มิถุนายน 2557
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
30 มิถุนายน 2557

:: กำลังใจ ตอนที่ 6 ::





:: กำลังใจ ตอนที่ 6 ::



ภาพและคำ : กะว่าก๋า














26.



ต่อให้เป็นอุโมงค์ที่มืดมิดยาวนานที่สุด
เมื่อมีทางเข้า
ย่อมมีทางออกเสมอ
แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์
ไม่อาจพบเจอได้ด้วยการนั่งรออยู่เฉยๆ
แต่ต้องใช้ความกล้าในหัวใจ
นำตนเองเดินฝ่าความมืดออกไป
ด้วยความอดทนและใจไม่หวั่นกลัว

หลายครั้งที่เราพยายามมองหากำลังใจดีดีที่มีอยู่ในตัวผู้อื่น
เรานั่งอ่านเรื่องราวการล้มแล้วลุกขึ้นมาสู้ใหม่ของใครบางคน
ด้วยความชื่นชม
เรื่องราวเหล่านั้นส่งกำลังใจเล็กๆที่ยิ่งใหญ่
ก่อเกิดแรงใจมหาศาลในความรู้สึก
ในวันที่ในเราท้อแท้หมดหวัง

แต่ใครจะเช็ดน้ำตาให้เราได้
สองมือของเราคือตัวเลือกที่ดีที่สุด
ในการปาดลบรอยน้ำตา

ถ้อยคำปลอบประโลมใจ
คำคมที่ปลุกปลอบชีวิต
อาจทำให้เราได้ฉุกคิด
แต่ไม่อาจเยียวยารักษาบาดแผลใดในใจเรา

มีเพียงการยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น
ยอมรับว่าเรากำลังทุกข์ เศร้า ท้อแท้ หมดหวัง ฯลฯ

วินาทีที่อ่อนล้าอ่อนแรง
อะไรจะดีไปกว่าการได้นั่งพัก
การถอยออกมาจากปัญหาในชั่วขณะ
ไมได้หมายความว่าเรายอมแพ้
แต่การพักจะทำให้เราได้คิด
ทำให้ได้รู้และยอมรับความจริงว่า
บางครั้ง... “อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด”

หยุดคิดถึงสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
และเรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้
หยุดกังวลถึงสิ่งซึ่งยังไม่เกิด
เพราะสิ่งนั้นยังมาไม่ถึง

มองดูทุกสิ่งต่างความเป็นจริงที่เป็น
ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น
พอเป็นไม่ได้อย่างที่คิด
ก็นำมาเก็บไว้คิดจนทุกข์

จะผ่านทุกข์ได้ต้องใช้ “ความเข้าใจ”
เพราะความเข้าใจนั้นไม่ใช่การยอมจำนน
หรือยอมรับชะตากรรมโดยไม่ทำอะไร

ความเข้าใจ คือ การกลับไปเยียวยารักษาความทุกข์
ที่ต้นขั้วของความเจ็บปวด
เป็นการย้อนกลับไปดูยังจุดเริ่มต้นของความทุกข์
ไปรับรู้การเกิดขึ้นและหายไปของสิ่งต่างๆ
ไปเห็น ไปดู ไปมอง ไปรู้สึก ไปซึมซับรับรู้
ก่อนจะยอมรับในสิ่งต่างๆทีเกิดขึ้น
อย่างเข้าใจความจริง

คนอื่นอาจบอกเส้นทางให้กับเราได้
แต่ใครก็พาเราไปถึงจุดหมายไม่ได้
ถ้าเราไม่ยอมออกเดินทาง....

อยู่กับความทุกข์ที่มี
อย่างรู้ทันความทุกข์
แล้วเราจะไม่ถูกทุกข์นั้นทำร้าย


ทุกข์แค่ไหน ย่อมต้องมีวันสิ้นสุด
และทางเดียวที่หยุดความทุกข์ที่มีได้
คือ การรู้ทันความจริงแห่งทุกข์
และอยู่กับทุกๆความทุกข์ที่มี

ด้วยความเข้าใจ






































 

Create Date : 30 มิถุนายน 2557
34 comments
Last Update : 30 มิถุนายน 2557 5:32:47 น.
Counter : 4955 Pageviews.

 

ณ ตอนนั้น คงรู้แค่ว่ามันทุกข์มังคะ ความจริงแห่งทุกข์ เป็นยังไง ไม่อยากจะเข้าใจแล้ว ประมาณนั้นค่ะ

เมื่อตอนหยุดพัก....เราคงนั่งยาว ไม่อยากคิดต่อแล้ว เนาะ


ชอบภาพแรกที่อยู่ต่อจากข้อความ ภาพ ขาว-ดำ น่ะค่ะ


อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า กลับมาตื่นเช้ามากเหมือนเดิมแล้วเนี่ย


 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 30 มิถุนายน 2557 5:43:44 น.  

 

ขอบคุณโหวตค่ะคุณก๋า

--------------------


ถ้าหมายภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์วัดพระแก้ว หมิงหมิง อาจจะต้องเดินทั้งวันเลยนะลูก

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 30 มิถุนายน 2557 6:53:45 น.  

 

อยู่กับความทุกข์อย่างเข้าใจ ชอบคำนี้ค่ะ
ภาพประกอบเก๋มากค่ะวันนี้


 

โดย: mambymam 30 มิถุนายน 2557 7:29:06 น.  

 

โหวตอีกค่ะ

ที่จริงก็รู้ว่าต้องเข้าใจ ถึงจะไม่ทุกข์

แต่ยากจังนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 30 มิถุนายน 2557 8:10:36 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

ความสุขความทุกข์ นี่มักจะชิงดีชิงเด่นกันอยู่เสมอเลยนะครับ เหมือนละครหลังข่าวไม่มีผิด
ความสุขเหมือนทางเอก ความทุกข์เหมือนตัวอิจฉา
กำลังมีความสุขอยู่ดีๆ ความทุกข์ รีบเข้ามาเสนอหน้า ตบตีกับความสุขตลอดเลยนะครับ 555

 

โดย: multiple 30 มิถุนายน 2557 8:34:14 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า

ฮอลแลนด์เข้ารอบลึกเข้าไปอีกนิด 555+ ลุ้นต่อคร่า

 

โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 30 มิถุนายน 2557 8:47:40 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า วันนี้เข้ามาอ่านกำลังใจตอน 6 ให้ข้อคิดและกำลังใจกับผู้อ่านดีมากๆค่ะ พี่กิ่งไลท์ให้ก่อนนะคะ

ก่อนหน้านี้บล็อกแกงค์ไลท์ไม่ค่อยได้เลยค่ะเดี๋ยวนี้ไลท์ได้หมดเลยงงๆค่ะ อิอิ

มีความสุขวันจันทร์นะคะ

ปล.น้องหมิงเก่งกล้ามากมากเลยค่ะไม่กลัวสัตว์มีพิษและน่ากลัวเลย ใจนี้สุดยอดดดดดดจ้า

 

โดย: กิ่งฟ้า 30 มิถุนายน 2557 9:01:52 น.  

 

จริงทุกบรรทัดที่พี่ก๋าเขียนมาเลยค่ะ
เวลาที่เจอปัญหา ถ้าไม่เข้าใจปัญหา หาทางออกเท่าไหร่ก็หาไม่เจอจริงๆ
สุดท้ายต้องใช้เวลาอยู่กับปัญหาตรงนั้นด้วยความเข้าใจ เราจึงจะผ่านมันไปได้จริงๆเลยค่ะ

 

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 30 มิถุนายน 2557 10:26:13 น.  

 

ความทุกข์เหรอครับ เมื่อก่อนเจอบ่อย ตอนหลัง
ดึงตัวออกมาห่าง ๆ ไม่เก็บมาคิด

ทำให้สบาย ๆ เจอทางออกได้ง่าย คือเจอแสงสว่าง
ครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 30 มิถุนายน 2557 11:10:19 น.  

