ตอนที่ ๑๖ ผู้เช่าคนใหม่
หลังถูกยึดกุญแจรถไปแล้วธารารินก็ได้แต่รอให้ฌอนมาคอยรับคอยส่งไม่สามารถไปไหนมาไหนเองได้เหมือนเคย หญิงสาวไม่ชอบใจนักที่เขามารับเกือบเที่ยงทุกวันไปถึงที่นาก็ได้เวลามื้อกลางวันพอดี ตกบ่ายเธอก็ถูกบังคับให้นอนพักแถมตัวเองก็ดันมีอาการเหนื่อยง่ายและง่วงเหงาหาวนอนจนฝืนไม่ไหว วันๆจึงแทบไม่ได้ทำประโยชน์อะไร นอกจากกินๆ นอนๆ และดูคนอื่นทำงาน อย่างในเวลานี้ก็ถูกบังคับให้นอนเล่นหลบแดดที่เปลญวนใต้ต้นก้ามกรามมองดูความคืบหน้าของบ้านหลังใหม่ที่กำลังเป็นรูปเป็นร่างขึ้นอย่างรวดเร็ว ธารารินไม่ชอบที่ไม่ได้จัดการธุระต่างๆด้วยตัวเอง เพราะแผนชีวิตของเธอแต่เดิมไม่มีฌอนร่วมอยู่ด้วยทว่าบัดนี้ดูเหมือนชายหนุ่มจะกลายเป็นคนสำคัญที่เธอจะขาดไปไม่ได้หญิงสาวเริ่มตระหนักถึงความเป็นจริงข้อนี้อย่างไม่สบายใจ ทั้งที่ฌอนไม่เคยทำให้เธอสงสัยในเจตนาและความต้องการของเขาแต่เธอกลับสลัดความว้าวุ่นกังวลนี้ไม่ออก และไม่รู้ว่าควรจัดการกับความรู้สึกของตัวเองอย่างไรดี ทำไมต้องทำหน้าเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบเวลาที่ผมดูแลคุณ เสียงถามอารมณ์ดีที่ดังอยู่ข้างหูทำให้ธารารินสะดุ้งพอหันไปจมูกก็ชนแก้มชายหนุ่มเข้าอย่างจัง ฌอน! หญิงสาวเอ็ดแก้มแดงจัด รีบผลักไหล่เขาออกห่างแล้วมองไปรอบตัว กลัวคนอื่นเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นโชคดีที่ทุกคนมัวแต่สนใจงานของตัวเอง ไม่มีใครมีเวลาพอจะมาใส่ใจเธอกับพ่อหนุ่มต่างชาติจอมอ่อยคนนี้สักเท่าไหร่ ทำไมไม่ใส่เสื้อคะเธอถามเสียงขุ่น ฌอนชอบใส่กางเกงขาสั้นยาวเสมอเข่าตัวเดียวเดินโทงๆไปทั่วนา ก็ไม่ได้เป็นภาพอุจาดตาแต่อย่างใด เพราะรูปร่างสูงใหญ่ มัดกล้ามตึงแน่น กับซิกซ์แพ็กของเขาดูไม่ต่างจากนายแบบฮอตๆบนรันเวย์เลย แต่เธอไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่นายสง่าก็ทำไม่ต่างกันเวลาร้อนมากๆทว่าเธอกลับไม่รู้สึกอะไร นอกจากเป็นห่วง กลัวเขาเป็นมะเร็งผิวหนังเท่านั้นเองแต่กับฌอน...อะไรๆ ก็ดูจะแตกต่างไปหมด ทำไมเล่า ก็ผมร้อนนี่ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม จดจำครั้งแรกที่เธอเห็นหน้าอกเปลือยเปล่าของเขาได้ คืนนั้นธารารินหน้าแดงจัดท่าทางกระดากอายและขัดเขิน กว่าเธอจะยอมแตะต้องสัมผัสเขาบ้างต้องใช้ลูกล่อลูกชนและเปลืองแรงโอ้โลมไปไม่น้อยเลยทีเดียว ใครๆ ก็ร้อนเหมือนกันนั่นแหละแดดแรงขนาดนี้ แต่ไม่เห็นใครจะถอดเสื้อเดินโทงๆ อย่างคุณเลย ก็น้างาไง เวลาร้อนมากๆก็ถอดเสื้อทำงานเหมือนกันนี่ ฌอนออกเสียง หง่า เป็น งา จนธารารินรู้ว่าเขาหมายถึงใคร ฉันก็เตือนน้าหง่าแล้วเหมือนกันว่าให้ระวังมะเร็งผิวหนังช่างเถอะ ไม่กลัวก็เรื่องของคุณ หญิงสาวตั้งใจตัดบทแต่ฌอนกลับยิ้มกว้าง เข้าข้างตัวเองได้เฉย ดีใจจังที่รู้ว่าคุณเป็นห่วงผม ฟังแล้วอยากร้องกรี๊ดแต่นั่นไม่ใช่วิสัยของธารารินแถมมันก็คงไม่เปลี่ยนอะไร นอกจากทำให้คนหลงตัวเองได้ใจและอาการหนักกว่าเดิม เธอจึงไม่พูดเรื่องนี้ต่อแต่เฉไฉถามถึงยศวินแทนเกษตรอำเภอหนุ่มหายหน้าไปกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วจะว่าไปเธอไม่ได้เจอเขาตั้งแต่ช่างซ่อมแซมบ้านตาเทียนเสร็จเห็นจะได้ ถามถึงคุณยอร์ชนี่อยากให้ผมหึงรึเปล่าแธมเอาจริงๆ มันได้ผลนะ ชายหนุ่มแกล้งตีหน้าขรึม แต่นัยน์ตาสีน้ำตาลอุ่นไหวระยับแพรวพราวบ่งบอกว่าความคิดหลงตัวเองนั้นทำให้เขาอารมณ์ดีด้วยซ้ำไป ธารารินอ่อนใจจะต่อคำ หากเขาเอะอะก็เตะเข้าประตูตัวเองเสียหมดแบบนี้เถียงไปก็ไร้ประโยชน์ จึงทำเป็นไม่ใส่ใจคำพูดชวนให้หมั่นไส้นั้น ไม่รู้ว่างานยุ่งหรือเจ็บไข้ไม่สบายคงต้องโทร. ถามข่าวคราวซะหน่อย ไม่ต้องโทร. เลยมาโน่นแล้วคุณยอร์ช อายุยืนจริงๆ ฌอนบุ้ยใบ้ไปยังชายหนุ่มที่เดินหน้ายุ่งมาทางนี้ หญิงสาวมองตาม เห็นว่าเป็นยศวินจึงส่งยิ้มให้เขา ชายหนุ่มยิ้มตอบเหมือนพยายามฝืนสีหน้าบ่งบอกว่ามีเรื่องบางอย่างรบกวนจิตใจ เสียงทักทายจึงขาดความกระตือรือร้นไปด้วยสวัสดีครับคุณแธม ฌอน สองหนุ่มสบตากันนิด หนุ่มอเมริกันพยักหน้าแทนการทักทายตอบ สวัสดีค่ะคุณยศพักนี้งานยุ่งเหรอคะ ไม่ค่อยเห็นผ่านมาทางนี้เลย เขาถอนใจยาว ก็...นิดหน่อยครับแต่ที่ยุ่งจริงๆ เพราะ... พี่ยศทำไมเดินเร็วจัง ไม่รอนิชาบ้างเลยขายิ่งสั้นๆ อยู่ด้วย ดูแลกันบ้างสิคะ เสียงบ่นกระปอดกระแปดดังมาก่อนตัวยศวินเบี่ยงหลบเล็กน้อยทำให้ฌอนกับธารารินมองเห็นเจ้าของเสียงรูปร่างเล็กบางที่เดินกระย่องกระแย่งตามมาท่าทางซวนเซจะล้มหัวหกก้นขวิดก็หลายทีเหตุเพราะใส่รองเท้าส้นเข็มสูงปรี๊ดมาเดินบนคันนา การแต่งกายก็โดดเด่นด้วยเดรสสั้นสีชมพูแปร๋นบานพลิ้วตัดกับสีผิวขาวผ่องของคนสวมริมฝีปากสีชมพูสดใสสะดุดตามาแต่ไกลเมื่อเข้ามาใกล้ในระยะสบตากันได้ถึงรู้ว่านอกจากการเลือกสีชุดอย่างมั่นใจสุดๆ แล้วหญิงสาวยังแต่งหน้าจัดเต็มราวกับจะมาถ่ายแบบ เมื่อตามมาทันผู้ชายขายาวหญิงสาวก็หยุดพักเหนื่อยรอจังหวะให้ยศวินแนะนำ แต่อึดใจผ่านไปยังมีแต่ความเงียบงันกับสีหน้าอึดอัดของชายหนุ่มรวมถึงสายตาฉงนฉงายของอดีตดาราสาวที่ยังคงฉาวอย่างต่อเนื่องแม้ประกาศอำลาวงการผ่านผู้ใหญ่ในสังกัดมาแล้วและหนุ่มต่างชาติหน้าตาหล่อเหลาที่ถูกโยงมาเป็นข่าวหนึ่งหญิงสองชายไทยหรือเทศเด็ดกว่ากัน เห็นทีคงต้องแนะนำตัวเอง ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ นิชาค่ะเป็นว่าที่คู่หมั้นของพี่ยศ รอฤกษ์อยู่ว่าจะหมั้นเมื่อไหร่ดี ว่าแล้วก็ยื่นมือให้พ่อฝรั่งดั้งคมจับตามธรรมเนียมสากลแต่ยังไม่ทันที่ฌอนจะยื่นมือมาสัมผัส คนที่ถูกตู่ว่ากำลังจะมีคู่หมั้นก็ร้องลั่น เฮ้ย! เด็กข้างบ้านต่างหากละครับเห็นมาตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยกเดียว แล้วไม่ต้องมาเที่ยวตู่ว่าใครเขาจะหมั้นหมายด้วยเลยโตกว่านี้ซักสิบปีค่อยมาทะลึ่ง ประโยคหลังชายหนุ่มหันไปเอ็ดเด็กข้างบ้านพลางถลึงตาเขียวขุ่นใส่แต่นิชาจะกลัวก็หาไม่ กลับลอยหน้าลอยตาเถียงฉอดๆ รออีกสิบปีพี่ยศก็แก่หงำจะทำอะไรได้ ไม่เอาหรอก จะแต่งก็แต่งเลย นิชาเรียนจบแล้ว แต่งงานได้ พร้อมมากด้วย ชายหนุ่มคร้านจะโต้เถียงกับเด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมจึงหันมาทางธารารินอธิบายว่า แม่ผมลงมาเยี่ยมครับ เพิ่งกลับลำปางวันนี้แต่ทิ้งเด็กนี่ไว้ให้เป็นภาระผม บ้านตาเทียนมีคนมาขอเช่ารึยังครับคุณแธม ถ้ายังผมพร้อมจะทำสัญญาและจ่ายมัดจำวันนี้เลย ถ้ามีคนเช่าแล้วก็ไม่ต้องเกรงใจนะคะปฏิเสธได้เลย นิชาพักกับพี่ยศได้สบายมาก พี่ยศอะหัวโบราณไม่เข้าเรื่องกลัวชาวบ้านนินทาอะไรก็ไม่รู้ เชยสะบัด หญิงสาวพูดกับธารารินแต่แอบหันไปทำปากยื่นกับยศวิน คุณแธมครับบ้านยังว่างใช่ไหมครับ เกษตรอำเภอหนุ่มมองหญิงสาวด้วยสายตาวิงวอนเขาแทบจะก้มกราบเพื่อให้ธารารินตอบตกลง เจ้าของบ้านเช่าอดยิ้มขันไม่ได้ดูท่าแล้วยศวินคงไม่ได้คิดอะไรกับนิชา นอกจากคิดว่าเป็นตัวยุ่ง ส่วนตัวนิชาเองนั้นเธอยังมองไม่ออกรู้สึกเพียงว่าเป็นเด็กเพิ่งโตที่วิ่งตามหนังสือแฟชั่นมากไปแต่ก็ดูไม่มีพิษมีภัยอะไร ยังว่างค่ะ แต่คุณนิชาเป็นผู้หญิงพักคนเดียวจะดีเหรอคะ ดีกว่าอยู่บ้านพักกับผมแน่นอนครับชายหนุ่มยืนยันหนักแน่น แต่คุณป้าคงไม่คิดอย่างนั้นนะคะไม่งั้นจะให้นิชามาอยู่ดูแลพี่ยศที่นี่ทำไม นิชายกเอามารดาของชายหนุ่มมาขู่ ยศวินหันไปทำตาดุใส่ยายเด็กแก่แดด ก่อนจะหันไปขอเวลานอกกับธารารินแล้วลากนิชาออกไปคุยกันเบาๆ สองคนนั่นมันอะไรกันแธมแปลให้ผมฟังบ้างสิ ฌอนเพิ่งจะมีโอกาสแทรกเพราะหนุ่มสาวชาวไทยทั้งสามพูดคุยกันด้วยภาษาบ้านเกิดหากมีแค่ธารารินกับยศวิน เขาคงเอาตัวเข้าไปคั่นกลางเสียนานแล้ว แต่นี่เห็นว่ามีแขกแถมเป็นผู้หญิงด้วยจึงไม่อยากเสียมารยาท คุณยศอยากจะขอเช่าบ้านคุณตาให้คุณนิชาอยู่ค่ะเห็นว่ามากับแม่เขา แต่คุณแม่กลับลำปางไปแล้ว เหลือเธอคนเดียวคุณยศไม่อยากให้อยู่บ้านพักด้วยกันสองต่อสอง เกรงว่าคุณนิชาจะเสียหายเพราะคนไทยไม่นิยมกันค่ะธารารินชี้แจงตามที่ยศวินให้ข้อมูลรวมกับความน่าจะเป็นที่เห็นได้จากสถานการณ์นี้ แล้วคุณนิชานี่เป็นใครล่ะ เห็นคุณยศว่าเป็นเด็กข้างบ้านนะคะส่วนจะมีอะไรมากกว่านั้นรึเปล่า คุณถามเขาเองก็แล้วกัน ธารารินไม่อยากให้ข้อมูลมากกว่านี้เพราะยศวินกับนิชาพูดไม่เหมือนกัน รอเจ้าตัวตอบเองจะดีกว่า ทางด้านยศวินกับนิชาก็กำลังต่อรองกันอย่างหนัก ไหนรับปากพี่แล้วว่าจะพักอยู่คนเดียวไงทำไมมาลูกไม้เยอะเอาตอนนี้ ชายหนุ่มเล่นงานด้วยน้ำเสียงดุๆ ก็คุณป้าให้ค่าขนมเยอะกว่าพี่ยศนี่นาพี่ยศจ่ายนิชาแค่ห้าพัน ไม่พอซื้อมือถือดีๆ ซักเครื่องด้วยซ้ำอย่ามาเรียกร้องอะไรเกินราคาสิ หญิงสาวลอยหน้าตอบอย่างไม่ยี่หระหวังจะขูดรีดชายหนุ่มเต็มที่ เห็นแก่เงินขนาดนี้เลยใช่มั้ย เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน นิชายิ้มหวาน พยักหน้าแรงๆทำให้เส้นผมหยักสลวยสีน้ำตาลอ่อนปลิวไสว แถมยังตอบได้ไม่อายปากสักนิด ถามได้ ถ้าไม่เห็นแก่เงินแล้วจะเห็นแก่ใครพ่อแม่ก็ทิ้งนิชาไปหลายปีแล้ว ญาติพี่น้องก็ไม่มีซักคน ยศวินถอนใจเฮือกใหญ่ไม่รู้ว่าแม่เห็นอะไรในตัวเรานะ ถึงได้พยายามยัดเยียดให้พี่นัก ทั้งเห็นแก่เงินมือเติบ บ้าแฟชั่น งานการไม่ทำ ถามจริง มีอะไรดีบ้างไหมเนี่ย หญิงสาวใช้นิ้วจิ้มแก้มตัวเองแล้วกระพือขนตามองเขาอย่างออดอ้อนก็สวยไง ชายหนุ่มกลอกตาเซ็งอย่างไม่เกรงใจเพราะเห็นนิชาเป็นน้องนุ่ง เป็นคนในครอบครัวมาตลอดจึงให้ความเป็นกันเองกับเธอมากกว่าหญิงสาวทุกคนที่เขารู้จักและไม่ลังเลที่จะพูดกับเธอตรงๆ อย่างเราเขาไม่เรียกสวยหรอก ขาววอกคิ้วหนาเป็นปลิง แก้มแดงอย่างกับก้นลิง แถมยังติดขนตาปลอมอีก ตลกจะตาย อ๊ายพี่ยศ! ปากเหรอนั่นถอนคำพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่างนิชาเขาเรียกสวยใสสไตล์เกาหลีสมัยนี้อินเทรนด์กันจะตาย มีแต่คนแก่เท่านั้นแหละที่ตาไม่ถึง ไม่ถอน