เวลาเราพูดว่า "เกลียด" ใครสักคน ข้างในคงขุ่นคลั่กด้วยตะกอนมากเลย

เอาแค่ "ไม่ชอบ" นี่ก็แย่แล้วนะ แล้วถ้าเราโดนเกลียด เกลียดตอบด้วย โห คงมีรังสีอำมหิตรายล้อมเราแน่เลย...น่ากลัวเนอะ


ชอบภาพสุดท้ายที่สุดค่ะ


สวัสดีเช้าวันพฤหัสบดีค่ะคุณก๋า

รักทุกคน......อิอิ

เห็นด้วยเลยค่ะว่า
เค้าเกลียดเรา
ไม่จำเป็นที่เราจะเกลียดตอบ


ทักทายวันพฤหัสค่ะพี่ก๋า

สวัสดีลืมมันไปซะ

อะไรท่ีเราคิดว่าไม่ได้สร้างสรรค์แก่จิตให้ลืมไปได้เลยหรือเก็บเข้าลิ้นชักใส่กุญแจ
แล้วโยนกุญแจทิ้งไปในทะเล

อะไรไม่ดีแต่พอเป็นปุ๋ยได้เก็บมาใช้ประโยชน์ เอามาใส่ต้นไม้ได้เติบโตออกดอกผล
เอาแบ่งปันให้คนกินได้อร่อยๆ

เมื่อวานนั่งอ่านทุกบทท่ีส่งมาให้เด็กอายุห้าสิบฟัง เขาชอบมากฟังไปคิดตามไปแล้ว
โต้ตอบความคิดออกมา ทำให้เราได้รู้ว่าจิตเขาแก่เกินอายุมาก มันก็ทำให้เรามีสุข
สนุกกับการอ่านไปด้วย ตรงไหนยังไม่ค่อยเข้าใจเขาก็ขอให้อ่านซ้ำซึ่งก็ดี

ผู้ให้ย่อมเป็นท่ีรักคุณก๋าให้ข้อคิดดีๆส่วนเราก็ให้เสียงอ่านดีๆ คนฟังมีสุขสุขนั้นมัน
มาถึงเราสองคนด้วย

ขอความดีงามนี้และบุญท่ีมี ให้ผลงานคุณได้รับการยอมรับจากสำนักพิมพ์ บรรณาธิการ และแพร่หลายทั่วไป

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า..

อากาศเย็นอีกแล้ว รักษาสุขภาพนะคะ...

สวัสดีครับคุณแม่


ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับคุณแม่
ขอบคุณคุณแม่ด้วยเช่นกันครับ
ที่ช่วยนำผลงานของผมไปอ่านให้ลูกศิษย์ฟัง

ดีใจทุกครั้งครับ ที่ได้ทราบว่างานของผมทำประโยชน์ได้

ตอนนี้นอกจากคนอ่านแล้ว
ยังมีคนฟังด้วย

ไม่ค่อยเข้าใจกับคำว่า จิตวิญญาณที่สิ้นเสียง ค่ะ
แต่เนื้อหาอื่นๆ เข้าใจนะคะ

ในตัวเรา มีสิ่งที่โต้แย้งอยู่ด้วยกัน
บางครั้งเราบอกว่า เราชอบ
แต่จริงๆ อาจไม่ใช่
แต่นี่แหล่ะ ชีวิต
สะบายดียามเช้าค่ะ พี่ก๋า
สิ้นปี ปาย อีกแน่นอนค่ะ

อ้อ เข้าใจแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะพ่อก๋า

รักง่ายกว่าเกลียด


"ใครเกลียดเรา


ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ"


อู...จริงๆ

สายสวัสดิ์ชีววารค่ะคุณก๋าที่รักคะ


จิตวิญญาณแม้สิ้นเสียง
แต่ยังคงพลัง
ภาพเปิด สิ่งสมมุติที่หลายคนเป็นทาส
หากไม่มอง เที่ยงแล้วก็..ยังไม่หิวดอก

ภาพท้ายสุด
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป
แต่วิญญาณยังอยู่
ยังช่วยตนเองสังเคราะห์ตนให้อยู่ได้

ผัสสะทั้งหลายที่มากระทบ
ทิ้งเสียเป็นไร ด้วยยึดอุเบกขา...

