Bloggang.com : toor36 : ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ โครงการ 39 ทัศนคติเกี่ยวกับการ์ตูนของผู้ใหญ่ในประเทศไทย

ถนนสายนี้ ... ... มีตะพาบ โครงการ 39 ทัศนคติเกี่ยวกับการ์ตูนของผู้ใหญ่ในประเทศไทย

โจทย์ครั้งนี้ คุณพู่ JewNid เป็นคนกำหนด ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน
โจทย์คราวนี้กำหนดว่า "ทัศนคติ"

เมื่อเริ่มลงเมื่อเขียนบท ปรากฏว่า

"ตัวแทนนักแสดงกลุ่มนี้ประกาศตัวว่า โจทย์ในคราวนี้ให้อีกกลุ่มแสดงจะดีกว่า"

ผู้เขียนเห็นด้วยกับที่เธอกล่าว โจทย์มเข้าทางอีกกลุ่ม แต่...

"นักแสดงกลุ่มนี้มีความเห็นว่า เขียนเป็นบทความจะดีที่สุด"

ในเมื่อนักแสดงทั้ง 2 กลุ่มว่าอย่างนั้น เรามาอ่านที่เป็นบทความกันดีกว่า ไม่ได้เขียนแบบนี้มานานแล้ว ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับกลุ่ม Figumate ด้วยที่สามารถเปลี่ยนทัศนคติในเรื่องการแสดงได้อย่างแท้จริง พวกเธอไม่เห็นประโยชน์ส่วนตน แต่เห็นประโยชน์แก่ Blog เป็นที่ตั้ง ถ้าอย่างนั้นก็อ่านเป็นบทความละกัน ยาวพอสมควรทีเดียว

พูดถึงการ์ตูน คงไม่มีใครไม่รู้จักคำนี้ ในประเทศไทยทัศนคติเกี่ยวกับการ์ตูนของผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเราไม่ค่อยดีนัก หลายคนตีความว่า "การ์ตูน = เด็ก" หรือ "Kids only" มองว่าเป็นแค่เรื่องของเด็ก หรือมองว่าปัญญาอ่อนไปเลยก็มี นับเป็นมุมมองที่ผิดพลาดอย่างมาก การมองแบบนี้ส่งผลให้เกิดอคติ และส่งผลเสียต่อการพัฒนาของวงการนี้

ภาพชิซึกะในตำนาน

ถ้าเรามองในมุมมองการ์ตูน = เด็ก แล้วจะต้องมีการจัดเรตให้วุ่นวายไปทำไม? แค่ภาพใส่ชุดว่ายน้ำต้องเซ็นเซอร์กันให้วุ่นวาย แม้แต่ภาพชิซึกะอาบน้ำ มันทำให้ไข่ตั้งเลยหรือท่าน? อ้างว่าไม่เหมาะสมกับเด็ก ในขณะที่หนังสือโป๊ ภาพวาบหวิว รูปคนจริงขายกันที่แผงหนังสือ ราคา 10.- บาท แต่บอกว่า ธรรมดา...!? เด็กสมัยนี้เขาอ่าน FHM กันแล้วคุณ

หลายครั้งเรามักเห็นกรณีการ์ตูนหลอกตา กล่าวคือ ภาพกับเนื้อหาภายในแตกต่างกัน หรือแม้แต่เนื้อหาที่เด็กยากจะเข้าใจ การสลับตำแหน่งระหว่างฝ่ายธรรมะ กับอธรรม หรือการหักหลังคนดูอย่างร้ายกาจ ซึ่งมีให้เห็นอยู่มากสำหรับการ์ตูนในปัจจุบัน ยกตัวอย่างเช่น

- Higurashi
เรื่องราวเหมือนจะเป็นการ์ตูนเรื่อยๆ ขายความน่ารักของตัวละคร แต่พอผ่านไปกลางเรื่องกลายเป็นแนวปริศนาไปเสียอย่างนั้น มีโอกาสจะเขียนรีวิว เรื่องนี้ให้ 18+

- Happy tree friend
ที่พูดถึงการ์ตูนเรื่องนี้ เพราะผู้ใหญ่มักจะมองการ์ตูนแค่ภายนอก ผมขำที่สุดคือ เด็กหยิบ DVD ขบวนการเซ็นไท (หนังแปลงร่าง) แต่แม่ของเขาบอกว่า เรื่องอะไรก็ไม่รู้ไร้สาระ เอาเรื่องนี้ดีกว่า แล้วหยิบการ์ตูนเรื่อง Happy tree friend ขึ้นมาแทน ...!? เรื่องนี้ผมให้เรต 21+ เลยเนื่องจากความรุนแรงในเรื่อง

"Higurashi และ Happy tree friend"

- School Days
เรื่องนี้ดูเหมือนจะเป็นการ์ตูนรักใสๆ ชีวิตในวัยเรียน แต่ดูไปดูมากลับไม่ใช่ซะอย่างนั้น ดราม่าได้โล่ มีโอกาสจะเขียนรีวิวเรื่องนี้แบบละเอียดเลย เรื่องนี้ให้ 18+

- Death Note
หนึ่งในการ์ตูนที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุดเรื่องหนึ่ง คุณทราบหรือไม่ว่าผู้เขียนแทรกแนวคิดสำคัญของเรื่องนี้ไว้หลายจุด ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ คำพูดของยางามิ ไลท์ ที่กล่าวไว้ว่า "ก็เราจะเปลี่ยนโลกให้เป็นสังคมในอุดมคติปราศจากความชั่วร้ายต่อให้มีเวลาแค่ไหนก็ไม่พอหรอก" ทุกครั้งเมื่อมีคำถามว่า หากคุณมีเดธโน้ตคุณจะเขียนชื่อใคร? ก็มักจะได้คำตอบไปหลายแนวทาง แต่ที่ทุกคนไม่ทันได้คิดคือ แม้แต่ตัวเอกของเรื่องมันยังรู้เลยว่าไม่ว่าจะฆ่าคนมากแค่ไหนก็เปลี่ยนแปลงโลกนี้ให้เป็นโลกในอุดมคติไม่ได้ เรื่องนี้ผมให้เรต 15+

"School Days และ Death Note"

- Magic Knight Rayearth
การ์ตูนดักแก่เรื่องหนึ่งของป้า CLAMP หากคุณรู้จักแสดงว่าคุณแก่ เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กสาว 3 คนที่ได้มาพบกันโดยบังเอิญบนหอโตเกียว และถูกเรียกไปยังโลกต่างมิติด้วยกัน ในเนื้อเรื่อง เป็นมุมมองของตัวเอกทั้ง 3 โดยมีศัตรูเข้ามาขัดขวางตลอดการเดินทาง ซึ่งทั้ง 3 ต้องฟันฝ่าไปให้ได้

ในตอนหลังเรื่องถึงได้ถูกเฉลยเมื่อตัวเอกจัดการศัตรูได้หมด แท้จริงแล้วพวกเธอทั้ง 3 ถูกเวทมนต์ขององค์หญิง ซึ่งคนดูอย่างเราๆ เชื่อว่าต้องการเรียกมาให้ช่วยเหลือ แต่แท้จริงคือเรียกให้มาสังหารตนเอง เนื่องจากกฏของโลกใบนั้น คนที่เป็นเสาหลักซึ่งก็คือ องค์หญิง ไม่สามารถมีความรักได้ แต่มีไปแล้ว เธอหลงรักตัวละครเราคิดว่าเป็นบอสผู้ชั่วร้าย และที่เราดูมาทั้งเรื่องที่เราเห็นว่าคนที่บุกเข้ามาเพื่อจัดการพวกตัวเอกเป็นคนร้าย มันก็แค่มุมมองจากฝ่ายตัวเอกเท่านั้น แท้จริงแล้วพวกเขาก็แค่ทำหน้าที่ปกป้ององค์หญิงเท่านั้น อาจเป็นตัวเอกทั้งสามก็ได้ที่เป็นตัวร้ายตั้งแต่แรก เรื่องนี้เรตทั่วไปแต่หักหลังคนดูมาก

จะเห็นได้ว่าทุกเรื่องถึงแม้จะดูน่ารัก ภาพสวย แต่เนื้อหาก็อาจไม่เหมาะสมกับเด็กเท่าไหร่นัก (ในหลายๆ ความหมาย) หรือแม้แต่ความยากในการที่เด็กจะเข้าใจในเนื้อหา จากกรณีดังกล่าว เราจะยังมองการ์ตูนเป็นแค่สื่อสำหรับเด็กอย่างเดียวเท่านั้นหรือ ในขณะที่ประเทศอื่นที่พัฒนาแล้วไม่ได้มองแค่นั้น? [1]

ปฏิเสธไม่ได้ว่าการ์ตูนหลายๆ เรื่องทำให้ผู้คนเกิดแรงบันดาลใจ โดยเฉพาะการ์ตูนกีฬา เชื่อว่าคนจำนวนไม่น้อยเริ่มเล่นบาสเก็ตบอล เพราะอิทธิพลจากการ์ตูนเรื่องแสลมดังค์ แม้แต่นักฟุตบอลยุโรปบางคนก็ยังเคยพูดไว้ว่าเขาเล่นฟุตบอล เพราะได้แรงบันดาลใจมาจาก กัปตันซึบาสะ ล่าสุดนักฟุตบอลหญิงทีมชาติญี่ปุ่น ได้ถ้วยฟุตบอลโลกหญิง ถึงขนาดวาดรูปซึบาสะลงไปบนธงชาติญี่ปุ่นเลยทีเดียว

"ถึงแม้ซึบาสะชายจะทำไม่ได้ แต่ซึบาสะหญิงทำได้ สังเกตธงชาติมุมขวาบน"

"ทีมฟุตบอลหญิงของประเทศญี่ปุ่นฉลองชัย"

พูดถึงการ์ตูนก็อดไม่ได้ที่จะต้องพูดถึงการ์ตูนไทย แนวคิดเรื่องการ์ตูนของไทย ผิดตั้งแต่เริ่มต้น เนื่องจากคิดแต่ว่าต้องให้ความรู้ โดยลืมสิ่งสำคัญที่สุดของการ์ตูน คือความสนุก ข้อคิด ความรู้ ถ้าแทรกได้ก็นับเป็นเรื่องดี แต่เราต้องเน้นเรื่องความสนุกก่อน จากนั้นค่อยแทรกความรู้ มีแต่ความรู้แต่ไม่สนุก แล้วเด็กที่ไหนมันจะอยากดู?

