ธันวาคม 2563
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
31 ธันวาคม 2563

:: ปีที่กำลังจะผ่านพ้นไป ::


:: ปีที่กำลังจะผ่านพ้นไป ::







ปี 2563 เป็นปีที่หนักหนาสาหัสในแง่การใช้ชีวิต
แต่เป็นปีที่ทำให้ผมมีเวลาอยู่กับตัวเองมากที่สุด
ได้เห็น “ความไม่แน่นอน” ที่เกิดขึ้นในชีวิต
ซึ่งเกิดจากไวรัสโควิด 19







ภาพนี้ผมบันทึกไว้ในวันที่เชียงใหม่ถูกล็อกดาวน์
ใครจะไปคิดว่าเดือนไฮซีซั่น เมืองท่องเที่ยวชื่อดัง
จะมีสภาพเหมือนเมืองร้าง ทุกคนปลอบใจกันเองว่า
ไม่นานหรอก สองสามเดือนเดี๋ยวมันก็หายไป
แต่ครั้งนี้โควิดไม่ยอมจากไป เป็นเดือน เป็นปี --- ยังอยู่
และดูท่าจะทวีความรุนแรงมากขึ้นด้วยซ้ำ









ผมว่าโควิดให้บทเรียนพวกเรามากมายมหาศาล
ทำให้เห็นการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ระดับโลก ระดับชุมชน
ไปจนถึงชีวิตประจำวัน ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกต่อไป
และคนที่รอด คือ คนที่ปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงได้








ผมยังรอโควิดจากไปด้วยใจอดทน
รออย่างมีความหวัง
เหมือนพระอาทิตย์ที่โผล่ขึ้นพ้นขอบฟ้ามืดมิดในทุกเช้า









ทุกคนรอบตัวที่ผมรู้จัก
ไม่ว่าจะเป็นลูกน้อง บริษัทคู่ค้า หรือ คนในวงการทัวร์ทั้งหมด
ต่างได้รับผลกระทบไม่มากก็น้อย
เราเหมือนถูกกักขังไว้ในกรงที่ชื่อว่า “การรอคอย”
รอแล้วรอเล่าว่าเมื่อไหร่สถานการณ์จะดีขึ้น
เมื่อไหร่จะกลับมาเปิดร้านได้อีก
เมื่อไหร่จะกลับมาทำงานได้อีก
ทำได้แค่รอ








ถ้าเราไม่ตาย
เราจะเติบโต


ผมคิดแบบนี้
หรือถ้าต้องหยุดทำกิจการจริง ๆ
จะทำอะไรได้ นอกจากต้องยอมทำใจ
กลับมาเปิดร้านอีกครั้งก็ใช่ว่าทุกอย่างจะเหมือนเดิม
ผมทำใจได้มาพักใหญ่แล้วว่าทุกอย่างไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเก่า









ปีนี้ผมจึงเก็บตัวเงียบ
ไม่ได้ติดต่อกับใคร
ใช้ชีวิตแบบวันผ่านวัน
ผ่านไปทีละครั้ง
ผ่านไปทีละวัน
ประหยัดการใช้จ่าย
ไม่ไปเที่ยวไหน อยู่ง่าย กินง่าย
อยู่กับตัวเอง อยู่กับครอบครัว









