:: กะก๋าแนะนำหนังสือ : School à la carte การศึกษาภาค (อย่า) บังคับ ::   :: School à la carte การศึกษาภาค (อย่า) บังคับ :: เขียน : โคลญ่า หนังสือว่าด้วยเรื่องราวของ ‘การศึกษา’ ที่อ่านสนุก ไม่วิชาการมากเกินไป และไม่สุดโต่งทางแนวคิดและการสอน แต่พยายามหาจุดกึ่งกลางทางความคิด เพื่อตั้งคำถาม หาทิศทางที่เหมาะสม สำหรับเด็กไทยในการเรียนรู้ในห้องเรียน ในโรงเรียนและในสถาบันอุดมศึกษา บทแรกว่าด้วยเรื่องราวประวัติศาสตร์การศึกษาของไทย รูปแบบการเรียนรู้ในลักษณะต่าง ๆ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ส่วนตัวผมเองคุ้นเคยกับคำว่า “โรงเรียนทางเลือก” ซึ่งลูกชายเรียนอยู่ แต่ยังมีอีกหลายแนวทางที่ถูกค้นคิดขึ้นโดยนักการศึกษาทั่วโลก เพื่อค้นหาแนวทางที่ทำให้เด็กมีความสุขในขณะเรียนรู้มากที่สุด คำถามคือ แล้วทำไมพ่อแม่และเด็กนักเรียนยังคงเป็นทุกข์กับระบบการศึกษาที่เป็นอยู่ ทำไมเด็กจำนวนมากมายยังคงเครียดกับการศึกษา การเรียนพิเศษ การกวดวิชา ทำไมระบบการศึกษาถึงสร้างผลิตผลที่เหยาะแหยะ ขาดความรู้ที่ดี ขาดความคิดสร้างสรรค์ ขาดความอดทน และแก้ปัญหาไม่เป็น บทสรุปมาลงเอยด้วยการกล่าวโทษ กระทรวงศึกษาธิการ รัฐบาล ครู และหลักสูตร แต่เราในฐานะพ่อแม่ไม่เคยย้อนกลับมาตรวจสอบวิธีคิด วิธีสอนในการเลี้ยงลูกเลย พ่อแม่หลายคนสร้างชุดความเชื่อฝังหัวลูก ว่าต้องเรียนให้เก่ง จึงจะมีโอกาสเข้าโรงเรียนดีดี เมื่อเรียนและสอบได้คะแนนที่ดี ก็จะเข้ามหาวิทยาลัยชั้นนำได้ เมื่อจบมา จึงจะมีชีวิตที่ดี มีการงานที่ร่ำรวย หล่อ สวย รวย เก่ง --- กลายเป็นคำนิยามของมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ แต่เอาเข้าจริง ใช่หรือไม่ว่า ระบบการศึกษาที่เป็นอยู่ กลับมุ่งสร้างแต่การแข่งขัน ความเป็นเลิศทางวิชาการ โดยความรู้ที่ร่ำเรียนในการศึกษาภาคบังคับอันยาวนานค่อนชีวิต (12-15 ปี) กลับไม่เชื่อมโยงกับการใช้ชีวิต ไม่สอนให้เด็กเป็นคนรู้จักคิด ไม่ทำให้เด็กเป็นผู้มีอิสระทางความคิด ไม่ทำให้เด็กมีความสุขขณะเรียนรู้ ทุกอย่างถูกจัดสรรและขีดกรอบไว้ให้เดินโดยพ่อแม่และครูอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด การศึกษาอันล้มเหลว สร้างสังคมที่ล้มเหลว ความรักที่ผิดที่ผิดทาง ก็สร้างความร้าวรานให้กับชีวิต หนังสือเล่มนี้ไม่ได้ให้คำตอบสำเร็จรูปกับพ่อแม่ที่กำลังวางแผนทางการศึกษาให้ลูก แต่ให้แนวทางกว้าง ๆ เพื่อให้พ่อแม่มองเห็นทางเลือกอื่น ๆ เพื่อเฟ้นหาแนวทางการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับลูกของตัวเองมากที่สุด ที่สุดแล้ว --- ผมคิดว่าพ่อแม่ควรถามลูกด้วย ว่าเขายินดีพร้อมใจและเตรียมตัวเตรียมใจไว้เช่นไร หากจะต้องเดินไปในเส้นทางการศึกษาที่ยังเป็นอยู่ ใช่รูปแบบ วิธีการเรียนรู้ที่ลูกชอบไหม ใช่ความสุข ความสนุกสนานที่เขาปรารถนาด้วยหรือไม่ การเรียนรู้ที่ดี ไม่จำเป็นต้องจบลงแค่คำว่า เข้มงวด อดทน เป็นที่หนึ่ง ชัยชนะ หรือการสอบแข่งขันเพื่อความเป็นเลิศ แต่ระหว่างเส้นทางแห่งการเรียนรู้ เราสามารถสร้างผู้เรียนที่ใฝ่รู้ ผู้เรียนที่มีความสุขในการค้นหาความรู้ใหม่ ๆ มีทัศนคติที่ดีกับตัวเอง รับมือกับปัญหา และสามารถใช้ปัญญาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้ และเราจะทำอย่างนั้นได้ ก็ต้องเลือกวิธีการเรียนรู้ที่ถูกต้องเหมาะสม ต้องเลือกระบบการศึกษาที่ดีสำหรับผู้เรียน แต่ถ้าพ่อแม่ยังไม่เข้าใจในระบบการศึกษาและแนวทางที่ว่า ก็อย่าเพิ่งไปหวังไกลถึงการมีอิสรภาพทางความคิดของลูกเลย   ขอบคุณทุกคะแนนโหวตที่มอบให้ผม ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณที่ติดตามอ่านบล็อกของกะว่าก๋ามาโดยตลอด ขอบคุณครับ กะว่าก๋า     Create Date : 17 มกราคม 2562 29 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2563 22:19:07 น. Counter : 529 Pageviews. Share Tweet