การแทรกวัฒนธรรมไทยลงในการ์ตูนถือเป็นเรื่องดี ต่างประเทศก็ทำ แต่ถ้ามากไปก็น่าเบื่อ ควรพยายามถ่ายทอดออกมาแบบธรรมชาติจะดีกว่า ไม่จำเป็นต้องไทยจ๋า ไปเสียทุกอย่าง มันเลี่ยนครับ

หลายคนอาจกล่าวว่าการ์ตูนไทย 3D ทำได้ดี แล้ว 2D ล่ะ ตอนนี้ยังไม่พัฒนาเลย เรายังไม่มีตัวละคร 2D ที่มีชื่อเสียงแบบคนรู้จักไปทั่วเหมือนของต่างประเทศเลย มีแต่ 3D ซึ่งก็ไม่ดังถึงขนาดต่อยอดอะไรได้มากนัก

ถึงเวลาแล้วหรือยังที่ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองควรหันมาใส่ใจในเรื่องนี้ และเปลียนทัศนคติแนวคิดในเรื่องการ์ตูนของไทย รวมไปถึงการส่งเสริมให้มากกว่าที่เป็นอยู่? [2]

เบื้องหลังตัวละคร การที่ตัวละครมีวันเกิด หรือถิ่นกำเนิด มันต่อยอดได้ในหลายๆ ส่วน สมัยก่อนผู้เขียนเคยมีความคิดที่ว่า ทำไมตัวการ์ตูนของญี่ปุ่นต้องมีวันเกิด จังหวัดที่เกิด กรุ๊ปเลือด มันเหมือนเป็นการสร้างแบล็คกราวให้ตัวละครนั้นๆ ให้ดูมีมิติมากขึ้น หากจะเอาไปต่อยอดในเรื่องอื่นๆ ก็สามารถทำได้ง่าย
นักแต่งคอสเพลย์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง Kipi

นักแต่งคอสเพลย์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง Kipi

อีกเรื่องที่ต้องพูดถึงคือ คอสเพลย์ ซึ่งโดยทั่วไป หมายถึงการแต่งกายเลียนแบบตัวละครจากในเกมหรือการ์ตูน โดยอาจมีการแสดงท่าทางหรือบุคลิกตามตัวละครนั้น ๆ ด้วย

ตรงนี้ไม่ได้หมายถึงว่าภาครัฐต้องเข้ามาส่งเสริม แต่ทัศนคติของผู้ใหญ่ที่มีต่อเรื่องนี้ยังถือว่าเป็นลบอยู่มาก โดยมักจะมองว่าไร้สาระ น่าจะเอาเวลาว่างไปทำประโยชน์มากกว่านี้ ดีกว่าไปสั่งตัดชุดแล้วมาถ่ายรูปกัน ซึ่งเป็นการมองแต่ภาพลบอย่างเดียว เหรียญมีสองด้านต้องมองในมุมบวกด้วย ในมุมบวกมันเป็นการฝึกความกล้าแสดงออก หลายคนตัดชุดเอง เนื่องจากหากไปสั่งตัดตามร้านจะมีราคาที่สูงมาก จึงต้องตัดเย็บเอง ซึ่งก็เป็นเรื่องดี การตัดเย็บเสื้อผ้าเองได้ ถึงแม้ในตอนนี้เขาอาจสนใจตัดแค่ชุดคอสเพลย์ แต่ในอนาคตการที่ตัดเสื้อเองได้ มันเป็นความสามารถที่มีไว้ก็ไม่เสียหายโดยเฉพาะสุภาพสตรีทั้งหลาย

ประเด็นเรื่องนักพากย์เป็นประเด็นที่คนการ์ตูนเถียงกันมาก ว่าแบบต้นฉบับ แล้วมีคำบรรยายไทย หรือพากย์ไทยดีกว่ากัน หลายคนบอกว่าเสียงภาษาไทยไม่ได้เรื่อง ความจริงผู้เขียนไม่ค่อยคิดมากเรื่องเสียงพากย์ การ์ตูนญี่ปุ่นที่ประเทศจีนเขาก็พากย์ด้วยภาษาจีน ซึ่งก็สะดวกดีในการรับชม ไม่ต้องนั่งอ่าน ถามว่าชอบแบบไหนมากกว่ากัน ผู้เขียนชอบแบบพากย์มากกว่า เพราะดูง่ายกว่า แต่พากย์ไทยข้อเสียก็คือ พากย์นอกบท มีนักพากย์ชายท่านหนึ่ง ผู้เขียนยอมรับในความสามารถของเขา ต้องบอกเลยว่าเขาพากย์ได้ระดับเทพ แต่เพราะพากย์นอกบทบ่อยมากจนผู้เขียนรู้สึกเบื่อเขาไปเลย

นักพากย์บางท่านมือไม่ถึง แต่พากย์ตัวละครในเรื่องมากถึง 5 ตัว ถ้าไม่ได้มองภาพอาจนึกว่าเป็นตัวละครตัวเดียวกันเลยทีเดียว เนื่องจากมีแค่เสียงพากย์เดียว การเป็นนักพากย์ ควรจะพากย์เสียงได้อย่างน้อย 4 เสียง แต่นี่กลับมีแค่เสียงเดียวแล้วพากย์ตัวละคร 4-5 ตัวก็แปลกดีเหมือนกัน อาจเป็นเพราะต้องการประหยัดต้นทุนหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ

นักพากย์บางท่านพยายามทำเสียงแหลมมากเกินไป (ที่บอกว่าแหลมเกิน เนื่องจากต้นฉบับไม่แหลมมากขนาดนั้น) เสียงประหลาดปวดหูมาก ขนาดคนทั่วไปยังพูดแบบนี้ คงไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่คิดมาก อีกทั้งปัญหาเสียงไม่สม่ำเสมอก็เป็นปัญหาที่ต้องแก้ไข บางครั้งเสียงเบาจนแทนจะกระซิบ แต่บางครั้งก็เหมือนตะโกนหูแทบแตก แบบนั้นก็พบได้บ่อยๆ

สิ่งที่เกิดขึ้นเพราะผู้ใหญ่คิดว่า มันเป็นแค่สื่อสำหรับเด็กดังนั้นจะชุ่ย ก็ไม่เป็นไรใช่หรือไม่? เรามองอะไรตื้นเกินไปหรือไม่? [3]

สี่หยางหยาง กับฮุยไท่หลัง

ที่เขียนมายืดยาว ประเด็นหลักคือ เรื่องของทัศนคติของผู้ใหญ่ในบ้านเมืองนี้ที่มองว่า การ์ตูนเป็นเรื่องของเด็กเท่านั้น ถึงเวลาแล้วที่ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองควรจะเปลี่ยนทัศนคติเสียใหม่ หากต้องการพัฒนาวงการนี้ เนื้อหาในบทความนี้เขียนมาจากสภาพความเป็นจริงที่เห็นกันอยู่ในปัจจุบัน ผู้เขียนไม่ใช่คนที่มีมาตรฐานในเรื่องการ์ตูนที่สูง สังเกตได้จากเรื่องเสียงพากย์ก็พอจะเดาได้ว่าผู้เขียนมาตรฐานไม่สูงนัก ดังนั้นหากมาตรฐานที่กล่าวถึงนี้ เรายังไม่สามารถบรรลุได้ล่ะก็ ก็เลิกฝันที่จะไปแข่งกับประเทศอื่นได้เลย

ทิ้งท้ายด้วย สี่หยางหยางกับฮุยไท่หลัง การ์ตูนของประเทศจีน ประเทศจีนมีการ์ตูนเรื่องนี้ชูออกมานานแล้วนะครับ ฮิตพอสมควรเลยด้วย สินค้าก็ผลิตออกมาขายมากมาย ส่งมาขายที่ประเทศไทยก็มีให้เห็น คำถามสุดท้ายก็คือ แล้วประเทศไทยล่ะ? ต่อยอดได้ขนาดไหน? [4]

คุยกันท้ายบทความ
ไม่ได้เขียนอะไรแบบนี้มานานแล้ว เดิมทีกะจะให้นักแสดงกลุ่ม Figumate ได้แสดงเนื่องจากงานโจทย์เข้าทางกลุ่มนั้น แต่มันง่ายไป การที่จะให้กลุ่มนั้นแสดงออกถึงการเปลี่ยนทัศนคติในรูปแบบการ์ตูนแบบครั้งก่อนๆ มันสื่อออกมาได้ไม่เต็มที่ เขียนออกมาในรูปแบบนี้ สื่อให้เห็นง่ายกว่าว่า นักแสดงกลุ่ม Figumate ได้เปลี่ยนทัศนคติแล้วจริงๆ

ขอบคุณภาพบางส่วนจากกระทู้คุณ bobby the great

Create Date : 08 กันยายน 2554

Last Update : 1 สิงหาคม 2560 17:04:01 น.

73 comments

Counter : 1865 Pageviews.

คำชี้แจ้ง

1. บทความในงานเขียนครั้งนี้เป็นมุมมองของผู้เขียนที่ชื่นชอบการ์ตูน และต้องการเห็นวงการการ์ตูนในประเทศไทยพัฒนา เปิดรับทุกความคิดเห็นที่เห็นต่าง ภายใต้เงื่อนไข "ใช้ภาษาสุภาพ ไม่ใช้อารมณ์ และมีเหตุผลมารองรับข้อโต้แย้ง"

2. มีการวางกับดักไว้มาก ระวังเหยียบล่ะ

3. บล็อกนี้อยู่ในหมวด "การ์ตูน" เป็นบทความเกี่ยวกับการ์ตูนอย่างแท้จริง ถึงแม้จะไม่ค่อยมีภาพก็ตาม อยากเขียนแนวนี้มานานแล้วล่ะ

โดย: คุณต่อขอชี้แจง (toor36

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:0:02:43 น.

ยาวเชียวครับ ปกติบล็อกคุณต่อก็ยาวอยู่แล้ว หนนี้ยาวเป็นพิเศษ

ทัศนคติเรื่องการ์ตูนของคนส่วนใหญ่ยังเป็นเรื่องน่าหนักใจสำหรับคอการ์ตูนจริงๆครับ เพราะหลายคนมองกันว่าการ์ตูนคือสื่อสำหรับเด็ก จึงคิดกันว่าการ์ตูนเป็นสื่อที่เข้าถึงเยาวชนได้ง่าย การ์ตูนเลยเป็นสื่อที่ถูกจับตามองมากที่สุด
ทั้งที่จริงๆแล้วตัวการ์ตูนเองมันมีเรตแน่นอน ไม่ได้เหมาะกับเด็กเพียงอย่างเดียว และการแบ่งเรตอายุผู้อ่านให้เหมาะสมเป็นแนวทางหนึ่งที่จะช่วยแก้ปัญหาทั้งเรื่องการเซ็นเซอร์แบบไม่เข้าท่าเข้าทางและปัญหาที่อาจเกิดจากผู้ไม่มีวิจารณญาณเพียงพอไปรับชมการ์ตูนเรตสูงๆด้วย

เมื่อสี่ปีก่อนตอนที่มีคดีหลุมดำนั้น ห้องการ์ตูนเราเคยมีการผลักดันให้มีการจัดเรตการ์ตูนเหมือนกัน ตอนนั้นจ่าพิชิตเป็นตัวตั้งตัวตีเลยครับ แกทำหนังสือชี้แจงเหตุผลสำคัญที่ทำให้ประเทศไทยจำเป็นต้องมีการจัดเรตให้ช่วยกันแจกจ่าย ผมก็ร่วมไปขอเอกสารมาช่วยส่งต่อด้วย ช่วงนั้นห้องภาพยนตร์ดันเรื่องเรตหนังพร้อมๆกัน ซึ่งก็ได้ผลนะครับ ส่งผลให้โรงภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์มีการจัดเรตตามมา ถึงจะเซ็นเซอร์เหมือนเดิมอยู่ดี แต่อย่างน้อยก็ช่วยจำแนกเรตให้ผู้ชมระดับหนึ่ง แต่เรื่องเรตการ์ตูนไม่มีอะไรกระดิกนอกจากแปะไว้หลังหนังสือ (อันนี้นำร่องโดย vbk เองด้วย แล้วค่ายอื่นๆค่อยแบ่งเรตตามมา) แต่เป็นแค่การแบ่งเรตจากการพิจารณาของสำนักพิมพ์เอง ยังไม่ได้มีผลบังคับใช้อะไร

ปัญหาหนักที่สุดอย่างหนึ่งคือการ์ตูนเจาะกลุ่มเด็กตามประเภทนิตยสาร (เช่นยังจัมป์เจาะกลุ่มวัยรุ่นตอนปลาย, โคโระโคโระเจาะกลุ่มเด็กประถม, ฯลฯ) ตัวเอกมักอายุไล่เลี่ยกับกลุ่มเป้าหมาย เลยเห็นว่าตัวเอกของการ์ตูนอายุเฉลี่ยต่ำ อยู่ในช่วงที่กฎหมาย child pornography หรือความรุนแรงเด็กคุ้มครอง ประเทศที่เขี้ยวเรื่องนี้ก็พิจารณาการ์ตูนหนักเ้ข้าไปอีก พูดถึง child pornography แต่ละประเทศก็ยังบัญญัติกฎหมายครอบคลุมไม่เท่ากัน เช่นกลุ่มประเทศแสกนดิเนเวียร์ให้ครอบคลุมถึงตัวละครในสภาพแวดล้อมเด็ก (เช่น ป้าแก่มาแต่งชุดเด็กอนุบาลแก้ผ้า ก็ผิดกฎหมาย child pornography อยู่ดี)

กลับมาประเทศไทยสักนิด วงการการ์ตูนไทยกำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆเพราะมีการสนับสนุนนักเขียนหน้าใหม่ด้วยการออกนิตยสารหัวใหม่ขึ้นมารองรับอุปทานหลายเล่ม และเรามีช่องทางในการเผยแพร่ผลงานผ่าน social network มากขึ้น บางคนถูก สนพ. ดึงตัวหลังสร้างชื่อเสียงบนบล็อกการ์ตูนต่างๆเองก็มี ผิดกับแต่ก่อนที่ต้องเดินไปเสนองานที่โรงพิมพ์ แต่ผมอยากให้มีการ์ตูนไทยเรื่องยาวที่เป็นที่นิยมมากๆให้ติดตลาดสักเรื่อง ตอนนี้มีมีดที่ 13, อภัยมณีซาก้า และ EXE แต่ก็ยังไม่ถือว่าครองใจคนอ่านการ์ตูนส่วนใหญ่
การ์ตูนใหม่มาแรงหลายเรื่องก็ออกแนว one shot มากกว่า

โดย: ชีริว

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:0:31:10 น.

