สาธุค่ะ

ชอบทั้งคำถามและคำตอบ เลยค่ะ
เป็นอีกหนึ่งมุมมองมุมคิดโดยมีธรรมะ
เป็นเครื่องพยุงจิตใจ ของเราเมื่อเจอทุกข์
ขอบคุณค่ะคุณก๋า

สุขพุธสวัสดีครับ คุณก๋า
บทสัมภาษณ์ของคุณก๋า ก็น่าอ่านน่าสนใจครับ
ได้พบ ได้เรียนรู้ด้วยตนเอง
สุข ทุกข์ ผ่านเข้ามาทุกวัน อยู่ที่ว่าจะเลือกอะไร
ความสุขหาง่าย สุขในแบบของตน ไม่ไปเปรียบเทียบกับใคร
อยากให้คุณก๋า ลงบทสัมภาษณ์นักเขียนคนอื่นๆบ้างครับ

ชีวิต คือ การค้นพบ
เห็นแจ้งตามคุณก๋าค่ะ

ขุนเขาที่นั่นเอง ทำให้คุณก๋าเปลี่ยนไปพวกเราเลย ได้เข้าถึง
ธรรมชาติ ธรรมมะ ความจริง ความธรรมดา การยอมรับในความ
คิดของผู้อื่น

เหมาะมากครับ

มาส่งกำลังใจค่ะ คุณก๋า
คงอีกหลายวันกว่าพี่จะอ่านได้เยอะๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะก๋า

อ่านแล้วก็คิดว่า ถ้าพี่ทำได้คิดได้แค่ครึ่งนึงของก๋าน่าจะดี
แต่คนเรา ทำและคิดได้ต่างกัน แค่ทำได้และคิดได้บ้างก็ยังดีกว่าทำไม่ได้เลยเนอะ

ทุกวันนี้คนเราจะทุกข์ก็เพราะความคิดจากตัวเราเองนี่ล่ะค่ะ
ก็เข้าใจนะคะ แต่ก็ยังคงต้องใช้เวลาในการปล่อยและวาง
ทำใจได้ง่ายบ้างยากบ้าง ต่างกันไปค่ะ .... 🙏


.....

จากบล็อกพี่
ลูกสาวกับลูกชายอาจต่างกันนะคะ
แต่หลานชายพี่จะจบ ป.ตรีล่ะ ยังกอดแม่หอมแม่เค้าอยู่เลยค่ะ
และทุกคนไม่ว่ายายหรือพี่ซึ่งเป็นป้า ก็ยังกอดเค้าหอมเค้าได้เหมือนกันค่ะ ....

อ่านทุกตัวอักษรเลยครับคุณก๋า

สวัสดียามสายครับคุณก๋า

ใครไม่ได้อ่าน “ความสุขหาง่าย ในความจริงอันแสนธรรมดา”
ของคุณวีระกิจ อัชรีวงศ์ไพศาล
ผมว่าน่าจะพลาดและน่าเสียดายมากเลยครับ

ตอนที่คุณก๋าเล่าว่าตัวเองเดินรั้งท้ายแล้วมองไปเจอความยิ่งใหญ่ของขุนเขา
แล้วเกิดมีความรู้สึกว่าตัวเองนั้นเล็กนิดเดียวเมื่อเทียบกับธรรมชาติ
หลังจากนั้น คุณก๋าจึงเลิกคิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
เมื่อคิดแบบนั้น เหมือนตัวเองไม่มีอยู่ หลังจากนั้นชีวิตของคุณก๋าก็เปลี่ยนไป

แค่นี้แหละครับ “ความสุข” มันง่ายจริงๆ และธรรมดาจริงๆ ด้วย
ไม่ต้องพูดคำบาลีให้มีความรู้สึกงงงวย
พูดกันง่ายๆ ฟังง่ายๆ แบบนี้แหละครับ