"ส่วนความเกลียดโกรธนั้น
ส่งเสียงอึกทึกท่ามกลางความเงียบ
เป็นพายุร้ายท่ามกลางฟ้าอันสงบเงียบ

ฉันอยากจะลืมมัน"

ลืมเสียเถิด ลืมให้สิ้น อย่าระลึกได้อีกต่อไปเลย

สุทินนัง ... มีแต่วันดีๆ ตลอดไปค่ะ
แม่ชีนาถมาเอง
แม่ชีนาถผู้ท่องบ่น เหมือนหลานหมิง
"คอเดียวกัน"

ยิ้มรับวันใหม่ด้วยกันค่ะคุณก๋า
แต่อ่านบทความวันนี้ โห...อารมณ์คนเขียน
น่าจะคุกรุ่นด้วยความเกลียดชิงชังคลั่งแค้น

จากประโยคนี้ ..... "ความชิงชังคลั่งแค้นในใจเรา"
อ่านแล้วรู้สึกได้เลยคุณก๋า555

เดี๋ยวรอให้พายุร้ายผ่านพ้นไป
(รู้ทันความคิด อย่าหลงทาง แล้ววางลง) ที่นี้ใจเราก็เป็นสุขขึ้นนะค่ะ อิอิ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

บางคนก็เกลียดคนที่รักเขาสุดหัวใจ!

บางคนที่เราไม่ชอบ พยายามทำใจให้ชอบ..
ทำไม่ได้ ทำได้แค่ไม่ชอบน้อยลงเท่านั้นเอง

ปกติอารมณ์เกลียดตอบนี่เราจะไม่ค่อยเป็น ยกเว้นโดนทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าบ่อยๆ น่ะค่ะ

แต่โกรธตอบนี่บ่อยเลย แต่พยายามอยู่ที่จะไม่ให้มันบ่อยเท่าเดิม ให้น้อยลงๆ จนเข้าใจได้สักวันหนึ่งว่า เหตุสมควรโกรธไม่มีในโลก

วันนี้ดูรายการคนอวดผี..มีตอนนึงคุณริวบอกว่า..ชีวิตมันสั้นนัก ให้รักกันไว้ เกลียดกันไม่ดีหรอก..

มันก็จริงนะคะ..แต่เพราะชีวิตมันสั้นนะสิคะ..ถึงอยากเจอแต่คนที่เรารัก เราชอบ อิอิอิ

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า

อ่านแล้วสะดุดกะประโยคนี้ค่ะ

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ
.
.
เกลียด กับ วิธีของการโต้ตอบ
สำหรับปอยต่างกันนะคะ
บางครั้งการโต้ตอบ มักจะเป็นคำตอบของความเกลียดชัง
แต่สำหรับปอยเปล่าเลยค่ะ แค่ตอบโต้กลับแค่นั้นเอง
ใครดีมาดีตอบ ใครร้ายมาร้ายกลับ
เพราะถือว่าตัวเองเป็นกระจกเงา ส่งอะไรมา ก็ส่งกลับไปอย่างนั้น
แรงบ้าง เบาบ้าง อยู่ที่พฤติกรรมของคนๆ นั้นค่ะ






เมื่อคืนมีรายการเชฟกระทะเหล็กทางช่อง 7 ค่ะ
ตอนที่ปอยลงมาอัพบล็อกรายการยังไม่จบเลย
แต่เมื่อคืนเป็นของเชฟกระทะเหล็กอาหารจีนนะคะ

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ


ยะจะไดดี บ่อหื้อเกลียดตอบ 5555

ป้ายะบ่อได้หมิงหมิง

...ใครเกลียดเรา ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ...
ชอบประโยคนี้จังเลยค่ะ นุ่นว่ามันเป็นสิ่งที่เรามองข้ามไปจริงๆนะ

อรุณสวัสดิ์คะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ชอบตรงนี้ค่ะ
"ใครเกลียดเรา ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ"
ทำเป็นไม่รับรู้บ้างในบางสถานการณ์ดีกว่าใช่มั้ยคะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งมาอ่านบทกวีจิตวิญญาณที่สิ้นเสียงไพเราะมากเลยค่ะ และแฝงข้อคิดไว้ดีมาก พี่กิ่งไลท์ให้ค่ะ

มีความสุขวันสีส้มค่ะ


<"img src="//img1.imagehousing.com/1/44707cda6e048cf01090ad147c4a9802.jpg" >

...
ฉันเขียนบทกวี
เขียนจากจิตวิญญาณที่สิ้นเสียง
...