ปกติจะไม่ค่อยอ่านการ์ตูนครับ..เพราะอ่านทีไรติดงอมแงมทุกที..

โดย: เท็นตะวัน

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:0:42:17 น.

เด็กสมัยนี้เขาอ่าน FHM กันจริงๆค่ะคุณต่อ

ยิ่ง รายการวู๊ดดี้เกิดมาคุย

เอา น้องจ๊ะ คันหูมาออก

รับรอง ดังระเบิดเถิดเทิงกันเลยทีเดียวเชียว อิอิ

ไอ้เราก็ตามเด็กไม่ทันแล้ว

FHM มาแต่ละปักษ์ หมดเร็วทันที

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:1:12:01 น.

มาอ่านหัวข้อเรื่องแล้ว

คุยต่อจะเขียนเยอะก็ไม่แปลกค่ะ
(แต่ยาวดีจริง ๆ ค่ะ)
ก็คนรักการ์ตูน คนอ่านการ์ตูน
เจ้าพ่อการ์ตูนก็ว่าได้นะค่ะ

ก็เลยขอบรรยายซะยาวดี
มีประโยชน์ค่ะ
ว่าไปก็จริงอย่างที่คุณต่อว่านะค่ะ

การ์ตูนไทยถ้าทำดี ๆ ก็น่าติดตามค่ะ
การ์ตูนจริง ๆ มีประโยชน์
แถมแทรกอะไรดี ๆได้มากมายค่ะ

แต่ดูแล้วการ์ตูนญี่ปุ่น น่าดูอ่ะ

ชอบดูการ์ตูนค่ะ
แต่ไม่ได้ดูบ่อยแล้วค่ะ

โดย: Gunpung

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:4:26:38 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

บล้อกนี้อ่านสนุกครับ
ได้มุมคิดที่แตกต่าง

พี่ก๋าก็อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นมานานมากครับ

บางเรื่องปกดูตลก
แต่พอเปิดอ่านเนือ้หา

โอ้โห...มาครบเลยทั้งโป๊ ทั้งรุนแรง ทั้งวิปลาส 555

อย่างทาร์จังจ้าวป่า
พี่ก๋าอ่านเสร็จไม่เก็บเลยนะครับ

แต่อย่างซึบาสะนี่ยอมรับว่าชอบจริงๆ
นี่เพิ่งไปซื้อยกชุดมาอีกสองชุด
เป็นชุดสะสมครับ

พี่ก๋ากำลังเอามาอ่านใหม่อีกรอบครับ
นักฟุตบอลญี่ปุ่น
พี่ก๋าว่าหลายคนมีซึบาสะเป็นไอดอลแน่นอนครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:7:00:21 น.

จำได้ว่าการ์ตูนที่ได้เคยดูสมัยเด็กๆ ทางทีวี
จะสนุกและน่าติดตามนะคะ (เท่าที่จำได้นะ)
การ์ตูนเกี่ยวกับกีฬาก็จะนึกถึงสแลมดั้งส์ กับซึบาสะ
ตอนนั้นดูแล้วอยากเล่นบาสกับเตะบอล 555+

จากบล๊อกชาลีน๊า

"กำแพงสูงมากมันก็เป็นภัยเหมือนกันนะ
อันนี้เราพูดถึงกำแพงจริงๆ น่ะ
โจรเข้ามาคนนอกก็มองไม่เห็นเหมือนกัน"

แต่กำแพงสูงและรั้วลวดหนามที่บล๊อกชาลี
กันไม่ให้โจรผู้ร้ายปีนออกไปได้ค่ะ อิอิ

มีความสุขกับทุกวันนะคะ

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:7:55:03 น.

อืมม์ งานเขียนตะพาบชิ้นนี้ได้ใจฉัตรจริงๆ ค่ะคุณต่อ ตะหงิดๆ (หงุดหงิด)มานานแระด้วยกับการเซ็นเซอร์ชิชูกะอาบน้ำเนี่ย คิดได้เน๊อะ!! เด็กนั่งดูไม่คิดอะไร ผู้ใหญ่ตัวดีคิดลึกไปถึงไหนๆ ฮ่าๆๆๆๆ
ใช้ทัศนคติ(อคติ)ของตัวเองมาเป็นเกณฑ์ในการตัดสิน ตัดสิทธิ์จินตนาการของเยาวชน
การ์ตูนญี่ปุ่นที่วางขายเกลื่อยกลาด เดี๊ยวนี้ก็แทรกเนื้อหาติดเรทอยู่ภายในเล่มมากมาย เรื่องแบบนี้ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องได้เคยตรวจสอบบ้างหรือเปล่า
จริงๆ แล้วการ์ตูนที่เอามาฉายทางทีวีเป้นประจำเพื่อให้เด็กๆ ได้ดู นักเขียนเกือบทุกท่านมักจะสอดแทรกข้อคิดดีๆ ไว้สอนเด็กๆ เกือบทุกเรื่อง เท่าที่เห็นมีเรื่องเดียวที่ค่อนข้างไม่มีสาระก็คือชินจัง แต่ก็ยังให้ประโยชน์ในเรื่องความตลกขบขัน (ฉัตรว่าชินจังเหมาะกับผู้ใหญ่นะ) อิอิ
คุณต่อสบายดีนะคะ
ไม่ได้แวะมานานเลยค่ะ ฮี่ๆๆๆๆ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:7:59:51 น.

+1 กูเกิ้ลให้นะคะ
เพราะฉัตรโหวตให้ไม่ได้ค่ะ
ดีใจที่มีตัว+ตัวนี้จะได้กดให้เพื่อนๆ ได้มั่ง
อิอิ

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:8:01:21 น.

แหล่ม....เขียนโดนใจพี่อุ้มจ๊ะน้อง
เดือนกันยายนยังไม่ได้ดหวตหมวดการ์ตูนให้ว่าแล้วก็โหวตสาขาการ์ตูนให้เลยจ๊ะ
แหล่ม

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:8:20:21 น.

แค่เตือนเป็ด'หวันเฉยๆเอ๊ง เค้ายังไม่ได้เขียนเลยค่า..

อาจจะพลาดก็ได้

ตะพาบนี้ยาวมาก ขอติดไว้ก่อนนะคะ แล้วจะมาอ่าน

โดย: ดอกแก้ว (tanH2O

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:8:22:35 น.

แวะมาทักกันจ้าคุณต่อ
ไม่ค้นกับการ์ตูนที่เอ่ยถึงสักเรื่องเลยหละ

โดย: หอมกร

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:8:39:46 น.

ทุกวันนี้ผมก็อ่านการ์ตูนกับลูกอยู่ครับ

โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:9:03:50 น.

เมื่อวานรออัพวันที่ 8 แต่ง่วงมากๆครับ ทนไม่ไหวเลยกดส่งมันตั้งแต่วันที่ 7 ตอน 5 ทุ่ม 50 กว่าๆ แล้วแก้ลิงค์นิดหน่อย แก้ไขครั้งสุดท้าย 23.59 แหม่ๆ น่าจะรออีกสัก 6 วิ จะได้เที่ยงคืนวันที่ 8 พอดี 555+
แต่พออัพเสร็จก็มีกะใจไปอ่านบล็อกคนอื่นต่ออีก 2-3 คน สุดท้ายก็นอนดึกจนได้

โดย: ชีริว

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:9:30:22 น.

เดินผ่านไปมาตามถนนหนทาง
บางทีเห็นเด็กๆนั่งรอรถเมล์
กิจกรรมระหว่างรอคืออ่านหนังสือการ์ตูน
ก็ชักไม่แน่ใจแล้วสิว่า เป็นการ์ตูนที่มี
เนื้อในปริศนาอย่างที่ว่าหรือไม่
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านการ์ตูนครับ
แต่ส่วนมากเป็นของไทยที่ชอบเขียนเรื่องราว
พื้นบ้าน เลือกเฉพาะที่สาดสวยๆครับ
การ์ตูนต่างประเทศไม่ค่อยได้ดูครับ

โดย: panwat

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:9:37:48 น.

ผู้ใหญ่มองการ์ตูนเด็กว่าไร้สาระ
หรือว่าไม่ก็ต้องนั่นนี่ .. นั่นเป็นเพราะว่า
กระบวนการคิดของผู้ใหญ่ (บางคน)
ที่มีความอคติเอนเอียง ... เรียกว่ากับทุกอย่าง
เลยล่ะค่ะเพราะว่า ปสก. ของผู้ใหญ่
ที่ผ่านพบมา มองอย่างนั้นว่าอย่างนี้
ซึ่งเราว่ามันก็มีทั้งส่วนดีและไม่ดีจริงๆ นะค่ะ

จริงๆ เรื่องการ์ตูน หรือว่าไม่ก็หนังจัดเรต
การจะให้เด็กดูได้หรือเปล่านั้น เราว่า
สำคัญเลยคื อผู้ใหญ่ล่ะค่ะ จะต้องเป็นคน
อธิบายให้เด็กฟัง ยอมเสียเวลาสักหน่อย
แล้วนั่งอธิบายกันด้วยตรรกะเหตุผล สอนกันไป
ว่ามันดีหรือว่าไม่ดีอย่างไร ... มันก็น่าจะดีขึ้น
กว่าการปล่อยให้เด็กได้ดูเอง คิดเอง ตสจ.เอง
เพราะด้วย ปสก. ยังไม่มี เลยมองอะไรด้านเดียว
ก็น่าจะช่วยกันให้ความรู้ บอกเล่าให้เด็ก
ได้เข้าใจ แต่ก็ต้องบนพื้นฐานของความเหมาะสม
ตามสมควรนะค่ะ

คนเป็นพ่อเป็นแม่ ... การส่งเสริมลูกไม่ว่าจะด้วยเรื่อง
ของการเรียน หรือว่าอะไรก็ต้องให้การบันเทิงเข้าช่วยด้วยเช่นกัน
แต่นั่นก็คงต้องคอยดูและแนะนำกันไปน่ะค่ะ
เพราะว่าบางทีผู้ใหญ่อย่างเราๆ ทำออกมามันก็
ก้ำกึ่งสองแง่ สองง่าม หมิ่นเหม่

นั่นก็คงต้องอาศัยผู้ใหญ่อย่า่งเราๆ อีกนั่นล่ะค่ะ
ที่ต้องเป็นกระบอกเสียง .. ดูว่าเหมาะหรือว่าไม่เหมาะอย่างไรเน๊าะ

โดย: JewNid

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:9:43:50 น.

