บทส่งท้าย ลบแล้วค่ะ   Create Date : 25 มกราคม 2556 10 comments Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2556 9:47:00 น. Counter : 3691 Pageviews. Share Tweet

จบแล้ว ขอบคุณค่ะ ชอบมาก เรื่องนี้ ให้ข้อคิดที่ดี ถึงอนลจะเหลวไหลในตอนต้น สุดท้ายก็ดีจนน่าประทับใจ ส่วนแพรวก็น่ารักตลอดเรื่อง ช่วยหนุนให้กำลังใจให้อนลปรับปรุงตัวเอง ให้เกียรติอย่างดี และทั้งคู่มั่นคงมาก อนลไม่เคยพาครอบครัวกลับไปเยี่ยมพ่อบ้างหรือคะ แล้วแพรวไม่กล่อมบ้างหรือคะ ท้ายสุดก็ยังคิดว่า อนลยังโชคดีกว่าเด็กกำพร้าที่ไม่มีคนให้โอกาส หรือเด็กในครอบครัวที่พ่อแม่ทุบตี สงสารคุณอุทัคเหมือนกัน แต่อย่างน้อย ก็คงได้เห็นหน้าลูกหลานนะคะ   โดย: goldensun IP: 61.91.4.2 25 มกราคม 2556 18:38:39 น.

นั่นสิค่ะ จบดีทุกอย่างเว้นเเต่เรื่องคุณอุทัค จริงๆ น่าจะอภัยมากกว่านี้นะค่ะ แบบถึงไงก็พ่อเนอะ   โดย: fiona IP: 110.175.62.103 25 มกราคม 2556 19:16:04 น.

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ   โดย: theme IP: 61.90.11.80 25 มกราคม 2556 19:32:39 น.

เราเข้าใจอนลค่ะ มันทำใจไม่ได้จริงๆ ถ้าไม่เจอกับตัวเองจะไม่รู้เลยว่า ความรู้สึกมันแย่มากๆ ยิ่งฝังใจตอนเป็นเด็ก มันจะจำไม่ลืมทีเดียว ถึงจะรู้ว่า พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย มีบุญคุณ ทำให้เราเกิดมาก็เถอะ เข้าใจตามตัวอักษร แต่ไม่เข้าจิตค่ะ   โดย: ตาล IP: 62.80.210.102 25 มกราคม 2556 21:45:10 น.

ชอบมากค่ะ เป็นเรื่องที่สนุกและน่าติดตาม ขอบคุณที่ลงจนจบนะคะ อีกอย่าง ชอบตอนจบแบบนี้ค่ะ อารมณ์และความรู้สึกของตัวละครเหมือนมีชีวิตจริง คนเราไม่ใช่จะลืมอะไรๆที่เลวร้ายในชีวิตได้ง่ายๆจริงมั้ยคะ   โดย: บุษราคัม IP: 69.136.180.127 25 มกราคม 2556 23:02:20 น.

อ่อนหวาน น่ารัก เช่นเคย แอบทิ้งรสขมไว้นิดๆ แต่ก็ทำให้มีมิติมากขึ้น ขอบคุณและขอติดตามผลงานต่อไปนะ   โดย: ree IP: 180.183.144.38 26 มกราคม 2556 14:29:51 น.

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ....รอซื้อเป็นเล่มค่ะ   โดย: กลาง IP: 115.67.103.108 27 มกราคม 2556 1:59:15 น.

จบแล้วสนุกมาก เรื่องนี้ พรุ่งนี้เข้ามาเมนท์ใหม่นะจ๊ะ   โดย: พี่หมูน้อย IP: 125.24.216.86 27 มกราคม 2556 7:49:29 น.

ขอบคุณสำหรับรหัสผ่านที่ให้เข้ามาอ่านนะจ๊ะ   โดย: zoraya 29 มกราคม 2556 18:31:48 น.

ขอบคุณที่ใ้ห้โอกาสได้เข้ามาอ่านจนจบนะคะ ประทับมาก อ่านแล้วน้ำตาจะไหล :)   โดย: DD IP: 125.27.2.112 30 มกราคม 2556 22:28:44 น.