จันทร์สวัสดีครับ คุณก๋า
เซ็น พุทธะ สุดท้าย นิพพาน
หนังสือ เซ็น อ่านแล้วก็ได้แนวคิดแปลกๆที่น่าคิด ฉงน ที่หลุดพ้นไปอีกแบบ
คิดออกได้ก็เข้าใจ คิดไม่ออกก็มึนเอาเรื่องเหมือนกัน
ถ้าคิดไม่ออก วนไปถามอาจารย์เซ็นใหม่ ท่านก็ค่อยๆโน้มน้าวจนเข้าใจ

ไม่ค่อยคิดเยอะกับชีวิต เรื่อยเปื่อยให้มันหมดและผ่านไปแต่ละวัน

แบบมีความสุขในฉบับของตัวเองจ้าคุณก๋า

อยู่ที่ตัวเราเองหมดเลยนะครับ

ยังตามติดอยู่ 4 แต้มเหมือนเดิมนครับ คลอปบอกว่าถ้าอยากจะได้แชมป์ ต้องมีแต้มถึง 100 แต้ม ตามมาลุ้นกันครับ 55

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ

ปล.น้องซีเค้าเรื่องมากเลยไม่มีเพื่อนสนิทซะทีมาตราฐานสูงเกิ้น 555

"เซ็น" ช่วยให้การอ่านหนังสือเหล่านี้ต้องมีสมาธิครับ
เพราะหลุดหน่อยเดียวก็ไม่เข้าใจ ต้องเริ่มต้นกันใหม่
ผมเป็นแบบนี้ประจำ

สวัสดียามเที่ยงค่าพี่ก๋า

ก็จริงนะคะ เรื่องมนุษย์ลุง มนุษย์เด็ก
แต่ส่วนใหญ่คนที่ชอบโวยวาย หรือวีนแตก
มักจะเป็นผู้หญิงเป็นส่วนมากน่ะค่ะ 555

ทุกวันนี้เหม่งมองเห็นแต่คนไทยเราชอบการอ้างค่ะ
ทำผิดอะไรก็ตาม ก็มักจะอ้างความจน เลยต้องทำ
คนรวยผิด ก็อ้างเส้นสาย อย่างคนที่คบชู้กัน
ก็อ้างความรัก เพราะรักเลยต้องสานต่ออะไรแบบนั้น
หรือแม้แต่คนค้ายาเสพติดแบบจับได้ขณะส่งยา
โดนประหารชีวิต พ่อแม่ก็ยังอ้างว่าลูกเป็นคนดี
ทำไมต้องประหารชีวิตอยู่เลยค่ะ ใครจะทำอะไรก็อ้างสารพัด
หาเหตุผลที่สนับสนุนการทำผิดของตัวเอง
เพื่อให้มันกลายเป็นเรื่องที่ถูก เต็มไปหมดค่ะ

แม้กระทั่งข่าวล่าสุดที่เด็กหนีออกจากบ้าน
ก็อ้างว่า เป็นเด็กดี เรียนเก่ง ไม่มีเรื่องผู้ชาย
ผลสุดท้ายหนีเพราะท้อง เนื่องจากพ่อแม่
เลี้ยงลูกให้เป็นทาสจนลูกอึดอัด
เด็กคนไหนทำผิด พ่อแม่ก็อ้างว่าเป็นเด็กดี
เป็นเด็กเรียบร้อย น่ารัก เรียนเก่ง ทุกคน

พอเห็นสภาพสังคมเป็นแบบนี้บ่อยๆ
เหม่งเลยคิดว่า คนไทยเราส่วนมาก
เป็นคนประเภทไม่ยอมรับความเป็นจริง
ภาพลักษณ์ครอบครัวต้องดูดีที่สุด
ทั้งที่ความเป็นจริงมันไม่ใช่น่ะค่ะ

นับวันยิ่งเห็นคนที่พร้อมเป็นต้นแบบที่ดีให้คนรุ่นหลังๆ
มีน้อยลงไปทุกที อนาคตประเทศเราน่าเป็นห่วงมากๆ ค่ะ

การสร้างเงื่อนไขให้กับตัวเอง ก็จะทำให้ยิ่งเครียด ยิ่งกดดันเจ้า
หากคาดหวัง หากทำไม่ได้ ก็กดดันเปล่าๆ
ผิดหวังก็มานั่งเสียใจ โทษนั่นโทษนี่อีก