แต่ความเป็นจริง คนเราทุกคนมักจะสร้าง”อัตตา ตัวกูของกู”
มาห่อหุ้มตัวเองไว้ ไม่เว้นแม้แต่ตัวผมเองนะครับคุณก๋า
แต่... เมื่อใดที่สติเรามาถึง
รู้ตัวแล้วว่าเรากำลังเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกสรรพสิ่ง
ก็ปล่อยจงวางลง สลัด “ตัวกู” ออกไป... แล้วชีวิตจะง่ายขึ้น

“ตัวกู” นั้นมันไร้สาระสิ้นดี มันไม่ได้มีตัวตน มีความหมายอะไร
ยึดไว้ก็อาจจะเกิดความทุกข์ใจเปล่าๆ นะครับคุณก๋า

อย่างที่เห็นอ่ะค่ะคุณก๋า ขนาดวัดใหญ่ๆคนยังไปที่วัดน้อยมากๆ

วัดเงียบสงบไปเลยจริงๆ ในวันที่เกิดเหตุการณ์ขึ้นที่โคราช

บทความในวันนี้ เหมือนสรุปที่เคยอ่านเป็นตอน ๆ
ของคุณก๋าที่เคยเขียนผ่านเฟชและผ่านบล็อกหลายครั้ง
นำมาเล่าอีกครั้งในบทสัมภาษณ์ในหนังสือนี้

มีประโยคหนึ่งของคุณก๋าที่ว่า
"ชีวิตคือการค้นพบ ไม่ใช่การค้นหา"
ทำหื้อนึกถึงคำที่หลวงพ่อบอกว่า
อ่านหนังสือมาเยอะแล้ว ต่อไปนี้อ่านจิตตัวเอง
ซึ่งปี้เห็นตวยมาก ๆ ทั้งที่หลวงพ่อและคุณก๋าบอก

นี่ก่อเชื่อว่า ทุกความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิตแก้ด้วยธรรมะได้เสมอ
แม้จะช่วยบะได้ในทันท่วงที แต่ช่วยในลักษณะการบรรเทา
และอยู่กับมันได้ โดยเฉพาะคำว่า "กฎแห่งกรรม"
ทำหื้อเฮาอดทนและทำใจผ่านแต่ละเหตุการณ์มันไปได้

ถอนตัวจากข่าวโคราชมาได้ผ่อง
มาตามข่าวไวรัสโคโรน่ากันต่อ
คนไทยเห่อง่าย หายเห่อเร็ว บะค่อยตื่นตัวกั๋นละ
ปี้ว่ามันยังน่าเป็นห่วงอยู่มาก ตัวเลขยังบะนิ่ง
คนติดนักขึ้น คนต๋ายกะนักขึ้น เปอร์เซ็นหายเยอะก่อจริง
แต่บะได้หมายความว่าจะติดเชื้อน้อยลง กันไว้ดีกว่าแก้ดีกว่า

นี่ยังส่องหาหน้ากากออนไลน์เป็นระยะเจ้า
เจอราคาที่ฮับได้ กะหาซื้อมาตุนไว้เลยเจ้า
สีท่าจะขาดแคลนเป็นปี ๆ ปุ้นนะ
ปี้ใช้วันละชิ้น ทิ้งวันต่อวัน ตกชิ้นละ 50 บาทโดยประมาณ
ถึงหน้าฮ้อน ปลายมี.ค. เม.ย. กะน่าจะดีขึ้นเยอะ

ลูกค้าคนจีนเริ่มหายไปแต้ ๆ เจ้า
เห็นแต่ฝรั่งกับญี่ปุ่นละ ปีนี้เผาจริงแต้ ๆ ละเน้อ
ไตรมาสแรกยังบะเต้าใดเตื้อ รอผ่อจากสามเดือนถัดนี้
ทั้งภัยแล้งที่เจอหน้าประตูละ

สวัสดีมีสุขค่ะ

ความสุขสงบของแต่ละคนไม่เหมือนกันนะคะ
เรียกว่าวิถีใครก็วิถีคนนั้น
พี่เชื่อว่ามีธรรมะ ดีกว่าไม่มีค่ะ
พี่เป็นประเภทไม่เสาะหา
เพราะไม่มีอะไรสุดโต่งเกินไป
มีทุกข์ สุข ธรรมดาๆ สามัญโลก
ก็ใช้สติปัญญาและประสบการณ์อันน้อยนิด
แก้ไขให้รอดพ้นไปได้...
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้กันด้วยค่ะ

