ตูน

ที่เม้นท์ยากที่สุดของพี่ก๋า คือ บล็อกความงามครับ 555
ไม่รู้จะเม้นท์ยังไงจริงๆ
จะว่าเคยลองใช้ก็ไม่ใช่ 555
แล้วพี่ก๋าแยกไม่ออกหรอกว่าอันไหนแต่งสวยหรือไม่สวย
เครื่องสำอางค์ยี่ห้อไหนดีไม่ดี
จะว่าไป บล็อกความงามก็แทบไม่มีคนเขียนแล้วในตอนนี้นะครับ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะครับ ได้เปิดหูเปิดตาเยอะเลย^^