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า กระทรวงศึกษา ก็ ศึกษากันต่อไปไม่จบไม่สิ้น กระทรวงเป็นศูนย์กลาง เด็กเป็นศูนย์กลางของการเรียนรู้ มีอิสรภาพในการเลือก   โดย: สองแผ่นดิน 17 มกราคม 2562 8:32:34 น.

อยู่ที่ตัวของเด็กเองว่าใจชอบและอยากเรียนรู้ พ่อแม่คือครูคนแรกที่คอยส่งเสริมและสนับสนุน เป็นพื้นฐานรากฐานที่ดีให้แก่ลูก .................................. ชีวิตจริงทุกๆคนมีโรงเรียนแห่งชีวิต ที่เรียนรู้ทุกๆวินาที ไม่เคยเรียนจบ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 17 มกราคม 2562 8:34:12 น.

คุณก๋า พูดถึงเรื่องการศึกษาดีแล้วครับ... ที่ผ่านมา ดูพิกล เคยเห็น เขารับคนเป็นอาจารย์จากคนที่เรียนเก่ง ใน ม. หรือ ท. ไม่เคยทำอาชีพที่สอน...สอนผิดสอนถูก.. ผมงี้เซ็ง นั่งเลียน เอ้ย เรียน ไปงั้นเอง ไม่กล้าค้าน กลัวสอบไม่ผ่าน 555 เมื่อวาน ได้ทราบข่าวว่า จะให้คนที่มีวิชาชีพ เข้าทำการสอน โดยไม่ต้องมี ใบรับรองวิชาชีพ (คงจะใบรับรองว่าผ่านการสอน ของพวกเขาที่ตั้งแล้วมั้ง) ผมสนับสนุนเลยครับ ผมเคยนั่งเรียนจาก อาจารย์ที่จบสูง เรียนเก่ง แต่ถ่ายทอดไม่ดี..ฟัง ง่วงมาก ๆ ไม่มีเทคนิคการสอน การพูด บางวิชา ได้คนที่มีอาชีพโดยตรงมาสอน เช่น ด้านกฏหมาย สอนเป๊ะ ๆ รู้เลยว่า ตีโจทย์แตก.. มีเทคนิคการสอน อาจารย์พิเศษ รู้จริงจากการทำงาน... เพื่อน ๆ นักฉีกฉารุ่น ผมชอบกันทั้งนั้น ทำคะแนนเอ้ยเกรดดีกันทุกคน ... การศึกษาทางเลือก ผมเพิ่งทราบว่าที่หมิงหมิงเรียนอยู่เป้น โรงเรียนทางเลือก (ต้นกล้าใช่เปล่าครับ) ผมทราบว่ามีการศึกษาทางเลือก เล็ก ๆ อยู่เมืองกาญหลาย ปีแล้ว แต่ไม่ทราบความคืบหน้า ... การเขียนหนังสือทางวิชาการ อ่านแล้วไม่ง่วง ผู้เขียนต้อง เก่งจริง ๆ เหมือนอาจารย์ผมคนหนึ่ง สอนแล้วไม่ง่วง อ.ไม่อัดแน่นวิชาการมีอะไรแทรกเข้าไปด้วย ขอแสดงความยินดี และดีใจที่คุณก๋าชนะการเขียน/ทำบล๊อก ฮู้หลายสาขามาก เป็น คิงส์ ด้วย..   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 17 มกราคม 2562 8:47:36 น.