ประโยคนี้น้องชอบค่ะ
มีความสุขมากมากนะคะ พี่ก๋า

สุดยอดเลยคัย...
เราจะรู้สึกว่าเราโตขึ้นอีกนิด....หากจิตเรายอมให้อภัย...แต่ไม่ใช่ยอมแพ้

บ่อยครั้งที่ศิษย์น้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นจิตวิญญาณที่สิ้นเสียง

แต่บ่อยครั้งอีกเช่นกันที่ตัวเองโต้เถียงกับตัวเองอยู่ในใจเงียบ ๆ

เป็นเพราะว่าถ้าเราพูดออกไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร...ถึงแม้จะไม่ใช่การพูดแบบโต้เถียง...แต่เป็นการพูดด้วยเหตุผลธรรมดา ๆ...แต่พวกเค้าก็ไม่เข้าใจ

เพราะงั้นคงทำได้แค่นิ่งดู...ทั้งดูคนอื่นและดูตัวเอง

ปล.บอกตามตรงว่ารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่งที่จะได้เจอศิษย์พี่เป็นครั้งแรก...ถ้าได้เจอจะขอกอดแน่น ๆ ซักที...มาดามคงไม่ว่ากระไรใช่หรือไม่ หุๆๆ

"ไปถอนฟันกรามมา
ต้องใช้หมอถึงสามคนครับ 555"


ฮ่าๆๆๆ
พี่นาถทะลึ่งคิด
คิดว่าหมอคนหนึ่ง ถือคีมถอนขนาดยักษ์
หมออีกคนหนึ่ง ใช้เท้าซ้ายเหยียบตักคุณก๋าไว้
หมออีกคน กดบ่าคุณก๋าไว้ทั้งสองข้าง (คนนี้ไม่แน่ อาจจะใช้เท้าขวา - กับคุณก๋า อิอิ)

นางพยาตูมผู้ช่วย คอยเลื่อนสายดูดน้ำลาย


เมื่อ ๔๐ ปีก่อนพี่นาถก็จำต้องถอนฟันกรามล่างซ้ายก่อนซี่สุดท้ายทิ้ง
ด้วยความประมาท ว่าตนเป็นผู้มีฟันดีฟันงาม สุทนต์ ประมาณนั้นค่ะ
แต่งตัวสวยสะไปฉะหมอ เอ๊ยไปหาหมอฟัน ทาเล็บมือเล็บเท้าสีม่วงอ่อนแกมชมพู เจือสีกลีบบัวหลวงดอกใหญ่ที่สุดในบึงกว้าง

ฉีดยาชาไปเข็มแรก เจ็บจะตาย .. ไม่ชา หมอล้างเล็บมือเล็บเท้าด้วยLกฮ. เกือบหมดขวด ดูสีเล็บปรกติ ก็ยังไม่ชา

ทีนี้จะฉีดเข็มที่ ๒ พี่นาถให้ทายาชาก่อนฉีด ไม่ชา ไม่ชา ไม่ชา ก็มันกลัวและตื่นเต้นมาก เป็นการถอนฟันครั้งแรกในชีวิต

ในที่สุด ฉีดไป ๘ เข็ม หน้าหลังของฟันซี่ไม่รักดี มีรูนิดเดียว รากยาวเฟื้อย

ผล ชาอยู่ ๑ อาทิตย์ ปากเจ่อพอๆ กะดาราเออบ้าโชว์ปากเจ่อเว่อร์ หาว่าสวยเป๊ะนั่นเทียว

ดูดน้ำจากหลอดยังไม่ค่อยมีแรงเลยค่ะ


น้องรักของพี่นาถ
เจ็บก็เจ็บแต่น้อย ค่อยๆ ดูดวุ้นเส้นบะฉ่อที่มะเอียตักป้อนได้น้า

หากจะปวดบ้าง ก็ขอจงปวดนิดหน่อย ปวดพอคันๆ ปาก จะได้อ้าปากกว้างๆ ได้ ตอนป้อนข้าวท่านหมิงน้า

