ชอบอ่านวรรณกรรมเด็กเหมือนกันค่ะ
วันที่ 29 ตั้งใจจะไปเทศกาลหนังสือเด็กและเยาวชนที่กรุงเทพฯแต่ก็ยัง 2 จิต 2 ใจ

สงสัยลูกเราต้องขี้บ่นเหมือนแม่แน่ๆเลย เอิ๊กกก

ป.ล. ไม่หดหู่นานหรอกค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นเวลาฟังข่าวการเมืองกับข่าวภาคใต้ แต่แป๊บเดียวก็หายแล้วค่ะ อิๆ

จริงค่ะ ทีว่าลูกต้องเหมือนพ่อแม่
อย่างตัวพี่เองก็ได้มาเหมือนกัน
แม่ค่อนข้างจุกจิก ขี้บ่นและเจ้าระเบียบ พี่เองได้ส่วนนั้นมาเต็มๆเลย
จนไม่รู้ว่าทุกคนในบ้านจะแอบรำคาญบ้างหรือเปล่า
และสำหรับเรื่องที่ว่า"มัวมองหารักแท้" พี่ว่าจริงๆแล้วเราไม่ต้องหาที่ไหนไกลเลยนะ
รักแท้ มีในพ่อกับแม่ของเรานี่เอง และในทำนองเดียวกัน
ใครที่เที่ยวเสาะหาพระดีๆมาห้อยคอ พี่ก็ว่าไม่ต้องเหมือนกัน
พ่อแม่คือพระที่อยู่ในบ้านและศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแล้วค่ะ

คุณกะว่าก๋า

ทำบิ๊กเซอร์ไพรส์ให้แป้งหอมอีกแล้วววววว


ขอบคุณที่สุดเลยนะคะ ...

กำลังฟังอยู่ค่ะ เพิ่งฟังไปได้ 2 เพลงเอง ยังไม่ครบเลย

ภาพน่ารักจัง หายเครียดแระค่ะ

มาอมขำ "เปิดแล้ว ปิดด้วย" ที่บล็อกนี้

แต่ยังไม่ขำจริงๆจังๆ ฮ่า ๆ

จริงค่ะ ที่ลูกจะเหมือนพ่อแม่ หลายอย่างถ่ายทอดทางโครโมโซม และอีกหลายอย่างผ่านมาทางสิ่งแวดล้อม
อยากให้ลูกโตขึ้นเป็นยังไง ก็ต้องเลี้ยงดูให้อยู่ในสิ่งแวดล้อมอย่างนั้น เนอะ

ลูกแตงโมปลูกอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยม ยังกลายเป็นแตงโมเหลี่ยมได้เลยเนอะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

มาขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันนะคะ

ขอให้มีความสุขกับวันหยุดค่ะ

มาทีไรก็ได้ข้อคิดดี ๆ กลับไปทุกทีเลย

หวัดดีค่าคุณก๋า เรื่องเหมือนพ่อเหมือนแม่นี้ กิลเหมือนพ่อมากหน้าตาน่ะ นิสัยก็เหมือนพ่อ ส่วนแม่เนี่ยไม่ได้มาเลยโฮะๆ แล้วเรื่องแม่กับค้นหารักแท้เนี่ย สำหรับกิล แม่ยังไงก็มาก่อน เคยมีครั้งนึงเจอโจทย์แบบเนี่ย กิลก็เลือกแม่โดยไม่ต้องคิดเลย ใครจะรักเราเท่าแม่ล่ะเนอะ ส่วนเรื่องจะทำอะไรให้แม่ ทุกวันนี้ก็ทำเพื่อเค้า เพราะรักใครไม่ได้ก็เพราะเค้า+5555 ( เค้าไม่เห็นด้วยน่ะ อิอิ )

อ่านเรื่องนี้คิดถึงแม่เลยแฮะ

หนังสือดีน่าอ่านนะลูก
พ่อจะให้พี่บีไปหามาให้น้องอาร์มได้อ่านครับ

เพียงดินกลับมาแล้วลูก
เป็นอย่างที่เราคิดแหละลูกก๋า
อย่างที่ลูกว่าไว้ในจดหมายถึงพ่อวันนี้
ถูกต้องที่สุด

อย่างน้อยก๋าก็เป็นลูกที่พ่อภูมิใจ
ทั้งในความคิดและ
การใช้วิถีชีวิตครับลูก

ถ้อยทีถ้อยอาศัยนะคะคุณน้องนอกอุทร

พ่อฉันงี้ยิ้มกริ่มมีสุขสโมสร

ยินดี
ปรีดา
ปราโมทย์

อืม มิน่าน้องชายมักจะบอกว่าเปิ้นกับแม่นี่เหมือนกันมาก
เหมือนกันทางด้านอารมณ์นะ อิอิ
น้องบอกว่า เป็นคนขี้บ่น ไม่ยอมคน ปากร้าย(แต่ใจดี อิอิ อันนี้ต่อเองจ้า)

แต่แหม... ถ้าน้องชายพูดแบบนี้แปลว่าแม่ขี้บ่น.... เหรอ?
เอาน่า ถึงแม่จะขี้บ่นไปบ้าง จู้จี้กับลูกๆไปบ้าง แต่ก็ทำไปด้วยความรักเนอะ

คิดถึงแม่จังเลยยยยยยย

ขอบคุณที่เอาหนังสือเล่มนี้มาแนะนำ และคำแนะนำจากคุณก๋าด้วยนะคะ

ใกล้จะถึงวันแม่แล้ว คิดถึงท่านจังเลย

รูปวาดน่ารักจังเลยครับ
นั่นสิ...ความรักที่ยิ่งใหญ่
ไม่จำเป็นต้องออกไปค้นหาที่ไหนไกลเลย

บังอาจจริงๆนะ
อัพบล็อกอีกแล้ว อ่านไม่ทันแล้วววววววว

แต่เอ๊ะ อ่านจบไปแล้วนี่หว่า
น่ารักจ้ะ (สั้นๆแต่มีความหมายลึกซึ้งนะ)

กะว่าก๋า อ่านวรรณกรรมเยอะ
สงสัยต้องเตรียมอ่านให้ลูกฟังแหงเลย อิอิ

ปล.ขำคุณบีค่ะ เดี๋ยวต้องตามไปที่บล็อกซะแหล่ววว

รักแม่ทุกวัน

วันนี้เมนท์ไม่ผิดแน่

แต่อารมณ์ แ ม ง ป อ วันนี้
คนละแบบกะ blog คุณก๋าล่ะ

โลกของเด็กแสนสวยงาม
โลกของเด็กคือจิตวิญญาณกวี