ถ้าเราสนใจพิจารณาจิตใจตนเองอย่างถ่องแท้
สักวันจะเกิดปัญญาที่แท้จริง ปัญญานั้นไม่เกิดจากใคร
นอกจากเจ้าของนี่เองที่เห็นปัญหาและพยายามหาหนทางแก้ไข
บางสถานที่ มีความสงบ หรือมีพลังงานพิเศษ
ทำให้คิดได้ โดยฉับพลัน
ยินดีกับคุณก๋าด้วยค่ะ

สุดยอดเลยครับคุณก๋า
ธรรมะอยู่รอบตัวเราจริง ๆ ครับ
ให้รู้จักตัวเราเอง บางที่ก็ยากเหมือนกัน อันนี้สำหรับตัวผมนะครับ 555 จะหลุดเป็นพัก ๆ
ภูเขาลูกนั้นน่าจะสวยงามมาก ๆ นะครับ เปลี่ยนชีวิตคุณก๋าไปตลอดกาล

ตามมาอ่านบทสัมภาษณ์พี่ก๋า อิอิ
กว่าจะเป็นแบบทุกวันนี้พี่ก๋าก็ผ่านอะไรมาเยอะมาก
แต่ตอนนี้ก็สมบูรณ์แบบแล้ว
เอาจริงไม่คิดว่าพี่ก๋าเคยเป็นคนอารมณ์ร้อนนะคะ 55
เพราะรู้จักทีแรกก็เห็นหมื่นตา ธรรมะ รูปน้องหมิงหมิง เยอะแยะมาก
ดูใจเย็นมากด้วยซ้ำ
ข้ามภูเขาหมื่นลูกก็เหมือนคนที่ผ่านอะไรมาเยอะ
ขอบคุณบทสัมภาษณ์ดีๆน่าอ่านค่ะ
นี่แก้ไม่หาย อารมณ์ร้อน ขี้เกียจ ชอบดอง แก้ยากมากมากเลยค่ะ งืออ

พี่ก๋านี่เป็น ไอดอลทางความคิดของน้องจริงๆ

น้อยคน จะคิดได้แบบนี้นะครับ ใครรู้ตัวเร็ว ก็เข้าใจชีวิตได้เร็ว

มีความสุขมากกว่าเดิม ถึงแม้ความทุกข์จะเท่าเดิมนะครับ

แต่คุณก๋า คิดได้ขนาดนี้ เรื่องเงิน ห้าล้าน สิบล้าน ที่จะให้ อ.เต๊ะ ยืม ก็คงไม่มีอะไรต้องกังวลหรอกนะครับ อิอิ

คุณก๋า ร้องจ๊าก ข้าไม่เคยกังวล แต่ข้ากลัวไม่ได้คืนโว้ย 555


ปล.เมื่อวาน อ.เต๊ะ ยุ่งมากๆ มาอ่านแล้วแต่เม้นท์ไม่ทันนะครับ ต้องขออภัยด้วยครับ

จริงๆพี่ไม่ใช้คนที่เก็บอะไรมาทุกข์นะคะ
กับเรื่องภายนอก กับคน พี่ปล่อยได้ค่ะ
อาจจะรู้สึกแค่ ทำไม อะไร แล้วปล่อย
ไม่เครียดแค้น ไม่โกรธค่ะ ...
แต่พออายุมากขึ้น พี่ทุกข์เพราะไม่อยากให้คนรอบตัวเป็นทุกข์
ทุกข์เพราะความเจ็บป่วยของพ่อแม่ หรืออะไรที่เกิดขึ้นตรงหน้าพี่ มากกว่าค่ะ
อะไรที่ไม่มีผลกับชีวิตพี่ พี่ปล่อยผ่านและวางได้ค่ะก๋า ....

