:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - ปรีชาญาณของผู้ไม่รู้หนังสือ ::
:: ปรีชาญาณของผู้ไม่รู้หนังสือ ::
(หลวงพ่อเทียนที่ข้าพเจ้ารู้จัก) บรรยายธรรม : เขมานันทะ
หนังสือเล่มนี้ถอดความจากการบรรยายธรรมของท่านเขมานันทะ ในต่างกรรมต่างวาระ โดยหลักใหญ่ใจความของเนื้อหา คือ การพูดถึงแนวทางการสอนของหลวงพ่อเทียน จิตฺตสุโภ ผู้เผยแพร่แนวคิดการเจริญสติด้วยการเคลื่อนไหวมือทั้งสอง ซึ่งแปลก แตกต่างและไม่เหมือนใคร
การบรรยายแต่ละครั้ง ฉายภาพของหลวงพ่อเทียน ผู้ไม่รู้หนังสือ ผู้อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ แต่เข้าถึงสภาวธรรม และปรับรูปแบบการสอนศิษย์ได้อย่างน่าทึ่ง และน่าสนใจ
ประสบการณ์ตรงที่ท่านเขมานันทะได้รับจากการสอนของหลวงพ่อเทียน ถูกถ่ายทอดร้อยเรียงได้อย่างสนุกสนานและชวนขบคิด อ่านแล้วน้อมเข้ามาในตน ลองฝึกฝนและปฏิบัติ ผมคิดว่านี่คือแนวทางหนึ่งที่น่าสนใจ ในการทำความรู้จักกับจิตของตัวเราเอง
ขอเพียงเชื่อมั่นว่า “ปรีชาญาณ” นี้ มีอยู่แล้วในตัวเราเอง อยู่ในตัวเขา ตัวเธอ และทุกผู้คน ขอเพียงเพียรฝึกฝนตน เพียรปฏิบัติ ไปจนกว่าจะค้นพบ “ปรีชาญาณ” นี้ ในตัวเราเอง
Create Date : 25 มกราคม 2562 |
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2563 22:22:27 น. |
|
24 comments
|
Counter : 611 Pageviews. |
|
|
|
ตั้งฉาก อย่างเป็นจังหวะ ผมเคยฝึกทำที่วัดพระรามเก้า กทม.
น่าจะใช่นะครับ นั่นเกือบสิบปีแล้วมังครับ
จิตจะอยู่ที่มือ เป็นวิธีของหลวงพ่อเทียน...
ระยะไม่กี่วันที่เข้าร่วมปฏิบัติ ผมยังไม่ค่อยรู้อะไร เคยเขียนว่า
แอบหรี่ตา หุ หุ...มองคนอื่น (เท่ากับจิตยังไม่เข้าสมาธิ)
แถมหลับตาเดิน เพราะความไม่รู้..
แต่รู้ว่า จิตอยู่ที่มือ ยัง งง..อยู่ ภายหลังก็อีกหลายปีทราบ
ว่า การเข้าสมาธิ ไม่ใช่ดำมืดว่างเปล่า.. เข้าสมาธิมีหลาย
ชั้น..
...
ต่อมาเรียนสมาธิโดยตรง จึงรู้ว่า การเดินจงกรมสงบนิ่งมอง
ไปไม่เกิน สองเมตร บริกรรมพุทโธ ติด ๆ กันจิตจะนิ่ง..นั่น
คือ การเข้าสมาธิเบื้องต้นแล้ว..
การเดินจงกรมน่าจะเป็น การทำสมาธิแบบเคลื่อนไหวชนิดหนึ่ง
การทำสมาธิแบบเคลื่อนไหว ที่นำหลักของหลวงพ่อเทียนเป็น
การจุดประกายให้ผม สนใจเรียนสมาธิเลยครับคุณก๋า
....
เช้านี้ที่ แถวบ้านหัวหิน ถนนสายหัวหินไป วัดห้วยมงคลหนาว
เย็น ผมไปปั่นจักรยานใส่แจ๊กเก็ต ต้องรูดซิบปิดคอ ถุงมือ
แม้จะใส่ก็ ยังเย็นปวดกระดูก คงเป็นเพราะหนาว รถจักรยาน
วิ่งผ่าไปด้วย