ผมมีเวลาได้ทบทวนความคิดตัวเอง
มองเห็นชีวิตตัวเองชัดเจนขึ้น
ผมอยู่กับร้านนี้มานานมาก
มากจนทำอย่างอื่นแทบไม่เป็น
งานอดิเรกที่ผมชอบ ไม่ได้แปรเป็นตัวเงิน
นั่งคิดเล่น ๆ ว่าถ้าร้านเปิดไม่ได้ขึ้นมาจริง ๆ
จะทำอะไร อยากทำอะไร
สิ่งที่ทำอยู่ สิ่งที่ชอบ อย่างการอ่านหนังสือ
การแต่งเพลง การเขียนหนังสือ การวาดรูป
สิ่งที่สนใจอย่าง ธรรมะ บทกวี
จะแปรเปลี่ยนเป็นอาชีพได้หรือไม่
เอาเข้าจริงผมก็ไม่ได้คิดไกลเกินกว่าการรอคอย
ที่จะกลับมาเปิดร้านอีกครั้งเลย
ผมคุยกับพ่อ เรายังเชื่อว่าโควิดจะหยุดและถูกควบคุมได้ในที่สุด
คำถามคือ เมื่อไหร่ล่ะ ?
แล้วเราจะรอจนถึงวันนั้นได้หรือไม่ ?







ผมไม่ได้รู้สึกกลัวการเลิกทำร้านเลย
ถ้ามันจะต้องหยุด ก็ต้องทำใจยอมรับความจริงให้ได้
ผมคิดแค่นั้นจริง ๆ
เลิกก็ไปหาอย่างอื่นทำ
ผมไม่มีปัญหากับการเริ่มต้นใหม่
ถ้ารวยมากพอ
ผมอาจไม่ทำงานด้วยซ้ำ
อยากทำตามใจตัวเอง อยากใช้ชีวิตอย่างที่ใจต้องการ
แต่เมื่อมันยังทำอย่างนั้นไม่ได้
ก็ต้องมองหาบานประตูบานใหม่
เพื่อเปิดไปหาประสบการณ์ชีวิตอื่นต่อไป








ผมขอปิดท้ายภาพที่ผมชอบมากที่สุดภาพหนึ่งของปีนี้
เป็นภาพมือลิงซึ่งประทับลงไปบนปูนซีเมนต์
บันไดขึ้นไปยังยอดเขาของวัดถ้ำปลามีลิงเป็นจำนวนมาก
หลายสิบปีก่อนตอนที่สร้างบันไดนี้
เจ้าลิงแสนซนตัวหนึ่งคงเผลอเอามือของมัน
ประทับลงไปบนปูนเปียก ๆ ที่ช่างเทเอาไว้
รอยมือของมันจึงยังคงอยู่ให้เห็นตราบทุกวันนี้
ตอนนี้ถ้ามันยังอยู่ คงกลายเป็นลิงอาวุโสในฝูง
มือของมันคงใหญ่โตขึ้นมากจากวันวาน


ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนั้น
เราหยุดแช่แข็งมันไว้เหมือนรอยนิ้วมือบนปูนไม่ได้


อะไรจะเกิด---ก็เกิด
อะไรจะเป็นไป---ก็ปล่อยมันเป็นไป



อะไรที่ทำเราไม่ตาย มันจะทำให้เราเติบโต
แย่แค่ไหน เดี๋ยวก็ต้องเจอวันที่ดี
ชีวิตคนเราก็มีแค่นี้
แค่นี้จริง ๆ




 

Create Date : 31 ธันวาคม 2563
20 comments
Last Update : 31 ธันวาคม 2563 5:39:54 น.
Counter : 2853 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmcayenne94, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณmultiple, คุณเริงฤดีนะ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณcomicclubs, คุณhaiku, คุณThe Kop Civil, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน

 

ภาพประกอบชุดนี้ ใช่เลยครับ... เหมือนเราอยู่ในกรง แต่
บางครั้ง เรานั่งมอง เอะ คนอื่นอยู่ในกรงนี่นา 555

เราหลุดพ้นแต่เขายังจมปลั๊ก อยู่กับความคิดทีปราศจากความหวัง

เราอยู่อย่างสงบ หวังแสงสว่างไว้นิด ๆ เพราะทุกคนเหมือนๆ
กัน คงมีสักวันที่เราจะก้าวต่อไป

เมื่่อวานไปพบเพื่อน ๆ 10 กว่าคน... เท่าที่ดูเขามิได้สิ้นหวัง
เพียงแต่ รอจังหวะ เวลา

ผมนึกถึง เพลง เก็บตะวัน ที่คุณอิทธิฯ ร้องไว้ อย่าสิ้นหวัง

เมื่อไม่กี่นาที เห็นภาพ สวนดอกไม้ ราชพฤกษ์เชียงใหม่
จัดปลูกสวยงาม น่าไปเที่ยวแต่คงไปไม่ได้ เสียดายจัง

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 31 ธันวาคม 2563 6:57:02 น.  