สวัสดียามเช้าๆค่ะ....คุณก๋า^^   โดย: สันตะวาใบข้าว 17 มกราคม 2562 9:01:09 น.

ขอบคุณคุณก๋าที่แวะไปแสดงความยินดีนะคะ ขอแสดงความยินดีกับคุณก๋าเช่นกันค่า   โดย: haiku 17 มกราคม 2562 9:34:21 น.

กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog ยินดีกับคุณก๋าด้วยจ้า อย่างนี้ หนังสือนอกกระแสก็มีช่องทางการสื่อสารเพิ่มขึ้นนะ   โดย: หอมกร 17 มกราคม 2562 9:42:29 น.

ขอแสดงความยินดีก้บสายสะพายด้วยครับ   โดย: The Kop Civil 17 มกราคม 2562 10:31:05 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog mariabamboo Photo Blog ดู Blog haiku Art Blog ดู Blog JinnyTent Travel Blog ดู Blog ขอแสดงความยินดีด้วยจ้า กับ 5 สายสะพายจ้า...ล้ำเลิศ   โดย: อุ้มสี 17 มกราคม 2562 10:34:21 น.

ยังคงครองสายสะพายเยอะที่สุดสินะคะ 555 สำหรับเรา ตราบใดที่สังคมเป็นอย่างนี้ และเราไม่ได้มีทุนอะไรที่จะรองรับหลานเรา เราคงให้หลานเก่งทั้งในแบบระบบ และมีความสุขกับการเรียนรู้ค่ะ สำหรับเราเองเราก็เป็นอย่างนั้นนะ เราเรียนเก่ง แต่เราก็รักที่จะเรียนรู้อย่างอื่นนอกจากวิชาการ เราทำกิจกรรมและอื่นๆ แต่อย่างไรก็ตามค่ะ เราคงได้แค่แนะนำ แต่หลานต้องเป็นคนเลือกเองว่าเขาจะมีชีวิตยังไง บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 17 มกราคม 2562 11:02:56 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ กลับมาจากเที่ยวยาวตามอำเภอใจแล้ว มาประจำการต่อ ตามเวลาและใจอำนวยค่ะ ยินดีกับสายสะพายชายหนุ่มที่อัพบล็อคทุกวัน และขอบคุณสำหรับกำลังใจกำลังโหวตที่มีให้ด้วยค่ะ ชอบการศึกษาภาคไม่บังคับ มาพร้อมไม่บังคับโหวตเช่นกันค่ะ   โดย: ตะลีกีปัส 17 มกราคม 2562 11:44:18 น.