หายเจ็บหายชาในเร็ววัน อย่าไปเสียดายฟันไม่รักดี ก็มี ๓๑ ซี่เหมือนพี่นาถแล้วสิ ฮิฮิ

หวัดีครับพี่ก๋า

ส วั ส ดี ปี ใ ห ม่ ค่า พี่ ก๋ า แ ฮ่ๆ มาอ่านบทกวีคมลึก
บ ท ก วี จิ ต วิ ญ ญ า ณ ที่ สิ้ น เ สี ย ง โ ห ๆๆๆๆๆ

มันเป็นเสียงจากห้วงมหัศณพที่ยุไกลจิตวิญญาณดิค่ะ
ภาพเวลา ย า ม บ่าย สอง ตอนนั้น มันเกี่ยวกันด้วยป่ะค่ะนี่
คมบาดลึก ฉึก ฉึก กับ ถ้อยคำที่วางไว้มากๆเลยยยยยย

คน ก็คือมนุษยตัวเล็กบนโลก ใครโกรธเกลียดก็ช่างเขา
เขาเกลียดเรา บางที เราไม่รุ ก็คงไม่เป็นไร เพราะเรา
ก็ยังเดินยิ้มและทำอะไรโดยมีความสุขเล็กๆที่ใจได้

"ความรักยังกู่ร้องก้องเสียง
เพื่อเพรียกหาใครสักคนเพื่อให้ได้รัก
และเป็นคนที่ถูกรัก


ส่วนความเกลียดโกรธนั้น
ส่งเสียงอึกทึกท่ามกลางความเงียบ
เป็นพายุร้ายท่ามกลางฟ้าอันสงบเงียบ"


"ฉันอยากจะลืมมัน"

อิอิ อยากจะลืม..แต่กลับจำมัน..ฝังใจ..

ความเกลียด ความโกรธ ความพยาบาท คือไฟ ครับ ในความคิดของผม
ไม่อยากเอาไฟมาเผาใจ ก้ปล่อยวาง
แต่คนส่วนใหญ่วางยาก เนี่ยะสิ ปัญหา
เพราะผมเองก็ใช่จะวางได้ง่ายๆ ครับพี่ก๋า
แต่ตอนนี้พยายามมีความสุขในแต่ละวันของชีวิต
แค่นี้ก็เพียงพอแล้วครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

บทกวีจากจิตวิญาณที่สิ้นเสียง เป็นวลีที่ไพเราะ

งานเขียนของคุณก๋า พี่ว่า เด็กวัยรุ่นชอบค่ะ อันนี้ ดูจากนายต้น เพราะ เวลา นำไปโพสที่เฟสเขา แล้วเพื่อน ๆ เขามัก กดไลท์ค่ะ นายต้นเองก็ชื่นชม และชื่นชอบในความเป็น " กะว่าก๋า"

เกลียดกันไปเกลียดกันมา สุดท้ายก็ทุกข์ทั้งคู่
ปล.ฮู้ปขาวดำงามกู้ฮู้ปเลย

ไม่ค่อยได้ใช้คำว่าเกลียด ส่วนมากจะใช้คำว่าไม่ชอบ
เพราะถ้าไม่ชอบใครแล้วมันจะหายเร็วกว่าเกลียดแต่ถ้าเกลียดมันจะทำให้ยิ่งจำ "ไม่อยากจำคนไม่ดีค่ะ"

สวัสดีปีใหม่ 2556 ค่ะก๋า...

