:: แสงแรกแห่งวัน ::
:: แสงแรกแห่งวัน ::
ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า
เฝ้าดูแสงแรกของวัน ตะวันกำลังพ้นขอบฟ้า เลื่อมลายสลับสีล้วนงามตา ลมหนาวพัดมาแสนสุขใจ
{ เรื่องเล่า }
การไปยืนรอชมพระอาทิตย์ขึ้นเป็นความสุข หนาวมากท่ามกลางอุณหภูมิ 0 องศา ผู้คนมากมาย สนุกสนาน เริงรื่น บ้างตั้งใจรอถ่ายภาพพระอาทิตย์อย่างจดจ่อ
ผมเดินไปมายืนดูท้องฟ้าเลื่อมสลับสี สักครู่ผมหาทุกคนไม่เจอ เดินไปอีกทางที่ไม่ค่อยมีผู้คน และได้พบกับมุมถ่ายภาพที่คาดไม่ถึง....
ค่อยๆนั่งมองดูสิ่งต่างๆรอบตัว
จากท้องฟ้าสีเข้ม จนเส้นขอบฟ้าปรากฏกายขึ้น และดวงอาทิตย์ลูกกลมโตส่องแสงเจิดจ้า ใช้เวลาไม่นานเลย
เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นพ้นเส้นขอบฟ้า ผู้คนหายไปกันหมด ทุกคนรีบเดินทางต่อเพื่อไปดูแม่คะนิ้ง
ผมนั่งมองภาพที่อยู่เบื้องหน้า ไม่กี่นาทีก่อนหน้านั้น ทุกคนยังใจจดใจจ่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้นกันอย่างพลุกพล่าน ในเวลาไม่นานผู้คนเหล่านั้นก็หายไป
แต่ผมยังนั่งมองพระอาทิตย์ค่อยๆขึ้นต่อไป ด้วยความสุขใจ
Create Date : 31 มกราคม 2556 |
|
106 comments |
Last Update : 31 มกราคม 2556 5:28:57 น. |
Counter : 12202 Pageviews. |
|
|
พอแสงแรกแห่งวันขึ้นฟ้า
หมู่นกกาเริ่มหากิน
กิเลสตัณหาพามาสิง
กัดกินใจเราน่าเศร้าเอย
แสงแรกเราน่ามีสุข แต่บางคนกลับมีทุกข์ท่ีต้องทำมาหากินคิดและคิดว่าจะหา
อะไรมาประทังชีวิต มันน่าเศร้าอยู่เหมือนกันนะ