เรื่องนี้น่าอ่านเพราะยังไม่เคยอ่าน
ถึงจะได้เรียนจิตวิทยาเด็กมาเหมือนกัน
แต่ก็เอามาใช้กับตัวเองไม่ได้ คนที่เป็น
แบบนี้กว่าจะรู้ว่าบางเรื่องต้องพึ่งธรรมะ
บาดแผลก็ฝังลึกจนยากจะเยียวยาได้
ไม่รู้จะโทษใครหรือเวรกรรมดี จำไว้แค่
เลี้ยงลูกต้องใส่ใจในเรื่องนี้ทุกขั้นตอน
ของชีวิตเขาเลย

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
เกินกว่าเจ็บปวด พ่อแม่ควรมีไว้อ่านครับ
เกินกว่าเจ็บปวด เจ็บที่อยู่ในใจ รอวันระเบิด ปะทุ
ดูข่าว สงครามในซีเรีย ค่ายผู้อพยพต่างๆ ก็ได้แต่สงสารเด็กๆครับ สภาพบ้านแตก ไร้ที่อยู่ ไร้แผ่นดิน
บางคนอยู่พร้อมพ่อแม่ บางคนมีพ่อ บางคนมีแม่ บางคนเป็นเด็กกำพร้า
เห็นแล้วก็หดหู่ครับ ผู้ใหญ่ที่มีอำนาจเวลาทำอะไร ไม่ได้คิดผลที่จะตามมา
อนาคตเค้าจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีลักษณะเป็นอย่างไร

เห็นด้วยเลยจ๊ะ
เชื่อไหมพี่อุ้มเพิ่งรู้จักคำให้อภัย
เมื่อปีที่แล้วนี่เอง
พอหลุดคำว่าว่าให้อภัย
ที่เกาะกินใจมานานมาก
โล่งใจเลย

กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ทางโลกเราก็มองเห็นแค่การเลี้ยงดูที่ผิดพลาด
แต่ทางธรรมนั้นมันก็เป็นวบากของเขาเช่นกันนะคุณก๋า

สวัสดียามเช้าค่ะ...คุณก๋า^^

เวลาเกิดไฟไหม้ เราควรแจ้งดับเพลิง

ส่วนมากจะนึกถึงพ่อกับแม่เป็นหลักเป็นภูมิคุ้มกันที่ดีในชีวิต

เวลาที่มีปัญหาจ้า จะเรียกว่าเป็นลูกแหง่ก็ได้

สวัสดีค่ะคุณก๋า หนังสือเล่มนี้น่าสนใจค่ะ

เล่มนี้น่าอ่านค่ะ

น่าจะออกแนวจิตวิทยาเลย

เราว่ามันมีปัญหาแบบนี้เยอะมาก

และทุกคนควรเรียนรู้ที่จะรักษาแผล ยอมรับ และก้าวผ่านไปให้ได้นะคะ เราเองก็เช่นกัน

ขออภัยค่ะ คุณโหวตบล็อกนี้ไปแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
JinnyTent Photo Blog ดู Blog
เนินน้ำ Review Food Blog ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

สวัสดีมีสุขค่ะ

ปัญหาคือ บางคนไม่รู้ตัวว่าแท้จริง
ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
มาจากประสบการณ์ในอดีต
เพราะบางคน ไม่พึ่งจิตแพทย์
นี่แหละค่ะ ที่กว่าจะรู้ถึงการเยียวยา
ก็ สายเสียแล้ว
น่าสงสารมากๆค่ะ

อ่านแล้วก็นึกย้อนไปในวัยเด็กของตัวเองครับ
บางเรื่องใครพูดถึงบุคลิกเราที่ตัวเองคิดว่าเป็นจุดอ่อน
เหมือนสะกิดต่อมอะไรบ้างอย่าง ไฟลุกได้ง่ายๆ
แต่วัยก็ทำให้เราปล่อยวางได้ง่ายๆเหมือนกัน

