ถึง คุณพ่อคุณแม่


เมื่อปีที่แล้ว แม่บอกหนูว่าอย่าไปเที่ยว หนูยังป่วยยังไม่หายดี แต่หนูก็ไม่ยอมเชื่อแม่ แค่เป็นหวัดไอนิดหน่อยเอง ไม่เป็นไรหรอก หนูไปเที่ยวกับ YYY วันนั้นเค้าสารภาพรักกับหนู แค่เค้าพูดว่า "ฉันรักเธอนะ" ก็แทบทำให้หนูใจละลายแล้ว

หนูมีอะไรกับเค้า ความรู้สึกมันบอกไม่ถูกเลย ก็หนูรักเค้านี่ นี่เป็นเครื่องยืนยันว่าหนูกับเค้ารักกัน แม่มักจะพูดอยู่บ่อยๆ ว่าให้รู้จักรักตนสงวนตัว แต่หนูก็ไม่เชื่อจนตั้งท้องขึ้นมา YYY บอกให้เอาเด็กออก พอหนูไม่ยอมเค้าก็ทิ้งหนู หนูกลัวมากตอนที่แม่รู้ว่าหนูท้องแต่ไม่เท่าพ่อ ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูพ่อ หนูคงไม่รอดแน่

หนูคิดมาตลอดว่าพ่อหัวโบราณ ทำไมต้องรักษาพรหมจรรย์ ก็แค่เส้นบางๆ เอง หลังจากที่พ่อรู้เรื่องนี้ พ่อไม่เพียงไม่โกรธ ยังพูดให้กำลังใจหนูเรื่อยมา หนูมาทราบภายหลังว่าวันที่พ่อรู้เรื่องนี้ พ่อร้องไห้ทั้งคืน เอาแต่พูดตำหนิตัวเองว่าสอนลูกไม่ดี เรื่องนี้ทำให้หนูยิ่งรู้สึกผิด พ่อเป็นคนเข้มแข็งมาตลอดแต่ต้องมาเสียน้ำตาให้คนไร้ค่าอย่างหนู หนูไม่รู้จะกล่าวคำขอโทษยังไงดี

หลังจากผ่านเรื่องร้ายมาแล้วเรื่องดีๆ คงจะมาแล้วล่ะ น่าเสียดายที่มันไม่เป็นอย่างนั้น ผลตรวจสุขภาพของหนู เลือดหนูเป็นบวก

แล้วลูกหนูล่ะจะเป็นยังไง หนูทำให้เด็กที่ไม่รู้เรื่องต้องมาติดเชื้อ ทำให้พ่อแม่ต้องถูกเพื่อน ถูกชาวบ้านด่าว่าและดูถูก หาว่าเป็นพ่อแม่ของเด็กใจแตก หนูคงไม่มีหน้าไปพบหน้าใครอีก พ่อกับแม่พูดถูก หนูควรจะรักตนสงวนตัว ถ้าหนูเจอบทความนี้เร็วกว่านี้หนึ่งปี เรื่องแบบนี้คงจะไม่เกิดขึ้น นี่อาจเป็นกรรมก็ได้ ฟ้าคงลงโทษลูกชั่วคนนี้แล้วกระมัง

ขอให้พ่อกับแม่รักกันไปนานๆ นะคะ
พ่อคะ แม่คะ หนูขอโทษ
ได้โปรดอภัยให้ลูกคนนี้ด้วย


XXX
ลูกทรพี