ที่เกิดเหตุ
ที่เกิดเหตุ
เขียนโดย วรพจน์ พันธุ์พงศ์
ว่ากันว่านี่คือผลงานของนักเขียนและนักสัมภาษณ์ที่ดีที่สุดคนหนึ่งของเมืองไทย
หนังสือเล่มนี้พาเราเข้าไปสัมผัสความจริงบางด้านที่เราไม่รู้
เรื่องราวและเหตุการณ์ความรุนแรงในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
บอกเล่าผ่านน้ำเสียงของผู้คน นักข่าว ทหาร ตำรวจ
และผู้สูญเสียคนที่รักไปในเหตุการณ์ความรุนแรงที่นั่น
ที่โดดเด่นไม่แพ้เรื่องของงานเขียน
คืองานภาพถ่ายข่าวดำโดยธวัชชัย พัฒนาภรณ์
ซึ่งสามารถบอกเล่าอารมณ์ความรู้สึกได้โดยไม่ต้องใช้ถ้อยคำแม้แต่คำเดียว
ส่วนตัวผมชื่นชมผลงานของคุณวรพจน์เป็นทุนเดิม
หนังสือทุกเล่มรับประกันคุณภาพและความตั้งใจในระดับมาตรฐานของมืออาชีพอย่างแท้จริง
นี่คือบทสัมภาษณ์ ที่ต้องใช้ชีวิตของผู้สัมภาษณ์เป็นเดิมพัน
.....................................
หลังอ่านหนังสือเล่มนี้จบ
เราอาจเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อผู้คนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้บ้างไม่มากก็น้อย
ใช่.... “ความเข้าใจ”….เพราะคำนี้มันหล่นร่วงหายไปหรือเปล่า
ผู้คนในชาติเดียวกันถึงต้องจับปืน ถือระเบิดเข้าห้ำหั่นกันรายวัน
น้ำเสียงแบบ
“ยิงแม่งให้ตายห่าไปให้หมด”
“ให้แม่งปกครองตัวเองไปเลย”
“น่าเบื่อ...สร้างแต่ปัญหาไม่หยุดหย่อน”
ก่อนตัดสินใคร
ไปดูข้อเท็จจริงบ้างด้านที่ถูกปกปิดเอาไว้ก่อนไหม
บางทีใน “ที่เกิดเหตุ”
อาจมีร่องรอยบางอย่าง
บอกให้เราได้รับรู้ว่า
หลายสิ่งเราไม่รู้
อย่าเพิ่งใช้อารมณ์ตัดสิน
หลายเรื่องที่เราไม่เห็นความจริงรอบด้าน
อย่าเพิ่งตัดสินผิดถูก
ปัญหาแก้ได้...
จะโดยใช้ความรุนรง หรือ สันติวิธี
ทุกปัญหาย่อมมีทางออกของมัน
บางที....
เราต่างไม่รู้
ว่าแท้จริงแล้ว “เลือด” ของเราก็เป็นสีเดียวกัน
ไม่ว่าจะเชื้อชาติและศาสนาใด
เพียงแต่ “ความเชื่อ” ทำให้สีของเลือดในตาเราแตกต่างกัน
มองให้ลึกไปกว่านั้น
สภาวะการเกิดของเรา
ย่อมไม่ต่างกัน
เราเกิดมาจากธาตุทั้ง 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ
สุดท้ายก็จากโลกนี้ไปในเวลาอันไม่นานนัก
ถ้ารู้ว่าเราก่อกำเนิดมาจากแม่เดียวกัน
แล้วยังเข่นฆ่ากันอีกทำไม ?
...........................
บางส่วนของคำคมจากหนังสือเล่มนี้
ที่ผมจดไว้ในสมุดบันทึกของผม
“ถ้าไม่แก้ความรุนแรงด้วยความยุติธรรม
ก็อย่าหวังว่าจะหยุดความรุนแรงนั้นได้”
: อังคณา นีละไพจิตร
.............
| Create Date : 06 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 6 มิถุนายน 2550 18:19:26 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2785 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
ความรัก ความเข้าใจ ความเห็นใจ มาแทนที่ความป่าเถื่อนตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
การยึดติด การต้องการเป็นเจ้าของ การยึดครองด้วยอำนาจในทางที่ผิด จะนำสิ่งที่ได้มาติดตัวไปได้ทุกที่เชียวหรือ
โลกเรานี้เป็นอะไรไปแล้วล่ะเนี่ย...
ขออย่าให้โลกไซเบอร์แห่งนี้ต้องเป็นเช่นนั้นเลย...
เพราะเขตใครเขตมัน ไม่รุกรานกัน แค่แวะไปหาก็พอ
เพราเราเลือดสีเดียวกัน วันๆ ไม่เป็นอันทำอะไร...
ว่างเมื่อไหร่ ก็เข้า bloggang เอย