เป็นหนังสือที่ดีมาก ๆ เลยค่ะคุณก๋า
บาดแผลทางใจในวัยเด็ก ติดทนติดนานยากจะลบเลือนได้ง่าย ๆ จริงค่ะ

ความรักของพ่อแม่.........สุดๆ แล้ว

สวัสดียามเที่ยงค่ะ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขับกันเองไปสบายกว่าค่ะ
เจอนักซิ่งแบบนี้ ไม่โอเคเลย
ดีที่รอดปลอดภัยกลับบ้าน

หนังสือกึ่งวิชาการแบบนี้ เขียนไม่ง่ายเลย ต้องอาศัยประสพการณ์
เทคนิคการเขียน มิให้ผู้อ่านง่วง...

แต่เท่าที่อ่านคุณก๋าให้ความเห็นไว้ น่าติดตามครับ

มันเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ ตามหลักจิตวิทยาก็ใช่

ถ้าคุณก๋าเป็นแฟนเพจนายแพทย์ประเสริฐ จะเห็นว่าท่านย้ำเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงแรกๆ ของชีวิต

สวัสดีค่ะ หายไปปั่นต้นฉบับเสียนาน ขอบคุณสำหรับหนังสือดีๆ ค่ะ

แวะมาเยี่ยมครับ

หนังสือน่าสนใจนะคะ จิตวิทยา ชอบคำว่า "ดับที่ไฟ ไม่ใช่ดับที่ควัน" มากค่ะ

เลี้ยงลูกโดยไม่ให้มีบาดแผลทางใจมันยากจริงๆ
ยิ่งมีลูกหลายๆคนเหมือนคนสมัยแม่
เหมือนมันเป็นอัตโนมัต

แต่สรุปก็ดีใจที่ลูกๆทั้งสี่ของแม่ เป็นคนดีดั่งที่หวัง
แม้บางทีทีเราคุยกัน เด็กๆก็มักจะเปิดใจให้ฟัง
ที่บางครั้งเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึง
ซึ่งเราพ่อแม่คิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย

มันยากจริงๆค่ะ คงต้องคิดว่าเป็นเวรกรรม

ความรักของพ่อแม่ เป็นสมบัติล้ำค่าของชีวิต ... ถ้าเด็กทุกคนรับรู้และเข้าใจแบบนี้ ปัญหาอะไร ๆ ในสังคม คงไม่มากมายแบบนี้

คงเป็นหนังสือที่บอกถึงสาเหตุ อาการที่เกิด จนไปถึงวิธีการรักษา การป้องกัน ... เป็นหนังสือน่าอ่านสำหรับทุกคนในครอบครัวเลยเนอะ

กะว่าก๋า Book Blog


หนังสือดี แนวจิตวิทยา พ่อแม่ และครูควรอ่านค่ะ ส่งกำลังใจค่ะพี่ก๋า

สวัสดียามค่ำค่ะคุณก๋า

เป็นหนังสือที่น่าสนใจมากเลยค่ะ
บาดแผลทางใจในวัยเด็กเป็นความเจ็บปวดที่อาจจะเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจจะถูกทำให้เกิด แต่พอเกิดขึ้นแล้วมีผลกระทบจนโตเลยจริงๆค่ะ

น่าอ่านมากๆค่ะเล่มนี้

ขอบคุณโหวตค่ะพี่ แม่โมเพิ่งพาโมเสสไป อช.ขุนตาลวันเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ ไปนอนเต้นท์โมเสสตื่นเต้นมาก แต่ต้องเขียนบล๊อกนี้ก่อนไม่งั้นไม่เรียง 555 แม่โมไม่ได้ขึ้น ย.ต่าง ๆ ค่ะ เพราะทางไกลโมเสสเองก็ไม่ไหว ได้ป่วยกลับมาค่ะเพราะแพ้ควันไฟ แฮร่ ตอนนี้ก็ป่วยอยู่