 

อรุณสวัสดิ์วันส่งท้ายปีเก่าค่ะ
โควิดทำความเจ็บปวดเสียหายกับมนุษยชาติสาหัส
ไทยเรายังดี ครั้งก่อนแค่ทำลายเศรษฐกิจ ขวัญกำลังใจ

ระลอกนี้ถ้าคนไทยไม่ช่วยกันอีกครั้ง
ติดเชื้อกันเยอะ คนอาการรุนแรงเยอะเกินดูแล
อาจเสียชีวิตกันจริงๆแล้ว แรงงานเถื่อนพม่าแทรกซึมเคลื่อนย้ายปะปนไปทั่วทุกแห่ง พวกเค้าไม่มีอาการมากนัก แต่คนสูงวัยและมีโรค ปจต น่ากลัวนัก

กลาง เดือนหน้าเปิดทำบัตรชมพูคงทะลักซึมเข้ามาจากนอกประเทศพร้อมเชื้อโรคอีกเยอะ อันตรายจริงๆค่ะ

เสียงาน เสียเงิน ยังเหลือชีวิตไว้ก็ยังดีค่ะ
เย็นออกจากงานที่ทำมาตลอดชีวิตมาหลายปีแล้ว
งานที่ใช้เวลาเรียนมากว่าครึ่งชีวิต ไม่มีใครไม่อยากทำงานหรอกนะคะ แต่ทุกคนก็ต้องมีเหตุผลและความจำเป็นทั้งนั้น เมื่อยังหายใจต้องกินใช้ชีวิตก็ต้องดิ้นรน ไม่งอมืองอเท้า

เป็นนักลงทุนก๊อกๆแก๊กๆดูบ้างไม่ดูบ้าง คุณก๋าลองศึกษาการลงทุน ใช้เงินทำงานแทนดูบ้าง ก็ดีนะคะ โหงวเฮ้งดี เป็นอภิมหาเศรษฐีแล้วอย่าลืมค่า แม่หมอแนะนำนะคะ
ปีหน้าฟ้าใหม่ขอให้คุณก๋า ผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดี สุขกายสบายใจ เฮงๆรวยๆค่ะ

 

โดย: mcayenne94 31 ธันวาคม 2563 7:13:39 น.  

 

อยากไปเรียนนั้น โน้น นี้เพิ่มเหมือนกันค่ะพี่ก๋า
สร้างทักษะไว้ให้ตัวเองสูงสุด เพื่อตกงาน
แต่อีกใจก็คิดว่า ถ้าเราไม่ชอบ ไม่รักจริงๆ
จะเรียนไปทำไมหนอ

สองจิตสองใจ
คงต้องรอเวลาจริงๆ

 

โดย: พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ 31 ธันวาคม 2563 9:34:02 น.  

 

ในฐานะศิษย์สำนักเดียวกัน มาให้กำลังใจคุณก๋านะครับ ช่วงชีวิต อ.เต๊ะ ก็เปลี่ยนงานเปลี่ยนที่ทำงานมาหลายที่
ทุกคนกลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวการที่จะเริ่มต้นใหม่

แต่เรื่องบางเรื่อง พอเราลองทำไปแล้ว มันก็ไม่ได้ยาก
เหมือนอย่างที่เรากลัว

สมัยทำงานใหม่ๆ อ.เต๊ะ เคยจนแบบ ชนิด
ที่ไม่มีสตางค์จะกินข้าว ไปเดินดูเค้ากิน อาศัยน้ำลูบท้องพอประทังหิวไปก็เคย