สวัสดีค่ะคุณก๋า
เหมาะกับสังคมเราทุกวันนี้มากๆเลยค่ะ
เกลียดชัง แบ่งพรรคพวก เพลียเลย

ถ้าเค้าเกลียดเรา
แล้วเราเกลียดตอบ
ก็จะกลายเป็นทุกข์อยู่ร่ำไป จริงๆ มั้ยคะคุณก๋า

มาจากบ้านพี่นาถ
อาการดีขึ้นหรือยัง
ยาชาคงหมดฤทธิ์แล้วแหละ
----

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ

ทำไม่ค่อยได้อ่ะ

แวะมาหาพีก๋าค่ะ
ขวัญอ่านเม้นท์ของพี่ก๋าสม่ำเสมอค่ะ..
แต่อ่านทาง แท็ปเล็ต เลยตอบไม่ได้
ตาชักจะแย่ค่ะ...มันเล็กเกินไปซะแล้ว

ที่เห็นชัดคือหน้าของนายหมิงหมิง
ที่โตขึ้นมาก...
คนที่ไปหาพี่ก๋ามาพูดถึงความน่ารักของเค้าให้ฟังทุกคนเลย


ซักวันนะคะ...ขวัญจะไปหาพี่ก๋าเอง..
รออีกนิด..ขวัญกำลังสู้อยู่ค่ะ..
สู้เพื่อตัวเอง...และคนที่รักขวัญทุกคน..
และขวัญรู้ว่า..หนึ่งในนั้น..คือพี่ก๋า


ปลายเดือนมีนาคม..คงจะมีความคืบหน้าแน่ๆค่ะ..
ส่งกำลังใจให้ขวัญหน่อยนะคะ..

คิดถึงทุกคนใน bloggang เสมอคะ..

ภาพก่อนสุดท้าย และสุดท้าย แอบชอบเป็นพิเศษค่ะ
สวยงามแบบว่ามีความหมายในตัวมันเองจริงๆ

จริงค่ะ .. ข้อความมันเป็นอย่างนั้น ...
สุดๆ แห่งอาการโดนยามนี้เลยค่ะ

เหมือนทุก ๆ ครั้งที่ได้อ่าน อ่านไปยิ้มไป เกิดความรู้สึกดี ๆ ขึ้นกลางใจ ไม่รู้จะเรียกว่าความรู้สึกอะไร รู้แค่มีความสุขค่ะ

ทักทายยามบ่าย

เกรียดเขาคือคนโง่ โมโห คือคนบ้า พระพยอมท่านว่ามา

เข้าบล็อกไม่ได้หลายวัน
วันนี้เข้าได้เลยได้อับบล็อกใหม่ แค่ใส่รูปยังนานมากๆ
หมิง หมิงสบายดีนะช่วงนี้

โจ๊ก หมดยังคะคุณก๋า

ความโกรธ ความเกลียดเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของความทุกข์ที่เผาลนจิตใจเจ้าของความรู้สึกนั้น ๆ

ไม่ว่าคนที่ถูกโกรธถูกเกลียดจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม

เช่นนั้นแล้ว...ทำไมเราต้องโกรธต้องเกลียดด้วยนะ...
ทำร้ายตัวเองกันชัด ๆ

หมิงหมิงพักนี้ดูสดใสร่าเริงดีจัง
เห็นแล้วชื่นจายยยย...

จิตวิญญาณที่สิ้นเสียง
วันนี้ใช้คำแบบว่า ...
คิดคำพูดอธิบายไม่ออก ละไว้ในฐานที่เข้าใจละกัน..

จิตที่ไม่มีเสียงของความเกลียดชังดังรบกวน
คงเป็นจิตที่สงบสุขดี .....
.....................

จิตวิญญาณที่สิ้นเสียง แต่ใย ความรักยังกู่ร้องก้องเสียง
เพื่อเพรียกหาใครสักคนเพื่อให้ได้รัก และเป็นคนที่ถูกรัก
หรือจะเป็น จิตวิญญาณที่ไม่สิ้นเสียงแห่งรัก ... อิอิ^^
สวัสดียามบ่ายๆ.......

สวัสดีบามบ่ายค่ะพี่ก๋า วันนี้มาชวนไปเที่ยวตอน ๒ รอบนี้ ๑๐ ตอน

ใครเกลียดเรายังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ

คมมากๆครับ

บางครั้งเขาอาจไม่ได้เกลียดเรา

และเราอาจไม่ได้เกลียดเขา

แต่ต่างเฉยชาซึ่งกันและกัน

เหมือนวัตถุที่ไม่สามารถสื่อสารซึ่งกันและกันได้

เหมือนวิญญานที่ต่างภพต่างมิติก็ได้นะครับ

ถ้าพบกันต้องทำบุญให้อย่างเดียว แหะๆ ^^

ขอเติมตามความรู้สึกสักนิดนะครับ

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ

...