พี่ก๋าไปกับเพื่อน ๆ คงมันส์อีกอารมณ์แน่ค่ะ แม่โมลากพ่อโมเสสกับโมเสสไปมันต้องนิดนึง ห้าวมากไม่ได้ แฮร่ ฝันดีค่า

ปล.ฝุ่นเยอะมากกกก

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

หนังสือ "เกินกว่าเจ็บปวด" เป็นหนังสือ เชิงจิตวิทยา
อ่านจริง ๆ คงเป็นเรื่องค่อนข้างหนักเนาะ คนที่เรียนครู กศ.บ.
ต้องเรียนคอร์สจิตวิทยา สองตัว จิตวิทยาเด็ก และจิตวิทยาวัยรุ่น
จำได้ว่า มีเรียนถึงเรื่องปมของเด็กด้วย จ้ะ
เด็กที่มีบาดแผลมาในวัยเด็ก ถ้าเขาสามารถเข้าใจและเอาปม
ด้อย บาดแผลนั้น ไปสร้างเป็นแรงบันดาลใจ ก็มีไม่น้อยนะ แต่
น้อยกว่าเด็กที่มีบาดแผลเลยพาลไปในทางลบก็มีมาก กลายเป็น
ปัญหาของสังคม เฮ้อ

เรื่องการแก้ไข บาดแผล และความเจ็บปวดของเด็ก ต้อง
ได้รับความร่วมมือจากพ่อแม่ด้วย ครู เป็นอีกหนึ่งคนที่ต้องเข้าใจ
พฤติกรรมเด็กเหล่านี้ และข้อสำคัญยิ่ง คือ ตัวเด็กที่มีบาดเจ็บนั้น
ต้องรักตัวเองด้วย เหมือนข้อความหนึ่งที่เธอยกมาเป็นตัวอย่าง
อย่าถามว่า " ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับฉันด้วย" ให้เปลี่ยน
เป็นคำถามว่า "ฉันจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันได้บ้าง"
ถ้าเขาเข้าใจเช่นนี้ รอยเจ็บปวดของเขา ก็คงจะดีขึ้นเรื่อย ๆ นะ

โหวดหมวด รีวิวหนังสือ

ช่วงวัยเด็กเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อจริงๆค่ะ

บาดแผลทางใจและความเครียดในวัยเด็กส่งผลให้เกิดการเจ็บป่วยแบบไม่คาดคิดเลยนะคะ
หากผู้ใหญ่ได้อ่านและช่วยกันป้องกันไม่ให้เกิดบาดแผลเหล่านี้
เด็กๆคงเติบโตอย่างมีคุณภาพและไกลจากโรคร้ายมากขึ้น
ขอบคุณค่ะคุณก๋า

ราตรีสวัสดิ์นะคะ
ขอบคุณคุณก๋าสำหรับกำลังใจค่ะ

ความเครียด หลายๆ คนบอกเด็กมันจะมีความเครียดอะไรกัน จริงๆ แล้วเด็กมันก็มีเรื่องให้ความเครียดเหมือนกัน หลายๆ เรื่องที่เรามองว่าไม่น่าจะเครียดแต่เด็กเครียดส่วนหนึ่งก็เพราะประสบการณ์ในการรับมือกับเรื่องราวต่างๆ ที่ยังมีน้อยอยู่

การจะให้เด็กคนหนึ่งโตขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ต้องถึงขั้นมบูรณ์แบบหรอก แต่โตขึ้นมาอย่างมีความสุข มันทำได้ยากจริงๆ ปัจจัยหลายๆ อย่างไม่เอื้ออำนวยเลย ผมเคยเห็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง ผมแปลกใจมากที่เลิกงานแล้วแทยที่จะรีบกลับบ้านไปหาลูกเมีย แต่เขาไม่ทำ อยู่เล่นเกมที่ออฟฟิศ เขาคงลำดับความสำคัญของเกมไว้ที่อันดับแรก

เล่มนี้ดูน่าอ่านจริงๆ แนวนี้ผมชอบนะ