คำชี้แจง
1. เรื่องราวในคราวนี้ผมอิงตามการ์ตูนแทบทั้งหมด จะมีก็แต่ฉาก อุปกรณ์บางอย่างที่อาจแตกต่างกัน แต่ก็แค่รายละเอียด ส่วนเนื้อเรื่องยกมาเลยครับ

2. บล็อกนี้อยู่ในหมวด Cartoon Blog ให้กำลังใจนักแสดงด้วยครับ

วันนี้น้องการ์ตูน
มากันเพียบ
เดชิโกะ และ ริน น่ารักชุดสวยงาม
***
หลงทาง เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก ยิ่งไปไหนๆ
คนเดียว กลางคืน เดี๋ยวนี้สะดวกขี้นมากตั้งแต่
มี GPS แต่บางที GPS ก็พาเข้าป่า (คือไปทางไม่ใช่ทางหลวง) เข้าหมู่บ้าน ถ้าเป็นกลางวัน
มีเวลาก็โอเคจะได้ชมวิว แต่กลางคืนเข้าไป
ในทุ่งนา ทางแคบๆ ก็น่ากลัววว จัง แต่จริงๆ
GPS ก็พาถึงเป้าหมายเหมือนกัน

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

โชคดีที่นาเดชิโกะเจอชิมะริน
จริงๆชิมะรินจะไม่ช่วยก็ได้ ไม่ผิดอะไรเลย
แต่พอคนเรามีน้ำใจ เค้าก็เต็มใจช่วย

พี่ก๋านึกถึงตอนไปญี่ปุ่นแล้วหลงทางเลย
พอถามทาง เค้าเดินพาไปส่งจนถึงทางออกเลย
สุดยอดมากๆครับ
แล้วเราก็สื่อสารกันไม่รู้เรื่องด้วยนะ 555

เข้าใจผูกเรื่องน่ารักดีจ้า

ตุ๊กตาคุณต่อนี่ทำท่านอนเมื่อไหร่
ตัวแข็งเป็นท่อนไม้เลยจ้า 555

อ่านตอนตี 4 แล้ว.. กลับมาอ่านต่อตอนนั้นยัง
สลืมสลือ

อ่านแล้วอมยิ้ม.. ชีวิตวัยรุ่นไม่พ้นบะหมี่ ดีนะ
ไม่ใช่ชายสี่บะหมี่เกี้ยว แหะ ๆ

สวัสดีคะคุณต่อ..

ตามมาอ่านงานตะพาบด้วยคะ

กำลังคิดพล็อตเรื่องอยู่..อิอิ

สวัสดีค่ะคุณต่อ

นาเดชิโกะ ประมาทไปนิด เผลอหลับซะงั้น
เพิ่งย้านมาอะไรๆก็ใหม่เนาะ จำไม่ค่อยได้
ดีที่ชิมะรินมาเจอเนาะ ...

ขอให้ระดับความวุ่นวายลดลงไวๆนะคะคุณต่อ

เห็นด้วยว่าสมัยนี้ดีขึ้นเยอะ ไปไหนไม่เป็น
เราก็กดเข้าแอพดูได้ ลองขับรถกูเกิลไปดู
ก่อนล่วงหน้าก็ได้ด้วยทำให้หลงทางน้อยลงจริงๆ
แต่กูเกิลบางทีมันก็บ้า มันเคยพาเราเข้าสุสานด้วย
ดีนะที่ไม่หลงเชื่อ 555+

ขอบคุณที่เข้าไปส่งกำลังใจที่บล็อกนะ
เราก็เพิ่งรุ้เหมือนกันว่ากินได้ 55+
ไปอ่านเจอเม้นคุณต่อที่บล็อกพี่ก๋าวันไหนสักวัน
จำไม่ได้ จะบอกว่า ช่วงนี้ เราก็เบื่อๆ เหนื่อยๆ เหมือนกัน
ความจริงเป็นมาตั้งแต่ก่อนวันเกิดแล้ว
พอผ่านวันเกิดมายังไม่หาย เหมือนเรารู้สึก
เซ็งๆนอยๆ ไม่อยากให้ถึงวันเกิด เรารู้สึกว่า
มันไวไปปีนี้ยังไม่ได้อะไรเลย อะไรที่ตั้งตัวเอง
เป้าไว้ก็ยังทำไม่สำเร็จ แต่เวลาและอายุมันไม่รอใคร
เผลอแพร่บๆ แก่ขึ้นอีกปีแล้ว ..

