คำชี้แจง
1. เรื่องราวในเอนทรี่นี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักของตัวละครนั้นๆ

2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจโคมิซัง นักแสดงใหม่ด้วยครับ

โคมิ โชโกะถือว่าเปิดตัวได้น่ารักนะครับน้องต่อ
พูดไม่เก่ง เขียนเอาก็ได้ 555

มีกระดาษแล้ว ก็ต้องอ่านข้อความในกระดาษให้ถูกต้อง เดี๋ยวจะอ่าน คอนกรีต เป็น คอ นก รีด

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

สวัสดี จ้ะ น้องต่อ

โคมิ โชโกะ ฉลาด มีไหวพริบ เมื่อไม่ถนัด
พูด เธอก็แก้ปัญหาโดยการเขียน แจ้งให้ทราบว่า
เจ้านาย งานยุ่ง ไม่มีเวลา เข้าใจพล็อกเรื่อง จ้ะ
โหวดหมวด การ์ตูน

"ใช้ชีวิต"
ของแต่ละคนไม่เหมือนกันแน่ๆครับ
บางคนใช้ชีวิต
บางคนชีวิตใช้

กระดาษเขียนประกาศ
อันนี้แปลกดีนะคุณต่อ

เขียนเอาแบบนี้เลยก็ง่ายดีเหมือนกัน เคยเห็นหลานดู น้องน่าสงสารนะ เหมือนแทบจะพูดไม่ได้เลย

เราก็เพิ่งฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่มาเหมือนกันค่ะ
เดวแวะมาอีกนะคะ

พาชูลี่ โนวเลจ น่ารักจัง
ขยันอ่านหนังสือด้วย

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

สวัสดีครับคุณต่อ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายครับ
ไว้ดึกๆแวะมาอีกทีนะครับ

ใช่เลยครับ
ชีวิตไม่ใช่เรื่อง่ายจริงๆ

ยินดีต้อนรับครับน้องโคมิ โชโกะ
น้องเปลี่ยนหน้าได้ด้วยหรอครับเนี้ย แบบนี้ทำยังไงอ่ะครับ เปลี่ยนน้องทั้งหัวเลยหรอ

อ่า บล๊อกนี้ถือว่าความรู้ เพิ่งรู้จักโรคกลัวสังคม ทีแรกคิดว่ามันคือโรคแพนิกซะอีก
เอาเป้นว่ารับทราบตามข้อความสำคัญของเธอครับว่าเจ้าของบล๊อกยุ่งมาก
เอาจริงๆ ผมก็ยุ่งไม่แพ้กันครับ เรียกว่าพีคในพีค

จริงๆ แล้วในชีวิตคนเรามันมีกระดาษที่มีค่าอยู่หลายอย่างครับ ใบแรกในชีวิตก็คงสูจิบัตร ใบสุดท้ายก็มรณะบัตร
แฟนผมบอกว่า ทะเบียนสมรส เพราะถ้ากำไว้ มันอาจจะเปลี่ยนเป็นเงินแสนเงินล้านได้ถ้าผมเกเร 55555

จากบล๊อก จักรวาล
เด็กเค้าทำอะไรทำเต็มที่ครับ แถมมั่นใจในตัวเองมาก ผู้ใหญ่ต่างหากที่มัวแต่คิดเยอะ ไม่มั่นใจซะเอง

ผมก็เหนื่อยจัดมากครับช่วงนี้ นี่ว่าจะพักร้อนเหมือนกัน แต่ใบลาหมดเก๊ะแล้ว 555


จากบล๊อก ตะพาบ
555 ใช่ครับ ไม่งั้นเลขมันจะมาจากไหนถ้าไม่ได้ฝัน แล้วคนเล่น ฝันอะไรก็ตีได้ คนไม่เล่นอย่างผม ฝันเห็นเลขจะๆ ยังจำไม่ได้

ใบปริญญาสำคัญจริงๆ ครับ แต่มีซัก 1% ละครับที่มีความสามารถมีความพยายามจริงๆ สามารถเริ่มต้นได้โดยไม่ต้องพึ่งใบปริญญา นับถือเลย
แถมถ้าไม่โลกสวยนะครับ มหาลัยที่เขียนไว้บนใบปริญญายังคงสำคัญอยู่นะในสังคมไทย

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

ซีไป..10 ชั้นที่ญี่ปุ่นมา 5555 สมความตั้งใจแระ
ช่วงนี้ยุ่งเหมือนกันค่ะ

แผ่นกระดาษที่แสนสำคัญ ตอนนี้นึกไม่ออกจริงๆค่ะ คงเพราะเอกสารตอนนี้เป็น soft copy ทั้งหมด