สู้วาง ว่างและคิดบวก
อยู่ที่ความคิดตัวเองจริงๆ แล้วเราก็จะก้าวผ่านได้
ด่านสำคัญ คือจิต และคิดตัวเองจริงๆ
ส่วนจะทำได้แค่ไหนนั้น บางทีอายุไม่ได้เป็นตัวแปรที่จะบอกว่าทำได้เลยนะ
บางคนอายุน้อยกว่ายังมีวิธีคิดบวกได้ดีกว่าคนอายุเยอะอีกเจ้า

ก็แปลกดีกับคนที่ผ่านโลกมาเยอะกว่าแล้ว
แต่กลับยังคิดบวกและสละการวางเพื่อให้ว่าง ไม่ได้

สวัสดีมีสุขค่ะ

แค่รู้ตัวและมีสติทุกเมื่อ
ก็สามารถปล่อยวางได้ทุกสิ่ง

แต่บางเรื่องทั้งๆที่รู้แต่มันปล่อยไม่ได้ วางไม่ได้
ยังติด "ห่วง" อยู่ค่ะ
ห่วงลูก ห่วงหมาห่วงแมว ห่วงต้นไม้

เวลาเรียนปรัชญา ก็ต้องผ่านพวกนี้เยอะ
พี่ก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง สมาธิสั้น ตอนนั้น
ความสนใจอื่นๆก็ยังเยอะ มาอ่านตอนนี้
มักได้อะไรๆมากกว่า แต่สายตาก็ไม่อำนวย
เสียแล้ว สอนลูกหลานเสมอว่า เวลาเจออะไรดีๆ
ทีควรศึกษาจดจำไว้ก็อย่าผ่านเลยเสียมาก
เพราะการย้อนทวนมักต่อไม่ติด

วันนี้พูดจาเข้าท่าเนอะ ไม่ค่อยส่อแนวติงต๊อง
หลายวันมานี้พี่วิ่งสายเยอะจริงๆ ไม่รู้วิ่งทำไม
ใช้หมดสิบโหวตแล้วยังไม่วายไปหาแนวร่วมอีก

ว่าแต่ กินแล้วเซ็นเนี่ย เรื่องเดียวกันหรือเปล่า

สวัสดียามบ่ายค่ะ...คุณก๋า ^^

ทั้งนี้และทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งหมดนะคะ พร้อมหรือยังที่จะปล่อยวาง

กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
ยังจัดเป็นจินตมยปัญญา รู้จากการคิดไตร่ตรอง
ยังไม่ใช่รู้แจ้งจากภาวนามยปัญญานะคุณก๋า

ที่รามมีสอนปรัชญา ใครก็ฟังได้
ลงเรียนก็ได้ ฟังเฉยๆก็ได้ พี่ชอบไปฟัง
ไม่ได้เรียนเราปริญญาค่ะ คุณก๋า
ไปสอนมั่ง ไปเรียนมั่ง เก็บมาสี่ปริญญา
ถ้าเก็บมาครบเจ็ด น่าจะต๊องกว่านี้

อารมณ์อ่านธรรมะเซน
เหมือนอ่านพ็อกเก็ตบุ๊คของคุณประภาส
ที่อ่านแล้วคิด เตื้อขำหัว ว่าหมายถึงอะหยัง
แต่เซนจะหนักหน่วงกว่า เจ็บหัวเอาเรื่องเน้อ
ถ้าอ่านแล้วบะเคลียร์หนา

อย่างนิทานเซนวันนี้ ถ้าคุณก๋าบะอธิบายต่อ
กะบะฮู้ว่าห่านจะออกมาเป็น ๆ ได้จะใดโดยที่บะทุบขวด 555

ที่เล่าหื้อฟังวันก่อน คุณก๋านึกถึงหลวงปู่ดุลย์
แม่นละเจ้า หลวงพ่อปราโมทย์เปิ้นเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ดุลย์เจ้า
เปิ้นมีครูบาอาจารย์หลายคน แต่เปิ้นอู้ถึงบ่อย ๆ คือหลวงปู่ดุลย์
และก่อหลวงตามหาบัว

วันฟังซีดีหลวงพ่อเปิ้นบอกว่า
กิเลสไม่กลัวตำราธรรมะ เอาชนะด้วยการฟังไม่ได้
เหมือนเชื้อโรคไม่กลัวตำรายา
กิเลสกลัว ศีล สมาธิ ปัญญา ต้องลงมือปฏิบัติ ประมาณนี้