เราเห็นใจทีมงานเรื่องการโหวตค่ะ เค้าก็ทำกติกาเท่าที่จะทำได้แล้วแหละ แต่ที่เรารู้สึกไม่โอเคคือ การไม่พยายามทำอะไรเลย กับการที่บล็อกแกงค์คนเข้าน้อยลงๆๆๆ ไปทุกวัน เหมือนเค้าจะปล่อยให้ที่นี่มันตายค่ะคุณก๋า ดูจำนวนเอนทรี่แต่ละวันสิคะ ดูจำนวนคนอ่านสิคะ คุณก๋าอาจจะเปรียบการเขียนบล็อกเหมือนการวิ่ง แต่สำหรับเรา บล็อกแกงค์คือผืนดินค่ะ คนเขียนบล็อกคือคนปลูกต้นไม้ คนปลูกต้นไม้บางคนอาจจะยินดีเมื่อได้ดอกผล คนปลูกต้นไม้บางคนอาจจะยินดีเมื่อรู้ว่าต้นไม้นั่นเป็นร่มเงาให้คนอื่น คนปลูกต้นไม้บางคน อาจจะไม่ต้องการอะไร ปลูกเรื่อยๆ ตายก็ช่าง ไม่มีผลก็ช่าง ไม่เป็นร่มเงาคนอื่นก็ช่าง ปลูกได้ก็ปลูกไปเรื่อยๆ ซึ่งเราไม่ใช่แบบหลังค่ะ เราไม่ต้องการดอกผล แต่เราต้องการให้ร่มเงาคนอื่น ขณะที่ผ่านมา เราปลูก ยังเห็นว่า มีคนมาอาศัย ใช้ร่มเงา เรายังยินดีจะปลูกเรื่อยๆ เพราะมันมีประโยชน์ แต่นับวัน ต้นไม้ก็แกร็นลง เราพยายามบอกเจ้าของที่ดินให้บำรุงรักษา ให้ดินมันดี ให้คนยังอยากมาอาศัยร่มเงาตรงนี้ แต่เขาบอกว่าทำอะไรไม่ได้ เราก็ยังทนปลูกมาสามปีค่ะ วันนี้เราว่าเราพอแล้วแหละคุณก๋า คุณก๋าแรงเยอะกว่าเรา ไม่เหนือ่ยก็ทำต่อเถอะค่ะ แต่เราเหนื่อยแล้วจริงๆ ง่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 17 มกราคม 2562 11:56:25 น.

แวะมาแสดงความยินดีกับรางวัลการเขียนบล๊อกด้วยคะ มัวเที่ยว+ถ่ายภาพทั้งวัน กลับถึงบ้านที่พักก็ค่ำมืดมากๆ มานั่งเช็คภาพที่ถ่ายมา โหลดเข้าที่เก็บ ก็หมดเวลา ต้องรีบนอนพักเอาแรง ไว้ไปเที่ยวต่อในวันต่อไป เก็บเกี่ยวประสบการณ์การท่องเที่ยวไว้ ผ่านเลนส์ทุกครั้ง ที่ได้ไปเที่ยวต่างสถานที่ เที่ยวแต่ละครั้งแต่ละที่ ส่วนมากจะไม่ไห้ซ้ำที่กันด้วยคร้า เว้นร้านอาหารที่ชอบบรรยากาศดีๆ อาจไปอีกครั้ง !!! พร้อมกันนี้ ขอขอบคุณคุณก๋า และเพื่อนๆชาวบล๊อกแก้งส์ ทุกคนที่ร่วมโหวตให้เราด้วยคร้า ....   โดย: Tui Laksi 17 มกราคม 2562 12:01:06 น.

ขอแสดงความยินดีกับรางวัลที่ได้ด้วยค่ะคุณก๋า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 17 มกราคม 2562 13:09:52 น.

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ...คุณก๋า ^^   โดย: สันตะวาใบข้าว 17 มกราคม 2562 13:25:29 น.

ค่ะ นั่นคือสิ่งที่เราคิดไว้เหมือนกัน เหมือนที่นี่และทางพันทิปเอง ตั้งใจจะ "ปล่อย" แล้วค่ะ คือ ไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นไปมากกว่านี้แน่ๆ ถ้าใครยังอยากเขียนก็เขียนต่อไป แต่เขาจะไม่ทำอะไรอีกแล้ว เราก็ถามตัวเองมาสามปีว่า โอเคมั้ย ปีนี้ตอบตัวเองแล้วว่า ก็ทำเท่าที่ทำได้ค่ะ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเถอะ แหะๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 17 มกราคม 2562 13:35:23 น.

เรื่องนี้มันไม่พอดีสักทีน่อเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 17 มกราคม 2562 13:43:53 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ คุณก๋ายังมีแรงเที่ยวได้อีกเยอะค่ะ ลองขับรถเที่ยวไปเรื่อยๆ เจอจุดหมายทุกครั้งที่หยุดรถดูค่ะ สนุกดี   โดย: ตะลีกีปัส 17 มกราคม 2562 14:20:46 น.