ตอนนี้ เราแค่รอโอกาสและเวลา ในขณะเดียวกันก็ต้องพัฒนาตัวเองให้มีอาวุธที่กล้าแข็ง เมื่อเวลานั้นมาถึง เราก็พร้อมที่จะฝ่าฟันต่อไป เพื่อครอบครัวและคนที่เรารักนะครับ

อ.เต๊ะ ยังเชื่อมั่นในตัวคุณก๋า ว่าน่าจะมีศักยภาพ และจิตใจที่เข้มแข็ง ที่จะผ่านพ้นวิกฤตครั้งนี้ไปได้นะครับ

คุณก๋า ร้อง เฮ้ย เอ๊ะ นี่มันใช่ เอ็ง หรือตัวปลอมกันแน่ เอ็งไม่เคยพูดรู้เรื่องนี่นา เอ็งเอา อ.เต๊ะ ตัวจริง กลับมาให้ข้าเดี๋ยวนี้
ไอ้คนนี้ ข้าไม่เอา 555

 

โดย: multiple 31 ธันวาคม 2563 10:39:47 น.  

 

ล้มกระดานไป
ว่ากันใหม่ปี 2564
โชคดีปีใหม่
มีความสุข สมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา
สุขภาพสมบูรณ์แข็งๆ ทั้งครอบครัวค่ะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 31 ธันวาคม 2563 11:28:56 น.  

 

สวัสดีคุณก๋าครับ

ชอบภาพดอกบัวในภาพชุดนี้มากเลยครับ
ยิ่งภาพที่แย้มออกมาหลังใบบัวนั้
ได้อารมณ์เหมือนความสุขที่ซ่อนอยู่หลังความทึมเทา

โควิดได้สอนให้เรากลับมาทบทวนตัวเอง
จากที่เคยใช้ชีวิตอย่างสนุก โลดโผนมาในหลายๆ ปี
ได้หยุดพัก และทบทวนชีวิต และใกล้ชิดคนใกล้ตัวมากขึ้น
ในครั้งนี้เราอาจต้องถอยหลังสักนิด เพื่อเตรียมแรงจะกระโดดไปข้างหน้า ในวินาทีที่โอกาสมาถึงครับ

ส่งกำลังใจให้กันและกันนะครับ
ดวงตะวัน ตกแล้วก้ขึ้นมาใหม่
พรุ่งนี้ต้องดีกว่าเก่าครับ

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 31 ธันวาคม 2563 11:51:43 น.  

 

ให้ปีฉลูเป็นปีที่เป็นขาขึ้นค่ะ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 31 ธันวาคม 2563 12:01:39 น.  

 

จริง ๆ พี่ก๋าสามารถทำงานอดิเรกให้เป็นงานประจำได้นะคะ อย่างทำยูทูป ถ้าคิดคอนเทนต์ได้ ก็น่าจะทำเงินได้นะคะ

หรืองานเขียนอาจจะเอามารวมเล่มเอง หรือทำอีบุ๊กขายก็ได้ค่ะ แฟนคลับพี่ก๋าก็น่าจะเยอะอยู่ น่าจะขายได้ค่ะ

แต่ถ้าได้กลับไปเปิดร้าน ก็เป็นเรื่องดีค่ะ

ขอให้พี่ก๋าผ่านพ้นช่วงเวลาเหล่านี้ไปให้ได้นะคะ เอาใจช่วยค่ะ

 

โดย: comicclubs 31 ธันวาคม 2563 12:56:59 น.  