ตาลจะพยายามไม่ใช้คำว่าเกลียดกับคนค่ะ เลี่ยงได้จะใช้คำว่าไม่ชอบแทน

ตาลรู้สึกว่าคำว่า "เกลียด" เป็นคำที่มีความหมายรุนแรงนะคะ มันดูดำมืดฝังลึกยังไงก็ไม่รู้ค่ะ แหะๆ

ขอบคุณค่ะพี่ก๋า

"เพิ่งไปซื้อมาอีกสองถุงครับพี่นาถ
กะกินถึงพรุ่งนี้ด้วยครับ 555"


นี่เพิ่งสี่โมงกว่า ห้าโมงเย็นท่าจะหิว ๑ ถุงน้า


และไม่น่าจะเกินสามทุ่ม จะหิวอีก ๑ ถุง
หากจะกินถึงพรุ่งนี้ สงสัยต้องไปซื้อใหม่อีกสองถุงมั้ง

เกลียดอย่างมีเหตุผล โลกก็น่าอยู่ขึ้นเยอะนะพี่นะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
วันนี้เพิ่งจะได้เข้ามาค่ะ

อะไรก็ไม่ร้ายเท่ากับใจเราเองนะคะ
การให้อภัย และอยู่บนทางสายกลาง
ถ้าทำได้ ใจก็เป็นสุขค่ะ

สวัสดีตอนเย็นค่ะ พี่ก๋า มาดาม และน้องสองหมิง...

ยิ่งอยากลืม จะยิ่งจำแม่นเป็นพิเศษ
ทำไมก็ไม่รู้...

ใครเกลียดเรา ไม่น่าเศร้าถ้าเราไม่รู้
แต่ถ้ารู้ ก็อดเคืองไม่ได้ อิๆ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

อุ๊ว่าคนเราทุกคนมีความชิงชังคั่งแค้นในใจกันทุกคนค่ะ
แต่การแสดงออกซึ่งความคั่งแค้นอาจแตกต่างกันค่ะ
บางคนอาจถึงขั้นรุนแรง แตกแยก
บางถนอมซึ่งน้ำใจกัน แต่ก็คงมรวันแตกค่ะ

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะคุณก๋า
"ใครเกลียดเรา ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ"
ประโยคนี้โดนใจค่ะคุณก๋า

กินแต่โจ๊กเพราะเจ็บฟัน
เป็นการลดน้ำหนักไปด้วยในตัวเลยค่ะ

สวัสดียามเย็นค่ะ
like นะคะ

ปุ๋มเป็นคนที่ ถ้าไม่ชอบใคร แบบว่าฉันจะไม่คบเธอแล้วน่ะ และไม่มีเธอก็ได้ ก็จะเฉยกับคนนั้นไปเลยค่ะ

ประมาณว่า ข้ามขั้นความเกลียดไปเลยดีกว่า
จะไม่ให้คนที่เราไม่ชอบใจ มาทำให้ใจเราขุ่นมัว

โกรธ เกลียด และชัง เป็นอารมณ์ที่ปะทะเราบ่อย
ผู้ใหญ่มักสอนให้เอาความเมตตามาแก้ แล้วเอา
ความรักมาเผื่อแผ่ แต่เราก็มักจะเถียงว่า ได้งัย?
ทั้งโกรธ เกลียดและชัง จะทำอย่างไรให้รักและ
เมตตาได้ นี่คือจุดที่ต้องฝึก ยากอยู่ครับ แต่ก็ไม่
เหลือสติกำลังจะทำได้

สาธุเลยค่ะ พี่ก๋า

ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากมายยค่าาา

ประทับใจค่ะสำหรับทริปนั้น ได้เพื่อนใหม่เยอะแยะเลย แฮปปี้มากๆ

หลับฝันดีค่ะพี่กำ

กลบท งูกระหวัดหาง

เมื่อจนเหลือใจแล้วคล่องแคล่วสู้
ส่งความรู้ไปทั่วเกินกลัวเรื่อง
รสความขื่นใครบ้างลืมคว้างเปลือง
ปราศรัยเนืองกับแน่นไม่แค้นเพรง