แต่ปิดปากด้วยไอ้นี่จบมั้ย? ยศวินควักกระเป๋าสตางค์ให้แบบเทหน้าตัก นิชารับมาเปิดดูด้วยความสนใจแถมยังทำปากขมุบขมิบนับธนบัตรข้างในให้เขาได้ยินด้วย นั่นเงินเดือนทั้งเดือนจะเอาอะไรอีก ชายหนุ่มบอกอย่างหมั่นไส้ ใครจะไปรู้พี่ยศแอบซ่อนเงินไว้ที่ไหนอีกรึเปล่า เอามาให้หมดเลยนะ เดี๋ยวนิชาวิ่งส่งข้าวส่งน้ำเองทำกับข้าวเก่ง พี่ยศก็รู้นี่ เจ้าหล่อนว่าพลางหยิบธนบัตรออกมานับอีกรอบ งกเหมือนใครนะเราพ่อแม่ก็ออกจะทิ้งเงินไว้ให้ผลาญเล่นเยอะแยะ เกษตรอำเภอหนุ่มบ่นขมุบขมิบแต่คนหูดีก็ยังอุตส่าห์ได้ยิน เงินน่ะมีแต่ไม่มีสิทธิ์ใช้จนกว่าจะได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา แถมหย่าไม่ได้อีกตั้งสามปี พี่ยศก็รู้ข้อนั้นดีนี่เพราะงั้น...มาแต่งงานกันเถอะ มีเมียรวยสบายไปทั้งชาติเลยนะเมื่อไหร่จะใจอ่อนซะทีเนี่ย นิชาทำตาวิบวับใส่เขาแต่ชายหนุ่มกลับมองตอบตาขุ่น กลับไปสมทบคุณแธมกับฌอนได้แล้วได้เงินเดือนพี่ไปแล้วช่วยทำตัวให้เรียบร้อยด้วย เขาเดินกลับไปสมทบกับสองหนุ่มสาวก่อนโดยมีคนตัวเล็กตามมาอย่างว่าง่าย ตกลงทำสัญญากันวันนี้เลยนะครับคุณแธมคิดค่าเช่าเดือนละเท่าไหร่ ต้องมัดจำล่วงหน้ากี่เดือนบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจนะครับ ไม่ต้องมัดจำหรือทำสัญญาอะไรหรอกค่ะส่วนค่าเช่าแธมคิดเดือนละสองพันห้าร้อยบาทนะคะ ธารารินยึดราคาท้องถิ่นเป็นหลักบ้านที่เธอเช่าอยู่ในปัจจุบันต้องจ่ายเดือนละสามพันห้าร้อยบาทแต่ก็อยู่ใกล้ตัวเมือง ใกล้โรงพยาบาลมากกว่าบ้านตาเทียนนั่นคือเหตุผลที่หญิงสาวไม่ย้ายมาอยู่บ้านคุณตาเสียเอง ทั้งที่ซ่อมแซมและตกแต่งใหม่เรียบร้อยแล้วยามเจ็บท้องคลอดจะได้เดินทางไปโรงพยาบาลโดยสะดวก ได้ครับ งั้น...เกษตรอำเภอหนุ่มควักกระเป๋าสตางค์ออกมาแล้วก็ชะงักกึก นึกได้ว่าเพิ่งจ่ายค่าปิดปากยายเด็กตัวแสบไปแบบหมดตัวจึงหันไปมองหน้านิชา หญิงสาวยิ้มหวาน ไม่รู้ไม่ชี้ ชายหนุ่มกระแอมเบาๆก่อนก้มลงกระซิบว่า ขอพี่ยืมตังค์หน่อย นิชายิ้มหวานยิ่งกว่าเดิมร้อยละห้าสิบ ยายเด็กขี้งก หน้าเลือด! ถึงจะประณามเธอด้วยสายตาแต่เขาก็ต้องพยักหน้ารับอย่างจำยอม เด็กแสบยิ่งได้ใจส่งเงินให้ชายหนุ่มสองพันห้าร้อยบาทแล้วกระซิบว่า ต่อวัน ยศวินไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่ฝืนยิ้มให้ธารารินที่ดูเหมือนจะงงๆ อยู่ว่าเขากับนิชาแอบซุบซิบอะไรกัน นี่ครับค่าเช่าขอโทษที่ต้องถามว่าคุณแธมมีกุญแจบ้านมาด้วยรึเปล่า ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้นิชาย้ายเข้าไปอยู่วันนี้เลย มีค่ะ เผื่อมีคนมาขอดูบ้าน แธมเลยพกกุญแจติดตัวไว้ตลอด หญิงสาวค้นหากุญแจบ้านตาเทียนในกระเป๋าสะพายใบใหญ่ที่นำไปไหนมาไหนด้วยเสมอตอนนี้เธอต้องดูแลตัวเองและคนที่มาร่วมหัวจมท้ายด้วยกันไม่ได้มีใครคอยถือกระเป๋าให้อย่างในอดีตอีกแล้วจึงต้องเก็บของสำคัญไว้ใกล้ตัว ขอบคุณที่มาเป็นผู้เช่าคนแรกของแธมนะคะหญิงสาวส่งกุญแจบ้านพักให้นิชาพร้อมรอยยิ้มขอบคุณจากใจ ด้วยความยินดีค่ะ อีกฝ่ายตอบรับด้วยรอยยิ้มสดใสก่อนจะหันไปทำตาใสกับหนุ่มต่างชาติในข่าว ข่าว ที่เป็นสาเหตุให้มารดาของยศวินหอบหิ้วเธอมาเยี่ยมเขาที่จังหวัดเลยด้วยเมื่อสัปดาห์ก่อนและทิ้งเธอไว้กับชายหนุ่มในวันนี้ Hi, สวัสดีค่ะ My names นิชานะคะNice to meet you. หญิงสาวพยายามพูดภาษาอังกฤษแบบงูๆ ปลาๆกับเขา นิชาไม่ใช่คนโง่แต่เป็นคนขี้เกียจ แถมชอบคณิตศาสตร์แต่เกลียดภาษาอังกฤษจึงคิดเลขได้เร็วแต่ง่อยภาษาต่างชาติแค่พอพูดได้แบบถูไถ เรียกว่าไถซะจนสีข้างถลอกปอกเปิกหมดก็ว่าได้ ฌอนยิ้มกว้างคิดว่าหญิงสาวน่ารักและมีน้ำใจจึงชมออกไปตรงๆ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณใจดีมากที่พูดภาษาไทยด้วยอังกฤษด้วยเพื่อช่วยให้ผมได้เรียนรู้และเข้าใจภาษาไทยมากขึ้น เจอประโยคยาวๆมาแบบนั้นคนใจดีเลยหน้าเหวอ หันไปขอความช่วยเหลือจากยศวิน เขาพูดอะไรน่ะพี่ยศแปลหน่อยดิ ล่ามจำเป็นได้แต่ถอนใจและกลอกตาเซ็งก่อนแปลให้ฟังว่าฌอนเข้าใจผิดยังไง จากนั้นก็อธิบายให้ฌอนเข้าใจเสียใหม่ แล้วหันกลับมาสรุปกับนิชาอย่างใจร้ายความขี้เกียจไม่ได้เท่ากับความใจดีนะนิชา หญิงสาวย่นจมูกจะว่านิชาโง่ก็พูดออกมาเถอะ เป็นผู้หญิงฉลาดมากได้ไง เดี๋ยวถูกแฟนทิ้งเอาง่ายๆหรอก โง่บ้างเป็นบางเรื่องจะได้คบกันยืดหน่อย ตรรกะเพี้ยนๆ อะไรของเราเนี่ย ไปกลับไปที่รถ เดี๋ยวไปส่งที่บ้านพัก พี่จะได้กลับไปทำงานซะทีเกษตรอำเภอหนุ่มว่าอย่างเหนื่อยใจ แล้วหันมาทางเจ้าของบ้านเช่าคุณแธมจะไปดูด้วยไหมครับ หญิงสาวเหลือบมองฌอนนิดเขาส่งสายตามาข่มขู่ เธอก็รู้แล้วว่าต้องตอบยังไง ลำพังแค่นั่งรถจากบ้านเช่ามาที่นาชายหนุ่มก็บ่นแล้วบ่นอีกว่าท้องแก่ ไม่ควรเดินทางบ่อย ขืนไปกับยศวินพรุ่งนี้ฌอนอาจไม่ไปรับเธอที่บ้านพักก็ได้ กุญแจรถอยู่กับเขาแล้วนี่นา ไม่ดีกว่าค่ะรบกวนคุณยศไปส่งคุณนิชาด้วยนะคะ เอางั้นก็ได้ครับ นิชาจึงหันไปลาธารารินกับฌอน