แต่ยังดีที่ช่วงนี้เรายังใช้เมนู 3F
เยียวยาตัวเองได้บ้าง ให้รู้สึกเหมือนว่า
ชีวิตมีอะไรให้ทำแบบสร้างสรรค์บ้าง
เพราะถ้าไม่หาไรทำเราคงรู้สึกว่างเปล่า
ใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ข้างในกลวงๆ..เหอะๆ

ยินดีต้อนรับ นักแสดงใหม่ทั้งคู่ แวะมาเล่นบ่อยๆ นะครับ
สงสารนาเดชิโกะนะครับ ตื่นมาก็ฟ้ามืดซะแล้ว เป็นผมก็คงตกใจเหมือนกัน
โชคดีได้รินใจดีมาอยู่เป็นเพื่อน แต่ก็นะ มาโดนพี่สาวดุ แต่พี่สาวก็ดุด้วยความเป็นห่วงแน่ๆ
ผมเคยหลงกับพี่สาว จริงๆ ไม่ได้หลงกันหรอกครับ แต่คลาดกัน เพราะผมไม่อยู่กับที่ พี่ก็บ่นว่า คราวหน้าต้องอยู่กับที่ ไม่ใช่ย้ายไปย้ายมา หากันไม่เจอ 55555 ก็เข้าใจพี่ครับ ก็ดุแป้บเดียวแค่นั้น

ผมเห็นด้วยครับว่า ภาษาไม่สำคัญเท่าสติ
เพราะถ้ายิ่งเดินยิ่งไกล หรือยิ่งผิดทาง ไม่เจออันตรายจะยิ่งแย่
ส่วนตัวผมไม่ค่อยหลงครับ หมายถึงหลงแบบหลงไม่รู้อยู่ไหนนะครับ
แต่ถ้าขับเลย เลี้ยวผิด เข้าทางผิด เลี้ยวผิดเลี้ยวถูกนี่ประจำครับ
เคยไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนครั้งนึงแถวมีนบุรี เนฯพาเข้าทางลัด ลัดจนไมท่เจอป้ายไม่เจอพิกัดอะไรเลย
แล้วเนฯก็หยุดวิ่ง สุดท้ายก็ต้องวิธคลาสิก จอดถามทางเอาครับ555555

ตะพาบผมยังไม่ได้เขียนเลยครับ มัวแต่ทำตัดต่อคลิปครับ ความคิดเลยต้องโฟกัสแต่เรื่องการตักต่อ คิด และวางแผนการตัดครับ

หลงทางถ้าอยู่ต่างประเทศงานยากเลยนะครับ
รอบนี้ตอนผมไปเชียงตุง ไปเจอคนไทยเค้าเงินหมดเหลือแต่ในบัญชี แล้วพม่าใช้ออนไลน์ไม่ได้ เน็ตก็ใช้ไม่ได้ ต้องพาไปหาคนที่แลกเงินไว้เยอะ ๆ ถือว่าเป็นประสพการณ์ต่างแดนเลยครับ

หลงทางมีทั้งเจอเรื่องราวดีๆและไม่ดี

จากบล็อกช่วงหยุดวันแม่ อยากวิ่งให้ได้จำนวนกิโลมากขึ้น แต่ทำไม่ได้ ยังไม่ชนะความเหนื่อยที่มากขึ้น

การหยุด พัก สำคัญมากจริงๆ
พี่ก๋าว่ามันใช้ได้กับทุกเรื่องของชีวิตเลย
ไม่ว่าจะเป็นการทำงาน แข่งกีฬา
ความรัก หรือการใช้ชีวิต

ถึงเวลาต้องหยุด ต้องพัก
เพื่อเดินต่อไป

ตอนนี้มือถือสะดวกสุดๆ
พี่ก๋าไป 7-11 คนจีนพูดไทยไม่ได้
ใช้มือถือแปลเลย 555
คงไม่ค่อยมีใครหลงทางแล้วมั้งยุคนี้

หลงทางดีนะยังมีคนมาเจอ ต้มบะหมี่ให้กินด้วย
ถ้าเจอลูกอาหลองก็ได้กินไก่ย่างไปแล้วนะครับ

โจทย์ตะพาบนี้นึกถึงดราม่าหลงป่าที่ญี่ปุ่นก่อนเลย ไม่รู้ป่านนี้คุกกี้เป็นไงมั่งแล้ว