ชีริว - น่าจะมากกว่า 4 ปี ความจริง ผมมองว่าการจัดเรตของไทยค่อนข้างมั่วเลยแหละครับ ดูง่ายๆ จากการจัดเรตรายการโทรทัศน์ รายการเด็ก กับ ทั่วไป มันซ้อนกันอยู่ในเรื่องช่วงอายุ แปลกดีที่มีเรตแบบนี้

ประเด็นเรื่องนักเขียนไทย ยังต้องพัฒนาเรื่องภาพ ผมอาจจะเรื่องมากเองก็ได้ แต่เรื่องภาพของเราในส่วนของ BG ยังด้อยอยู่ เข้าใจว่าของไทยเขียนมันอยู่คนเดียว ซึ่งแตกต่างกับของญี่ปุ่น หรือของจีน ซึ่งมีผู้ช่วย หรือเล่นเป็นทีม เรื่องตัวละครวาดได้ดี เนื้อเรื่องถือว่าโอเคเลย ถึงแม้จะไม่ค่อยชินกับชื่อเท่าไหร่ก็ตาม

อีกเรื่องที่สำคัญ เรายังไม่มีอนิเมระดับที่เป็นตัวชูโรงได้เลยเมื่อเทียบกับญี่ปุ่น ตอนนี้เขามีพระเอกตัวใหม่มาทดแทน โกคู คือ ลูฟี่ ในขณะที่โกคูก็ยังมีชื่อเสียงเหมือนเดิม เป็นตัวละครที่รู้จักกันแทบทุกคน พูดง่ายๆ เรายังไม่สามารถสร้างรุ่น 2 ได้เลย (รุ่นที่ 1 มีแล้วเหรอ)

ประเทศญี่ปุ่นร้ายนะครับ เขาพยายามขยายตลาดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เท็นตะวัน - ^^

Rinsa Yoyolive - มันน่าเศร้าเหมือนกัน เรื่องนี้สอนให้รู้เลยว่าประเทศไทยเป็นอย่างไร ประเทศญี่ปุ่นร้านค้าไม่ขายหนังสืออย่าง FHM ให้เด็กนะครับ ในขณะที่ประเทศไทยขอแค่มีเงินก็พอ

Gunpung - ผมตั้งข้อสังเกตว่าทำไมการ์ตูนญี่ปุ่นเขาแทรกความรู้โดยที่เราไม่รู้ตัวเข้าไปได้ อ่านเพลินในขณะที่ของไทยเหมือนพยายามอัดความรู้เข้าไป ทำให้ความสนุกลดลง สำหรับการ์ตูนโจทย์มันมีอยู่แค่อย่างเดียว คือ "ต้องทำให้มันสนุก" ไม่สนุกทุกอย่างจบครับ

พี่ก๋า - ประเด็นนี้เป็นปัญหาที่ต้องคุยกันยาวครับพี่ก๋า ผมไม่อาจตัดสินได้ คนที่ชื่นชอบการ์ตูนก็เคยถกประเด็นนี้เช่นกัน สำหรับเรื่อง "โป๊ รุนแรง วิปลาส" คำจำกัดความของคำพวกนี้คืออะไร ส่วนหนึ่งอาจเพราะวัฒนธรรมที่แตกต่างกันระหว่างประเทศไทย และประเทศญี่ปุ่น ประเทศญี่ปุ่นบ่อน้ำพุร้อนแช่รวมชาย-หญิง เป็นเรื่องปกติในขณะที่ประเทศไทยเรื่องเพศคุยได้ยาก ตรงนี้ก็ต้องเอามาพิจารณาให้เข้ากับวัฒนธรรมไทยเหมือนกัน แต่เรื่องชุดว่ายน้ำบางทีมันก็เกินไปหน่อย ที่สำคัญการเซ็นเซอร์ในหนังสือการ์ตูนบางครั้งทำให้เรายิ่งคิดลึก ก็มีเหมือนกัน

ภาพแรกตัวละครหญิงงับมืออีกตัวละครด้วยความหิวจัด ภาพนี้ยังไม่ชวนให้คิดลึก งั้นภาพต่อไปอันนี้สิเซ็นเซอร์แล้วชวนฝันเลยทีเดียว

การ์ตูนกีฬานี่แหละตัวโอเวอร์ แต่เราปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆ คน เจ้าชายลูกสักหลาดยังไม่เกิดแต่ เจ้าหญิงลูกสักหลาดเกิดขึ้นแล้วในประเทศญี่ปุ่น คือ ไอ มิยาซาโตะ

sierra whiskey charlie - ตอนนั้นผมอ่านจากหนังสือการ์ตูน อ่านแล้วรู้สึกอยากเล่นบาสเป็นบ้าเลย

ณ ปลายฉัตร - ชินจัง เป็นการ์ตูนเรตผู้ใหญ่ครับ ถึงได้บอกว่าเราอย่าตัดสินแค่เท่าที่เห็นอย่างเดียว แต่ความจริงมันก็ไม่ได้ถึงขนาดไร้สาระนะ บทจะซึ้งก็มีเหมือนกัน

เราไม่สามารถตัดสินได้แค่รูปภายนอก การ์ตูนที่ดูเหมือนโป๊ แต่ความจริงไม่โป๊ ก็มีให้เห็น มันไม่แปลกที่จะใส่ชุดว่ายน้ำก็เนื้อเรื่องมันเกี่ยวข้องกับการดำน้ำนี่

อุ้มสี - ขอบคุณสำหรับทุกคะแนนโหวตครับ เรื่องนี้อยากจะเขียนมานานแล้วโจทย์เข้าทางพอดี

ดอกแก้ว - ว่างค่อยมาอ่านก็ได้ครับ ครั้งนี้ยาวสุดๆ

หอมกร - ส่วนมากเป็นการ์ตูนที่ค่อนข้างใหม่ด้วยมั้งครับ

คนเคยผ่านมหาสมุทร - นับเป็นเรื่องที่ดี เนื่องจากผู้ใหญ่ที่อ่านการ์ตูนจะพอทราบว่าเรื่องไหนเหมาะสมขนาดไหนที่จะให้เด็กระดับไหนอ่าน

ชีริว - ง่วงแต่ยังอ่านบล็อกนี้จนจบ นับถือจริงๆ เมื่อวานง่วงเหมือนกัน ง่วงมาถึงวันนี้เลย

panwat - การ์ตูนที่วางแผง ถ้าเป็นพวกมีลิขสิทธิ์จะไม่มีหรอกครับ กรณีโป๊ แต่ผมก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะปัจจุบัน เรายังไม่มีคำจำกัดความของคำว่าโป๊เลยว่า อย่างไรถึงเรียกว่าโป๊ เนื่องจากบางคนแค่เห็นชุดว่ายน้ำก็ถือว่าโป๊แล้ว

JewNid - สิ่งสำคัญของประเด็นนี้คือ ถึงเวลาแล้วหรือยังที่ผู้ใหญ่ควรเปลี่ยนทัศนคติว่าการ์ตูนไม่ได้หมายถึงเด็กเสมอไป

ปฏิเสธไม่ได้ในเรื่องการ์ตูนว่ามีความรุนแรง เรื่องโป๊บ้าง แต่สิ่งสำคัญที่ยังไม่เห็นเป็นรูปธรรมในสังคมไทยก็คือ คำจำกัดความของคำเหล่านั้น เนื่องจากปัจจุบันทุกคนตัดสินด้วยมาตรฐานตนเอง แน่นอนว่าแต่ละคนก็มีมาตรฐานแตกต่างกัน รวมไปถึงการจัดเรตก็เช่นกัน

ผมอยากให้มีมาตรฐานกลาง และทางผู้ใหญ่ลงมาใส่ใจเรื่องพวกนี้ให้มากขึ้น คนการ์ตูนเยอะครับ พร้อมให้ความร่วมมือ เพียงแต่ทางผู้ใหญ่จะเห็นค่าของมันหรือไม่

ที่สำคัญยิ่งกว่าคือ หากมีการกำหนดเรตแล้ว การขายให้ในทางปฏิบัติจะเป็นอย่างไร ตรงนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของผู้ใหญ่ที่เป็นผู้ขายด้วยเช่นกัน

มันเป็นตลกร้าย เราสามารถดูภาพที่หลายคนเรียกว่าโป๊ได้ทางจอโทรทัศน์ (พวกละครโทรทัศน์ทั้งหลาย) รวมไปถึงสามารถหาซื้อภาพได้ตามแผงหนังสือพิมพ์ในราคาที่ถูกเป็นอย่างมาก

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:10:51:09 น.

แวะมาหวัดดีนะค่ะ ดูเนื้อเรื่องออกจะยาวนิสสส.หน่อย แต่คิดว่าถ้าได้อ่านคงจะสนุก
งั้นขอลงชื่อไว้ก่อนนะค่ะ เดวค่อยกลับมาอ่าน ตอนนี้ขอตัวไปทำงานก่อน..

โดย: เจ็บแต่ตอนหายใจ

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:12:06:13 น.

ผมชอบดูการ์ตูนตั้งแต่เด็ก จน ปัจจุบันก็ยังดูอยู่ครับ ดูเพื่อบังเทิง หรือ ให้แง่คิดสอนใจแฝงอยู่ในเรื่อง
กบว. ดูได้ แต่เราอดดู

สวัสดีกันยามบ่ายครับ คุณต่อ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:13:13:37 น.

อืม...รูปนี้พอใส่ตัวผ่างเข้าไปมันโป๊จริงๆครับน้องต่อ 5555

พี่ก๋าชอบดูการ์ตูนแนวโหดนะครับ
แล้วก็ชอบการ์ตูนกีฬา

พี่ก๋าว่าทุกๆเรื่องคนเขียนก็สอดแทรกแนวคิดดีดีลงไปไม่น้อยเลย

เพียงแต่เราไปโฟกัสแต่ฉากวาบหวิว
หรือไปมองแต่ความรุนแรงที่อยู่ในหนังสือเล่มนั้น
แต่ไม่ดูเนือ้หาทั้งเรื่องเลย
ว่าที่ไปที่มาของมันเป็นอย่างไร

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:13:43:15 น.

หวัดดี ค่ะคุณ ต่อ
ดีค่ะ ได้ทัศนะคติที่ดี ..ตัวเอง ก็เป็นคนหนึ่ง ที่มองว่าการ์ตูน คือเรื่องของเด็ก ...
แต่ลูก ๆ ก็ชอบอ่าน ชอบดู จนทุกวันนี้ ..
ดูแนวไหนมาก ๆ จะทำให้คล้อย ตาม
มีช่วงหนึ่ง .ลูกดู การ์ตูน เกี่ยวกับเล่น บาส ก็ บ้าฝึกบาส เล่นกันใหญ่ ..

..

โดย: tifun

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:13:47:52 น.

สวัสดีค่ะคุณต่อตามมาอ่านตะพาบ 39 ค่ะ มาอ่านบทความเรื่องการ์ตูน กิ่งก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านการ์ตูนมาก เวลาชอบเรื่องใดแล้วจะติดมากเลยล่ะค่ะ

วันนี้บทความยาวมากจริงๆแต่ก็ให้ความรู้และาระดีมากค่ะเพราะบางทีเราก็ไม่รู้ว่าการณืตูนที่เราชอบนั้นเป็นอย่างไรบ้าง แต่ถ้าไปเจอแบบโป๊พิสดารก็ไม่เอาเหมือนกันค่ะ อิอิ

วันนี้กิ่งโหวตหมดโควต้าไปแล้วค่ะไว้ค่อยมาโหวตให้ใหม่นะคะ

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:15:51:06 น.

หนังสือการ์ตูนไม่ใช่แนวที่อ่านแต่ก็ผ่านๆเยอะ
เพราะพี่หมอชอบอ่าน

วันนี้มาอ่านของน้องต่ออย่างละเอียด ถือว่าเป็น
ทั้งการปูพื้นและอัพเดทเรื่องนี้อย่างดีเลย
ขอบคุณนะครับ

โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:01:02 น.

สมัยก่อนชอบดูการ์ตูน ค่ะ
เดี๋ยวนี้ไม่ได้ดูและอ่านเท่าไหร่ เลยไม่รู้ว่าไปถึงไหนกันแล้ว

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:23:17 น.

สวัสดียามเย็นค่ะคุณต่อ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:29:04 น.

การ์ตูฯไทย เน้นธรรมมะมากเกินไปอะ..
มีข้อคิดมากจนน่าปวดหัว
เทียบกะของจีนหรือญี่ปุ่นไมได้เลย

จริง ๆ นะคะ

แม้แต่ภาพวาดยังหาเอกลักษณ์ไม่ได้

จะวิจารณ์ไปทำไมนี่..
ทำเองไม่เป็นซะหน่อย
แว้บมาอ่านค้าาา

โดย: ปันฝัน

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:38:20 น.