 

โควิดระลอกสอง เริ่มระบาดขึ้นเรื่อย ๆ แล้วครับ ทุกคนยังคงรอวัคซีน แต่ไม่รู้เมื่อไหร่นะครับ ปีใหม่ปีนี้ผมว่าน่าจะเป็นปีที่เงียบที่สุดเลยครับ

เมื่อคืนผมตื่นขึ้นมาดูครึ่งแรกครับ ครองบอลดีแต่ปิดบัญชีไม่ได้ เสมอไปอีกนัด แมนฯยูหายใจรดต้นคอละครับ
มีข่าวใหม่ทีมแพทย์บอกให้เลื่อนเตะไปก่อนเพราะโควิดที่อังกฤษเริ่มระบาดหนัก ผมว่าก็ดีเหมือนกันนะครับ นักเตะเราเจ็บเยอะ 555

 

โดย: The Kop Civil 31 ธันวาคม 2563 14:39:01 น.  

 

ผมว่าน่าจะซื้อไปกินกันที่บ้านนะครับ คุณก๋า พร้อมกับตุนไว้ด้วยเลยกันเหนียว
แก๊งค์เพื่อน ๆ ผมก็ไปเที่ยวเชียงใหม่กันหลายคนเลยครับ ช่วงส่งท้ายปลายปี
ตอนนี้ที่ระยอง กับพัทยา ยอดเพิ่มขึ้นสูงมากเลยครับ ส่วนนนทบุรี แบ่งเป็นโซน ๆ เลยครับ แต่มีมาทุกวัน ผมอยู่แต่ในกรมฯ ไม่ได้ออกไปไหน
เชียงใหม่ก็เพิ่มมานิดหน่อยใช่มั๊ยครับ

 

โดย: The Kop Civil 31 ธันวาคม 2563 19:18:10 น.  

 

ขึ้นไปทำงานที่เชียงใหม่ช่วงต้นปีมา เงียบมากๆ เลยค่ะ สงสารคนทำมาหากินมากเลยค่ะ

 

โดย: Lonely Happy 31 ธันวาคม 2563 21:12:29 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

เรื่องของไวรัสโควิดตั้งแต่ปลายปี 62 และนี่กำลังจะขึ้นปี 64
แล้ว มันยังอาละวาดไม่หยุดเลย และก็ยังไม่รู้ว่า มันจะหยุดอาละวาดเมื่อไหร่ ก็ไม่มีใครรู้ วัคซีนที่บอกว่า สำเร็จแล้ว จะได้ผล
มากน้อยก็ยังไม่มีอะไรแน่นอน ได้แต่ภาวนาให้วัคซีนที่คิดค้นขึ้นนี้
สามารถยับยั้งเจ้าโควิคได้ เนาะ

อ่านบล็อกก๋าวันนี้แล้ว ก็รู้สึกเห็นใจมากที่ถูกพิษของโควิด
เล่นงาน ร้านก็ไม่ได้เปิด เพราะไม่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติเข้ามา
เที่ยวเชียงใหม่ ก็อย่างที่ก๋าว่าแหละนะ ไม่มีอะไรดีเท่ากับการ
อดทน รอคอย วันฟ้าใหม่ โควิดหายไปหรือมียาวัคซีนมาช่วย
ทำให้ไวรัสตัวนี้หายไป เนาะ ครูเชื่อว่า ก๋า มีกำลังใจดี ไม่ท้อ
พร้อมที่จะสู้ และเชื่อว่า เธอจะต้องผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ จ้ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ก๋า นะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ


 

โดย: อาจารย์สุวิมล 31 ธันวาคม 2563 21:55:46 น.  

 




Happy​ New​ Year​ 2021
ยิ้มรับปีใหม่กันนะคะ..😚​

 

โดย: nonnoiGiwGiw 31 ธันวาคม 2563 22:32:04 น.  