พลางฟูมฟายโทษฟ้าไหนน่าห่วง
ให้เหงาล่วงมาห่มคอยข่มเหง
ห้ามน้ำตาอย่ารินจักกินเอง
อวลรานเร่งก่อควันตีบตันใน

เหนือความคิดยังเกิดสิ่งเลิศปาฏิหาริย์
หานมนานชุกชื่นกวักรื่นไหว
เวียนวนวกพาลพจน์สลดใจ
จำเข้าไว้ทุกอย่างให้ทางมี

หมุนตามกาลพิมานแม้นได้แว่นแก้ว
กลุ้มกุมแล้วอย่าชังคอยนั่งหนี
หน่ายชีวาอย่างไรอย่าไร้ที
ทบแรงทวีตามคิดกับสิทธิ์วาง

เวียนทำนองอุปสรรคคอยหักล้าง
แลทางบ้างจงนัดจักจัดสร้าง
เสริมแรงทนให้มั่นอย่าหวั่นราง
รวบเคว้งคว้างตรึงตรงอย่าหลงเงา

สวัสดียามค่ำครับคุณก๋า

ป่านนี้ตะพาบคงจะรอคลอดแล้วนะ ผมเป็นอีก 1 บล็อกที่คงคลอดไม่ออกแน่ๆในวันพรุ่งนี้ 555

สองภาพสุดท้ายดูแล้ววังเวงหัวใจ

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ

จริงซิน่ะ แต่ยากจังเมื่อเขาเกลียดแต่จะให้เรารักตอบ

ขอว่าเฉยๆก็พอ นับว่าดีที่สุดแล้ว

สวัสดีค่ะคุณก๋า
สองวันนี้มีญาติมาเยือนก็เลยไม่สะดวก
เข้ามาทักทายค่ะ
คนเราถ้าทำให้จิตใจปราศจากความโกรธ
ความเกลียด ความชิงชังได้ โลกนี้คงจะ
มีแต่คนมีความสุขนะคะ
อาการจากการถอนฟันเป็นยังไงบ้างคะ
คงต้องทานโจ๊กอีกหลายมื้อเลยค่ะ

ช่วงนี้ผมลืมง่ายขึ้น แต่ที่อยากได้มากกว่าคือไม่เกิดสิ่งเหล่านั้น จำพวกความโกรธน่ะครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
วันนี้หัวข้อนี้มาแรงค่ะ แต่ก็มีทางแก้ได้ ก่อนที่พายุร้ายจะสงบ
ความรักความเกลียดหรือความไม่ชอบเป็นของคู่กันนะคะ
ใส่ความรักไว้ก่อน ความรักทำให้เป็นความน่ากอด เราจึงชอบอยู่กับคนที่เรารักและรักเรา จิตใจคนเราก็แต่งเติมได้
แต่ถ้าเกิดความไม่ชอบ ต้องมองนานๆ ฝึกตัวเองให้คิดในสิ่งที่ดีแก่เขา อาจจะทำอะไรไม่ได้มาก แต่เริ่มต้นที่คิดดีให้ก่อน มองด้านทุกข์ของเขา เปลี่ยนเลนส์มองใหม่ ใส่เลนส์สีชมพูหรือถ้าเขาเป็นพี่น้องเราที่เรารัก เราคิดอภัยได้มั้ย คิดแบบนี้บ่อยๆค่ะ เพื่อจิตที่บริสุทธิ์ ทำบ่อยๆจะดีเอง ถ้ายังไม่ได้เลยก็อยู่ห่างๆไว้ก่อน นี่เป็นทางหนึ่งที่ฝึกตัวเองค่ะ

ความโกรธ ความเกลียดนี่ มันบั่นทอนจิตใจและตัวคนได้จริงๆ

ช่วงนี้อ่านเฟซบุ๊คคนละอารมณ์กับนั่งอ่านบล็อกแกงค์เลยครับ บางทีเพื่อนกันแท้ๆ พอลงเฟซบุ๊คต่างแสดงพาวทุ่มอารมณ์โกรธแค้นสังคมตามกระแสเต็มที่ บ้างก็คลั่งชาติ คลั่งการเมือง แสดงความสนใจเหตุการณ์บ้านเมือง แต่ยิ่งอ่านยิ่งเข้าใจว่าพวกนั้นไม่ได้มีความเข้าใจในการเมืองสักนิด เห็นแล้วก็เห็นใจนะครับ
พวกเรามีความสุขมากกว่าคนพวกนั้นนะครับ