แม่เคยพูดกับพี่ว่า ไม่คิดจะจำรึไงใครที่ทำไม่ดีกับเรา
ไม่รู้จักโกรธเลยรึ ...
พี่บอกแม่ว่า จะไปรู้สึกทำไมให้เป็นทุกข์

พี่กับทุกข์ที่แม่ปล่อยวางความรู้สึกโกรธไม่ได้มากกว่าค่ะก๋า

เราน่าจะชอบเพลงคล้ายๆ กัน นะคะพี่ก๋า เดา 555+

นี่ยังมีอีกสองเพลงของดิโอลานกำลังหัดอยู่
เสียงไม่ให้ มาด้วยใจล้วนๆ กร๊ากกกกกกกก

แดวรอลุ้นว่าพี่ก๋าจะชอบด้วยไหม อิอิ.......

แค่เปลี่ยนความคิด ชีวิตก็เปลี่ยนนะคะ
เหมือนที่เราเรียนรู้ธรรมะจากธรรมชาติ
มองทุกอย่างตามความเป็นจริง ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้เป็น

ชอบในมุมมองความคิดพี่ก๋าค่ะ หลายๆคำตอบทำให้คิดอะไรได้เยอะเลย

แวะมาทักทายค่ะ

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ อ่านบล็อก บทสัมภาษณ์ของน้องก๋า แล้ว ก็ทราบ
ชีวประวัติของก๋าได้ว่า อดีต ก๋า เป็นคนอย่างไร (ซึ่ง ก๋า ก็เคย
เล่าในบล็อกที่เขียนบ้างแล้ว แต่ไม่ละเอียดเท่าวันนี้)

ก๋า เล่าถึง สาเหตุที่ ก๋าเปลี่ยนแปลงชีวิต (ความทุกข์
ความเอาแต่ใจดัวเอง ฯลฯ) โดยมีขุนเขาที่สูงตระหง่านนั้นเป็น
สิ่งกระตุ้น ให้เปลี่ยนความคิดขึ้นมาในบัดดล เรื่องนี้ ทำให้คิดถึงพระอานนท์ กว่าจะได้ตรัสรู้ก็หลังจากที่พระพุทธเจ้า
ปรินิพพานไปแล้ว ด้วยสาเหตุที่ใจว่าง (ครูจำไม่ได้ชัดเจนนัก
แต่เป็นเหตุการณ์คล้าย ๆ กันกับที่ ก๋า เป็น และคิดได้เมื่อเห็น
เทือกเขาที่สูงตระหง่านนั้น และเปรียบตัวเอง ว่า เล็กนิดเดียว
ไม่ได้เศษเสี้ยวของขุนเขาเหล่านั้นเลย

นับว่า ก๋า เป็นคนโชคดีที่สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตที่
ทุกข์ เพราะเหตุมาจากใจของตัวเอง และกลายเป็นคนเข้าใจ
ธรรมชาติ (ธรรมะ) ของโลกที่เราอยู่ และมีความสุขอยู่กับสิ่งที่
ตัวเองได้คิด ได้ทำ ในปัจจุบันนี้ จ้ะ ขอแสดงความดีใจด้วย จ้ะ
โลกนี้ ยังมีคนอีกมากเหลือเกิน ที่ไม่สามารถยอมรับความจริง
ของธรรมชาติ เลยทำให้ตนเองเป็นทุกข์และคนรอบ ๆ ตัว
พลอยได้รับแรงทุกข์ของเขาที่เผื่แผ่มาให้ด้วย น่ะนะ

ถือเป็นบทสัมภาษณ์ที่ดี และเป็นข้อคิดให้แก่คนอ่านได้
รับประโยชน์ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตได้เป้นอย่างดี จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียนฯ

ร้ายกาจ!!

หลายๆ เรื่องก็เป็นเรื่องที่พี่ก๋ามักจะพูดอยู่เสมอนะครับ^^

พี่เป็นคนอ่านแบบนี้
ได้รู้แง่คิด มุมมองของคน
อย่างเช่น มุมมองของน้องก๋า
ทึ่ง

กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ยืนหนึ่งตลอดกาลเนี่ยต้องบล็อกคุณก๋านี่แหละ