 

ขอบคุณที่ช่วยเชียร์ค่ะคุณก๋า 55
คุณก๋าไม่กินปลาทุกชนิดเลยเหรอคะ
คิดว่าจะไม่กินแต่ปลาน้ำจืด


 

โดย: mambymam 30 มิถุนายน 2557 11:31:06 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า ตามมาอ่าน กำลังใจ เรื่อยๆทุกวัน
เป็นกำลังใจให้เราเจริญสติในแต่ละวัน

... วินาทีที่อ่อนล้าอ่อนแรง
อะไรจะดีไปกว่าการได้นั่งพัก
การถอยออกมาจากปัญหาในชั่วขณะ
ไมได้หมายความว่าเรายอมแพ้
แต่การพักจะทำให้เราได้คิด....

ชอบมาก ... ขอบคุณค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog

ปล. เขียนไว้ เป็นงานเขียนลงพิมพ์เป็นหนังสือได้เลยนะค่ะ คุณก๋า

 

โดย: tui/Laksi 30 มิถุนายน 2557 12:19:27 น.  

 

หวัดดีจ้าก๋า

เวลาคนเรามีความทุกข์(มากๆ) มักมองไม่เห็นทางออกหรอก
เพราะจิตใจมันจมดิ่ง ฝังความคิดอยู่ในทุกข์นั้นๆ
คิดแต่เรื่องเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา ทำเหมือนว่าคิดหาทางออกจากทุกข์
แต่ความจริงแล้วเปล่าเลย เป็นการคิดซ้ำเติมทุกข์เข้าไปอีก
โทษคนโน้น โทษคนนี้ สุดท้ายไม่เหลือใครแล้ว ก็กลับมาโทษตัวเองอีก
กว่าจะผ่านพ้นทุกข์นั้นไปได้ ต้องปล่อยให้ทุกข์สุดๆไปก่อน
จนมันทุกข์ต่อไปไม่ไหวแล้ว มันถึงจะมองเห็นทางออกเอง
ทำใจได้ ณ เวลานั้น มีสติคิดได้เอง
ยึดมากก็ทุกข์มาก กว่าจะปล่อยไปได้เจ็บปางตาย
บางคนก็ยอมตายไม่ยอมปล่อยก็มี แล้วแต่ว่าใครจะรู้ทันมากน้อยกว่ากันแค่ไหนนะ

ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดให้น๊า


 

โดย: ดาวริมทะเล 30 มิถุนายน 2557 13:00:29 น.  

 

สวัสดียามบ่ายค่ะ

 

โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) 30 มิถุนายน 2557 13:48:01 น.  

 

มาแล้วค่าาาา 555 สายโด่งตามเคย (ไม่เรียกว่าสายแล้ว บ่ายแล้วค่ะ )

ขอยืมไปให้กำลังใจเพื่อนในเฟซบุ๊คได้มั้ยคะคุณก๋า


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: LilyHappiness (สมาชิกหมายเลข 750163 ) 30 มิถุนายน 2557 14:22:03 น.  

 

พระท่านถึงให้เราอยู่กับปัจจุบันขณะนะคะ

คิดถึงอดีตอันล่วงมาแล้ว หรือกังวลถึงอนาคตที่ยังไม่เกิด ไม่มีประโยชน์ รังแต่ทุกข์เปล่าๆ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 30 มิถุนายน 2557 14:49:19 น.  

 





พี่ป๋องเห็นด้วยค่ะ ..

ไม่มี ใคร ช่วย เรา .. นอก จาก ตัว เรา เอง ..



..



ขอบคุณ คุณก๋า

ขอบคุณ น้องนุ่น (lovereason)

ขอบคุณ พี่วิ (applewi)

ขอบคุณ คุณปาน (pantawan)

ขอบคุณ พี่ไวน์ (ไวน์กับสายน้ำ)

ขอบคุณ คุณกิ่ง (กิ่งฟ้า)

ขอบคุณ คุณโอ (เนินน้ำ)

ขอบคุณ คุณตุ๊ก (tuk-tuk@korat)




 

โดย: foreverlovemom 30 มิถุนายน 2557 14:54:37 น.  

 


แวะมาทักทายค่ะ พี่ก๋า
ไม่ได้เข้าบล็อคหลายวันเลยค่ะ
...

เห็นหมิงๆ ในเฟส แหม๋ หล่อเลย เหมือนมาดามมากๆ

มีความสุขมากมากนะคะ

 

โดย: white in the dark 30 มิถุนายน 2557 15:05:00 น.  