ฟังแล้วยิ้ม แหะ แหะ ฟังทุกวัน
กะเหมือนถูกด่าทุกวัน เตือนทุกวัน
เพราะตัวเองฟังมากกว่าปฏิบัติ 55

กรี๊ดดดดด ดีใจที่สุดที่ท่านก๋าแวะไปเยี่ยม และโหวตให้แม่ครัวด้วย

อ่านมาถึงย่อหน้านี้โดนใจมาก....
การใช้ชีวิตของเราเต็มไปด้วยเงื่อนไขต่าง ๆ ที่ร้อยรัดตัวเอง
จนทำให้ไม่อาจมีความสุขอย่างที่ควรเป็น

ที่ผ่านมารู้สึกทำเพื่อคนอื่นมาตลอด แทบไม่เคยนึกถึงตัวเอง
จะซื้อข้าวของให้ตัวเอง คิดแล้วคิดอีก คิดเยอะ รู้สึกเสียดายเงิน
แต่ซื้อให้คนอื่นก็ต้องให้ของดี ต้องใช้วัตถุดิบอย่างดีทำให้เขากิน
ส่วนตัวเองขอกินข้าวร้อน ๆ กับไข่เจียว น้ำพริกตาแดง อร่อยแล้ว

คงเพราะเป็นผู้ให้มาตลอด (การแบ่งปัน)จึงถือเป็นหน้าที่พึงต้องกระทำ
การร้องขอจากผู้อื่นจึงมักกดดันเราเสมอ เพราะคิดว่าขอเราแล้วเขาต้องได้
ที่สุดแล้วเราก็ใจอ่อนเสมอ เขาก็สมใจกันไป มีความสุขกันไป เราก็อิ่มใจ
ทั้งที่นิสัยใจจริง(กมลสันดาน)แล้ว เราไม่ค่อยจะยอมใคร อิอิ

ขอแสดงความยินดีกับทุกตำแหน่งที่น้องก๋าได้รับ เหมาะสมจริง ๆ

คมกริบค่ะ ชอบๆ วิถีเซ็น

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


มาชวนพี่ก๋าไปเที่ยวลาวต่อค่ะ

ไม่น่าตื่นเต้นขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณก๋า
ที่รามนี้ พี่มาเรียนเอาเมื่ออายุเยอะแล้วค่ะ
แก่กว่าคุณก๋าตอนนี้อีก อาศัยมีความรู้มาจาก
สถาบันอื่นอยู่แล้ว ภาษาอังกฤษนี่เรียนเฉลี่ย 4
มหาลัยออกประกาศพิเศษให้เลย ถึงได้
โดนต้อนไปสอน

พี่ว่าคนชอบอ่านหนังสือแล้วเก็บความที่อ่านมาได้
อย่างคุณก๋า น่าไปลงเรียนอะไรเล่นบ้าง วิทยาลัยเขต
ก็มีทั่วประเทศ ไม่ต้องมาที่ราม พี่ไม่ได้ไปสอน
กว่า 5 ปีแล้ว เข้าใจว่าเดี๋ยวนี้เค้ามีการสอบทาง
อินเทอร์เน็ตด้วยนะคะ

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า

วันนี้เป็นเรื่อง ธรรมะของลัทธิเซ็น ครูว่า ทุกศาสนา
ทุกลัทธิ เราเน้นที่ จิต ทั้งนั้นเลยเนาะ ถ้าจิต นิ่ง เราสามารถ
ดึงจิตให้อยู่กับตัว ก็จะไม่ฟุ้งซ่าน ปลงได้ ปล่อยได้ นะ อิอิ

โหวดหมวด รีวิวหนังสือ

เมื่อเช้าลืมส่งโหวต

ราตรีสวัสดิ์ครับ

ชีวิตคนเรามันมีเงื่อนไขในการดำรงชีวิตเยอะจริงๆ แหละ สิ่งที่จะปลดล็อคได้นอกจากตัวเราแล้ว ก็คือ เงิน! ครับ มีเงินนี่ปลดล็อคอะไรหลายๆ อย่างได้เยอะเลย

ชีวิตของเราวนเวียนอยู่กับโลกธรรม 8 ที่ขังเราไว้
เราต้องหาวิธีหลุดจากตรงนี้ด้วยตัวเอง ใครก็ช่วยไม่ได้นะคะ
ขอบคุณสำหรับหนังสือดีๆเล่มนี้ค่ะคุณก๋า

สวัสดีค่ะน้องก๋า