นักแสดงชิมะรินน่ารักใจดีจังค่ะ
ที่ปลอบ อยู่เป็นเพื่อน ช่วยหาทาง
และยังต้มบะหมี่สำเร็จรูปให้นาเดชิโกะอีก

นาเดชิโกะเผลอหลับบนม้านั่ง
น่าสบายด้วยนะคะ

สีหน้านักแสดงบ่งบอกอารมณ์สมจริง
ฉากและของประกอบทุกชิ้นน่ารักมากค่ะคุณต่อ

คุณต่อเคยช่วยคนหลงทางในต่างประเทศ
คนนั้นโชคดีค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

สวัสดี จ้ะ น้องต่อ

วันนี้ เปิดตัวละคร 2 ตัว คือ คากามิฮาระ นาเดชิโกะ และ คากามิฮาระ ซากุระ น่ารักทั้งคู่จ้ะ
ตัวละครทั้งหมด สามารถแสดงอุปนิสัยใจคอ
ได้ดี นะ เดชิโกะ น่าจะยังเป็นเด็กมาก เพราะ
ว่า นอนหลับง่าย ตื่นอีกที มืดเสียแล้ว กล้วจน
ร้องไห้ น่าสงสาร
ส่วนชิมะริน เป็นคนอัธยาศัยดี มีน้ำใจ มาช่วย
เหลือและต้มบะหมี่ให้กิน ช่วยกันคิด จนเดชิโกะ
ติดต่อพี่สาวได้โดยใช้โทรศัพท์ของ ชิมะริน แก้
ปัญหาในการหลงทางครั้งนี้ได้อย่างเรียบร้อย
ต้องยกความดีให้กับ ชิมะริน จ้ะ อิอิ
โหวดหมวด การ์ตูน

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

ถ้ามัวแต่ให้อภัย เมื่อไหร่จะได้แก้แค้น

สลับคำนิดนึง

ถ้ามัวแต่แก้แค้น เมื่อไหร่จะให้อภัย

ความหมายเปลี่ยนเลย 5555

เปิดตัว น้องคากามิฮาระ นาเดชิโกะ
และคากามิฮาระ ซากุระ
ได้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว
ผูกเรื่องอย่างน้านักมากค่ะ

จากบล๊อก
55555 วิธีการเวลาหลงที่คุณแม่คุณต่อสอนเหมือนที่พ่อกับแม่ผมบอกเหมือนกัน
เออจริง ถ้าวันเวย์นี่งานหยาบ

สวัสดีวันศุกร์ค่าาา

พรุ่งนี้วันหยุดแล้ววว แต่นี่ยังเหลืออีก
ครึ่งชั่วโมงถึงจะเลิกงาน มีความอยากกำลับบ้านมากมาย
ยำทำง่ายจริงๆ ค่ะ่ ช่วงนี้ ด้วยความไม่อยากเหงื่อออก
ก็เลยหาเมนูที่มันไม่ค่อยได้เปิดเตาบ่อยๆ
ก็เลยทำยำบ่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะไปส่งกำลังใจนะ
วันนี้ทำสลัด แวะไปชิมได้ 55+

สวัสดมีสุขค่ะ

ชิมารินชอบไปตั้งแค้มป์คนเดียว
เหงานะคะ ต้องหาเพื่อนค่ะ
จะได้เป็นเพื่อนร่วมเดินทางกัน
มีอะไรก็ช่วยกันได้ แม้แต่หลงทางก็ยังมีเพื่อนร่วมหลง

กวางตุ้งดอก เดิมรู้สึกเองว่าก้านแข็งเลยไม่ค่อยได้ซื้อค่ะคุณต่อ
แต่พอทำครั้งนี้ ก้านไม่แข็งอย่างที่คิด
และหวานดีด้วยก็ชอบค่ะ

ขอบคุณคุณต่อสำหรับกำลังใจนะคะ

กายแก้วพี่ก๋าว่าไม่น่าจะเกินเดือนครับ
ไม่น่าปั่นกระแสนานเหมือนจตุคามหรือไอ้ไข่
หน้าตาปั้นออกมาก็ดูน่ากลัวด้วยแหละครับ 5555

จากบล๊อก

โอ้ เป็นการ remind ที่ดีมาก ๆ ครับ รับรองผมไม่ลืมแน่นอน ซึ่งเอาจริงๆ ผมจำโจทย์ตัวเองไม่ได้แล้ว ก็ดีครับ ตื่นเต้นทุกครั้งที่เห็นโจทย์ไปพร้อมๆ กับเพื่อนๆ