 

เป็นอีกปีที่เหมือนตกอยู่ในฝันร้าย ปีนี้เจอแต่เรื่องไม่ดี แม้ว่าผมจะทำตามเป้าหมายประจำปีที่ตั้งไว้ได้ครบทุกอัน ซึ่งตั้งแต่เขียนเรื่องการตั้งเป้าหมายประจำปี ไม่เคยมีปีไหนทำได้ครบสมบูรณ์ทุกเรื่องเลย แต่มันก็มีแต่เรื่องร้ายๆ แย่ๆ

อย่างที่เคยพูดไปนะพี่ก๋า ถ้ามีเงินสัก 200 ล้าน ไม่สิแค่ 60 ล้านก็ได้ ผมหยุดทันที ใช้ชีวิตสบายๆ ไม่ทำอะไรแล้ว แต่เอาเข้าจริงๆ ถ้ามีขนาดนั้นผมคงเลือกทำงานการกุศลครับ ปัจุบันที่ไม่ทำเพราะมันไม่พอเลี้ยงปากท้อง

ถ้านี่เป็นฝันร้ายผมก็ภาวนาให้ตัวผมรีบๆ รู้สึกตัวแล้วตื่นขึ้นมา แต่น่าเสียดายที่มันไม่ใช่

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 31 ธันวาคม 2563 22:42:56 น.  

 

ชีวิตผ่านแล้วผ่านเลย กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้
โควิดอีกไม่นานก็จะผ่านไป ชีวิตเดิมๆ ชีวิตใหม่ กลับมา
คุณก๋าน่าจะลองขายสินค้าในร้านออนไลน์
ขอส่งกำลังใจให้คุณก๋าสู้ต่อไปครับ

สวัสดีปีใหม่ครับ คุณก๋า

 

โดย: สองแผ่นดิน 1 มกราคม 2564 0:01:18 น.  

 


็Happy New Year
2021

 

โดย: newyorknurse 1 มกราคม 2564 3:49:23 น.  

 


ขอให้มีความสุข
ขอให้สุขภาพแข็งแรง
ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีๆ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ^^

 

โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 1 มกราคม 2564 5:29:06 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ และสวัสดีปีใหม่ครับคุณก๋า

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 1 มกราคม 2564 6:01:33 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
ตอนนี้พอไหวมั้ยเนี่ย

ส่งกำลังใจไปให้นะคะ

 

โดย: ROMMUNEE 10 มกราคม 2564 17:20:16 น.  

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ อดทนแบบอึดๆไว้ค่ะระหว่างที่รอก็หาอะไรทำที่เพลินๆและคลายกังวนรอไปก่อนค่ะ หลานสาวกับหลานเขยก็ทำทัวร์ไต้หวันปิดตัวไปตั้งแต่โควิดมาปีที่แล้วจนถึงวันนี้ระหว่างที่รอพวกเขาก็มาทำบะหมี่ขาย ขายหน้าร้านด้วยทำส่งพนักงานตามออฟฟิตด้วยก็พออยู่ได้ส่วนน้องสาวกับน้องเขยทำทัวร์ยุโรปค่ะพาคนไทยไปเที่ยวทางโน้นก็ต้องปิดตัวไปเหมือนกันตอนนี้ไปทำสวนอยู่ต่างจังหวัดดีที่ซื้อที่ดินไว้เยอะกำลังปลูกอินทผาลัมค่ะระหว่างที่รอให้อินทผาลัมโตก็ปลูกพริกปลูกมะเขือปลูกผักอื่นๆไปด้วยเก็บผักขายได้เงินทุกวันเลยค่ะ ไม่ต้องไปคิดถึงเงินแสนเงินล้านที่เคยได้แค่มีผักสดๆปลอดสารกินทุกวันและมีรายได้เล็กๆน้อยๆพอค่าใช้จ่ายในบ้านก็ดีแล้วและมีอะไรให้ทำเพลินๆก็ไม่เครียด ทั้งสองครอบคัวที่กล่าวถึง ไม่มีลูกค่ะ พวกเขาก็อดทนรอให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมเหมือนกันค่ะ

 

โดย: nin77 15 มกราคม 2564 19:58:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]