เจ็บแต่ตอนหายใจ - ยาวทีเดียวครับประเด็นที่ยกมาค่อนข้างกว้างด้วย

เศษเสี้ยว - ดูเหมือนจะเจอผู้รู้ ที่รู้แล้วเงียบซะแล้ว ผมไม่ได้เขียนประเด็น กบว. เลยครับ แต่คิดว่าถ้าเขียนจริงคงยาวเป็นหางว่าวไม่มีคนอ่านแน่นอน ขอบคุณที่เข้ามาเพิ่มเติมในส่วนนี้นะครับ

พี่ก๋า - รูปแนวๆ นั้นมีอีกมาก คนอ่านการ์ตูนเรียกกันว่า เซ็นโง่ แนวโหดต้องดูครับว่าโหดยังไง ถ้ามากๆ ผมว่ามันก็ไม่ไหวเหมือนกัน

tifun - เห็นบอกว่าลูกอ่านการ์ตูน แนะนำนิดนึงครับสำหรับผู้ปกครอง ถ้าอยากทราบว่าเรื่องที่ลูกอ่านเป็นอย่างไร ให้หยิบการ์ตูนเล่มนั้นขึ้นมาแล้วพลิกไปหน้าปกหลังเล่ม จะมีเรื่องย่อ ตรงจุดนั้นสามารถกรองได้ระดับหนึ่งว่าเนื้อเรื่องในเล่มเป็นอย่างไร อย่าไปมองแต่ภาพอย่างเดียวล่ะ

กิ่งฟ้า - ถ้าเป็นพวกการ์ตูนโป๊พวกนั้นไม่มีลิขสิทธิ์ แน่นอนว่าพิมพ์เถื่อนควรตามจับ ประเทศญี่ปุ่นเขาแยกเลยว่าเป็นการ์ตูนประเภทไหนแบ่งเรตชัดเจน เราไม่ควรลงที่การ์ตูนทั้งหมดว่าเป็นแบบเดียวกัน

พี่หนูหล่อ - ถือว่าเป็นความคิดเห็นของผู้ที่ชื่นชอบการ์ตูนก็แล้วกัน ปัญหาสำคัญคือ ถ้าเราต้องการพัฒนาวงการนี้ก็ควรเปลี่ยนทัศนคติ แต่ถ้าไม่ต้องการก็... ..ไม่ต้องทำอะไรปล่อยไปแบบทุกวันนี้นี่แหละ

ประเทศไทยคนเก่งเยอะ แต่สมองไหลเพราะกรณีคล้ายๆ กันนี้เยอะกว่า เรื่องนี้ก็น่าคิดเหมือนกัน

tuk-tuk@korat - ขอบคุณที่แวะมานะครับ

เกศสุริยง - สวัสดียามเย็นครับ

ปันฝัน - ผมไม่ค่อยคิดมากเรื่องเอกลักษณ์ตัวละคร เนื่องจากถ้าคิดมากเรื่องเอกลักษณ์มันก็จะกลายเป็นไทยจ๋าไปอีก ซึ่งมันเลี่ยนครับ

สิ่งที่ควรปรับเปลี่ยนคือ แนวคิดเรื่องข้อคิด และความสนุก ถ้าเราดึงคนให้ดูไม่ได้ ต่อให้ดีแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์ ผมมองอย่างนั้นนะ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:58:22 น.

คุณทราบหรือไม่ว่า เพลงไทยเคยถูกนำไปใช้ประกอบอนิเมชั่นของญี่ปุ่นมาแล้ว?

เรื่อง Animal Detectives Kiruminzoo
เพลง ปู
ศิลปิน Neko Jump

คุณทราบหรือไม่ว่าประเทศไทยเคยมีการไปประกวดแข่งขัน World cosplay summit 2010 ได้รางวัลอันดับ 2 ไม่ทราบก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเนื่องจากไม่มีข่าวอะไรเท่าไหร่เลย อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้แทบไม่มีข่าวเลย

โดย: คุณต่ออยากเพิ่มเติม (toor36

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:16:59:17 น.

ดีจังเลยครับได้ทัศนคติใหม่ๆกับการ์ตูนด้วย

ผมชอบดูการ์ตูนนะครับ ดูกับลูกชายบ่อยๆตอนนี้ก็ฮิตยูกิ แต่ผมไม่ค่อยเข้าใจเลยดูไม่รู้เรื่อง 555+

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:17:56:07 น.

อื้มมม น่าคิดหลายอย่างเลยค่ะคุณต่อ

ว่าแต่..เราชอบเพลงอ้ะ เพลงไรเนี่ย แหะๆ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:18:04:32 น.

ตามมาอ่านเรื่องของการ์ตูนกับผู้ใหญ่ไทยด้วยคนค่ะ
เป็นคนชอบอ่านการ์ตูนนะคะ เห็นด้วยที่ผู้ใหญ่ชอบคิดว่าเป็นเรื่องเด็ก แต่ตอนนี้มาเป็นผู้ใหญ่ซะเอง เริ่มเข้าใจ ว่าผู้ใหญ่ก็ชอบการ์ตูนได้เหมือนกัน

บ้านเราถ้ามีคนเข้าใจคอนเซปการ์ตูนจริงๆ น่าจะทำอะไรที่ฮิตออกมาได้ (รึป่าว) อันนี้ขอลุ้นด้วยคน

เรื่อง death note มีเป็นภาษาอิตาเลี่ยนด้วยค่ะ ที่บ้านสามีดูจบไปแล้ว พล็อตเรื่องน่ากลัวนิดๆ แต่ดูไปสนุกดีค่ะ

โดย: diamondsky

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:18:45:41 น.

เป็นกูรูในเรื่องการ์ตูนเลยนะครับ คุณต่อ

ภาพชิซุกะอันโด่งดัง

นี่ประเทศญี่ปุ่นเค้าจะรุ้ไหม ว่าเราทำแบบนี้กับชิิซึกะ

ฮี่ๆ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:19:03:12 น.

แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
โหวตหมวดการ์ตูนเหมือนเดิมจ้ะ

เห็นบอกที่บล๊อกพี่ใส่โค๊ดผิด
พี่เช็คดูแล้วทุกอย่างก็โอเคนะคะ

โดย: ข้ามขอบฟ้า

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:19:15:46 น.

"ยามเมื่อเหล่าจักจั่นกรีดร้อง"

ไม่เคยได้ยินเลยครับน้องต่อ แหะๆๆๆ

การ์ตูนที่แรงในความรู้สึกของพี่ก๋าก็อย่างเช่น ริคิโอ การ์ตูนทุกเล่มของอิเคงามิ เรียวอิชิ
หรือแม้แต่ทาร์จังพี่ก๋าก็ว่ามันโป๊เปลือนและทะลึ่งเกินกว่าที่เด็กจะอ่านนะครับ

บ้านเราคงจะจัดเรทยากมากจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:19:37:04 น.

ชอบดูคอสเพลยนะ แต่ยังไม่เคยเห็นคอสเพลยคิตตี้เลยอะ

โดย: น้องผิง

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:20:18:06 น.

ทาร์จังผมชอบนะครับพี่ก๋า แต่ก็แรงเกินจะอยู่ในโชเน็นจัมป์ หลังเปลี่ยนนิตยสารเขียนเคียวขิโร่ 2030 เนื้อหาอย่างแรงแบบไม่มีคนคอยเบรคเลย

ผมจำผิดจริงๆละครับ หลุมดำมันประมาณ 1 ปีก่อนผมไปเรียนต่อ น่าจะ 5-6 ปีแล้ว

ทั้งเรื่องจัดเรตทั้งเรื่องกฎหมายจุดที่ยากคือการบังคับใช้ หลายคนบอกว่ากฎหมายไทยอ่อนแอ แต่หลายๆบทไปฟังผู้รู้ด้านนิติให้เหตุผลเรื่องการกำหนดบทลงโทษต่างๆผมว่าเขาเขียนไว้ดีแล้ว แต่อ่อนแอเพราะผู้ใช้กฎหมายไม่ทำตามข้อกำหนด ไม่ว่าจะตำรวจหรือกระบวนการยุติธรรม บางทีก็เล่นลิ้นหาช่องโหว่ตีความแบบที่พวกตัวเองต้องการ เห็นบ่อยกับคดีทางการเมือง

ส่วนจัดเรตยังไปไม่ถึงขั้นนั้น ต้องมีข้อกำหนดที่เป็นมาตรฐานกลางออกมาก่อน แต่ผมไม่อยากให้งานที่ว่าไปตกอยู่ในมือกระทรวงวัฒนธรรมที่ไม่น่าจะมีคนรู้จักสื่อที่เรียกว่าการ์ตูนดีพอด้วยซ้ำ

โดย: ชีริว

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:21:05:38 น.

แวะมาอ่าน ได้ความรู้สึกดีดีไปอีกแบบ เพลินดีที่เดียวเชียว

โดย: tiensongsang

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:21:33:28 น.

โรมุมาอ่านของพี่ต่อละ
อีกสักครู่มาอ่านของโรมุมั่งนะ

โดย: rommunee

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:21:45:34 น.

สวัสดีค๊าคุณต่อ

โหยยาวม๊ากกก..เหมือนกันเลยค่ะ

ถ้าอยากไ้ด้ความรู้ต้องใช้เวลาอ่านเลยนะเนี่ย
แต่ว่าตอนนี้เม้นท์ไม่ถูกเลย555+

แต่หลงรักการ์ตูนญี่ปุ่นหลายๆเรื่องเหมือนกัน
อยากให้หลายๆคน.. ไม่เฉพาะเด็กๆมีทัศนคติ
ที่ดีกับการ์ตูนมากกว่าจะคิดว่าเป็นเรื่องของ
เด็กๆเพราะเนื้อเรื่องหลายเรื่องก็สร้างสรรค์
ภาพก็น่ารักชมแล้วสบายใจดีด้วย^^!

โดย: mastana

วันที่: 8 กันยายน 2554 เวลา:22:26:20 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

น้องชีริวมีมุมมองในเรื่องการจัดเรทที่น่าสนใจครับ
เหมือนเรื่องเซนเวฮร์หนังหรือในละครนั่นล่ะครับ

พี่ก๋ามองว่าฉากเอาปืนจ่อหัว หรือฉากสูบบุหรี่
อันตรายน้อยกว่าบทละครที่พูดด่ากัน ตบตีกันเสียอีกครับ แหะๆๆๆ

ละครบางเรื่องที่ตัวอิจฉามาด่ากันแว๊ดๆๆๆๆ

การใช้ความรนแรงทางสีหน้า ท่าทางและถ้อยคำ
บางครั้งมันซึมลึกเข้าไปสู่ใจคนดู
มากกว่าฉากยิงกันเลือดสาดซะอีกนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:5:50:11 น.

มาชมภาพการ์ตูนและอ่านเรื่องราวดีๆของน้องต่อครับ สวัสดียามรุ่งอรุณนะครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:5:54:50 น.