สวัสดีจ้ะ น้องก๋า ขอบใจที่แสดงความยินดีกับสายสะพายที่ครูได้รับ ครูก็ขอ แสดงความยินดีกับสายสะพายหลาย ๆ สายที่ก๋าได้รับเช่นกัน จ้ะ บล็อกวิเคราะห์ ระบบการศึกษาของก๋า ตรงกับปัญหาของ สังคมปัจจุบันมาก ๆเลย สงสารเด็ก ๆ ในยุคนี้ แทบจะไม่มีเวลา เป็นของตัวเอง เรียนพิเศษ เย็น เสาร์ อาทิตย์ สำหรับคนมีตังค์ นะ พ่อแม่ ก็มัวแต่หาเงิน งก ๆ อยากให้ลูกเรียนตามความ ต้องการของตนเป็นส่วนใหญ่ พ่อแม่ที่จะเข้าใจลูกมีค่อนข้างน้อย ลูกเรียนตามความพอใจของพ่อแม่ ออกมาก็อาจจะไม่ทำอาชีพ ที่ตนเรียนมาก็มีไม่น้อยเนาะ เฮ้อ ！ ก็ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่เราจะได้เห็นการศึกษาของไทยก้าวไปสู่แนวทางที่ดีกว่านี้ การจะอาศัย หลักสูตร ครู กระทรวงศึกษาฝ่ายเดียว คงไม่เป็นผล ต้องให้ ผู้ปกครองร่วมมือและเข้าใจเด็ก ไม่หลงค่านิยมตามกระแสความ นิยมของสังคม อย่างที่เธอวิเคราะห์มานั่นแหละจ้ะ โหวดหมวด รีวิวหนังสือ   โดย: อาจารย์สุวิมล 17 มกราคม 2562 14:46:37 น.

ขอแสดงความยินดี ได้รับสายสะพายด้วยครับ   โดย: moresaw 17 มกราคม 2562 14:59:02 น.

ลูกพี่ทั้งคู่เติบโตมากับการเรียนในระบบ ความสุขในการเรียนรู้ คงเกิดจากสภาพแวดล้อมทั้งที่บ้าน ทั้งที่โรงเรียน มีส่วนด้วยกันหมด พี่ว่าคงไม่มีระบบอะไรดีที่สุด หรือแย่ที่สุด ในสถาบันเดียวกัน เด็กจบออกมาด้วยมาตรฐานเดียวกัน ยังไม่เหมือนกันเลย ไม่ว่าเรียนหรือทำงาน ขอแค่เค้ารับรู้ เข้าใจว่า จะทำยังไงถึงจะอยู่กับหน้าที่การงานอย่างตลอดรอดฝั่ง ส้วนเรื่องเครียดบ้าง สุขบ้าง ทุกข์บ้าง พี่ว่าคงมีอยู่ในทุกอาชีพ แต่เราเรียนรู้ที่จะผ่านมันไปได้ แม่แบบพี่หวังไว้แค่นี้ล่ะค่ะ มากไปมั้ยเนี่ย   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 17 มกราคม 2562 15:16:29 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต หอมกร Movie Blog ดู Blog สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ยินดีกับพี่ก๋า และขอบคุณสำหรับกำลังใจตลอดปีที่ให้กันตลอดมานะคะ ยินดีด้วยค่ะ   โดย: mariabamboo 17 มกราคม 2562 15:33:50 น.

สวัสดียามเย็นค่า พี่ก๋า ยินดีกับรางวัลด้วยนะคะ ^^ เห็นด้วยกับหนังสือเล่มนี้จริงๆ ค่ะ น่าเสียดายที่ พ่อเหม่งเป็นแค่เสียงเล็กๆ ตั้งแต่ 30 ปีก่อน เรียกร้องยังไง ขอให้ปรับรูปแบบการศึกษายังไง เขาก็ไม่สนใจค่ะ ซึ่งปัจจุบันมันก็ส่งผลแล้ว มันทำให้ประชากรในประเทศส่วนใหญ่ คิดและตัดสินใจทำแต่เรื่องผิดๆ เห็นผิดเป็นชอบกันเต็มไปหมด สังคมถึงได้วุ่นวายไม่รู้จบไม่รู้สิ้นเลยล่ะค่ะ   โดย: Princezz Matcha Latte 17 มกราคม 2562 18:55:47 น.

ยินดีกับสายสะพายที่ได้รับด้วยนะครับ - ขอบคุณมากๆคราบบ   โดย: ทนายอ้วน 17 มกราคม 2562 19:42:13 น.

การเขียนเกี่ยวกับการศึกษาแล้วอ่านสนุก อาจจะมีไม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็จะวิชาการหนักๆ น่าสนใจการนำเสนอของผู้เขียนท่านนี้ครับ   โดย: Insignia_Museum 17 มกราคม 2562 20:05:40 น.