แต่ยังไม่วายพยายามสื่อสารกับชายหนุ่มอีกตามเคยไปก่อนนะคะ ว่าแต่ You รู้แล้วใช่ไหมว่าI เป็นว่าที่ fiancé ของพี่ยศ ฌอนทำหน้างง หญิงสาวจึงพยายามใหม่ชี้นิ้วไปที่ยศวินแล้วมืออีกข้างจิ้มอกตัวเองยิกๆ fiancé อะ fiancéคู่หมั้นไง I กับพี่ยศ You know? ฌอนพยักหน้าว่าเข้าใจเพราะคำศัพท์ที่เธอเน้นหนึ่งตัวกับสองมือประกอบกันรอยยิ้มขบขันแต้มใบหน้าก่อนหันไปมองยศวินอย่างล้อเลียน ไม่เบานี่น้องชายหายหน้าไปพักเดียวกลับมาพร้อมคู่หมั้นเลย ยศวินถลึงตาใส่คู่แข่ง ยืนกรานหนักแน่นว่าเด็กแสบข้างบ้านต่างหาก สมองไม่ค่อยปกติ ไม่ต้องสนใจหรอก แล้วรีบลากแขนนิชากลับไปยังทิศทางเดิมได้ยินเสียงเจ้าหล่อนถามแว่วมาว่าเขาพูดอะไรกับฌอน แต่คำตอบของยศวินปลิวไปกับสายลม ธารารินรู้สึกว่ายศวินพูดถึงนิชาอย่างสนิทสนมเธอไม่เคยเห็นเขาพูดกับใครแบบนี้เลยแม้แต่กับตัวเธอเอง จึงมองตามคนทั้งคู่ไปพร้อมรอยยิ้ม ฌอนเห็นสีหน้าเธอแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ก้มลงถามข้างหูธารารินด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่มว่ายิ้มตามคู่นั้นไปแบบนี้ผมก็เข้าข้างตัวเองได้แล้วใช่ไหมแธม หญิงสาวรู้สึกร้อนผะผ่าวที่ผิวแก้มทั้งจากคำถามตีขลุมเข้าข้างตัวเองและลมหายใจอุ่นซ่านของเขาที่ปะทะใบหูและข้างแก้มเธอในระยะประชิดรีบเอนตัวถอยห่างแล้วหันไปขึงตาดุ โต้ว่า ถึงไม่มีคุณนิชาคุณก็เข้าข้างตัวเองอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก็จริงของคุณ ธารารินขบริมฝีปากมองเสี้ยวหน้าคมคายแต้มรอยยิ้มนั้นด้วยความรู้สึกอันหลากหลาย ทั้งอ่อนไหว หวาดกลัวและสับสน จนไม่กล้าเปิดใจค้นหาความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง ______________________________________________ กลับมาทำงานแล้วค่ะ ขออภัยที่หายหัวไปนานมาก ทั้งหนีเที่ยวติดพันเรื่องทำบ้าน (ต้องวิ่งซื้อของให้ช่างโน่นนี่ ไม่ค่อยมีเวลาเปิดคอมทำงาน)และยังต้องพยายามทำใจที่เสียน้องหมาสุดที่รักไปอย่างไม่คาดฝันด้วย อ่านนิยายกันให้สนุกนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ ^^
Create Date : 25 เมษายน 2560 |
|
14 comments |
Last Update : 25 เมษายน 2560 10:10:19 น. |
Counter : 4458 Pageviews. |
|
 |
|
สนิทกันมากขึ้น มองตาเริ่มรู้ใจแล้ว แธม
รอลุ้นตอนแธมคลอดค่ะ
ส่วนนิชา ฮาดีค่ะ ยศน่าจะเอ็นดูนิชามากๆนะคะ ดูเป็นเด็กเฮี้ยวๆ