สวัสดีจ้ะน้องต่อ

เข้ามาช้าไป1วันเพราะความเรื่องมากของตนเอง แบบว่าถ้าอ่านก็ต้องละเอียดและละเลียด พออ่านจบ องค์ศิลปินลงอีกต่างหากไม่มีเวลาและอารมณ์ ไม่สามารถคอมเม้นท์ได้ 555

พูดไปงั้นหล่ะจริง ๆ คืองานยุ่งกว่าที่คิดไว้ ^_^

ทัศนคติเรื่องการ์ตูน อืม สมเป็นน้องต่อจริง ๆ

สิ่งที่พี่สังเกตุเห็นแบบชัดเจน คือ เด็กที่บ้านอายุตั้งแต่ 3-12 ขวบไม่ดูโคนันทางช่อง 9 การ์ตูน เพราะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่ชอบ แค่นั้นจบ 10.00 น.ทุกเสาร์ อาทิตย์ ก็จะได้ยินเด็กออกมาวิ่งเล่นหน้าบ้านกันเจี๊ยวจ๊าวแทนที่นั่งจ่อมอยู่หน้าจอทีวี

แต่สิ่งที่น้องต่อชี้ให้พี่เห็น พี่ก็เลยลองมองย้อนไป ถ้าดูจากแผ่นพี่ไม่เห็นการเซ็นเซอร์ใด ๆ ทั้งภาพและเสียง แต่ถ้าดูจากทางช่องพื้นฐาน แม้แต่ขวดเหล้ายังโดนเซ็นเซอร์ บุหรี่ก็ด้วย พี่ว่าเป็นโอกาสอันดีที่พ่อแม่จะได้บอกลูกนะ แต่คิดว่าคงไม่มีบ้านไหนที่พ่อแม่จะนั่งร่วมวงศ์ไพบูลย์ดูการ์ตูนกับลูก ถึงมีก็น้อยมากเท่าหางอึ่ง

การจัดเรตการ์ตูน พี่ก็พึ่งรู้ว่าการ์ตูนโดนอิทธิพลของเจ้าแม่เรตนี่ด้วยเหมือนกัน 555 ว่าแต่มันจำเป็นจริง ๆ รึเปล่านะ ทางช่องหรือผู้จัดก็ควรมีสามัญสำนึกเองไม่ใช่เหรอว่าจะเลือกแผ่นไหนมาเปิดให้เด็กดูเพราะเป็นช่องพื้นฐาน(แบบสาธารณชน) ส่วนแผ่นก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่เด็กเองอยู่แล้ว ว่าจะหยิบการ์ตูนให้ลูกดูหรือตัวเองดู 555

มาเรื่อง 3D , 2D อันนี้พี่ไม่รู้อ่ะ ว่าไทยไปถึงไหน พี่ก็ดูแต่ชุมชนนิมนต์ยิ้ม ปังปอน แถว ๆ วิกพระราม 4 นั่นหล่ะ แต่ก็เป็นไปอย่างกระท่อนกระแท่น แบบเดี๋ยวมาเดี๋ยวหาย รู้จักรุ่นน้องที่อยู่ในทีมงาน เขาบอกว่า "โหพี่โอ๋กว่าผมจะทำเสร็จแต่ละตอนที่พี่ดูกระจิดเดียว ผมใช้เวลาหลายเดือนนะพี่" เอ่อ สรุปว่าพี่ผิดใช่มะที่อยากดูเยอะ ๆ - -"

เบื้องหลังตัวละคร(ภมิหลังตัวละครหรือแบล็คกราวน์ใช่มั๊ยน้องต่อ) เรื่องนี้เกาหลีเก่ง เพื่อนพี่ทุกคน แมร่งอยากจะไปเกาหลีกันทั้งนั้นบอกว่าจะไปทำไม ตอบอย่างหน้าชื่นตาบานว่า ตามรอยซีรี่ย์เกาหลี ทั้งสถานที่ที่พระเอกนางเอกบอกรักกัน บ้านของพระเอกนางเอก อาหารการกิน เฮ้อเกาหลีได้เงินเป็นกอบเป็นกำ พี่ไทยก็เงินไหลเข้าเกาหลีเป็นถุงเป็นถัง - -"

คอสเพลย์เป็นอะไรที่สนุกมาก พี่ชอบไปเดิน ๆ ดูแถว ๆ สยาม มีหลายร้านให้เลือกหา แต่ว่าก็ไม่เคยเอามาไว้ในครอบครองเพราะไม่รู้จะใส่ออกไปไหนได้นอกจากใส่ไปงานคอสเพลย์ เสียดายตังค์เก็บตังค์ไว้ซื้อโมเดลดีกวาเนอะ ^_^

สุดท้ายเรื่องเสียงพากย์ ถ้าไม่จำเป็นพี่จะไม่ซื้อแผ่นพากย์ไทย เพราะรำคาญเวลาคุณเธอเล่นพากย์นอกบท แทนที่จะตลก สนุก มันกับกลายเป็นตลกฝืด และทำให้ไม่สนุกเสียอรรถรสในการรับชมรับฟัง ไม่รู้คนพากย์เค้าจะรู้ตัวกันมั่งรึเปล่า และมันทำให้พี่รู้สึกไปเองว่าหนังเกรดต่ำ

ฟังๆ ดูทัศนคติลบเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ว่าแต่ผู้ใหญ่ในบ้านเมืองนี้ เขาคงโตเกินไปแล้วหล่ะต่อ เขาถึงขาดจินตนาการแบบเด็ก การ์ตูนไทยมันถึงได้ไม่ไปไหน เพราะถูกผู้ใหญ่สกัดดาวรุ่งทุกทิศทาง

ปล. เดี๋ยวนี้พออ่านของน้องต่อจบต้องคอมเม้นท์ก่อนแล้วค่อยอ่านคอมเม้นท์คนอื่น ไม่งั้นพี่จะเปลี่ยนความคิดทันที เชื่อเถอะว่าจะเขียนไปคนละแนวกับที่พี่พึ่งเขียนไปเลยทีเดียว

โดย: oa (rosebay

) วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:9:29:19 น.

รอบสอง เพราะเห็นภาพเซ็นเซอร์ในคอมเม้นท์ 555 โอ๊ะ no no no อย่างนี้ไม่ดี โอ๊ะ no no no อย่างนี้ม่ายอาวววว กร๊ากกกก

พี่ไม่รู้ว่าระหว่าง playboy กะ FHM หน่ะอย่างไหนสวยกว่ากัน เพราะเจ้าแรกพี่ดูผ่านเน็ต เจ้าสองพี่ดูจากนิตยสาร อ้ะ อ้ะ งงหล่ะซิ

เจ้าแรกพี่ได้บัตรผ่านมาทางเน็ตโดยบังเอิญ เมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง (อย่าเชื่อความบังเอิญไม่มีในโลก คิดต่อเองไม่ขอเซ็นเซอร์ 555)

เจ้าสองจากน้องชายตัวดี สมัยน้องชายเรียนมัธยมต้น ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ เวลาเค้าไม่อยู่บ้านพี่จะสะเดากุญแจ เอ้ยไม่ใช่ละ เขาไม่เคยล็อคห้อง พี่ก็จะคอยเป็นหูเป็นตาแทนพ่อกะแม่ เพราะท่านยุ่งแต่ทำมาหากิน ช่วงม.ต้นเค้าก็อ่านแต่การ์ตูนนี่หล่ะ มีแสลมดั้ง เราสองพี่น้องก็เลยซื้อแป้นแบบเดียวกะ NBA มาไว้ที่บ้าน ตอนนี้ก็ยังอยู่ แป้นบ้าอะไรไม่รู้สูงชะมัดใครจะโยนถึงห่วง อย่าให้ชั้นสูงสองเมตรมั่งนะชิส์ แล้วก็มีการ์ตูนโป๊แซม ๆ มาคุจาคิมั้งเกี่ยวกับเวทมนต์งัยนี่หล่ะ ลายเส้นคมดีนะ

พอเค้าขึ้นม.ปลาย เริ่มจริงจังละ FHM โผล่มาละ โหแม่เจ้าโว้ย ขนาดผู้หญิงเห็นยังน้ำลายหกแล้วผู้ชายจะเหลือเร้อ 555

นอกเรื่องไปไกลเลยแฮะ เอาน้องมานินทาอีกต่างหาก พี่ก็แค่จะบอกว่า ไม่เคยห้ามน้อง ไม่เคยริดรอนสิทธิ์ อยากอ่านอยากดูอยากรู้ได้ แต่เราต้องรู้เท่าทันและมีสติ ก็แค่ผู้ใหญ่คอยดู คอยชี้แนะและเป็นห่วงอยู่ห่าง ๆ เราต้องเชื่อมั่นว่าเค้ามีวิจารญาณตัดสินใจได้ในระดับหนึ่ง

เหมือนที่พี่บอกว่า เด็ก ๆ ที่บ้านไม่ดูโคนัน เขาตัดสินใจได้ว่า ไม่สนุก ไม่ชอบก็แค่ไม่ดูจบแค่นั้น เค้ายังบอกดูดิสคัพเวอรี่สนุกกว่าตั้งเยอะ ผู้ใหญ่เองนั่นหล่ะคิดมาก จัดเรตวุ่นวายไปหมด มันเหมือนยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ยุ่งตายชัก

การจัดเรตมันสำเร็จแค่ฉากหน้า แต่เบื้องหลังพี่ว่าล้มเหลวโดยสิ้นเชิง วันก่อนพี่ไปเดินเตร่แถวแผงแผ่นใต้ดิน(เอ่อไม่รู้อะไรดลใจ แต่ให้ตายเถอะทำไมผู้ชายต้องหันมามองหน้าชั้นด้วยฟร่ะ ยังงัยหน้าตาชั้นก็ลามกน้อยกว่าพวกแกเยอะหล่ะน่า แค่เฉียดนิดเดียวไม่ได้ซื้อซักกะหน่อยไม่ต้องกลัวโดนชั้นฉกแผ่นที่พวกนายต้องการไปหรอกนะ ฮึ)

เงินอยู่ในมือ เงินคืออำนาจและเด็กประถม ม.ต้น ม.ปลาย ล้วนแล้วแต่มีเงินในมือ ก็แค่ส่งเงินไปแล้วแผ่นก็กลับมาอยู่ในมือ ก็แค่นั้นเอง ไม่รู้จะจัดเรตทำไมให้วุ่นวาย ^_^

เอ่อ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว พี่ก็เลยบุกเดี่ยวเรื่องนี้ซะยาวเลย

พ่อชอบบอกว่า พ่อมีลูกชาย 2 คน แต่เพื่อนชอบบอกว่า เธอแต่งตัวหวานสมเป็นหญิง แต่ใจห้าวหาญยิ่งกว่าชาย 555 ไม่รู้ดีหรือไม่ดีกันแน่

ปล.เอ๋ชักงง ๆ แล้วซิเนี่ยว่าเราคุยกันเรื่องการ์ตูนอยู่ใช่มะ

โดย: oa (rosebay

) วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:10:35:20 น.

วนารักษ์ - ยูกิที่เล่นการ์ดใช่มั้ย เรื่องนั้นเป็นการ์ตูนเด็กทั่วไป ถ้าไม่รู้กติกาเล่นการ์ด ดูไม่รู้เรื่องแน่นอน แต่ถ้าทราบจะสนุกมาก เพราะมันเหมือนเกมวางกลยุทธ์พลิกไปพลิกมา

สาวไกด์ใจซื่อ - จะว่าอย่างไรดี เหมือนคนในวงการจะทราบให้หลายๆ เรื่องที่คนนอกไม่ค่อยทราบ ความจริงผมก็พูดได้ไม่เต็มปากว่าเป็นคนใน เอาเป็นคนที่ชื่นชอบก็แล้วกัน

เพลงที่ถามชื่อเพลง Open Your Mind จากเรื่อง Oh! My Goddess

diamondsky - ผมมองว่าอย่างนั้นครับ คอนเซปการ์ตูนคือ ต้องสนุก ถ้าไม่สนุกต่อให้ดีแค่ไหนก็ดึงให้คนมาดูไม่ได้

Death Note เนื้อหาแรงเหมือนกัน ที่ประเทศจีนถึงขั้นแบนเรื่องนี้เลยทีเดียว จัดเป็นการ์ตูนที่สนุก มันก็น่าแปลกเหมือนตอนที่เราดู/อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ L ซึ่งเป็นฝ่ายตำรวจ กลับดูเหมือนคนร้าย ในขณะที่ไลท์ที่เป็นตัวร้ายกลับมีภาพของพระเอก

เป็ดสวรรค์ - ถ้าผมกูรู ในบอร์ดเฉลิมไทยเป็นเทพกันหมดแล้วแน่นอนครับ ภาพนี้เป็นภาพในตำนานเลยครับ ความจริงภาพในตำนานแบบนี้ยังมีอีกเยอะ

ข้ามขอบฟ้า - เหมือนมีคนใส่โค้ดผิด เดี๋ยวตามไปดูอีกที

พี่ก๋า - พอเดาแนวที่พี่ก๋าอ่านออกละ น่าเสียดายที่ผมไม่เคยอ่านทาร์จัง ถ้าตอนนี้พี่ก๋ามีครบชุด ขายมือ 2 กำไรเละเลย