 

ปลาท่องโก๋เราก็ชอบมากค่ะ
กินได้ทีเป็นสิบตัวเลย อิอิ

คนที่ไม่กินของคาว พอได้กลิ่นนี่แย่เลยนะคะ
มีเพื่อนคนนึงไม่กินของคาวเลย
เราชอบพาไปไหนด้วย เวลาสั่งอาหารไม่มีคนแย่งค่ะ
5555


 

โดย: mambymam 30 มิถุนายน 2557 15:16:37 น.  

 

เรายังมีสติกันไม่พอน่ะค่ะ จิตมันยังอ่อน

พระท่านถึงบอกว่า ต้องฝึกให้มันสม่ำเสมอ

แต่...เราเองก็ทำไม่ได้นะคะ เหอๆ พอเจออะไรหนักๆ ทีก็ค่อยคิดทำที เสียนิสัยมั่กๆ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 30 มิถุนายน 2557 15:18:30 น.  

 



น้องก๋ารถในภาพผุพังคงซ่อมไม่ไหวแล้วคงต้องรื้อทิ้งแล้ว

สังคมที่ผุพังแล้วก็คงถึงเวลาต้องเปลี่ยนแปลงกำลังรอแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ค่ะ

 

โดย: พรไม้หอม 30 มิถุนายน 2557 16:02:35 น.  

 

มาอ่านแล้วถูกใจใช่เลยนะครับ อิอิ ^^

เสียดายนะครับที่ชุดกำลังใจไม่ได้เป็นหนังสือ
แต่ไม่เป็นไรยังไงสักวันคงจะได้เป็นหนังสือดีๆบนแผงก็ได้นะครับ เวลายังอีกยาวไกล

"ความเข้าใจ"ศัพท์พระเขาเรียกว่าอะไรผมก็นึกไม่ออก
แต่อยู่ระหว่างกับสัมมาทิฏฐิบวกกับความปล่อยวาง
นะครับ

ส่วนใหญ่คนเราเข้าใจผิดกับชีวิตมาก

เข้าใจทุกข์ว่าเป็นสุข เข้าใจสุขว่าเป็นทุกข์

เข้าใจว่าความสงบเป็นความน่าเบื่อ

วิ่งหนีตัวเอง วิ่งหนีความทุกข์ตลอดเวลา

แล้วก็ถึงวันหนึ่งที่ขาอ่อนแรง แล้วก็ชนความทุกข์

เข้าอย่างแรง อยากตายหนี่ทุกข์

อยากให้ทุกอย่างมันจบไวๆ นี่คือความคิดของคนสมัยนี้

ศาสนาพุทธสอนการปฏิบัติด้วยการเรียนรู้ทุกข์เป็นข้อแรกเลย

ทุกข์ต้องรู้ สมุทัยต้องละ มรรคทำให้แจ้ง นิโรธเกิดตามมา

มีสติคือมีความเพียรในธรรม

สติมาเรียนรู้ทุกข์ในกายในใจของเรานี่เอง

รู้จนชิน รู้จนเบื่อหน่าย รู้จนเข้าใจยอมรับ แล้วก็วางทุกข์อันได้แก่กายใจของเรานี่เองลง จบกระบวนการเรียนรู้

ขอแจมอีกแล้ว แหะๆ ^^

โหวตธรรมะให้กำกับภาพสวยๆคำคมๆทุกๆภาพเลยครับน้องก๋า





 

โดย: วนารักษ์ 30 มิถุนายน 2557 16:04:58 น.  

 

อ้าว... มัยยกเลิกละคร้า ดีออกค่ะ
บทความให้กำลังใจ หากผู้อ่านนำไปปฎิบัติ ย่อมมีผล
อย่างน้อยเป็นพลังให้ใช้ชีวิตอย่างมีสาระ เหมาะสมกับตนเอง

แต่นำมาลงไว้เป็นหนังสือออนไลน์ที่บล๊อกก็มีประโยชน์เช่นกันคร้า

 

โดย: tui/Laksi 30 มิถุนายน 2557 18:45:25 น.  

 

คุณน้องคร๊าบ

คุณพี่โพสอะไรไมาได้มา3วันแล้วคร๊าบบบ

 

โดย: madame_vann 30 มิถุนายน 2557 19:01:12 น.  