ขอต้อนรับการเปิดตัวน้อง โคมิ โชโกะ นะคะ พูดไม่เก่งไม่เป็นไรค่ะ น่ารักอย่างนี้ได้ใจไปกว่าครึ่งแล้ว

สวัสดีครับคุณต่อ

ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน
บล็อกผมก็เกือบหายไปกับสายฝน อิอิ
บางช่วงธุระติดพันจริงๆ

กระดาษแผ่นเดียว
ถ้าจดเรื่องสำคัญไว้ แล้วหาย..
เรื่องยุ่งเลยครับทีนี้

บล็อกครั้งนี้ ชอบแอคติ้งน้องโคมิครับ
ยกเครดิตให้โค้ชคุณต่อ

ขอบคุณที่แวะไปคุยครับ
คิดแบบคุณต่อนั้นดีนะครับ
เพราะหากเราใส่ใจคนอื่นมากไป
เราจะกลุ้มเสียเอง

ประสบการณ์มันจะสอนเราในทุกๆ เรื่องจริงๆครับ
เรียนรู้ไป ผิดพลาดป
ทำเอง รู้เอง ทำไป รู้ไป
ไม่มีใครทำแทนเราได้จริงๆ

โคมิ โชโกะ เคยดูค่ะ และเคยดูแบบเป็น ไลฟ์ แอคชั่น ด้วย

แวะมาทักทายค่ะพี่หนูต่อ

สวัสดีครับคุณต่อ

เดี๋ยวนี้ผมไม่อยากคาดหวังกับสยามอินเตอร์เลยครับ เพราะหลายเรื่อง ขอ LC มาพิมพ์ แล้วผมว่าภาพลักษณ์ไม่ตอบโจทย์เลย
อย่าง ตะวันรัก พิมพ์เล่มใหญ่แต่ไปทำกรอบม่วงๆ อีก ดูโบราณไงไม่รู้ หรือเขาอยากใหโบราณเข้ากับแนวเรื่อง?
Cipher พิมพ์ใหม่ค่อนข้างโอเคเลย ชุดนี้ซื้อครับ
แต่ภาพสีสามเล่มหลัง ผมว่ามันซีดไป
ส่วนเรื่องอื่นๆ ทำไมชอบทำเล่มไซส์ BB ไม่รู้
ผมว่าทำให้เปลืองงบใช่เหตุ บางเรื่องไม่มีหน้าสีด้วย ลามู นี่ที่แรกอยากซื้อ พอพิมพ์เล่มใหญ่มา ขอคิดก่อนครับ ^^

ผมงี้ซื้อสลากกินแบ่งเหมือนกันครับ แต่ซื้อไม่เยอะนะครับ งวดละสองสามใบ อยากถูกรางวัลที่นะครับ 555
ผมหายจากบล็อกไปอาทิตย์นึงเลยครับ เพิ่งไปเวียดนามมา ไว้จะมาเขียนลงบล็อกครับ

คำถาม คำตอบ
มันยากจะมีวันสิ้นสุดจริงๆครับ

สวัสดีค่ะคุณต่อ

แผ่นประกาศที่มีความหมายนะคะ
เป็นกำลังใจในวันที่ยุ่งๆค่ะ

พี่มาส่งการบ้านค่ะ

โคมิ โชโกะ โรคที่เธอเป็นน่าจะมีคนเป็นกันเยอะเหมือนกันนะคะ หรือโดยมาก ตอนแรกๆก็เป็น พอพูดบ่อย หลายๆครั้ง กลายเป็นโรคไม่วางไมค์ก็มีได้
ขอบคุณ คุณต่อแวะไปเยี่ยมเยียนที่บ้าน ญีปุ่นเป็นประเทศที่คนไทยส่วนใหญ่ชอบ โดยเฉพาะด้านระเบียบวินัย จิตใจของคนญีปุ่นที่คนไทยยังสู้เขาไม่ได้

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะครับ

อ้าว อาจารย์เต๊ะ พึ่งจะเห็นบล้อกนี้ครับ
โรคกลัวสังคมนี่ ต้องฝึกการกล้าแสดงออก ในที่สาธารณะนะครับ
สมัยก่อนนี่ ก่อนจะมาเป็นอาจารย์ เป็นคนขี้อาย ไม่กล้าออกไปพูดหน้าห้อง ที่มีคนแยะๆเลย จับไมค์ที มือสั่นปากสั่นระริกไปหมด555

แต่เดี๋ยวนี้ ชอบมาก คอร์สไหน นศ แน่นห้องนี่
ของโปรด อาจารย์เต๊ะเลย แบบว่า ไมค์ข้า ใครอย่าแตะนะครับ 555