บ้านเราน่าจะจัดยากจริง แต่ถ้าร่วมมือกันผมว่าทำได้ คนไทยเก่งอยู่แล้ว

น้องผิง - ถ้าคอสชุดคิดตี้คงต้องทำเป็นชุดแบบตุ๊กตาเลยล่ะ ราคามหาโหดแน่นอน แถมร้อนตับแตกด้วย

ชีริว - จากที่คุณชีริวพูดไว้ เหมือนมันจะมีอีกมุมนึงที่เราไม่ได้มอง บางครั้งคนเขียนเกิดเปลี่ยนแนวการเขียน ตรงนี้น่าจะเป็นปัญหาไม่น้อยเหมือนกัน

คิดเหมือนกันครับ ถ้าเกี่ยวกับเรื่องมาตรฐานกลาง ถ้าตกที่กระทรวงวัฒนธรรม "จบเกม" ให้คนไม่รู้เรื่องนี้มาทำเรื่องนี้ มันไม่มีทางออกมาได้ดีแน่นอน

tiensongsang - ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ ถือว่าเป็นความคิดเห็นจากผู้ที่ชื่นชอบการ์ตูนคนหนึ่งก็แล้วกัน

rommunee - เดี๋ยวตามไปจ้า

mastana - ความจริงไม่เฉพาะการ์ตูนญี่ปุ่นหรอก ทุกชาติแหละครับ ผมอยากให้ทัศนคติของผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเปลี่ยนไปในทางบวกมากว่าที่เป็นอยู่

กะว่าก๋า - พวกฉากยิงกัน คนดูทราบว่ามันเป็นแค่การแสดง แน่นอนว่าเด็กก็ทราบ เคยมีการสัมภาษณ์นักพากย์การ์ตูนชื่อดังคนหนึ่งของเมืองไทย เขาพูดเรื่องนี้เช่นกันว่า เด็กรู้ ไม่ใช่ไม่รู้ เขาแกล้งพูดกับเด็กว่า "แปลงร่างมั้ย แปลงร่างสิ" ปรากฏว่าเจอเด็กโต้กลับมาว่า "น้าXXX บ้าเหรอ คนแปลงร่างไม่ได้"

พวกคำพูดแรงๆ มีให้เห็นเยอะจากพวกบทละคร หรือพวกตัวร้ายกระโดดร้องกรี๊ดๆ อันนี้น่ากลัวกว่าเยอะครับ

ปลายแป้นพิมพ์ - ครั้งนี้ภาพน้อยครับ

oa - เรื่องเซ็นเซอร์บางครั้งมันเหมือนยิ่งเน้นครับ เรื่องแผ่น DVD การ์ตูนหากมีเซ็นเซอร์ผมเชื่อว่ายอดขายตกแน่นอน เนื่องจากเราสามารถใช้โปรแกรมโหลตบิทจากอินเทอร์เน็ตได้ ไม่ต้องซื้อแผ่นกันแล้ว

ชุมชนนิมนต์ยิ้ม ดีครับเรื่องนี้ เพียงแต่เรื่องนี้ก็จัดได้ว่าพยายามใส่ความเป็นไทยมากไปในเรื่องของชื่อคน ถ้าจำไม่ผิด หลวงพี่พอเพียง ผมเข้าใจว่าผู้สร้างต้องการแทรกหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง แต่แบบนี้เยอะไปครับ มันทำให้คนดูเลี่ยน ชื่อคนอื่นๆ ผมเฉยๆ เพราะคนไทยก็ต้องชื่อไทยมันของธรรมดา จากกรณีดังกล่าวควรนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในเรื่องจะดีกว่าการนำมาตั้งเป็นชื่อ

คอสเพลย์ผมไม่เคยคอสเลยครับ 555+ เรื่องเสียงพากย์ถ้าไม่เล่นกัน พากย์ตามบทผมให้คะแนนก่อนล่วงหน้า 60 จาก 100 จากนั้นค่อยๆ มาพิจารณาในส่วนอื่นๆ อีก ความจริงไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบธรรมะ เพียงแต่ของไทยแทบจะเป็นแนวเดียวเลย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:10:55:07 น.

ไม่เคยคิดว่าจะต้องใช้เวลาในการตอบคอมเม้นต์ในบล็อกตัวเองนานขนาดนี้ เหมือนโดนลงโทษเลยที่เขียนยาว

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:10:56:19 น.

บ้านพี่ก๋าอีกหลัง
มีห้องสมุดครับน้องต่อ
หนังสือจำนวนเท่าไหร่ไม่เคยนับเลยครับ

น่าจะเกินหลักหลายพันเล่ม
เพราะพี่ก๋าเป็นคนเดียวในบ้านที่วื้อหนังสือมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่สมัย มัธยม

พอเริ่มมีเงินประจำสัปดาห์พี่ก๋าก็แบ่งเงินมาซื้อหนังสือทุกอาทิตย์เลยครับ

อ่านแล้วก็เก็บ
บางเล่มก็บริจาค

นับต่อเนื่องมาเป็นยี่สิบกว่าปีแล้วล่ะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:12:17:29 น.

ขอบคุณสำหรับการไปตอบชื่อเพลงนะคะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:12:36:13 น.

ขอบคุณครับผม ^^

ผมเห็นเด็กมานั่งท่องนั่งแยกพวกไผ่แล้วผมก็เหนื่อยแทนครับ เหอๆๆ ของเล่นสมัยนี้ต้องใช้สมองมากๆเลยนะครับ

โดย: วนารักษ์

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:14:14:27 น.

toor36 Cartoon Blog ดู Blog
มาใช้สิทธิ์ครับ เค้าให้วันละสามเนี่ย
ต้องวางแผนอย่างดีเลย บางทีเจอ
อยากโหวต แต่ไปโหวตคนอื่นซะหมด
ก็ต้องจดไว้เลย ไม่งั้นพลาดแล้วลืม

ฝนฟ้าไม่ปรานี รักษาสุขภาพด้วยครับ

โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m

) วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:15:29:43 น.

ชอบเรื่องวันนี้จ้ะ

พี่ได้ดูการ์ตูนกับลูกอยู่เรื่อยๆ (ถ้ามีโอกาส...) เคยดูวันพีซ ทางช่อง 9 เค้าเซ็นเซอร์ซันจิ คาบบุหรี่ตลอด...เมฆเคยถามพี่ว่าเค้าปิดทำไม ดูก็รู้ว่าบุหรี่ ทุกวันนี้ส่วนมากลูกดูการ์ตูนทางช่อง การ์ตูนคลับ กับ แกงค์การ์ตูน (ทางจาน)

เดธโน้ต เคยได้ดูที่เป็นภาคหนัง ทีแรกดูหลอนๆ รู้สึกน่ากลัวไปสำหรับเด็ก แต่ก็นั่งดูกับลูก ก็ได้เห็นมุมอะไรหลายอย่าง เด็กๆ อย่างเมฆคงไม่ค่อยเข้าใจ อย่างที่ต่อว่า ให้เรตไว้ 15+ หมอกพอเข้าใจได้....

เรื่องคอสเพลย์ก็พอรับได้ จริงๆ เดี๋ยวนี้เค้าก็มีพื้นที่ให้มากขึ้น แต่ก็ยังจำกัดเป็นวงแคบอยู่ เด็กๆ ที่รักชอบด้านนี้ ลงทุนตัดชุดเอง มีผู้ใหญ่น่ารักอยู่ไม่กี่คน ที่ยอมตัดชุดตามที่เด็กเอาแบบมาให้ดู...มีกลุ่มเฉพาะเป็นกลุ่มเล็กๆ เพราะส่วนมากถ้าอยู่แถวสยามฯ ถึงจะดูไม่ค่อยแปลก (มัง)

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:16:18:49 น.

โห สุโก่ยเลยค่ะคุณต่อ
มันมีประเด็นและคุยกันได้อยากยาวเลย

เห็นด้วยเรื่องชิซุกะอาบน้ำ..ฮ่าๆ ตลกดี
อย่างเรื่องพากย์ก็เบื่อเหมือนกัน
ทัศนคติจริงๆด้วยค่ะ

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 9 กันยายน 2554 เวลา:20:02:59 น.

มั่นใจว่าผมอ่านมังกะเยอะมากครับ
แต่สายอนิเมไม่ค่อยได้แตะเท่าไหร่ ดูน้อยกว่าคุณต่อเยอะแน่ๆ สามปีที่ผ่านมาดูมาโดกะเรื่องเดียว OTL

หนนี้ตอบเม้นท์เหนื่อยเลยนะครับ อิอิ

โดย: ชีริว

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:9:30:41 น.

พี่ก๋า - หนังสือเยอะก็ต้องระวังปัญหาเรื่องปลวกเหมือนกันนะครับ ปัญหาใหญ่ของคนเก็ยหนังสือเลยทีเดียว

สาวไกด์ใจซื่อ - คุณถามมา เราตอบไปครับ

วนารักษ์ - เกมการ์ดไม่ว่าของชาติไหนส่วนมากจะใช้สมองในการเล่นจริงๆ ครับ อารมณ์ประมาณว่าไพ่ดีอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีกลยุทธ์ด้วย

พี่หนูหล่อ - ผมก็จดเหมือนกัน เพราะหลายบล็อกที่เข้าไปโหวตเป็นหมวดเดียวกัน ต้องโหวตคนละวัน

สายหมอกและก้อนเมฆ - ได้ดูการ์ตูนด้วยอย่างน้อยเราก็รู้ว่าลูกดูอะไรนะ เรื่องคอสเพลย์ ถ้าไม่ได้นัดกันแต่ง แล้วแต่งเดี่ยวๆ ผมว่าแปลกแน่นอนครับ

ชะเอมหวาน - มีหลายคนถามมาว่าภาพนี้หลุดไปต่างประเทศหรือไม่ หลุดไปที่ญี่ปุ่น แล้วไม่ใช่เฉพาะภาพนี้ แต่ภาพทำนองแบบนี้อีกหลายภาพก็หลุดไปแล้วเช่นกัน

ชีริว - การ์ตูนเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีเวลาดูครับ ถ้าเป็นสมัยอยู่ที่คุนหมิง ประมาณ 3-4 วัน/เรื่อง เลยทีเดียว (26 ตอน) DVD มันถูก ตอนนี้ยังมี DVD เก่า การ์ตูนช่วง 2007-2009 ที่ยังไม่ได้ดูอีกเยอะมาก ไม่มีเวลาดูเลยให้ตาย

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:10:40:04 น.

เจอกันในอีกร้อยปีข้างหน้าครับคุณต่อ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:14:00:42 น.

สวัสดีครับ แหะๆไม่ได้เข้าบล็อกนานเลย
เดธโน๊ตเคยแต่ดูหนังครับ ถ้าได้สมุดมาครอบครองคงจะเขียนให้ตัวเองตายแบบสุขสบายละกัน แฮ่

ถ้าพูดถึงการ์ตูนต้องยอมรับว่าเดี๋ยวนี้ไม่ติดแล้วครับ สงสัยแก่แล้ว อ่านเรื่องไหนก็ไม่อิน อ่านไม่เท่าไหร่ก็เลิกครับ

โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:14:15:03 น.

อ่านเพลินไปเลยค่ะ
เรื่องแบบนี้เนี่ย เหมือนกับมีใครมาฝังรากลึกลงไปเลยนะคะว่า การ์ตูนต้องเป็นเด็กเท่านั้นถึงจะอ่านหรือดูได้ มีวันนึงแฟนฝากให้ซื้อหนังสือการ์ตูน
ก็หลายเล่มอยู่นะ พนักงานเห็นก็ถาม ฝากลูกเหรอคะเนี่ย เอ่อหน่ะ

โดย: coji

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:15:15:10 น.

แอบมาใช้สิทธิ์โหวตการ์ตูนก่อนค่ะ
ยังอยู่ในโหวตงานตรึมอยู่เลย
แต่แว๊บบ บบ บไป แว๊บบ บ บ บมาล่ะดี.