 

รถทิ้งให้เป็นซากปรักหักพังก็สวยดีนะครับ เสียดายสีมันเหลืองอ๋อยตัดกับวิวไปหน่อย
เข้ามาอ่านบทความให้กำลังใจต่อครับ ตอนนี้บอลโลกมาได้ค่อนทางแล้ว หลายๆทีมที่จะหวิดแพ้มิแพ้แหล่บางทีก็งัดเอาพลังจากขุมไหนไม่รู้พลิกสถานการณ์กลับมาได้นะครับ นับว่าทั้งทีมมีขวัญและกำลังใจดีมากๆ

....กำลังใจมี 27 บล็อก
ยาว!!!

 

โดย: ชีริว 30 มิถุนายน 2557 20:36:59 น.  

 

ภาพ กับ คำ เข้ากันดีจัง

 

โดย: ร่มไม้เย็น 30 มิถุนายน 2557 21:04:38 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

พี่เข้าบล็อกไม่ได้สองวัน

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog


newyorknurse

 

โดย: newyorknurse 30 มิถุนายน 2557 22:15:43 น.  

 

อุโมงค์ มีทางเข้าก็มีทางออก
ปัญหามี ย่อมมีทางแก้
ทุกข์ แค่ไหนก็มีทางหายนะคะ

ตอนนี้ต้องเข้าทางมือถือเอา โหวตก็มิได้
เดี๋ยวมาใหม่น้องก๋า

ปล. ยังไม่อัพบล็อกเลยค่ะ :p

 

โดย: anigia 30 มิถุนายน 2557 22:26:34 น.  

 

บางครั้ง อ่านหนังสือของบุคคลที่ประสบความสำเร็จแล้วมีกำลังใจฮึดขึ้นสู้ครับ
โหวต กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
ทักทายดึกๆครับ คุณก๋า

 

โดย: เศษเสี้ยว 30 มิถุนายน 2557 23:26:29 น.  

 

วันนี้อันเดียวแต่ยาวเลย

ทุกอย่างมีทางแก้ มีทางออกหมดแหละครับ พวกที่บอกว่าทางตันเป็นพวกโลกแคบครับ มันง่ายมากขนาดเด็กยังรู้ว่า ถ้าไม่มีทางออก ก็ออกที่ทางเข้าสิ (รู้สึกไม่ค่อยเกี่ยวกะที่พี่ก๋าเขียนเท่าไหร่แฮะ)

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 มิถุนายน 2557 23:39:56 น.  

 

ลูกเพ่ถ่ายรูปมุมอาร์ตมากมายอ่ะ ยกนิ้วให้ สามนิ้ว

ไปรายงานตัวด้วย พรุ่งนี้นะครับ แหม่

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 30 มิถุนายน 2557 23:55:15 น.  

 

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด และหัดคิดว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นดีเสมอ ต้องหัดคิดให้ได้ วันก่อนล้มที่สวนก้นกระแทกรู้สึกได้เลยว่าสะเทือนถึงสมองมึนวูบไปชั่วขณะ คนแก่เดินเหมือนกับการทางตัวไม่ค่อยดี พยายามคิดว่า ดีนะที่เราล้มที่พื้น ไม่ล้มที่สะพาน เพราะเราอาจสลบแล้วจมน้ำตายโดยไม่มีใครเห็นก็เป็นได้

 

โดย: ก้องกรุ้งกิ๊งเก้า 1 กรกฎาคม 2557 5:26:12 น.  

 

ชอบทุกประโยคเลยค่ะพี่ก๋า
โดยเฉพาะบทสรุป สั้น ได้ใจความมากมาย

ภาพประกอบสวยค่ะ

ขอบคุณมากๆค่า

 

โดย: lovereason 1 กรกฎาคม 2557 11:39:00 น.  

 

เยี่ยมเลยครับ
เมื่อมีทุกข์..ก็ต้องมีทางพ้นทุกข์สิ

 

โดย: wicsir 1 กรกฎาคม 2557 13:13:07 น.  

 

เด็กใหม่ ทักทายครับ

 

โดย: สมาชิกหมายเลข 1404403 3 กรกฎาคม 2557 14:51:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]