มีคนรัก ก็ต้องมีคนเกลียดนะคะ ฉันใดก็ฉันนั้น
อาเมน

ไม่สบาย หายดีกันหมดยังคะ อย่าลืมพักผ่อนเยอะๆ

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ

มันยากนะคะปราชญ์ถ้าจะทำตัวนิ่งๆกับอารมฌ์ที่คนอื่นสาดมาใส่เรา่อ่ะ

วันนี้เรื่องดีๆเดินทางมาถึงอ้อแล้ว ขอบคุณมากค่ะปราชญ์ อ้อจะอัพพรุ่งนี้ และจะเอาไปเย็บเล่ม ขอบคุณสำหรับของขวัญปีใหม่ชิ้นนี้ที่มีค่ามากจัง เพราะนำปัญญามาให้ค่ะ ^^

รอรับของติงต๊องจากคนแปลกประหลาดแบบอ้อด้วยนะคะ

ใครเกลียดเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับเราต้องเกลียดตอบ

เห็นด้วยเลยทีเดียวครับคุณก๋า อย่างผมโกรธบ้างแค่แป๊บๆ
จากนั้นก็สงสารเขาซะ เลยสบายใจไป

~ ปกติถ้าอ้อจะอัพอะไรเี่กี่ยวกับปราชญ์ อ้อไม่เคยขออณุญาติเลย แต่คราวนี้ คงต้องรอให้ปราชญ์อณุญาติก่อน เพราะสิ่งที่จะอัพเป็นของที่มีค่าและสูงค่า เลยกลัวๆๆๆ อาจเพราะเห็นปราชญ์เป็นเสมือนครูบาอาจารย์ และก็ให้ความเคารพอยู่เสมอ ถ้าอ้อจะอัพปราชญ์จะอณุญาติมั๊ยคะ ถ้าไม่มีคำอณุญาติึคงจะไม่กล้าค่ะ ^^ ~

หวัดดีเจ้า อ้ายก๋า

ปีใหม่แล้ว การเกลียดที่จะหายไปทำไง

ก็หื้ออภัยเขาสิจ๊ะ อิอิ

ความเกลียดชัง หรือบ่อชอบใคร มันจะบ่อติดตามเรามา
หากเราหื้ออภัยกันเจ้า

เพราะโกรธไปก็เท่านั้น เกลียดไปก็เท่านั้น
อภัยหื้อกันซะ แค่นี้เอง ทำได้ง่ายจะตาย

เราก็มีความุสขแล้วเจ้า
รินคิดอี้แหละ

แฮ่ๆ พี่ก๋าชาหน้า .....หน้าชา
แพมอ่านตั้งสองรอบ^^คริ

ช่วงนี้นี้ก็ส่งยิ้มให้มาดามก่ะน้องหมิงหมิงอย่างเดียว
เลยดิค่ะ ..พ่วงหายชาเร็วๆนะค่ะเด่วพรุ่งนี้แพมมาอ่าน
ตะพาบพี่ก๋านะค่ะ+++++ราตรีสวัสดิ์ค่ะ^^

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ภาพประกอบบล็อกนี้สวยดีครับ

อิอิ

อื่ม...มัน...เป็นฟิลลิ่งนึงในบางขณะนะคะพี่ก๋า บางทีก็หลุดจากการควบคุมอยู่เหมือนกัน

จะว่าไงดี หลายครั้งก็ทำได้นะที่เขาเกลียดเรา แต่เราไม่เกลียดเขา แต่หลายครั้งก็ทำได้ยากเหมือนกันที่จะไม่เกลียดตอบ ใจเรานี่มันควบคมยากจริงๆ

มาทักทายยามดึกค่ะ..แวะเข้ามาโหวต Best of the Blog ให้ด้วยค่ะ...

ปล. น้องหมิงหมิง ไม่ซน แต่เปลี่ยนเป็นดื้อแทน..5555