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:17:05:23 น.

ขอบคุณที่แวะมาชมภาพจากร้านกาแฟค่ะคุณต่อ
บรรยากาศไทยโบราณ ชาววัง น่าไปนั่งจริงๆ
อาหารของเค้าโอเคใช้ได้ มีเค็ก เบเกอรี่หลายรูปแบบ

ชาวอิตาเลี่ยนมาเจออาหารอิตาเลี่ยน งานนี้มีเม้นต์จัดหนัก
คนไทยก็ใช่ย่อย ถ้าไปทานต่างแดน เราก็ไม่น้อยหน้าค่ะ

โดย: diamondsky

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:18:18:20 น.

โห คราวนี้สาระเพี๊ยบ
ชอบ death note ภาคการ์ตูนมากเลยค่ะ
โชคดีที่ไม่รู้จัก Magic Knight Rayearth

ตอนหลังๆ ไม่ค่อยได้อ่านการ์ตูนแล้ว
ยังดูโคนันบ้าง

สมัยเรียนชอบไซโต้ จิโฮ ประมาณว่าทมยันตรีเมืองไทย

อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นจะเหมือนอ่านนิยายค่ะ แต่เป็นนิยายภาพ ไม่ได้รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องของเด็ก

ช่วงหลังๆ ชอบละครคอมมิดิ้ อ่านการ์ตูนก็ประมาณโปจิ น่ารัก ใสๆ สนุกดี

ส่วนตัวเห็นว่าคนไทยฝีมือดีมาก อย่างการ์ตูน 3D แต่ไมไม่ go inter เนาะ

โดย: nini (ST2Wonder

) วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:19:33:22 น.

หวัดดีค่ะคุณต่อ

โจทย์ตะพาบรอบหน้า

น่าสนุกมาก ๆ เลยค่ะ

อีก 100 ปีเนี่ยจะมีอะไรเกิดขึ้น

แอบคิดพล้อตได้แล้ว

หนุกหนานค่ะ แบบว่า

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:21:05:04 น.

คุณต่อเป็นแฟนคลับการ์ตูนคุณภาพจริง ๆ ค่ะ พูดถึงการ์ตูนอย่างมีหลักการและให้ข้อคิดด้วย เราห่างเรื่องการ์ตูนมานานมาก อ่านบล็อกการ์ตูนของคุณต่อทีไร เหมือนได้ทวนความหลังครั้งยังเอ๊าะ ๆ อยู่

ขอลากิจไปซะหลายวัน เพิ่งกลับมาวันนี้เอง ขอบคุณคุณต่อมากที่แวะไปเฝ้าบ้านให้นะคะ

โดย: haiku

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:0:03:54 น.

เรื่องคอสเพลย์นั้น คุณต่อให้มุมมองที่ดีมากค่ะในสองด้านสองมุม

สำหรับคนทั่วไปจะมองเห็นการเเต่งตัวนี้ว่า "พวกบ้า " เเต่ในมุมของวัยรุ่นนั้นจะต่างกัน
การเเสดงออกเเละความคิดลิเริ่มในสไตร์ของเสื้อผ้าที่เเมทกับสีสรรตลอดจนการได้เปิดตัวเองออกสังคม โชว์ความสามารถให้ผู้อื่นได้เห็นนั้น เป็นความพอใจเเละให้มีกำลังใจในสิ่งที่ต้องการที่จะทำ
คนเรามีความชอบความสร้างสรรไม่เหมือนกัน

เด๋วหาภาพคอสเพลมาให้ชมค่ะ ปรกติไม่กล้าถ่ายเเถวฮาราจุกุ ที่จะมีการเเต่งตัวเดินเป็นเเฟชั่น
เสื้อผ้าชุดละอย่างต่ำ หมื่นบาทค่ะสำหรับเเมคอินเจเเปน บางชุดจะเเบ่งเป็นเสื้อ สีพันห้ากะโปรงสี่พันห้า ยังมีของตบเเต่งอีกต่างหาก เรียกว่าต้องมีเงินกันบ้างสำหรับหาซื้อตามร้านเพราะเเถบฮาราจุกุจะมีร้านโดยเฉพาะที่ทำในประเทศ

วันนี้มาโหวตให้ค่ะ

โดย: YUCCA

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:1:48:16 น.

คุณต่อจะไม่ได้เข้าร้านเครื่องเขียนมังคะ
ร้านที่ขายพวกตัวหุ่นการ์ตูนน่ะมันเป็นร้านทั้งร้าน
ลูกค้าที่เข้าไปจะเป็นพูชายส่วนใหญ่

ของที่เก่า ก็มีขาย เเต่จะราคาเเพงเพราะมีพวกนักสะสม ยอมที่จะจ่ายของที่ตนชอบเมื่อตอนเป็นเด็ก
ตอนเด็กจะไม่มีโอกาสมี พอโตขึ้นเเต่งงาน ก็หาซ์้อ ส่วนภรรยาก็ไม่มีการบ่น เพราะเป็นของที่สามีชอบ

คิดว่าคุณต่อชอบค่ะ เคยซื้อพวกนี้ฝากคนเมกันเพราะถูกสั่ง ซื้อลำบากค่ะเพราะมีให้เลือกมากมาย ข้อสำคัญ..เเพง

โดย: YUCCA

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:1:53:32 น.

แวะมาดึกเลยครับ
โจทย์ครั้งหน้า ท้าทายมากครับ 100 ปี
คนเขียนทุกคนก็ต้องอายุ 100กว่าปี เป็นปุ๋ยกันไปหมดแล้ว

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:2:13:40 น.

เป็ดสวรรค์ - แล้วเจอกัน ตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนยังไงดี โจทย์กว้างชะมัด

พี่ตี๋ - ไม่ได้เจอกันนานเลย มีหลายคนคิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ไม่มีรู้ได้มาจริงจะยังคิดแบบนั้นอยู่รึเปล่า

coji - ถ้าถือโพยที่จดรายการเข้าไปในร้านบางคนเจอแบบนั้นครับ ผมเคยเห็นเหมือนกันแม่มาซื้อให้ลูก ให้พนักงานช่วยหาหนังสือให้

คุณดีดี - ขอบคุณสำหรับทุกคะแนนค่อยๆ เข้ามาอ่านทีละนิดได้ครับ

diamondsky - จะว่าไปผมก็จัดหนักเหมือนกันสำหรับร้านอาหารไทยในต่างแดน

nini - คนไทยฝีมือดีครับ เพียงแต่ธรุกิจนี้ผู้ใหญ่หลายๆ คนยังมองแค่ว่ามันเป็นเรื่องของเด็กๆ ทำให้สมองไหลก็เยอะ การ์ตูนไทยเสียอย่างตรงที่พยายามที่จะใส่ข้อคิดมากไปจนหลายๆ ครั้งขาดความสนุก ถ้ามาดีมั้ย "ดี" แต่ไม่สนุก

Rinsa Yoyolive - ตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเขียนยังไงดี สงสัยต้องถ่ายทำนอกสถานที่แล้วมั้ง

haiku - มันเป็นประเด็นที่หลายคนติดใจ และตั้งคำถามมาตลอด ซึ่งก็มีการถกเถียงกันบ้างในบอร์ดเฉลิมไทย ผมก็แค่เสนอแนวคิดของตนเองซึ่งอาจจะเป็นที่ยอมรับ หรือไม่เป็นที่ยอมรับก็ได้ เพราะเรามองในมุมคนนอก แต่คนที่อยู่วงในกว่าเรา หรือพวกผู้ผลิตก็อาจมองอีกมุม เนื่องจากปัจจัยหลายๆ อย่างทำให้เรามองต่างกัน

YUCCA - นักแต่งคอสเพลย์ที่นำเสนอในบทความครั้งนี้ จัดได้ว่ามีชื่อเลยครับ เคยมาเมืองไทยด้วย คอสเพลย์เท่าที่ผมรู้แพง ยิ่งสั่งตัดยิ่งราคามหาโหด ผมว่าคนไทยเก่งนะ เก่งมากที่ไม่ต้องหาซื้อพวกของตบเเต่ง แต่สามารถเย็บเองทำเองได้ แถมแต่งได้ค่อนข้างเหมือนด้วย

สำหรับคอสเพลย์ถ้าอยู่ๆ แต่งแล้วเดินเที่ยว ผมว่าคนคงมองกันแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่ไม่อยากให้มองในมุมลบเมื่อเวลาที่พวกเขามีการจัดกิจกรรม ผมค่อนข้างอยู่กึ่งกลางระหว่างคนสองกลุ่ม เพราะบางครั้งเราก็เจอพวกที่เล่นกันเกินขอบเขตเหมือนกัน

เศษเสี้ยว - นั่นสิครับ T-T

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:21:17:25 น.

วันนี้มีเมนูขนมหวานมาลงบล๊อกนะคะ
เป็นเมนูต่อยอดจากตะโก้สาคูค่ะ ^^

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:21:43:49 น.

อ้าว คอมเม้นท์สวนกันเลยค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ ^^

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:21:45:49 น.

แหะๆ ใช่แล้วน้องต่อ พี่ได้ยินในแท็กซี่นะ
ฟังงงๆอยู่พักนึงแล้วถามโชเฟอร์ว่า มีเพลง
แบบนี้ด้วยเหรอ เค้าตอบว่า โฮ้ยยย มีตั้งนาน
แล้วครับ สุ้มเสียงประมาณว่าพี่ไปอยู่ไหนมา
เหอๆ ก็โบราณเหมือนกันแหละครับ

อย่างนี้ก็ต้องเติมว่า (ฟังแล้วจะขำ สะใจ เซ็ง
หรือเศร้าดี) ใช่ไหมครับ เศร้าแกมอนาถใจนะ

ราตรีสวัสดิ์ครับ

โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m

) วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:21:51:00 น.

ฮ่าๆๆๆ ใช่ค่ะใช่ นับกันเป็นวินาทีเลยเชียวค่ะ

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:21:56:42 น.

เห็นกล่องคอมมเ้นท์แล้วคิดถึงบล็อกเก่านู้นที่เราเคยคุยกัน อิๆๆๆ...เข้าใจๆๆๆ รูปเดียวรับได้กำลังน่ารัก มาเป็นอัพบล็อกนี่ก็ไม่ไหวเนอะ เพลีย
ขอบคุณที่แวะไปบ้านนะค ช่วงนี้ไม่ได้ร่วมเขียนตะพาบมา 2 ครั้ง แล้ว..ครั้งหน้าว่าจะเขียนอยู่
บล็อกคุณต่อวันนี้มีสาระนะคะ แม้ไม่ค่อยรู้จักตัวการ์ตูนเท่าไหร่แต่รวมๆคือเข้าใจเลยว่าบ้านนี้เมืองนี้ยังไม่ได้ให้ความสำคัญของการ์ตูนไทยจริงๆ
พอมี 3D เรื่องหนึ่งออกมาก็ดีใจกันไปทั้งกรุง อิๆๆๆ เขาอาจจะมองว่าเป็นชนกลุ่มน้อยก็ได้ แต่เขาลืมไปนะว่าการ์ตูนมันเป็นต้นกำเนิดแห่งจินตนาการเหมือนญี่ปุ่นอ่ะนะ...อยากเป็นญี่ปุ่นบ้างเนอะ การ์ตูนกันทั้งวันทั้ง ทั่วประเทศเลยทีเดียววว

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 11 กันยายน 2554 เวลา:22:32:11 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องต่อ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:6:26:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ

โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร

วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:8:54:51 น.

sierra whiskey charlie - ตามไปดูแล้วครับ สวนทางกันแบบไม่น่าเชื่อจริงๆ

nulaw.m - มันไม่รู้จะว่าไงดี ฟังแล้วเศร้าปนอนาถใจ

โจนบ้ากับป้าแก่ๆ - ผมค่อนข้างอยู่กึ่งกลางครับ ทั้งวันเลยก็ไม่ไหวเหมือนกัน

พี่ก๋า - สวัสดีครับ

คนเคยผ่านมหาสมุทร - สวัสดีครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:10:00:18 น.