ยินดีด้วยกับสายสะพายเช่นกันค่ะ   โดย: วลีลักษณา 17 มกราคม 2562 21:58:12 น.

จริงค่ะ ไม่สำคัญหรอกว่าเรียนที่ไหน วิธีคิดและสิ่งที่เราเห็นว่าสำคัญตังหาก สำคัยกว่า เป็นดังนั้นจริงๆ ยินดีกับ 5 สายสะพายนะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 17 มกราคม 2562 22:02:09 น.

เล่มนี้น่าสนใจ ผมชอบถกเรื่องการศึกษานะ มันได้เห็นมุมมองอะไรหลายๆ อย่าง จะหนักหรือวิชาการบ้างผมไม่สนหรอก จะว่าไปเรื่องเด็กนักเรียนคิดนอกกรอบ มีคนบางคนมาด่าครูว่า ครูมัวแต่ให้นักเรียนคิดนอกรอบ เป็นความผิดครู มีอีกข่าว นักเรียนโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียน ใส่ไปรเวทไปเรียน แล้วก็มีคนมาต่อต้าน เรื่องใส่ไปรเวท ได้ข่าวว่าผลักดันมาเป็น 10 ปีเลยนะนั่น เอาเข้าจริงผมว่าน่าอิจฉานะครับ สำหรับกรณีชุดนักเรียน ผมไม่อยากให้ยกเลิก แต่อาจกำหนดแบบนี้จะดีกว่าว่า ให้ใส่สัปดาห์ละกี่วันก็ว่ากันไป คือไม่ยกเลิก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าการใส่ชุดไปรเวทมันได้รับการยอมรับไปทั่ว คนที่เสียประโยชน์คือใคร? ผมว่าเราต้องตีโจทย์ให้แตกก่อนว่า ทำไมถึงมีการต่อต้าน และคนที่ต่อต้านเขาเสียประโยชน์อะไร แล้วเราจะเห็นภาพใหญ่ที่น่าสนใจ และน่าเอามาคิดวิเคราะห์ กลับมาที่เรื่องการศึกษานอกระบบ ผมมองว่าที่แย่ที่สุดคือ ค่านิยมในสังคมในปัจจุบันมันก็..... เป็นแบบนี้แหละ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 มกราคม 2562 22:30:07 น.

ผู้เรียนที่ใฝ่รู้ มีความสุขในการค้นหาความรู้ใหม่ๆ มีทัศนคติที่ดีกับตัวเอง รับมือกับปัญหาและสามารถใช้ปัญญาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้ เป็นคุณสมบัติติดตัวจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่เลยนะคะ คุณก๋าสรุปได้ดีจังค่ะ ขอแสดงความยินดีกับทุกรางวัลที่คุณก๋าได้รับด้วยนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: Sweet_pills 17 มกราคม 2562 23:13:19 น.

สำหรับตัวเองคิดว่า ระบบโรงเรียนที่เคยเรียนมาก็ดีใช้ได้ ชีวิตต้องผ่านการเคี่ยวกรำ จึงจะเป็นชีวิตจริง จะเรียนด้วยความสุขอย่างเดียว ก็ไม่อยู่ในโลกความจริง เพราะเมื่อจบมามีขีวิตนอกโรงเรียน ก็มีทั้งสุขทั้งทุกข์ เด็กก็ควรได้รับการค่อยๆซึมซับร่วมกับคนวัยเดียวกันในโรงเรียน. มีการปรับตัวและอยู่ร่วมกับคนอื่นๆท่ามกลาง กระบวนการได้มาซึ่งความรู้ ทั้งง่ายและยาก สนุก น่าเบื่อ ให้เด็กคิดเองเลือกเอาแต่สุข คงไม่เหมาะ เพราะการตัดสินใจ และวุฒิภาวะของเด็ก ธรรมดา ไปไม่ถึงจุดนั้น ตัวอย่างก็พบเห็นบ่อย ล่าสุดเด็กสาวตัดสินใจเอง แม้เธอจะพอใจ และรู้สึกว่านี่คือสุข แต่ก็ยังไม่ถูกต้อง ส่วนตัวแล้ว ชอบอะไรที่เหมือนๆคนอื่น ไปในท่ามกลาง อยู่ในค่าเฉลี่ยของผู้คนและสังคม ชีวิตต่อไป จะไม่ยุ่งยากมากค่ะ แบบกลางๆ   โดย: mcayenne94 18 มกราคม 2562 6:18:38 น.