ช่วงนี้ถ้าเสียพลังงานไปเยอะ หาเวลาพักผ่อนด้วยครับคุณต่อ อะไรเอาไว้ก่อนได้ก็เอาไว้ก่อน

GPS ทำให้การเดินทางง่ายขึ้น และทำให้สกิลการเดาทางหายไปด้วยครับ อีกหน่อยมนุษย์อาจจะไม่มี sense of direction กันแล้วก็ได้ คนบางส่วนถึงชอบไปเดินป่า เพราะได้ใช้สัญชาตญาณที่บรรพบุรุษทิ้งไว้ให้ดี

ทำแบบคุณต่อก็สนุกดีครับ รู้ทางก่อนแล้วลองเดินทางเอง เพิ่มความมั่นใจ แต่ยังท้าทายตื่นเต้นกับเส้นทางใหมม่ๆ ได้

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

เคยขับรถหลงทางแบบว่าทางแคบลงๆๆๆ ล่ะค่ะ

กลางวันกับกลางคืนภาพที่เห็นตรงหน้ามันก็ต่างกัน ไม่แปลกที่จะรู้สึกกลัว จริงๆ การที่เราไปที่ที่ไม่คุ้น หรือไม่เจอในสิ่งที่ไม่สามารถคาดเดาได้มันน่ากลัวมากจริงๆ

บล็อกนี้เรื่องราวมักจบได้ด้วยดี ถ้าชีิวตจริงของหลายๆ คนจบได้ด้วยดีแบบนี้คงจะดี ถ้าเป็นที่ไทยอาจเจอปล้นก็ได้ เป็นไปได้เหมือนกัน ยิ่งสังคมแบบนี้ด้วย

ช่วงนี้พี่ก๋าชอบดูมวย one ครับ
ชอบดูนักมวยเก่าๆ
กลับมาต่อย
มันเปลี่ยนชีวิตจากผู้แพ้
เป็นผู้ชนะ
และมาพร้อมกับความร่ำรวยเลย

ถ้าเขายังต่อยในรูปแบบเก่าๆ 5 ยก
นัดนึงได้ค่าตัวไม่กี่หมื่น ไม่คุ้มเจ็บ
แต่ตอนนี้นัดนึงได้เป็นล้านเลย
บางคนกลับมาต่อ 5 นัด ได้เงินไปเกือบ 10 ล้านก็มี

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

ถ้าได้ 5 วันต่อสัปดาห์ น่าจะดีกว่าครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

วันนี้มาดูกันว่าจะมีอะไรขยับทางการเมืองบ้าง

บางครั้งความกลัว
ก็บ่งบอกว่าคนๆนั้นมีปริมาณความกล้าอยู่ในตัวมากขนาดไหนด้วยนะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

ช่วงนี้ผมยุ่งจัดเลยครับ มีเรื่องเครียดๆ ต้อง Convince กับลูกค้าหนักมาก เพิ่งจบไปด้วยดีครับ
ตอนนี้ต้องเริ่งยอดQ4 หลานก็ป่วย แม่ก็ติดหลานป่วยตาม ยุ่งไปหมดเลยครับ

จากบล๊อก
เรื่องคิดไม่คิดนี่จะบอกว่าผมคิดน้อยก็ได้นะครับ 5555 เพราะตอนนั้นผมไม่ได้คิดเรื่องสงเรื่องสาว ความสำพันธ์อะไรเลย เห็นทุกคนเป็นเพื่อนเหมือนกันหมด เลยไม่ได้สังเกตว่ามีอะไรที่มากกว่าปกติ หรือจังหวะไหนคือจังหวะนรก

สวัสดีค่ะคุณต่อ
ช่วงที่ไปถ่ายภาพวัด เดือนเมษาค่ะ ร้อนสุด ๆ ไปเลย

สวัสดียามบ่ายค่ะคุณต่อ

แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ
ชีวิตต้องดำเนินต่อไปจริงๆค่ะ

ใส่รองเท้าก้าวขาออกจากบ้านแค่นี้ก็ชนะใจตนเองแล้วครับคุณต่อ

ไม่อยากเชื่อว่าในถุงของพี่สาวจะมีกีวี ..หลักฐานไม่ชัดค่ะ การ์ตูนพร้อมอุปกรณ์ประกอบฉากเรื่องราว ใช้ได้ค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาบล็อกนี้ครับ